Fryzura A jest doskonałym wyborem dla klientki o trójkątnej twarzy, ponieważ spełnia kilka kluczowych zasad w doborze fryzur do różnych kształtów twarzy. Osoby o twarzy trójkątnej zazwyczaj mają szerszą szczękę i węższe czoło, dlatego ważne jest, aby fryzura zrównoważyła te proporcje. Pełna grzywka w fryzurze A skutecznie zakrywa szerokie czoło, co optycznie zmniejsza jego szerokość i wprowadza harmonię w rysy twarzy. W dodatku, większa objętość włosów na dolnej części fryzury sprawia, że twarz wydaje się bardziej proporcjonalna, co jest kluczowe w stylizacji dla tego kształtu. Stosując tę technikę, stylistka może również wprowadzić różne tekstury lub kolory, które dodadzą dynamiki i głębi, co jest zgodne z obecnymi trendami w stylizacji. Przykładem mogą być delikatne fale lub pasemka, które jeszcze bardziej podkreślą walory danej fryzury, pozwalając na indywidualne dostosowanie stylu do osobowości klientki. Zastosowanie pełnej grzywki oraz objętości na dole fryzury to standardowa praktyka w profesjonalnym fryzjerstwie, a fryzura A idealnie ilustruje te zasady w praktyce.
Fryzury B, C i D nie odpowiadają wymaganiom, jakie stawia kształt twarzy trójkątnej. W przypadku fryzury B, brak grzywki i objętości na dole może prowadzić do uwydatnienia szerokiego czoła, co jest sprzeczne z zasadami doboru fryzur. Klientka o twarzy trójkątnej powinna unikać fryzur, które eksponują czoło, ponieważ może to potęgować wrażenie disproporcji. Fryzura C, która może mieć długie, proste włosy, również nie sprawdza się, gdyż opadające włosy potrafią dodatkowo zaakcentować szerokość dolnej części twarzy, co jest błędnym podejściem do stylizacji. Dodatkowo, fryzura D z dużą ilością objętości na górze może sprawić, że twarz wydaje się jeszcze bardziej wąska w górnej części, co wywołuje niezamierzony efekt optyczny i nie przynosi pożądanej równowagi. Wzorcowe podejście w stylizacji włosów dla twarzy trójkątnej polega na dodaniu objętości w dolnej części fryzury, co jest często pomijane w przypadku tych opcji. Kluczowym błędem jest również nieuznawanie wpływu tekstury i formy fryzury na postrzeganą proporcję twarzy. W takich sytuacjach ważne jest, aby stylistki miały na uwadze zasady kształtowania wizerunku, które przewidują, że fryzura powinna współgrać z naturalnymi rysami twarzy, podkreślając mocne strony i minimalizując słabości.