Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 12:04
Data zakończenia: 14 marca 2025 12:37

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przewoźnik zgodnie z umową przewozu powinien dostarczyć odbiorcy przesyłkę 23.04.2022 r. Zgodnie z przedstawionym fragmentem Kodeksu cywilnego zleceniodawcy przysługuje roszczenie z tytułu utraty przesyłki do dnia

W przypadku odpowiedzi wskazujących daty takie jak 23.04.2023 r., 23.10.2022 r., 22.10.2022 r. lub 22.04.2023 r., kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie terminu przedawnienia roszczeń związanych z utratą przesyłki. Umożliwienie zleceniodawcy dochodzenia roszczenia przez rok od daty planowanego dostarczenia przesyłki jest istotnym elementem ochrony prawnej w umowach przewozu. Zgłoszenie roszczenia w innym terminie, jak np. do 23.10.2022 r., sugeruje niezrozumienie podstawowego mechanizmu, jakim jest liczenie terminu na podstawie daty dostarczenia, co prowadzi do niewłaściwego wyliczenia. Ponadto, odpowiedzi takie jak 22.10.2022 r. czy 22.04.2023 r. ignorują istotny aspekt, iż roszczenie musi zostać zgłoszone na podstawie wyraźnych przepisów Kodeksu cywilnego. W praktyce, nieznajomość tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym braku możliwości dochodzenia swoich praw. Rekomenduje się, aby osoby pracujące w branży transportowej regularnie aktualizowały swoją wiedzę na temat przepisów prawnych dotyczących przewozów, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych strat finansowych.

Pytanie 2

Przedsiębiorstwo transportowe wystawiło fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz ładunku na odległość 200 km. Ile wynosi stawka netto za kilometr, jeżeli usługa jest objęta 23% stawką podatku VAT?

Aby obliczyć stawkę netto za kilometr w przypadku przewozu ładunku, należy najpierw ustalić kwotę netto faktury. Faktura wynosi 1 230,00 zł brutto, co obejmuje 23% VAT. Aby znaleźć wartość netto, musimy obliczyć kwotę brutto bez VAT. Można to zrobić, dzieląc kwotę brutto przez 1,23. W wyniku tego otrzymujemy 1 000,00 zł jako wartość netto. Następnie, aby uzyskać stawkę netto za kilometr, dzielenie kwoty netto przez liczbę kilometrów (200 km) prowadzi do wyniku 5,00 zł za kilometr. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być ustalanie kosztów transportu przy ofertach przewozu, gdzie precyzyjne obliczenie stawki netto jest kluczowe dla prawidłowego wyceny usług. Dobre praktyki w branży transportowej wymagają, aby przedsiębiorstwa jasno komunikowały stawki netto oraz uwzględniały VAT w ofertach, co pozwala na lepsze zrozumienie kosztów przez klientów i unika nieporozumień.

Pytanie 3

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Wybór niepoprawnych odpowiedzi na pytanie dotyczące wskaźnika terminowości realizacji zleceń wskazuje na istotne nieporozumienia w zakresie analizy danych i interpretacji wskaźników wydajności. Warto zauważyć, że wskaźnik ten jest wyrazem zaawansowanego podejścia do oceny efektywności operacyjnej. Odpowiedzi, takie jak 0,20 czy 0,04, sugerują mylne zrozumienie procesu obliczania wskaźników wydajności. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej analizy liczby przewozów nieterminowych oraz całkowitych przewozów, co prowadzi do wypaczonego obrazu rzeczywistości. Na przykład, obliczenie wskaźnika jako 0,20 wskazuje na to, że jedynie 20% przewozów zostało zrealizowanych terminowo, co w praktyce mogą być wynikiem bardzo niskiej efektywności operacyjnej. Taki poziom terminowości jest najczęściej akceptowany jako alarmujący, a w rzeczywistości nie spełniłby oczekiwań klientów oraz standardów branżowych. Warto również zauważyć, że posługiwanie się niewłaściwymi danymi lub niepełnymi informacjami o przewozach może prowadzić do fałszywych wniosków. To z kolei wskazuje na konieczność dokładnego gromadzenia danych i ich analizy, aby efektywnie ocenić wyniki działalności. Prawidłowe zrozumienie sposobu obliczeń i ich znaczenia oraz skoncentrowanie się na kluczowych wskaźnikach efektywności jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do poprawy swojej wydajności i satysfakcji klientów.

Pytanie 4

Który proces jest przedstawiony na ilustracji?

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących transportu i różnorodnych jego form. Przewóz w transporcie samochodowym nie obejmuje operacji załadunku kontenera na wagon kolejowy, co jest kluczowym aspektem przedstawionym na ilustracji. W transporcie drogowym używa się wyłącznie pojazdów ciężarowych do transportu ładunków, co sprawia, że jest to proces jednorodny i nie wymaga zmiany jednostki ładunkowej. Załadunek w transporcie bimodalnym oraz przewóz w transporcie bimodalnym również nie są odpowiednimi odpowiedziami, ponieważ termin 'bimodalny' odnosi się do połączenia dwóch różnych środków transportu, ale niekoniecznie dotyczy to transportu intermodalnego, w którym jednostka ładunkowa pozostaje niezmieniona. Typowy błąd myślowy polega na myleniu tych terminów oraz nieuznawaniu różnicy między sposobem załadunku kontenerów a samym przewozem. Niezrozumienie różnicy między tymi podejściami prowadzi do niewłaściwego wnioskowania, które może skutkować nieefektywnym planowaniem transportu oraz wyższymi kosztami. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i optymalizacji procesów logistycznych.

Pytanie 5

Naczepę o których wymiarach należy zastosować do przewozu 50 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach 1,2 x 1,0 x 0,79 m (dł. x szer. x wys.), jeżeli ładunek może być piętrzony w stosie paletowym w dwóch warstwach?

Odpowiedź 13,62 x 2,47 x 2,73 m jest prawidłowa, ponieważ umożliwia efektywne i bezpieczne przewozzenie 50 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1,2 x 1,0 x 0,79 m, z możliwością piętrzenia ich w dwóch warstwach. Aby obliczyć wymaganą przestrzeń, należy uwzględnić zarówno wymiary palet, jak i ich układ. Każda paleta zajmuje powierzchnię 1,2 m x 1,0 m, co daje 1,2 m2 na paletę. Przy 50 paletach łączna powierzchnia wynosi 60 m2. W przypadku piętrzenia w dwóch warstwach, potrzebujemy tylko 30 m2 na powierzchni. Przy standardowej szerokości naczepy 2,47 m, długość naczepy powinna wynosić co najmniej 13,62 m, co zapewnia odpowiednią ilość miejsca. Wysokość 2,73 m pozwala na pomieszczenie dwóch warstw palet, które mają wysokość 0,79 m, co po piętrzeniu daje 1,58 m. Dzięki zastosowaniu odpowiednich wymiarów naczepy, zyskujemy efektywność transportu i minimalizujemy ryzyko uszkodzenia ładunku podczas przewozu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Zgodnie z fragmentem umowy określ, który środek transportu należy zastosować do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C).

Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F jest odpowiednim środkiem transportu dla artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C), ponieważ jej konstrukcja oraz parametry techniczne pozwalają na utrzymanie stabilnej temperatury wymaganej do zachowania jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Klasa F, zgodnie z umową ATP, definiuje środki transportu przystosowane do długotrwałego przewozu towarów wymagających ekstremalnie niskich temperatur. W praktyce oznacza to, że chłodnia ta jest wyposażona w zaawansowane systemy izolacyjne oraz mechanizmy chłodzące, które skutecznie zapobiegają podnoszeniu się temperatury wewnątrz pojazdu. Warto również zauważyć, że przewóz żywności w tak niskich temperaturach jest kluczowy dla zachowania ich wartości odżywczych oraz zapobiegania rozwojowi bakterii. Przykładem zastosowania tej klasy transportu mogą być dostawy mrożonego mięsa, ryb czy warzyw, które muszą być transportowane w ściśle kontrolowanych warunkach. Spełnienie wymagań klasy F jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z normami sanitarno-epidemiologicznymi oraz standardami jakości, co jest szczególnie ważne w branży spożywczej.

Pytanie 7

W celu zrealizowania procesu przewozowego szybko psujących się artykułów żywnościowych należy zastosować przepisy konwencji

Konwencja ATP (Aneks do Konwencji o międzynarodowym przewozie drogowym towarów, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na ich szybko psującą się naturę) jest kluczowym dokumentem regulującym przewóz artykułów żywnościowych, które muszą być transportowane w ściśle określonych warunkach temperaturowych. Przepisy te gwarantują, że produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, są transportowane w odpowiednich pojazdach zapewniających odpowiednią temperaturę. Przykładowo, przewóz mięsa wymaga, aby temperatura wewnątrz pojazdu nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii i zapewnia bezpieczeństwo żywności. Implementacja standardów ATP jest również istotna w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z przepisami prawnymi. Przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania tych norm, co zwiększa jakość usług logistycznych, a także zapewnia, że produkty dotrą do odbiorcy w stanie świeżym i bezpiecznym do spożycia.

Pytanie 8

Ile czasu, zgodnie ze schematem procesu przewozowego, zajmie łącznie dostarczenie ładunku z punktu A do punktu B oraz powrót do punktu A, jeśli samochód porusza się ze średnią prędkością 60 km/h?

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Czas potrzebny na przewiezienie ładunku z punktu A do punktu B oraz powrót do punktu A przy średniej prędkości 60 km/h wynosi 7 godzin. Proces przewozowy można rozłożyć na dwie części: przejazd do punktu B i powrót do punktu A. Jeśli czas przewozu w jedną stronę wynosi 3 godziny (dystans 180 km), to powrót zajmie również 3 godziny, co daje łącznie 6 godzin. Dodatkowo, uwzględniając czas przerw na odpoczynek oraz czas potrzebny na załadunek i rozładunek, które na ogół oscylują wokół 1 godziny, całkowity czas dostarczenia ładunku wynosi 7 godzin. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie logistyki w firmach transportowych, gdzie dokładne oszacowanie czasu przewozu jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, zawsze warto uwzględniać dodatkowy czas na nieprzewidziane okoliczności, co przyczynia się do zwiększenia niezawodności planów dostaw.

Pytanie 9

Którym terminem określa się pojazd składający się z ciągnika i naczepy niskopodwoziowej, wykorzystywany do przewożenia kontenerów na terminalu?

Sztaplarka, obrotnica oraz reachstacker to pojazdy, które również znajdują zastosowanie w branży transportowej, ale nie są odpowiednie do opisanego zadania. Sztaplarka to sprzęt używany do przenoszenia i układania materiałów w pionie, co nie jest typowe dla transportu kontenerów na terminalach. Jej funkcjonalność ogranicza się głównie do magazynów, gdzie służy do efektywnego składowania towarów na różnych wysokościach, a nie do transportu między terminalami. Obrotnica nie jest terminem powszechnie stosowanym w logistyce kontenerowej; odnosi się raczej do mechanizmów obrotowych, które mogą być używane w różnych kontekstach przemysłowych, lecz nie do transportu kontenerów. Z kolei reachstacker to maszyna, która, mimo że może transportować kontenery, jest zaprojektowana z myślą o podnoszeniu i manewrowaniu nimi na niewielkich odległościach. Jego głównym zadaniem jest załadunek i rozładunek kontenerów, a nie przewożenie ich na dłuższe odległości, co czyni go mniej odpowiednim w porównaniu do rolltrailera. Użytkownicy mogą pomylić te maszyny z powodu ich zdolności do obsługi kontenerów, jednak ważne jest, aby zrozumieć różnice w ich przeznaczeniu i zastosowaniu. Kluczowym błędem w tym kontekście jest nieodróżnienie sprzętu transportowego od sprzętu do składowania i manipulacji, co prowadzi do mylnych wniosków o ich funkcjonalności.

Pytanie 10

Nadawca towaru określił osiem wymagań, jakie mają być spełnione przy przewozie sprzętu AGD . Przedsiębiorstwo transportowe, które przyjęło to zlecenie nie dotrzymało czterech warunków. W jakim stopniu zostały spełnione wymagania stawiane przez klienta?

Odpowiedź 50% jest prawidłowa, ponieważ nadawca towaru określił osiem wymagań dotyczących przewozu sprzętu AGD, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało czterech z nich. W związku z tym, spełnione zostały tylko cztery wymagania, co stanowi dokładnie 50% wszystkich wymagań. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania jakością, które zakładają, że ocena poziomu realizacji wymagań powinna być dokładnie obliczona na podstawie liczby spełnionych i niespełnionych warunków. W praktyce, w branży transportowej jest to niezwykle ważne, ponieważ niewłaściwe realizowanie warunków przewozu może prowadzić do uszkodzenia towaru, co w efekcie wpływa na reputację firmy oraz wiąże się z dodatkowymi kosztami naprawy lub rekompensaty. Dobre praktyki w obszarze logistyki i transportu sugerują, aby przed przyjęciem zlecenia przedsiębiorstwo dokładnie analizowało wymagania klienta oraz regularnie monitorowało zgodność ze standardami przewozu, co pozwala na minimalizację ryzyk związanych z ewentualnymi reklamacjami.

Pytanie 11

Zezwolenie na jednokrotny przejazd, w okresie do 7 dni, pojazdu samochodowego ponadnormatywnego, zgodnie z Kodeksem drogowym, wydaje

Zezwolenie na jednokrotny przejazd pojazdu ponadnormatywnego jest kluczowym elementem regulacji transportu drogowego. Zgodnie z Art. 64 pkt 4 Kodeksu drogowego, odpowiedzialność za wydawanie takich zezwoleń spoczywa na Generalnym Dyrektorze Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) lub upoważnionych przez niego jednostkach organizacyjnych. Oznacza to, że GDDKiA ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz minimalizowanie zakłóceń w ruchu drogowym, co jest istotne w kontekście przewozu ładunków o dużych rozmiarach. Przykładem zastosowania takiego zezwolenia może być transport sprzętu budowlanego, który przekracza standardowe wymiary pojazdów. W takich przypadkach, przed rozpoczęciem przejazdu, przewoźnik musi uzyskać zezwolenie, co umożliwia odpowiednie planowanie tras, a także kontakt z zarządami dróg, które mogą wprowadzać ograniczenia dotyczące ruchu. Warto zwrócić uwagę, że uzyskanie takiego zezwolenia jest również zgodne z dobrą praktyką branżową, która zakłada, że wszelkie działania transportowe powinny być prowadzone z zachowaniem przepisów prawnych oraz z uwzględnieniem bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 12

Zgodnie z przepisami zatwierdzonymi przez lekarza weterynarii plan trasy przewozu zwierząt kopytnych

Zgodnie z przepisami, plan trasy przewozu zwierząt kopytnych należy dołączyć do dokumentów towarzyszących przesyłce, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i dobrostanu zwierząt. Dokumentacja ta jest kluczowa dla zapewnienia nadzoru nad transportem zwierząt, a jej brak może prowadzić do licznych problemów prawnych oraz naruszeń przepisów. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której przewoźnik musi wykazać przed organami kontroli, że przestrzega wymogów dotyczących transportu zwierząt, takich jak trasa, czas transportu oraz warunki przewozu. Wprowadzenie i przestrzeganie takiej procedury jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Rozporządzenie (WE) nr 1/2005 dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, aby wszystkie dokumenty były dostępne dla inspekcji w trakcie transportu, co znacznie zwiększa transparentność i bezpieczeństwo całego procesu.

Pytanie 13

Opłata podstawowa przewozu jednego kontenera 40-stopowego wynosi 1 200 zł. Na podstawie zamieszczonej tabeli oblicz, jaki będzie koszt przewozu ładunków w dwóch kontenerach 40-stopowych, jeżeli każda załadowana jednostka waży 23 tony?

Koszt przewozu dwóch kontenerów 40-stopowych wynosi 2 640 zł, ponieważ należy uwzględnić współczynnik korygujący dla ładunków o wadze przekraczającej 22 tony. Opłata podstawowa za przewóz jednego kontenera to 1 200 zł. Dla ładunków powyżej 22 ton, współczynnik ten wynosi 1,10. Aby obliczyć całkowity koszt, najpierw mnożymy podstawową opłatę przez współczynnik: 1 200 zł * 1,10 = 1 320 zł. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt przewozu dwóch kontenerów, wynik ten mnożymy przez 2: 1 320 zł * 2 = 2 640 zł. W kontekście logistyki oraz transportu morskiego, odpowiednie stosowanie takich współczynników jest kluczowe dla dokładnego oszacowania kosztów. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie tabeli opłat, aby były one zgodne z aktualnymi stawkami rynkowymi oraz wymaganiami klientów. Tego rodzaju obliczenia są niezbędne w codziennej działalności firm transportowych oraz logistycznych, aby zapewnić efektywność finansową operacji.

Pytanie 14

Do przewozu naczep siodłowych środkami transportu kolejowego w systemie "na barana" należy zastosować wagony

Wybór wagonów kłonicowych lub samowyładowczych do transportu naczep siodłowych w systemie 'na barana' nie jest odpowiedni z kilku powodów. Wagony kłonicowe, choć przystosowane do przewozu ładunków o większych wymiarach, nie są zaprojektowane do wsparcia naczep w taki sposób, jak wagony kieszeniowe. Brak odpowiedniego dno w wagonach kłonicowych często prowadzi do niestabilności ładunku, co może skutkować uszkodzeniem naczepy oraz zwiększonym ryzykiem wypadków. Samowyładowcze wagony, z kolei, są przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co czyni je zupełnie nieodpowiednimi do przewozu naczep, które wymagają stabilnego i bezpiecznego podparcia. Ponadto, platformy, mimo że są często używane do transportu różnorodnych ładunków, nie posiadają wbudowanych mechanizmów zabezpieczających naczepy w układzie 'na barana', co może prowadzić do przesunięć ładunku w trakcie jazdy. Wybór odpowiedniego typu wagonu jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla efektywności operacji transportowych. Niewłaściwe podejście do doboru wagonów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z uszkodzeniem ładunku, opóźnieniami w dostawach oraz obniżeniem zaufania klientów do świadczonych usług transportowych.

Pytanie 15

Maksymalna odległość, na jaką może wystawać ładunek za przyczepę kłonicową przy przewozie drewna długiego, nie może być większa niż

Odpowiedź 5 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, w przypadku przewozu drewna długiego dopuszczalne jest wystawanie ładunku z tyłu przyczepy kłonicowej na odległość nie przekraczającą 5 m. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno na drogach, jak i w transporcie. Wystawanie ładunku na większe odległości mogłoby prowadzić do zagrażających sytuacji, takich jak kolizje z innymi pojazdami czy uszkodzenia infrastruktury drogowej. W praktyce, transportując drewno długie, należy również zadbać o odpowiednie oznakowanie ładunku, tak aby inne pojazdy miały świadomość jego obecności i wymiary. Warto również pamiętać o konieczności używania odpowiednich pasów mocujących, co jest dobrą praktyką w branży transportowej, by zapewnić stabilność ładunku i uniknąć jego przesunięć podczas jazdy. W związku z tym znajomość przepisów dotyczących transportu długich ładunków jest kluczowa dla każdej osoby zajmującej się transportem drogowym.

Pytanie 16

Przedstawiony znak umieszczony na opakowaniu transportowym informuje, że ładunek <u><strong>nie powinien być</strong></u>

Poprawna odpowiedź, czyli "przemieszczany przez toczenie", jest zgodna z oznaczeniem przedstawionym na opakowaniu transportowym. Znak ten informuje o tym, że ładunek nie powinien być toczony, co jest kluczowe dla jego integralności i bezpieczeństwa. Toczenie może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych, które mogą nie być widoczne na pierwszy rzut oka, ale mogą znacząco wpłynąć na skuteczność i jakość transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest transport materiałów delikatnych, takich jak szkło czy elektronika, gdzie nawet niewielkie uszkodzenie może skutkować dużymi stratami finansowymi. W branży transportowej kluczowe jest przestrzeganie oznaczeń i standardów, takich jak te określone w normach ISO, które sugerują odpowiednie metody obsługi ładunków. Użycie odpowiednich technik, takich jak podnoszenie z użyciem wózków widłowych, zamiast toczenia, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 17

Suwnice, żurawie oraz dźwigi stosowane są w portach do załadunku

Wybór odpowiedzi dotyczącej poziomego załadunku jest mylny, ponieważ transport w porcie odbywa się głównie w pionie. W kontekście dźwigów i suwnic, ich podstawową funkcją jest podnoszenie i opuszczanie ładunków, co jednoznacznie wiąże się z operacjami pionowymi. Poziome przemieszczanie ładunków realizowane jest głównie przez inne środki transportu, takie jak wózki widłowe, które mają za zadanie przenoszenie towarów na krótkie odległości na poziomie. W przypadku systemu ro-ro, który oznacza 'roll-on/roll-off', ładunki są przewożone na pokład statków w sposób, który nie wymaga używania dźwigów czy suwnic do podnoszenia, ale polega na wjeździe i wyjeździe pojazdów. Z kolei system ro-lo ('roll-on/load-off') odnosi się do operacji, gdzie ładunki są załadowywane i rozładowywane przy użyciu ramp i ruchomych platform, co również nie dotyczy operacji pionowych. Zrozumienie tych systemów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką w portach, a skupienie się na pionowym załadunku jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej, które wskazują na znaczenie dźwigów w zwiększeniu efektywności operacji portowych.

Pytanie 18

Współczynnik wykorzystania ładowności naczepy oblicza się, dzieląc

Współczynnik wykorzystania ładowności naczepy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Oblicza się go, dzieląc masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy, co pozwala na ocenę, jak efektywnie wykorzystuje się dostępne zasoby. Przykładowo, jeśli naczepa ma ładowność 10 ton, a przewozi 8 ton ładunku, to współczynnik wynosi 0,8, co oznacza, że 80% dostępnej ładowności jest wykorzystywane. Taki wskaźnik pozwala na optymalizację kosztów transportu, ponieważ im wyższy współczynnik, tym mniejsze koszty na jednostkę transportu. W praktyce, zarządzanie współczynnikiem wykorzystania ładowności może prowadzić do lepszego planowania tras i zmniejszenia kosztów operacyjnych. Przemysł transportowy często korzysta z tego wskaźnika w analizach efektywności floty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie łańcuchem dostaw czy logistyka.

Pytanie 19

Która międzynarodowa umowa reguluje przewozy szybko psujących się artykułów żywnościowych?

ATP, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym szybko psujących się artykułów żywnościowych, jest kluczowym dokumentem regulującym zasady transportu tych dóbr. Została ona stworzona, aby zapewnić, że artykuły żywnościowe, które szybko tracą swoje właściwości, są przewożone w odpowiednich warunkach, co jest niezwykle istotne dla zachowania ich jakości. Umowa ta określa wymagania dotyczące temperatury, wentylacji oraz rodzaju pojazdów, które powinny być używane do transportu żywności. Przykładowo, w przypadku transportu mięsa czy produktów mlecznych, ATP wymaga stosowania pojazdów przystosowanych do utrzymania niskiej temperatury przez cały okres przewozu, co jest niezbędne dla zapobieżenia rozwojowi bakterii. Z racji rosnącej globalizacji handlu, znajomość regulacji zawartych w ATP staje się szczególnie ważna dla przedsiębiorstw zajmujących się importem i eksportem żywności, aby uniknąć strat finansowych oraz zagrożeń dla zdrowia publicznego.

Pytanie 20

Który model organizacji zadań transportowych przedstawiono na rysunku, jeżeli na żadnym z punktów zatrzymania nic następuje zmiana środka transportu?

Model obwodowy organizacji zadań transportowych charakteryzuje się tym, że ścieżka transportowa tworzy zamkniętą pętlę, w której pojazd wraca do punktu wyjścia po obsłużeniu wszystkich punktów zatrzymania. Taki model jest szczególnie efektywny w sytuacjach, gdy konieczne jest utrzymanie stałego i cyklicznego obiegu towarów, co ma zastosowanie w różnych branżach, w tym w logistyce i transporcie publicznym. Przykładem praktycznym może być system transportu miejskiego, gdzie autobusy kursują na określonych trasach, zbierając pasażerów w różnych punktach, a po zakończeniu kursu wracają do bazy. W porównaniu do innych modeli, obwodowy system minimalizuje czas przestoju pojazdów oraz zwiększa efektywność wykorzystania zasobów. W kontekście dobrych praktyk branżowych, model obwodowy jest zgodny z zasadami optymalizacji tras i efektywnego zarządzania flotą, co sprzyja obniżeniu kosztów operacyjnych oraz poprawie jakości usług transportowych.

Pytanie 21

Czas załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) wózkiem widłowym do kontenera wynosi 3 minuty. Ile czasu zajmie załadunek 24 pjł, jeżeli po 30 minutach od rozpoczęcia załadunku został użyty dodatkowo, równolegle, drugi wózek widłowy?

Czas załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przy użyciu wózka widłowego wynosi 3 minuty. Aby obliczyć całkowity czas załadunku 24 pjł, należy najpierw ustalić czas, jaki zajmie załadunek 24 pjł jednym wózkiem. Dla jednego wózka czas ten wyniesie 3 minuty x 24 pjł, co daje 72 minuty. Jednakże, po 30 minutach od rozpoczęcia załadunku, do procesu załadunku dołącza dodatkowy, drugi wózek widłowy. Oznacza to, że po 30 minutach załadunku pierwszego wózka, zostało jeszcze do załadunku 18 pjł. W tym momencie do akcji wkracza drugi wózek, co pozwala podzielić czas załadunku 18 pjł na dwa wózki. Każdy z wózków załadowuje 9 pjł, co zajmie 27 minut (9 pjł x 3 minuty). Sumując to z początkowymi 30 minutami, otrzymujemy 30 minut + 27 minut = 57 minut. Ponieważ do momentu zakończenia załadunku dwoma wózkami zajmie to 51 minut, jest to czas, który rzeczywiście zajmie załadunek wszystkich jednostek. To podejście ukazuje efektywność wykorzystania zasobów oraz praktyczne zastosowanie strategii równoległego załadunku, co jest standardem w logistyce i magazynowaniu.

Pytanie 22

Do przeładunku z wagonów kolejowych na statek rur o długości 25 m, średnicy 4 metrów i masie 50 ton, należy zastosować urządzenie typu

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia specyfiki przeładunku dużych i ciężkich ładunków. Należy pamiętać, że przeładunek rur o takich wymiarach i masie wymaga specjalistycznych urządzeń, które są w stanie sprostać tym wymaganiom. Użycie mniejszych dźwigów, które nie są przystosowane do transportu długich elementów, może prowadzić do problemów związanych z niewłaściwym rozkładem ciężaru, co z kolei może skutkować uszkodzeniem ładunku lub urządzenia. Przykłady niewłaściwych wyborów obejmują zastosowanie standardowych dźwigów budowlanych, które nie są przystosowane do pracy w warunkach portowych, co może prowadzić do nieefektywnego przeładunku. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą sugerować użycie prostych mechanizmów, które nie mają wystarczającej nośności ani zasięgu, aby sprostać wymaganiom związanym z tak dużymi rurami. Istotne jest również zrozumienie, że przeładunek musi być zgodny z odpowiednimi normami bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Dlatego kluczowe jest odpowiednie dobranie urządzenia do specyfikacji ładunku oraz warunków operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 23

Dostęp do zawodu kierowcy wykonującego przewozy drogowe w Polsce w sposób kompleksowy reguluje

Wskazanie Prawa przewozowego jako regulacji dostępu do zawodu kierowcy jest błędne, ponieważ choć ta akt prawny odnosi się do zasad przewozu towarów i osób, nie reguluje bezpośrednio kwalifikacji zawodowych kierowców. Prawo przewozowe skupia się na aspektach kontraktowych i odpowiedzialności przewoźnika, a nie na wymaganiach dotyczących kompetencji kierowców. Również przywołanie Prawa o ruchu drogowym jako źródła regulacji dostępu do zawodu kierowcy jest nietrafione, gdyż ten akt prawny dotyczy przepisów dotyczących ruchu pojazdów i zachowań uczestników ruchu drogowego, a nie zasadności wykonywania zawodu. Kodeks cywilny również nie ma zastosowania w tej kwestii, gdyż jest to akt regulujący ogólne zasady prawa cywilnego, a nie specyfikę zawodów. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych regulacji prawnych z ich rzeczywistym zakresem zastosowania. Wiele osób może mylić przepisy dotyczące transportu z zasadami ruchu drogowego, nie zrozumiejąc, że dostęp do zawodu kierowcy jest szczegółowo określony w Ustawie o transporcie drogowym, która uwzględnia zarówno wymagania formalne, jak i praktyczne aspekty związane z wykonywaniem tego zawodu.

Pytanie 24

Ile wyniesie opłata za przewóz ładunku na odległość 300 km, jeżeli podstawowa stawka kilometrowa wynosi 4,00 zł/km, a klientowi przysługuje rabat w wysokości 10%?

Aby obliczyć opłatę za przewóz ładunku na odległość 300 km przy podstawowej stawce 4,00 zł/km i rabacie 10%, najpierw należy obliczyć całkowity koszt transportu przed zastosowaniem rabatu. Koszt ten wynosi 300 km * 4,00 zł/km = 1 200,00 zł. Następnie należy obliczyć wysokość rabatu, który wyniesie 10% z 1 200,00 zł, co daje 120,00 zł. Ostateczny koszt po uwzględnieniu rabatu to 1 200,00 zł - 120,00 zł = 1 080,00 zł. Takie operacje są standardem w branży transportowej i są podstawą dla firm zajmujących się przewozem ładunków, umożliwiając im nie tylko obliczenie kosztów, ale także skuteczne zarządzanie rabatami i promocjami dla klientów. Praktyka ta nie tylko poprawia relacje z klientami, ale również zwiększa konkurencyjność firmy na rynku. Warto zaznaczyć, że znajomość procedur związanych z obliczaniem kosztów transportu jest kluczowa dla osób pracujących w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 25

Na ilustracjach przedstawiono technologię przeładunku stosowaną w transporcie

Wybór odpowiedzi nienormatywnym, bimodalnym lub łamanym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące definicji i zastosowania terminologii w transporcie. Transport nienormatywny odnosi się do przewozów, które wymagają specjalnych zezwoleń, na przykład ze względu na rozmiar lub wagę ładunku. Mimo że w transporcie intermodalnym mogą występować takie ładunki, nie jest to kluczowy element jego definicji. W przypadku transportu bimodalnego, termin ten najczęściej odnosi się do przewozu, w którym wykorzystuje się wyłącznie dwa środki transportu. Z definicji nie obejmuje on pełnej gamy możliwości, które oferuje transport intermodalny, polegający na łączeniu różnych form transportu w ramach jednego procesu logistycznego. Łamany transport to pojęcie, które nie jest powszechnie używane w branży i nie ma swojej definicji w standardach branżowych. Takie pomylenie terminów może prowadzić do nieefektywności w organizacji transportu i nieoptymalnego wykorzystania dostępnych środków transportu. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji operacji transportowych, a także dla zapewnienia zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Dokumentem wysyłanym przez spedytora importera zagranicznemu spedytorowi korespondentowi, zawierającym informacje dotyczące towaru, niezbędnej dokumentacji eksportera oraz inne instrukcje dotyczące wysyłki, jest

Manifest ładunkowy to dokument, który zawiera szczegółowe informacje o wszystkich ładunkach transportowanych na danym pojeździe lub w danym kontenerze, ale nie jest to dokument wysyłany przez spedytora importera. Akredytywa to instrument finansowy, który zapewnia płatność za towary, ale nie zawiera instrukcji dotyczących wysyłki. Nota bukingowa to potwierdzenie rezerwacji miejsca w pojeździe transportowym, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o dokumentacji wymaganej od eksportera. Routing order, z drugiej strony, jest kluczowy do efektywnego zarządzania procesem logistycznym, ponieważ zawiera konkretne instrukcje dotyczące transportu. Typowym błędem myślowym przy wyborze manifestu ładunkowego lub akredytywy jako odpowiedzi jest nieodróżnienie ich funkcji od funkcji routing order. W branży logistycznej zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i opóźnień w dostawach. Używając nieodpowiednich terminów i dokumentów, można narazić się na poważne konsekwencje finansowe oraz logistyczne. Dobrze jest zatem znać rolę każdego dokumentu w procesie spedycji, aby móc skutecznie zarządzać łańcuchem dostaw.

Pytanie 27

Stację nadania i stację przeznaczenia towaru podaje się w liście przewozowym

Odpowiedź CIM (Convention Internationale du Transport des Marchandises par Chemin de Fer) jest prawidłowa, ponieważ ta konwencja reguluje zasady przewozu towarów koleją, w tym szczegółowe wymagania dotyczące listu przewozowego. W liście przewozowym CIM wymagane jest podanie zarówno stacji nadania, jak i stacji przeznaczenia towaru. Jest to kluczowy element, który umożliwia prawidłowe zidentyfikowanie tras przewozowych i lokalizacji, co jest istotne dla organizacji transportu i logistyki. Na przykład, jeśli towar jest wysyłany z Warszawy do Krakowa, w liście przewozowym CIM wpisuje się odpowiednio te stacje. Taka struktura dokumentu nie tylko spełnia wymogi formalne, ale także pozwala na monitorowanie przesyłek, co jest istotne dla zarządzania łańcuchem dostaw. W codziennej praktyce, stosowanie standardów CIM przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz minimalizacji ryzyka błędów w przewozie towarów. Warto również zauważyć, że konwencja CIM jest powszechnie uznawana w międzynarodowym transporcie kolejowym, co czyni ją ważnym punktem odniesienia dla logistyków i spedytorów.

Pytanie 28

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Odpowiedź "nie ograniczał widoczności drogi" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie Prawo o ruchu drogowym, ładunek na pojeździe musi być umieszczony w sposób, który nie wpłynie negatywnie na widoczność kierowcy. To oznacza, że ładunek nie może zasłaniać ważnych elementów widoku, takich jak znaki drogowe, sygnalizacje świetlne czy drogi. Przykładowo, w przypadku pojazdów dostawczych, często stosuje się specjalne siatki zabezpieczające ładunek, aby nie tylko zabezpieczyć go przed przesunięciem, ale także zapewnić dobrą widoczność. Oprócz tego, umiejscowienie ładunku w sposób zgodny z przepisami przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, ponieważ unika się sytuacji, w których kierowca mógłby nie zauważyć innych uczestników ruchu. Zasady te są kluczowe nie tylko dla ochrony zdrowia i życia, ale także dla zachowania integralności ładunku oraz pojazdu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 29

Jaki będzie całkowity koszt działalności przedsiębiorstwa transportowego w ciągu miesiąca, jeżeli nakłady na zatrudnienie pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią one 40% kosztów?

W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pomylenia proporcji lub błędnych założeń dotyczących struktury kosztów. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 19 000 zł, może zakładać, że koszty zatrudnienia są mniejsze niż 40% całkowitych wydatków, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania. Z kolei wybór 24 200 zł może wynikać z błędnego założenia, że koszty zatrudnienia są wyższe, niż wskazane dane. W rzeczywistości, zachowanie proporcji jest kluczowe w analizie kosztów. Aby zrozumieć, dlaczego 21 000 zł jest poprawne, ważne jest, by znać podstawowe zasady zarządzania finansami w przedsiębiorstwie, w tym wpływ struktury kosztów na decyzje operacyjne. Często spotykanym błędem jest niedocenianie wpływu stałych kosztów na całkowity budżet, co może prowadzić do podejmowania nieoptymalnych decyzji finansowych. Aby unikać takich pomyłek, warto regularnie analizować swoje wydatki w kontekście całkowitych kosztów, zwracając uwagę na proporcje i ich wpływ na rentowność.

Pytanie 30

W ciągu tygodnia przedsiębiorstwo zrealizowało 60 dostaw towaru. Cztery z nich dotarły na miejsce z opóźnieniem, a dwie przesyłki zostały uszkodzone. Niezawodność zrealizowanych dostaw wyniosła

Obliczenia dotyczące niezawodności dostaw mogą prowadzić do różnych błędów interpretacyjnych, szczególnie wówczas, gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych czynników. Odpowiedzi, które wskazują na nieprawidłowe wartości, mogą wynikać z błędnych założeń. Na przykład, odpowiedź 10% opiera się na mylnym założeniu, że zaledwie dwie dostawy były udane, co jest zupełnie błędne, ponieważ nie można zignorować 54 dostaw, które dotarły na czas. Analogicznie, 95% nie uwzględnia dostaw, które były opóźnione, a także uszkodzone. Brak zrozumienia, że niezawodność odnosi się do łącznej liczby dostaw i wyłączania problematycznych przesyłek z obliczeń, może prowadzić do takich niepoprawnych konkluzji. Ponadto podejście, które prowadzi do wskazania 6%, może wynikać z nieprawidłowego podziału dostaw, co jest kolejnym typowym błędem myślowym. Kluczowe jest zrozumienie, że w logistyce każdy element procesu dostaw, jego terminowość i stan, wpływa na ogólną ocenę skuteczności. Niezawodność jest istotnym wskaźnikiem, który przyczynia się do rozwoju strategii poprawy jakości usług w przedsiębiorstwach. Aby unikać takich błędnych konkluzji, niezbędna jest znajomość zasad obliczania i interpretacji wskaźników logistycznych.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono list przewozowy stosowany w transporcie

Odpowiedź kolejowym jest poprawna, ponieważ przedstawiony list przewozowy zawiera charakterystyczne elementy dokumentów używanych w transporcie kolejowym. W szczególności, obecność stempla stacji nadania oraz stempla stacji przeznaczenia jednoznacznie wskazuje na procedury transportowe zgodne z regulacjami kolejowymi. List przewozowy w transporcie kolejowym jest kluczowym dokumentem, który służy jako dowód nadania i odbioru przesyłki. W praktyce, jego poprawne wypełnienie jest istotne dla sprawnego zarządzania transportem towarów na linii kolejowej, a także dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi normami. Warto również zauważyć, że dokument ten odgrywa ważną rolę w procesach reklamacyjnych oraz w kontrolach związanych z bezpieczeństwem transportu, gdzie szczegółowe informacje zawarte w liście są niezbędne do identyfikacji przesyłki oraz jej śledzenia na poszczególnych etapach podróży.

Pytanie 32

Chcąc zawrzeć umowę o przewóz przesyłek skonsolidowanych transportem lotniczym, należy wystawić zbiorczy list przewozowy

House Air Waybill (HAWB) jest dokumentem używanym w tranzycie przesyłek, ale nie jest odpowiedni dla przewozów skonsolidowanych. HAWB jest wystawiany przez brokera lub agenta frachtowego dla pojedynczej przesyłki, co oznacza, że w przypadku transportu skonsolidowanego, gdzie wiele przesyłek jest łączonych w jeden transport, HAWB nie jest wystarczający ani praktyczny. Bill of Lading jest dokumentem stosowanym w transporcie morskim, a nie lotniczym, co czyni go nieodpowiednim dla tego pytania. Jego funkcja polega na potwierdzeniu odbioru towarów przez przewoźnika i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego, gdzie dominują inne standardy dokumentacji. IATA DGR odnosi się do regulacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych, a nie do formułowania umowy przewozowej. Wybór niewłaściwego dokumentu, takiego jak HAWB, Bill of Lading czy IATA DGR, może prowadzić do poważnych problemów w zakresie transportu, takich jak opóźnienia w odprawie celnej, dodatkowe koszty czy nawet utratę przesyłek. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnorodnych typów listów przewozowych oraz ich zastosowań w różnych rodzajach transportu, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą powstać wskutek mylenia tych dokumentów.

Pytanie 33

Przedstawione logo - "Transports Internationaux Routiers" dotyczy tranzytu towarów w transporcie międzynarodowym

Odpowiedź samochodowym jest prawidłowa, ponieważ logo "Transports Internationaux Routiers" (TIR) odnosi się bezpośrednio do międzynarodowego systemu tranzytu towarów w transporcie drogowym. System TIR został opracowany w celu uproszczenia procedur celnych i umożliwienia płynnego przewozu towarów pomiędzy krajami członkowskimi. Użycie TIR pozwala na przewóz towarów w zamkniętych pojazdach, co minimalizuje ryzyko kradzieży oraz zniszczenia ładunku. Dzięki temu przeładowania na granicach są znacząco ograniczone, co przyspiesza czas dostawy. Przykładem praktycznego zastosowania systemu TIR jest transport kontenerów z Europy do Azji, gdzie formalności celne są uproszczone, a czas tranzytu jest krótszy. System ten jest zgodny z konwencją TIR, która została przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest uznawana za jedną z najlepszych praktyk w międzynarodowym transporcie drogowym. Warto również dodać, że uczestnicy systemu TIR muszą spełniać określone wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zabezpieczeń przewożonych towarów.

Pytanie 34

Korzystając z cennika, oblicz koszt formowania 20 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z materiałami niebezpiecznymi i ich przeładunku z placu na naczepę, jeżeli każda pjł waży po 500 kg.

Poprawna odpowiedź wynika z właściwego obliczenia całkowitego kosztu usług formowania i przeładunku ładunków niebezpiecznych. W pierwszej kolejności, należy uwzględnić wagę jednostek ładunkowych, która wynosi 500 kg na każdą z 20 paletowych jednostek, co daje łączną masę 10 000 kg. Na podstawie cennika obliczamy koszt formowania oraz przeładunku, a następnie dodajemy 50% podwyżki za materiały niebezpieczne. Przykładowo, jeżeli koszt formowania wynosi 600 zł, a koszt przeładunku to 300 zł, uzyskujemy 900 zł jako całkowity koszt. W praktyce, stosowanie takich obliczeń jest kluczowe w logistyce, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie cenników oraz stawek, aby na bieżąco dostosowywać się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 35

W kabinie samochodu ciężarowego przewożącego materiały niebezpieczne jako pomoc podczas nagłych stanów zagrożenia powinna znajdować się

Instrukcja pisemna dla kierowcy jest kluczowym dokumentem, który powinien znajdować się w kabinie pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne. Zawiera ona istotne informacje dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i otoczenia. Na przykład, instrukcja ta może obejmować procedury dotyczące ewakuacji w przypadku wycieku substancji chemicznych, wskazówki dotyczące stosowania sprzętu ochrony osobistej oraz postępowania w razie pożaru. W zgodzie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), posiadanie takiej instrukcji jest obowiązkowe. Dobre praktyki w branży transportu materiałów niebezpiecznych zalecają także, aby kierowcy byli regularnie szkoleni w zakresie interpretacji i zastosowania tych instrukcji. Oprócz tego, posiadanie pisemnej instrukcji zapewnia, że kierowca ma dostęp do niezbędnych informacji w przypadku nagłych zdarzeń, co może znacznie zwiększyć efektywność działań ratunkowych.

Pytanie 36

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie obejmujące załadunek towaru, jego przewóz na odległość 300 km i rozładunek. Czas załadunku towaru wynosi 30 minut, a rozładunku 35 minut. Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, wartość brutto zrealizowanego zlecenia, jeżeli usługi objęte są podatkiem 23% VAT.

Obliczenie wartości brutto zlecenia transportowego wymaga dokładnego zsumowania wszystkich kosztów związanych z usługą oraz doliczenia odpowiedniego podatku VAT. W tym przypadku, aby uzyskać wartość brutto, musimy najpierw ustalić koszty netto załadunku, przewozu na odległość 300 km oraz rozładunku. Koszty te sumujemy, a następnie dodajemy 23% VAT. Wynik końcowy, 578,10 zł, jest zgodny z obowiązującymi standardami obliczeń finansowych w sektorze transportowym. Warto zwrócić uwagę, że znajomość obliczeń kosztów brutto i netto jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Przykładowo, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować i optymalizować koszty, aby poprawić rentowność. Ponadto, zrozumienie przepisów dotyczących VAT jest niezbędne, aby uniknąć błędów podatkowych, które mogą prowadzić do kar finansowych. Z tego powodu, umiejętność dokładnego obliczania wartości brutto i znajomość stawek podatkowych są niezastąpione w praktyce biznesowej. Na koniec warto podkreślić, że umiejętność teoretycznego podejścia do kalkulacji kosztów jest jednocześnie praktyczną umiejętnością, która powinna być regularnie ćwiczona w codziennej pracy.

Pytanie 37

Który z podanych harmonogramów czasu pracy kierowcy jest zgodny z obowiązującymi przepisami?

Odpowiedź 1 jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, które są ściśle regulowane przez normy unijne oraz krajowe. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin, jednak nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Po każdej serii 4,5 godziny jazdy, kierowca jest zobowiązany do przerwy wynoszącej co najmniej 45 minut. Odpoczynek dzienny powinien wynosić minimum 11 godzin, który można skrócić do 9 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykład podany w odpowiedzi 1 ilustruje prawidłowy rozkład czasu pracy: 4,5 godziny jazdy, następnie 45 minut przerwy, a potem kolejne 4,5 godziny jazdy, co spełnia wymagania dotyczące przerwy oraz odpoczynku. Taki harmonogram zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, minimalizując ryzyko zmęczenia kierowcy.

Pytanie 38

Który pojazd realizuje przewóz drobnicowy?

Wagon kryty z nawozem sztucznym w workach to idealny przykład pojazdu realizującego przewóz drobnicowy. Przewóz drobnicowy odnosi się do transportu towarów w mniejszych jednostkach, które są nie tylko mniej masywne, ale również często pakowane w łatwe do zarządzania opakowania, takie jak worki czy kartony. W przypadku nawozu sztucznego, transportowanego w workach, wagon kryty zapewnia odpowiednią ochronę przed warunkami atmosferycznymi, a także umożliwia efektywne wypełnienie i rozładunek. Tego typu transport jest powszechnie stosowany w branży rolniczej i ogrodniczej, gdzie nawozy są kluczowym elementem produkcji. Dobre praktyki logistyczne w tym zakresie obejmują optymalizację załadunku i rozładunku oraz minimalizację uszkodzeń towaru, co jest istotne dla utrzymania jakości i efektywności operacyjnej. Zgodnie z normami branżowymi, przewozy drobnicowe powinny być realizowane z zachowaniem szczególnej staranności, co potwierdzają regulacje dotyczące transportu towarów niebezpiecznych oraz standardy ISO, które zalecają utrzymanie odpowiednich warunków przechowywania i transportu towarów.

Pytanie 39

Przedsiębiorstwo transportowe zużyło 45 000 litrów paliwa do realizacji przewozów na łączną odległość 300 000 km. Jakie jest średnie zużycie paliwa na 100 km w przedsiębiorstwie transportowym?

Średnie zużycie paliwa na 100 km obliczamy, dzieląc całkowite zużycie paliwa przez łączną odległość, a następnie mnożąc przez 100. W tym przypadku, zużycie paliwa wynosi 45 000 litrów, a odległość to 300 000 km. Wzór wygląda następująco: (45 000 litrów / 300 000 km) * 100 = 15 litrów. Takie obliczenia są kluczowe w branży transportowej, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami operacyjnymi i planowanie budżetu. Wysoka efektywność spalania paliwa jest pożądana, a monitorowanie zużycia paliwa może pomóc w identyfikacji możliwości poprawy wydajności floty. Ponadto, regularne analizowanie średniego zużycia paliwa pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących zakupu nowych pojazdów, które mogą oferować lepsze osiągi paliwowe zgodnie z normami ekologicznymi, co jest coraz istotniejsze w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 40

Na podstawie wykresu ustal maksymalną ładowność paletowego wózka widłowego unoszącego na wysokość do 3 m.

Maksymalna ładowność paletowego wózka widłowego unoszącego na wysokość do 3 m wynosi 1 600 kg, co wynika z analizy wykresu obciążenia wózka na różnych wysokościach. Na wykresie, dla wysokości 3 m, linia obciążenia przecina oś wagową na poziomie 1 600 kg, co oznacza, że wózek może bezpiecznie podnieść taką masę. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe w praktyce, ponieważ zapewnia bezpieczne operowanie wózkami widłowymi w magazynach i na placach budowy. Utrzymanie odpowiednich obciążeń jest istotne dla zachowania stabilności wózka oraz uniknięcia ewentualnych wypadków. W branży magazynowej oraz transportowej, przestrzeganie norm dotyczących maksymalnych ładowności wózków jest regulowane przez różne standardy, w tym normy ANSI/ITSDF B56.1. Dlatego istotne jest, aby operatorzy wózków widłowych byli przeszkoleni w zakresie użytkowania sprzętu oraz znali zasady i ograniczenia dotyczące ich ładowności. Przykład praktyczny: jeśli zignorujesz te limity i spróbujesz podnieść zbyt ciężki ładunek, może to prowadzić do przewrócenia się wózka, co stwarza zagrożenie dla operatora i otoczenia.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej

Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Egzamin zdany!

Pochwal się swoim wynikiem!