Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Lek sporządzony na podstawie zamieszczonej recepty ma postać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź czopków docewkowych jest poprawna, ponieważ recepta wskazuje na produkcję czopków przeznaczonych do stosowania w cewce moczowej. Skrót 'supp. urethr.' oznacza suppositoria urethrales, co jednoznacznie wskazuje na ten rodzaj leku. Metronidazol, jako substancja czynna, jest często stosowany w leczeniu infekcji bakteryjnych, a czopki docewkowe umożliwiają bezpośrednie podanie leku do miejsca akcji, co zwiększa jego skuteczność. W składzie recepty znajduje się także masło kakaowe, które jest klasycznym nośnikiem dla czopków, zapewniającym odpowiednią konsystencję i właściwości topnienia. W praktyce farmaceutycznej preparaty te są stosowane w urologii, gdzie precyzyjne dawkowanie i forma aplikacji zapewniają optymalne wyniki terapeutyczne. Należy zwrócić uwagę na to, że przy sporządzaniu takich leków istotne jest przestrzeganie zasad Dobrej Praktyki Wytwarzania (GMP), co wpływa na jakość i bezpieczeństwo finalnego produktu.
Czopki doodbytnicze, maści - zawiesiny oraz globulki dopochwowe to formy leku, które nie odpowiadają wymaganiom opisanym w recepturze. W przypadku czopków doodbytniczych, ich zastosowanie jest ograniczone do terapii chorób odbytnicy oraz innych dolegliwości, co sprawia, że nie są odpowiednie dla pacjentów wymagających terapii w obrębie cewki moczowej. Maści - zawiesiny to preparaty stosowane głównie na powierzchnię skóry, a ich właściwości farmakokinetyczne różnią się od właściwości czopków docewkowych, co przekłada się na odmienną efektywność i sposób działania. Globulki dopochwowe również mają swoje określone wskazania, które nie obejmują leczenia infekcji w obrębie cewki moczowej. Wybór niewłaściwej formy leku jest częstym błędem w praktyce farmaceutycznej, wynikającym z nieznajomości zastosowania konkretnego preparatu oraz braku zrozumienia różnic między poszczególnymi formami dawkowania. Istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o formie leku zapoznać się z zaleceniami klinicznymi oraz charakterystyką substancji czynnej, co pozwoli uniknąć nieporozumień i zapewnić skuteczność terapii.
