Odpowiedź Amador jest poprawna, ponieważ ogier ten reprezentuje 100% krwi sokolskiej, co jest kluczowe przy dążeniu do uzyskania potomstwa z minimum 75% tego samego udziału. W przypadku skrzyżowania klaczy zimnokrwistej, która ma 62,5% krwi sokolskiej, z ogierem Amadorem, można obliczyć potencjalny procent udziału krwi sokolskiej w potomstwie. Zgodnie z zasadami genetyki, udział krwi w potomku oblicza się na podstawie proporcji rodziców. W tym wypadku potomstwo uzyska 81,25% krwi sokolskiej (62,5% z matki oraz 100% z ojca), co zdecydowanie przekracza wymagane minimum 75%. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne w hodowli, pozwalając na świadome planowanie skrzyżowań, co podkreśla znaczenie wiedzy o genetyce koni. W praktyce, selekcjonowanie odpowiednich ogierów oraz klaczy jest kluczowym aspektem w hodowli koni, gdyż ma decydujący wpływ na jakość i cechy potomstwa.
Wybór odpowiedzi innej niż Amador opiera się na błędnym założeniu dotyczącym udziału krwi sokolskiej w potomstwie. Ogier Impuls, Kopalniak oraz Magik mają niższy procent krwi sokolskiej, co przekłada się na mniejsze prawdopodobieństwo uzyskania potomstwa o wymaganym udziale 75%. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że jakikolwiek ogier może dostarczyć wystarczającego udziału krwi sokolskiej, mimo że rzeczywistość jest bardziej złożona. W hodowli koni kluczowe jest nie tylko zrozumienie udziału krwi, ale także umiejętność obliczania potencjalnego genotypu potomstwa na podstawie znanych wartości procentowych rodziców. Zasady te są szczególnie istotne, gdy celem jest uzyskanie konkretnych cech w potomstwie. Dlatego, wybierając ogiera, każdy hodowca powinien wziąć pod uwagę nie tylko jego pochodzenie, ale również jego wpływ na genotypy przyszłych pokoleń. Ignorowanie tych zasad prowadzi do decyzji, które mogą nie spełniać oczekiwań hodowlanych, co podkreśla, jak ważna jest solidna wiedza teoretyczna oraz praktyczna w tej dziedzinie.
