Kleszcze Tomesa-Bertena esowate z trzpieniem od strony policzkowej to narzędzie specjalistyczne, które jest szeroko stosowane w stomatologii do usuwania trzonowców górnych, w tym zęba 16. Ich unikalny kształt oraz budowa pozwalają na skuteczne i bezpieczne uchwycenie korzeni tych zębów, co jest kluczowe w procesie ekstrakcji. Kleszcze te charakteryzują się odpowiednim rozstawem, który umożliwia precyzyjne działanie w trudnodostępnych miejscach górnej szczęki. W praktyce, stosowanie kleszczy Tomesa-Bertena pozwala na minimalizację urazów tkanek okołozębowych oraz zmniejszenie ryzyka powikłań poekstrakcyjnych. Warto również zauważyć, że w przypadku ekstrakcji zębów trzonowych, istotne jest, aby lekarz dentysta miał odpowiednią wiedzę na temat anatomii jamy ustnej oraz różnic w budowie korzeni zębów, co wpływa na dobór właściwego narzędzia. Przy odpowiednim szkoleniu i praktyce, lekarze mogą skutecznie wykonywać ten zabieg, prowadząc do zadowolenia pacjentów oraz poprawy wyników klinicznych.
Wybór niewłaściwych kleszczy do usunięcia zęba 16 może prowadzić do poważnych problemów podczas zabiegu ekstrakcji. Kleszcze inne niż Tomesa-Bertena, takie jak kleszcze proste czy kleszcze o wąskim rozstawie, nie są dostosowane do specyfiki zębów trzonowych górnych. Typowym błędem jest założenie, że kleszcze proste mogą być używane do ekstrakcji zębów o dużych korzeniach, co może prowadzić do złamań korzeni i uszkodzeń sąsiadujących tkanek. Ponadto, kleszcze o niewłaściwym kształcie mogą nie zapewniać wystarczającej dźwigni, co utrudnia skuteczne usunięcie zęba. Niewłaściwy dobór narzędzi często wynika z niedostatecznej wiedzy na temat anatomii zębów lub braku doświadczenia w zabiegach ekstrakcyjnych. Kleszcze powinny być zawsze dobrane zgodnie z ich przeznaczeniem oraz budową usuwanego zęba, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić pacjentowi komfort i bezpieczeństwo zabiegu. Dlatego ważne jest, aby każdy lekarz dentysta był dobrze zaznajomiony z rodzajami kleszczy oraz ich zastosowaniem w praktyce klinicznej.
