Odpowiedź C, wskazująca na azotan srebra (AgNO3) jako titrant oraz chromian potasu (K2CrO4) jako wskaźnik, jest prawidłowa w kontekście miareczkowania argentometrycznego. Miareczkowanie argentometryczne to technika analityczna stosowana do oznaczania stężenia jonów srebra w roztworze. Azotan srebra, jako standardowy titrant, reaguje z anionami halogenkowymi, a chromian potasu pełni rolę wskaźnika, zmieniając kolor na czerwony w momencie, gdy nie ma już anionów halogenowych do reakcji. Zmiana koloru jest wynikiem powstawania nierozpuszczalnego chromianu srebra (Ag2CrO4). W praktyce, znajomość odpowiednich titrantów i wskaźników jest kluczowa, aby zapewnić dokładność oraz powtarzalność wyników analizy. W laboratoriach chemicznych oraz w przemyśle, prawidłowe przygotowanie protokołów miareczkowania zgodnie z tymi zasadami jest istotne dla zachowania standardów jakości i wiarygodności danych analitycznych.
Odpowiedzi A, B i D nie są zgodne z wymaganiami dotyczącymi informacji o titrancie i wskaźniku w kontekście miareczkowania argentometrycznego. W przypadku odpowiedzi A, brak jest odniesienia do odpowiedniego titranta, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników analizy. Odpowiedź B również nie uwzględnia kluczowego elementu, jakim jest chromian potasu, co jest błędem, ponieważ wskaźnik ten jest standardowo wykorzystywany do detekcji zakończenia miareczkowania w tej technice. Odpowiedź D może sugerować stosowanie innego titranta lub wskaźnika, co jest niezgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, które wymagają używania sprawdzonych substancji. To, co należy podkreślić, to znaczenie znajomości właściwych substancji chemicznych w procesach analitycznych, co jest kluczowe dla osiągnięcia wiarygodnych i powtarzalnych wyników. Niewłaściwy wybór titranta może prowadzić do błędnych obliczeń i wniosków, a w konsekwencji do fałszywych danych laboratoryjnych, co jest niezgodne z zasadami rzetelności w analizach chemicznych.
