Kwalifikacja: MTL.03 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu metalurgicznego
Odczytaj z rysunku, jaka powinna być zawartość i rodzaj środka poślizgowego zastosowanego w procesie prasowania, aby wytrzymałość na zginanie wypraski z proszku żelaza wynosiła minimum 15 MPa.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 0,5% kwasu stearynowego jest prawidłowa, ponieważ z wykresu wynika, że dodatek tego środka poślizgowego skutkuje wytrzymałością na zginanie wyprasek z proszku żelaza przekraczającą 20 MPa. Tak wysoka wytrzymałość nie tylko spełnia minimalne wymaganie 15 MPa, ale także zapewnia dodatkowy margines bezpieczeństwa, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach inżynieryjnych. Kwas stearynowy jest często stosowany w przemyśle materiałów kompozytowych, ponieważ poprawia nie tylko wytrzymałość, ale także właściwości przetwórcze proszków metalicznych. Warto również zauważyć, że zasady dobrej praktyki inżynieryjnej zalecają stosowanie środków poślizgowych, które nie tylko wpływają na wytrzymałość mechaniczną, ale także na proces produkcji, ułatwiając formowanie i zmniejszając zużycie narzędzi. W przypadku prasowania proszków metalicznych, odpowiednia zawartość środka poślizgowego jest krytyczna dla osiągania optymalnych wyników.
Wybór innej opcji niż 0,5% kwasu stearynowego wskazuje na kilka istotnych nieporozumień dotyczących zastosowania środków poślizgowych w procesie prasowania proszków metalicznych. Na przykład, stearynian cynku w stężeniach 1,0% oraz 0,5% nie osiąga wymaganej wytrzymałości na zginanie, co może sugerować niewłaściwe zrozumienie właściwości tego związku. Stearynian cynku, mimo że jest użytecznym dodatkiem w niektórych procesach, nie generuje wystarczającej wytrzymałości mechanicznej, co jest kluczowe w kontekście wytrzymałości na zginanie, a jego stosowanie może prowadzić do strukturalnych osłabień. Z kolei stężenie 0,15% stearynianu cynku również nie spełnia wymagań dotyczących wytrzymałości, co może wynikać z faktu, że zbyt niska ilość środka poślizgowego nie zapewnia odpowiedniego smarowania oraz nie wpływa pozytywnie na proces formowania. Typowym błędem jest również niedocenianie znaczenia odpowiedniej kompozycji chemicznej, co może prowadzić do wyników poniżej oczekiwań. Również substancje takie jak kwas stearynowy, choć mają swoje zalety, w nieodpowiednich stężeniach mogą obniżać jakość gotowego produktu. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować wyniki badań i stosować odpowiednie stężenia, które zapewnią wymagane właściwości mechaniczne w gotowym produkcie.