Palnik retortowy, przedstawiony na zdjęciu, jest jednym z najczęściej stosowanych typów palników w systemach ogrzewania na biomasę. Jego konstrukcja opiera się na specyficznym mechanizmie podawania paliwa, gdzie biomasa jest transportowana do komory spalania przy użyciu ślimaka. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest precyzyjne dozowanie paliwa oraz efektywne spalanie, co prowadzi do uzyskania wysokiej efektywności energetycznej. Palniki retortowe są szczególnie cenione za swoją zdolność do spalania różnorodnych rodzajów biomasy, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w branży grzewczej. Standardy branżowe, takie jak EN 303-5, określają wymagania dla kotłów na biomasę, w tym dla palników, co zapewnia ich niezawodność oraz zgodność z przepisami ochrony środowiska. W praktyce, palniki retortowe często stosuje się w instalacjach centralnego ogrzewania w domach jednorodzinnych oraz w większych obiektach, takich jak szkoły czy hale produkcyjne, co przyczynia się do redukcji kosztów ogrzewania i zmniejszenia emisji CO2.
Palniki tubowe, wirowe oraz rynnowe, mimo że mogą być stosowane w różnych systemach grzewczych, nie są odpowiednie dla opisanej na zdjęciu konstrukcji. Palnik tubowy charakteryzuje się inną budową, w której biomasa jest spalana w długich cylindrycznych komorach, co wpływa na inny proces spalania. Tego typu palniki są bardziej złożone w zakresie regulacji i wymagają specjalistycznego podejścia do zarządzania procesem spalania. Palniki wirowe z kolei są projektowane do generowania wiru powietrznego, co sprzyja intensyfikacji spalania, ale nie jest to rozwiązanie typowe dla biomasy, gdyż jego konstrukcja nie pozwala na efektywne podawanie paliwa w formie stałej. W przypadku palników rynnowych, ich konstrukcja przypomina bardziej systemy podawania paliwa w formie ciągłej, co w praktyce nie jest efektywne przy pracy na biomasie. Wybór niewłaściwego typu palnika często skutkuje nieefektywnym spalaniem, zwiększonymi emisjami zanieczyszczeń oraz wyższymi kosztami eksploatacyjnymi. Ważnym aspektem przy wyborze palnika jest nie tylko jego typ, ale także jego dopasowanie do specyficznych warunków użytkowych, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników w zakresie efektywności energetycznej oraz zgodności z normami ekologicznymi.
