Znak D wskazuje punkt widokowy, który jest kluczowym elementem na mapach turystycznych. Punkty widokowe są miejscami, z których rozciągają się panoramy na otaczające tereny i są oznaczane specyficznymi symbolami. Zgodnie z normami kartograficznymi, symbole te są stosowane, aby ułatwić turystom identyfikację atrakcyjnych miejsc w terenie. Użytkownicy map powinni być świadomi, że punkty widokowe często znajdują się w strategicznych lokalizacjach, co czyni je idealnymi do robienia zdjęć czy odpoczynku. Dlatego, planując wędrówki, warto znać te oznaczenia, aby maksymalnie wykorzystać potencjał turystyczny regionu. Przykładem może być Babia Góra, gdzie oznaczenie punktu widokowego D informuje o dostępności widoków na piękne krajobrazy Beskidów. W przypadku innych symboli, takich jak szczyty, źródła czy pomniki przyrody, mogą one być interesujące, jednak nie prowadzą bezpośrednio do miejsc z najlepszym widokiem.
Wybór innego znaku niż D może prowadzić do nieporozumień związanych z interpretacją symboliki map turystycznych. Na przykład znak A, który oznacza szczyt, jest istotny w kontekście górskich wędrówek, jednak nie wskazuje na miejsce, gdzie można podziwiać widoki. Wielu turystów może mylnie sądzić, że dotarcie na szczyt automatycznie zapewni im widoki, co nie zawsze jest prawdą. Inny znak, B, symbolizuje źródło lub wodopój. Chociaż jest to ważna informacja, nie jest to miejsce do podziwiania krajobrazów, a raczej element infrastruktury wspierającej turystykę. Wybór C, który oznacza pomnik przyrody, również nie wskazuje na punkt widokowy. To często prowadzi do pomyłek, ponieważ pomniki przyrody są z reguły obiektami, które mogą być interesujące z przyrodniczego punktu widzenia, ale niekoniecznie są związane z widokami. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór symbolu na mapie wymaga wiedzy z zakresu kartografii turystycznej oraz umiejętności interpretacji map. Dlatego tak istotne jest, aby turyści zwracali uwagę na konkretne oznaczenia, aby uniknąć rozczarowań i cieszyć się najlepszymi widokami, które oferuje natura.
