Kwalifikacja: MEC.06 - Montaż i obsługa prostych elementów maszyn i urządzeń
Aby uzyskać chropowatość powierzchni A, zgodnie z przedstawionym rysunkiem, należy wykonać operację
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "szlifowania" jest poprawna, ponieważ proces ten jest niezbędny do uzyskania odpowiedniej chropowatości powierzchni A, która w tym przypadku wynosi Ra 0,32 oraz Ra 0,63. Szlifowanie to technika obróbcza, która wykorzystuje narzędzia ścierne do usuwania materiału, co pozwala na osiągnięcie ekstremalnie gładkich i precyzyjnych powierzchni. W przemyśle, szczególnie w produkcji elementów wymagających wysokiej precyzji, takich jak łożyska, wały czy elementy konstrukcyjne, szlifowanie stosuje się powszechnie jako ostatnią fazę obróbki. Ta metoda pozwala na eliminację mikroskopijnych rys i nierówności, co znacząco poprawia jakość końcowego produktu. W praktyce, aby uzyskać pożądane parametry chropowatości, można stosować różne techniki szlifowania, takie jak szlifowanie cylindryczne czy powierzchniowe, w zależności od wymagań technicznych. Zgodnie z normami ISO, szlifowanie jest uznawane za kluczowy proces w obróbce materiałów, który wpływa na ich trwałość oraz funkcjonalność.
Wybór metody obróbczej, takiej jak frezowanie, przeciąganie czy struganie, w kontekście uzyskania chropowatości powierzchni A, jest nieoptymalny z kilku powodów. Frezowanie, mimo że jest powszechnie stosowaną metodą obróbcza, zazwyczaj skutkuje wyższą chropowatością niż szlifowanie. Proces ten polega na usuwaniu materiału za pomocą narzędzi skrawających, co przy niskiej prędkości obrotowej może prowadzić do powstawania nierówności, które są trudne do wyeliminowania w dalszym etapie obróbki. Z kolei przeciąganie to technika, która jest używana głównie do nadawania kształtu i wymiarów prętów czy rur, a nie do osiągania wysokiej jakości powierzchni. Z tego względu, nawet gdyby była użyta w tym przypadku, nie dostarczyłaby wymaganej precyzji. Metoda strugania, z drugiej strony, również nie zapewnia odpowiednio niskiej chropowatości powierzchni, gdyż jest przystosowana do usuwania dużych ilości materiału na wstępnym etapie obróbki. Wybierając niewłaściwą technikę, można nie tylko pogorszyć jakość powierzchni, ale także narazić produkt na wady w późniejszych etapach użytkowania. Kluczowe jest zrozumienie, że metody obróbcze powinny być dostosowane do specyficznych wymagań dotyczących chropowatości oraz funkcji końcowego produktu, co podkreśla znaczenie zastosowania odpowiednich norm i standardów w procesie produkcji.