Poprawna odpowiedź to L2, ponieważ wyniki pomiarów wskazują na brak ciągłości w obwodzie L2-PEN. W przypadku prowadzenia diagnostyki kabli elektrycznych, niezwykle ważne jest przeprowadzenie pomiarów ciągłości, które pozwalają na identyfikację uszkodzonych żył. W przypadku L2, gdy brak ciągłości został stwierdzony, wskazuje to na potencjalne uszkodzenie, które może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak zwarcia czy porażenia prądem. W praktyce, norma PN-EN 60204-1 podkreśla znaczenie regularnych przeglądów i testów instalacji elektrycznych, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników. W przypadku wykrycia uszkodzenia, konieczne jest podjęcie działań naprawczych, aby przywrócić pełną funkcjonalność instalacji. Warto również zaznaczyć, że pomiary L1-PEN oraz L3-PEN wykazały ciągłość, co potwierdza ich sprawność, a zrozumienie takiego schematu diagnostycznego jest kluczowe dla profesjonalnego inżyniera elektryka.
Wybór odpowiedzi L1, PE lub L3 sugeruje pewne nieporozumienia w zakresie analizy wyników pomiarów ciągłości obwodów. Przyjmując, że L1 jest uszkodzona, można zauważyć, że takie założenie ignoruje fakt, iż pomiar L1-PEN wykazał ciągłość. Podobnie, PE jako żyła ochronna jest kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa elektrycznego i nie może być wykorzystywana jako przewód roboczy. Wybór L3 również jest błędny, ponieważ pomiar L3-PEN również potwierdził ciągłość. Takie pomyłki mogą wynikać z błędnego odczytania wyników pomiarów lub nieznajomości standardów dotyczących ciągłości obwodów. Zgodnie z zasadami, każda żyła powinna być analizowana na podstawie rzeczywistych wyników pomiarów, a nie na podstawie niepotwierdzonych przypuszczeń. Kluczowe jest zrozumienie, że brak ciągłości w jednym obwodzie jednoznacznie wskazuje na uszkodzenie, natomiast inne obwody, które wykazują ciągłość, są w pełni sprawne. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do błędnych diagnoz i nieefektywnych działań naprawczych, co może zagrażać zarówno bezpieczeństwu, jak i prawidłowemu funkcjonowaniu instalacji elektrycznych.