Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ w przypadku niezborności zwykłej, nadwzrocznej, zgodnej z regułą, obraz punktu na siatkówce jest rozmyty wzdłuż osi poziomej. To oznacza, że światło przechodzące przez soczewkę zbiegające się w punkcie, znajduje się za siatkówką, co prowadzi do powstawania rozmytego obrazu. Rysunek B ilustruje ten fenomen poprawnie, przedstawiając obraz jako linię poziomą, co jest zgodne z teorem i praktyką w okulistyce. W badaniach wzroku oraz diagnozach wad refrakcji, zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe, gdyż wpływa na dobór odpowiednich soczewek korekcyjnych. W praktyce, lekarze stosują różne metody diagnostyczne, takie jak testy autorefrakcji, aby ocenić stopień niezborności oraz dobrać odpowiednią korekcję optyczną. Ponadto, znajomość tego zjawiska jest niezbędna do zrozumienia, jak różne rodzaje niezborności wpływają na jakość widzenia w codziennym życiu.
Wybór odpowiedzi A, C lub D wskazuje na nieporozumienie w zakresie podstawowych zasad refrakcji i działania soczewek. Rysunek A, przedstawiający obraz punktu jako linię pionową, jest mylący, gdyż w przypadku nadwzroczności obraz nie jest rozmyty w ten sposób. Osoby z nadwzrocznością najczęściej mają trudności z wyraźnym widzeniem obiektów znajdujących się blisko, co nie znajduje odzwierciedlenia w tej wizualizacji. Natomiast rysunki C i D, które pokazują obraz na siatkówce jako koło lub owal, również są mylące, ponieważ nie uwzględniają specyfiki rozmycia obrazu związanej z niezbornością nadwzroczną. W rzeczywistości, w przypadku tego rodzaju refrakcji, obrazy są stosunkowo bardziej rozmyte wzdłuż jednej osi, co potwierdza konieczność zrozumienia podstawowych zasad optyki. Błędy te mogą wynikać z niewłaściwej interpretacji objawów lub z braku zrozumienia zasad, na jakich opierają się różne wady wzroku. Kluczowe jest, aby osoby pracujące w dziedzinie optyki i okulistyki były w stanie precyzyjnie diagnozować i klasyfikować różne typy wad wzroku, aby skutecznie dobrać odpowiednią korekcję oraz zapewnić pacjentom lepszą jakość widzenia.
