Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 marca 2025 09:53
Data zakończenia: 13 marca 2025 10:11

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy uruchamianiu komputera pojawia się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Wciśnięcie klawisza DEL spowoduje

Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do BIOS-u (Basic Input/Output System) komputera. BIOS jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza sprzętem komputera i umożliwia konfigurację podstawowych ustawień systemowych. Gdy występuje błąd związany z checksumą CMOS, oznacza to, że dane przechowywane w pamięci CMOS są uszkodzone lub niepoprawne. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik ma możliwość zresetowania ustawień lub dokonania niezbędnych zmian, co może być kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Przykładem może być konieczność ustawienia daty i godziny, które mogły zostać zresetowane. Rekomendacje branżowe sugerują, aby regularnie sprawdzać ustawienia BIOS-u, zwłaszcza po wystąpieniu błędów, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo systemu operacyjnego.

Pytanie 2

Która z cech charakteryzuje przełącznik sieciowy?

Odpowiedzi, które wskazują na użycie protokołu EIGRP oraz odczytywanie adresów IP, są błędne, ponieważ te funkcje nie są związane z działaniem przełączników sieciowych. Protokół EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem routingu, który działa na trzeciej warstwie modelu OSI, związanej z routingiem i adresowaniem IP. Przełączniki nie zajmują się routingiem, a ich głównym zadaniem jest przekazywanie ramek na podstawie adresów MAC, co różni się od funkcji routerów, które operują na adresach IP. Ponadto, operowanie na porcjach danych zwanych segmentami również jest mylącym stwierdzeniem, ponieważ segmenty to termin używany w kontekście transportu danych, a nie w kontekście działania przełączników. Warto zauważyć, że przełączniki operują na ramach Ethernet, które są strukturami danych używanymi w sieciach lokalnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji przełącznika z funkcjami routera, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. Wiedza o tym, jak działają różne warstwy modelu OSI, jest kluczowa dla zrozumienia różnych urządzeń sieciowych i ich funkcji.

Pytanie 3

Ile punktów abonenckich (2 x RJ45), zgodnie z zaleceniami normy PN-EN 50167, powinno znajdować się w pomieszczeniu biurowym o powierzchni 49 m2?

Zgodnie z normą PN-EN 50167, która reguluje układanie instalacji teleinformatycznych, na każdych 10 m² powierzchni biurowej należy przewidzieć jeden punkt abonencki z dwoma gniazdami RJ45. W przypadku pomieszczenia biurowego o powierzchni 49 m², odpowiednia liczba punktów abonenckich wynosi 5. Ta liczba jest wynikiem zaokrąglenia w górę, co jest zgodne z podejściem do zapewnienia wystarczającej ilości przyłączy dla użytkowników, aby umożliwić im efektywne korzystanie z sieci. Praktyczne aspekty tego rozwiązania obejmują możliwość podłączenia różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy telefony VoIP, co staje się niezbędne w coraz bardziej zintegrowanym środowisku biurowym. Warto również zauważyć, że odpowiednia liczba punktów abonenckich zwiększa elastyczność aranżacji przestrzeni biurowej oraz wspiera rozwój technologii, takich jak IoT (Internet rzeczy), co czyni biura bardziej przyszłościowymi.

Pytanie 4

Użytkownik wpisując w wierszu poleceń polecenie ping www.onet.pl otrzymuje następujący komunikat: Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę. Natomiast wpisując w wierszu poleceń polecenie ping 213.180.141.140 adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik dostaje odpowiedź z serwera. Co może być przyczyną takiego stanu?

Niepoprawny adres IP hosta nie jest przyczyną problemu w tym przypadku. Adres IP, który został użyty w poleceniu ping (213.180.141.140), jest prawidłowy i odpowiada rzeczywistemu serwerowi www.onet.pl. Problemy z niepoprawnym adresem IP hosta zazwyczaj występują, gdy wpisany adres nie istnieje lub jest błędnie skonstruowany, co nie ma miejsca w tej sytuacji. Użytkownik uzyskuje odpowiedź na pingowanie adresu IP, co sugeruje, że adres IP jest właściwy. Problemy związane z niepoprawnym adresem IP serwera DNS również nie są uzasadnione, ponieważ to właśnie brak możliwości rozpoznania nazwy hosta wskazuje na wadliwą konfigurację serwera DNS. Użytkownik nie powinien mylić problemów z nazwą hosta z problemami związanymi z ustawieniami bramy domyślnej czy maską podsieci. Niepoprawnie skonfigurowana brama domyślna mogłaby prowadzić do problemów z komunikacją w lokalnej sieci lub z dostępem do internetu, natomiast w tym przypadku użytkownik nadal mógł pingować bezpośredni adres IP, co dowodzi, że połączenie z siecią zewnętrzną jest funkcjonalne. Zrozumienie różnicy między problemami związanymi z DNS a problemami z adresacją IP jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów sieciowych. W praktyce, ujawnia to typowy błąd myślowy, gdzie użytkownicy mylą przyczyny problemu, co prowadzi do nieefektywnego diagnozowania i rozwiązywania błędów w komunikacji sieciowej.

Pytanie 5

Maska dla adresu IP 192.168.1.10/8 ma postać

Odpowiedź 255.0.0.0 jest poprawna, ponieważ maska podsieci /8 oznacza, że pierwsze 8 bitów adresu IP jest przeznaczone dla identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity mogą być użyte do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku adresu IP 192.168.1.10, pierwsza część (192) przypisuje ten adres do sieci klasy A, a maska 255.0.0.0 odzwierciedla to przydzielając 8 bitów na identyfikację sieci. W praktyce oznacza to, że w tej konkretnej sieci mamy możliwość podłączenia do około 16,777,214 hostów (2^24 - 2, aby uwzględnić adresy zarezerwowane na sieć i broadcast). Klasa A, do której należy adres 192.168.1.10, jest często używana w dużych organizacjach, gdzie potrzebna jest rozległa sieć z dużą liczbą urządzeń. Dobre praktyki wskazują, że w przypadku zarządzania siecią warto stosować odpowiednie maski, aby optymalizować wykorzystanie adresów IP oraz zwiększać bezpieczeństwo sieci poprzez segmentację.

Pytanie 6

Topologia fizyczna, w której każdy węzeł ma własne połączenia z wszystkimi pozostałymi węzłami, to topologia

Wybór topologii pojedynczego pierścienia sugeruje, że każdy węzeł łączy się z dwoma innymi węzłami, tworząc zamknięty obwód. Choć taka struktura może być stosunkowo prosta do zbudowania i może być atrakcyjna ze względu na niskie koszty materiałowe, to nie oferuje ona zalet niezawodności, które są charakterystyczne dla topologii siatki. Jeśli jeden węzeł lub łącze ulegnie awarii, cała sieć może przestać działać, co czyni ją podatną na awarie. Przykładami zastosowania topologii pierścieniowej mogą być mniejsze sieci lokalne, ale w przypadku większych systemów nie zaleca się jej stosowania ze względu na wspomniane ograniczenia. Topologia gwiazdy rozszerzonej polega na centralnym węźle, do którego podłączane są inne węzły, co oznacza, że awaria centralnego węzła może również prowadzić do przerwania komunikacji w całej sieci. Hierarchiczna topologia natomiast, w której węzły są zorganizowane w strukturę drzewa, także nie zapewnia pełnej sieciowej redundancji, co czyni ją mniej stabilną w porównaniu do połączeń w topologii siatki. W praktyce, wykorzystując topologie, ważne jest, aby zrozumieć ich ograniczenia i dostosować je do specyfikacji oraz potrzeb konkretnej organizacji, aby zapewnić maksymalną efektywność oraz bezpieczeństwo systemu sieciowego.

Pytanie 7

Polecenie md w wierszu poleceń systemu Windows służy do

Wybór odpowiedzi dotyczących zmiany nazwy pliku, tworzenia pliku lub przejścia do katalogu nadrzędnego wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji dostępnych w wierszu poleceń systemu Windows. Polecenie 'ren' (rename) jest właściwym narzędziem do zmiany nazw plików, a polecenie 'copy con' lub 'echo' może być użyte do tworzenia nowych plików, co nie ma nic wspólnego z poleceniem 'md'. Ponadto, aby przejść do katalogu nadrzędnego, używa się polecenia 'cd ..', które umożliwia nawigację w hierarchii folderów. Istotne jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i nie są one zamienne. Mylenie tych komend może prowadzić do chaosu w organizacji plików lub błędów w skryptach. Użytkownicy mogą również nie zdawać sobie sprawy, że programy, które zarządzają plikami (np. menedżery plików) oferują podobne funkcje, ale w bardziej wizualny sposób. Konsekwentne korzystanie z odpowiednich poleceń zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe dla sprawnego operowania w systemie operacyjnym oraz unikania frustracji związanej z brakiem organizacji danych.

Pytanie 8

Koprocesor (Floating Point Unit) w komputerze służy do wykonywania

Wybierając odpowiedzi, które nie odnoszą się do operacji zmiennoprzecinkowych, można napotkać kilka nieporozumień dotyczących roli koprocesora. Przykład pierwszej z błędnych odpowiedzi obejmuje podprogramy, które są fragmentami kodu wykonywanymi w ramach programów głównych. W rzeczywistości, koprocesor nie zajmuje się zarządzaniem podprogramami; jego głównym zadaniem jest przyspieszanie obliczeń matematycznych, zwłaszcza związanych z operacjami na liczbach zmiennoprzecinkowych. Kolejna odpowiedź dotycząca operacji na liczbach naturalnych jest również myląca. Liczby naturalne są zwykle reprezentowane jako liczby całkowite i nie wymagają skomplikowanej obliczeniowej logiki, jak ma to miejsce w przypadku operacji zmiennoprzecinkowych. W związku z tym, funkcjonalności koprocesora nie wykorzystuje się do efektywnego przetwarzania tych prostych obliczeń. Ostatni błąd dotyczy operacji na liczbach całkowitych. Choć niektóre procesory również obsługują te operacje, są one realizowane głównie przez jednostkę arytmetyczno-logiczną (ALU), a nie przez FPU. To prowadzi do mylnego przekonania, że koprocesor powinien być wykorzystywany do wszystkich form obliczeń matematycznych, podczas gdy jego właściwe zastosowanie ogranicza się do skomplikowanych operacji wymagających precyzyjnych obliczeń zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 9

W serwerze DNS, aby zmapować nazwę hosta na adres IPv4, należy utworzyć rekord

Odpowiedzi PTR, ISDN i MX są błędne w kontekście mapowania nazw hostów na adresy IPv4. Rekord PTR służy do odwrotnego mapowania, czyli przekształcania adresów IP na nazwy domen. Używany jest głównie do celów diagnostycznych i w bezpieczeństwie, aby zweryfikować, czy dany adres IP odpowiada konkretnej nazwie domeny. W praktyce, często używany w konfiguracji serwerów pocztowych, aby uniknąć problemów z dostarczaniem wiadomości. Natomiast ISDN w ogóle nie odnosi się do systemów DNS, jest to technologia używana do przekazywania danych przez linie telefoniczne. Rekord MX, z drugiej strony, jest stosowany do wskazywania serwerów odpowiedzialnych za obsługę poczty e-mail dla danej domeny. Choć jest niezwykle istotny w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną, nie ma zastosowania w mapowaniu nazw hostów do adresów IP. Interesującym aspektem jest to, że wiele osób myli funkcje tych różnych rekordów, co prowadzi do nieporozumień w konfiguracji usług internetowych. Właściwe zrozumienie typów rekordów DNS i ich funkcji jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania sieci oraz aplikacji internetowych. Przykłady konfiguracji DNS i analiza błędów mogą być pomocne w unikaniu takich nieporozumień.

Pytanie 10

Liczba 45(H) zapisana w systemie ósemkowym ma postać

Zrozumienie konwersji liczb pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowym aspektem w informatyce i matematyce. Odpowiedzi 110 i 108 są nieprawidłowe, ponieważ wynikają z błędnego zrozumienia zasad konwersji liczbowej. Odpowiedź 110 odpowiada liczbie 72 w systemie dziesiętnym. Aby to obliczyć, można przeliczyć 110 na system dziesiętny. Wartości w systemie ósemkowym są mnożone przez odpowiednie potęgi ósemki, co w przypadku tej liczby daje 1*8^2 + 1*8^1 + 0*8^0 = 64 + 8 + 0 = 72. Z kolei dla odpowiedzi 108, przeliczając na system dziesiętny otrzymujemy 1*8^2 + 0*8^1 + 8*8^0 = 64 + 0 + 8 = 72. To pokazuje, że użytkownicy mylili reszty przy dzieleniu przez 8 lub nieprawidłowo dobierali potęgi. Z kolei odpowiedź 102 w systemie ósemkowym to 66 w systemie dziesiętnym, co również jest błędne dla liczby 45. Odpowiedź ta jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia, gdzie mnożenie wartości przez niewłaściwe potęgi lub pomijanie reszt prowadzi do błędnych konwersji. Warto zwrócić uwagę na fakt, że zrozumienie systemów liczbowych jest fundamentem dla wielu zastosowań w informatyce, w tym w programowaniu niskopoziomowym, gdzie często pracuje się z różnymi reprezentacjami danych oraz w algorytmach przetwarzania informacji.

Pytanie 11

Materiałem eksploatacyjnym w drukarce laserowej jest

Odpowiedzi takie jak taśma barwiąca, laser czy pojemnik z tuszem nie są odpowiednie dla drukarek laserowych, ponieważ każdy z tych elementów odnosi się do innych technologii druku. Taśma barwiąca jest używana w drukarkach igłowych oraz matrycowych, gdzie proces drukowania polega na uderzaniu igły w taśmę, która następnie przenosi atrament na papier. W przypadku drukarek laserowych taki mechanizm nie istnieje. Laser, mimo że jest kluczowym elementem w technologii druku laserowego, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz częścią procesu tworzenia obrazu na bębnie. Z kolei pojemnik z tuszem odnosi się do drukarek atramentowych, a nie laserowych. Tusz jest płynny i działa na innej zasadzie, co sprawia, że jest nieodpowiedni dla technologii laserowej. Często zdarza się, że użytkownicy mylą te różne systemy i ich komponenty, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, jak każdy rodzaj drukarki działa, aby właściwie dobierać materiały eksploatacyjne, co przekłada się na efektywność druku oraz długość życia urządzenia.

Pytanie 12

Jaki protokół jest wykorzystywany podczaas inicjacji sesji VoIP?

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem w inicjacji sesji VoIP (Voice over Internet Protocol). Działa jako sygnalizacyjny protokół, który umożliwia nawiązywanie, modyfikowanie i kończenie rozmów głosowych i wideo w sieciach IP. SIP jest standardem uznawanym przez IETF (Internet Engineering Task Force), co zapewnia jego szeroką kompatybilność i zastosowanie w systemach telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania SIP jest możliwość prowadzenia rozmów telefonicznych za pomocą aplikacji takich jak Skype czy Zoom, gdzie protokół umożliwia nie tylko nawiązywanie połączeń, ale również zarządzanie nimi, na przykład poprzez dodawanie uczestników do rozmowy. SIP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak RTP (Real-time Transport Protocol), który zajmuje się przesyłaniem rzeczywistych danych audio i wideo. Zastosowanie SIP w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych przyczynia się do elastyczności i efektywności komunikacji, co jest kluczowe w środowisku biznesowym oraz w codziennym życiu.

Pytanie 13

Awaria laptopa objawiająca się zmienionymi kolorami lub brakiem jakiegoś koloru na ekranie może być spowodowana uszkodzeniem

Taśma matrycy jest kluczowym elementem łączącym ekran laptopa z jego płytą główną. Uszkodzenie taśmy matrycy może prowadzić do problemów z wyświetlaniem obrazu, takich jak zmienione kolory czy całkowity brak koloru. W przypadku uszkodzenia taśmy, sygnały video mogą nie być prawidłowo przesyłane z karty graficznej do matrycy, co skutkuje zniekształceniem obrazu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być diagnozowanie problemów w laptopach podczas serwisowania; technicy najpierw sprawdzają połączenia taśmy matrycy, zanim przejdą do bardziej skomplikowanych testów związanych z innymi komponentami. Dobre praktyki wskazują, że przy wymianie lub naprawie taśmy matrycy warto zwrócić uwagę na jakość używanych komponentów, ponieważ taśmy niskiej jakości mogą szybko ulegać awariom, co wpływa na długowieczność sprzętu.

Pytanie 14

Jeżeli adres IP stacji roboczej ma postać 176.16.50.10/26to adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w sieci wynoszą odpowiednio

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na pomyłki w zrozumieniu podstawowych zasad dotyczących adresacji IP oraz podsieci. W przypadku adresu 176.16.50.10/26, maska /26 implikuje, że 26 bitów jest przeznaczone na identyfikację sieci, co pozostawia 6 bitów dla adresów hostów. Zatem, obliczając maksymalną liczbę hostów, używamy wzoru 2^n - 2, gdzie n wynosi 6. To daje nam 62 dostępne adresy dla hostów, ponieważ dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieciowego (176.16.50.0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (176.16.50.63). Zrozumienie tej zasady jest kluczowe do prawidłowego projektowania i wdrażania sieci. Jeśli ktoś wybiera odpowiedź 176.16.50.62; 63 hosty, może mylić adres rozgłoszeniowy z ostatnim adresem hosta, co jest powszechnym błędem. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące inne adresy, takie jak 176.16.50.36; 6 hostów lub 176.16.50.1; 26 hostów, wynikają z niepoprawnych obliczeń lub błędnego zrozumienia, które adresy są zarezerwowane oraz jakie są zasady obliczania liczby hostów w danej podsieci. Ważne jest, aby zrozumieć, że adresy IP są kluczowymi elementami w sieciach komputerowych, a ich poprawna kalkulacja jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 15

Jaką funkcję pełnią elementy Tr1 i Tr2 widoczne na schemacie przedstawiającym kartę sieciową Ethernet?

Izolacja obwodu elektrycznego jest kluczową funkcją transformatorów Tr1 i Tr2 w kartach sieciowych Ethernet. Transformator Ethernet zapewnia galwaniczne oddzielenie obwodów sieciowych od urządzeń, do których są podłączone. Dzięki temu zabezpiecza urządzenia przed różnicami potencjałów, które mogą występować w różnych segmentach sieci, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużych zakłóceniach elektrycznych. Izolacja transformatorowa chroni przed przepięciami i zwarciami, minimalizując ryzyko uszkodzenia sprzętu komputerowego. W praktyce oznacza to, że wszelkie zakłócenia i piki napięciowe występujące w sieci nie przenoszą się bezpośrednio na sprzęt komputerowy, co mogłoby spowodować jego uszkodzenie. Transformator Ethernet jest zatem zgodny z normami bezpieczeństwa i dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności w pracy sieci komputerowych. Standard IEEE 802.3 określa wymagania dotyczące izolacji galwanicznej, w tym minimalne napięcie probiercze, które transformator musi wytrzymać, aby spełniać normy bezpieczeństwa. W ten sposób transformator zapewnia bezpieczne użytkowanie sieci, chroniąc sprzęt i dane przed nieprzewidzianymi awariami elektrycznymi.

Pytanie 16

Jaką funkcję pełni ISA Server w systemie operacyjnym Windows?

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje ISA Server, takie jak system wymiany plików, serwer stron internetowych czy rozwiązywanie nazw domenowych, mylą podstawowe zadania, jakie to oprogramowanie ma do spełnienia w architekturze IT. Choć systemy wymiany plików, takie jak FTP, służą do przechowywania i udostępniania plików, ISA Server nie pełni takiej roli. Zamiast tego, jego podstawową funkcją jest zabezpieczanie sieci poprzez kontrolowanie ruchu internetowego i blokowanie potencjalnych zagrożeń. Porównując ISA Server z serwerami WWW, warto zauważyć, że jego rola nie polega na hostowaniu stron, lecz na działaniu jako warstwa ochrony przed atakami, co jest całkowicie odmiennym celem. W kontekście rozwiązywania nazw domenowych, takie funkcje są typowe dla serwerów DNS, a nie zabezpieczeń sieciowych. Istnieje ryzyko, że błędne zrozumienie funkcji ISA Server jako prostego serwera czy systemu wymiany plików prowadzi do nieefektywnego zabezpieczania sieci. Przykładem może być organizacja, która zaimplementowała ISA Server, myląc jego rolę z funkcjami serwera WWW, co skutkowało niewłaściwą konfiguracją i narażeniem na ataki. Kluczowe jest zrozumienie, że ISA Server to narzędzie do zarządzania bezpieczeństwem, a nie do hostingu czy wymiany danych. Przy podejmowaniu decyzji o wyborze odpowiednich narzędzi do zabezpieczenia sieci, konieczne jest głębsze zrozumienie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 17

Aby system operacyjny miał szybszy dostęp do plików znajdujących się na dysku twardym, należy przeprowadzić

Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych zapisanych na dysku twardym, co pozwala systemowi operacyjnemu na szybszy dostęp do plików. Kiedy plik jest zapisywany na dysku, jego dane mogą być rozdzielone na różne sektory, co prowadzi do fragmentacji. W wyniku tego procesor musi wykonać dodatkowe operacje, aby zebrać wszystkie fragmenty pliku, co znacząco spowalnia jego działanie. Defragmentacja reorganizuje dane, umieszczając je w bardziej ciągłych blokach, co skraca czas dostępu i przyspiesza operacje odczytu i zapisu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest sytuacja, gdy użytkownik intensywnie korzysta z aplikacji wymagających dużych zasobów, takich jak edytory wideo czy gry komputerowe. W takich przypadkach defragmentacja pozwala na zauważalne zwiększenie wydajności. Warto także regularnie monitorować stan dysku za pomocą narzędzi systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 18

Serwerowa płyta główna do poprawnego działania wymaga pamięci z rejestrem. Który z wymienionych modułów pamięci będzie kompatybilny z taką płytą?

Pozostałe moduły pamięci nie spełniają wymagań serwerowej płyty głównej, która wymaga pamięci z rejestrem. Na przykład Kingston 4GB 1333MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM jest modułem pamięci typu Non-ECC, co oznacza, że nie ma funkcji korekcji błędów. W środowisku serwerowym, gdzie stabilność i niezawodność danych są kluczowe, brak tej funkcji może prowadzić do poważnych problemów, w tym utraty danych. Kolejny nieodpowiedni moduł to Kingston 4GB 1600MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5 V. Choć jest to pamięć ECC, nie jest to pamięć rejestrowana, co oznacza, że może nie działać poprawnie z płytami głównymi, które wymagają rejestracji. Co więcej, Kingston Hynix B 8GB 1600MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35 V to moduł SODIMM, który zazwyczaj jest przeznaczony do zastosowań w laptopach, a nie w serwerach, ponadto nie jest to pamięć z rejestrem. Te błędne wybory często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między typami pamięci oraz ich zastosowaniami. W serwerach, wymagania dotyczące kompatybilności i stabilności pamięci są kluczowe, dlatego istotne jest, aby nie tylko zwracać uwagę na parametry techniczne, takie jak częstotliwość czy opóźnienie, lecz także na to, czy pamięć jest rejestrowana i czy jest zgodna z wymaganiami płyty głównej.

Pytanie 19

Przed wykonaniem prac serwisowych związanych z modyfikacją rejestru systemu Windows należy wykonać

Wykonanie kopii rejestru systemu Windows przed przystąpieniem do jakichkolwiek modyfikacji jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i stabilności systemu. Rejestr systemowy zawiera krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego, aplikacji oraz sprzętu. Zmiany wprowadzone w rejestrze mogą doprowadzić do nieprawidłowego działania systemu, a nawet do jego niestabilności. Dlatego przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji zaleca się utworzenie kopii zapasowej rejestru. Można to zrobić za pomocą narzędzia Regedit, które pozwala na wyeksportowanie całego rejestru lub jego wybranych gałęzi. W przypadku wystąpienia problemów po dokonaniu zmian, użytkownik może przywrócić poprzednią wersję rejestru, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przywraca funkcjonalność systemu. Przykładowo, jeśli planujesz zainstalować nową aplikację, która wymaga zmian w rejestrze, a po instalacji system nie działa prawidłowo, przywrócenie kopii zapasowej rejestru może rozwiązać problem. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania systemem operacyjnym, co czyni go nieodłącznym elementem odpowiedzialnego podejścia do administracji komputerowej.

Pytanie 20

Zadaniem usługi DNS jest

Usługa DNS (Domain Name System) pełni kluczową rolę w internecie, umożliwiając translację nazw domenowych na adresy IP. Dzięki temu użytkownicy mogą wprowadzać przyjazne dla człowieka adresy, takie jak www.przyklad.pl, zamiast trudnych do zapamiętania ciągów cyfr. Proces ten odbywa się poprzez zapytania do serwerów DNS, które odpowiadają odpowiednim adresom IP, umożliwiając przeglądarkom internetowym łączenie się z odpowiednimi serwerami. Przykładowo, gdy wpisujesz adres www.example.com, twoje urządzenie wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca adres IP, do którego należy ta strona. Istotne jest, że DNS nie tylko ułatwia korzystanie z internetu, ale również wspiera bezpieczeństwo poprzez różne mechanizmy, takie jak DNSSEC, które weryfikują autentyczność danych. Dobrą praktyką jest również korzystanie z rozproszonych serwerów DNS, co zwiększa odporność na awarie i ataki DDoS. Wzmacnia to wydajność i niezawodność połączeń sieciowych, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym zaufanie do infrastruktury internetowej jest niezbędne.

Pytanie 21

Do wyświetlania zawartości katalogu w systemie Linux służy polecenie

Polecenie 'ls' w systemie Linux jest podstawowym narzędziem służącym do wyświetlania zawartości katalogu. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa 'list', co dokładnie odzwierciedla funkcję, jaką pełni. Używając tego polecenia, użytkownik może szybko zobaczyć pliki i podkatalogi znajdujące się w bieżącym katalogu. Przykładowe zastosowania obejmują użycie 'ls -l', co daje szczegółowy widok na pliki, w tym ich uprawnienia, właścicieli i rozmiary. Użycie 'ls -a' pozwala na zobaczenie również plików ukrytych, które zaczynają się od kropki. Często korzysta się również z opcji sortowania, na przykład 'ls -t', które sortuje pliki według daty modyfikacji. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami systemu Unix/Linux, gdzie dostęp do informacji o systemie jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi i administracji serwerami. Warto dodać, że 'ls' jest niezwykle efektywne, ponieważ działa nie tylko na lokalnych systemach plików, ale również na zdalnych systemach plików zamontowanych w systemie, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów i programistów.

Pytanie 22

Przy próbie odzyskania danych z dysku, który został sformatowany, należy skorzystać z programu typu

Odpowiedź "recovery" jest poprawna, ponieważ programy typu recovery (odzyskiwania danych) są specjalnie zaprojektowane do przywracania utraconych lub usuniętych plików z dysków twardych, które zostały sformatowane lub usunięte. Proces formatowania dysku nie usuwa fizycznie danych, lecz jedynie oznacza obszary dysku jako dostępne do zapisu. Programy do odzyskiwania danych potrafią skanować dysk w poszukiwaniu pozostałości plików oraz ich struktur, co umożliwia ich przywrócenie. Przykładem popularnych narzędzi są Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz TestDisk, które są stosowane w praktyce zarówno przez specjalistów IT, jak i użytkowników indywidualnych. W branży informatycznej standardem jest również wykonywanie regularnych kopii zapasowych, co może znacząco ułatwić proces odzyskiwania danych. W sytuacji, gdy dane zostały utracone, zaleca się nie zapisywać nowych informacji na danym dysku, aby zwiększyć szanse na odzyskanie danych.

Pytanie 23

Układ elektroniczny RAMDAC występuje w

Zasilacz, który jest kluczowym elementem w systemie komputerowym, nie ma związku z układami RAMDAC. Jego główną funkcją jest dostarczanie energii elektrycznej do wszystkich komponentów komputera, w tym procesora, pamięci RAM, dysków twardych oraz kart rozszerzeń, takich jak karty graficzne. Zasilacz konwertuje prąd zmienny z gniazdka na prąd stały, dostosowując napięcia do wymogów różnych podzespołów. Karty dźwiękowe, z kolei, zajmują się generowaniem i przetwarzaniem dźwięku, a ich układy są odpowiedzialne za konwersję sygnałów audio, co również nie ma nic wspólnego z RAMDAC. Procesor, jako centralna jednostka obliczeniowa, wykonuje obliczenia i przetwarza dane, ale nie odpowiada za konwersję sygnałów wideo na analogowe. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie funkcji i zastosowań poszczególnych komponentów komputerowych i brak zrozumienia, w jaki sposób sygnały cyfrowe są przetwarzane i wyświetlane. Aby uniknąć takich pomyłek, konieczne jest zrozumienie architektury systemu komputerowego i roli, jaką pełnią poszczególne jego elementy w kontekście działania ogólnego systemu.

Pytanie 24

W celu uzyskania w sieci lokalnej prędkości przesyłania danych 100 Mbps zastosowano karty sieciowe pracujące w standardzie Fast Ethernet, kabel standardu UTP w odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) pracujący w standardzie Fast Ethernet. Sieć taka jest wykonana w topologii

Zarówno topologia bus, jak i ring, a także IEEE jako standard nie odpowiadają na opisane w pytaniu warunki. Topologia bus polega na tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego, wspólnego kabla. Taki układ ma swoje ograniczenia, ponieważ awaria kabla powoduje przerwanie komunikacji dla wszystkich podłączonych urządzeń. W przypadku wspomnianej sieci z użyciem switcha, awaria jednego połączenia nie wpływa na całą sieć, co jest kluczową różnicą. Topologia ring z kolei, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi w formie zamkniętej pętli, wprowadza dodatkowe opóźnienia i problemy z diagnostyką, ponieważ awaria jednego urządzenia zakłóca cały cykl transmisji. Odpowiedź dotycząca standardu IEEE, choć istotna w kontekście technologii sieciowych, nie odnosi się do fizycznych układów topologicznych, które są przedmiotem pytania. Właściwe rozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania skutecznych i odpornych na awarie sieci lokalnych, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do wyboru nieodpowiednich rozwiązań, co negatywnie wpłynie na wydajność i stabilność sieci.

Pytanie 25

Topologia fizyczna sieci, w której jako medium transmisyjne stosuje się fale radiowe, jest nazywana topologią

Wybór odpowiedzi magistrali, pierścienia lub CSMA/CD jako typów topologii sieci jest mylący, ponieważ wszystkie te podejścia różnią się istotnie od modelu ad-hoc, który bazuje na komunikacji bezprzewodowej. Topologia magistrali wykorzystuje wspólne medium transmisyjne, zwykle w postaci kabla, do przesyłania danych pomiędzy wszystkimi węzłami w sieci. Jej struktura jest statyczna i wymaga, aby wszystkie urządzenia były fizycznie podłączone do jednego kabla, co ogranicza elastyczność i mobilność. Z kolei topologia pierścienia, w której każdy węzeł jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamkniętą pętlę, również nie jest odpowiednia dla sieci ad-hoc, gdzie kluczowa jest dynamiczna adaptacyjność i możliwość swobodnego łączenia się z innymi urządzeniami. CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to protokół dostępu do medium, który jest używany w topologii magistrali i odnosi się do sposobu, w jaki urządzenia w sieci Ethernet koordynują dostęp do wspólnego medium, ale nie dotyczy sieci ad-hoc, które operują w zupełnie innym modelu komunikacyjnym. Użytkownik, który pomylił te topologie, mógł nie dostrzegać kluczowych różnic w zasadach działania oraz zastosowaniach tych modeli, które są fundamentalne do zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych sieci bezprzewodowych.

Pytanie 26

Komputer ma podłączoną mysz bezprzewodową, a kursor podczas pracy nie porusza się płynnie, „skacze” po ekranie. Przyczyną usterki urządzenia może być

Odpowiedź dotycząca wyczerpywania się baterii zasilającej jest prawidłowa, ponieważ jest to najczęstsza przyczyna problemów z płynnością ruchu kursora w przypadku myszy bezprzewodowych. Gdy baterie w myszce zaczynają się rozładowywać, urządzenie może nie być w stanie wysyłać stabilnych sygnałów do komputera, co skutkuje "skakaniem" kursora. W praktyce, użytkownicy powinni regularnie sprawdzać poziom naładowania baterii, a w przypadku zauważenia problemów z działaniem myszy, pierwszym krokiem powinno być wymienienie baterii. Dobre praktyki w branży sugerują również korzystanie z akumulatorów wielokrotnego ładowania, co jest bardziej ekonomiczne i ekologiczne. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na powierzchnię, na której używamy myszki; niektóre materiały mogą wpływać na precyzję ruchu, ale w kontekście tego pytania, problemem jest niewątpliwie wyczerpywanie się baterii.

Pytanie 27

Pliki specjalne urządzeń, tworzone podczas instalacji sterowników w systemie Linux, są zapisywane w katalogu

Katalog /dev w systemie Linux jest miejscem, gdzie znajdują się pliki specjalne, które reprezentują urządzenia w systemie. Pliki te są tworzone podczas instalacji sterowników i umożliwiają komunikację pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem. Przykładem może być plik /dev/sda, który reprezentuje pierwszy dysk twardy w systemie. Użycie plików specjalnych w /dev jest zgodne z zasadami projektowania systemów Unix, które zakładają, że każdy zasób systemowy (w tym urządzenia) powinien być traktowany jako plik. Dobrą praktyką w administracji systemem Linux jest regularne sprawdzanie zawartości katalogu /dev, aby upewnić się, że wszystkie urządzenia są poprawnie zarejestrowane i dostępne. Ponadto, w systemach z systemami init, takimi jak systemd, pliki specjalne mogą być automatycznie generowane lub usuwane w zależności od dostępnych urządzeń, co podkreśla dynamiczny charakter tego katalogu.

Pytanie 28

W systemie Windows wymagania co do złożoności hasła należy określić w

Odpowiedź 'zasady zabezpieczeń lokalnych' jest prawidłowa, ponieważ to w tym miejscu w systemie Windows można określić wymagania dotyczące złożoności haseł. Ustawienia te pozwalają na definiowanie polityki dotyczącej haseł, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Użytkownicy mogą ustawić takie wymagania, jak minimalna długość hasła, konieczność użycia znaków specjalnych, cyfr oraz wielkich liter. Przykładowo, w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo informacji jest priorytetem, organizacje mogą wdrożyć polityki wymuszające skomplikowane hasła, aby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami, jak NIST SP 800-63, które zalecają stosowanie złożonych haseł w celu ochrony danych. Dobrze skonfigurowane zasady zabezpieczeń lokalnych są fundamentem solidnej architektury bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 29

Do którego portu rutera należy podłączyć kabel sieci zewnętrznej, by uzyskać pośredni dostęp do Internetu?

Port WAN jest przeznaczony do podłączania zewnętrznych sieci do lokalnej sieci, umożliwiając tym samym dostęp do Internetu. WAN to skrót od Wide Area Network, co oznacza sieć rozległą. W typowym routerze domowym lub biurowym port WAN łączy się z modemem dostarczanym przez dostawcę usług internetowych, co pozwala na przesyłanie danych do i od Internetu. Jest to standardowe połączenie w większości urządzeń sieciowych, a jego celem jest odseparowanie sieci lokalnej (LAN) od sieci globalnej. Praktycznym przykładem jest konfiguracja routera w domu, gdzie podłączenie kabla od modemu do portu WAN umożliwia wszystkim urządzeniom w sieci LAN dostęp do Internetu. Zastosowanie portu WAN zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi, gdzie zabezpieczenia i przepustowość są zarządzane w sposób efektywny. Router konfiguruje wtedy bramę domyślną, która pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego do odpowiednich miejsc docelowych. W przypadku firm korzystanie z portu WAN zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów zewnętrznych, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania siecią.

Pytanie 30

Zgodnie z modelem TCP/IP protokoły DNS, FTP oraz SMTP, należą do warstwy

Protokół DNS (Domain Name System), FTP (File Transfer Protocol) oraz SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) są kluczowymi elementami warstwy aplikacji w modelu TCP/IP. Warstwa aplikacji odpowiada za interakcję użytkowników z aplikacjami i umożliwia przesyłanie danych między różnymi aplikacjami poprzez sieć. Protokół DNS służy do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co jest niezbędne do lokalizacji zasobów w sieci. FTP pozwala na transfer plików pomiędzy komputerami w sieci, a SMTP jest wykorzystywany do przesyłania wiadomości e-mail. Znajomość tych protokołów jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania siecią oraz tworzenia aplikacji opartych na standardach internetowych. Przykładowo, w każdej aplikacji webowej, która wymaga przesyłania danych lub plików, wykorzystanie protokołów aplikacyjnych jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego i efektywnego działania. Zastosowanie tych protokołów zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi przyczynia się do poprawy wydajności oraz bezpieczeństwa komunikacji w sieci.

Pytanie 31

We właściwościach karty graficznej w zakładce Zasoby jest określony jeden z zakresów pamięci dla tej karty od A0000h do BFFFFh. Wielkość ta oznacza obszar pamięci określony adresem fizycznym

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących zakresów adresów pamięci, co prowadzi do mylnych wniosków o lokalizacji pamięci dla kart graficznych. W przedstawionych odpowiedziach pojawiają się różne przedziały, które nie odpowiadają rzeczywistym adresom dla pamięci wideo. Kluczowym błędem jest nieuznanie, że zakres pamięci od A0000h do BFFFFh jest dedykowany dla kart graficznych, co wprowadza w błąd w kontekście obliczeń i programowania. Na przykład, zakresy takie jak 1000 0000 0000 0000 0000 do 1010 0000 0000 0000 0000 nie odpowiadają rzeczywistemu adresowi pamięci wideo, ponieważ są zbyt niskie w porównaniu do adresu A0000h. Ponadto, zakresy wykraczające poza A0000h i BFFFFh, takie jak 1100 1111 1111 1111 1111, również są niepoprawne, ponieważ przekraczają maksymalny adres dla tego obszaru. Pojmowanie architektury pamięci oraz poprawnych zakresów adresowania jest kluczowe w projektowaniu i programowaniu systemów komputerowych. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest, aby programiści i inżynierowie znali standardy dotyczące adresowania pamięci, co zapobiega błędom w kodzie oraz zapewnia efektywność działania aplikacji wykorzystujących zasoby sprzętowe.

Pytanie 32

Na urządzeniu zasilanym prądem stałym znajduje się przedstawione oznaczenie. Wynika z niego, że urządzenie pobiera moc około

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zastosowania wzoru na moc dla prądu stałego, który brzmi P=U×I. Niepoprawne jest założenie, że moc jest równa innym wartościom niż iloczyn napięcia i natężenia. Przykładowo wybór odpowiedzi 2,5 W mógłby wynikać z błędnego założenia, że moc jest równa tylko jednemu z podanych parametrów, co jest niezgodne z zasadami obliczania mocy. Natomiast 7,5 W mogło być wynikiem błędnego pomnożenia napięcia przez natężenie z błędnym zaokrągleniem lub wyborem jednej z wartości. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości podstawowych zasad matematyki stosowanej w elektrotechnice, a także z braku uwagi przy dokładnym stosowaniu wzorów. Z kolei 11 W mogło być wynikiem niedokładnego pomnożenia 7,5 przez 2,5, co często zdarza się, gdy nie zwraca się uwagi na precyzję obliczeń. W branży elektrotechnicznej niezbędna jest dokładność i zrozumienie jak obliczać moc z uwzględnieniem wszystkich czynników, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i sprawności działania urządzeń. Pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów i potencjalnych awarii sprzętu, dlatego tak istotne jest opanowanie tych umiejętności obliczeniowych. Właściwe zrozumienie i stosowanie wzorów na moc jest fundamentalne dla pracy w dziedzinie elektroniki i elektrotechniki oraz dla zapewnienia bezpiecznych i efektywnych projektów energetycznych.

Pytanie 33

W systemie Linux polecenie cd ~ służy do

Polecenie cd ~ jest kluczowym elementem nawigacji w systemie Linux, umożliwiającym szybkie przechodzenie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy jest miejscem, gdzie użytkownicy przechowują swoje pliki i osobiste dane, a jego ścieżka jest zazwyczaj definiowana podczas tworzenia konta. Użycie '~' jako skrótu do katalogu domowego jest standardową praktyką w wielu powłokach, takich jak Bash, co czyni to polecenie niezwykle przydatnym w codziennym użytkowaniu systemu. Na przykład, korzystając z polecenia 'cd ~', użytkownik może szybko wrócić do swojego katalogu domowego z dowolnego miejsca w systemie plików. Warto wspomnieć, że polecenie cd można łączyć z innymi komendami, co zwiększa jego funkcjonalność. Dla przykładu, 'cd ~/Documents' przenosi użytkownika bezpośrednio do katalogu Documents w jego katalogu domowym. Zrozumienie i umiejętne wykorzystywanie tego polecenia jest fundamentem efektywnej pracy w systemie Linux i jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 34

Narzędzie systemu Windows wykorzystywane do interpretacji poleceń, stosujące logikę obiektową oraz cmdlety, to

Wiersz poleceń systemu Windows, znany również jako cmd, to tradycyjne narzędzie linii poleceń, które pozwala na wykonywanie poleceń systemowych, jednak nie ma wsparcia dla logiki obiektowej ani cmdletów. Jego funkcjonalności są ograniczone w porównaniu do PowerShell, co sprawia, że jest mniej elastyczne i mniej wydajne w automatyzacji zadań. Standardowy strumień wejścia to koncepcja dotycząca sposobu, w jaki dane są wprowadzane do programów, a nie narzędzie do interpretacji poleceń. Nie jest to narzędzie do zarządzania systemem, lecz mechanizm, który pozwala na interakcję z aplikacjami. Konsola MMC (Microsoft Management Console) to natomiast interfejs do zarządzania różnymi komponentami systemu Windows, ale nie służy do interpretacji poleceń w sposób, w jaki robi to PowerShell. Umożliwia jedynie tworzenie i zarządzanie różnymi snap-inami, ale nie oferuje tak zaawansowanego podejścia do automatyzacji i zarządzania jak PowerShell. Te nieprawidłowe koncepcje mogą prowadzić do dużych błędów w zrozumieniu narzędzi dostępnych w systemie Windows, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem systemem operacyjnym i brakiem umiejętności w automatyzacji zadań. Użytkownik, opierając się na tych mylnych założeniach, może nie być w stanie w pełni wykorzystać potencjału systemu Windows w kontekście zarządzania i automatyzacji.

Pytanie 35

Aby sprawdzić, który program najbardziej obciąża procesor w systemie Windows, należy uruchomić program:

Menedżer zadań jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie procesami działającymi na komputerze. Dzięki niemu użytkownicy mogą uzyskać wgląd w aktualne obciążenie procesora przez poszczególne aplikacje oraz procesy systemowe. W zakładce 'Procesy' można zobaczyć zarówno zużycie CPU, jak i pamięci RAM przez różne aplikacje, co jest niezwykle pomocne w identyfikacji programów, które obciążają system. Przykładowo, jeśli zauważysz, że jeden z procesów, jak przeglądarka internetowa, zużywa znaczną część CPU, można podjąć decyzję o jego zamknięciu lub optymalizacji. Dobre praktyki sugerują regularne sprawdzanie Menedżera zadań w celu utrzymania optymalnej wydajności systemu. Dodatkowo, program ten pozwala na zakończenie nieodpowiadających aplikacji oraz zarządzanie uruchamianiem programów przy starcie systemu, co również wpływa na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 36

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest stosowany do

Odpowiedzi sugerujące, że protokół SNMP służy do szyfrowania połączeń terminalowych, przydzielania adresów IP czy odbioru poczty elektronicznej, wynikają z nieporozumienia dotyczącego podstawowych funkcji tego protokołu. SNMP nie jest przeznaczony do szyfrowania, lecz do zarządzania urządzeniami w sieci. Szyfrowanie połączeń zdalnych zazwyczaj realizowane jest za pomocą protokołów takich jak SSH lub TLS, które zapewniają bezpieczną komunikację poprzez szyfrowanie transmisji danych. Odpowiedzi dotyczące przydzielania adresów IP i konfiguracji bram oraz DNS-a są mylące, ponieważ te funkcje są obsługiwane przez protokół DHCP, a nie SNMP. SNMP ma inne zastosowanie, skupiając się na monitorowaniu stanu i operacji urządzeń sieciowych. Natomiast odbiór poczty elektronicznej jest zarezerwowany dla protokołów takich jak POP3, IMAP czy SMTP, które są odpowiedzialne za przesyłanie i zarządzanie wiadomościami e-mail. Wszelkie te niepoprawne odpowiedzi pokazują, że chodzi o mylenie różnych protokołów i ich funkcji w infrastrukturze IT, co może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu oraz zarządzaniu systemami sieciowymi. Zrozumienie specyfiki każdego z protokołów i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji sieci.

Pytanie 37

ping 192.168.11.3 Co należy wpisać w miejscu kropek, aby w systemie Linux zwiększyć domyślny odstęp czasowy międzykolejnymi transmisjami pakietów przy użyciu polecenia ping?

Wybór parametrów -c 9, -a 81 oraz -s 75 nie jest adekwatny do zadania, które dotyczy zwiększenia odstępu czasowego między transmisjami pakietów w poleceniu ping. Parametr -c 9 jest używany do określenia liczby wysyłanych pakietów, co oznacza, że po 9 odpowiedziach ping zatrzyma się. Nie wpływa to na odstęp czasowy, a jedynie na ogólną liczbę wysyłanych zapytań, co może być mylące, gdy celem jest dostosowanie interwału. Z kolei parametr -a 81 nie istnieje w dokumentacji polecenia ping; może on sugerować zamiar użycia opcji, która nie jest związana z przesyłaniem pakietów, co pokazuje nieznajomość podstawowych opcji tego narzędzia. Parametr -s 75 określa rozmiar wysyłanego pakietu i również nie ma związku z odstępem czasowym. Istotnym błędem myślowym jest mylenie parametrów dotyczących liczby, rozmiaru i interwałów pakietów w kontekście ich funkcji. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe w prawidłowym korzystaniu z polecenia ping, a niewłaściwe przypisanie funkcji do opcji może prowadzić do nieefektywnego testowania i analizy połączeń sieciowych.

Pytanie 38

Która usługa polega na scentralizowanym zarządzaniu tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci?

Active Directory (AD) to usługa opracowana przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami użytkowników, ich uprawnieniami oraz zasobami sieciowymi. AD jest fundamentem systemów zarządzania w wielu organizacjach, umożliwiając administrację na poziomie domeny. Dzięki AD, administratorzy mogą tworzyć i zarządzać kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz innymi obiektami w sieci. Przykładem zastosowania AD jest możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do zasobów sieciowych, co pozwala na zabezpieczenie danych i kontrolę nad ich używaniem, zgodnie z zasadami zarządzania dostępem. Ponadto, AD wspiera standardy takie jak Kerberos do uwierzytelniania użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często integrują AD z innymi usługami, takimi jak Exchange Server, co umożliwia automatyczne zarządzanie dostępem do poczty elektronicznej.

Pytanie 39

Za pomocą przedstawionego urządzenia można przeprowadzić diagnostykę działania

Multimetr, jak ten przedstawiony na zdjęciu, jest kluczowym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Zasilacz ATX przekształca napięcie zmienne z gniazdka sieciowego na różne napięcia stałe potrzebne do działania komponentów komputera takich jak 3.3V, 5V i 12V. Multimetr umożliwia pomiar tych napięć bezpośrednio na złączach zasilania, co pozwala na szybkie sprawdzenie poprawności ich wartości. Standardową praktyką jest sprawdzenie napięć wyjściowych na pinie molex czy ATX 24-pin, co pozwala na weryfikację poprawności relacji napięć z normami ATX. Użycie multimetru w diagnostyce zasilacza ATX obejmuje także sprawdzenie ciągłości obwodów oraz testowanie bezpieczników. Profesjonalne podejście do diagnostyki wymaga także pomiaru prądu upływu i sprawdzenia stabilności napięcia pod obciążeniem, co zapewnia, że zasilacz spełnia wymogi efektywności energetycznej i niezawodności. Multimetr cyfrowy zapewnia dokładność i precyzję niezbędną w takich pomiarach, co jest kluczowe w diagnostyce sprzętowej. Dlatego posługiwanie się multimetrem jest niezbędną umiejętnością każdego technika IT.

Pytanie 40

Który z wymienionych interfejsów komputera wykorzystuje transmisję równoległą do przesyłania danych?

Rozważając inne interfejsy wymienione w pytaniu, warto przyjrzeć się ich zasadom działania. IEEE-1394, znany również jako FireWire, jest interfejsem, który wykorzystuje transmisję szeregową do przesyłania danych. Ten standard został zaprojektowany z myślą o szybkim transferze danych pomiędzy urządzeniami, np. kamerami cyfrowymi a komputerami. Jego główną zaletą jest możliwość łączenia wielu urządzeń w topologii gwiazdy bez potrzeby skomplikowanej konfiguracji. W kontekście SATA (Serial ATA), również korzysta on z transmisji szeregowej, co pozwala na osiągnięcie wysokich prędkości przesyłu danych, szczególnie w przypadku dysków twardych. SATA wprowadza wiele rozwiązań, takich jak hot-swapping, co jest bardzo praktyczne w przypadku serwerów i urządzeń przechowujących dane. Interfejs LAN (Local Area Network) także opiera się na transmisji szeregowej i jest używany do komunikacji między komputerami w sieciach lokalnych. Często mylone jest pojęcie równoległej i szeregowej transmisji, co prowadzi do nieporozumień. Równoległa transmisja, jak w przypadku PCI, wymaga wielu linii do przesyłania danych jednocześnie, a szeregowa wysyła je jedna po drugiej, co w praktyce może prowadzić do różnych poziomów wydajności i zastosowań. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej analizy i projektowania systemów komputerowych.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej