Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 lutego 2025 10:46
Data zakończenia: 24 lutego 2025 10:48

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na rysunku przedstawiono cyfry

Wybór odpowiedzi zwykłe, greckie lub rzymskie opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu kontekstu przedstawionych cyfr. Zwykłe cyfry, będące podstawowym systemem liczbowym, używane są powszechnie w codziennym życiu, ale nie mają związku z nawigacją ani specyfiką przedstawionych cyfr. Greckie cyfry, które były używane w starożytnej Grecji, mają zupełnie inną formę oraz zastosowanie, a ich użycie ogranicza się głównie do kontekstu historycznego i akademickiego. Cyfry rzymskie, natomiast, również służą do reprezentacji liczb, ale ich zastosowanie w nowoczesnej nawigacji jest marginalne, ograniczając się głównie do oznaczania wieków czy rozdziałów w tekstach. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z braku znajomości różnorodności systemów numerycznych oraz ich praktycznego zastosowania w kontekście nawigacyjnym. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z wymienionych systemów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie jest odpowiedni dla kontekstu przedstawionego na rysunku. Kluczowe jest rozróżnianie tych systemów i ich właściwe przyporządkowanie do odpowiednich dziedzin, aby uniknąć mylnych interpretacji.

Pytanie 2

Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to operacje technologiczne charakterystyczne dla programu

Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 3

W celu usunięcia plam i zarysowań na bitmapie należy w programie Photoshop skorzystać z narzędzia

Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Pytanie 4

Do kosztów wytworzenia baneru reklamowego zalicza się:

Siatka mesh, atrament solwentowy, oczkowanie oraz wynagrodzenie to kluczowe elementy składające się na koszty wytworzenia baneru reklamowego. Siatka mesh to materiał znany z wysokiej przepuszczalności powietrza, co jest istotne w przypadku banerów wystawianych na zewnątrz, gdyż zapobiega gromadzeniu się wiatru, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Atrament solwentowy charakteryzuje się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni go idealnym wyborem do druku banerów, które często są eksponowane na działanie słońca i deszczu. Oczkowanie to proces, który polega na wycinaniu otworów w materiale, co pozwala na łatwe zawieszanie baneru, a także zabezpiecza go przed rozerwaniem. Wynagrodzenie dla pracowników zaangażowanych w produkcję banerów również stanowi istotny element kosztów wytworzenia. Ujęcie tych wszystkich kosztów w kalkulacji jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i pozwala na dokładne oszacowanie pełnych wydatków związanych z produkcją banerów reklamowych, co jest niezbędne do efektywnego planowania budżetu.

Pytanie 5

Ile wynosi masa 500 arkuszy papieru o formacie 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2?

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 6

Druga strona "czwórki tytułowej" może zawierać

Pojęcia takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN oraz kolofon są często mylone z informacjami, które powinny znaleźć się na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Imię i nazwisko autora są zazwyczaj umieszczane na samej czwartej stronie tytułowej, a nie na jej odwrocie. To stanowisko jest zgodne z konwencjami wydawniczymi, które nakazują, aby podstawowe dane identyfikacyjne autora były widoczne dla potencjalnych czytelników. Z kolei numer ISBN jest unikalnym identyfikatorem książki, który również znajduje się na okładce, a jego umiejscowienie jest ściśle regulowane przez normy międzynarodowe. Ponadto, kolofon, który zawiera informacje o wydawcy oraz szczegółach dotyczących edycji i produkcji, także nie ma miejsca na drugiej stronie czwartej strony tytułowej, lecz zazwyczaj znajduje się na stronie końcowej książki. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków, wynikają z nieznajomości struktury wydawniczej książek oraz nieodróżniania poszczególnych sekcji w publikacjach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć odpowiednią organizację treści i procedury wydawnicze, które pomagają w tworzeniu dobrze zorganizowanych i profesjonalnych publikacji.

Pytanie 7

W przypadku cyfrowego przygotowania do drukowania zalewki do wektorowych elementów publikacji definiuje się podczas

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 8

Proces, którego celem jest sporządzenie odbitki próbnej o określonej jakości, to

Montaż w kontekście druku odnosi się do procesu łączenia różnych elementów graficznych i tekstowych w jedną całość, co jest istotne, ale nie ma na celu sporządzenia odbitki próbnej o określonej jakości. Jest to bardziej techniczny etap, który może występować po etapie proofingu, a nie przed nim. Naświetlanie, z kolei, to proces, w którym światło jest używane do naświetlenia materiałów światłoczułych, takich jak klisze, i także nie odnosi się do przygotowywania odbitek próbnych. Choć naświetlanie jest kluczowe w procesie druku, jego celem jest stworzenie formy drukowej, a nie ocena jakości wydruku. Impozycja to z kolei technika układania stron w odpowiedniej kolejności na arkuszu papieru przed drukowaniem; jest to proces finalizujący, który także nie dotyczy bezpośrednio odbitek próbnych. Często mylące mogą być te terminy, ponieważ wszystkie odnoszą się do różnych etapów procesu druku, jednak tylko proofing odnosi się bezpośrednio do tworzenia odbitek próbnych, które pozwalają na ocenę i zatwierdzenie jakości przed rozpoczęciem produkcji. Warto zrozumieć, że każdy z tych procesów ma swoje unikalne miejsce w cyklu produkcyjnym, a nieodpowiednie zrozumienie ich ról może prowadzić do nieefektywności i błędów w wydruku.

Pytanie 9

W projekcie graficznym opakowania, siatka wykrojnika, grafika i znaczniki drukarskie powinny być umieszczone

Scalenie wszystkich elementów do jednej warstwy może wydawać się na pierwszy rzut oka prostym rozwiązaniem, jednak w praktyce prowadzi do wielu problemów w procesie projektowania i druku. Przede wszystkim, gdy wszystkie elementy są połączone w jedną warstwę, jakiekolwiek zmiany w jednym z nich mogą wymagać przearanżowania całego projektu. To z kolei zwiększa ryzyko błędów i może prowadzić do niezgodności z wymaganiami drukarni. Ponadto, brak warstw uniemożliwia precyzyjne zarządzanie poszczególnymi elementami, co jest istotne w kontekście druku, gdzie różne kolory czy próby kolorystyczne mogą wymagać oddzielnych ustawień. Zapis w pliku zamkniętym również nie jest zalecany, ponieważ uniemożliwia to innym użytkownikom edycję i przeglądanie projektu. Współczesne narzędzia graficzne oferują funkcjonalności, które wspierają pracę z wieloma warstwami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Nieprawidłowe podejście do grupowania elementów, na przykład przez ich kolejność wizualną, może prowadzić do chaosu w organizacji pliku, co utrudnia późniejsze poprawki i podnosi ryzyko błędów w produkcji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest, aby wystrzegać się takich uproszczeń, które mogą negatywnie wpływać na finalny efekt wizualny oraz proces produkcyjny.

Pytanie 10

Przedstawiony na rysunku zrzut z ekranu ilustruje

Wybór odpowiedzi dotyczącej ustalania sposobu justowania, ustawiania paginacji lub definiowania stylów akapitowych, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się właściwy, jest błędny. Justowanie tekstu dotyczy sposobu, w jaki tekst jest rozłożony w obrębie akapitu, co nie ma bezpośredniego związku z procesem tworzenia nowego dokumentu. Ustalenie paginacji to proces dotykający organizacji treści na stronach, natomiast definiowanie stylów akapitowych odnosi się do formatowania tekstu, które jest stosowane już po stworzeniu layoutu. Każda z tych odpowiedzi pomija fundamentalny aspekt, jakim jest tworzenie szablonu layoutu jako całości. Przy projektowaniu dokumentów w programach graficznych kluczowe jest najpierw stworzenie struktury, w której umieszczone zostaną różne elementy, a dopiero później można zająć się ich formatowaniem. Te podejścia są typowymi błędami myślowymi, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu projektowania. W praktyce, dobrze przemyślany layout wymaga wcześniejszego zaplanowania układu treści, co jest niezbędne do osiągnięcia spójności wizualnej oraz efektywności komunikacji wizualnej w dokumentach.

Pytanie 11

Przy skanowaniu w skali 1:1 rozdzielczość skanowania oryginałów kreskowych powinna wynosić

Zrozumienie wymagań dotyczących rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla skutecznego odwzorowania obrazów, w tym kodów kreskowych. Wybór rozdzielczości 220 ppi, 300 ppi lub 600 ppi jako odpowiedzi sugeruje mylne przekonanie, że niższe wartości mogą być wystarczające dla zachowania jakości skanów. Przykładowo, rozdzielczość 220 ppi jest zbyt niska dla precyzyjnych aplikacji, ponieważ nie jest w stanie uchwycić detali, które mogą być istotne dla poprawnego odczytu kodu kreskowego. To prowadzi do ryzyka, że kody mogą być źle odczytane lub w ogóle nieodczytane, co ma negatywne konsekwencje w procesach logistycznych czy sprzedaży. Z kolei rozdzielczość 300 ppi, choć bardziej adekwatna niż 220 ppi, również może nie być wystarczająca w przypadku skanowania z bliska lub przy dużej gęstości kodów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wystarczy 'zwykła' rozdzielczość, ignorując fakt, że detale, takie jak drobne cząstki lub uszkodzenia na skanowanych obiektach, mogą wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Natomiast 600 ppi, mimo że już lepsza, w wielu przypadkach również nie spełni wymagań w branży, gdzie często stosuje się wyższe rozdzielczości. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że dla najlepszej jakości skanu zaleca się użycie 1200 ppi, szczególnie w kontekście skanowania małych elementów, gdzie każdy detal jest istotny. Wybór właściwej rozdzielczości jest procesem, który wymaga analizy konkretnego zastosowania, co jest często pomijane przez osoby nieposiadające doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 12

Urządzeniem służącym do skanowania materiałów transparentnych jest skaner

Wybór innych typów skanerów, takich jak lustrzany, ręczny czy przestrzenny, nie odpowiada specyfice skanowania materiałów transparentnych. Skaner lustrzany jest przystosowany do skanowania zdjęć i dokumentów w formacie papierowym, a jego konstrukcja nie pozwala na staranne przetwarzanie przezroczystych materiałów. Z kolei skanery ręczne, choć wygodne, są zazwyczaj używane do skanowania małych przedmiotów lub dokumentów, ale nie zapewniają jakości skanów wymaganej przy pracy z materiałami transparentnymi. Skanery przestrzenne, które rejestrują dane w trzech wymiarach, również nie pasują do tego zadania, ponieważ ich głównym zastosowaniem jest skanowanie obiektów fizycznych w celu tworzenia modeli 3D, co nie ma zastosowania w kontekście przezroczystych slajdów czy filmów. Wybór niewłaściwego urządzenia do skanowania materiałów transparentnych prowadzi do uzyskania nieodpowiedniej jakości skanów, co może ograniczać możliwości ich dalszego wykorzystania, na przykład w publikacjach lub archiwizacji. Warto zatem zwracać uwagę na specyfikę urządzeń oraz ich przeznaczenie, aby uniknąć nieefektywnych i kosztownych wyborów.

Pytanie 13

Ilu punktom typograficznym odpowiada 1 kwadrat?

W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe nieporozumienia dotyczące konwersji jednostek typograficznych. Odpowiedzi sugerujące, że 1 kwadrat odpowiada 24, 84 lub 12 punktom, wynikać mogą z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia kwadratu w kontekście typograficznym. Często mylnie zakłada się, że różne jednostki miary są zamienne, co prowadzi do błędnych wniosków. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie punktów typograficznych z innymi jednostkami miary, co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania graficznego. Warto zauważyć, że w typografii 1 kwadrat jest standardowo równy 48 punktom, a nie 24 czy 12, co oznacza, że rozmiar liter i przestrzeń między nimi muszą być starannie dobrane, aby zapewnić optymalną czytelność i estetykę. Stosowanie nieprawidłowych przeliczeń może prowadzić do problemów w druku, takich jak zbyt małe literki, które są trudne do odczytania, lub zbyt duże odstępy między wierszami, co może negatywnie wpłynąć na odbiór wizualny tekstu. Zrozumienie podstawowych zasad typografii jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w obszarze projektowania graficznego, aby uniknąć takich pułapek i zapewnić wysoką jakość pracy.

Pytanie 14

Ile stron ma broszura, której impozycję przedstawiono na rysunku?

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad impozycji i obliczania liczby stron w broszurze. Często zdarza się, że osoby nie posiadające doświadczenia w dziedzinie druku błędnie interpretują liczbę stron na arkuszu, co prowadzi do niedokładnych obliczeń. Na przykład, wybór odpowiedzi wskazującej na 8, 16 lub 32 strony może wynikać z mylnego założenia, że każdy arkusz zawiera mniej stron, lub że arkusze są złożone w inny sposób. W rzeczywistości, w przypadku standardowej impozycji, każda broszura składa się z wielu arkuszy, a każdy arkusz zawiera określoną liczbę stron. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe w branży poligraficznej, ponieważ wpływa na proces planowania druku. Niepoprawne odpowiedzi często wskazują na brak znajomości podstawowych zasad dotyczących sposobu złożenia arkuszy i ich wpływu na ostateczną liczbę stron. Ważne jest, aby wiedzieć, że podczas przygotowania broszury, liczba stron musi być zawsze wielokrotnością liczby stron na arkuszu. Ponadto, aby zoptymalizować proces druku, istotne jest zrozumienie, jak impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń pamiętać o zasadach impozycji i nie zniekształcać danych dotyczących liczby stron, co jest częstym błędem w podejściu do tego tematu.

Pytanie 15

Ile wynosi koszt wykonania form drukowych niezbędnych do wydrukowania ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeżeli wykonanie jednej formy kosztuje 30,00 zł?

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia struktury kosztów związanych z drukiem offsetowym. Każda z wymienionych odpowiedzi odzwierciedla różne błędy w obliczeniach. Na przykład, odpowiedzi sugerujące kwoty 90,00 zł i 120,00 zł mogą wynikać z błędnego założenia, że potrzebne są mniejsza liczba form do wykonania. To może prowadzić do mylnego wniosku, że wystarczy tylko kilka form, co jest niezgodne z praktykami w branży poligraficznej, gdzie każdy kolor wymaga oddzielnej formy. Z kolei odpowiedź 180,00 zł błędnie implikuje, że koszt form jest wyższy niż rzeczywiście, co może wynikać z nieporozumień dotyczących liczby wymaganych form lub jednostkowych kosztów ich wykonania. W rzeczywistości, każdy projekt drukarski powinien być dokładnie oszacowany z uwzględnieniem wszystkich istotnych elementów, takich jak liczba kolorów, rodzaj druku oraz dodatkowe efekty wizualne. Niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem, co jest kluczowe w branży, gdzie zyski zależą od precyzyjnego planowania kosztów. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, które sugerują uwzględnianie wszystkich zmiennych kosztów przy wycenie projektów.

Pytanie 16

Którą maszynę drukującą należy użyć, aby w ciągu 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 szt. plakatów formatu A2?

Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.

Pytanie 17

Procesy poligraficzne możemy podzielić na

Procesy poligraficzne obejmują szereg działań, które można podzielić na trzy główne etapy: procesy przygotowawcze, drukowanie oraz procesy introligatorskie. Procesy przygotowawcze to kluczowy etap, w którym przygotowuje się materiały oraz technologie do druku, takie jak przygotowanie matryc, selekcja papieru oraz optymalizacja kolorów. Na tym etapie stosowane są standardy, jak ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną w różnych mediach. Drukowanie to serce procesu poligraficznego, gdzie przy użyciu różnych technologii (np. offsetowej, cyfrowej, fleksograficznej) materiał jest przekształcany w ostateczny produkt. Procesy introligatorskie, ostatni etap, obejmują obróbkę końcową, czyli cięcie, składanie, klejenie i oprawę, co wpływa na funkcjonalność i estetykę finalnego produktu. Zrozumienie tych trzech etapów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami poligraficznymi oraz zapewnienia wysokiej jakości produktów.

Pytanie 18

Kolorystykę przedstawionej na rysunku ulotki określa zapis

Odpowiedzi takie jak "2 + 2", "1 + 1" czy "4 + 2" sugerują pewne nieporozumienia w zakresie druku i zastosowania kolorów w projektach poligraficznych. Przykładowo, "2 + 2" może sugerować, że ulotka jest drukowana w dwóch kolorach na dwóch stronach, co nie oddaje pełnego potencjału druku reklamowego. Takie podejście jest często mylone z prostymi projektami, które nie wymagają zaawansowanych technik drukarskich, co jest błędnym założeniem. Użycie "1 + 1" sugeruje jeszcze większe ograniczenie, wskazując tylko na jednokolorowy druk na jednej stronie, co jest typowe dla mniej skomplikowanych materiałów, takich jak wizytówki czy ulotki jednostronne. Wreszcie, odpowiedź "4 + 2" nie oddaje pełnego obrazu, ponieważ sugeruje, że jedna strona ulotki byłaby w pełnym kolorze, a druga w ograniczonej palecie, co nie jest optymalne z perspektywy marketingowej. Aby skutecznie przekazać komunikat wizualny, kluczowe jest, aby projekt ulotki był spójny i przyciągający uwagę, co można osiągnąć jedynie poprzez zastosowanie pełnokolorowego druku na obydwu stronach. Zrozumienie różnic między tymi podejściami jest istotne dla uzyskania efektywnych materiałów reklamowych, które maksymalizują wpływ na odbiorcę.

Pytanie 19

Które narzędzie graficzne służy do statycznej prezentacji projektu opakowania w rzeczywistym otoczeniu?

Wybór odpowiedzi, które dotyczą PostScript, tutoriali oraz usebar, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań tych narzędzi. PostScript to język opisu strony, który jest używany głównie w drukarstwie i grafice komputerowej do definiowania obrazów na stronach i jest kluczowy w procesach druku, jednak nie ma zastosowania w kontekście wizualizacji projektów opakowania. Nie jest to narzędzie do prezentacji graficznych, lecz techniczny format, który służy do opisania, jak elementy powinny być umieszczone na stronie. Tutoriale z kolei to materiały edukacyjne, które tłumaczą, jak korzystać z różnych narzędzi czy programów, ale same w sobie nie są narzędziami graficznymi. Choć są istotne w procesie nauki, nie służą do tworzenia wizualizacji projektów opakowań. Usebar to natomiast termin, który nie odnosi się do żadnego uznanego narzędzia w kontekście grafiki komputerowej, a raczej może być mylonym pojęciem w odniesieniu do interfejsów użytkownika. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie narzędzi do opisu technicznego, materiałów edukacyjnych oraz koncepcji nieuznawanych w branży z konkretnym narzędziem, które ma na celu prezentację wizualną, jakim jest mock-up.

Pytanie 20

Programem do rozpoznawania tekstów w zeskanowanych bitmapach lub plikach PDF jest

Wybór odpowiedzi ZIP, RAR lub RIP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych pojęć. ZIP i RAR to formaty kompresji danych, które służą do zmniejszania rozmiaru plików i folderów, co jest przydatne w transferze danych, ale nie mają one zdolności do rozpoznawania tekstu. Użytkownicy mogą pomylić kompresję danych z procesem digitalizacji, jednak należy zauważyć, że kompresja nie przekształca obrazów w tekst, a jedynie zmniejsza ich objętość. RIP, z kolei, to skrót od Raster Image Processor, który odnosi się do technologii używanych w drukarkach do przetwarzania obrazów i ich konwersji na formaty, które mogą być wydrukowane. Chociaż RIP jest kluczowy w kontekście druku, nie ma on nic wspólnego z rozpoznawaniem tekstu z obrazów. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie technologii przetwarzania danych z technologiami rozpoznawania tekstu. Aby skutecznie rozwiązywać problemy związane z digitalizacją, warto zrozumieć kontekst, w którym każda z tych technologii jest stosowana oraz ich rzeczywiste funkcje.

Pytanie 21

Który znak typograficzny wskazano w zamieszczonym tekście czerwoną strzałką?

Ligatura, dywiz i spacja to trzy różne znaki typograficzne, które często są mylone z pauzą, co prowadzi do błędnych wniosków. Ligatura to połączenie dwóch lub więcej liter w jeden znak, co ma na celu poprawę estetyki tekstu oraz zwiększenie jego czytelności. Typowe przykłady to formy takie jak 'fi' czy 'fl', które mogą występować w niektórych czcionkach. Użycie ligatur w typografii ma swoje miejsce, jednak nie jest to ten przypadek. Dywiz to symbol, który najczęściej stosuje się do łączenia wyrazów, na przykład w przypadku złożonych przymiotników, takich jak 'czarno-biały'. Ponadto, dywiz jest znacznie krótszy niż pauza i pełni inną funkcję. Spacja to z kolei przerwa pomiędzy wyrazami, która nie ma charakteru interpunkcyjnego. Jej rola polega na oddzieleniu wyrazów, a nie na oznaczaniu przerwy czy wtrącenia w zdaniu. Typowe błędy, które prowadzą do mylenia tych znaków, to niewłaściwe zrozumienie ich funkcji oraz nieznajomość ich zastosowania w kontekście typograficznym. Każdy z tych znaków ma swoje szczególne przeznaczenie, a ich właściwe rozpoznanie i użycie ma kluczowe znaczenie dla jakości tekstu w wydawnictwach i komunikacji pisemnej.

Pytanie 22

Urządzeniem wykorzystywanym do sporządzania profili barwnych ICC jest

Mikrometr, spektograf i densytometr są narzędziami stosowanymi w różnych dziedzinach, ale nie nadają się do tworzenia profili barwnych ICC. Mikrometr jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym używanym do mierzenia grubości lub średnicy obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście pomiarów koloru. Spektograf, mimo że również analizuje fale świetlne, jest urządzeniem bardziej ukierunkowanym na analizę widma świetlnego i nie generuje profili kolorystycznych. Z kolei densytometr służy do mierzenia gęstości optycznej, co jest przydatne w kontrolowaniu jakości druku, ale nie dostarcza informacji o kolorze w sposób niezbędny do budowy profilu ICC. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi pomiarowych z ich funkcjonalnością. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać kolorem, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które są zaprojektowane do analizowania koloru i jego reprodukcji, a nie jedynie do pomiarów fizycznych czy analizy widmowej. Aby skutecznie tworzyć profile ICC, ważne jest zrozumienie, że tylko spektrofotometry są w stanie dostarczyć odpowiednich danych o kolorze, które uwzględniają różne długości fal, co jest kluczowe w procesie kalibracji i zarządzania kolorem."

Pytanie 23

Koszt wydrukowania 1 000 teczek formatu A4 wynosi 3 000 zł brutto. Ile wyniesie cena jednej teczki?

Odpowiedzi, które sugerują wyższe ceny jednostkowe, wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Na przykład, odpowiedzi wskazujące ceny 6 zł lub 9 zł wskazują na nieprawidłowe podzielenie, które może wynikać z błędnego założenia dotyczącego całkowitych kosztów lub liczby jednostek. Osoby, które wybrały 10 zł, mogły błędnie założyć, że całkowity koszt jest znacznie wyższy, co jest niezgodne z podanymi danymi. W praktyce, takie błędy mogą mieć poważne konsekwencje finansowe, gdyż mogą prowadzić do zawyżania cen produktów, co w efekcie może wpłynąć na konkurencyjność i sprzedaż. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie analizy kosztów jednostkowych w kontekście strategii cenowej. Ustalenie ceny, która przewyższa rzeczywiste koszty jednostkowe, może prowadzić do utraty klientów, dlatego tak istotne jest dokładne zrozumienie struktury kosztów. Uczestnicy testu powinni zwrócić uwagę na to, jak obliczenia wpływają na decyzje biznesowe oraz na praktyczne aspekty kalkulacji kosztów, które są nieodłącznym elementem strategii każdej firmy produkcyjnej. Właściwe podejście do analizy kosztów i cen jednostkowych pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz osiąganie zysków.

Pytanie 24

Ile separacji barwnych należy wykonać, aby wydrukować na maszynie formatu BI wielobarwną (CMYK) broszurę 32-stronicową formatu B5 z dodatkowym kolorem Pantone na pierwszej stronie i lakierowaniem wybiórczym na drugiej stronie?

Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.

Pytanie 25

Do przekształcenia oryginału analogowego na obraz cyfrowy należy użyć

Laminator rolowy, ploter tnący oraz drukarka sublimacyjna to urządzenia, które mają inne zastosowania niż skanowanie oryginałów analogowych. Laminator rolowy służy głównie do zabezpieczania dokumentów poprzez pokrywanie ich folią, co nie wiąże się z przekształceniem obrazu analogowego na cyfrowy. Jego właściwości pozwalają na przedłużenie trwałości materiałów, ale nie umożliwiają rejestracji ich zawartości w formie cyfrowej. Ploter tnący jest narzędziem wykorzystywanym do cięcia materiałów, takich jak papier, folia czy tekstylia, na określone kształty. Choć może być użyteczny w procesie produkcji graficznej, nie ma zdolności do zczytywania analogowych obrazów. Z kolei drukarka sublimacyjna działa na zasadzie przenoszenia atramentu na materiał przy pomocy ciepła, co jest procesem odwrotnym do skanowania, a jej zastosowanie koncentruje się na produkcji wydruków, a nie na digitalizacji oryginałów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji tych urządzeń oraz niewłaściwe rozumienie procesu digitalizacji, który wymaga użycia odpowiedniego sprzętu, takiego jak skanery płaskie, do zamiany obrazów analogowych na ich cyfrowe odpowiedniki.

Pytanie 26

Ile drutu introligatorskiego potrzeba do wykonania 6 000 broszur zszywanych trzema 20 mm zszywkami?

Wybierając niewłaściwą ilość drutu, można wpaść w pułapkę błędnych obliczeń, co często wynika z niedostatecznego uwzględnienia wszystkich parametrów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 600 m, 240 m czy 120 m są wynikiem nieprecyzyjnego liczenia lub pomijania kluczowych informacji. W przypadku 600 m, osoba odpowiadająca mogła myśleć, że suma materiału na wszystkie broszury jest większa niż rzeczywista potrzeba. Z kolei wybór 240 m lub 120 m może sugerować, że respondent obliczył długość drutu na podstawie zbyt małej wartości zszywek lub ich długości, co świadczy o błędnym założeniu. W introligatorstwie, kluczowe jest również zrozumienie, że każda zszywka wymaga nie tylko długości samego drutu, ale także odpowiedniego ułożenia materiałów, co może wpłynąć na całkowite zużycie. Błędy te wskazują na typowe nieporozumienia związane z prostymi obliczeniami, gdzie nie daje się pełnej uwagi na każdy element procesu produkcyjnego. Ważne jest zatem, aby dokładnie analizować wymagania każdego projektu, stosując standardowe metody obliczeniowe oraz zapoznając się z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 27

Jeden kwadrat to jednostka typograficzna odpowiadająca

Wybór odpowiedzi, że jeden kwadrat odpowiada 12, 16 lub 4 punktom typograficznym, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek typograficznych. W typografii jednostką bazową jest punkt, a kwadrat jest określony jako wartość znacznie większa. Odpowiedzi te wskazują na częste błędy w posługiwaniu się jednostkami miary, co może prowadzić do niezrozumienia ich zastosowania w praktyce. Punkt typograficzny ma różne definicje, ale standardowo wynosi 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 0.666 cala. Słabsza znajomość jednostek może prowadzić do błędów w projektowaniu, takich jak niewłaściwe ustawienie odstępów, co z kolei wpływa na czytelność tekstu oraz estetykę projektu. Ważne jest, aby projektanci mieli solidne podstawy w typografii i potrafili prawidłowo przeliczać jednostki, aby uniknąć nieporozumień. Znajomość pełnej skali jednostek typograficznych, w tym kwadratów i punktów, jest niezbędna w pracy projektanta, szczególnie w kontekście komunikacji z drukarniami oraz w programach graficznych, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 28

Którą techniką wykonano nadruk na owocu przedstawionym na rysunku?

Wybór innej techniki druku, takiej jak fleksografia, offset czy rotograwiura, nie jest właściwy w kontekście nadruku na owocach. Fleksografia, znana z zastosowania w drukowaniu na opakowaniach kartonowych i foliach, wykorzystuje elastyczne matryce, które są idealne do płaskich powierzchni, ale nie sprawdzają się w pracy z obiektami o złożonych kształtach jak owoce. Technika ta charakteryzuje się dużą prędkością druku i jest często stosowana w produkcji masowej, jednak nie jest odpowiednia do skomplikowanych kształtów, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku owoców. Offset, z kolei, polega na przenoszeniu obrazu z płyty na papier, co czyni tę technologię bardziej odpowiednią dla druku książek, czasopism czy materiałów reklamowych na płaskich powierzchniach. Rotograwiura, oparta na technice grawerowania, także skupia się na druku na płaskich oraz dużych formatach, stosowanych głównie w przemyśle opakowaniowym. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do błędów w jakości druku, co w przypadku produktów spożywczych, takich jak owoce, może skutkować nieestetycznymi nadrukami i utratą walorów estetycznych. Zrozumienie, które techniki są najbardziej odpowiednie dla określonych materiałów i kształtów, jest kluczowe w branży druku, a także dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów estetycznych oraz funkcjonalnych.

Pytanie 29

Ile wyniesie koszt wykonania 200 okładek, jeżeli koszt wykonania 10 okładek z jednego arkusza wynosi 8 zł?

Obliczenia dotyczące kosztów produkcji wymagają uwzględnienia jednostkowych kosztów oraz umiejętności stosowania proporcji. Wiele osób błędnie założyło, że koszt wykonania większej ilości okładek można obliczyć poprzez prostą kalkulację, nie zwracając uwagi na koszt jednostkowy. Wybór odpowiedzi oparty na 100 zł może wynikać z błędnego założenia, że koszt rośnie liniowo, ale bez znajomości jednostkowego kosztu, co prowadzi do nieprawidłowego wyliczenia. Z kolei odpowiedź 200 zł sugeruje, że ktoś mógłby pomyśleć, że koszt produkcji 200 okładek to po prostu podwojenie kwoty z 10, co jest zrozumiałe, ale nieprawidłowe w kontekście jednostkowych kosztów. Odpowiedź 80 zł z kolei może wynikać z niepoprawnego oszacowania liczby arkuszy potrzebnych do wykonania 200 okładek, co pokazuje, jak nieprecyzyjne zrozumienie problemu może prowadzić do znaczących różnic w obliczeniach. Ważne jest zatem, aby przy rozwiązywaniu zadań obliczeniowych dokładnie analizować wszystkie zmienne i mieć świadomość, jak jednostkowe koszty wpływają na całkowite wydatki. W praktyce finansowej i produkcyjnej kluczowe jest posługiwanie się precyzyjnymi danymi oraz umiejętność logicznego myślenia, aby unikać typowych pułapek myślowych.

Pytanie 30

Ile offsetowych form drukowych należy naświetlić, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4 przy odwracaniu przez margines boczny?

W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 31

Koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej wynosi 8 groszy. Ile wyniesie koszt wydrukowania 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

Koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej wynosi 8 groszy. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2, należy najpierw określić liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania tych plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a standardowy arkusz offsetowy ma wymiary 1000 mm x 700 mm. Z jednego arkusza można uzyskać dwa plakaty B2 (jeden na górze, drugi na dole). Zatem, aby wydrukować 20 000 plakatów, potrzebujemy 10 000 arkuszy (20 000 / 2 = 10 000). Jeśli koszt jednostronnego zadrukowania jednego arkusza wynosi 8 groszy, to całkowity koszt wyniesie 10 000 arkuszy x 0,08 zł = 800 zł. W praktyce, tego typu obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, pozwalając na precyzyjne planowanie budżetu oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto pamiętać, że dokładne określenie kosztów druku przyczynia się do efektywnego zarządzania projektami graficznymi oraz realizacji zamówień klienta.

Pytanie 32

Sposobem na uniknięcie problemów związanych z brakiem fontów zastosowanych w projekcie graficznym przeznaczonym do naświetlania form drukowych jest zapis tekstów jako

Zastosowanie glifów, bitmap czy gifów jako alternatywy dla krzywych w kontekście unikania problemów z brakiem fontów jest nieodpowiednie i wynika z niepełnego zrozumienia różnic między tymi formatami. Glify to pojęcie odnoszące się do poszczególnych znaków w czcionce, ale ich użycie jako samodzielnych elementów nie rozwiązuje problemu braku fontu. Glify są częścią większej całości i nie mogą funkcjonować bez odpowiednich czcionek, co czyni je nietrwałym rozwiązaniem. Z kolei bitmapy to obrazy rastrowe, które nie nadają się do edycji typograficznej, a ich jakość może ulegać pogorszeniu przy skalowaniu. Użycie bitmap w miejscu tekstu ogranicza możliwości edycyjne i jest nieefektywne w kontekście projektów, które wymagają precyzyjnego odwzorowania czcionek. Gif to format animacji, który w ogóle nie powinien być stosowany do tekstu w materiałach drukowanych, gdyż nie zapewnia odpowiedniej jakości i nie jest zgodny z wymaganiami typograficznymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie różnych form grafiki oraz niezrozumienie, jak ważne jest zachowanie integralności typograficznej w projektach graficznych. Standardy branżowe wyraźnie wskazują na konwersję tekstów do krzywych jako najefektywniejszą metodę, aby uniknąć problemów związanych z fontami, co powinno być priorytetem projektantów graficznych.

Pytanie 33

Podczas sporządzania kosztorysu wykonania form drukowych należy uwzględnić parametry technologiczne:

W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 34

Do wydrukowania zamówienia klienta trzeba naświetlić 8 form drukowych. Koszt naświetlenia jednej formy drukowej wynosi 40 zł. Ile będzie musiał zapłacić klient za wszystkie naświetlone formy drukowe?

Wybór innych wartości, takich jak 480 zł, 360 zł czy 420 zł, może wynikać z typowych błędów obliczeniowych, które pojawiają się w trakcie wykonywania takich zadań. Na przykład, niektórzy mogą błędnie pomnożyć liczbę form przez inny koszt, co prowadzi do zawyżenia wyniku. W przypadku 480 zł, może to sugerować, że osoba myli jednostkowy koszt formy lub liczbę form, co jest klasowym przykładem błędnego przeliczenia. Koszt 360 zł mógłby również wynikać z błędnego zakłada, że naświetlona została inna ilość form niż 8, co pokazuje, jak istotne jest uważne czytanie treści pytania. Wreszcie, 420 zł to również wynik błędnego obliczenia, wynikającego zapewne z pomyłki przy dodawaniu dodatkowych kosztów, które nie zostały uwzględnione w pierwotnych danych. Kluczowym elementem w tego typu obliczeniach jest dokładne zrozumienie zadania oraz uważność przy wykonaniu obliczeń, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do błędnych oszacowań kosztów. W branży poligraficznej, precyzja w kalkulacji kosztów jest kluczowa dla osiągnięcia efektywności i zadowolenia klienta.

Pytanie 35

Wielkość wcięcia akapitowego zależy od

Analizując odpowiedzi związane z zależnością wielkości wcięcia akapitowego, można zauważyć, że koncepcje takie jak liczba kolumn na łamie, liczba akapitów na stronie czy krój pisma i wysokość łamu nie uwzględniają kluczowych elementów wpływających na efektywność typograficzną. Liczba kolumn na łamie rzeczywiście wpływa na układ tekstu, ale sama w sobie nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za wysokość wcięcia akapitowego. W rzeczywistości, wcięcia są bardziej związane z estetyką i czytelnością, a niekoniecznie z ilością kolumn. Podobnie, liczba akapitów na stronie może wpływać na ogólny układ, ale nie determinuje odpowiednich wcięć. Krój pisma również odgrywa rolę, jednak to stopień pisma i szerokość łamu mają największy wpływ na wcięcie. Wysokość łamu może wpłynąć na to, jak tekst jest postrzegany w kontekście przestrzeni, ale nie jest to główny czynnik. W praktyce przyporządkowywanie wcięć do nieodpowiednich elementów może prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych układów tekstu, co w końcu zniechęca czytelników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wcięcia akapitowe powinny być dostosowane do konkretnego projektu, uwzględniając stopień pisma oraz szerokość łamu, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny oraz czytelność tekstu.

Pytanie 36

Ile folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.

Pytanie 37

Jak zmieni się koszt jednostkowy wydrukowania plakatu techniką offsetową, jeżeli jego nakład zostanie dwukrotnie zwiększony?

Odpowiedź, że koszt jednostkowy wydrukowania plakatu techniką offsetową zmniejszy się przy dwukrotnym zwiększeniu nakładu, jest prawidłowa z powodu efektu skali. Technika offsetowa charakteryzuje się istotnymi kosztami początkowymi związanymi z przygotowaniem matryc, uruchomieniem maszyny i ustawieniem. Gdy nakład jest niewielki, te koszty rozkładają się na mniejszą liczbę wydruków, co prowadzi do wyższego kosztu jednostkowego. Przy większym nakładzie, koszty stałe są podzielone na więcej sztuk, co powoduje obniżenie kosztu jednostkowego. Na przykład, jeśli koszt przygotowania plakatu wynosi 1000 zł a koszt druku jednej sztuki to 5 zł, przy nakładzie 100 sztuk całkowity koszt wynosi 1000 zł + (5 zł * 100) = 1500 zł, co daje 15 zł za sztukę. Przy nakładzie 200 sztuk całkowity koszt wzrasta do 2000 zł, co daje 10 zł za sztukę. Takie podejście jest zgodne z zasadami ekonomii skali, co jest powszechnie stosowane w branży poligraficznej.

Pytanie 38

Ile wynosi masa 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2?

Odpowiedzi, które nie wskazują na 70 kg, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń lub nieścisłości w interpretacji gramatury papieru. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 50 kg mogą błędnie zakładać, że masa jednego arkusza jest mniejsza niż 70 g, co prowadzi do zaniżenia całkowitej masy. Przy tym rozrachunku nie uwzględnia się prawidłowego obliczenia powierzchni i gramatury, co jest kluczowe dla dokładności wyników. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 95 kg mogą bazować na błędnym obliczeniu lub niewłaściwym zrozumieniu liczby arkuszy, co mogłoby sugerować dodanie nadmiarowych arkuszy do obliczeń. Masa papieru jest bezpośrednio związana z jego wymiarami i gramaturą, a pomyłki w tych wartościach mogą prowadzić do znacznych różnic w wynikach. Typowym błędem myślowym jest także pomijanie konwersji jednostek – w tym przypadku z gramów na kilogramy. Aby efektywnie obliczyć masę papieru, niezwykle istotne jest posługiwanie się właściwymi jednostkami oraz zrozumienie wpływu gramatury na całkowitą masę materiału. Obliczenia powinny być zawsze weryfikowane, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji.

Pytanie 39

Który format należy zastosować, aby przenieść plik graficzny CDR do programów pakietu Adobe?

Wymienione formaty plików, takie jak DOC, WAV oraz DAT, nie są odpowiednie do przenoszenia grafiki wektorowej z CorelDRAW do programów Adobe. DOC to format plików tekstowych, najczęściej używany w edytorach tekstu, takich jak Microsoft Word. Jego zastosowanie w kontekście grafiki jest ograniczone, ponieważ nie zachowuje on informacji o wektorach czy kolorach, co czyni go niewłaściwym wyborem do transferu plików graficznych. WAV to format audio, który służy do przechowywania danych dźwiękowych. W przypadku projektowania graficznego nie ma zastosowania, ponieważ nie zawiera żadnych informacji wizualnych. Z kolei DAT to ogólny format plików danych, używany głównie do przechowywania różnych typów informacji, ale nie jest standardem w grafice komputerowej, ani nie wspiera typowych właściwości wymaganych do przenoszenia plików graficznych. Wybór niewłaściwego formatu przy przenoszeniu plików graficznych może prowadzić do utraty jakości, a także do problemów z kompatybilnością, co jest kluczowym błędem myślowym. Aby prawidłowo przenieść plik graficzny, należy zrozumieć, jakie formaty są odpowiednie do danej dziedziny pracy, co pozwoli uniknąć frustracji i problemów związanych z przetwarzaniem grafik.

Pytanie 40

Ile kilogramów papieru formatu B1 (700 x 1000 mm) o gramaturze 200 g/m2 potrzeba do wydrukowania 16 000 druków formatu B5?

Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej