Gleba kwalifikuje się do grupy IV, ponieważ wyniki analizy dla metali ciężkich, takich jak arsen, bar, chrom i cynk, przekraczają wartości dopuszczalne dla grup niższych, a jednocześnie mieszczą się w granicach ustalonych dla grupy IV. W praktyce oznacza to, że gleba zawiera metale w stężeniach, które mogą mieć wpływ na zdrowie ludzi oraz ekosystem, jednak nie są na tyle wysokie, aby klasyfikować ją do grupy I. Przykładem zastosowania tej klasyfikacji jest ocena ryzyka dla terenu przeznaczonego pod zabudowę lub działalność rolniczą. Zgodnie z regulacjami, gleby klasyfikowane do grupy IV mogą wymagać monitorowania i odpowiednich działań zaradczych, jednak niekoniecznie są zabronione do użytku. Warto również zaznaczyć, że wynik dla cyny, który mieści się w granicach grupy I, nie wpływa na klasyfikację gleby, ponieważ decydujące są najwyższe stwierdzone przekroczenia norm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami oceny jakości gleb oraz ochrony środowiska, które podkreślają istotność całościowego spojrzenia na analizowane dane.
Udzielając odpowiedzi, która nie została uznana za poprawną, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących klasyfikacji gleb w kontekście metali ciężkich. Gleby są klasyfikowane na podstawie obecności różnych pierwiastków w określonych stężeniach, a kluczowe jest zrozumienie, że klasyfikacja opiera się na najwyższych wartościach przekroczeń norm. W przypadku wyboru niewłaściwej grupy, można zakładać, że nie dostrzegano istotności przekroczeń dla określonych metali, takie jak arsen czy chrom, które mają duży wpływ na klasyfikację. Ważne jest, aby zrozumieć, że wartości dla cyny, nawet jeśli są niskie, nie mają wpływu na ostateczną klasyfikację, gdyż decydujący jest metal o najwyższym stężeniu. Ponadto, błędem jest zakładanie, że gleby mogą być klasyfikowane na podstawie pojedynczych wyników, gdyż całkowita ocena jakości gleby musi uwzględniać wszystkie analizowane metale. Przykłady błędnych koncepcji to mylenie poziomów stężeń z ich klasyfikacją - nawet jeśli gleba wydaje się czysta w jednym aspekcie, to jej ogólny profil chemiczny może wskazywać na znaczące zagrożenia. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie obejmuje nie tylko klasyfikację, ale także podejmowanie decyzji dotyczących ochrony zdrowia publicznego i strategii zarządzania środowiskiem, co jest kluczowe w kontekście rozwoju obszarów zurbanizowanych oraz działalności przemysłowej.
