Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń
Zawód: Technik mechanik
Jeśli długość toczenia wynosi l, dobieg l1 wybieg l2, posuw f, prędkość obrotowa n, szybkość skrawania v, ilość przejść i, to czas główny tg wyraża się wzorem

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla wzór na czas główny t_g, który jest kluczowy w procesach skrawania. Wzór ten wyraża relację między długością toczenia (l), dobiegiem (l_1), wybiegiem (l_2), posuwem (f) oraz prędkością obrotową (n). W praktyce oznacza to, że czas główny jest proporcjonalny do całkowitej długości ruchu narzędzia i odwrotnie proporcjonalny do iloczynu posuwu i prędkości obrotowej. Przykładowo, w obróbce mechanicznej, przy zwiększeniu posuwu lub prędkości obrotowej czas obróbki skraca się, co jest kluczowe dla efektywności produkcji. Warto również zauważyć, że znajomość tego wzoru jest niezbędna w kontekście planowania procesów technologicznych oraz optymalizacji produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży inżynieryjnej. Zastosowanie wzoru w praktyce pozwala na precyzyjne oszacowanie czasu obróbki, co ma ogromne znaczenie w zarządzaniu produkcją oraz kosztami.
Wybór odpowiedzi innej niż A może wynikać z nieporozumienia co do definicji czasu głównego t_g oraz sposobu jego obliczania. Często zdarza się, że osoby mylą długość toczenia z innymi parametrami procesu skrawania, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, nie uwzględniając dobiegu i wybiegu, można niedoszacować całkowitego czasu obróbki, co w praktyce skutkuje wydłużeniem cyklu produkcyjnego. Kolejnym typowym błędem jest pomijanie wpływu posuwu i prędkości obrotowej na czas skrawania; są to kluczowe parametry, które bezpośrednio wpływają na efektywność procesu. Nieprawidłowe zrozumienie tych relacji może prowadzić do niewłaściwego doboru narzędzi skrawających oraz parametrów obróbczych, co ma negatywny wpływ na jakość detali, a także na trwałość narzędzi. W praktyce, obliczenia te są wspierane przez oprogramowanie inżynieryjne, które pozwala na symulację i optymalizację procesów, jednakże kluczowe pozostaje zrozumienie teoretycznych podstaw, aby właściwie interpretować wyniki i podejmować świadome decyzje technologiczne.