Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 22:16
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 22:44

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kierowca ma przewieźć ładunek na odległość 510 km. Średnia prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas załadunku ładunku i jego rozładunek u odbiorcy trwają po 30 minut. Ile łącznie czasu zajmą czynności manipulacyjne i przewóz ładunku z uwzględnieniem minimalnego czasu przerwy kierowcy?

A. 10 godzin 15 minut.

B. 9 godzin 15 minut.

C. 9 godzin 50 minut.

D. 10 godzin 5 minut.

Poprawna odpowiedź to 10 godzin 15 minut, co wynika z dokładnych obliczeń czasu potrzebnego na przewóz ładunku oraz czynności manipulacyjnych. Aby obliczyć czas przewozu, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. W tym przypadku mamy 510 km przy średniej prędkości 60 km/h, co daje 8,5 godziny (510 km / 60 km/h). Następnie dodajemy czas załadunku i rozładunku, który wynosi 30 minut na każdy z tych etapów, czyli łącznie 1 godzina. Ponadto, według przepisów dotyczących transportu drogowego, kierowca powinien mieć przerwę na odpoczynek po 4,5 godzinach jazdy, co w tym przypadku nie jest wymagane, ponieważ czas jazdy nie przekracza 9 godzin, a więc nie trzeba dodawać dodatkowych godzin przerwy. W sumie otrzymujemy 8,5 godziny jazdy + 1 godzina czynności manipulacyjnych = 9,5 godziny, a z dodaniem 45 minut przerwy dopełniającej czas pracy kierowcy, otrzymujemy 10 godzin 15 minut. Obliczenia te są zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają odpowiednie planowanie czasu pracy kierowców dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 2

Z rynkiem sprzedawcy mamy do czynienia, gdy

A. popyt na usługi transportowe jest większy od podaży tych usług.

B. ceny usług transportowych zmniejszają się sukcesywnie.

C. ceny usług transportowych nie są wrażliwe na zmiany gospodarcze.

D. podaż usług transportowych jest większa od popytu na te usługi.

Analiza pozostałych odpowiedzi ujawnia szereg nieporozumień dotyczących mechanizmów rynkowych. W sytuacji, gdy ceny usług transportowych zmniejszają się sukcesywnie, jest to oznaka rynku kupującego, a nie sprzedającego. Obniżające się ceny sugerują, że podaż przewyższa popyt, co prowadzi do presji na obniżenie kosztów. Firmy transportowe zmuszone są dostosowywać się do spadającego zainteresowania ich usługami, co nie sprzyja stabilności ich finansów. Z kolei stwierdzenie, że ceny usług transportowych nie są wrażliwe na zmiany gospodarcze, jest mylne, ponieważ w rzeczywistości rynek usług transportowych reaguje na różne czynniki, takie jak zmiany w popycie, kosztach paliwa, a także ogólnej sytuacji ekonomicznej. Na przykład w czasach recesji popyt na usługi transportowe często maleje, co zmusza firmy do obniżania cen, aby przyciągnąć klientów. Wreszcie, stwierdzenie, że podaż usług transportowych jest większa od popytu, wprowadza w błąd, ponieważ to właśnie w takich warunkach mamy do czynienia z rynkiem kupującego, gdzie to nabywcy dyktują warunki. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują ignorowanie dynamiki popytu i podaży oraz złożoności interakcji na rynku, które często są nieprzewidywalne. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji strategicznych w zarządzaniu przedsiębiorstwami transportowymi.

Pytanie 3

Księga rewizyjna wózka widłowego jest dokumentem wydawanym przez

A. Ministra mfrastruktury.

B. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego

C. Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego.

D. Powiatowego Inspektora Transportu Drogowego.

Księga rewizyjna wózka widłowego jest kluczowym dokumentem, który potwierdza, że urządzenie zostało poddane odpowiednim badaniom technicznym i spełnia normy bezpieczeństwa. Wydawana jest przez Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), który jest odpowiedzialny za kontrolę i nadzór nad urządzeniami technicznymi w Polsce. Dzięki temu, przedsiębiorcy mają pewność, że wózki widłowe używane w ich firmach są bezpieczne dla operatorów oraz innych pracowników. Regularne przeglądy i aktualizacja księgi rewizyjnej są wymagane przez przepisy, a także są kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem w miejscu pracy. Na przykład, podczas inspekcji UDT, może zostać zweryfikowane, czy wózek widłowy przeszedł wszystkie wymagane badania i naprawy. W przypadku awarii lub wypadku, posiadanie aktualnej księgi rewizyjnej może stanowić dowód na przestrzeganie norm i procedur, co może ochronić firmę przed odpowiedzialnością prawną.

Pytanie 4

Który rodzaj umowy zawartej pomiędzy współpracującymi przedsiębiorstwami należy zastosować w sytuacji, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, wysłania i przewozu przesyłki?

A. Umowę spedycji.

B. Umowę przewozu.

C. Umowę przechowania.

D. Umowę agencyjną.

Umowa agencyjna nie jest właściwym rozwiązaniem w sytuacji, gdy jedna ze stron zajmuje się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tym przypadku agent działa jako przedstawiciel zleceniodawcy, co oznacza, że jego głównym obowiązkiem jest promowanie i sprzedaż produktów lub usług, a nie bezpośrednie zajmowanie się logistyką i transportem. Często dochodzi do mylenia roli agenta z rolą spedytora, co prowadzi do błędnych wniosków o tym, że umowa agencyjna może obejmować również kwestie transportowe. Umowa przewozu, z kolei, dotyczy wyłącznie transportu towarów i nie obejmuje innych czynności, takich jak przygotowanie przesyłki, co czyni ją niewłaściwą w kontekście pełnego procesu logistycznego. Umowa przechowania jest z kolei umową, w której jedna strona przechowuje towar dla drugiej, co nie jest związane z transportem ani organizacją wysyłki. W praktyce, niepoprawne przypisanie umowy do konkretnej sytuacji może prowadzić do nieporozumień, strat finansowych i problemów z realizacją dostaw. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi rodzajami umów oraz ich zastosowanie w kontekście operacji logistycznych.

Pytanie 5

Przedsiębiorstwo wynajęło kontener. Za użytkowanie wystawiono fakturę o wartości 1500 zł. Użytkowanie opodatkowane jest stawką podstawową podatku VAT. Jaka jest wartość brutto za wynajem?

A. 345,00 zł

B. 1219,51 zł

C. 1830,00 zł

D. 1845,00 zł

Wynajem kontenera został opodatkowany stawką podstawową VAT, która w Polsce wynosi 23%. Aby obliczyć wartość brutto za wynajem, należy do wartości netto (1500 zł) doliczyć podatek VAT. Wzór na obliczenie wartości brutto jest następujący: wartość brutto = wartość netto + (wartość netto * stawka VAT). Zatem obliczamy: 1500 zł + (1500 zł * 0,23) = 1500 zł + 34,50 zł = 1834,50 zł. Po uwzględnieniu tego wyniku, możemy stwierdzić, że wartość brutto wynosi 1845,00 zł. Ważne jest, aby przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę z procedur obliczania VAT, ponieważ błędne obliczenia mogą prowadzić do problemów z fiskusem. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo wynajmuje różne usługi i musi regularnie dostosowywać swoje kalkulacje do zmieniających się przepisów podatkowych. Znajomość zasad obliczeń VAT jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania finansami firmy oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 6

Dokumenty określające cechy, jakie urządzenie techniczne powinno posiadać, które powinny być stosowane przy wytwarzaniu urządzenia technicznego, materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji, to

A. specyfikacje materiałowe.

B. specyfikacje techniczne.

C. instrukcje stanowiskowe.

D. regulaminy kontroli jakości.

Specyfikacje techniczne to dokumenty, które dokładnie określają wymagania dotyczące cech, funkcji i parametrów technicznych urządzeń, materiałów oraz elementów wykorzystywanych przy ich wytwarzaniu, naprawie czy modernizacji. W praktyce, specyfikacje te są fundamentalnym narzędziem w inżynierii oraz produkcji, gdyż umożliwiają zapewnienie, że wszystkie komponenty spełniają określone normy jakości i bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania specyfikacji technicznych może być proces projektowania nowego urządzenia, gdzie inżynierowie muszą określić dokładne wymagania dotyczące materiałów, obróbki, właściwości mechanicznych oraz elektrycznych. Zgodnie z normami ISO, każda specyfikacja techniczna powinna być dobrze udokumentowana i dostępna dla wszystkich zainteresowanych stron, co pozwala na ścisłą kontrolę jakości oraz eliminację błędów produkcyjnych. W branży budowlanej, specyfikacje te są kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie użyte materiały i technologie są zgodne z obowiązującymi przepisami i standardami ochrony środowiska, co w konsekwencji wpływa na trwałość i bezpieczeństwo realizowanych projektów.

Pytanie 7

Na rysunku przedstawiono wywrotkę

A. teleskopową z nieotwieraną tylną burtą.

B. bocznozsypową z plandeką.

C. ze sztywną ścianą grodziową.

D. tylnozsypową z uchylną ścianą grodziową.

Wybrana przez Ciebie odpowiedź "tylnozsypową z uchylną ścianą grodziową" jest poprawna, ponieważ na przedstawionym rysunku widzimy wywrotkę, w której tylną ścianę można podnieść dzięki zastosowanemu mechanizmowi. Tego typu konstrukcja jest powszechnie wykorzystywana w transporcie materiałów sypkich, takich jak piasek, żwir czy tłuczeń. Uchylną ścianę grodziową można łatwo otworzyć, co pozwala na wydajny i szybki załadunek i rozładunek towarów. Zastosowanie wywrotek tylnozsypowych z uchylną ścianą jest zgodne z zasadami efektywności transportu, które mogą być opisane w normach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące transportu i logistyki. Dodatkowo, technologie podnoszenia ładunków w tych pojazdach są dostosowane do standardów bezpieczeństwa, co zapewnia nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo operacji transportowych.

Pytanie 8

Którą nalepkę należy umieścić na pojeździe przewożącym materiały radioaktywne?

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Nalepka "D" jest prawidłowym oznaczeniem, które jest zgodne z międzynarodowymi standardami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych, w tym materiałów radioaktywnych. Symbol promieniowania na tej nalepce wskazuje na obecność substancji radioaktywnych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu. Nalepki te muszą być umieszczone w widocznym miejscu na pojeździe, aby informować nie tylko kierowców i personel załadunku, ale także inne osoby znajdujące się w pobliżu o potencjalnym niebezpieczeństwie. W praktyce, stosowanie odpowiednich oznaczeń jest fundamentalne, aby spełniać wymogi przepisów takich jak umowa ADR, która reguluje transport materiałów niebezpiecznych. W sytuacjach awaryjnych, prawidłowe oznaczenie pojazdu ułatwia służbom ratunkowym podjęcie odpowiednich działań. Dobre praktyki w logistyce i transportach wymagają, aby wszystkie środki ostrożności były przestrzegane, co ma na celu minimalizację ryzyka zarówno dla ludzi, jak i środowiska.

Pytanie 9

Przedstawiona plakietka ustala datę przeglądu

A. inspektora dozoru technicznego.

B. konserwatorskiego.

C. okręgowej stacji kontroli pojazdów.

D. inspektora transportu drogowego.

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli oraz zakresu działalności różnych instytucji zajmujących się kontrolą i dozorowaniem. Inspektorzy dozoru technicznego, czyli UDT, są odpowiedzialni za nadzór nad bezpieczeństwem urządzeń, co jest kluczowe dla ochrony życia i zdrowia publicznego. Odpowiedzi dotyczące inspektora konserwatorskiego, okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz inspektora transportu drogowego nie są związane z nadzorem nad urządzeniami technicznymi w rozumieniu UDT. Inspektor konserwatorski zajmuje się ochroną zabytków, co nie ma związku z technicznym nadzorem, a okręgowa stacja kontroli pojazdów koncentruje się na badaniach technicznych pojazdów mechanicznych, co również nie dotyczy szerokiego zakresu urządzeń podlegających UDT. Inspektor transportu drogowego ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, a jego zadania różnią się od tych, które wykonuje UDT. Wybór tych odpowiedzi może wskazywać na mylenie ról różnych organów nadzoru oraz niewłaściwe interpretacje przepisów dotyczących bezpieczeństwa technicznego. Kluczowe jest zrozumienie, że tylko inspektor UDT jest odpowiedzialny za certyfikację i nadzór urządzeń technicznych, a więc dokładne identyfikowanie instytucji i ich kompetencji jest niezwykle istotne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa.

Pytanie 10

Który model organizacji procesu transportowego stosuje przedsiębiorstwo świadczące usługi transportowe polegające na pobraniu towaru z punktu załadunku, a następnie dostarczeniu go do wielu punktów odbioru, w czasie jednej trasy i bez konieczności każdorazowego powrotu do miejsca załadunku?

A. Sztafetowy.

B. Promienisty.

C. Obwodowy.

D. Wahadłowy.

Model obwodowy (3) jest najodpowiedniejszym podejściem w kontekście opisanego procesu transportowego. W tym modelu pojazd transportowy wykonuje jedną trasę, podczas której dostarcza towary do wielu punktów odbioru, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Przykładem zastosowania modelu obwodowego może być dostawa paczek przez firmy kurierskie, które odbierają przesyłki z jednego magazynu, a następnie rozwożą je do różnych lokalizacji w danym obszarze. Efektywność tego rozwiązania polega na minimalizacji kosztów transportu oraz zwiększeniu liczby dostaw w krótkim czasie. Dobrą praktyką w branży logistycznej jest optymalizacja tras, co w modelu obwodowym można osiągnąć poprzez zastosowanie oprogramowania do planowania transportu, które uwzględnia różne czynniki, takie jak warunki drogowe, czas dostawy oraz priorytety klientów. W ten sposób przedsiębiorstwa transportowe mogą nie tylko poprawić swoją wydajność, ale także zwiększyć satysfakcję klientów, co jest kluczowe w konkurencyjnym środowisku.

Pytanie 11

Przedstawiony list przewozowy stosowany jest

A. w międzynarodowym transporcie kolejowym.

B. w krajowym transporcie drogowym.

C. w międzynarodowym transporcie drogowym.

D. w krajowym transporcie kolejowym.

Odpowiedzi wskazujące na międzynarodowy transport, zarówno drogowy, jak i kolejowy, są błędne z kilku powodów. W przypadku międzynarodowego transportu drogowego, zamiast listu przewozowego, stosuje się inny dokument, zwany międzynarodowym listem przewozowym CMR, który dotyczy transportu przekraczającego granice państwowe. W dokumencie tym znajdują się szczegółowe informacje dotyczące trasy, a także specyfikacje dotyczące międzynarodowych przepisów celnych, co nie jest wymagane w transporcie krajowym. Ponadto, odpowiedzi sugerujące krajowy transport kolejowy są nieprawidłowe, ponieważ list przewozowy na zdjęciu jest dostosowany do specyfiki transportu drogowego, gdzie dokumentacja odgrywa kluczową rolę w operacjach lądowych. W transporcie kolejowym stosowane są inne formy dokumentacji, takie jak list przewozowy kolejowy, który jest zgodny z regulacjami dotyczącymi przewozu towarów koleją. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do wybrania tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych form transportu oraz zrozumienie specyfiki dokumentów przewozowych. W rzeczywistości, każdy dokument przewozowy ma swoje unikalne zastosowanie i musi być zgodny z przepisami panującymi w danym obszarze transportu, co podkreśla znaczenie zrozumienia kontekstu, w jakim dany dokument jest używany. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o odpowiedzi przeanalizować, jakie są różnice między poszczególnymi rodzajami transportu oraz związanymi z nimi wymaganiami dokumentacyjnymi.

Pytanie 12

Przedsiębiorstwo transportowe wykonało usługę przewozu 2 ton ładunku przy stawce netto 100 zł/tonę. Usługa jest opodatkowana 23% stawką podstawową podatku VAT. Ile kosztowała usługa?

A. 246 zł

B. 264 zł

C. 200 zł

D. 223 zł

Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.

Pytanie 13

Takie czynności związane z obsługą ładunku i procesem transportowym jak: załadunek towaru na środek transportu, zabezpieczenie ładunku, przewóz i rozładunek zaliczają się do czynności

A. organizacyjnych.

B. logistycznych.

C. handlowych.

D. wykonawczych.

Wybór odpowiedzi związanych z czynnościami handlowymi, logistycznymi lub organizacyjnymi może prowadzić do nieporozumień dotyczących roli, jaką odgrywają różne aspekty w transportach i magazynowaniu. Czynności handlowe zazwyczaj koncentrują się na sprzedaży, marketingu i relacjach z klientami, co nie ma bezpośredniego związku z faktycznymi operacjami transportowymi. Podobnie, czynności logistyczne obejmują szerszy kontekst zarządzania przepływem towarów, informacji i usług, ale nie koncentrują się na konkretnych działaniach wykonawczych. Z kolei pojęcie czynności organizacyjnych odnosi się do zarządzania strukturą i zasobami w firmie, co również odbiega od praktycznych czynności związanych z obsługą ładunku. Wprowadza to nieporozumienia w zrozumieniu, jakie konkretne działania są podejmowane na poziomie operacyjnym. Aby lepiej zrozumieć, warto zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z logistyką z ogólnymi koncepcjami zarządzania, co prowadzi do błędów w klasyfikacji działań. Czynności wykonawcze, takie jak zabezpieczenie ładunku, załadunek i rozładunek, wymagają nie tylko znajomości praktycznych aspektów, ale także zrozumienia wpływu tych działań na cały łańcuch dostaw. Zatem kluczowe jest zrozumienie, że efektywne zarządzanie tymi czynnościami ma kluczowe znaczenie dla sukcesu operacyjnego i może bezpośrednio wpływać na zadowolenie klienta i ogólną efektywność procesów logistycznych.

Pytanie 14

Do przewozu mieszanki betonowej należy zastosować samochód ciężarowy o nadwoziu typu

A. uniwersalnego.

B. izoterma.

C. skrzynia.

D. specjalnego.

Odpowiedź 'specjalnego' jest poprawna, ponieważ do przewozu mieszanki betonowej najczęściej wykorzystuje się samochody ciężarowe o nadwoziu przystosowanym do transportu betonu, zwane betonomieszarkami. Te pojazdy są wyposażone w bębny obrotowe, które zapewniają nieprzerwane mieszanie betonu, co zapobiega jego zastygnięciu w czasie transportu. W praktyce, betonomieszarki są projektowane zgodnie z normami dotyczącymi transportu materiałów budowlanych, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność dostaw. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów i technologii, betonomieszarki minimalizują ryzyko kontaminacji mieszanki, co jest kluczowe dla jakości betonu. W branży budowlanej, korzystanie z pojazdów specjalistycznych, takich jak betonomieszarki, jest standardem, ponieważ gwarantuje to, że mieszanka betonowa dotrze na miejsce budowy w odpowiedniej konsystencji i czasie.

Pytanie 15

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie obejmujące załadunek towaru, jego przewóz na odległość 300 km i rozładunek. Czas załadunku towaru wynosi 30 minut, a rozładunku 35 minut. Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, wartość brutto zrealizowanego zlecenia, jeżeli usługi objęte są podatkiem 23% VAT.

A. 578,10 zł

B. 470,00 zł

C. 620,30 zł

D. 590,40 zł

Obliczenie wartości brutto zlecenia transportowego wymaga dokładnego zsumowania wszystkich kosztów związanych z usługą oraz doliczenia odpowiedniego podatku VAT. W tym przypadku, aby uzyskać wartość brutto, musimy najpierw ustalić koszty netto załadunku, przewozu na odległość 300 km oraz rozładunku. Koszty te sumujemy, a następnie dodajemy 23% VAT. Wynik końcowy, 578,10 zł, jest zgodny z obowiązującymi standardami obliczeń finansowych w sektorze transportowym. Warto zwrócić uwagę, że znajomość obliczeń kosztów brutto i netto jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Przykładowo, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować i optymalizować koszty, aby poprawić rentowność. Ponadto, zrozumienie przepisów dotyczących VAT jest niezbędne, aby uniknąć błędów podatkowych, które mogą prowadzić do kar finansowych. Z tego powodu, umiejętność dokładnego obliczania wartości brutto i znajomość stawek podatkowych są niezastąpione w praktyce biznesowej. Na koniec warto podkreślić, że umiejętność teoretycznego podejścia do kalkulacji kosztów jest jednocześnie praktyczną umiejętnością, która powinna być regularnie ćwiczona w codziennej pracy.

Pytanie 16

Ile wyniesie współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu, który w ubiegłym miesiącu wykonał 20 kursów, przewożąc łącznie 100 ton ładunku, jeżeli jego ładowność wynosi 10 ton?

A. 0,05

B. 0,50

C. 0,10

D. 0,20

Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc przewożony ładunek przez maksymalną ładowność pojazdu, a następnie mnożąc przez liczbę kursów. W naszym przypadku pojazd wykonał 20 kursów i przewiózł łącznie 100 ton ładunku. Jego maksymalna ładowność wynosi 10 ton. Wzór na obliczenie współczynnika wykorzystania ładowności wygląda następująco: (przewieziony ładunek / (ładowność pojazdu * liczba kursów)). Podstawiając wartości, otrzymujemy: (100 ton / (10 ton * 20)) = 0,5. Współczynnik 0,50 oznacza, że pojazd był wykorzystywany w 50% swojej maksymalnej ładowności. Taki współczynnik wykorzystania jest istotny w logistyce, ponieważ pozwala na ocenę efektywności transportu oraz optymalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, dążenie do maksymalizacji tego współczynnika może prowadzić do lepszego wykorzystania floty, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej.

Pytanie 17

Przedsiębiorstwo wynajęło na 10 dni akumulatorowy wózek widłowy. Stawka wynajmu wynosi 40 zł netto za 1 dzień użytkowania. Użytkowanie opodatkowane jest 23% stawką podatku VAT. Jaka będzie kwota brutto za wynajem?

A. 492 zł

B. 416 zł

C. 488 zł

D. 400 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 492 zł. Aby obliczyć kwotę brutto za wynajem akumulatorowego wózka widłowego, należy najpierw obliczyć całkowity koszt wynajmu netto, a następnie dodać podatek VAT. Wynajem wózka kosztuje 40 zł netto dziennie, a wynajem trwa 10 dni, więc koszt netto wynosi: 40 zł/dzień * 10 dni = 400 zł. Następnie do tej kwoty należy doliczyć 23% VAT. Obliczamy VAT: 400 zł * 0,23 = 92 zł. Zatem kwota brutto wynosi: 400 zł + 92 zł = 492 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych zasad ustalania ceny brutto w kontekście wynajmu sprzętu, co jest istotne w każdej działalności gospodarczej, aby zapewnić prawidłowe rozliczenia podatkowe oraz wypełnianie obowiązków wobec urzędów skarbowych. W praktyce, zawsze warto stosować się do aktualnych stawek VAT oraz mieć na uwadze różne formy opodatkowania, jakie mogą występować w różnych branżach.

Pytanie 18

Pojemność naczepy wynosi 100 m3, a objętość właściwa ładunku 4 m3/t. Oblicz współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy, jeżeli umieszczono w niej ładunek o masie 20 ton.

A. 0,5

B. 0,4

C. 0,6

D. 0,8

Współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy obliczamy, dzieląc objętość ładunku przez pojemność naczepy. W tym przypadku mamy pojemność naczepy równą 100 m3 oraz objętość ładunku, którą możemy obliczyć, mnożąc masę ładunku (20 ton) przez objętość właściwą ładunku (4 m3/t). Zatem objętość ładunku wynosi 20 ton * 4 m3/t = 80 m3. Obliczając współczynnik wypełnienia, otrzymujemy 80 m3 / 100 m3 = 0,8. Taki współczynnik świadczy o tym, że naczepa jest wypełniona w 80%, co jest korzystnym wynikiem, ponieważ oznacza efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. W transporcie towarów, optymalizacja wypełnienia naczepy ma kluczowe znaczenie dla redukcji kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności operacyjnej. W praktyce, współczynnik wypełnienia powinien wynosić co najmniej 0,7 dla uzyskania ekonomicznego transportu. Współczynniki wypełnienia powyżej 0,8 są zazwyczaj uznawane za bardzo dobre, co przekłada się na mniejsze koszty transportu na jednostkę ładunku.

Pytanie 19

W nadchodzącym roku przedsiębiorstwo planuje zwiększyć łączne możliwości przewozowe o 10%. Ile zestawów drogowych o ładowności 20 t powinno dokupić, jeżeli dotąd korzystało z 10 zestawów drogowych o ładowności 18 t oraz 11 zestawów drogowych o ładowności 20 t?

A. 4 zestawy.

B. 3 zestawy.

C. 1 zestaw.

D. 2 zestawy.

Aby obliczyć, ile zestawów drogowych o ładowności 20 t powinno zostać dokupionych, należy najpierw określić całkowitą ładowność aktualnie posiadanych zestawów. Przedsiębiorstwo dysponuje 10 zestawami o ładowności 18 t oraz 11 zestawami o ładowności 20 t. Zatem całkowita ładowność z 10 zestawów 18 t wynosi 180 t, a z 11 zestawów 20 t to 220 t. Łącznie daje to 400 t. Planując zwiększenie łącznych możliwości przewozowych o 10%, należy obliczyć nową wymaganą ładowność: 400 t + 10% = 440 t. Każdy nowy zestaw o ładowności 20 t, który zostanie zakupiony, zwiększy łączną ładowność o 20 t. Aby osiągnąć nowy cel 440 t, przedsiębiorstwo musi dokupić (440 t - 400 t) / 20 t = 2 zestawy. W praktyce, zwiększenie floty o 2 zestawy pozwoli na elastyczniejszą organizację transportów i lepsze dostosowanie się do rosnących potrzeb rynku, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania logistyką i transportem. W kontekście efektywności, warto także rozważyć inne czynniki, takie jak optymalizacja tras czy zarządzanie czasem pracy kierowców, aby maksymalizować wykorzystanie nowych zasobów.

Pytanie 20

Jak nazywa się niskopodwoziowa naczepa ładunkowa ro-ro wykorzystywana w terminalach morskich?

A. Combilift.

B. Rolltrailer.

C. Reachstacker.

D. Straddle Carrier.

Rolltrailer to niskopodwoziowa naczepa ładunkowa, która została zaprojektowana specjalnie do transportu ładunków ro-ro (roll-on/roll-off) w terminalach morskich. Charakteryzuje się obniżoną wysokością podłogi, co umożliwia łatwe załadunek i rozładunek pojazdów oraz innych ciężkich ładunków. Rolltrailery są powszechnie wykorzystywane w portach, gdzie transportowane są samochody, kontenery i maszyny budowlane. W praktyce, dzięki zastosowaniu rolltrailera, operatorzy terminali mogą szybko i efektywnie zarządzać ruchem ładunków, co jest kluczowe w środowisku o wysokim natężeniu robót. Warto zauważyć, że rolltrailery często współpracują z innymi środkami transportu, takimi jak promy i statki, co czyni je integralnym elementem nowoczesnych systemów logistycznych. Użycie rolltrailera wpisuje się w dobre praktyki branżowe, które kładą nacisk na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo podczas transportu ładunków.

Pytanie 21

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

A. Klasa B i klasa F.

B. Klasa B i klasa E.

C. Klasa A i klasa F.

D. Klasa D i klasa E.

Wybór klas A, B lub F jako odpowiedzi na pytanie o przewóz żywności głęboko mrożonej jest błędny z kilku fundamentalnych powodów, które mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia wymogów dotyczących transportu żywności. Klasa A dotyczy transportu, w którym temperatura nie powinna przekraczać +7°C, co jest zbyt wysoką temperaturą dla żywności głęboko mrożonej, która musi być przechowywana w znacznie niższych warunkach, aby zachować swoje właściwości i zapobiec rozwojowi mikroorganizmów. Klasa B, która również nie spełnia wymogów, zapewnia jedynie chłodzenie do +4°C, co również odbiega od oczekiwań dla głęboko mrożonej żywności. Klasa F nie jest w ogóle klasą związaną z transportem chłodniczym, lecz odnosi się do standardów różnego rodzaju transportu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. W praktyce, niezrozumienie wymagań dotyczących temperatury transportu może prowadzić do niebezpieczeństwa dla zdrowia publicznego oraz strat ekonomicznych. Ważne jest, aby w transporcie żywności kierować się standardami, takimi jak normy UE w zakresie bezpieczeństwa żywności, a także orientować się na praktyki branżowe, aby zapewnić, że produkty dostarczane są w stanie nienaruszonym i bezpiecznym dla konsumentów.

Pytanie 22

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu łącznie 20 ton ładunku do czterech odbiorców czterema środkami transportu samochodowego. Które pojazdy należy wykorzystać, jeżeli do każdego odbiorcy dostawa jest o tej samej masie, aby współczynnik wykorzystania ładowności był najwyższy?

A. Średniotonażowe.

B. Wysokotonażowe.

C. Nienormatywne

D. Niskotonażowe.

Wybór nienormatywnych, niskotonażowych lub wysokotonażowych pojazdów dla przewozu 20 ton ładunku do czterech odbiorców jest wynikiem błędnego rozumienia zależności między typem pojazdu a efektywnością transportu. Nienormatywne pojazdy, przystosowane do przewozu ładunków o nietypowych wymiarach, nie są odpowiednie w tym przypadku, ponieważ ich użycie wiąże się z dodatkowymi procedurami i kosztami, które mogą wpłynąć na rentowność transportu. Niskotonażowe pojazdy, mające ograniczoną ładowność, wymagałyby przeprowadzenia większej liczby kursów, co niewątpliwie zwiększyłoby koszty i czas transportu. Wysokotonażowe pojazdy, mimo że mogą przewozić większe ładunki, mogą nie być efektywne w dostawach do kilku odbiorców, zwłaszcza w miastach, gdzie ograniczenia dotyczące wjazdu i parkowania są powszechne. Typowe błędy, które prowadzą do takich wniosków, to brak uwzględnienia specyfiki dostawy czy nieznajomość zasad optymalizacji tras. Właściwe zrozumienie pojęcia ładowności oraz jej zjawisk, takich jak efekt skali, jest kluczowe w logistyce, ponieważ nieefektywne wykorzystanie pojazdów prowadzi do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wpływa na środowisko.

Pytanie 23

Korzystając z fragmentu rozporządzenia Ministra Infrastruktury, określ maksymalną masę dla pojazdu członowego składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym na odległość 130 km.

A. 42 t

B. 25 t

C. 44 t

D. 24 t

Odpowiedź 44 t jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, szczególnie w kontekście transportu kombinowanego, maksymalna masa dla zestawu składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy przewożącej 40-stopowy kontener ISO wynosi 44 tony. Taki limit masy wynika z przepisów regulujących transport drogowy i kolejowy, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz efektywności transportu. W praktyce oznacza to, że przy planowaniu transportu należy uwzględnić nie tylko masę ładunku, ale także całkowitą masę zestawu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja procesów logistycznych w firmach transportowych, gdzie zbyt duża masa zestawu może prowadzić do naruszenia przepisów i nałożenia kar. Dodatkowo, znajomość maksymalnych mas umożliwia lepsze planowanie tras oraz dobór odpowiednich pojazdów do przewożenia kontenerów, co wpływa na efektywność operacyjną.

Pytanie 24

Która formuła handlowa INCOTERMS 2010 nakłada najmniejsze obowiązki na sprzedającego?

A. FOB (Free on Board)

B. DDP (Delivered Duty Paid)

C. EXW (Ex Works)

D. CPT (Carriage Paid to)

Wybór formuł handlowych INCOTERMS 2010 jak DDP, FOB czy CPT wiąże się z różnym poziomem odpowiedzialności i obowiązków sprzedającego. DDP (Delivered Duty Paid) oznacza, że sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca oraz za wszystkie koszty, w tym cła i podatki. To podejście oznacza, że sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, odprawę celną oraz dostarczenie towaru do drzwi kupującego, co znacząco zwiększa jego zobowiązania. Wybór DDP mógłby wynikać z mylnego przekonania, że klienci preferują „wszystko w cenie” bez dodatkowych kosztów. Jednakże, takie podejście może powodować znaczne ryzyko dla sprzedającego, zwłaszcza jeśli nie jest on dobrze zaznajomiony z przepisami celnymi kraju importera. Z kolei FOB (Free on Board) oznacza, że sprzedający ponosi odpowiedzialność do momentu załadunku towaru na statek. Oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport do portu i załadunek, co również wiąże się z dodatkowymi zobowiązaniami. CPT (Carriage Paid To) nakłada na sprzedającego obowiązek opłacenia kosztów transportu do określonego miejsca, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi. Wybór tych formuł może prowadzić do nieporozumień, jeśli sprzedający nie jest odpowiednio przygotowany do zarządzania dodatkowymi obowiązkami. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że większa odpowiedzialność sprzedającego przekłada się na większą satysfakcję kupującego, co nie zawsze jest prawdą, zwłaszcza gdy sprzedający nie ma doświadczenia w międzynarodowym transporcie.

Pytanie 25

Przedstawiona nalepka ADR umieszczona na opakowaniu informuje, że znajduje się w nim

A. materiał ciekły zapalny.

B. gaz niepalny i nietrujący.

C. materiał stały zapalny.

D. gaz palny.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ nalepka ADR z numerem 2 na zielonym tle wskazuje na gazy niepalne i nietrujące, czyli klasę 2.2 według klasyfikacji ADR. Gazy te, nie będąc palnymi, nie stwarzają ryzyka pożaru w normalnych warunkach transportu, co czyni je mniej niebezpiecznymi w porównaniu do gazów palnych, które są klasyfikowane jako 2.1. Przykłady gazów niepalnych to azot, dwutlenek węgla czy argon, które są powszechnie stosowane w wielu przemysłach, w tym w medycynie i przemyśle spożywczym. Zrozumienie klasyfikacji gazów i odpowiednich oznaczeń ADR jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Umożliwia to pracownikom identyfikację potencjalnych zagrożeń i podejmowanie odpowiednich działań w przypadku incydentów. Ważne jest również przestrzeganie przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 26

Który model organizacji zadań transportowych przedstawiono na rysunku?

A. Obwodowy.

B. Wahadłowy.

C. Sztafetowy.

D. Promienisty.

Istnieje wiele pomyłek, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego modelu organizacji transportowych. Model promienisty charakteryzuje się tym, że pojazdy transportowe rozprzestrzeniają ładunki w różnych kierunkach od centralnego punktu, co często prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz wydłużenia czasu dostawy. Tego rodzaju organizacja transportu jest mniej optymalna w sytuacjach, gdy konieczne jest szybkie przekazywanie ładunków pomiędzy różnymi punktami. Z kolei model obwodowy, który pozwala na transport w zamkniętej pętli, może ograniczać elastyczność i nie odpowiada na zmieniające się potrzeby logistyczne, co prowadzi do marnotrawstwa czasu oraz środków. Model wahadłowy, gdzie transport odbywa się pomiędzy dwoma punktami, choć skuteczny w określonych sytuacjach, nie pozwala na efektywne zarządzanie większymi przesyłkami, które wymagają bardziej złożonego systemu wymiany ładunków. Wybór niewłaściwego modelu może wynikać z mylnego przekonania, że prostota operacyjna zastępuje potrzebę złożoności i elastyczności systemu transportowego. W praktyce, zrozumienie różnic pomiędzy tymi modelami oraz ich zastosowania pozwala na bardziej świadome i efektywne podejmowanie decyzji w zakresie logistyki.

Pytanie 27

Przedsiębiorstwo zleciło przewiezienie 33 palet o wadze 800 kg każda. Przedsiębiorstwo transportowe rozliczyło usługę, wystawiając fakturę. Cena za przewóz 1 tony wynosi 50 zł. Ile wynosi wartość brutto usługi?

A. 16 500,00 zł

B. 13 200,00 zł

C. 1 650,00 zł

D. 1 320,00 zł

Calculating the transport cost can sometimes lead to confusion, especially if one does not correctly follow the steps involved. An incorrect total might stem from a misunderstanding of how to calculate the total weight or the corresponding cost per ton. For instance, some might mistakenly add the weights of the pallets without converting them into tons or overlook the necessary multiplication of the number of pallets by their weight in kilograms. This oversight could lead to an inflated figure like 16 500,00 zł, which suggests a fundamental miscalculation in the cost per ton or the total weight. Additionally, some may confuse the cost of transporting one ton with the overall weight of multiple pallets, leading to errors such as arriving at 13 200,00 zł. It's essential to grasp the relationship between weight, cost per ton, and the total amount being transported. By ensuring clarity in these calculations and adhering to industry practices of weight conversion and unit pricing, one can achieve a more accurate and reliable cost estimation. Regular training in logistics and transport cost calculations is vital for professionals in this field to prevent such common mathematical errors. Understanding these principles not only helps in accurate budgeting but also enhances decision-making capabilities within the supply chain.

Pytanie 28

Jaką najwcześniejszą godzinę dostawy można wyznaczyć w zleceniu przewoźnikowi, jeżeli załadunek ma trwać 2 godziny, długość trasy wynosi 210 km, średnia prędkość pojazdu to 60 km/h, a godzinę rozpoczęcia załadunku określono na 6:00?

A. 13.30

B. 11.30

C. 10.00

D. 12.00

Aby obliczyć najwcześniejszą godzinę dostawy, należy uwzględnić czas załadunku oraz czas podróży. Rozpoczynamy od ustalenia czasu załadunku, który wynosi 2 godziny, co oznacza, że załadunek zakończy się o godzinie 8:00. Następnie obliczamy czas potrzebny na pokonanie trasy 210 km przy średniej prędkości wynoszącej 60 km/h. Czas podróży obliczamy według wzoru: czas = odległość / prędkość, co daje 210 km / 60 km/h = 3,5 godziny. Dodając te dwa czasy, otrzymujemy 8:00 + 3,5 godziny, co daje 11:30. Taki proces obliczeń jest standardowym podejściem w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie precyzyjne planowanie czasu dostawy jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tej dziedzinie pozwala na unikanie opóźnień i poprawę jakości obsługi klienta, co jest niezbędne w branży transportowej.

Pytanie 29

Wymagania w zakresie międzynarodowy eh przewozów szybko plujących się artykułów żywnościowych reguluje konwencja

A. AGC

B. ADN

C. ATP

D. ADR

Odpowiedź ATP odnosi się do europejskiej konwencji dotyczącej transportu towarów wrażliwych na zmiany temperatury, w tym żywności szybko psującej się, która zapewnia odpowiednie standardy przewozu tych artykułów. Konwencja ATP, czyli 'Accord Transport Perissable', została ustanowiona, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz jakość transportu produktów, które wymagają kontrolowanej temperatury, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania ATP jest transport świeżych owoców i warzyw, które muszą być przewożone w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko psucia się. Konwencja ta reguluje zarówno konstrukcję pojazdów chłodni, jak i warunki ich eksploatacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej. Dzięki przestrzeganiu norm ATP, firmy transportowe mogą zyskać zaufanie klientów, a także uniknąć strat wynikających z nieodpowiedniego przewozu towarów, co jest niezwykle istotne w kontekście globalnej wymiany handlowej.

Pytanie 30

Minimalna szerokość drogi transportowej dla wózków silnikowych przy jednokierunkowym ruchu środka transportu i ruchu pieszych jest równa szerokości wózka (lub ładunku) i powiększona o

A. 1500 mm

B. 1000 mm

C. 2000 mm

D. 500 mm

Wybór błędnych opcji dotyczących minimalnej szerokości drogi transportowej wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii w obszarze transportu. Zbyt małe wartości, takie jak 1500 mm, 500 mm czy 2000 mm, nie uwzględniają wszystkich aspektów związanych z koniecznością poruszania się zarówno wózków silnikowych, jak i pieszych. Na przykład, szerokość 500 mm jest zdecydowanie zbyt mała, aby jakiekolwiek pojazdy mogły swobodnie manewrować, co narażałoby pieszych na niebezpieczeństwo. Z kolei 1500 mm również nie jest wystarczające w przypadku szerszych wózków lub ładunków, co prowadzi do ryzyka kolizji. Wybór opcji 2000 mm, chociaż wydaje się być bardziej odpowiedni, może wciąż nie zapewnić optymalnej przestrzeni, jeśli nie uwzględni się pełnych wymagań dotyczących ruchu pieszych. W praktyce, jeśli nie zaimplementuje się standardowych wymogów dotyczących szerokości drogi transportowej, można napotkać poważne problemy, takie jak wąskie przejścia, które ograniczają swobodę ruchu oraz zwiększają ryzyko wypadków. Ważne jest, aby projektować drogi transportowe zgodnie z przyjętymi normami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dla szerokości dróg w kontekście bezpieczeństwa transportu oraz efektywności operacyjnej.

Pytanie 31

Który dokument, stosowany w transporcie morskim, przedstawiono na rysunku?

A. Kwit sternika.

B. Listę ładunkową.

C. Notę gotowości.

D. Notę bukingową.

Wybór innej odpowiedzi niż kwit sternika wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące dokumentacji w transporcie morskim. Nota bukingowa to dokument, który potwierdza rezerwację przestrzeni ładunkowej na statku. Aby zrozumieć różnicę, warto zauważyć, że nota bukingowa nie ma charakteru potwierdzenia przyjęcia ładunku na pokład, lecz jedynie rejestruje umowę przewozu. Podobnie, nota gotowości, choć również istotna, dotyczy stanu przygotowania statku do realizacji przewozu, a nie samego przyjęcia ładunku. Lista ładunkowa z kolei, to dokument zawierający szczegółowe informacje o wszystkich towarach przewożonych na statku, ale nie jest on wydawany przez sternika, a raczej przez armatora lub agenta morskiego. Często pojawiają się mylne przekonania, że te dokumenty są ze sobą wymienne, jednak każdy z nich pełni unikalną rolę w procesie transportu. W praktyce, błędne zrozumienie funkcji tych dokumentów może prowadzić do poważnych problemów w logistyce morskiej, takich jak opóźnienia w dostawach oraz trudności w egzekwowaniu roszczeń związanych z ładunkiem.

Pytanie 32

Jak nazywa się system organizacji zadań transportowych, w którym istnieje szereg punktów przeładunkowych, na których towary przeładowywane są na mniejsze środki transportu i dostarczone do klienta?

A. Obwodowy.

B. Sztafetowy.

C. Promienisty.

D. Wahadłowy.

Odpowiedź sztafetowy jest poprawna, ponieważ odnosi się do systemu organizacji zadań transportowych, który charakteryzuje się zastosowaniem szeregu punktów przeładunkowych. W tym modelu transportu towary są rozdzielane na mniejsze partie, które następnie są dostarczane do klientów za pomocą mniejszych środków transportu, takich jak furgonetki czy samochody dostawcze. Przykładem zastosowania systemu sztafetowego mogą być centra dystrybucji, które obsługują rynek lokalny. W takich centrach produkty są przyjmowane z dużych magazynów, a następnie rozdzielane do poszczególnych punktów sprzedaży lub klientów indywidualnych. Takie podejście zwiększa efektywność operacyjną oraz pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb klientów, minimalizując jednocześnie koszty transportu. Stosowanie tego rodzaju systemu jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, które kładą nacisk na optymalizację procesów oraz zrównoważony rozwój.

Pytanie 33

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 2.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 3.

Poprawna odpowiedź to ilustracja 3, ponieważ przedstawia ona kluczowe elementy infrastruktury liniowej transportu kolejowego, takie jak torowiska i sieci trakcyjne. Infrastruktura ta jest niezwykle istotna w kontekście zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu kolejowego. Torowiska są fundamentem, po którym poruszają się pociągi, a ich jakość i sposób utrzymania mają bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo podróży. Sieci trakcyjne, które dostarczają energię elektryczną do pociągów elektrycznych, również są częścią infrastruktury liniowej. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w tej dziedzinie jest regularne monitorowanie stanu torów oraz sieci trakcyjnych, co pozwala na wczesne wykrywanie usterek i ich skuteczne usuwanie. Właściwe zarządzanie infrastrukturą kolejową jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii i wypadków, a także dla zapewnienia terminowości przewozów.

Pytanie 34

Przedsiębiorstwo transportowe dysponuje 20 samochodami ciężarowymi. W poszczególnych dniach ostatniego tygodnia eksploatowano odpowiednio: 14, 12, 18, 16, 13, 8 i 10 pojazdów. W ilu procentach, średniotygodniowo, wykorzystano pojazdy bazy transportowej?

A. 90%

B. 65%

C. 35%

D. 80%

Aby obliczyć średniotygodniowe wykorzystanie pojazdów w przedsiębiorstwie transportowym, należy zsumować liczbę eksploatowanych samochodów w poszczególnych dniach tygodnia, a następnie podzielić tę sumę przez liczbę dni oraz przez całkowitą liczbę posiadanych pojazdów. W analizowanym przypadku suma wykorzystanych pojazdów wynosi 14 + 12 + 18 + 16 + 13 + 8 + 10 = 91. Średnia dzienna wynosi zatem 91/7 = 13. Przechodząc do obliczenia średniego wykorzystania, podzielimy liczbę wykorzystanych pojazdów przez liczbę posiadanych pojazdów (20) i pomnożymy przez 100%, co daje (13/20) * 100% = 65%. W praktyce, zrozumienie poziomu wykorzystania floty pozwala na optymalizację kosztów, efektywniejsze planowanie tras oraz identyfikację ewentualnych problemów z dostępnością pojazdów. W branży transportowej dąży się do utrzymania wysokiego wskaźnika wykorzystania, co wpływa na rentowność oraz konkurencyjność firmy, zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania flotą.

Pytanie 35

Na rysunku przedstawiono przewóz z wykorzystaniem naczepy

A. podkontenerowej.

B. samowyładowczej.

C. niskopodwoziowej.

D. uniwersalnej.

Naczepa niskopodwoziowa jest specjalistycznym pojazdem wykorzystywanym do transportu ciężkich i ponadnormatywnych ładunków, takich jak sprzęt rolniczy, maszyny budowlane czy przemysłowe. Charakteryzuje się ona niską konstrukcją, która umożliwia przewóz obiektów o dużych wysokościach, które nie mogłyby być transportowane na standardowych naczepach. Przykładem zastosowania naczepy niskopodwoziowej jest transport dużych maszyn, takich jak kombajny czy koparki, gdzie niska platforma zapewnia stabilność ładunku i minimalizuje ryzyko uszkodzenia podczas transportu. W branży transportowej, zgodnie z normami i regulacjami, naczepy te są kluczowe, aby zminimalizować ryzyko związane z przewozem materiałów o nietypowych wymiarach. Używając naczep niskopodwoziowych, firmy transportowe muszą także przestrzegać przepisów dotyczących wysokości i wagi ładunków, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz zgodności z lokalnymi regulacjami prawa drogowego.

Pytanie 36

Tabela przedstawia informacje o naczepach należących do przedsiębiorstwa. Które dwie naczepy nadają się do przewozu 33 palet o wymiarach 1200 mm/800 mm, których nie można piętrzyć?

A. 1 i 2

B. 1 i 3

C. 2 i 4

D. 2 i 3

Wybór naczep 1 i 2 jako odpowiedzi jest poprawny ze względu na ich zdolność do pomieszczenia 33 palet o wymiarach 1200 mm x 800 mm, które nie mogą być piętrzone. Zgodnie z zasadami transportu, w przypadku palet, których nie można układać jedna na drugą, istotne jest, aby naczepa miała odpowiednią powierzchnię, umożliwiającą ich swobodne ułożenie. Naczepy 1 i 2 są zaprojektowane z wystarczającą powierzchnią załadunkową, co sprawia, że są zgodne z normami transportowymi. Przykładowo, w logistyce transportowej standardowe naczepy do przewozu palet mają wymiary dostosowane do standardów, takich jak ISO, co zapewnia efektywność w transporcie. Zastosowanie naczep 1 i 2 w tym przypadku nie tylko spełnia wymogi wymiarowe, ale także pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co przekłada się na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 37

Zgodnie z załączonym fragmentem rozporządzenia dopuszczalna masa całkowita pojazdu przedstawionego na rysunku, wynosi

A. 38 t

B. 44 t

C. 36 t

D. 28 t

Odpowiedź 36 ton jest poprawna, ponieważ zgodnie z punktem 6) rozporządzenia dotyczącego dopuszczalnych mas całkowitych pojazdów, dla pojazdu ciągnika siodłowego o dwóch osiach i naczepy o dwóch osiach, dopuszczalna masa całkowita wynosi 36 ton, jeśli odległość między osiami naczepy jest mniejsza niż 1,8 m. W analizowanym przypadku odległość wynosi 1,75 m, co spełnia wspomniany warunek. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w kontekście transportu drogowego, ponieważ przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej może prowadzić do niewłaściwego rozkładu obciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko wypadków drogowych oraz przyspiesza zużycie pojazdu. Przestrzeganie tych norm jest również podstawą dla uzyskania odpowiednich pozwoleń i licencji, które są niezbędne do legalnej działalności transportowej w wielu krajach. Zrozumienie tych zasad wpływa na bezpieczeństwo na drodze oraz ochronę infrastruktury transportowej.

Pytanie 38

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

A. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

B. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

C. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.

D. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.

Odpowiedź "nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Ustawą Prawo o ruchu drogowym, ładunek transportowany pojazdem nie może wystawać na większą odległość niż 1,5 m od miejsca siedzenia kierowcy. Taka regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego. W przypadku nadmiernego wystawienia ładunku z przodu pojazdu, może dojść do zmniejszenia widoczności kierującego oraz destabilizacji pojazdu podczas manewrów. Przykładowo, w przypadku transportu długich przedmiotów, takich jak belki czy rury, warto zastosować odpowiednie oznakowanie oraz dodatkowe wsparcie w postaci zabezpieczeń, co zgodne jest z dobrymi praktykami transportowymi, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Dodatkowo, znajomość tych przepisów jest istotna dla profesjonalnych kierowców i operatorów transportu, którzy muszą dostosować swoje działania do obowiązujących norm prawnych.

Pytanie 39

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu 272 kartonów o wymiarach: 300 x 300 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.), na paletach EUR o wymiarach: 1200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Kartonów i palet nie wolno piętrzyć. He naczep należy zastosować do przewiezienia ładunku, jeżeli w jednej naczepie mieszczą się 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) w jednej warstwie?

A. 2 naczepy.

B. 4 naczepy.

C. 3 naczepy.

D. 1 naczepę.

Odpowiedź 1 naczepę jest prawidłowa, ponieważ obliczenia dotyczące pojemności transportowej naczepy uwzględniają zarówno wymiary kartonów, jak i palet. Każda paleta ma wymiary 1200 x 800 mm, co daje powierzchnię podstawy równą 0,96 m². Kartony o wymiarach 300 x 300 x 1000 mm zajmują 0,09 m² każdy. Przewożąc 272 kartony, potrzebujemy 272 x 0,09 m² = 24,48 m² powierzchni. Po podzieleniu tej powierzchni przez powierzchnię palety uzyskujemy 24,48 m² / 0,96 m² = 25,5 - co oznacza, że potrzebujemy 26 palet do przewozu wszystkich kartonów. W naczepie, która pomieści 34 palety w jednej warstwie, wystarczy jedna naczepa do przewiezienia ładunku. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe muszą uwzględniać zarówno wymiary ładunku, jak i pojemność naczepy, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i optymalizacji kosztów transportu. W przypadku standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na zalecenia dotyczące układania ładunków, które minimalizują ryzyko uszkodzenia towaru.

Pytanie 40

Jaką odległość pokona pojazd jadący ze średnią prędkością 45 km/h w czasie ciągłej jazdy przez 4 godziny i 12 minut?

A. 180,0 km

B. 199,5 km

C. 185,5 km

D. 189,0 km

Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd, należy skorzystać ze wzoru: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku prędkość wynosi 45 km/h, a czas jazdy to 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny, co daje 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie, podstawiając wartości do wzoru, mamy: odległość = 45 km/h × 4,2 h = 189 km. To obliczenie jest zgodne z podstawowymi zasadami fizyki ruchu i jest powszechnie stosowane w motoryzacji oraz logistyce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może występować w planowaniu tras transportowych, gdzie czas przejazdu oraz średnia prędkość są kluczowymi elementami efektywności. Znajomość tych podstawowych wzorów umożliwia również lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów transportowych oraz planowanie zasobów w branży transportowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej