Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 11:07
Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 11:22

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oświetlenie rembrandtowskie oznacza, że na zdjęciu portretowym modela

A. na policzku widoczne jest światło w formie trójkąta.

B. obie połowy twarzy są jednakowo oświetlone.

C. na twarzy nie ma żadnych cieni.

D. widoczne są cienie pod oczami.

Oświetlenie rembrandtowskie to technika oświetleniowa, która charakteryzuje się tworzeniem na twarzy modela charakterystycznego trójkątnego obszaru światła, zazwyczaj na policzku. To oświetlenie uzyskuje się poprzez umieszczenie źródła światła pod kątem około 45 stopni względem modela, co pozwala na uzyskanie głębi i wymiaru w portrecie. Dobrą praktyką w fotografii portretowej jest stosowanie tej techniki do podkreślenia rysów twarzy oraz nadania jej bardziej dramatycznego wyglądu. Oświetlenie rembrandtowskie jest często stosowane w fotografii studyjnej, jak również w warunkach naturalnych, gdzie można wykorzystać światło słoneczne. Zastosowanie tej techniki daje wrażenie trójwymiarowości i jest zgodne z zasadami klasycznej kompozycji, które podkreślają walory estetyczne portretu. Przykłady zastosowania można zobaczyć w pracach takich artystów jak Rembrandt van Rijn, po którym technika ta została nazwana, ale również w nowoczesnej fotografii, gdzie jest ceniona za swoje walory estetyczne oraz emocjonalne.

Pytanie 2

Na zamieszczonym rysunku przedstawiono ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop, do której jest przypisane polecenie

A. utwórz nową grupę.

B. utwórz nową warstwę dopasowania.

C. utwórz maskę warstwy.

D. utwórz warstwę.

Wybór opcji związanych z tworzeniem nowych grup, warstw dopasowania lub warstw jest błędny, ponieważ te funkcje różnią się znacznie od tworzenia maski warstwy. Utworzenie nowej grupy jest procesem organizacyjnym, który pomaga w zarządzaniu warstwami, ale nie ma bezpośrednio związku z kontrolowaniem widoczności poszczególnych elementów. Z kolei nowa warstwa dopasowania jest narzędziem służącym do wprowadzania globalnych zmian w kolorystyce lub luminancji warstw, co również nie odnosi się do precyzyjnego maskowania. Ponadto, opcja utworzenia nowej warstwy odnosi się do tworzenia dodatkowej warstwy w projekcie, co w żadnym wypadku nie wpływa na kontrolowanie widoczności już istniejącej warstwy. Te nieporozumienia wynikają z niewłaściwego zrozumienia funkcji i celów tych narzędzi w Photoshopie. Użytkownicy często mylą różne opcje, co prowadzi do błędnych wniosków na temat efektywności i zastosowania masek warstw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że maski warstw stanowią istotny element pracy w programie Adobe Photoshop, który umożliwia artystom i projektantom skuteczne manipulowanie obrazem i uzyskiwanie zaawansowanych efektów wizualnych.

Pytanie 3

Na zdjęciu wykorzystano perspektywę

A. pasową.

B. kulisową.

C. topograficzną.

D. zbieżną.

Wybór odpowiedzi topograficznej, pasowej lub kulisowej nie jest trafny, ponieważ każda z tych perspektyw ma swoje unikalne cechy, które różnią się od perspektywy zbieżnej. Perspektywa topograficzna odnosi się do przedstawienia obiektów w kontekście ich rzeczywistej lokalizacji i ułożenia w terenie, co nie uwzględnia efektu zbiegania się linii w punkcie. Z kolei perspektywa pasowa polega na ukazywaniu elementów w rzędach, co nie oddaje iluzji głębi, jaką zapewnia perspektywa zbieżna. Co więcej, perspektywa kulisowa odnosi się do sposobu kadrowania scenerii w teatrze czy filmie, gdzie wrażenie głębi jest osiągane za pomocą warstw obiektów, a nie poprzez zbieganie się linii na horyzoncie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić technik przedstawienia przestrzeni. Często błędne odpowiedzi wynikają z uproszczeń myślowych, gdzie różne techniki są mylone ze sobą, co prowadzi do utraty precyzji w interpretacji wizualnej. Kluczowe jest, aby w analizie obrazów nie tylko dostrzegać ich elementy, ale też zrozumieć, jakie zasady rządzą ich przedstawieniem.

Pytanie 4

W jakiej minimalnej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od fotografowanego obiektu należy umieścić aparat z obiektywem o ogniskowej <i>f</i>, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony?

A. x = f

B. x = 2f

C. x < f

D. x > 2f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz fotografowanego obiektu, aparat z obiektywem o ogniskowej f musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. W przypadku soczewek skupiających, obraz rzeczywisty powstaje, gdy przedmiot znajduje się poza ogniskiem soczewki, a jego odległość od obiektywu musi być odpowiednio dostosowana do wymagań dotyczących skalowania obrazu. Na przykład, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 50 mm, aparat powinien być umiejscowiony w odległości przekraczającej 100 mm od obiektu, aby uzyskać pożądany efekt. W praktyce, w fotografii portretowej lub produktowej, takie ustawienie pozwala na uzyskanie ostrego i odpowiednio skadrowanego obrazu, co jest kluczowe w pracy zawodowych fotografów. Standardy takie jak wybór odpowiednich obiektywów i ich zastosowanie w zależności od odległości od obiektu są niezbędne w fotografii, aby zapewnić wysoką jakość obrazów oraz ich użyteczność w różnych kontekstach. Dlatego znajomość zasad optyki i ich praktyczne zastosowanie ma fundamentalne znaczenie w procesie tworzenia obrazów.

Pytanie 5

Światło padające na fotografowany obiekt mierzy się światłomierzem zewnętrznym

A. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego.

B. z dyfuzorem, skierowanym w stronę fotografowanego obiektu.

C. bez dyfuzora, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego.

D. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła.

Wybór odpowiedzi bez dyfuzora, skierowanej w stronę aparatu fotograficznego, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kluczowej roli dyfuzora w pomiarze światła. Pomiar z kierunkiem skierowanym w stronę źródła światła jest również niewłaściwy, gdyż nie oddaje rzeczywistych warunków oświetleniowych, w jakich będzie wykonywane zdjęcie. Tego typu podejście może prowadzić do błędnych ustawień ekspozycji, ponieważ światłomierz zarejestruje jedynie intensywność światła z jednego kierunku, co nie oddaje pełnej charakterystyki oświetlenia obiektu. Z kolei korzystanie z dyfuzora skierowanego w stronę fotografowanego obiektu nie jest praktyczne, gdyż pomiar nie będzie adekwatny do warunków, w jakich działa aparat. W takiej sytuacji światłomierz może zarejestrować światło odbite, a nie padające na obiekt, prowadząc do nieprawidłowej oceny ekspozycji. Istotne jest, aby pamiętać, że światłomierze zewnętrzne są projektowane z myślą o pomiarze światła w sposób, który najlepiej odwzorowuje sposób, w jaki obiekt będzie widziany przez obiektyw aparatu. Dlatego kierunek pomiaru oraz obecność dyfuzora są kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. Nieprawidłowe pomiary mogą skutkować niedoświetleniem lub prześwietleniem zdjęć, co jest jednym z najczęściej popełnianych błędów w fotografii, szczególnie przez mniej doświadczonych fotografów.

Pytanie 6

Obraz, w którym zdecydowanie dominują elementy o jasnych tonach, został wykonany w technice

A. pseudosolaryzacji.

B. izohelii.

C. niskiego klucza.

D. wysokiego klucza.

Odpowiedź 'wysokiego klucza' jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki, w której dominują jasne tony i światło. Wysoki klucz charakteryzuje się jasnym oświetleniem oraz minimalną ilością cieni, co sprawia, że obraz staje się lekki i eteryczny. Technika ta jest często wykorzystywana w portretach, reklamach oraz w sztuce, aby przekazać wrażenie radości, świeżości lub delikatności. Przykładem może być fotografia mody, gdzie jasne tła i odbicie światła nadają modelkom subtelny i elegancki wygląd. W praktyce, artyści i fotografowie stosują różnorodne źródła światła, takie jak softboxy czy reflektory, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Wysoki klucz znajduje również zastosowanie w malarstwie, gdzie twórcy używają jasnych kolorów i technik mieszania, aby stworzyć harmonijne i optymistyczne kompozycje. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie sztuki wizualnej, ponieważ pozwala na świadome kreowanie atmosfery i emocji w dziełach.

Pytanie 7

Który obiektyw ma ogniskową w przybliżeniu równą przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej?

A. Standardowy.

B. Makro.

C. Szerokokątny.

D. Długoogniskowy.

Obiektywy szerokokątne, jak sama nazwa wskazuje, mają ogniskowe krótsze niż standardowy obiektyw i są projektowane do rejestrowania szerszego kąta widzenia. Często stosowane są w fotografii krajobrazowej oraz architektonicznej, gdzie istotne jest uchwycenie szerokich scen. Wybierając taki obiektyw, można spodziewać się zniekształcenia obrazu, szczególnie w krawędziach kadru, co może być niepożądane w niektórych kontekstach fotografii. Z kolei obiektywy makro, przeznaczone do fotografii z bliskiej odległości, oferują zdolność do rejestrowania detali obiektów, takich jak owady czy kwiaty, ale ich ogniskowe zwykle nie odpowiadają przekątnej klatki filmowej, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście pytania. Obiektywy długoogniskowe, charakteryzujące się większą odległością ogniskową, są idealne do fotografii sportowej czy dzikiej przyrody, jednak ich użycie wiąże się z innymi zasadami kompozycji i perspektywy, co sprawia, że nie są one porównywalne do standardowych obiektywów. Powszechny błąd to mylenie tych typów obiektywów z ich funkcjami i zastosowaniami, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w fotografii i ograniczenia kreatywności w pracy nad obrazem.

Pytanie 8

W celu uzyskania na zdjęciu efektu zamrożenia ruchu jadących kolarzy na rozmytym tle należy ustawić w aparacie parametry

A. f/5,6 i 1/250 s

B. f/8 i 1/125 s

C. f/22 i 1/30 s

D. f/16 i 1/60 s

Ustawienia, które nie prowadzą do zamrożenia ruchu, często wynikają z niewłaściwego doboru parametrów ekspozycji. Na przykład, f/22 w połączeniu z czasem 1/30 s prowadzi do prześwietlenia i zbyt małej głębi ostrości, co skutkuje nieostrością zarówno w obiektach w ruchu, jak i w tle. Przysłona f/16 i czas 1/60 s również nie są wystarczające, ponieważ czas migawki jest zbyt długi, co skutkuje rozmyciem kolarzy w ruchu. Obie te kombinacje ustawień są niewłaściwe w kontekście fotografii sportowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie dynamicznych akcji w ostrości. Wybierając f/8 i 1/125 s, można osiągnąć lepszy efekt, ale nadal czas migawki nie jest wystarczająco krótki, aby zamrozić szybko poruszające się obiekty. W praktyce, aby skutecznie uchwycić ruch, konieczne jest zrozumienie wpływu przysłony, czasu migawki oraz ISO na rezultat końcowy. Warto również zauważyć, że częste wprowadzanie zmian w tych parametrach podczas fotografowania w zmiennych warunkach oświetleniowych pomoże uzyskać zamierzony efekt i uniknąć typowych błędów, takich jak nieodpowiednia ekspozycja lub nieostrość ruchu.

Pytanie 9

Podstawową informacją umieszczoną na każdym obiektywie jest

A. liczba soczewek i rodzaj autofokusa.

B. ogniskowa oraz minimalna przysłona.

C. stabilizacja obrazu i minimalna przysłona.

D. liczba soczewek i stabilizacja obrazu.

Podstawową informacją umieszczoną na każdym obiektywie fotograficznym jest ogniskowa oraz minimalna przysłona. Ogniskowa obiektywu, wyrażona w milimetrach, określa, jak daleko znajduje się punkt ogniskowy od soczewek obiektywu. Krótsza ogniskowa (np. 18 mm) oznacza szerszy kąt widzenia, idealny do fotografii krajobrazowej, natomiast dłuższa ogniskowa (np. 200 mm) pozwala na uzyskanie wąskiego kąta widzenia, co jest korzystne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. Minimalna przysłona, z kolei, wskazuje na najszersze otwarcie przysłony, co wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na głębię ostrości. Dobrze dobrana ogniskowa oraz przysłona są kluczowe w procesie tworzenia zdjęć o pożądanej estetyce. Standardy branżowe podkreślają znaczenie tych parametrów przy wyborze obiektywu, a ich zrozumienie jest podstawą umiejętności fotograficznych, które można rozwijać na przykład podczas warsztatów fotograficznych.

Pytanie 10

Wskaż standardową ogniskową dla obiektywu przeznaczonego dla aparatu średnioformatowego.

A. 50 mm

B. 80 mm

C. 110 mm

D. 200 mm

Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.

Pytanie 11

Na której fotografii zastosowano perspektywę ptasią?

A. II.

B. I.

C. III.

D. IV.

Perspektywa ptasia to technika, w której zdjęcia są wykonywane z góry na dół, co pozwala na uzyskanie unikalnego widoku oraz ukazanie przestrzeni w sposób, który nie jest możliwy z poziomu oczu. W przypadku zdjęcia IV. widzimy, jak rośliny i ziemia są fotografowane z dużej wysokości, co doskonale ilustruje tę technikę. Tego typu perspektywa jest często wykorzystywana w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w dokumentacji przyrodniczej, gdzie istotne jest ukazanie kontekstu i relacji przestrzennych. Przykładowo, w fotografii miejskiej perspektywa ptasia może być używana do ukazania układu ulic, budynków oraz ich otoczenia, co daje widzowi szerszy obraz i lepsze zrozumienie struktury miasta. Warto również wspomnieć o dobrych praktykach w fotografii, które zalecają eksperymentowanie z różnymi kątami ujęć, aby uchwycić interesujące kompozycje i szczegóły, które mogą być niewidoczne z poziomu użytkownika.

Pytanie 12

Wskaż właściwą kolejność etapów barwnego procesu odwracalnego.

A. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie.

B. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie.

C. Wywołanie pierwsze, odbielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie.

D. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, odbielanie, garbowanie.

Właściwa kolejność etapów barwnego procesu odwracalnego zaczyna się od wywołania pierwszego, które ma na celu aktywację substancji chemicznych w materiale, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej barwy. Następnie poddaje się materiał zabiegowi zadymiania, który służy do wprowadzenia barwników i utrwalenia koloru. Kolejne wywołanie, które ma miejsce po zadymianiu, składa się na proces intensyfikacji efektu kolorystycznego. Po tym etapie wykonuje się kondycjonowanie, które przygotowuje materiał do dalszych zabiegów chemicznych. Odbielanie pozwala na usunięcie ewentualnych nadmiarów barwników, co zapewnia czystość kolorystyczną. Utrwalanie jest niezbędne do zachowania trwałości uzyskanych barw, po czym następuje płukanie, aby usunąć pozostałości chemikaliów. Ostatnim krokiem jest garbowanie, które wzmacnia struktury włókien i zapewnia ich odporność na czynniki zewnętrzne. Przykłady zastosowania tej sekwencji można znaleźć w przemyśle tekstylnym, gdzie precyzyjne kontrolowanie kolorów jest niezbędne do produkcji wysokiej jakości materiałów.

Pytanie 13

W aparatach cyfrowych pomiar natężenia światła obejmujący 2÷5% powierzchni w centrum kadru określany jest jako pomiar

A. centralnie ważony.

B. punktowy.

C. wielopunktowy.

D. matrycowy.

Pomiar punktowy w aparatach cyfrowych odnosi się do metody, w której natężenie światła jest mierzone w bardzo małym obszarze, zwykle obejmującym 2÷5% powierzchni kadru, z centralnym punktem na obiekcie fotografowanym. Ta technika jest szczególnie przydatna, gdy chcemy uzyskać precyzyjne ustawienia ekspozycji dla specyficznych elementów w kadrze, które mogą być znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze niż reszta sceny. Przykładowo, pomiar punktowy będzie idealny w sytuacjach, gdzie obiekt, na którym się koncentrujemy, jest mały w porównaniu do tła, jak portret w jasnym otoczeniu. Dzięki temu, aparat może dokładnie określić wartość ekspozycji, co jest kluczowe dla uzyskania poprawnej jakości obrazu. Warto również zauważyć, że pomiar punktowy jest standardową praktyką w fotografii portretowej oraz w fotografii produktowej, gdzie detale i kolory mają kluczowe znaczenie. W połączeniu z umiejętnościami postprodukcji, pomiar punktowy pozwala na uzyskanie efektów, które są zbliżone do profesjonalnych standardów.

Pytanie 14

Na której ilustracji przedstawiono fotografię zgodnie z regułą złotego podziału?

A. Na ilustracji 2.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 4.

Ilustracja 4. jest doskonałym przykładem zastosowania reguły złotego podziału, która jest fundamentalnym narzędziem w kompozycji wizualnej. Reguła ta jest oparta na matematycznej proporcji, która pozwala na stworzenie harmonijnej i estetycznej kompozycji. W kontekście tej ilustracji, domknięcie dla ptaków zostało umieszczone w punkcie, który dobrze oddaje tę proporcję, co przyciąga wzrok i wpływa na równowagę wizualną całości. W praktyce, projektanci graficzni i fotografowie często wykorzystują złoty podział do aranżacji elementów w sposób, który prowadzi oko odbiorcy wzdłuż kluczowych linii kompozycyjnych. Przykładem mogą być fotografie krajobrazowe, gdzie horyzont lub istotny element krajobrazu umieszczony jest w punkcie złotego podziału, co znacząco podnosi walory estetyczne zdjęcia. Prawidłowe zastosowanie złotego podziału nie tylko poprawia atrakcyjność wizualną, ale również może zwiększać przekaz emocjonalny dzieła.

Pytanie 15

W celu uzyskania na obrazie największego kontrastu kolorów pomiędzy tłem a fotografowanym barwnym obiektem do fotografowania cytryny należy zastosować tło

A. białe.

B. zielone.

C. niebieskie.

D. czerwone.

Odpowiedź niebieska jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie niebieskiego tła pozwala na uzyskanie najwyższego kontrastu kolorów pomiędzy tłem a cytryną, która ma intensywny, żółty kolor. W teorii kolorów, kolory, które są przeciwstawne na kole barw, generują największy kontrast. Żółty i niebieski są kolorami komplementarnymi, co oznacza, że wzajemnie się uzupełniają i wyostrzają swój wygląd. Przykładowo, w fotografii produktowej i reklamowej, dobór tła, który maksymalizuje kontrast, jest kluczowy dla przyciągnięcia uwagi, a także poprawy widoczności i estetyki obiektu. W praktyce, dobrze dobrane tło niebieskie może także pomóc w uzyskaniu lepszego nasycenia kolorów oraz poprawić ogólną jakość zdjęcia. Warto również pamiętać, że dobór tła powinien być dostosowany do specyfiki obiektu oraz zamierzonego efektu końcowego, przy czym stosowanie niebieskiego tła to jedna z rekomendowanych praktyk w branży fotograficznej.

Pytanie 16

Do naświetlenia próbek materiału światłoczułego, w celu określenia jego światłoczułości, należy wykorzystać

A. termostat.

B. pehametr.

C. densytometr.

D. sensytometr.

Sensytometr jest urządzeniem używanym do pomiaru światłoczułości materiałów, takich jak filmy fotograficzne czy materiały światłoczułe. Jego działanie polega na naświetlaniu próbek materiału za pomocą źródła światła o znanej intensywności i długości fali, a następnie analizie uzyskanych wyników. Sensytometr dostarcza informacji na temat reakcji materiału na światło, co jest kluczowe w procesie oceny i optymalizacji jego właściwości. W praktyce, sensytometr mógłby być użyty w laboratoriach fotograficznych lub w procesach produkcji, gdzie ważne jest dostosowanie poziomu czułości materiałów do konkretnego zastosowania. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe użycie sensytometru może przyczynić się do lepszej jakości zdjęć oraz do oszczędności materiałów, dzięki precyzyjnej kalibracji ich czułości. Przykładem zastosowania może być dobór odpowiednich czasów naświetlania w zależności od używanego materiału, co pozwala na uzyskanie optymalnych efektów wizualnych.

Pytanie 17

Zamieszczony na fotografii portret wykonano, wykorzystując oświetlenie

A. górne.

B. tylne.

C. boczne.

D. dolne.

Wybór odpowiedzi dotyczącej oświetlenia górnego, dolnego lub tylnego świadczy o niepełnym zrozumieniu zasad działania światła w fotografii portretowej. Oświetlenie górne, choć może dodać ciekawego efektu, często prowadzi do niekorzystnych cieni na twarzy, co może powodować, że rysy stają się zniekształcone. Cienie rzucane przez nos czy brwi mogą powodować, że portret wygląda na mniej naturalny i mniej atrakcyjny. Z kolei oświetlenie dolne, chociaż może być użyte do stworzenia dramatycznego efektu, zazwyczaj nie jest polecane w tradycyjnej fotografii portretowej, ponieważ może powodować, że twarz modela wydaje się przerażająca lub nieproporcjonalna z powodu niekorzystnego rozmieszczenia cieni. Oświetlenie tylne, zwane również oświetleniem konturowym, może być użyteczne, ale zazwyczaj z powodzeniem stosuje się je w połączeniu z innymi źródłami światła, aby uniknąć zbyt dużej ilości cieni na twarzy. W ten sposób, wybierając nieodpowiednie źródło światła, można nieświadomie stworzyć efekt, który jest daleki od zamierzonego, naruszając podstawowe zasady kompozycji i oświetlenia w fotografii portretowej.

Pytanie 18

Które tło należy zastosować w celu uzyskania największej różnicy jasności na obrazie barwnym, pomiędzy tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Zielone.

B. Białe.

C. Purpurowe.

D. Niebieskie.

Białe tło jest najbardziej efektywne w uzyskiwaniu kontrastu jasności z czerwonym jabłkiem ze względu na to, że biel odbija wszystkie kolory widma światła, co tworzy silny kontrast z czerwienią. W teorii kolorów, biała powierzchnia ma zdolność do maksymalizowania różnic w jasności poprzez odbicie promieni świetlnych z różnych długości fal. Czerwony jest kolorem ciepłym, a biel jako kolor neutralny sprawia, że czerwony staje się jeszcze bardziej wyrazisty. W praktyce, takie podejście znajduje zastosowanie w fotografii produktowej oraz reklamowej, gdzie kluczowe jest przyciągnięcie uwagi konsumenta. Standardy fotografii komercyjnej zalecają wykorzystanie białego tła, aby uzyskać czysty i profesjonalny wygląd zdjęć, co jest zgodne z zasadami z zakresu marketingu wizualnego. Dodatkowo, zastosowanie białego tła może ułatwić edytowanie zdjęć, ponieważ kolor ten jest neutralny i nie wpływa na kolory obiektów fotografowanych. To podejście jest również stosowane w studiach fotograficznych oraz podczas sesji zdjęciowych produktów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 19

Cechą charakterystyczną przedstawionego zdjęcia jest

A. kontrast barw.

B. złoty podział.

C. perspektywa centralna.

D. światłocień.

Wybór odpowiedzi dotyczącej złotego podziału, perspektywy centralnej lub światłocienia wskazuje na niepełne zrozumienie kluczowych zasad kompozycji w fotografii. Złoty podział, oparty na matematycznej proporcji, jest techniką używaną do harmonijnego rozmieszczania elementów w kadrze, jednak w kontekście tego konkretnego zdjęcia, nie można dostrzec dominujących linii ani punktów, które by podkreślały tę zasadę. Z kolei perspektywa centralna, która polega na umiejscowieniu głównego obiektu w centralnym punkcie kadru, nie ma zastosowania w omawianym przypadku, ponieważ kompozycja skupia się na kontrascie kolorów, a nie na geometrii kadru. Przejrzystość i wyrazistość obiektu są kluczowe w tworzeniu emocji w obrazie, a nie centralne umiejscowienie. Ponadto, światłocień odnosi się do sposobu, w jaki światło kształtuje obiekty i nadaje im objętość, a nie do kontrastu barw. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z uproszczonego myślenia o kompozycji, ignorując złożoność interakcji między kolorami i ich percepcją przez widza. Zrozumienie, jak kolory współdziałają, jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 20

W fotografii grupowej równomierne, miękkie, rozproszone oświetlenie można uzyskać, stosując

A. beauty dish.

B. parasolki srebrne.

C. parasolki białe.

D. wrota.

Odpowiedzi, które wskazują na parasolki srebrne, beauty dish oraz wrota, nie są odpowiednie w kontekście uzyskania miękkiego i rozproszonego oświetlenia w fotografii grupowej. Parasolki srebrne, chociaż skuteczne w odbijaniu światła, generują intensywniejsze i bardziej kontrastowe oświetlenie, co może prowadzić do ostrych cieni i niepożądanych efektów w przypadku większych grup. Użycie srebrnych parasolek może być korzystne w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać wyraźne detale oraz ostre cienie, ale w przypadku grupowych portretów taki efekt jest zazwyczaj niepożądany. Beauty dish to kolejna opcja, która świetnie sprawdza się w przypadku portretów, jednak również nie jest idealnym wyborem dla grupy. Daje ono bardziej skoncentrowane i skierowane światło, co może prowadzić do niejednorodności oświetlenia na twarzach różnych osób. Używanie wrot również nie jest optymalne, ponieważ wrota kontrolują kierunek i intensywność światła, ale nie rozpraszają go w taki sposób, aby uzyskać efekt miękkości. Zbyt mocne lub zbyt kierunkowe oświetlenie w fotografii grupowej zazwyczaj skutkuje dysproporcjonalnymi cieniami oraz nieprzyjemnym wyglądem skóry, a także podkreśleniem niedoskonałości. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku zdjęć grupowych należy dążyć do jak najbardziej naturalnego i harmonijnego efektu, co najlepiej osiągnąć za pomocą białych parasolek.

Pytanie 21

Jakie cechy, oprócz równomiernie oświetlonego modela, powinno mieć zdjęcie do dowodu osobistego, zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP?

A. Twarz en face, format zdjęcia 30 x 40 mm

B. Odsłonięte prawe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm

C. Odsłonięte lewe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm

D. Twarz en face, format zdjęcia 35 x 45 mm

Podczas analizy odpowiedzi, które nie spełniają wymagań dotyczących zdjęcia do dowodu osobistego, można zauważyć, że istnieje wiele powszechnych nieporozumień. W przypadku zdjęcia z odsłoniętym prawym uchem, nie tylko jest to niezgodne z zaleceniami Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP, ale również może prowadzić do problemów z identyfikacją osoby na podstawie dokumentu. Wymaganie odsłonięcia konkretnego ucha ma na celu ułatwienie analizy cech twarzy oraz zapewnienie jednoznacznej identyfikacji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa narodowego i administracji publicznej. Z kolei odpowiedzi sugerujące format zdjęcia 30 x 40 mm są błędne, ponieważ taki rozmiar nie jest akceptowany w Polsce dla dokumentów tożsamości, co może skutkować ich odrzuceniem. W praktyce, nieprawidłowo dobrany format zdjęcia może wpływać na jego jakość i czytelność, co w konsekwencji może prowadzić do problemów przy weryfikacji tożsamości. Wreszcie, odpowiedzi wskazujące na niepoprawną pozycję twarzy (np. brak pozycji en face) ignorują kluczowy wymóg, że zdjęcie musi przedstawiać osobę wprost, co jest niezbędne do prawidłowego odwzorowania cech identyfikacyjnych. Zrozumienie tych zasad jest niezwykle istotne dla osób ubiegających się o dokumenty tożsamości, jak również dla fotografów, którzy muszą być świadomi tych wymogów, aby zapewnić odpowiednią jakość usług.

Pytanie 22

Który z wymienionych czynników ma wpływ na zakres głębi ostrości?

A. Fotografowany obiekt.

B. Rodzaj aparatu.

C. Czas naświetlania matrycy.

D. Liczba przysłony.

Liczba przysłony to kluczowy parametr wpływający na głębię ostrości w fotografii. W miarę jak zmniejszamy wartość f (np. f/2.8 do f/22), zmienia się ilość światła wpadającego do obiektywu, a także zakres głębi ostrości. Mniejsza liczba przysłony (większa apertura) skutkuje mniejszym zakresem głębi ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu rozmycia tła i wyeksponowanie głównego obiektu. Przykładowo, w portretach często używa się szerokiej przysłony, aby skupić uwagę widza na osobie, a tło staje się mniej wyraźne. Z kolei większa liczba przysłony (np. f/16) zwiększa głębię ostrości, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. Umiejętne korzystanie z przysłony jest jednym z fundamentalnych aspektów techniki fotografii, a jej zrozumienie pozwala na kreatywne podejście do komponowania zdjęć oraz osiąganie zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 23

W celu wyostrzenia szczegółów obrazu w programie Adobe Photoshop należy zastosować polecenie

A. Filtr>Wyostrzanie>Maska warstwy.

B. Filtr> Artystyczne/Posteryzacja krawędzi.

C. Filtr>Wyostrzanie>Maska wyostrzająca.

D. Filtr> Stylizacja/Błyszczące krawędzie.

Wybór opcji takich jak 'Filtr>Stylizacja/Błyszczące krawędzie' czy 'Filtr>Artystyczne/Posteryzacja krawędzi' jest niewłaściwy, ponieważ te filtry służą zupełnie innym celom i nie są przeznaczone do precyzyjnego wyostrzania obrazu. Filtr 'Błyszczące krawędzie' dodaje efekt stylizacji, wydobywając krawędzie w sposób artystyczny, co może prowadzić do przesadzonego i nienaturalnego wyglądu, a nie do rzeczywistego wyostrzenia. Z kolei filtr 'Posteryzacja krawędzi' służy do przekształcania obrazu w styl posteryzowany, co redukuje liczbę kolorów i wpływa na ogólną strukturę obrazu, zamiast poprawiać jego szczegółowość. Wybór 'Filtr>Wyostrzanie>Maska warstwy' nie jest właściwy, ponieważ maski warstw służą do zarządzania widocznością warstw, a nie do wyostrzania obrazów. Użytkownicy często mylą zastosowania różnych filtrów, co prowadzi do niezamierzonych efektów i frustracji w pracy nad projektami. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są dostępne i w jaki sposób można je wykorzystać, aby osiągnąć zamierzony efekt, co często wiąże się z praktyką i eksperymentowaniem w programie Photoshop.

Pytanie 24

Plan portretowy, na którym pokazana jest cała sylwetka osoby fotografowanej określany jest jako plan

A. średni.

B. bliski.

C. pełny.

D. ogólny.

Plan portretowy, który obejmuje całą sylwetkę osoby, nazywamy planem pełnym. To dlatego, że pokazuje postać w kontekście otoczenia, co pozwala zobaczyć nie tylko detale, ale też jak ta osoba współgra z tym, co ją otacza. W fotografii ten rodzaj ujęcia jest bardzo ceniony w portretach, bo mamy wgląd w całość - ciało i kontekst. Na przykład, zdjęcie osoby stojącej w parku pokazuje nie tylko jej rysy, ale też, jak się odnosi do tła. Warto pamiętać, że dobry plan pełny nie tylko pokazuje postać, ale również wpływa na to, jak widz interpretuje obraz, dając mu szersze znaczenie. Takie podejście często widzimy w reklamach czy fotografii modowej, gdzie cała sylwetka modela w połączeniu z otoczeniem może być kluczowym elementem całej prezentacji.

Pytanie 25

W celu uzyskania na zdjęciu ostrego pierwszego planu i rozmytego tła, należy ustawić wartość przysłony

A. f/22

B. f/11

C. f/8

D. f/2

Wybór przysłony f/8, f/11 czy f/22 prowadzi do większej głębi ostrości, co oznacza, że zarówno pierwszy plan, jak i tło będą ostre. To podejście jest często stosowane w krajobrazie, gdzie fotografowie chcą, aby wszystkie elementy zdjęcia były wyraźne. Jednak w kontekście uzyskania efektu ostrego pierwszego planu przy rozmytym tle, wybór tych wartości przysłony nie jest prawidłowy. Wartości te powodują, że obiektyw rejestruje więcej szczegółów w tle, co jest sprzeczne z zamierzonym efektem. W praktyce, wielu początkujących fotografów może mylnie sądzić, że im wyższa wartość f-stop, tym lepsza jakość obrazu, co nie jest do końca prawdziwe w kontekście artystycznych efektów. Osoby, które pragną eksperymentować z głębią ostrości, powinny zwrócić uwagę na to, jak różne ustawienia przysłony wpływają na kompozycję zdjęcia. Warto także pamiętać, że większe otwory przysłony, takie jak f/2, nie tylko dają pożądany efekt rozmycia tła, ale także mogą wprowadzać do zdjęcia interesujące flary i inne efekty świetlne, które mogą wzbogacić artystyczną wizję fotografa. Zachęcamy do przetestowania różnych wartości przysłony w różnych warunkach oświetleniowych i tematycznych, aby lepiej zrozumieć ich wpływ na końcowy efekt fotografii.

Pytanie 26

W celu zarchiwizowania plików graficznych na zewnętrznym nośniku pamięci z zachowaniem informacji o warstwach obrazu cyfrowego należy zapisać obraz w formacie

A. GIF

B. BMP

C. TIFF

D. JPEG

Wybór formatu do archiwizacji plików graficznych może być mylący, zwłaszcza przy rozważaniu odpowiedzi takich jak GIF, BMP czy JPEG. Format GIF, choć popularny w kontekście animacji i prostych grafik, obsługuje jedynie paletę 256 kolorów, co czyni go nieodpowiednim dla złożonych obrazów, które wymagają zachowania pełnej gamy barw i detali. BMP jest formatem bitmapowym, który, mimo że oferuje prostotę, nie wspiera kompresji bezstratnej, a jego pliki mogą zajmować zbyt dużo miejsca bez zachowania elastyczności warstw. JPEG, z kolei, jest formatem stratnym, co oznacza, że podczas kompresji traci się część danych, co nie sprzyja archiwizacji profesjonalnych projektów graficznych. Główne błędy myślowe w tym kontekście to założenie, że prostota formatu wystarczy do zachowania wszystkich informacji lub że kompresja nie wpływa na jakość wizualną. W rzeczywistości, wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do nieodwracalnych utrat danych i szczegółów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w archiwizacji. Dlatego warto skupić się na formatach, które wspierają pełne zachowanie informacji o warstwach, takich jak TIFF.

Pytanie 27

Jaki filtr należy zastosować podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną, aby usunąć purpurową dominantę pojawiającą się na barwnej odbitce?

A. Zielony.

B. Niebieskozielony.

C. Purpurowy.

D. Żółty.

Użycie filtra purpurowego podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną jest kluczowe dla eliminacji purpurowej dominacji, która często pojawia się na barwnych odbitkach. W metodzie subtraktywnej, kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego, a każdy filtr działa jak swoisty 'odcień' pochłaniający określone długości fal świetlnych. Filtr purpurowy pochłania zielone światło, co przyczynia się do zneutralizowania nadmiaru purpury w obrazie. Przykładowo, jeśli negatyw ma dominującą purpurową tonację, zastosowanie filtra purpurowego podczas odbitki spowoduje, że obszary z nadmiarem zieleni zostaną przyciemnione, co skutkuje bardziej zrównoważonym kolorem odbitki. Jest to podejście zgodne z praktykami stosowanymi w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie precyzyjne dobranie filtrów jest niezbędne dla uzyskania pożądanych rezultatów kolorystycznych. Takie metody są szeroko opisywane w literaturze dotyczącej fotografii i reprodukcji barwnej, co czyni je standardem w branży.

Pytanie 28

Przedstawione zdjęcie wykonano aparatem z obiektywem

A. tilt-shift.

B. makro.

C. rybie oko.

D. szerokokątnym.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do obiektywu szerokokątnego, prowadzi do nieporozumień związanych z charakterystyką poszczególnych typów obiektywów. Obiektyw tilt-shift, na przykład, jest używany głównie do fotografii architektonicznej i produktowej, co umożliwia korygowanie perspektywy oraz osiąganie efektów selektywnej ostrości. Jednak nie jest on przeznaczony do szerokiego ujmowania sceny, co jest kluczowe w przypadku zdjęć krajobrazowych. Obiektywy rybie oko są zaprojektowane do tworzenia ekstremalnych widoków z szerokim kątem widzenia, jednak ich efekty zniekształcenia są wyraźne i niejednokrotnie niepożądane w kontekście typowej fotografii krajobrazowej. Z kolei obiektywy makro służą do fotografowania małych obiektów z bliska, co skutkuje całkowicie innym podejściem do kompozycji i nie pasuje do kontekstu szerokiego ujęcia. Użytkownicy często mylą te różne typy obiektywów, co prowadzi do błędnych wyborów w praktyce fotograficznej. Ważne jest zrozumienie, że każdy typ obiektywu ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, a ich niewłaściwe użycie może znacznie wpłynąć na końcowy rezultat zdjęcia. Zastosowanie niewłaściwego obiektywu w nieodpowiednich warunkach może zniweczyć zamierzony efekt artystyczny, a także obniżyć jakość obrazu.

Pytanie 29

Która przestrzeń barw obejmuje najwięcej barw postrzeganych przez ludzkie oko?

A. Adobe RGB

B. CMYK

C. CIELab

D. sRGB

Modele CMYK, sRGB i Adobe RGB, choć powszechnie stosowane, nie obejmują tak szerokiego zakresu percepcyjnego kolorów, jak CIELab. CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, blacK) jest przestrzenią barw używaną głównie w druku, gdzie ograniczenia związane z farbami i ich mieszaniem sprawiają, że nie jest w stanie uchwycić całej gamy kolorów widzianych przez ludzkie oko. Ponadto, model ten jest oparty na subtractywnym mieszaniu kolorów, co stanowi dodatkowe ograniczenie w zakresie odwzorowywanych barw. sRGB (standard Red Green Blue) jest przestrzenią barw stworzona dla wyświetlaczy i internetu, która jest ograniczona do mniej niż 40% widma kolorów percepcyjnych. Użycie sRGB w profesjonalnym druku może prowadzić do niezgodności kolorów między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co otrzymujemy w fizycznym wydruku. Z kolei Adobe RGB, mimo że ma szerszy gamut niż sRGB, nadal nie dorównuje przestrzeni CIELab. Błąd w wyborze tych modeli wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania i możliwości. Użycie odpowiedniej przestrzeni barw jest kluczowe w kontekście zapewnienia spójności kolorów w projektach graficznych oraz w procesach produkcyjnych, co powinno być brane pod uwagę przy wyborze odpowiedniego modelu dla danej aplikacji.

Pytanie 30

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego kiedy

A. jest oryginalna i przejawia własną intelektualną twórczość autora.

B. jest uznana za prostą informację prasową.

C. jest kopiowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób.

D. jest formą komunikatu bez oznak indywidualnego charakteru.

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego, gdy wykazuje oryginalność oraz indywidualny charakter, co oznacza, że powinna być wynikiem kreatywnego procesu twórcy. Oryginalność w kontekście prawa autorskiego odnosi się do unikalności pracy, co oznacza, że zdjęcie nie może być jedynie kserokopią lub reprodukcją istniejącego dzieła. Przykładem mogą być zdjęcia artystyczne, które przejawiają osobisty styl fotografa, czy też dokumentacje unikalnych wydarzeń. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony praw autorskich, jak konwencja berneńska, kreatywne podejście do tematu, kompozycja oraz techniki fotograficzne wpływają na uznanie danego dzieła za chronione prawem autorskim. W praktyce oznacza to, że jeśli autor wytrwale pracuje nad swoimi zdjęciami, wprowadza unikalne elementy i techniki, to jego prace mogą być objęte ochroną prawną. Warto pamiętać, że każdy, kto planuje publikację lub sprzedaż swoich zdjęć, powinien być świadomy przysługujących mu praw oraz możliwości ich egzekwowania.

Pytanie 31

W celu zmniejszenia kontrastu obrazu podczas kopiowania negatywu na papier wielogradacyjny należy zastosować filtr

A. czerwony.

B. żółty.

C. purpurowy.

D. niebieski.

Odpowiedzi takie jak 'czerwony', 'purpurowy' czy 'niebieski' nie są skuteczne w zmniejszaniu kontrastu obrazu podczas kopiowania negatywu na papier wielogradacyjny. Filtr czerwony, na przykład, blokuje zielone i niebieskie światło, co w rezultacie może prowadzić do znacznego zwiększenia kontrastu, powodując, że ciemne partie obrazu będą jeszcze ciemniejsze, a jasne partie bardziej wyraziste. Takie podejście może być przydatne w niektórych technikach artystycznych, ale nie służy do redukcji kontrastu, co jest istotne w standardowych procesach drukarskich. Filtr purpurowy, z drugiej strony, może powodować podobne problemy, ponieważ odbija zarówno niebieskie, jak i czerwone światło, co w praktyce prowadzi do kontrastowania tonów, które mają być bardziej zharmonizowane. Użytkownicy, którzy wybierają filtr niebieski, również napotykają na problemy, gdyż filtr ten wpuszcza więcej niebieskiego światła, co zwiększa kontrast i może prowadzić do utraty detali w ciemniejszych i jaśniejszych obszarach zdjęcia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego filtra jest nie tylko kwestią preferencji, ale również techniki, która ma na celu uzyskanie pożądanych efektów wizualnych w procesie kopiowania negatywów.

Pytanie 32

Ile wynosi ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu średnioformatowego?

A. 80 mm

B. 180 mm

C. 18 mm

D. 50 mm

Ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu średnioformatowego wynosi zazwyczaj 80 mm, co odpowiada kątowi widzenia zbliżonemu do ludzkiego oka. Obiektywy o takiej ogniskowej są idealne do szerokiego zakresu fotografii, od portretów po fotografię krajobrazową. Dzięki dobrze zbalansowanej ogniskowej, obiektyw ten umożliwia uzyskanie naturalnych proporcji w obrazie, co jest kluczowe w przypadku portretów, gdzie istotne jest przedstawienie modeli w realistyczny sposób. W praktyce obiektywy 80 mm są często wykorzystywane w studiach fotograficznych, jako że pozwalają na osiągnięcie efektu pięknego bokeh przy odpowiednim otworze przysłony, co dodaje głębi zdjęciom. W kontekście standardów branżowych, aparat średnioformatowy z obiektywem o tej ogniskowej może być uważany za wszechstronny wybór, zdolny do uchwycenia detali oraz szerokich kompozycji w wysokiej jakości. Kluczowym elementem jest również świadomość, że w przypadku aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest bardziej zbliżona do 50 mm w formacie małoobrazkowym, co czyni ją wygodną dla fotografów przyzwyczajonych do pracy z mniejszymi matrycami.

Pytanie 33

"Trójkąt ekspozycji" w fotografii to pojęcie opisujące zależność między

A. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu.

B. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu.

C. czasem naświetlania, liczbą przysłony, natężeniem oświetlenia.

D. czasem naświetlania, obiektywem, czułością detektora obrazu.

Odpowiedź wskazująca na zależność między czasem naświetlania, liczbą przysłony a czułością detektora obrazu jest prawidłowa, ponieważ te trzy elementy tworzą trójkąt ekspozycji, który jest fundamentem technik fotograficznych. Czas naświetlania określa, jak długo matryca lub film jest wystawiony na działanie światła, co wpływa na ruch obiektów w kadrze. Liczba przysłony, oznaczająca wielkość otworu w obiektywie, kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu oraz głębię ostrości, co jest kluczowe dla kompozycji zdjęcia. Czułość detektora obrazu, wyrażana w jednostkach ISO, odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania obrazu w różnych warunkach oświetleniowych. Zrozumienie interakcji tych trzech parametrów pozwala fotografowi na kreatywne zarządzanie ekspozycją i uzyskiwanie zamierzonych efektów wizualnych. Na przykład, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na krótszy czas naświetlania, co zminimalizuje ryzyko poruszenia zdjęcia, podczas gdy odpowiednie ustawienie przysłony może pomóc w uzyskaniu pożądanej głębi ostrości.

Pytanie 34

W którym pomiarze światła czujnik zbiera od 60% do 90% informacji ze środkowego pola kadru, a resztę z pozostałej jego części?

A. W pomiarze punktowym.

B. W pomiarze matrycowym.

C. W pomiarze centralnie ważonym.

D. W pomiarze wielopunktowym.

Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Pytanie 35

W aparatach cyfrowych pomiar natężenia światła na podstawie bardzo niewielkiego fragmentu kadru określany jest jako tryb

A. matrycowy.

B. punktowy.

C. centralnie ważony.

D. wielosegmentowy.

Matrycowy pomiar światła, w przeciwieństwie do punktowego, opiera się na analizie całej matrycy obrazu, co oznacza, że aparat ocenia jasność w wielu segmentach kadru jednocześnie. Chociaż ten styl pomiaru jest przydatny w większości sytuacji, może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w przypadku, gdy centralny obiekt zdjęcia jest znacznie jaśniejszy lub ciemniejszy od tła. Z kolei tryb wielosegmentowy, który również mierzy światło w różnych sekcjach kadru, jest bardziej skomplikowany i często opiera się na analizie lokalnych kontrastów, co czyni go świetnym rozwiązaniem w fotoreportażu lub krajobrazach, gdzie różnorodność oświetlenia jest znaczna. Centralnie ważony pomiar światła koncentruje się na jasności w centralnym obszarze kadru, ale również uwzględnia otaczające go segmenty, co czyni go mniej precyzyjnym od pomiaru punktowego, w którym cała uwaga skupia się na jednym, kluczowym punkcie. Błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie te tryby pomiaru mogą zastąpić się nawzajem, podczas gdy każdy z nich ma swoje unikalne zalety i wady, co powinno być brane pod uwagę zależnie od kontekstu fotografii.

Pytanie 36

Na zdjęciu portretowym zastosowano kierunek oświetlenia

A. dolny.

B. tylny.

C. boczny.

D. przedni.

Na zdjęciu portretowym zastosowano przednie oświetlenie, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego i naturalnego efektu na twarzy modela. Przednie światło pada bezpośrednio na modela, eliminując cienie i podkreślając detale, takie jak rysy twarzy czy teksturę skóry. W praktyce fotografowie często korzystają z tego rodzaju oświetlenia podczas sesji zdjęciowych, aby uzyskać zdjęcia, które są przyjemne dla oka i wyraźnie oddają cechy portretowanej osoby. Warto pamiętać, że przednie oświetlenie często stosowane jest w portretach beauty, gdzie kluczowe jest ukazanie szczegółów, takich jak makijaż czy wyrazistość oczu. Dobrą praktyką w przypadku przedniego oświetlenia jest użycie miękkiego źródła światła, co jeszcze bardziej minimalizuje ostre cienie, skutkując harmonijnym wyglądem. W kontekście standardów fotograficznych, stosowanie przedniego oświetlenia jest rekomendowane w wielu podręcznikach dotyczących fotografii portretowej, co podkreśla jego znaczenie w branży.

Pytanie 37

W studio, w celu równomiernego oświetlenia postaci należy zastosować

A. strumienicę.

B. sofbox z dyfuzorem.

C. wrota.

D. stożkowy tubus.

Sofbox z dyfuzorem to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi do równomiernego oświetlenia postaci w studio. Jego konstrukcja pozwala na rozpraszanie światła, co minimalizuje ostre cienie i zapewnia delikatne, naturalne oświetlenie. Sofboxy są często stosowane w produkcjach wideo i fotografii, ponieważ umożliwiają uzyskanie miękkiego światła, które jest korzystne dla portretów i ujęć, w których kluczowe jest przedstawienie detali twarzy. Przykład zastosowania to sesje zdjęciowe, w których artyści lub modele są oświetleni w sposób, który podkreśla ich cechy, jednocześnie eliminując niepożądane cienie. W standardach branżowych zaleca się używanie dyfuzorów w celu zmiękczenia światła, co przyczynia się do poprawy jakości wizualnej materiałów. Ponadto, dobrym podejściem jest łączenie sofboxów z różnymi źródłami światła, aby uzyskać pożądany efekt artystyczny, co jest praktyką często stosowaną w profesjonalnych studiach fotograficznych oraz filmowych.

Pytanie 38

Które czynności konserwacyjne obejmują zabiegi czyszczenia monitora?

A. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i podłączanie monitora do komputera.

B. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora.

C. Mycie obudowy i kalibracja monitora.

D. Czyszczenie ekranu i testowanie parametrów technicznych monitora.

Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora to kluczowe czynności konserwacyjne, które pomagają utrzymać sprzęt w dobrym stanie technicznym i estetycznym. Regularne czyszczenie monitorów z zewnątrz, w tym obudowy, zapobiega gromadzeniu się kurzu i brudu, co może wpływać na estetykę oraz wydajność urządzenia. Wydmuchiwanie zanieczyszczeń z wnętrza monitora, zwłaszcza z obszarów wentylacyjnych, jest niezwykle ważne, ponieważ nagromadzony kurz może prowadzić do przegrzewania się komponentów, co w konsekwencji może skrócić żywotność sprzętu. W praktyce, stosowanie sprężonego powietrza do usuwania kurzu z wnętrza monitorów jest powszechną praktyką w branży, zgodną z zasadami zachowania jakości i dbałości o sprzęt. Dobre praktyki konserwacyjne obejmują również używanie odpowiednich środków czyszczących, które nie uszkodzą powierzchni monitora. Warto również regularnie sprawdzać parametry techniczne monitora, ale kluczowym aspektem konserwacji jest dbałość o czystość ekranu i obudowy.

Pytanie 39

Przedstawiony na rysunku piktogram w lustrzance małoobrazkowej oznacza synchronizację lampy błyskowej na

A. pierwszą zasłonkę rolety z długimi czasami ekspozycji.

B. drugą zasłonkę rolety.

C. pierwszą zasłonkę rolety.

D. drugą zasłonkę rolety z długimi czasami ekspozycji.

Wybór opcji dotyczącej synchronizacji na pierwszą zasłonkę rolety, niezależnie od jej długości czasów ekspozycji, jest błędny i oparty na kilku nieporozumieniach związanych z działaniem migawki w aparatach fotograficznych. Pierwsza zasłonka, która otwiera się na początku ekspozycji, nie jest odpowiedzialna za rejestrację ruchu obiektów, ponieważ światło dociera do matrycy tylko w momencie, kiedy zasłonka jest otwarta. W długich czasach naświetlania, zamknięcie pierwszej zasłonki oznacza, że lampa błyskowa nie synchronizuje się w sposób, który mógłby uchwycić efekt smugi. W przypadku, gdyby synchronizacja miała następować na pierwszą zasłonkę, oznaczałoby to, że ruch obiektu byłby zarejestrowany tylko w momencie, gdy zasłonka się otwiera, co nie pozwala na uzyskanie pożądanego efektu dynamicznego ruchu. Ponadto, w kontekście fotografii, synchronizacja na drugą zasłonkę z długimi czasami ekspozycji jest kluczowa dla uzyskania efektu bokeh oraz zatrzymania ruchu w tle, co jest szczególnie istotne w sytuacjach, gdy chcemy zarejestrować obiekty w ruchu. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi dwoma typami synchronizacji jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 40

Do uzyskania równomiernego, bezcieniowego oświetlenia przedmiotów w fotografii katalogowej należy zastosować

A. stół bezcieniowy i lampę z soczewką Fresnela.

B. kolumnę reprodukcyjną i strumienicę,

C. stół bezcieniowy, lampy z softboxami i białe blendy.

D. kolumnę reprodukcyjną i lampę błyskową z wrotami.

Stół bezcieniowy, lampy z softboxami oraz białe blendy to zestawienie, które zapewnia równomierne oświetlenie przedmiotów, kluczowe w fotografii katalogowej. Stół bezcieniowy eliminuje cienie, co jest istotne dla prezentacji produktów w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości. Użycie lamp z softboxami pozwala na rozproszenie światła, co minimalizuje twarde cienie i sprawia, że światło staje się bardziej naturalne. Białe blendy, z kolei, odbijają światło, wypełniając cienie oraz poprawiając ogólną jakość oświetlenia. W praktyce, podczas fotografowania odzieży czy biżuterii, zastosowanie takiego zestawu pozwala na uzyskanie obrazów, które są atrakcyjne wizualnie i wiernie oddają kolor oraz fakturę produktów. Dobrą praktyką jest również umiejętne manipulowanie kątami padania światła, aby uzyskać optymalne rezultaty. W branży fotograficznej dąży się do jak najlepszej prezentacji, a omawiany zestaw sprzętu jest zgodny z tymi standardami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej