Podczas prac konserwacyjnych instalacji solarnej z zastosowaniem przyrządu pokazanego na rysunku jest wykonanie sprawdzenia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca odporności glikolu na zamarzanie jest prawidłowa, ponieważ refraktometr, który został przedstawiony na zdjęciu, jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym w instalacjach solarnych do pomiaru stężenia glikolu. Właściwe stężenie glikolu w roztworze jest niezbędne, aby zapewnić odpowiednią odporność na zamarzanie, szczególnie w warunkach zimowych. Gdy stężenie glikolu jest zbyt niskie, istnieje ryzyko, że ciecz zamarznie, co może prowadzić do uszkodzeń instalacji solarnych. Pomiar stężenia glikolu za pomocą refraktometru wykonuje się przez wprowadzenie próbki roztworu do przyrządu, co pozwala na odczyt współczynnika załamania światła. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się regularne kontrolowanie stężenia glikolu, aby uniknąć awarii systemu. Dodatkowo, pamiętajmy, że różne rodzaje glikolu mają różne właściwości i zakresy stężenia, co również wpływa na ich odporność na zamarzanie, a tym samym na efektywność całego układu solarnego.
Wybór odpowiedzi dotyczącej pH czynnika solarnego, temperatury w grupie bezpieczeństwa czy poziomu czynnika solarnego w układzie instalacji solarnej wskazuje na zrozumienie, które aspekty są mniej krytyczne w kontekście konserwacji układów solarnych. Sprawdzanie pH czynnika solarnego, mimo że może być istotne w kontekście korozji lub degradacji materiałów, nie jest bezpośrednio związane z funkcjonowaniem glikolu w instalacji. pH ma wpływ na stabilność chemiczną roztworu, jednak to stężenie glikolu w roztworze jest kluczowym wskaźnikiem odporności na zamarzanie, a refraktometr nie jest wykorzystywany do tych pomiarów. Z kolei sprawdzenie temperatury w grupie bezpieczeństwa jest ważne, ale nie dostarcza informacji na temat właściwego stężenia glikolu. Prawidłowy poziom czynnika solarnego jest istotny, ale tylko w kontekście zapewnienia ciągłości pracy instalacji, a nie jej efektywności w zimowych warunkach. Typowym błędem jest mylenie tych różnych parametrów i ich roli w utrzymaniu systemu solarnego. Aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność systemu, kluczowe jest regularne monitorowanie stężenia glikolu, które należy do podstawowych praktyk konserwacyjnych w instalacjach solarnych.