Odpowiedź Euro III jest prawidłowa, ponieważ wartości emisji spalin badane w pojeździe mieszczą się w granicach określonych przez tę normę. Norma Euro III, wprowadzona w 2000 roku, wprowadza bardziej rygorystyczne limity emisji dla samochodów z silnikami benzynowymi, co przyczynia się do poprawy jakości powietrza. W przypadku badanych wartości: CO = 0,55 g/km, HC = 0,14 g/km i NOx = 0,01 g/km, wszystkie mieszczą się w granicach limitów dla Euro III, które wynoszą odpowiednio: CO ≤ 2,30 g/km, HC ≤ 0,20 g/km oraz NOx ≤ 0,15 g/km. Spełnienie wymagań norm Euro III wpływa pozytywnie na środowisko, a wprowadzenie nowoczesnych technologii w pojazdach, takich jak układy katalityczne, było kluczowe dla osiągnięcia tych standardów. Ponadto, przestrzeganie norm emisji jest wymagane w wielu krajach europejskich, co ma na celu redukcję zanieczyszczeń i ochronę zdrowia publicznego. Warto zaznaczyć, że znajomość tych norm jest kluczowa dla inżynierów i projektantów w branży motoryzacyjnej.
Wybór normy Euro IV lub Euro II jest nieprawidłowy, ponieważ wartości emisji pojazdu nie spełniają odpowiednich wymagań tych norm. Euro IV, która weszła w życie w 2005 roku, wprowadza jeszcze bardziej rygorystyczne limity emisji, w szczególności dotyczące tlenków azotu (NOx) oraz węglowodorów (HC). W przypadku Euro IV, dopuszczalne wartości wynoszą: CO ≤ 1,00 g/km, HC ≤ 0,10 g/km oraz NOx ≤ 0,08 g/km. Pojazd z wynikami 0,55 g/km CO oraz 0,14 g/km HC nie spełniałby wymagań tej normy z uwagi na zbyt wysoką emisję CO. Podobnie, normy Euro II, wprowadzone w 1996 roku, również miały inne limity, które były mniej restrykcyjne niż Euro III, ale nadal wyższe niż wartości zmierzone dla badanych spalin. Te normy ustalają limit dla CO na 2,0 g/km, HC na 0,25 g/km oraz NOx na 0,20 g/km. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że pojazd o niskiej emisji może automatycznie spełniać nowsze normy bez analizy konkretnych wartości. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy standard ma swoje unikalne wymagania, dlatego analiza wyników wymaga uwzględnienia dokładnych limitów dla danej normy emisji. Zrozumienie różnic między tymi normami jest niezbędne dla inżynierów i projektantów branży motoryzacyjnej, aby mogli efektywnie oceniać, które normy spełniają ich pojazdy.
