Poprawna odpowiedź to schemat C, który wskazuje na największy efekt heterozji w pokoleniu F1 w produkcji żywca wieprzowego. Efekt heterozji, znany również jako wigor hybrydowy, występuje, gdy osobniki z różnych linii genetycznych są krzyżowane, co prowadzi do zwiększonej wydajności i lepszych cech fenotypowych w pokoleniu potomnym. W przypadku schematu C, krzyżówka (wbp x pbz) x (pietrain) angażuje osobniki z różnych ras, co przyczynia się do maksymalizacji heterozji. Przykładowo, w hodowli świń, krzyżowanie ras takich jak Pietrain, które są znane z wysokiej wydajności mięsnej, z innymi rasami o korzystnych cechach, jak np. wbp (wielka biała polska) lub pbz (polska biało-złota), może skutkować potomstwem o lepszym przyroście masy ciała i efektywności tuczu. Tego rodzaju podejście jest zgodne z aktualnymi standardami hodowlanymi, które zalecają optymalizację genetyczną poprzez krzyżowanie odmiennych linii w celu uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt hodowlanych. Efekt heterozji jest nie tylko korzystny w hodowli, ale również stanowi fundament dla zrównoważonej produkcji zwierzęcej, która odpowiada na rosnące zapotrzebowanie na mięso.
Wybór odpowiedzi spoza schematu C może prowadzić do zrozumienia, które pomija kluczową rolę heterozji w hodowli zwierząt, a także opiera się na błędnych założeniach dotyczących krzyżowania ras. W przypadku schematów A, B i D mogą być stosowane inbredne krzyżówki, które nie wykorzystują pełnego potencjału heterozji. Krzyżowanie osobników z tej samej rasy lub bliskich genetycznie linii może prowadzić do zjawiska znanego jako depresja inbredowa, co skutkuje osłabieniem cech dziedzicznych i obniżeniem wydajności. Na przykład, odpowiedzi te mogą sugerować mylne założenia dotyczące korzyści wynikających z krzyżowania w obrębie jednej rasy, a nie z różnorodności genetycznej. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest przekonanie, że osobniki z tej samej linii hodowlanej wykazują lepsze cechy fenotypowe, co jest niezgodne z zasadami genetyki. W rzeczywistości, różnorodność genetyczna jest kluczem do sukcesu w hodowli, ponieważ zwiększa szanse na uzyskanie potomstwa o lepszych cechach użytkowych. W związku z tym, ignorowanie różnic genetycznych pomiędzy rasami może prowadzić do słabszych wyników w hodowli oraz do obniżenia jakości zwierząt. Aby osiągnąć maksymalny efekt heterozji, niezbędne jest krzyżowanie odpowiednio dobranych linii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.
