Poprawna odpowiedź to 6,0 m, co wynika z analizy przekroju poprzecznego nasypu torowiska. W tym przypadku odległość krawędzi podstawy nasypu od osi nasypu jest sumą odległości od osi do krawędzi podstawy po obu stronach. Z uwagi na zastosowaną proporcję nachylenia skarpy 1:1,5 oraz wysokość nasypu wynoszącą 2,0 m, obliczenia prowadzą do wniosku, iż każda z krawędzi znajduje się 3,0 m od osi. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają skrupulatne obliczenie wszelkich wymiarów nasypów, aby zapewnić odpowiednią stabilność konstrukcji. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne przy projektowaniu infrastruktury kolejowej, a standardy budowlane nakładają obowiązek zachowania odpowiednich proporcji i kątów nachylenia, aby zminimalizować ryzyko osunięcia się ziemi oraz zapewnić bezpieczeństwo ruchu kolejowego.
W przypadku wyboru błędnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, jakie pomyłki mogły prowadzić do takiego wyniku. Na przykład, wybór 4,8 m może wynikać z błędnego założenia, że wysokość nasypu i jego nachylenie wpływają bezpośrednio na odległość od osi. W rzeczywistości, odległość ta jest ustalana na podstawie konkretnego układu geometrycznego i nie jest to po prostu suma wysokości i nachylenia. Z kolei wybór 4,5 m może być rezultatem zrozumienia, że obie krawędzie są w równych odległościach od osi, co jest błędne przy analizie tego typu konstrukcji. Każda z krawędzi ma swoje granice, które są ustalone na podstawie specyfikacji inżynieryjnych. Wybór 3,0 m również jest mylny, gdyż nie uwzględnia właściwego podziału odległości na obie krawędzie, co prowadzi do niedoszacowania całkowitego wymiaru. W projektowaniu nasypów bardzo ważne jest, aby pamiętać o tym, iż zarówno kąt nachylenia, jak i wysokość mają kluczowe znaczenie w ustaleniu stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Dlatego błędne wybory mogą wynikać z braku zrozumienia zasady działania skarp oraz ich wpływu na geometrię nasypu.
