Ezotropia, znana również jako zez zbieżny, to stan, w którym jedno lub oba oczy zwracają się do wewnątrz. W przedstawionym rysunku jest to wyraźnie widoczne, co potwierdza, że odpowiedź jest poprawna. W praktyce, ezotropia może być diagnozowana podczas badania okulistycznego, gdzie lekarz ocenia ruchy gałek ocznych oraz ich ustawienie. W przypadku stwierdzenia ezotropii, istotne jest określenie przyczyny, ponieważ może być spowodowana różnymi czynnikami, w tym problemami neurologicznymi, wrodzonymi deformacjami lub zaburzeniami refrakcji. Leczenie ezotropii często obejmuje stosowanie okularów, ćwiczeń wzrokowych, a w niektórych przypadkach również interwencji chirurgicznych. Znajomość tego schorzenia jest kluczowa dla okulistów oraz specjalistów zajmujących się rehabilitacją wzroku, aby móc skutecznie diagnozować i leczyć pacjentów z problemami zezowymi.
Wybór odpowiedzi dotyczącej heteroforii, hipotropii lub egzotropii wskazuje na pewne nieporozumienia związane z klasyfikacją zaburzeń motoryki oczu. Heteroforia odnosi się do ukrytego zeza, który nie jest widoczny w codziennych sytuacjach, ale może się ujawniać pod wpływem zmęczenia lub stresu. W przypadku tego schorzenia, oczy zazwyczaj pozostają w prawidłowej pozycji, co czyni je mniej zauważalnymi w typowych badaniach. Hipotropia, z kolei, to odchylenie oka skierowane w dół, co jest zupełnie innym problemem niż ezotropia, gdzie oczy są zwrócone do wewnątrz. Egzotropia, czyli zez rozbieżny, oznacza, że jedno lub oba oczy są skierowane na zewnątrz. Te różnice w ustawieniu oczu mają istotne znaczenie dla diagnozy oraz leczenia. Każde z tych zaburzeń wymaga innego podejścia terapeutycznego, a błędna identyfikacja może prowadzić do niewłaściwego leczenia. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć i różnicować te stany, aby móc zastosować skuteczne metody diagnostyczne i terapeutyczne, a także zapewnić pacjentom optymalną opiekę zdrowotną. W przypadku wszelkich wątpliwości, konsultacja z okulistą jest niezbędna dla ustalenia właściwej diagnozy.
