Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
W celu przygotowania wodnego wyciągu z Ipecacuanhae radix, na podstawie zamieszczonej recepty, należy wykonać:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 180,0 odwaru z 1,8 surowca jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami farmacji, do przygotowania odwaru z korzenia wymiotnicy (Ipecacuanhae radix) stosuje się proporcję 1:100. Oznacza to, że na każde 100 ml odwaru potrzebne jest 1 g surowca. Przygotowując 180 ml odwaru, musimy zastosować odpowiednią proporcję, co daje nam 1,8 g surowca. Taka wiedza jest kluczowa w praktyce farmaceutycznej, gdzie dokładność w przygotowywaniu odwarów ma istotne znaczenie dla skuteczności leku. W przypadku Ipecacuanhae radix, odwar jest stosowany w terapii wymiotów i jako środek wykrztuśny, dlatego precyzyjne dawkowanie jest niezbędne. Ponadto, zgodność z regułami i standardami przygotowywania leków jest fundamentalna dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności stosowanego leczenia. Uzyskując właściwą proporcję surowca do wody, zapewniamy optymalną ekstrakcję substancji czynnych, co wpływa na jakość i efektywność finalnego produktu.
Wybór 180,0 naparu z 9,0 surowca jest niepoprawny, ponieważ proporcje i metoda przygotowania nie są zgodne z ustalonymi zasadami farmaceutycznymi. Napar przygotowuje się zazwyczaj w stosunku 1:20 do 1:30, co oznacza, że na 100 ml naparu potrzeba 3,3 g do 5 g surowca. W podanym przykładzie 9 g surowca na 180 ml naparu dawałoby nadmiar surowca, a tym samym wpływałoby negatywnie na skuteczność leku oraz bezpieczeństwo pacjenta. Odpowiedzi sugerujące macerację są również błędne, ponieważ ta metoda nie jest właściwa dla ekstrakcji z korzeni, takich jak Ipecacuanhae radix, które wymagają dłuższego czasu gotowania w celu wydobycia substancji czynnych. Błąd w stosowaniu niewłaściwych proporcji i metod może prowadzić do nieefektywności terapeutycznej i poważnych skutków ubocznych. W praktyce klinicznej oraz w farmacji niezwykle istotne jest przestrzeganie odpowiednich norm i procedur, co zapewnia wysoką jakość przygotowywanych leków. Ignorowanie tych zasad naraża pacjentów na ryzyko i obniża standardy opieki zdrowotnej.