Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 11:19
Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 11:25

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które symbole opisują wymiary potrzebne do skrócenia i zwężenia na wysokości talii i bioder, spódnicy poszerzanej?

A. ZWo, ZTv, obt

B. ZWo, obt, ot

C. TD, obt, ot

D. TD, ZKo, ot

Odpowiedź TD, obt, ot jest poprawna, ponieważ te symbole precyzyjnie opisują wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talii i bioder w spódnicy poszerzanej. Symbol TD oznacza 'talia do dołu', co jest kluczowe w kontekście mody, gdzie odpowiednie dopasowanie w talii jest istotne dla komfortu i estetyki odzieży. Obt, czyli 'obwód bioder', jest niezbędny do określenia, jak spódnica będzie leżeć na biodrach, a także wpływa na swobodę ruchów. Ot, czyli 'obwód talii', jest również fundamentalny, ponieważ zbyt luźna lub zbyt ciasna talia może wpływać na ogólny wygląd i funkcjonalność spódnicy. W praktyce, projektanci mody i krawcy zawsze korzystają z tych wymiarów, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na ciele, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w sektorze odzieżowym. Właściwe pomiary zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale także komfort noszenia, co jest kluczowe w procesie projektowania odzieży.

Pytanie 2

Określ, na podstawie informacji zawartych w przedstawionej tabeli, szerokości klinów na linii talii i na linii bioder, bez uwzględnienia dodatku konstrukcyjnego, dla spódnicy z sześciu klinów przeznaczonej dla klientki o wymiarach: ot = 66 cm i obt = 90 cm.

A. Klin nr 3.

B. Klin nr 2.

C. Klin nr 4.

D. Klin nr 1.

Niestety, wybór innego klina jako odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego metody obliczania szerokości klinów. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na błędne podejście do podziału wymiarów klientki, co jest kluczowe przy projektowaniu odzieży. W przypadku, gdy ktoś odnosi się do niewłaściwych klinów, może to sugerować, że nie zrozumiał zasady dzielenia obwodów przez liczbę klinów. Przykładowo, wybór klina nr 1 lub klina nr 3, które mogą mieć różne, ale nieodpowiednie wymiary, nie będzie przynosił oczekiwanych efektów, ponieważ nie odpowiadają one rzeczywistym wartościom uzyskanym z obliczeń. Często błędy te wynikają z chęci dobrania klina na podstawie intuicji, a nie na podstawie analizy wymiarów. To podejście może być wprowadzające w błąd, ponieważ rzeczywiste wymiary powinny opierać się na ścisłych kalkulacjach, które uwzględniają zarówno talię, jak i biodra. W modzie, szczególnie w kontekście spódnic, odpowiednie dobranie szerokości klinu ma istotne znaczenie dla komfortu noszenia oraz estetyki. Warto zaznaczyć, że każdy klin pełni funkcję nie tylko konstrukcyjną, ale również wpływa na sylwetkę, dlatego tak istotne jest, aby posługiwać się właściwymi wartościami wymiarów w procesie projektowania.

Pytanie 3

Którą stopkę należy zastosować do wszycia zamka krytego?

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Stopka oznaczona literą "C" jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania zamków krytych, które są często stosowane w odzieży oraz akcesoriach, gdzie estetyka i dyskrecja mają ogromne znaczenie. Jej wąski kształt oraz specjalnie zaprojektowana konstrukcja umożliwiają precyzyjne przyszywanie zamka w taki sposób, aby szwy były jak najmniej widoczne. To istotne, ponieważ zamki kryte są stosowane głównie w odzieży eleganckiej, gdzie zewnętrzne widoczne szwy mogłyby zniweczyć efekt końcowy. W praktyce, używając stopki "C", można osiągnąć perfekcyjne dopasowanie zamka do tkaniny, co jest niezbędne, aby zapewnić nie tylko funkcjonalność, ale także estetykę wyrobu. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia technika wszywania zamka krytego przyczynia się do dłuższej żywotności produktu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do określonych zadań, aby uniknąć uszkodzeń tkanin oraz zamków. Znalezienie i zastosowanie właściwej stopki to klucz do sukcesu w szyciu, dlatego warto mieć ją w swoim zestawie narzędzi.

Pytanie 4

Przeróbka spodni polega na ich skróceniu i doszyciu mankietów wykonanych z odciętych kawałków nogawek zapinanych na 1 guzik. Cena 1 guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny oszacowano na 47,00 zł. Jaka będzie cena wykonania przeróbki?

A. 48,50 zł

B. 53,50 zł

C. 47,00 zł

D. 50,00 zł

Poprawna odpowiedź to 50,00 zł, co wynika z sumy kosztów związanych z przeróbką spodni. Koszt robocizny wynosi 47,00 zł, co jest standardową stawką w branży krawieckiej za wykonanie tego typu usług. Dodatkowo, do ceny należy doliczyć koszt guzika, który wynosi 1,50 zł. Zatem całkowity koszt przeróbki obliczamy jako: 47,00 zł (robocizna) + 1,50 zł (guzik) = 48,50 zł. Jednakże, w treści pytania nie ma mowy o dodawaniu kosztów materiałów do robocizny, co jest powszechną praktyką w branży krawieckiej. Warto również pamiętać, że ceny usług krawieckich mogą się różnić w zależności od regionu oraz jakości materiałów używanych do przeróbek. W standardach branżowych, przy wycenie usług krawieckich, istotne jest uwzględnienie nie tylko kosztów materiałów, ale także czasochłonności pracy krawca. Dlatego koszt 50,00 zł odzwierciedla realistyczne podejście do kalkulacji przeróbek krawieckich.

Pytanie 5

W celu prawidłowego przygotowania wykrojów odzieży na tkaninie typu sztruks formy należy ułożyć

A. w dwóch kierunkach z zachowaniem nitki prostej, nie dodawać naddatków na szwy i podwinięcia.

B. w jednym kierunku, dopuszczalne odchylenie od nitki osnowy, nie dodawać naddatków na szwy i podwinięcia.

C. w jednym kierunku z zachowaniem nitki prostej, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia.

D. w dwóch kierunkach, dopuszczalne odchylenie od nitki osnowy, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia.

W każdej z niepoprawnych koncepcji występują istotne błędy, które mogą prowadzić do problemów w procesie szycia. Układanie form w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, ignoruje istotę struktury tkaniny sztruksowej, co może skutkować nieestetycznym wyglądem gotowego produktu. Taki sposób ułożenia form może spowodować, że włosie tkaniny będzie miało różny kierunek, co w efekcie wpłynie na wygląd i jakość odzieży. Ponadto, brak naddatków na szwy i podwinięcia jest poważnym błędem, ponieważ naddatki są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego wykończenia oraz komfortu noszenia odzieży. Bez nich, krawędzie mogą się strzępić, a odzież może stracić na trwałości. Kolejnym typowym błędem jest niedocenianie znaczenia nitki prostej, co może prowadzić do problemów montażowych i deformacji odzieży podczas jej użytkowania. Każdy element wykroju powinien być precyzyjnie zaplanowany, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych oraz mechanicznych, co jest kluczowe w profesjonalnym rzemiośle krawieckim. Właściwe podejście do układania wykrojów ma fundamentalne znaczenie dla jakości i estetyki gotowych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 6

Którą ze stopek stosuje się do wszywania zamków błyskawicznych?

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Stopka do wszywania zamków błyskawicznych, oznaczona jako A, jest kluczowym narzędziem w szyciu, które umożliwia precyzyjne przyszywanie zamków do odzieży i innych wyrobów tekstylnych. Jej kształt jest zaprojektowany tak, aby ułatwić wszycie zamka w sposób, który zapewnia estetyczny i funkcjonalny efekt końcowy. Specjalne prowadzenie stopki umożliwia bliskie przyszywanie zamek do materiału, co jest niezbędne do uzyskania idealnego zapięcia. W praktyce, wszywając zamek błyskawiczny, należy zadbać o jego równoległe umiejscowienie względem brzegu materiału, co zapewni nie tylko jego prawidłowe działanie, ale także ładny wygląd. Dobrą praktyką jest również dobór odpowiedniej nici - zazwyczaj stosuje się nici o dużej wytrzymałości, aby zamki mogły wytrzymać eksploatację. Zastosowanie odpowiedniej stopki wpływa nie tylko na estetykę, ale także na trwałość produktu, co jest zgodne ze standardami jakości w branży odzieżowej.

Pytanie 7

Przy modelowaniu form sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono

A. na linii boku.

B. w cięciu pionowym.

C. na linii barku.

D. w cięciu poziomym.

Umiejscowienie zaszewki piersiowej na linii barku w modelowaniu sukni kimono jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i wsparcia w okolicy biustu. Taka lokalizacja pozwala na swobodne poruszanie się ramion oraz zapewnia, że materiał układa się naturalnie, co jest szczególnie istotne w przypadku tradycyjnych krojów kimono. Dzięki zastosowaniu zaszewki na linii barku, można osiągnąć efekt estetycznego wyprofilowania sylwetki oraz uzyskać lepsze dopasowanie górnej części sukni do ciała. Przykładowo, w projektowaniu odzieży wieczorowej, gdzie kluczowe jest podkreślenie linii ramion i szyi, zaszewki umiejscowione na linii barku mogą znacząco poprawić ogólny efekt wizualny. Warto również podkreślić, że zgodnie z zasadami krawiectwa, umiejscowienie zaszewek powinno być dostosowane do specyfiki tkaniny oraz stylu odzieży, co oznacza, że projektanci często przeprowadzają próby z różnymi materiałami, aby znaleźć najlepsze rozwiązanie dla konkretnego projektu.

Pytanie 8

Która igła jest stosowana w podszywarkach?

A. Prosta.

B. Z dwoma ostrzami.

C. Stożkowa.

D. Łukowa.

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 9

Do modelowania form spodni podstawowych stosuje się metodę modelowania

A. konfekcyjnego.

B. przestrzennego.

C. na podstawie siatki konstrukcyjnej.

D. na podstawie formy konstrukcyjnej.

Modelowanie form spodni na podstawie formy konstrukcyjnej, przestrzennego czy konfekcyjnego wprowadza szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania odzieży. Forma konstrukcyjna odnosi się do wstępnych kształtów materiałów, które mogą nie uwzględniać indywidualnych wymiarów sylwetki. Chociaż może być przydatna w przypadku prostych modeli, jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych formach, takich jak spodnie, może skutkować niedopasowaniem i brakiem komfortu noszenia. Z kolei metoda przestrzenna, koncentrująca się na ogólnych proporcjach, nie dostarcza wystarczających informacji na temat detali, które są kluczowe przy modelowaniu odzieży. Nie można zapominać o metodzie konfekcyjnej, która skupia się na produkcji masowej i może pomijać indywidualne różnice w sylwetce konsumentów. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń, takich jak zakładanie jednego uniwersalnego rozmiaru, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami do personalizacji odzieży. W efekcie, korzystając z tych metod, projektanci narażają się na ryzyko tworzenia produktów, które nie spełniają oczekiwań klientów pod względem dopasowania i komfortu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację marki i jej sprzedaż.

Pytanie 10

Formę rękawa podstawowego, np. do bluzki wykonuje się stosując modelowanie

A. konfekcyjne.

B. przestrzenne.

C. na podstawie siatki konstrukcyjnej.

D. na podstawie formy konstrukcyjnej.

Wybór odpowiedzi związanej z formą konstrukcyjną, przestrzenną czy konfekcyjną może wynikać z niejasności co do procesów modelowania w krawiectwie. Forma konstrukcyjna jest bardziej ogólnym podejściem, które skupia się na zasadach i technikach tworzenia odzieży, jednak nie dostarcza konkretnych narzędzi do precyzyjnego projektowania detali, takich jak rękawy. Odpowiedzi te nie uwzględniają znaczenia siatki konstrukcyjnej, która jest kluczowa dla efektywnego modelowania. Przestrzenne modelowanie może być używane w projektowaniu 3D, ale nie zastępuje tradycyjnych technik siatki, które są szeroko stosowane w odzieżowym rzemiośle. Z kolei koncepcja konfekcyjna dotyczy masowej produkcji odzieży, co niekoniecznie odnosi się do precyzyjnego modelowania indywidualnych elementów, jak rękaw bluzki. W praktyce, projektanci często popełniają błąd, myśląc, że można stworzyć odzież bez precyzyjnego schematu, co prowadzi do słabego dopasowania i problemów z komfortem użytkowania odzieży. Dlatego kluczowe jest zastosowanie siatki konstrukcyjnej jako podstawy dla dalszego projektowania, co pozwala na zachowanie jakości i estetyki tworzonych elementów odzieży.

Pytanie 11

Który obręb należy zastosować do wykończenia dołu skróconych nogawek w klasycznych spodniach męskich wykonanych z tkaniny wełnianej?

A. Z naszytą taśmą i przestębnowany.

B. Wykończony overlockiem i przestębnowany.

C. Z naszytą taśmą i podszyty kryto.

D. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto.

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 12

Na rysunku jest przedstawiony szablon

A. pomocniczy.

B. przemysłowy.

C. modelowy.

D. podstawowy.

Wybór odpowiedzi niepoprawnych koncentruje się na nieporozumieniach dotyczących klasyfikacji szablonów w kontekście projektowania odzieży. Termin "modelowy" może sugerować, że odnosi się to do bardziej złożonych, specyficznych wzorów, które są używane do realizacji określonych projektów, a nie do podstawowych form. Szablony przemysłowe z kolei kojarzone są głównie z produkcją masową, gdzie wykorzystywane są precyzyjne i złożone procesy wytwórcze. To podejście może prowadzić do mylnych przekonań, że każdy szablon używany w branży powinien być dostosowany do wymogów przemysłowych, co nie jest zgodne z podejściem do projektowania odzieży, gdzie często wystarczy szablon podstawowy do rozpoczęcia pracy. Z kolei odpowiedź dotycząca szablonów pomocniczych może być mylona z szablonami podstawowymi, ale różnią się one zasadniczo funkcją, ponieważ są stosowane do wsparcia w bardziej skomplikowanych procesach projektowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania odzieży i uniknięcia błędów w tworzeniu wzorów. W praktyce, poprawne stosowanie szablonów podstawowych pozwala na większą elastyczność i efektywność w procesie produkcji i projektowania.

Pytanie 13

Przyczyną powstania skośnych i poprzecznych fałd w tyle bluzki przedstawionej na rysunku jest

A. za szeroki tył w stosunku do przodu.

B. za długi tył w stosunku do przodu

C. za krótki tył w stosunku do przodu.

D. za długi podkrój na linii pachy.

Wiele osób może pomylić długość tyłu bluzki z innymi aspektami konstrukcji odzieży, co prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi wskazujące na zbyt szeroki tył w stosunku do przodu lub zbyt długi podkrój na linii pachy nie uwzględniają kluczowego czynnika, którym jest proporcja między przodem a tyłem. Gdy tył jest za szeroki, może to prowadzić do innych problemów, takich jak nieestetyczne marszczenia w okolicy ramion lub braku odpowiedniego podparcia dla pleców. Z kolei zbyt długi podkrój na linii pachy wpływa na swobodę ruchów, co niekoniecznie prowadzi do powstawania fałd w tylnej części. Zrozumienie tych zagadnień wymaga znajomości anatomii ciała oraz podstawowych zasad konstrukcji odzieży. W projektowaniu bluzek, kluczowe jest utrzymanie proporcji, dlatego ważne jest, aby długości były odpowiednio dostosowane do wymagań sylwetki. Typowe błędy, takie jak pomylenie za długiego tyłu z innymi parametrami, mogą skutkować nieodpowiednim dopasowaniem i negatywnie wpłynąć na komfort noszenia oraz estetykę. Dlatego istotne jest, aby każdy projektant odzieży miał pełne zrozumienie tych parametrów, aby unikać nieporozumień w procesie konstrukcyjnym.

Pytanie 14

Do którego rodzaju szwów należy szew przedstawiony na rysunku stosowany do wykończenia brzegów łączonych elementów?

A. Zwykłych.

B. Wpuszczanych.

C. Lamujących.

D. Zakładkowych.

Szew wpuszczany, do którego odnosi się pytanie, charakteryzuje się techniką, w której brzegi materiału są wpuszczane do wnętrza, co pozwala na estetyczne i trwałe wykończenie. W odróżnieniu od innych rodzajów szwów, takich jak szwy zakładkowe czy lamujące, które ukazują krawędzie materiału, szwy wpuszczane skutecznie ukrywają je, co jest istotne w kontekście wysokiej jakości wykończenia odzieży i innych wyrobów tekstylnych. Zastosowanie szwów wpuszczanych jest szczególnie widoczne w odzieży wymagającej eleganckiego wyglądu, takiej jak płaszcze, sukienki czy koszule. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie tej techniki w miejscach narażonych na intensywne użytkowanie, co zwiększa trwałość wyrobów. Warto również zwrócić uwagę na to, że szwy wpuszczane mogą być realizowane różnymi technikami szycia, co pozwala na ich dostosowanie do specyfiki materiałów i wymagań projektowych.

Pytanie 15

Którą operację technologiczną można wykonać przy użyciu maszyny szyjącej ściegiem łańcuszkowym prostym, jednonitkowym?

A. Fastrygowanie elementów odzieży.

B. Obrzucenie krawędzi wykrojów.

C. Przyszycie guzików.

D. Wykonanie dziurek odzieżowych.

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawiona jest konstrukcja połowy spódnicy

A. podstawowej.

B. z koła.

C. z 1/2 koła.

D. z klinów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konstrukcja spódnicy z 1/2 koła jest jedną z najpopularniejszych technik w szyciu odzieży, szczególnie kiedy chodzi o uzyskanie efektu pełnej formy w dolnej części spódnicy. Na rysunku widzimy, że talia (T1-T2) jest oparta na łukowatym kształcie, co jest typowe dla konstrukcji półkola. Główną zaletą tego typu konstrukcji jest możliwość łatwego dopasowania do sylwetki oraz uzyskania odpowiedniego krój, który ładnie układa się w ruchu. Przy projektowaniu spódnicy z 1/2 koła istotne jest również zrozumienie zasad proporcji; dla optymalnego efektu wizualnego, długość linii dołu (D1-D2) powinna być starannie dobrana. Spódnice te mogą być wykorzystywane w różnorodnych stylizacjach - od eleganckich po casualowe, co czyni je niezwykle wszechstronnymi. W branży odzieżowej, konstrukcja spódnicy z 1/2 koła jest często stosowana w szkoleniach dla początkujących krawców z uwagi na jej prostotę oraz estetykę końcowego produktu.

Pytanie 17

W jaki sposób należy usunąć błąd występujący w spódnicy damskiej przedstawionej na rysunku?

A. Skrócić przód na linii dołu.

B. Poszerzyć spódnicę wzdłuż linii boku.

C. Zwęzić spódnicę na linii bioder.

D. Pogłębić podkrój przodu na linii talii.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pogłębienie podkroju przodu na linii talii jest kluczowym krokiem w dopasowywaniu spódnicy do sylwetki, zwłaszcza gdy występują oznaki zbyt dużego napięcia w tym obszarze. Kiedy spódnica sprawia wrażenie zbyt ciasnej w talii, najczęściej oznacza to need dostosowania wycięcia, co przyczyni się do lepszego układania się materiału. W praktyce, aby wykonać tę poprawkę, należy zazwyczaj zaznaczyć nową linię podkroju, a następnie użyć odpowiednich narzędzi, takich jak nożyce krawieckie, do wycięcia nadmiaru materiału. Ważne jest, aby przy tym zachować oryginalny styl i proporcje spódnicy. Zgodnie z branżowymi standardami, poprawki powinny być wykonywane z dużą starannością, aby unikać nieestetycznych nierówności oraz zapewnić komfort noszenia. Dobre praktyki podpowiadają, aby zawsze przymierzać odzież po wykonaniu takiej poprawki, aby upewnić się, że efekt końcowy jest zgodny z oczekiwaniami.

Pytanie 18

System taśmowo-sekcyjny charakteryzuje się między innymi liniowym ustawieniem stanowisk pracy oraz

A. zasilaniem stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu.

B. wielokierunkowym ustawieniem stanowisk pracy.

C. brakiem stanowisk kontroli międzyoperacyjnej.

D. zasilaniem stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi dotyczącej wielokierunkowego ustawienia stanowisk pracy w systemie taśmowo-sekcyjnym jest prawidłowy, ponieważ ta forma organizacji pracy pozwala na elastyczne dostosowanie procesów produkcyjnych do różnych wymagań i przepływu materiałów. W systemie taśmowo-sekcyjnym stanowiska pracy są często rozmieszczone w taki sposób, że umożliwiają pracownikom dostęp do różnych operacji bez konieczności przemieszczenia się po długich dystansach. Przykładem zastosowania tego podejścia może być linia montażowa w fabryce samochodów, gdzie różne stanowiska są zaprojektowane tak, aby można było z łatwością przechodzić między nimi, co zwiększa efektywność i redukuje czas cyklu produkcyjnego. Dobrą praktyką branżową w tym kontekście jest stosowanie metod lean manufacturing, które promują ciągłe doskonalenie procesów oraz eliminację marnotrawstwa. Współczesne systemy produkcyjne często wdrażają również technologię automatyzacji, która wspiera wielokierunkowe podejście, umożliwiając lepsze zarządzanie przepływem materiałów i czasem pracy.

Pytanie 19

Wskaż przeróbkę obejmującą skrócenie rękawów w koszuli męskiej i wykonanie rękawów krótkich z mankietem bez widocznego przeszycia.

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ ilustruje rękaw krótkiego koszuli męskiej, który został zaprojektowany z mankietem, a przy tym nie posiada widocznego przeszycia na prawej stronie. Taki sposób wykończenia jest zgodny z nowoczesnymi standardami krawiectwa, które podkreślają estetykę i jakość wykończenia odzieży. W przypadku rękawów krótkich, kluczowe jest, aby mankiet był starannie odszyty i wykończony, aby uniknąć nieestetycznych szwów, które mogą wpływać na ogólny wygląd koszuli. Dodatkowo, w praktyce, takie podejście do kroju rękawów pozwala na łatwiejsze stylizowanie odzieży, co jest szczególnie istotne w sezonie letnim. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednie odszycie mankietu bez widocznych przeszyć jest także znakiem wysokiej jakości wykonania, co jest doceniane przez klientów w branży odzieżowej. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest produkcja koszul na miarę, gdzie każdy detal ma znaczenie dla końcowego efektu wizualnego oraz komfortu noszenia.

Pytanie 20

Którym symbolem oznacza się pomiar ciała ludzkiego wykonywany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. RvRv

B. RvNv

C. SyTy

D. XcXc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź RvNv jest poprawna, ponieważ oznacza pomiar ciała ludzkiego wykonywany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego. W anatomii i medycynie, stosowanie standardowych symboli jest kluczowe dla precyzyjnego przekazywania informacji o pomiarach ciała. RvNv wskazuje na specyfikę pomiaru, gdzie 'Rv' odnosi się do ramienia, a 'Nv' do punktu rylcowego. Pomiar ten jest istotny w kontekście zastosowań klinicznych, takich jak ocena proporcji ciała pacjenta, co z kolei może mieć znaczenie w diagnostyce i doborze właściwej terapii. W praktyce, wiedza o tych pomiarach jest wykorzystywana w wielu dziedzinach, w tym w ortopedii, rehabilitacji i dietetyce, aby ocenić rozwój ciała pacjenta oraz wprowadzenie odpowiednich interwencji terapeutycznych. Dobrze zdefiniowane pomiary są również istotne w badaniach naukowych, gdzie precyzyjność i zgodność z normami są kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Pytanie 21

Którą maszynę należy zastosować do wykończenia dołu w bluzie wykonanej z cienkiej dzianiny z włókien mieszanych?

A. Obrębiarkę dwuigłową.

B. Podszywarkę.

C. Overlock trzynitkowy.

D. Stębnówkę płaską.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obrębiarka dwuigłowa jest idealnym narzędziem do wykończenia dołu w bluzach wykonanych z cienkiej dzianiny z włókien mieszanych, ponieważ łączy w sobie funkcję zszywania i obrębiania materiału w jednym kroku. Dzięki zastosowaniu dwóch igieł, maszyna ta umożliwia uzyskanie elastycznego i estetycznego wykończenia, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży sportowej i codziennej, gdzie komfort noszenia oraz estetyka są kluczowe. Obrębiarki dwuigłowe pozwalają na tworzenie szwów, które nie tylko zwiększają trwałość końcowego produktu, ale także eliminują ryzyko strzępienia się krawędzi materiału. Dodatkowo, korzystając z tej maszyny, można uzyskać efekt ładnego, ozdobnego wykończenia, które przyciąga uwagę. W branży odzieżowej standardem jest wykorzystywanie obrębiarek dwuigłowych do pracy z dzianinami, co podkreśla ich znaczenie w procesie produkcji. Warto zwrócić uwagę na to, że zastosowanie tego typu maszyny przyczynia się do poprawy wydajności produkcji, co jest istotne w kontekście zwiększających się wymagań rynkowych.

Pytanie 22

Którą maszynę specjalną należy zastosować do łączenia wkładów sztywnikowych z tkaniną zasadniczą, w przodach marynarki męskiej?

A. Ryglówkę.

B. Pikówkę.

C. Stębnówkę.

D. Zygzakówkę.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pikówka, jako maszyna specjalna, jest idealna do łączenia wkładów sztywnikowych z tkaniną zasadniczą w przodach marynarki męskiej. Jej konstrukcja umożliwia precyzyjne i mocne przeszycia, co jest kluczowe w kontekście odzieży formalnej, gdzie estetyka i trwałość połączeń mają ogromne znaczenie. Pikówki są zaprojektowane tak, aby używać igieł o dużym rozmiarze, co pozwala na przyszywanie grubych materiałów bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Dzięki zastosowaniu odpowiednich nici, rodzaj ten maszyny pozwala na elastyczne i wytrzymałe przeszycia, co zwiększa komfort noszenia. Przykładowo, w procesie produkcji marynarek pikówka wykorzystuje specjalne stawki, które umożliwiają przeszycia wzdłuż krawędzi wkładów, co zapobiega ich przesuwaniu się i deformacji. W branży odzieżowej, stosowanie pikówki jest standardem, który zapewnia wysoką jakość i trwałość wyrobów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w modzie męskiej.

Pytanie 23

Na którym rysunku przedstawiono konstrukcję kołnierza z odcinaną stójką?

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rysunek D jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ wyraźnie przedstawia konstrukcję kołnierza z odcinaną stójką. Odcinana stójka to element, który w praktyce pozwala na lepsze dopasowanie i estetykę kołnierza w odzieży, szczególnie w kontekście odzieży roboczej i formalnej. W branży tekstylnej odcięcie stójki od reszty kołnierza może być kluczowe w produkcji ubrań, które wymagają elastyczności w kroju, a także umożliwiają zastosowanie różnych materiałów do stójki i reszty kołnierza, co wpływa na komfort noszenia. Dobrą praktyką w projektowaniu odzieży jest stosowanie konstrukcji, które umożliwiają łatwe modyfikacje w zależności od potrzeb klienta. W kontekście standardów, odcinana stójka znajduje swoje miejsce w wielu kolekcjach zgodnych z normami ISO dla odzieży, co zapewnia jej popularność i funkcjonalność w produkcji. Przykłady zastosowania to zarówno odzież codzienna, jak i specjalistyczna, gdzie estetyka oraz funkcjonalność odgrywają kluczową rolę.

Pytanie 24

Które urządzenia przeznaczone do obróbki parowo-cieplnej są najczęściej/zwykle stosowane w zakładzie produkcji usługowo-miarowej?

A. Prasy uniwersalne.

B. Żelazka elektryczno-parowe.

C. Prasy specjalne.

D. Żelazka elektryczne.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żelazka elektryczno-parowe są kluczowymi urządzeniami w procesie obróbki parowo-cieplnej, szczególnie w zakładach produkcji usługowo-miarowej. Ich konstrukcja umożliwia równoczesne wykorzystanie ciepła i pary wodnej, co znacząco zwiększa efektywność prasowania oraz poprawia jakość wykończenia materiałów. Dzięki zastosowaniu żelazek elektryczno-parowych możliwe jest uzyskanie gładkich, pozbawionych zagnieceń powierzchni tkanin, co jest niezbędne w usługach krawieckich i pralniczych. W praktyce, żelazka te są wykorzystywane do obróbki różnych rodzajów tkanin, od delikatnych jedwabi po grube materiały jak wełna, co czyni je niezwykle uniwersalnymi. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie doskonałej jakości wykończenia produktów, co w dużej mierze można osiągnąć dzięki efektywnemu użyciu żelazek elektryczno-parowych.

Pytanie 25

Określ błąd, który występuje w przodzie bluzki przedstawionej na rysunku.

A. Bluzka za wąska na linii klatki piersiowej.

B. Za szeroki podkrój szyi.

C. Za mały podkrój szyi.

D. Bluzka za szeroka na linii klatki piersiowej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi, że bluzka jest za wąska na linii klatki piersiowej, jest właściwy z perspektywy analizy sylwetki i ergonomii odzieżowej. Na przedstawionym rysunku widoczne są wyraźne fałdy materiału, które są rezultatem nadmiernego napięcia w okolicy klatki piersiowej. To zjawisko jest typowe dla odzieży, która nie została zaprojektowana z uwzględnieniem odpowiednich wymiarów i proporcji ciała. W kontekście krawiectwa istotne jest, aby projektując bluzki, brać pod uwagę różnorodność sylwetek. Standardowe wymiary powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników, aby zapewnić komfort noszenia i właściwe dopasowanie. Praktyka pokazuje, że w przypadku bluzek, komfortowe dopasowanie w okolicy klatki piersiowej powinno oferować dodatkowy luz, co pozwala na swobodne poruszanie się oraz zapobiega nieestetycznym fałdom, które mogą negatywnie wpłynąć na ogólny wygląd odzieży. Warto również pamiętać o zastosowaniu odpowiednich technik konstrukcyjnych, takich jak zaszewki czy rozcięcia, które mogą poprawić dopasowanie i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 26

Klientka zleciła uszycie płaszcza wełnianego z materiałów dostępnych w punkcie usługowym. Na wyrób zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m, oraz 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m. Jaki będzie koszt tkaniny i podszewki potrzebnej do wykonania tej usługi?

A. 192,00 zł

B. 188,00 zł

C. 208,00 zł

D. 108,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć całkowity koszt tkaniny i podszewki do uszycia płaszcza, należy pomnożyć ilości materiałów przez ich ceny. W tym przypadku zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m, co daje koszt 180,00 zł. Dodatkowo wykorzystano 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m, co daje koszt 12,00 zł. Suma tych kosztów wynosi 180,00 zł + 12,00 zł = 192,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają dokładnie oszacować wydatki na materiały, co wpływa na wycenę usługi oraz rentowność produkcji. W praktyce, znajomość kosztów materiałów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków. Dobrym zwyczajem jest także prowadzenie szczegółowej dokumentacji kosztów, aby móc w przyszłości analizować wydajność i efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 27

Kształt części powierzchni wyrobu odzieżowego zgodny z projektem, a powstały w wyniku modelowania, to

A. rysunek modelowy.

B. układ kroju.

C. forma modelowa.

D. szablon podstawowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.

Pytanie 28

Jak nazywa się wkład usztywniający, wytworzony z bawełnianych nitek osnowy i wątku z włosia końskiego, stosowany do usztywniania męskich marynarek?

A. Włosianka.

B. Kamel.

C. Włóknitex.

D. Fiszbin.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Włosianka to wkład usztywniający, który odgrywa kluczową rolę w krawiectwie męskim, szczególnie przy produkcji marynarek. Wykonany jest z bawełnianych nitek osnowy i wątku z włosia końskiego, co zapewnia odpowiednią sztywność przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności. Dzięki temu mężczyźni mogą cieszyć się dobrze skrojonymi marynarkami, które podkreślają sylwetkę oraz zachowują elegancki wygląd. W praktyce, włosianka jest używana w tradycyjnych warsztatach krawieckich oraz w nowoczesnych zakładach produkcyjnych, gdzie stosuje się ją zgodnie z najlepszymi praktykami krawieckimi. Umożliwia to uzyskanie wysokiej jakości odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale także jest trwała i funkcjonalna. Ponadto, wiedza na temat wkładów usztywniających, takich jak włosianka, jest niezwykle ważna dla krawców, którzy pragną tworzyć odzież spełniającą profesjonalne standardy, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz ich lojalność.

Pytanie 29

Której czynności <i>nie wykonuje się</i> podczas modelowania spódnicy rozkloszowanej w sposób przedstawiony na rysunku?

A. Poszerzenia dołu spódnicy na bokach.

B. Przygotowania form spódnicy podstawowej.

C. Zamknięcia zaszewek dopasowujących.

D. Wykreślenia linii karczka.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykreślenie linii karczka nie jest częścią procesu modelowania spódnicy rozkloszowanej, co jest zgodne z przedstawionym rysunkiem. Modelowanie spódnicy rozkloszowanej koncentruje się na poszerzeniu dołu oraz zamknięciu zaszewek, co pozwala na uzyskanie odpowiedniego kształtu i swobody ruchu. W praktyce, poszerzenie dolnej części spódnicy jest kluczowe dla uzyskania efektu rozkloszowania, co jest istotne w wielu projektach odzieżowych. Dobrze wykonane poszerzenie na bokach spódnicy przyczynia się do jej estetyki oraz funkcjonalności, a zamknięcie zaszewek umożliwia dopasowanie spódnicy do sylwetki. Przygotowanie formy spódnicy podstawowej to wcześniejszy etap, który zapewnia solidną bazę do dalszego modelowania. W kontekście standardów branżowych, umiejętność właściwego modelowania jest niezbędna dla projektantów mody oraz technologów odzieżowych, a unikanie niepotrzebnych linii, jak linia karczka, przyczynia się do bardziej przejrzystego i efektywnego procesu twórczego.

Pytanie 30

W celu wykonania marszczenia dekoltu w bluzce damskiej zaszewkę piersiową należy przenieść na linię

A. boku.

B. łopatki.

C. podkroju szyi.

D. ramienia.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "podkroju szyi" jest prawidłowa, ponieważ marszczenie dekoltu w bluzce damskiej polega na przemieszczeniu zaszewki piersiowej w kierunku podkroju szyi, co ma na celu uzyskanie odpowiedniego kształtu dekoltu oraz dopasowanie tkaniny do sylwetki. Przesunięcie zaszewki w tym obszarze pozwala na lepsze modelowanie linii szyi i ramion, a także wpływa na ogólną estetykę bluzki. W praktyce, podczas szycia bluzek, krawcowe często stosują tę technikę, aby uniknąć nadmiaru materiału w okolicy biustu, co może prowadzić do nieestetycznych marszczeń. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie odpowiednich materiałów, które dobrze się układają, by uzyskane marszczenie miało pożądany efekt wizualny. Użycie zaszewek w tym miejscu poprawia komfort noszenia odzieży, a także jej funkcjonalność, szczególnie w przypadku bluzek o bardziej dopasowanym kroju.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono modelowanie przodu i tyłu bluzki na figurę

A. tęgą.

B. pochyłą.

C. normalną.

D. wyprostowaną.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Modelowanie przodu i tyłu bluzki na figurę wyprostowaną jest zgodne z podstawowymi zasadami krawiectwa, gdzie kluczowe jest dostosowanie odzieży do naturalnych linii ciała. W przypadku bluzki, która ma być komfortowa i estetyczna, uwzględnienie postawy wyprostowanej jest niezbędne. Wyprostowana figura pozwala na prawidłowe ułożenie szwów oraz sprawia, że odzież leży prawidłowo, co przekłada się na lepszy wygląd i wygodę noszenia. W praktyce, modelowanie odzieży na wyprostowaną sylwetkę jest standardem w branży odzieżowej, ponieważ większość klientów poszukuje ubrań, które będą dobrze wyglądały w naturalnej, wyprostowanej pozycji. Poprawne modelowanie umożliwia również swobodne poruszanie się i jest kluczowe dla funkcjonalności odzieży. Ważne jest, aby podczas projektowania bluzek czy innych elementów garderoby brać pod uwagę również różne typy sylwetek, ale w kontekście tego pytania, wyprostowana figura stanowi bazowy standard.

Pytanie 32

Przerabiając spódnicę uszytą z czterech klinów z rozmiaru 164/100/72 na rozmiar 164/96/68, należy zwęzić

A. szwy boczne obustronnie po 0,5 cm

B. każdy szew obustronnie po 1,0 cm

C. szwy boczne obustronnie po 1,0 cm

D. każdy szew obustronnie po 0,5 cm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'każdy szew obustronnie po 0,5 cm' jest prawidłowa, ponieważ przy przejściu z rozmiaru 164/100/72 na 164/96/68 zmiana obwodu w pasie wynosi 4 cm (100 cm - 96 cm), a w biodrach 4 cm (72 cm - 68 cm). Przerabiając spódnicę uszytą z czterech klinów, zmiany te powinny być rozłożone na wszystkie szwy w równy sposób, aby zachować symetrię i estetykę. Zmniejszenie o 0,5 cm na każdym szwie obustronnie (czyli o 1 cm na szew) sumuje się do 4 cm w obwodzie, co odpowiada wymaganym zmianom. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie struktury klinów, co jest kluczowe dla ich prawidłowego układania i komfortu noszenia. Standardy krawieckie zalecają równomierne zwężanie materiału, aby uniknąć deformacji kształtu odzieży, co jest szczególnie istotne w przypadku spódnic, gdzie linia bioder i talii musi pozostać w harmonii z całością sylwetki.

Pytanie 33

Który z wymienionych zakresów, obejmuje kontrola ostateczna wyrobów gotowych?

A. Sprawdzenie w wykrojach kierunku nitki prostej.

B. Porównanie wykrojów elementów wyrobów z szablonami.

C. Sprawdzenie zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną.

D. Porównanie wyrobu gotowego z rysunkiem żurnalowym wyrobu.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotyczy sprawdzenia zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną, co jest kluczowym aspektem w procesie kontroli jakości wyrobów gotowych. Kontrola ostateczna powinna obejmować weryfikację, czy wszystkie elementy produktu odpowiadają specyfikacjom zawartym w dokumentacji technicznej, co pozwala na zapewnienie, że wyrób spełnia wymagania zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. W praktyce, dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje na temat materiałów, wymiarów, tolerancji oraz standardów jakości. Na przykład w branży odzieżowej, sprawdzanie zgodności z rysunkiem żurnalowym obejmuje analizę detali, takich jak szwy, wykończenia i użyte tkaniny, co pozwala na eliminację wad produkcyjnych i zapewnienie wysokiej jakości wyrobu końcowego. Ponadto, zgodność z dokumentacją techniczną jest istotna z perspektywy regulacji prawnych i norm jakościowych, takich jak ISO 9001, które nakładają obowiązek na producentów, aby dokumentowali procesy i wyniki kontroli. Takie podejście do kontroli jakości przyczynia się do minimalizacji reklamacji i zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 34

Położenie linii łopatek na przedstawionej formie tyłu bluzki, wyznacza się korzystając ze wzoru

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to "A", ponieważ położenie linii łopatek na formie tyłu bluzki wyznacza się korzystając ze wzoru SC = ½ SP. Wzór ten jest kluczowy w konstrukcji odzieży, gdyż pozwala na precyzyjne określenie miejsca, w którym powinny znajdować się łopatki, co jest istotne dla właściwego dopasowania i komfortu noszenia odzieży. W praktyce, położenie linii łopatek ma wpływ na układ rękawów oraz ogólny kształt bluzki. Odpowiednia odległość od punktu S do punktu C, będąca połową odległości od punktu S do P, zapewnia, że bluzka będzie dobrze leżała na sylwetce, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie. Przykładowo, w przypadku odzieży damskiej, nieprawidłowe umiejscowienie linii łopatek może prowadzić do niedopasowania rękawów, co z kolei wpływa na estetykę i wygodę noszenia. Dlatego znajomość tego wzoru jest niezbędna dla każdego projektanta odzieży oraz krawca, aby móc tworzyć ubrania, które są zarówno funkcjonalne, jak i stylowe.

Pytanie 35

Przyczyną niewłaściwego wiązania ściegu maszynowego jest

A. niewłaściwe napięcie nitki dolnej lub górnej.

B. wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej.

C. nieprawidłowo dobrany docisk stopki.

D. regulator długości ściegu ustawiony na zero.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niewłaściwe napięcie nitki dolnej lub górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość ściegu maszynowego. Każda maszyna do szycia posiada regulację napięcia, która jest niezbędna do prawidłowego formowania ściegów. Zbyt luźne napięcie może prowadzić do powstawania pętelek, a zbyt ciasne skutkuje zrywaniem nitki. Przykładowo, w przypadku szycia tkanin elastycznych, takich jak jersey, zaleca się nieco luźniejsze napięcie, co umożliwia lepsze przyleganie ściegów do materiału. Standardy branżowe sugerują, aby przed rozpoczęciem szycia zawsze sprawdzić napięcie na próbce materiału, co pozwala na szybkie dostosowanie ustawień i uniknięcie problemów w trakcie pracy. Prawidłowe napięcie nitki dolnej i górnej jest także niezbędne dla uzyskania estetycznego wyglądu szwów oraz ich trwałości, co jest szczególnie ważne w produkcji odzieży oraz akcesoriów.

Pytanie 36

Do oznaczenia poprawek ustalonych podczas miary płaszcza damskiego z tkaniny wełnianej stosuje się znaki umowne, które oznacza się

A. kredą.

B. ołówkiem.

C. długopisem.

D. markerem.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kreda jest najczęściej stosowanym narzędziem do oznaczania poprawek na tkaninach, szczególnie w przypadku materiałów wełnianych, które są wrażliwe na różne substancje chemiczne. Jej użycie jest zgodne z praktykami krawieckimi, które rekomendują stosowanie produktów łatwych do usunięcia i nie pozostawiających trwałych śladów na tkaninie. Kreda umożliwia precyzyjne oznaczenie linii cięcia, przyszycia oraz innych poprawek, a jej aplikacja na tkaninach wełnianych jest bezpieczna, ponieważ nie powoduje ich uszkodzenia. W praktyce, krawcy często korzystają z kredek w różnych kolorach, co pozwala na łatwiejsze odróżnianie poprawek w fazie szycia. Ponadto, kreda jest łatwo dostępna i można ją szybko zetrzeć np. szczotką lub przy pomocy pary, co czyni ją idealnym narzędziem w procesie krawieckim. Warto również wspomnieć, że stosowanie kredy jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pracy z odzieżą, co podkreśla jej istotę w procesie szycia.

Pytanie 37

Który układ szablonów, zgodnie z zamieszczonym rysunkiem, należy zastosować do przygotowania wykrojów spódnicy damskiej w trzech rozmiarach?

A. Łączony, jednokierunkowy.

B. Łączony, dwukierunkowy.

C. Pojedynczy, symetryczny.

D. Pojedynczy, dwukierunkowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Łączony, dwukierunkowy." jest prawidłowa, ponieważ na rysunku szablony zostały rozmieszczone w taki sposób, że materiał jest wykorzystywany w dwóch kierunkach. Taki układ jest istotny w kontekście efektywności wykorzystania tkaniny oraz ergonomii projektowania odzieży. W praktyce, zastosowanie układu łączonego oznacza, że różne elementy spódnicy mogą być szyte z różnych części materiału, co pozwala na lepsze dopasowanie do kształtu ciała oraz na oszczędność materiału. Dobrą praktyką jest również stosowanie układów, które minimalizują odpady materiałowe, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w przemyśle odzieżowym. Przykładem może być projektowanie wykrojów, które maksymalizują wykorzystanie szerokości tkaniny i jednocześnie podążają za trendami mody, gdzie różne elementy mogą być łączone czy to przez szwy, czy przez zastosowanie dodatkowych detali. W związku z tym, znajomość układów wykrojów jest kluczowa dla każdego projektanta, który chce tworzyć funkcjonalne i estetyczne ubrania.

Pytanie 38

W kamizelce przedstawionej na rysunku zastosowano kieszenie

A. nakładane z listewką i klapką.

B. nakładane z mieszkiem i klapką.

C. cięte z mieszkiem i listewką.

D. cięte z wypustką i klapką.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to "nakładane z mieszkiem i klapką", ponieważ analiza zdjęcia kamizelki jednoznacznie pokazuje, że kieszenie zostały umieszczone na wierzchu materiału, co jest charakterystyczne dla kieszeni nakładanych. Ich konstrukcja z mieszkiem umożliwia zwiększenie pojemności, co jest niezwykle praktyczne w codziennym użytkowaniu. Mieszki, jako dodatkowe elementy materiałowe, pozwalają na przechowywanie większej ilości przedmiotów, co czyni kieszenie bardziej funkcjonalnymi. Klapki, które przykrywają otwór kieszeni, pełnią funkcję ochronną, zabezpieczając zawartość przed wypadnięciem oraz zanieczyszczeniem. W branży odzieżowej, stosowanie takich rozwiązań jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania odzieży, które podkreślają potrzebę nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności. Warto zaznaczyć, że podobne konstrukcje spotyka się w odzieży roboczej i outdoorowej, gdzie praktyczne aspekty użytkowania są kluczowe dla komfortu użytkowników.

Pytanie 39

Oblicz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która przepracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeżeli cena normo-minuty w firmie wynosi netto 0,20 zł.

A. 1 920,00 zł

B. 2 420,00 zł

C. 2 304,00 zł

D. 1 152,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych minut. Szwaczka pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, co daje 192 godziny pracy w miesiącu. Przeliczając to na minuty, otrzymujemy 192 godziny x 60 minut = 11 520 minut. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, która wynosi 0,20 zł. Zatem 11 520 minut x 0,20 zł = 2 304,00 zł. Ta wartość jest zgodna z praktykami wynagradzania w branży tekstylnej, gdzie wynagrodzenie oblicza się na podstawie przepracowanych minut oraz ustalonej stawki. Warto również zaznaczyć, że znajomość takich obliczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami pracy oraz planowania budżetów w firmach produkcyjnych.

Pytanie 40

Dla której z przedstawionych spódnic należy zwiększyć normę zużycia materiału od 2% do 8%?

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spódnica oznaczona literą B wymaga zwiększenia normy zużycia materiału ze względu na swoją skomplikowaną konstrukcję, która obejmuje wiele fałd i zakładek. Tego rodzaju detale w kroju wpływają na ilość materiału potrzebną do jej uszycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej. W przypadku ubrań bardziej skomplikowanych, jak spódnice czy sukienki z dodatkowymi elementami, takich jak marszczenia czy warstwy, normy zużycia materiału powinny być odpowiednio dostosowane. Zwiększenie normy zużycia materiału od 2% do 8% dla spódnicy B zapewnia, że produkty będą się dobrze układały na sylwetce oraz będą miały odpowiednią jakość wykończenia. Przykładem mogą być spódnice o kroju asymetrycznym lub z dodatkowymi akcentami, które również wymagają bardziej precyzyjnego podejścia w projektowaniu i produkcji, co potwierdza znaczenie analizy kroju w kontekście użytkowania materiałów. Takie podejście zmniejsza ryzyko wystąpienia błędów produkcyjnych oraz minimalizuje straty materiałowe, co jest kluczowe w zrównoważonej produkcji odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej