Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 14:23
Data zakończenia: 4 marca 2025 14:33

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do sprawdzania podziałki dioptryjności okularów przyrządów optycznych służy

Lunetka dioptryjna to precyzyjny instrument optyczny, używany do pomiaru i sprawdzania podziałki dioptryjności okularów. Jej działanie opiera się na zasadzie analizy obrazu oraz pomiaru ogniskowej soczewek. W praktyce, lunetka dioptryjna pozwala na dokładne ustalenie wartości dioptrii, co jest kluczowe dla optyków i okulistów w procesie dobierania odpowiednich szkieł korekcyjnych. W przypadku pacjentów z różnymi wadami wzroku, zastosowanie lunetki dioptryjnej umożliwia precyzyjne dostosowanie okularów, co przekłada się na lepszą jakość widzenia oraz komfort użytkowania. Warto także zaznaczyć, że korzystanie z tego urządzenia jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, które kładą nacisk na dokładność pomiarów oraz bezpieczeństwo pacjentów. Dobrą praktyką jest systematyczne kalibracje lunetek dioptrycznych, by zapewnić ich niezawodność i precyzję w codziennym użytkowaniu, co ma znaczenie szczególnie w pracy z pacjentami wymagającymi indywidualnego podejścia do korekcji wzroku."

Pytanie 2

Na rysunku, przedstawiającym przekrój aparatu fotograficznego, numerem 3 oznaczono zespół

Wybór przysłony, obiektywu czy celownika jako odpowiedzi na pytanie o migawkę jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych elementów aparatu fotograficznego. Przysłona, zlokalizowana w obiektywie, odpowiada za regulację ilości światła wpadającego do aparatu, co ma wpływ na głębię ostrości, ale nie kontroluje czasu naświetlania. Użytkownicy często mylą te dwa elementy, co może prowadzić do niewłaściwego doboru ustawień w różnych warunkach oświetleniowych. Obiektyw, będący złożonym zespołem soczewek, zajmuje się skupieniem światła i formowaniem obrazu, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na czas naświetlania. Celownik z kolei, służy do kadrowania i nie ma żadnego związku z naświetlaniem matrycy. To zrozumienie, że migawka i przysłona działają komplementarnie w ramach zasady 'trójkąta ekspozycji', jest kluczowe dla poprawnego korzystania z aparatu. Nieodpowiednie łączenie tych pojęć prowadzi do typowych błędów w fotografii, gdzie niewłaściwe ustawienia mogą skutkować prześwietlonymi lub niedoświetlonymi zdjęciami, co jest problemem, który można by uniknąć, mając świadomość funkcji migawki.

Pytanie 3

Przedstawiony przyrząd można zastosować do bezpośredniego pomiaru

Poprawna odpowiedź to grubość soczewki, ponieważ mikrometr jest specjalistycznym przyrządem pomiarowym, który pozwala na precyzyjne określenie małych wartości, takich jak grubości materiałów. W przypadku soczewek optycznych, ich grubość jest kluczowym parametrem, który wpływa na zdolności optyczne oraz jakość wyrobu końcowego. Mikrometry stosowane w branży optycznej są często kalibrowane do pomiarów w mikrometrach, co pozwala na dużą dokładność. W praktyce, inżynierowie i technicy wykorzystują mikrometry do sprawdzania grubości soczewek w procesie produkcyjnym oraz kontroli jakości. Mierząc grubość, można ocenić, czy dane soczewki spełniają wymagania norm branżowych, takich jak ISO 10110, które określają zasady dotyczące pomiarów w optyce. Dzięki precyzyjnym pomiarom, możliwe jest również dostosowanie soczewek do indywidualnych potrzeb klientów, co ma kluczowe znaczenie w produkcji okularów i sprzętu optycznego.

Pytanie 4

Przedstawiony pryzmat rozdzielający wiązkę należy zastosować do budowy

Pryzmat rozdzielający wiązkę światła jest kluczowym elementem w konstrukcji aparatów fotograficznych, gdzie jego podstawową rolą jest kierowanie światła na matrycę lub film. Umożliwia to nie tylko uzyskanie wyraźnych i dobrze naświetlonych zdjęć, ale także pozwala na precyzyjne zarządzanie intensywnością oraz kierunkiem wiązki świetlnej. W praktyce, stosowanie pryzmatów pozwala na eliminację niepożądanych aberracji optycznych, co przekłada się na wyższą jakość obrazu. W nowoczesnych aparatach, złożony system optyczny, w tym pryzmaty, wspiera także funkcje automatycznego ustawiania ostrości oraz równomierne oświetlenie całej klatki. W fotografii profesjonalnej, gdzie każdy detal jest istotny, zastosowanie pryzmatów jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają zarówno konstruktorzy sprzętu, jak i fotograficy. Warto również zauważyć, że w zastosowaniach takich jak fotografia artystyczna czy portretowa, odpowiednia manipulacja światłem i jego kierunkiem, możliwa dzięki zastosowaniu pryzmatów, ma kluczowe znaczenie dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 5

Który pryzmat należy zamontować w lornetce, którą naprawiono beleczką przedstawioną na rysunku?

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na zastosowanie prostokątnego pryzmatu równoramiennego z dwoma odbiciami, co jest kluczowe w projektowaniu lornetek. Pryzmaty te umożliwiają nie tylko odwrócenie obrazu, ale także jego dalsze skierowanie w odpowiednim kierunku, co zapewnia użytkownikom poprawną orientację obrazu. W praktyce, w lornetkach wykorzystywane są różne typy pryzmatów, a wybór konkretnego modelu zależy od zamierzonych efektów optycznych. Pryzmat równoramienny z dwoma odbiciami jest często stosowany w lornetkach o standardowej konstrukcji, gdzie konieczne jest skorygowanie obrazu z powodu specyfiki układu optycznego. Zastosowanie takiego pryzmatu pozwala na uzyskanie jasnego, ostrego obrazu z odpowiednią głębią ostrości. Dodatkowo, poprawnie wykonany pryzmat równoramienny gwarantuje minimalne straty światła, co jest kluczowe dla uzyskania wyraźnych i żywych kolorów. W branży optycznej, stosowanie pryzmatów z odpowiednimi właściwościami optycznymi w lornetkach określa standardy jakości, które są niezbędne dla zadowolenia użytkowników.

Pytanie 6

Symbolem α w optyce oznacza się powiększenie

Wybór odpowiedzi dotyczących powiększenia kątowego, poprzecznego czy wizualnego w kontekście symbolu α w optyce jest niepoprawny, ponieważ każda z tych koncepcji odnosi się do zupełnie innych aspektów optyki. Powiększenie kątowe dotyczy zmiany kąta, pod jakim obserwowany jest obiekt, co nie ma bezpośredniego związku z długościami obrazów w optyce. Może być przydatne w kontekście określania pola widzenia, ale nie odnosi się do samego powiększenia obrazu. Powiększenie poprzeczne, z drugiej strony, odnosi się do zmiany w wymiarach poprzecznych obiektu, co również nie jest tym, co opisuje symbol α. Wizualne powiększenie to bardziej subiektywne odczucie wielkości obrazu przez obserwatora, które może być różne w zależności od warunków oświetleniowych czy odległości. Tego typu odpowiedzi często wynikają z zamieszania terminologicznego, gdzie nie do końca rozumie się różnice między różnymi typami powiększeń. W rzeczywistości, w praktyce optycznej, precyzyjne zrozumienie powiększenia podłużnego oraz jego zastosowania jest kluczowe dla prawidłowej obsługi i projektowania układów optycznych. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków w analizie wyników eksperymentalnych oraz w stosowaniu odpowiednich metod pomiarowych, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie terminologii i zasad optyki.

Pytanie 7

Którą własność szkła optycznego można zmierzyć za pomocą przyrządu optycznego pokazanego na rysunku?

Wybór współczynnika załamania jako poprawnej odpowiedzi jest trafny, ponieważ refraktometr, który jest przedstawiony na rysunku, to urządzenie służące do precyzyjnego pomiaru tego parametru. Współczynnik załamania jest kluczowy w optyce, ponieważ wpływa na sposób, w jaki światło przechodzi przez różne materiały. Dla szkła optycznego, określenie wartości współczynnika załamania pozwala na przewidywanie jego zachowania w aplikacjach takich jak soczewki optyczne, pryzmaty i inne elementy optyczne. Dobrze dobrany współczynnik załamania umożliwia projektowanie systemów optycznych o wysokiej wydajności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii optycznej, gdzie precyzja pomiarów jest fundamentalna. Na przykład, w zastosowaniach w astronomii czy mikroskopii, znajomość tego współczynnika pozwala na optymalizację konstrukcji optycznych, co prowadzi do lepszej jakości obrazów.

Pytanie 8

Którą przekładnię zębatą przedstawiono na rysunku?

Odpowiedź "ślimakowa" jest poprawna, ponieważ na przedstawionym rysunku widoczne są charakterystyczne cechy przekładni ślimakowej. Ta przekładnia składa się z dwóch głównych elementów: ślimaka, który ma kształt walca z nawiniętym profilem zęba, oraz koła zębatego o zębach ślimakowych. Przekładnie ślimakowe są szeroko stosowane w różnych aplikacjach inżynieryjnych, na przykład w napędach mechanicznych, gdzie konieczne jest osiągnięcie dużego przełożenia w niewielkiej przestrzeni. W porównaniu do innych typów przekładni, takie jak czołowe czy planetarne, przekładnie ślimakowe oferują wyjątkową zdolność do przenoszenia dużych momentów obrotowych przy jednoczesnym ograniczeniu prędkości. Dodatkowo, ich konstrukcja minimalizuje ryzyko cofania się ruchu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w zastosowaniach wymagających stałej kontroli kierunku ruchu, takich jak podnośniki. Zrozumienie budowy i zasad działania przekładni ślimakowych jest kluczowe dla każdego inżyniera zajmującego się mechaniką, a znajomość ich zastosowań umożliwia lepsze projektowanie systemów mechanicznych.

Pytanie 9

Podczas montażu końcowego lornetki pryzmatycznej konieczne jest ustawienie

Podczas analizy wszystkich pozostałych odpowiedzi, warto zauważyć, że paracentryczność odnosi się do umiejętności utrzymania obrazu w centrum pola widzenia, co jest istotne, ale nie jest głównym celem montażu końcowego lornetki pryzmatycznej. Ustawienie paracentryczności jest bardziej związane z ergonomią i komfortem użytkownika, a nie z precyzyjnym obrazowaniem, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. Parafokalność dotyczy z kolei możliwości ustawienia ostrości na różnych odległościach bez konieczności ponownego ustawiania, co także nie jest kluczowym elementem w procesie montażu lornetki pryzmatycznej. Właściwe ustawienie ostrości ma znaczenie w codziennym użytkowaniu, jednak nie wpływa bezpośrednio na jakość obrazu, a bardziej na wygodę jego obserwacji. Apertura numeryczna jest terminem stosowanym w kontekście obiektywów fotograficznych i mikroskopowych, a jej znaczenie w lornetkach jest ograniczone. Chociaż ważne jest, aby lornetki miały odpowiednią aperturę dla zbierania światła, to jednak montaż końcowy w kontekście tej lornetki nie polega na ustawieniu tego parametru. Syntetyzując, wszystkie te odpowiedzi koncentrują się na różnych aspektach optyki, które mogą być istotne w szerszym kontekście, ale nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego elementu, jakim jest skręcenie obrazu, które jest niezbędne dla uzyskania prawidłowego obrazu w kwadrantach lornetki pryzmatycznej.

Pytanie 10

Który frez należy zastosować do trepanacyjnego wiercenia otworów w szkle?

Frez rurkowy jest najbardziej odpowiednim narzędziem do trepanacyjnego wiercenia otworów w szkle ze względu na jego konstrukcję, która pozwala na precyzyjne i kontrolowane usuwanie materiału. Rurki frezarskie mają otwartą końcówkę, co umożliwia stworzenie otworów o dużej średnicy bez ryzyka pęknięcia materiału. To narzędzie jest często zastosowywane w szklarskich zakładach produkcyjnych oraz w rzemiośle artystycznym, gdzie precyzyjne wiercenie jest kluczowe. Warto również zauważyć, że przy użyciu freza rurkowego można wykonywać zarówno otwory przejrzyste, jak i niewielkie otwory dekoracyjne. W praktyce odbywa się to zwykle z użyciem wody jako chłodziwa, co zapobiega przegrzewaniu się narzędzia i pękaniu materiału. Zastosowanie frezów rurkowych wpisuje się w standardy jakości i bezpieczeństwa, co czyni je nieodzownym elementem w obróbce szkła.

Pytanie 11

Kąt teoretyczny zdolności rozdzielczej w diafragmach kołowych określony jest jako

Każda z nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z mylnych interpretacji pojęć związanych z rozdzielczością optyczną. Wiele osób może mylnie przyjąć, że kąt rozdzielczy zależy tylko od konstrukcji optycznej i nie uwzględnia wpływu długości fali. Takie podejście nie tylko pomija kluczowe aspekty fizyki falowej, ale także ignoruje fundamentalne zasady, które rządzą zdolnością do rozróżniania obiektów. Istotnym błędem jest także przyjęcie, że wszelkie zmiany w średnicy apertury mają liniowy wpływ na kąt rozdzielczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości, relacja ta jest nieliniowa i wymaga znajomości zaawansowanych wzorów matematycznych. Dla przykładu, w przypadku niewłaściwego użycia wzorów, można zakładać, że większa średnica apertury zawsze gwarantuje lepszą rozdzielczość, co nie jest prawdą, jeśli nie uwzględnimy długości fali. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji inżynieryjnych w projektowaniu urządzeń optycznych, co może mieć daleko idące skutki w praktycznych zastosowaniach, takich jak badania astronomiczne czy medyczne, gdzie precyzja jest kluczowym czynnikiem w uzyskiwaniu rzetelnych wyników.

Pytanie 12

W przedstawionym okularze mikroskopowym zastosowano jako soczewkę oczną układ

Soczewka oczna układu achromatycznego jest kluczowym elementem w konstrukcji mikroskopów, ponieważ została zaprojektowana tak, aby minimalizować aberrację chromatyczną. Aberracja chromatyczna to zjawisko, w którym różne kolory światła są załamywane pod różnymi kątami, co prowadzi do rozmycia krawędzi obrazu oraz pojawiania się kolorowych smug. Soczewki achromatyczne są produkowane z użyciem materiałów o różnych współczynnikach załamania światła, co pozwala na skorygowanie tych aberracji i uzyskanie wyraźnego obrazu. Praktycznym zastosowaniem soczewek achromatycznych jest ich wykorzystanie w mikroskopach biologicznych do obserwacji komórek i tkanek, gdzie wyraźność obrazu jest kluczowa dla uzyskania rzetelnych wyników badań. Dzięki soczewkom achromatycznym, naukowcy mogą skupić się na detalu, co jest nieocenione w badaniach z zakresu biologii komórkowej oraz patologii. Ponadto, standardy branżowe zalecają stosowanie soczewek achromatycznych w mikroskopach laboratoryjnych, aby zapewnić wysoką jakość obrazu i dokładność w obserwacjach.

Pytanie 13

Na rysunku przedstawiono schemat przyrządu optycznego o nazwie

Wybierając odpowiedzi inne niż spektroskop, można napotkać pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych przyrządów optycznych. Teodolit to narzędzie stosowane głównie w geodezji do pomiarów kątów poziomych i pionowych, a jego budowa opiera się na precyzyjnych elementach optycznych, takich jak lunety, ale nie jest przeznaczony do analizy widma światła. Dioptromierz natomiast służy do pomiaru kątów i odległości w inżynierii, jednak również nie obejmuje funkcjonalności związanej z rozkładem światła. Niwelator, który jest urządzeniem używanym do określania różnic wysokości, bazuje na zupełnie innym zestawie zasad pomiarowych i nie zawiera elementów optycznych przeznaczonych do analizy widm. Podejmując decyzję o wyborze tych odpowiedzi, można kierować się błędnym rozumieniem ich zastosowania, co prowadzi do mylnego wniosku. Kluczową różnicą między tymi przyrządami a spektroskopem jest ich przeznaczenie oraz sposób działania. Spektroskop wykorzystuje zasadę dyspersji światła, co pozwala na jego rozdzielenie na różne długości fal, co jest nieosiągalne dla wymienionych przyrządów, które koncentrują się na pomiarach kątowych lub odległości. Takie zamieszanie może wynikać z braku znajomości specyfikacji technicznych poszczególnych przyrządów oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach, dlatego zrozumienie różnic między urządzeniami jest niezwykle istotne w kontekście naukowym i inżynieryjnym.

Pytanie 14

Zgodnie z rysunkiem wymiar grubości prawidłowo wykonanej płytki może wynosić

Poprawna odpowiedź to 7,95 mm, co jest zgodne z założeniami dotyczącymi tolerancji wymiarowej. Wymiar ten uwzględnia minimalną grubość płytki, która jest akceptowalna według norm branżowych. W inżynierii materiałowej i produkcji, wymiary nominalne są często określane z uwzględnieniem tolerancji, co pozwala na zapewnienie odpowiednich właściwości mechanicznych i estetycznych wyrobów. Na przykład, w przypadku płytek ceramicznych używanych w budownictwie, kluczowe jest, aby grubość spełniała określone normy, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na trwałość, odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz estetykę wykończenia. Zastosowanie grubości 7,95 mm pozwala na uzyskanie optymalnych wyników w procesie produkcji płytek, ponieważ mieści się w zakresie tolerancji, co jednocześnie wskazuje na jakość wykonania produktu. Ponadto, zgodność z danymi wymiarami jest istotna w kontekście systemów zarządzania jakością, gdzie precyzyjne wartości umożliwiają lepsze planowanie i kontrolę procesów produkcyjnych.

Pytanie 15

W skład układu odwracającego lornetki pryzmatycznej wchodzi pryzmat przedstawiony na rysunku oznaczonym literą

Pryzmat oznaczony literą B, który jest pryzmatem Porro, odgrywa kluczową rolę w układzie odwracającym lornetki pryzmatycznej. Jego konstrukcja, z kształtem przypominającym równoległobok, umożliwia skuteczne odwracanie obrazu oraz jego stabilizację. Pryzmat Porro jest powszechnie stosowany w lornetkach ze względu na swoje właściwości optyczne, ponieważ zapewnia szerokie pole widzenia i minimalizuje zniekształcenia obrazu. W praktycznych zastosowaniach, takich jak obserwacje przyrody czy astrofotografia, lornetki z pryzmatami Porro oferują wyraźny i zrównoważony obraz. W standardach jakościowych branży optycznej, pryzmaty Porro są często rekomendowane ze względu na swoją wysoką wydajność, co czyni je popularnym wyborem wśród amatorów i profesjonalistów. Umiejętność identyfikacji odpowiednich rodzajów pryzmatów jest kluczowa dla zapewnienia najwyższej jakości obserwacji, co podkreśla znaczenie posługiwania się wiedzą na temat konstrukcji optycznych.

Pytanie 16

Do wyznaczenia pola widzenia lupy należy wykonać pomiary

Podstawową pomyłką w nieprawidłowych odpowiedziach jest zrozumienie, jakie parametry są rzeczywiście potrzebne do wyznaczenia pola widzenia lupy. Wiele osób błędnie sądzi, że średnica źrenicy wyjściowej lub wejściowej jest wystarczająca do tego celu. Źrenica wyjściowa odnosi się do miejsca, gdzie promienie świetlne opuszczają okulary lub lupę, a nie do ich właściwego pola widzenia. Pomiary średnicy źrenicy wyjściowej są ważne w kontekście doboru soczewek czy okularów, ale nie są kluczowe dla określenia pola widzenia lupy. Kolejnym błędnym podejściem jest sugerowanie, że pomiar średnicy lupy i średnicy źrenicy wyjściowej jest wystarczający. Chociaż średnica lupy wpływa na to, jak duża część obiektu jest widoczna, sama w sobie nie pozwala na precyzyjne wyznaczenie pola widzenia bez znajomości ogniskowej. Zrozumienie, jak te parametry współdziałają, jest kluczowe. Dlatego na praktycznych przykładach, takich jak użycie lupy w pracy rzemieślniczej lub badaniach mikrobiologicznych, istotne jest, aby operować na poprawnych podstawach matematycznych i optycznych, aby uniknąć problemów związanych z jakością obserwacji i interpretacji wyników.

Pytanie 17

W przyrządach optycznych na panewki prostych łożysk ślizgowych nie stosuje się

Wybór mosiądzu, brązu czy tworzyw sztucznych jako materiałów do panewki prostych łożysk ślizgowych w przyrządach optycznych może wydawać się na pierwszy rzut oka właściwy, ale każda z tych opcji ma swoje ograniczenia. Mosiądz, będący stopem miedzi i cynku, charakteryzuje się dobrymi właściwościami mechanicznymi oraz odpornością na korozję, co czyni go odpowiednim materiałem w różnych zastosowaniach inżynieryjnych. W łożyskach ślizgowych mosiądz jest często stosowany, ale nie zawsze w kontekście precyzyjnych urządzeń optycznych, gdzie wymagana jest wysoka dokładność. Z kolei brąz, będący stopem miedzi z cyną, ma lepsze właściwości ślizgowe i odporność na zużycie, co sprawia, że jest preferowany w przypadku łożysk o dużym obciążeniu. Tworzywa sztuczne, choć lekkie i odporne na korozję, mogą nie zapewniać wymaganej sztywności i stabilności w precyzyjnych zastosowaniach optycznych. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie materiały metalowe są równoważne; w rzeczywistości ich właściwości tribologiczne i mechaniczne są kluczowe dla długowieczności i wydajności urządzeń. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że stopy aluminium, niezależnie od ich atrakcyjności z punktu widzenia wagi, nie są optymalnym wyborem, gdyż mogą prowadzić do szybszego zużycia i uszkodzenia elementów, co w konsekwencji obniża jakość i precyzję pracy przyrządów optycznych.

Pytanie 18

Którą końcówkę należy zastosować do wkrętów typu Torx ?

Końcówka oznaczona jako "C" jest poprawnym wyborem do wkrętów typu Torx, które są powszechnie stosowane w różnych dziedzinach, od elektroniki po motoryzację. Wkręty Torx charakteryzują się unikalnym sześciopromiennym kształtem, co zapewnia lepsze dopasowanie narzędzia i minimalizuje ryzyko poślizgu. Zastosowanie końcówki Torx pozwala na przenoszenie większego momentu obrotowego, co jest szczególnie istotne w sytuacjach, gdy wkręty muszą być mocno dokręcone. W praktyce, końcówki Torx są często stosowane w meblach, sprzęcie AGD oraz w pojazdach, gdzie wymagana jest niezawodność połączeń. Zastosowanie odpowiednich narzędzi według standardów branżowych, takich jak ISO, jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa w użytkowaniu. Wybór końcówki Torx jest zgodny z dobrymi praktykami, które zalecają używanie narzędzi odpowiednich do specyfikacji wkrętów, co znacząco wpływa na efektywność pracy oraz żywotność montowanych elementów.

Pytanie 19

Polerowanie elementów optycznych ze szkła organicznego wykonuje się za pomocą wodnej zawiesiny tlenku

Polerowanie elementów optycznych ze szkła organicznego przy użyciu wodnej zawiesiny tlenku ceru (CeO₂) jest standardową praktyką w przemyśle optycznym. Cer jest materiałem o doskonałych właściwościach polerskich, dzięki czemu skutecznie usuwa mikroskalowe niedoskonałości powierzchni szkła organicznego, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości optycznej. Tlenek ceru ma zdolność do tworzenia mikroskopijnych, gładkich powierzchni, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających precyzyjnego przetwarzania optycznego, takich jak soczewki, pryzmaty czy inne elementy optyczne. Standardy branżowe, takie jak ISO 10110, podkreślają znaczenie uzyskiwania odpowiednich parametrów optycznych, co można osiągnąć poprzez odpowiednie techniki polerowania. Ponadto, tlenek ceru jest szeroko stosowany w różnych procesach, w tym w polerowaniu szkieł i kryształów w branży jubilerskiej, co potwierdza jego wszechstronność i efektywność. Zastosowanie ceru w polerowaniu podkreśla również rozwój technologii materiałowej, gdzie poszukuje się optymalnych rozwiązań dla zwiększenia precyzji i jakości. Takie praktyki przyczyniają się do podnoszenia standardów jakości w produkcie końcowym, co jest niezbędne w nowoczesnym przemyśle optycznym.

Pytanie 20

W okularze mikroskopowym tulejka oznaczona na ilustracji strzałką, spełnia rolę pierścienia

Tulejka w okularze mikroskopowym, oznaczona na ilustracji strzałką, pełni kluczową rolę jako pierścień dystansowy. Jej zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej odległości między soczewkami okularu, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnego obrazu. W przypadku mikroskopów, precyzyjne ustawienie dystansu między soczewkami jest kluczowe dla jakości obserwacji, ponieważ wpływa na powiększenie oraz głębię ostrości. Zbyt mała odległość może prowadzić do zniekształcenia obrazu, natomiast zbyt duża może skutkować utratą ostrości. Przykładowo, w mikroskopach biologicznych, gdzie obserwuje się preparaty komórkowe, dbałość o te parametry jest szczególnie istotna. Warto także zauważyć, że dobrze zaprojektowany okular mikroskopowy zgodny z normami optycznymi gwarantuje stabilność i redukcję aberracji optycznych, co w bezpośredni sposób wpływa na jakość pracy w laboratoriach badawczych oraz edukacyjnych.

Pytanie 21

Do budowy układu achromatycznego należy zastosować co najmniej

Odpowiedź, że do budowy układu achromatycznego należy zastosować co najmniej dwie soczewki jest prawidłowa, ponieważ układ achromatyczny składa się z pary soczewek o różnych współczynnikach załamania światła, które są ze sobą połączone. Celem tego układu jest zminimalizowanie aberracji chromatycznych, które występują, gdy różne długości fal światła są załamywane w różny sposób. W praktyce, najczęściej stosuje się kombinację soczewki wypukłej (szkło o wysokim współczynniku załamania) i soczewki wklęsłej (szkło o niskim współczynniku załamania). Taki układ pozwala na skorygowanie różnicy ogniskowych dla dwóch różnych długości fal, co przyczynia się do uzyskania ostrego obrazu w całym zakresie widma. Ten typ układu jest szeroko stosowany w aparatach fotograficznych, teleskopach oraz mikroskopach, gdzie precyzja obrazu jest kluczowa. W branży optycznej standardowe podejścia do konstrukcji optyki zawierają wytyczne dotyczące projektowania układów achromatycznych, co potwierdza ich znaczenie w aplikacjach wymagających wysokiej jakości obrazów.

Pytanie 22

Do czyszczenia powierzchni optycznych pokrytych fluorkiem magnezu stosuje się

Spirytus jest substancją odpowiednią do czyszczenia powierzchni optycznych pokrytych fluorkiem magnezu, ponieważ jest to alkohol o niskiej lepkości, który skutecznie usuwa zanieczyszczenia, nie uszkadzając delikatnych powłok optycznych. Dzięki swoim właściwościom chemicznym spirytus nie reaguje z fluorkiem magnezu, co czyni go bezpiecznym środkiem czyszczącym. W praktyce, stosowanie spirytusu do czyszczenia elementów optycznych, takich jak soczewki czy filtry, pozwala na uzyskanie wysokiej czystości powierzchni bez ryzyka zarysowań czy zmatowień. W branży optycznej zaleca się używanie spirytusu w połączeniu z miękkimi, nieabrazyjnymi ściereczkami, co dodatkowo zwiększa efektywność czyszczenia. Warto również zauważyć, że spirytus, jako środek odkażający, nie tylko poprawia wizualny wygląd powierzchni, ale także zapewnia higienę, co jest istotne w przypadku sprzętu używanego w medycynie czy laboratoriach. W związku z tym, stosowanie spirytusu w procesach czyszczenia jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji optyki.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiono połączenie gwintowe

Połączenie gwintowe, które zostało przedstawione na rysunku, jest klasycznym przykładem połączenia jednostronnego. W tym przypadku śruba wkręcona w element mocujący posiada łeb z jednej strony, co oznacza, że dostęp do jej mocowania możliwy jest tylko z tej strony. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w inżynierii mechanicznej oraz budowlanej, gdzie istotne jest wykorzystanie miejsca oraz uproszczenie konstrukcji. Połączenia jednostronne są często preferowane w miejscach, gdzie dostęp z drugiej strony jest ograniczony lub niemożliwy. Przykładem mogą być złącza w obudowach maszyn, które są zamknięte lub w trudno dostępnych przestrzeniach. Z punktu widzenia standardów, połączenia jednostronne powinny być projektowane z uwzględnieniem odpowiednich norm dotyczących wytrzymałości i materiałów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. W praktyce, dobór odpowiednich śrub oraz ich prawidłowe wkręcenie mają kluczowe znaczenie dla stabilności całego połączenia.

Pytanie 24

Dla materiałów stosowanych na elementy optyczne symbol literowy νd jest oznaczeniem

Wybranie odpowiedzi, która nie odnosi się do współczynnika dyspersji, może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu podstawowych zasad optyki. Dyspersja kątowa odnosi się do zjawiska, w którym różne długości fal światła są rozpraszane pod różnymi kątami, co jest skutkiem dyspersji, ale nie jest tym samym co współczynnik dyspersji. Z kolei współczynnik załamania, chociaż zwiąże się z zachowaniem światła w materiałach, nie zawiera informacji o tym, jak zmienia się załamanie w zależności od długości fali. Dyspersja średnia natomiast, pomimo swego nazewnictwa, nie jest standardową terminologią w optyce i nie ma bezpośredniego odniesienia do konkretnego współczynnika. Generalnie, wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z pomieszania pojęć lub niedostatecznej znajomości podstawowych terminów optycznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że w optyce precyzyjne definiowanie i różnicowanie terminów jest kluczowe dla skutecznego projektowania i analizy materiałów optycznych. Błędy w tym zakresie mogą prowadzić do nieefektywnych rozwiązań, a tym samym do nieprawidłowego działania całych systemów optycznych, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 25

Kontrolę naprężeń w soczewkach przeprowadza się

Odpowiedź "polaryskopem" jest poprawna, ponieważ polaryskop jest specjalistycznym narzędziem używanym do analizy naprężeń w materiałach optycznych, takich jak soczewki. Wykorzystuje on zjawisko polaryzacji światła, aby ujawnić wewnętrzne naprężenia, które mogą wpływać na jakość i wydajność optyczną soczewek. Polaryskopy działają na zasadzie analizy zmian w polaryzacji światła przechodzącego przez materiał, co pozwala na identyfikację obszarów z różnymi poziomami naprężeń. Przykładowo, w przemyśle optycznym, polaryskop jest używany do kontroli jakości soczewek okularowych, co jest kluczowe dla zapewnienia ich właściwej funkcjonalności i komfortu noszenia. W ten sposób, polaryskopy przyczyniają się do spełnienia standardów branżowych dotyczących jakości produktów optycznych oraz zapewniają, że soczewki będą miały odpowiednią wytrzymałość i będą bezpieczne w użyciu.

Pytanie 26

Do pomiaru współczynnika załamania materiału optycznego i wielkości kątów należy użyć

Goniometr to urządzenie służące do pomiaru kątów, co czyni go idealnym narzędziem do badania współczynnika załamania materiałów optycznych. W praktyce, współczynnik załamania można wyznaczyć poprzez pomiar kątów padania i załamania światła na granicy dwóch mediów. Dobrze skonstruowany goniometr umożliwia precyzyjne określenie tych kątów, co jest kluczowe dla dokładnych obliczeń. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak produkcja soczewek czy badań materiałów optycznych, goniometry są często wykorzystywane do optymalizacji właściwości optycznych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami metrologicznymi, odpowiednia kalibracja goniometru jest niezbędna do uzyskania wiarygodnych wyników, co potwierdza znaczenie tego narzędzia w laboratoriach zajmujących się naukami optycznymi.

Pytanie 27

Przedstawioną na rysunku soczewkę można zastosować do budowy

Wybór odpowiedzi związanej z powiększalnikami, kolimatorami lub aparatami fotograficznymi wskazuje na niepełne zrozumienie zastosowania soczewek skupiających. Powiększalniki są zaprojektowane do pracy z obrazami, ich celem jest powiększenie detali na materiałach fotograficznych, co nie jest zgodne z charakterystyką soczewki przedstawionej na rysunku, której funkcjonalność opiera się na projekcji, a nie powiększaniu. Kolimatorzy natomiast, mimo że również wykorzystują soczewki, mają na celu równoległe kierowanie światła, co jest niezbędne w zastosowaniach takich jak laserowe systemy pomiarowe czy oświetlenie. Z kolei aparaty fotograficzne skupiają światło na matrycy lub filmie, ale ich działanie nie odnosi się bezpośrednio do projekcji, jak w przypadku rzutników pisma. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie funkcji soczewek i ich zastosowania w różnych kontekstach optycznych. Zrozumienie różnicy w działaniu między soczewkami skupiającymi a innymi typami soczewek jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania ich zastosowań w technice optycznej.

Pytanie 28

Zamieszczone oznaczenie graficzne dotyczy tolerancji

Twoja odpowiedź jest poprawna. Symbol graficzny dotyczący tolerancji pozycji, który jest przedstawiony na zamieszczonym obrazku, jest kluczowym elementem w inżynierii i projektowaniu mechanicznych układów. Tolerancja pozycji odnosi się do dopuszczalnych odchyleń położenia elementów w stosunku do innych, co jest istotne w zapewnieniu odpowiedniego montażu oraz funkcjonowania zespołów. Oznaczenie to, składające się z dwóch koncentrycznych okręgów, pozwala na precyzyjne określenie wymagań dotyczących lokalizacji otworów, osi lub innych istotnych cech geometrycznych. Stosowanie tolerancji pozycji w procesie produkcji jest zgodne z normami ISO 1101, które definiują zasady stosowania znaków tolerancji geometrycznych. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym, tolerancje pozycji są niezbędne do zapewnienia prawidłowego działania mechanizmów i zapobieganiu zużyciu elementów przez niewłaściwe spasowanie. Zrozumienie i stosowanie tolerancji pozycji jest kluczowe w dążeniu do jakości i efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 29

Który rodzaj obiektywu mikroskopowego przedstawiono na rysunku?

Wybór obiektywu z amortyzatorem sprężynowym jest powszechnym błędem w kontekście rozpoznawania typu obiektywu mikroskopowego. Tego rodzaju obiektywy charakteryzują się sprężynowym mechanizmem, który ma na celu zapewnienie ochrony soczewek i preparatu przed zbyt dużym naciskiem podczas regulacji ostrości. Chociaż amortyzacja jest istotna w ochronie optyki, to nie jest to kluczowa cecha, która byłaby widoczna na rysunku. Obiektywy z płynną regulacją długości to kolejne nieporozumienie; chociaż mogą oferować elastyczność w korygowaniu ostrości, nie są standardowym rozwiązaniem w kontekście mikroskopów, a ich mechanizm nie przypomina regulacji promieniowej. Wybór obiektywu z wklejanymi soczewkami również wskazuje na brak zrozumienia, ponieważ takie soczewki są stałe i nie pozwalają na łatwą regulację odległości, co czyni je nieodpowiednimi do dynamicznych obserwacji mikroskopowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z braku znajomości budowy i funkcji obiektywów oraz ich zastosowania w praktycznych badaniach. Kluczowe jest zrozumienie funkcjonalności obiektywów i ich wpływu na jakość obrazów w kontekście różnych technik mikroskopowych.

Pytanie 30

Przedstawioną zależność należy zastosować do obliczeń bardzo dużych promieni krzywizn

Wybór nieodpowiedniej metody pomiarowej może prowadzić do znaczących błędów w wyniku, co jest szczególnie widoczne w kontekście pomiarów dużych promieni krzywizn. Czujniki zegarowe, choć użyteczne w wielu zastosowaniach mechanicznych do pomiaru odległości, nie są odpowiednie do analizy optycznej, ponieważ nie są w stanie precyzyjnie ocenić subtelnych różnic w odległości, które są kluczowe w przypadku interferencji. Sferometry pierścieniowe, mimo że oferują pewne możliwości w pomiarach krzywizny, nie są tak zaawansowane jak metody interferencyjne w kontekście dokładności, szczególnie przy dużych promieniach. Z kolei mikroskopy autokolimacyjne, choć przydatne przy pomiarach małych krzywizn, nie są odpowiednie dla dużych promieni, gdyż ich konstrukcja i zasady działania nie są dostosowane do takich zastosowań. Typowe błędy, które mogą prowadzić do wyboru tych metod, obejmują brak zrozumienia, że dokładność i precyzja pomiarów optycznych wymagają odpowiednich narzędzi. Nieodpowiednie podejście do wyboru metody pomiarowej może wpływać zarówno na wyniki badań, jak i na jakość finalnych produktów optycznych.

Pytanie 31

Który z wymienionych materiałów wykorzystuje się do budowy pierścieni dystansowych w okularach mikroskopowych?

Aluminium jest materiałem powszechnie stosowanym do produkcji pierścieni dystansowych w okularach mikroskopowych z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, aluminium charakteryzuje się niską wagą, co jest istotne, aby nie obciążać układu optycznego mikroskopu. Dodatkowo, jego dobre właściwości mechaniczne sprawiają, że pierścienie dystansowe wykonane z aluminium są wystarczająco wytrzymałe, aby wytrzymać różne warunki pracy. Aluminium ma także korzystne właściwości termiczne, co oznacza, że w porównaniu do innych materiałów, takich jak stal, jest mniej podatne na rozszerzalność cieplną, co jest ważne w kontekście precyzyjnych pomiarów. W praktyce, pierścienie dystansowe z aluminium są również odporne na korozję, co zwiększa ich trwałość i niezawodność. W branży optycznej istnieją określone standardy, które sugerują stosowanie aluminium w takich zastosowaniach, aby zapewnić wysoką jakość i długowieczność produktów. Dlatego aluminium jest materiałem pierwszego wyboru w produkcji pierścieni dystansowych w okularach mikroskopowych, łącząc w sobie lekkość, wytrzymałość i odporność na niekorzystne warunki środowiskowe.

Pytanie 32

Podczas justowania mikroskopowej nasadki dwuokularowej nie wykonuje się ustawienia

Oświetlenie Koehlera jest kluczowym elementem w mikroskopii, który zapewnia prawidłowe oświetlenie próbki, co jest istotne dla uzyskania wyraźnych i kontrastowych obrazów. Justowanie mikroskopowej nasadki dwuokularowej koncentruje się na optymalizacji ustawienia pryzmatów rombowych i długości tubusów, które są odpowiedzialne za prawidłowe kierowanie światła do oka użytkownika oraz za uzyskanie właściwej odległości ogniskowej. W kontekście oświetlenia Koehlera, jego prawidłowe ustawienie nie jest częścią procesu justowania nasadki, ponieważ odnosi się ono do systemu oświetleniowego, który skoncentrowany jest na zapewnieniu równomiernego i kontrolowanego oświetlenia na próbce, co poprawia jakość obserwacji. Praktycznym przykładem zastosowania oświetlenia Koehlera jest jego wykorzystanie w badaniach biologicznych, gdzie jego zastosowanie umożliwia wyraźne zobrazowanie struktur komórkowych. Wiedza o właściwym ustawieniu oświetlenia Koehlera jest istotna dla każdego technika mikroskopowego, ponieważ gwarantuje optymalne warunki pracy.

Pytanie 33

Do klejenia elementów optycznych należy zastosować

Balsam, jako materiał do klejenia elementów optycznych, odznacza się świetnymi właściwościami optycznymi, co czyni go idealnym wyborem do aplikacji wymagających wysokiej przejrzystości i minimalnej dyfrakcji światła. Balsam optyczny jest substancją, która ma zdolność do tworzenia mocnych połączeń, które nie wpływają na jakość optyczną łączonych elementów. Jego zastosowanie jest powszechne w produkcji soczewek, pryzmatów i innych komponentów optycznych. Warto podkreślić, że klejenie balsamem odbywa się często w warunkach kontrolowanych, gdzie temperatura i wilgotność są monitorowane, co pozwala na uzyskanie optymalnej wytrzymałości i przejrzystości. Ponadto, balsam ma właściwości samonaprawcze w przypadku mikropęknięć, co dodatkowo zwiększa trwałość połączeń optycznych. W kontekście norm i dobrych praktyk branżowych, klejenie elementów optycznych balsamem jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak ISO oraz ASTM, które określają standardy dla materiałów optycznych i ich aplikacji.

Pytanie 34

Symbolem literowo-cyfrowym AG18 oznaczany jest lut

Odpowiedź "srebrny" jest poprawna, ponieważ lut AG18 oznacza lut srebrny, który zawiera około 18% srebra. Luty srebrne są powszechnie stosowane w lutowaniu elementów elektronicznych oraz w biżuterii, gdzie pożądane są zarówno właściwości mechaniczne, jak i estetyczne. W praktyce, luty srebrne charakteryzują się dobrą przewodnością elektryczną oraz odpornością na korozję, co czyni je idealnym wyborem do lutowania komponentów, które będą narażone na trudne warunki. W branży elektronicznej standardem jest stosowanie lutów srebrnych w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności połączeń. Dodatkowo, dzięki swojej niskiej temperaturze topnienia, luty srebrne umożliwiają lutowanie delikatniejszych elementów bez ryzyka ich uszkodzenia. Warto również zaznaczyć, że luty srebrne są zgodne z normami ISO i IEC, co potwierdza ich jakość i niezawodność w zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 35

Przedstawione na rysunku narzędzie skrawające służy do wykonywania operacji

Narzedzie przedstawione na zdjęciu to frez, który jest kluczowym elementem w procesie frezowania. Frezowanie to zaawansowana operacja skrawania, która polega na usuwaniu materiału z obrabianego przedmiotu za pomocą narzędzia obrotowego wyposażonego w wiele ostrzy. Ten proces jest niezwykle wszechstronny i znajduje zastosowanie w produkcji części maszyn, elementów konstrukcyjnych, a także w obróbce detali o skomplikowanych kształtach. W przemyśle stalowym i metalowym frezowanie jest standardem, który pozwala osiągnąć wysoką precyzję i jakość wykończenia powierzchni. Przykładem zastosowania frezowania jest produkcja kół zębatych, gdzie precyzyjnie wyprofilowane narzędzie skrawające umożliwia uzyskanie wymaganych wymiarów i tolerancji. Zgodnie z normami ISO, frezowanie ma wiele rodzajów operacji, takich jak frezowanie poziome, pionowe czy kształtowe, co daje użytkownikowi ogromne możliwości adaptacji techniki do konkretnego zadania. Wiedza o rodzajach narzędzi skrawających oraz ich zastosowaniach jest niezbędna dla każdego inżyniera zajmującego się obróbką skrawaniem.

Pytanie 36

Do wyrównania nacisków podczas mocowania soczewek w oprawach należy zastosować pierścień

Odpowiedź sprężynujący jest prawidłowa, ponieważ pierścień sprężynujący jest kluczowym elementem w procesie mocowania soczewek w oprawach okularowych. Jego główną funkcją jest wyrównanie nacisków, co jest niezwykle istotne dla zapewnienia stabilności oraz komfortu noszenia okularów. Pierścień sprężynujący pozwala na elastyczne dopasowanie siły nacisku do kształtu soczewki oraz oprawy, minimalizując ryzyko pęknięcia soczewki lub uszkodzenia oprawy. W praktyce, stosowanie takiego pierścienia umożliwia łatwe i szybkie wymiany soczewek, co jest istotne w przypadku okularów korekcyjnych, które mogą być często poddawane zmianom. Warto również zaznaczyć, że stosowanie sprężynujących pierścieni odpowiada standardom jakości w branży optycznej, co podkreśla ich znaczenie w procesie produkcji i serwisowania okularów. Dobrze dobrany pierścień sprężynujący zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale również estetykę, co wpływa na zadowolenie użytkowników.

Pytanie 37

Zamieszczony symbol graficzny dotyczy oznaczania tolerancji

Zamieszczony symbol graficzny ilustruje zasady tolerancji symetrii, co jest kluczowym zagadnieniem w inżynierii mechanicznej i projektowaniu. Tolerancja symetrii, zgodnie z normami ISO, odnosi się do maksymalnego dopuszczalnego odchylenia od osi symetrii obiektu. Jest to istotne w kontekście elementów, które muszą być idealnie zbalansowane, takich jak wały w silnikach czy elementy maszyn. Przykładowo, przy projektowaniu wałów korbowych, tolerancja symetrii zapewnia, że obciążenia są równomiernie rozłożone, co wpływa na dłuższą żywotność sprzętu. W praktyce, stosując odpowiednie metody pomiarowe, inżynierowie mogą ocenić, czy wytwarzane części spełniają wymogi tolerancji symetrii. Zrozumienie tego symbolu oraz jego zastosowania w praktyce jest kluczowe dla zapewnienia jakości i niezawodności produkowanych komponentów.

Pytanie 38

Pomiaru promienia soczewki nie można dokonać za pomocą

Luneta autokolimacyjna jest narzędziem optycznym, które nie jest przeznaczone do pomiaru promienia soczewki. Umożliwia ona jedynie obserwację zjawisk optycznych oraz pomiar kątów przy użyciu światła odbitego. Z kolei do pomiaru promienia soczewki stosuje się techniki, które wykorzystują zasadę interferencji lub odzwierciedlenia, jak sferometr pierścieniowy czy mikroskop autokolimacyjny, które są w stanie dokładnie określić krzywiznę soczewek. Przykładem zastosowania lunety autokolimacyjnej może być badanie geometrii powierzchni luster czy innych elementów optycznych, ale nie pomiar promienia soczewki. W praktyce inżynierskiej znajomość tych narzędzi jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produktów optycznych oraz ich precyzyjnego wykonania, zgodnie z obowiązującymi normami i standardami branżowymi.

Pytanie 39

Obiektywy do lornet należy dobierać z dokładnością do 0,5% pod względem

Odpowiedzi dotyczące grubości, średnic i promieni obiektywów nie uwzględniają kluczowego znaczenia ogniskowych w kontekście jakości obrazu lornetek. Grubość obiektywu może wpływać na wagę i ergonomię optyki, ale nie jest to fundamentalny parametr w kontekście jakości widzenia. Na przykład, zbyt grube soczewki mogą prowadzić do niepożądanych aberracji optycznych, ale nie zdefiniują jakości obrazu, jaką oferuje odpowiednia ogniskowa. Średnica soczewki ma wpływ na ilość zbieranego światła, co jest istotne, ale sama średnica nie decyduje o charakterystyce powiększenia i definicji obrazu. Ponadto, promienie obiektywów, chociaż ważne w kontekście budowy soczewek, nie mają bezpośredniego wpływu na użytkowe parametry lornetki. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi mogą wynikać z mylenia pojęć dotyczących konstrukcji optycznej z jej zastosowaniem. Przykładowo, użytkownicy mogą sądzić, że większa średnica zawsze przekłada się na lepszy obraz, co nie zawsze jest prawdą, jeśli nie jest skorelowana z odpowiednią ogniskową. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe w procesie wyboru właściwej lornetki i zapewnienia optymalnych doświadczeń obserwacyjnych.

Pytanie 40

Do mikroskopowej nasadki jednookularowej należy zastosować pryzmat przedstawiony na rysunku oznaczony literą

Wybór pryzmatów oznaczonych literami B, C lub D może wynikać z nieporozumienia co do ich zastosowania w mikroskopach jednookularowych. Pryzmaty te, mimo że mają różne kształty i wygląd, nie spełniają kluczowych funkcji, jakie powinny pełnić w kontekście mikroskopii. Pryzmaty B i C, na przykład, najczęściej są stosowane w zastosowaniach optycznych, gdzie wymagane są bardziej złożone interakcje z wiązką światła, takie jak rozszczepienie czy wielokrotne załamanie. Używanie ich w mikroskopii może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości obrazu, a także do niepożądanych efektów, takich jak aberracje chromatyczne. To z kolei może wprowadzać w błąd podczas analizy próbek, gdyż użytkownik może nie być w stanie poprawnie zinterpretować wyników. Wybór pryzmatów D, które mogą być stosowane w innych typach systemów optycznych, również jest nieadekwatny. Często błędnie zakłada się, że różnorodność kształtów pryzmatów przekłada się na ich wszechstronność, co jest mylnym założeniem. W rzeczywistości, dla uzyskania optymalnych wyników w mikroskopii, kluczowe jest zrozumienie, że użycie odpowiednich komponentów optycznych, w tym pryzmatów, jest fundamentalne dla jakości otrzymywanych obrazów. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do błędnych wniosków i niezadowalających rezultatów w badaniach laboratoryjnych.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej