Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Wysoka skuteczność preparatu, na opakowaniu którego zamieszczone są informacje jak na rysunku, jest związana z synergistycznym działaniem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca synergistycznego działania tiazydu i sartanu jest prawidłowa, ponieważ oba składniki preparatu współdziałają w obniżaniu ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd, będący tiazydem, działa poprzez zwiększenie wydalania sodu i wody z organizmu, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej. Z kolei losartan, jako sartan, blokuje receptory angiotensyny II, co wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz zmniejszenie oporu naczyniowego. To połączenie ich działań potęguje efekt hipotensyjny. Dobrą praktyką w terapii nadciśnienia tętniczego jest wykorzystanie kombinacji leków o różnych mechanizmach działania, co pozwala na uzyskanie lepszej kontroli nad ciśnieniem oraz zmniejszenie ryzyka działań niepożądanych związanych z monoterapią. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi wielu towarzystw naukowych, które rekomendują stosowanie kombinacji preparatów w leczeniu pacjentów z nadciśnieniem.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia synergicznego działania leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. Odpowiedzi takie jak połączenie tiazydu z inhibitorami konwertazy angiotensyny (IKA) lub nietiazydowych pochodnych sulfonamidowych z IKA są błędne, ponieważ nie uwzględniają kluczowego mechanizmu działania. Tiazydy i sartany mają różne mechanizmy działania, które wzajemnie się uzupełniają, podczas gdy połączenie z IKA może nie przynieść tak silnego efektu hipotensyjnego. Dodatkowo, terapia z użyciem IKA często wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych, takich jak kaszel wywołany przez zwiększenie poziomu bradykininy, co czyni je mniej optymalnym wyborem w niektórych przypadkach. Nietiazydowe pochodne sulfonamidowe, takie jak leki moczopędne, mogą mieć inne profile działania, ale nie oferują synergizmu z IKA. Kluczowym błędem jest zatem mylenie mechanizmów działania leków, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich skuteczności w obniżaniu ciśnienia tętniczego. Zrozumienie interakcji między różnymi klasami leków jest istotne dla skutecznego zarządzania terapią nadciśnienia i poprawy jakości opieki nad pacjentem.
