Soczewka Franklinowska, przedstawiona na rysunku, to typ soczewki bifokalnej, który jest stosowany głównie w okularach dla osób cierpiących na prezbiopię. Charakteryzuje się ona wyraźnym podziałem na dwie strefy, gdzie górna część służy do widzenia na odległość, a dolna do widzenia z bliska. Ten projekt soczewki pozwala na komfortowe przechodzenie z jednego typu widzenia do drugiego bez konieczności zmiany okularów. W praktyce, osoby używające soczewek bifokalnych mogą swobodnie czytać, jednocześnie nie tracąc ostrości wzroku w dalszej perspektywie. Franklinowska soczewka jest szczególnie cenna w dziedzinie optyki, gdyż odpowiada na potrzeby starzejącego się społeczeństwa, gdzie prezbiopia staje się coraz powszechniejsza. Warto zauważyć, że historyczne konteksty i innowacje Franklina w zakresie okularów przyczyniły się do standardów w projektowaniu soczewek, co ma duże znaczenie dla współczesnej optyki i ergonomii okularów.
Gdybyśmy rozważyli soczewki atoryczne, zauważylibyśmy, że są one zaprojektowane w celu eliminacji zniekształceń obrazu, co jest istotne w przypadku okularów korekcyjnych, ale nie odpowiada na potrzeby osób z prezbiopią. Atoryczne soczewki są bardziej skomplikowane w produkcji i koncentrują się na korekcji wad wzroku, nie oferując jednak podziału na strefy widzenia, jak to ma miejsce w soczewkach Franklinowskich. Z kolei soczewki asferyczne, choć również mają na celu redukcję zniekształceń, nie zapewniają podziału na różne strefy widzenia, co czyni je mniej efektywnymi dla osób wymagających różnych ognisk. Lentikularne soczewki, które charakteryzują się specyficzną konstrukcją składającą się z kilku soczewek, są stosowane w zupełnie innych kontekstach, takich jak w soczewkach do okularów dla osób z dużymi wadami wzroku, ale ich zastosowanie w kontekście prezbiopii jest niewłaściwe. Właściwe zrozumienie typów soczewek oraz ich zastosowań w codzienności jest kluczowe dla wyboru odpowiednich rozwiązań optycznych. Błędne przypisanie funkcji tych soczewek do potrzeb wizualnych osób w wieku średnim i starszym prowadzi do nieefektywnego korzystania z okularów oraz frustracji związanej z brakiem wyraźnego widzenia w różnych odległościach.
