Wybranie odpowiedzi 1 i 2 jako poprawnej jest zasadne, ponieważ kolba miarowa (numer 1) i pipeta (numer 2) są kluczowymi narzędziami w laboratoriach chemicznych do precyzyjnego odmierzania cieczy. Kolba miarowa jest zaprojektowana do dokładnego pomiaru i przygotowywania roztworów o znanej objętości, co jest niezbędne w wielu reakcjach chemicznych. Jej użycie zapewnia, że objętości są zgodne z wymaganiami standardów laboratoryjnych. Pipeta natomiast umożliwia przenoszenie małych, precyzyjnie odmierzonych ilości cieczy, co jest kluczowe w eksperymentach wymagających dużej dokładności. Użycie tych narzędzi zgodnie z dobrą praktyką laboratoryjną pozwala na uzyskanie powtarzalnych wyników oraz minimalizuje ryzyko błędów pomiarowych. Dobrą praktyką jest także kalibracja sprzętu miarowego przed każdym użyciem, co zapewnia, że uzyskiwane objętości są dokładne i wiarygodne. W kontekście współmierności, właściwe wykorzystanie tych narzędzi pozwala na adekwatne przygotowanie roztworów o wymaganej stężeniu, co jest istotne w wielu aplikacjach chemicznych i biochemicznych.
Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje kolby miarowej oraz pipety, prowadzi do pomyłki w zrozumieniu ich funkcji w wyznaczaniu współmierności. Narzędzia takie jak termometr czy probówka miarowa (numer 3, 4 i 5) nie są przeznaczone do precyzyjnego mierzenia objętości cieczy, co jest kluczowe w kontekście współmierności. Termometr służy wyłącznie do pomiaru temperatury, a jego zastosowanie w kontekście mierzenia objętości byłoby błędne, jako że nie dostarcza informacji o objętości cieczy ani nie jest w stanie zrealizować funkcji, jakie pełnią kolby czy pipety. Probówki miarowe, mimo że mogą być użyte do przechowywania cieczy, nie są tak precyzyjne jak kolby miarowe, gdyż ich skale pomiarowe mogą nie być tak dokładne. Wybierając niewłaściwe narzędzia, ryzykujemy uzyskanie nieprecyzyjnych wyników, co jest sprzeczne z ideą dobrych praktyk laboratoryjnych. Warto pamiętać, że każda z technik pomiarowych ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich niewłaściwe wykorzystanie może prowadzić do błędnych wniosków i nieprawidłowych wyników eksperymentalnych.
