Uzwojenia III, IV i V są dedykowane do zastosowań zabezpieczeniowych w systemach energetycznych, co wynika z ich klasy dokładności, oznaczonej literą "P". Klasy te, jak 5P10, 10P10, czy 10P20, wskazują na zdolność przekładników do pracy w warunkach przeciążeniowych, umożliwiając dokładne pomiary prądów w sytuacjach awaryjnych. Uzwojenia te są projektowane, aby zapewnić nie tylko stabilność, ale także precyzję w warunkach dużych prądów, co jest kluczowe dla skutecznego działania systemów zabezpieczeń. Przykładowo, w przypadku zwarcia w obwodzie, odpowiednie działanie zabezpieczeń, które wykorzystują te uzwojenia, może zapobiec poważnym uszkodzeniom instalacji oraz zapewnić bezpieczeństwo ludzi i urządzeń. Dodatkowo, zgodnie z normą IEC 61869, uzwojenia przekładników prądowych muszą spełniać określone wymagania dotyczące dokładności, co jest potwierdzeniem ich niezawodności w zastosowaniach krytycznych.
Wybór uzwojeń I, II, III, IV w kontekście zabezpieczeń jest mylny, ponieważ uzwojenia I i II są zazwyczaj przeznaczone do zastosowań pomiarowych, a nie zabezpieczeniowych. Użytkownicy mogą nie dostrzegać kluczowej różnicy pomiędzy klasami dokładności uzwojeń. Uzwojenia oznaczone literą "P" są typowe dla zabezpieczeń, a ich parametry, takie jak znamionowy prąd oraz klasa dokładności są ściśle regulowane normami. Uzwojenia I i II, w przeciwieństwie do III, IV i V, mogą nie zapewniać wystarczającej dokładności w warunkach przeciążeniowych, co jest kluczowe w sytuacjach awaryjnych. Ponadto, brak zrozumienia dla klasycznego podziału na uzwojenia pomiarowe i zabezpieczeniowe może prowadzić do błędnych interpretacji w kontekście projektowania instalacji elektrycznych. Zastosowanie niewłaściwych uzwojeń do zabezpieczeń może skutkować nieprawidłowymi działaniami zabezpieczeń, co w skrajnych przypadkach prowadzi do awarii systemu oraz zagrożenia dla ludzi. W praktyce, przekładniki prądowe są projektowane z myślą o określonych zastosowaniach, a ich właściwy dobór jest kluczowy dla efektownego działania całego systemu.
