Odpowiedź 350 m jest prawidłowa, gdyż wysokość komina ma kluczowe znaczenie dla rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń, w tym dwutlenku siarki (SO2). Wykres ilustruje, że przy wysokości 350 m stężenie SO2 wynosi około 144 µg/m3, co mieści się w granicach dopuszczalnych norm dla obszarów chronionych. W praktyce, budowa komina o odpowiedniej wysokości pozwala na skuteczniejsze rozprzestrzenienie gazów w atmosferze, co zmniejsza ich stężenie w pobliżu źródła emisji. Zgodnie z normami i dobrymi praktykami, na przykład w dyrektywie UE dotyczącej jakości powietrza, kontrola stężenia zanieczyszczeń w powietrzu jest kluczowa dla ochrony zdrowia ludzi oraz środowiska. Dodatkowo, projektując systemy emisyjne, inżynierowie często stosują modele matematyczne i symulacje, aby przewidzieć wpływ wysokości komina na jakość powietrza w otoczeniu zakładów przemysłowych. W związku z tym, odpowiednia wysokość komina nie tylko spełnia wymagania prawne, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów.
Wybór innej wysokości komina, jak 250 m, 300 m czy 200 m, prowadzi do przekroczenia dopuszczalnych stężeń SO2 w obszarach chronionych. Te wartości są niewystarczające, aby zapewnić odpowiednie rozprzestrzenienie gazów w atmosferze, co skutkuje ich wyższym stężeniem w pobliżu źródła emisji. Przy wysokościach poniżej 350 m, stężenie SO2 przekracza 144 µg/m3, co jest niezgodne z normami ochrony środowiska. Problemem jest często mylenie wysokości komina z jego efektywnością. Krótsze kominy mogą wydawać się bardziej ekonomiczne, jednak ich niewłaściwa wysokość może prowadzić do koncentracji zanieczyszczeń, co z kolei negatywnie wpływa na zdrowie publiczne i jakość powietrza. W praktyce, niewystarczająca wysokość komina może prowadzić do zjawiska inwersji, gdzie zanieczyszczenia osiadają nisko w atmosferze, wpływając na lokalne społeczności. Dlatego tak ważne jest, aby przy projektowaniu systemów emisyjnych uwzględniać nie tylko aspekty kosztowe, ale przede wszystkim normy ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego, co wymaga kompleksowego podejścia i analizy danych meteorologicznych oraz emisji.
