Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Lek recepturowy, wykonywany według zamieszczonej recepty, ma postać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "zawiesiny do użytku wewnętrznego" jest prawidłowa, ponieważ leki w formie zawiesiny składają się z cząstek stałych, które są zawieszone w cieczy, co jest dokładnie tym, co opisuje recepta. W przypadku tego leku, składniki takie jak węglan wapnia i tlenek magnezu są nierozpuszczalne w wodzie, co prowadzi do powstania zawiesiny. Guma arabska, będąca substancją zagęszczającą, stabilizuje tę formę leku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w farmacji. Zawiesiny są często stosowane w terapii, kiedy substancje czynne są słabo rozpuszczalne, co pozwala na ich doustne podanie. Kluczowe jest, aby przed użyciem zawiesinę wstrząsnąć, co zapewnia równomierne rozdzielenie cząstek stałych, co jest istotne dla uzyskania właściwej dawki leku. W praktyce, takie leki są często stosowane w pediatrii i geriatrze, gdzie precyzyjne dawkowanie i łatwość podania są kluczowe. Zrozumienie tego procesu jest istotne dla farmaceutów, którzy muszą zapewnić pacjentom dokładne informacje o stosowaniu leków.
Wybór odpowiedzi dotyczącej kropli do użytku zewnętrznego, emulsji czy roztworu wskazuje na niepełne zrozumienie właściwych postaci leków oraz ich zastosowań. Krople do użytku zewnętrznego są najczęściej stosowane w przypadku preparatów przeznaczonych do aplikacji na skórę, co jest zgodne z ich charakterystyką, ale nie ma zastosowania w omawianej recepturze, która wymaga podania doustnego. Emulsje, z kolei, są układami, w których jedna ciecz jest rozproszona w drugiej, co również nie odpowiada właściwej formulacji podanej w recepturze. Roztwory stanowią jednorodne mieszanki substancji rozpuszczonej w cieczy i są stosowane przy substancjach, które całkowicie rozpuszczają się w rozpuszczalniku, co nie ma miejsca w opisywanej sytuacji, gdzie składniki są stałe i tworzą zawiesinę. Typowe błędy w myśleniu polegają na generalizacji form leków bez uwzględnienia ich specyfiki oraz zastosowań terapeutycznych. Znajomość różnic między tymi postaciami leków jest kluczowa dla prawidłowego ich stosowania i zrozumienia skuteczności działania. Farmaceuci muszą pamiętać o tych niuansach, aby właściwie doradzać pacjentom i zapewnić skuteczność terapii.
