Odpowiedź "meandryczny" jest poprawna, ponieważ ilustracja przedstawia kolektor poziomy płaski, którego rury są ułożone w regularne, kręte linie, co jest charakterystyczne dla układu meandrycznego. Tego typu konfiguracja rurociągów ma na celu maksymalizację powierzchni wymiany ciepła oraz poprawę efektywności systemu grzewczego. W praktyce, zastosowanie meandrycznego układu umożliwia lepsze rozprowadzenie medium grzewczego w obrębie gruntu, co zwiększa efektywność wymiany ciepła między kolektorem a otoczeniem. W standardach projektowania systemów pomp ciepła, meandryczny układ rurociągów jest często preferowany, gdyż pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni oraz minimalizuje ryzyko lokalnych strat ciepła, co jest ważne dla poprawy efektywności energetycznej całego systemu.
Odpowiedzi takie jak "równoległy", "prostopadły" czy "spiralny" nie oddają rzeczywistego układu rurociągów w kolektorze poziomym płaskim. Układ równoległy, chociaż może być stosowany w różnych aplikacjach, nie zapewnia efektywności wymiany ciepła, ponieważ rury biegną obok siebie, co może prowadzić do lokalnych strat ciepła. W układzie prostopadłym, rury byłyby ułożone pod kątem prostym do kierunku przepływu medium, co nie tylko komplikuje instalację, ale również obniża efektywność wymiany ciepła. Z kolei układ spiralny, choć może wydawać się atrakcyjny ze względu na kompaktowość, nie jest standardem w instalacjach grzewczych, ponieważ może prowadzić do nierównomiernego rozkładu ciepła oraz trudności w konserwacji. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest nieprzywiązywanie uwagi do specyfiki wymiany ciepła, która jest istotnym aspektem projektowania systemów grzewczych. Właściwy dobór układu rurociągów jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej efektywności energetycznej, a nieodpowiednie metody mogą prowadzić do zwiększonych kosztów eksploatacyjnych oraz obniżonej wydajności systemu.
