Faza klinowania ścian bocznych podczas obróbki ręcznej surowych bloków kamienia to kluczowy etap, który pozwala na precyzyjne oddzielanie fragmentów materiału. W zdjęciu oznaczonym literą C widać, jak kliny zostały umieszczone w wyżłobionych rowkach, co jest zgodne z dobrą praktyką w kamieniarstwie. Proces ten polega na wprowadzeniu klinów w równoległe rowki, co pozwala na rozdzielenie bloku kamienia w kontrolowany sposób. Taki sposób obróbki jest efektywny i minimalizuje ryzyko pęknięć oraz uszkodzeń materiału, co jest kluczowe w branży budowlanej i artystycznej. Właściwe umiejscowienie klinów jest istotne, aby uzyskać pożądany kształt oraz zachować integralność kamienia. Znajomość tej techniki ma zastosowanie nie tylko w tradycyjnym rzemiośle, ale także w nowoczesnych metodach obróbczych, gdzie precyzja jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej jakości wyrobów kamieniarskich.
Analiza pozostałych zdjęć wskazuje na różne techniki obróbcze, które nie są związane z fazą klinowania. Uderzanie młotkiem, przedstawione na zdjęciu A, jest w rzeczywistości procesem inicjującym obróbkę kamienia, polegającym na wybijaniu ogólnych kształtów. To podejście może prowadzić do niekontrolowanych pęknięć i uszkodzeń, szczególnie w przypadku twardszych odmian kamieni. Z kolei wyznaczanie linii cięcia na zdjęciu B ma na celu uproszczenie procesu cięcia, ale nie jest techniką klinowania. Wyznaczenie linii jest istotne, ale ma charakter pomocniczy i nie prowadzi do oddzielania materiału w sposób kontrolowany. Ręczne dłutowanie, które widać na zdjęciu D, jest techniką precyzyjną, lecz dotyczy wykończenia, a nie rozdzielania bloków. Każda z tych metod ma swoje miejsce w cyklu obróbczych, jednak żadna z nich nie odpowiada specyfice klinowania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych etapów obróbczych bez zrozumienia ich specyfiki. Zrozumienie, kiedy i jak zastosować odpowiednią technikę, jest kluczowe dla sukcesu w obróbce kamienia.
