Balsam peruwiański, ze względu na swoją specyfikę chemiczną, może wykazywać niezgodność z różnymi substancjami, zwłaszcza tłuszczowymi. Olej rycynowy jest rekomendowany jako substancja pomocnicza, ponieważ posiada unikalne właściwości, które umożliwiają lepsze rozpuszczenie składników aktywnych balsamu, w tym kwasu salicylowego. W praktyce farmaceutycznej, dodanie oleju rycynowego w stosunku 1:1 do balsamu peruwiańskiego tworzy homogeniczną mieszaninę, co eliminuje ryzyko wydzielania się żywicznej części balsamu. Używanie oleju rycynowego jest zgodne z zaleceniami farmakopei i dobrymi praktykami w zakresie przygotowywania leków, gdzie kluczowe jest zapewnienie stabilności fizycznej i chemicznej preparatów. Warto zwrócić uwagę, że olej rycynowy ma także działanie nawilżające, co może zwiększać skuteczność terapeutyczną przygotowywanego leku. Dlatego, przy stosowaniu balsamu peruwiańskiego, olej rycynowy nie tylko zapobiega niezgodności, ale także może wspierać jego działanie na skórę.
Wybór nieodpowiednich substancji pomocniczych w procesie przygotowywania leków może prowadzić do poważnych problemów z ich stabilnością i skutecznością. Parafina płynna, będąca jednym z głównych rozważanych składników, ma zupełnie inne właściwości fizykochemiczne w porównaniu do oleju rycynowego. Parafina jest olejem mineralnym, który nie dysponuje zdolnością do rozpuszczania substancji czynnych, takich jak kwas salicylowy obecny w balsamie peruwiańskim. Takie połączenie może skutkować brakiem jednorodności preparatu oraz osadzaniem się substancji, co nie tylko wpływa negatywnie na jakość leku, ale także na jego działanie terapeutyczne. Z kolei olej rzepakowy, mimo że jest olejem roślinnym, nie jest tak skuteczny w przypadku balsamu peruwiańskiego, ponieważ nie ma zdolności do stabilizowania żywicznych składników. Woda oczyszczona, choć powszechnie stosowana w farmacji, nie jest odpowiednia jako substancja pomocnicza dla balsamu peruwiańskiego, ponieważ może prowadzić do emulgacji i destabilizacji preparatu. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać odpowiednie substancje pomocnicze, które wspierają stabilność i skuteczność końcowego produktu, unikając tym samym typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że wszystkie oleje roślinne mają podobne działanie. W kontekście farmaceutycznym, niezbędna jest znajomość właściwości i interakcji składników, co jest podstawą dobrych praktyk w aptece.