Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 17:00
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 17:14

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oznaczenie YLY 3×6 mm2 dotyczy przewodu

A. 6-żyłowego, o żyłach aluminiowych w izolacji polietylenowej i powłoce polietylenowej.

B. 3-żyłowego, o żyłach miedzianych w izolacji polwinitowej i powłoce polwinitowej.

C. 6-żyłowego, o żyłach miedzianych w izolacji polietylenowej i powłoce polietylenowej.

D. 3-żyłowego, o żyłach aluminiowych w izolacji polwinitowej i powłoce polwinitowej.

Odpowiedź wskazująca na przewód 3-żyłowy, o żyłach miedzianych w izolacji polwinitowej i powłoce polwinitowej, jest poprawna, ponieważ oznaczenie YLY 3×6 mm² jednoznacznie wskazuje na cechy techniczne tego przewodu. Przewody te są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych i charakteryzują się dobrą elastycznością oraz odpornością na czynniki mechaniczne. Użycie miedzi jako materiału przewodzącego zapewnia doskonałe właściwości przewodzenia prądu, co jest istotne w kontekście wydajności energetycznej instalacji. Izolacja polwinitowa zapewnia odpowiednią odporność na temperaturę oraz chemikalia, co czyni ten typ przewodu idealnym do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, gdzie może być narażony na niekorzystne warunki atmosferyczne. Dodatkowo, zgodnie z normami IEC 60228 oraz PN-HD 60364, zastosowanie przewodów miedzianych w instalacjach elektrycznych znacznie podnosi bezpieczeństwo operacyjne oraz efektywność systemów energetycznych. W praktyce, przewody YLY 3×6 mm² są często stosowane w domowych instalacjach oświetleniowych oraz do zasilania urządzeń elektrycznych o średnim poborze mocy.

Pytanie 2

Na rysunku przedstawiony jest symbol

A. dekodera.

B. kodera.

C. multipleksera.

D. demultipleksera.

Odpowiedzi, które sugerują, że symbol przedstawia koder, dekoder lub demultiplekser, opierają się na błędnym zrozumieniu funkcji układów cyfrowych. Koder jest układem, który przekształca sygnały wejściowe w mniejsze liczby sygnałów wyjściowych, co jest odwrotnością działania dekodera, który wykonuje konwersję z mniejszej liczby sygnałów na większą. Oba te układy nie mają zastosowania w przypadku, gdy mamy do czynienia z wieloma wejściami i jednym wyjściem, co jest kluczowe dla działania multiplekserów. Z kolei demultiplekser rozdziela pojedynczy sygnał wyjściowy na wiele sygnałów wyjściowych, co również nie pasuje do przedstawionego symbolu. Typowym błędem w rozumieniu tych układów jest mylenie ich funkcji w systemach cyfrowych. W procesie nauczania warto skupić się na różnicach między tymi układami oraz ich zastosowaniami w praktyce, ponieważ zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla projektowania złożonych systemów elektronicznych. Szerokie zrozumienie tych koncepcji pozwala na lepsze projektowanie oraz wdrażanie rozwiązań w inżynierii elektronicznej.

Pytanie 3

Jakich bramek TTL należy użyć do bezpośredniego sterowania przekaźnika elektromechanicznego?

A. Trójstanowych.

B. Z otwartym kolektorem.

C. Z układem Schmitta.

D. Z tranzystorami Schottky'ego.

Wybór bramek TTL do sterowania przekaźnikiem elektromechanicznym powinien być przemyślany, ponieważ nie wszystkie z nich są przeznaczone do tego celu. Wiele osób myli różne rodzaje bramek, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, bramy z tranzystorami Schottky'ego, choć charakteryzujące się niskim spadkiem napięcia w stanie włączenia, nie są odpowiednie do bezpośredniego sterowania obciążeniami indukcyjnymi, jak przekaźniki. Przekaźnik wymaga pewnego poziomu napięcia do prawidłowego działania, a brama z tranzystorami Schottky'ego nie zapewnia wystarczającej mocy do jego załączenia. Podobnie, bramy trójstanowe, które są projektowane do pracy w trybie wysokiej, niskiej i trójstanowej, nie mają zdolności do zapewnienia odpowiedniego prądu do zasilania cewki przekaźnika. Użytkownicy mogą również mylić bramy z układem Schmitta z bramami otwartymi kolektorami, jednak bramy Schmitta są używane głównie do formowania sygnałów i zapewnienia ich stabilności, ale nie są przeznaczone do obciążeń indukcyjnych. Pomijanie tych różnic może prowadzić do awarii układów, a nawet do uszkodzenia komponentów. Kluczowym błędem jest zatem niewłaściwe zrozumienie zastosowania poszczególnych typów bramek logicznych w kontekście ich współpracy z obciążeniami, co jest fundamentalne w projektach automatyki i elektroniki.

Pytanie 4

Linka o zwiększonej giętkości, splatana z wielu drobnych drucików miedzianych, ma oznaczenie literowe

A. YDY

B. DY

C. YDYp

D. LgY

Wybór oznaczeń takich jak DY, YDY czy YDYp może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji przewodów elektrycznych. Oznaczenie DY odnosi się do przewodów z izolacją polwinitową, które nie są tak elastyczne jak linki LgY i wykorzystywane są głównie w instalacjach stacjonarnych. Ta pomyłka może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie przewody z izolacją polwinitową mają podobne właściwości giętkości. Z kolei YDY to oznaczenie, które odnosi się do przewodów o dużej elastyczności, ale zbudowanych z innych materiałów, które niekoniecznie są tak elastyczne jak te z miedzi. Ostatnie oznaczenie, YDYp, sugeruje przewody o większej odporności na uszkodzenia mechaniczne, ale ich strukturą nie jest tak optymalna do zastosowań wymagających dużej giętkości. Tego rodzaju myśli mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego przewodu dla danej aplikacji, co może skutkować problemami z wydajnością i niezawodnością połączeń elektrycznych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnice między różnymi oznaczeniami oraz ich zastosowaniami w praktyce, aby unikać błędów w obrębie projektowania i realizacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 5

Skrót ADSL oznacza technologię umożliwiającą

A. przesyłanie informacji cyfrowej poprzez fale radiowe.

B. odbiór naziemnej telewizji cyfrowej.

C. szerokopasmowy asymetryczny dostęp do sieci teleinformatycznych.

D. kompresję audio i wideo.

ADSL, czyli Asymmetrical Digital Subscriber Line, to technologia szerokopasmowego dostępu do internetu, która wykorzystuje istniejące linie telefoniczne do przesyłania danych cyfrowych. Jej główną cechą jest asymetryczność, co oznacza, że prędkość pobierania danych (downstream) jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania danych (upstream). Dzięki temu ADSL jest szczególnie przystosowane do typowego użytkowania, gdzie użytkownicy częściej pobierają dane (np. przeglądanie stron internetowych, oglądanie filmów) niż je wysyłają. Przykładem zastosowania ADSL jest domowe lub biurowe łącze internetowe, które umożliwia korzystanie z szerokopasmowego dostępu bez potrzeby instalacji kosztownych infrastrukturalnych rozwiązań. ADSL jest zgodne z międzynarodowymi standardami ITU-T G.992.1, co zapewnia interoperacyjność między różnymi urządzeniami i dostawcami usług. Ponadto, ADSL jest często wykorzystywane w kontekście usług Triple Play, które integrują dostęp do internetu, telewizji i telefonii w jedną ofertę.

Pytanie 6

W systemach telewizyjnych stosuje się kable o impedancji falowej

A. 120 Ω

B. 100 Ω

C. 50 Ω

D. 75 Ω

Kabel 75 Ω to taki standard w telewizji, zwłaszcza do przesyłania wideo. Dzięki wysokiej impedancji te kable mają mniejsze straty sygnału i lepiej się dopasowują, co jest istotne, gdy obraz leci na dużą odległość. Używa się ich w praktycznie każdym systemie telewizyjnym – od anten po różne urządzenia, nawet w instalacjach satelitarnych. Generalnie, jeśli chodzi o wysoka jakość sygnału, to kabli 75 Ω powinniśmy używać do przesyłania sygnałów wideo, aby zmniejszyć zakłócenia. Warto też pamiętać, że odpowiedni kabel ma ogromne znaczenie w telewizji, a normy międzynarodowe, jak IEC 61169, potwierdzają, że trzeba ich przestrzegać.

Pytanie 7

Jaka jest prawidłowa kolejność czynności wykonywanych podczas demontażu uszkodzonej kamery monitoringu?

A. Wyłączenie zasilania, odłączenie przewodów zasilających, zdemontowanie kamery, odłączenie przewodu sygnałowego.

B. Odłączenie przewodu sygnałowego, wyłączenie zasilania, odłączenie przewodów zasilających, zdemontowanie kamery.

C. Wyłączenie zasilania, odłączenie przewodów zasilających, odłączenie przewodu sygnałowego, zdemontowanie kamery.

D. Wyłączenie zasilania, odłączenie przewodu sygnałowego, odłączenie przewodów zasilających, zdemontowanie kamery.

Zgadza się, żeby bezpiecznie zdemontować kamerę, najpierw musisz wyłączyć zasilanie. To podstawowa zasada, bo zapobiega nieprzyjemnym sytuacjom, jak porażenie prądem. Potem odłączasz przewody zasilające, ale z zachowaniem ostrożności, bo nie chcesz zrobić zwarcia. Kiedy już masz wszystko odłączone, to czas na przewód sygnałowy. To ważne, żeby nie uszkodzić systemu monitoringu. Na końcu, jak masz pewność, że wszystko jest odłączone, możesz przystąpić do demontażu kamery. Takie podejście pozwala na bezpieczne i sprawne serwisowanie sprzętu, a to bardzo ważne, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 8

Pokazany na rysunkach wskaźnik cyfrowy wskazuje wartość

A. napięcia stałego.

B. prądu przemiennego.

C. prądu stałego.

D. napięcia przemiennego.

Wskaźnik cyfrowy przedstawiony na rysunku wskazuje wartość napięcia przemiennego, co jest jednoznacznie sygnalizowane przez znak (~) obok wartości 220V. Użycie znaku napięcia przemiennego jest standardową praktyką w branży elektrotechnicznej, co pozwala na łatwe rozróżnienie między napięciem stałym a przemiennym. W kontekście praktycznym, znajomość tego rozróżnienia jest kluczowa dla bezpieczeństwa w pracy z instalacjami elektrycznymi. Napięcie przemienne, często stosowane w sieciach zasilających, jest powszechnie wykorzystywane w gospodarstwach domowych i przemyśle. Przykłady zastosowania napięcia przemiennego obejmują zasilanie urządzeń gospodarstwa domowego, takich jak lodówki, pralki czy telewizory, które działają na standardowym napięciu 230V. Dodatkowo, w kontekście projektowania obwodów elektrycznych, istotne jest zrozumienie, że napięcie przemienne charakteryzuje się zmiennością, co wpływa na dobór komponentów elektronicznych i zabezpieczeń. Znajomość tego typu wskaźników jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 9

W dokumentacji technicznej zasilacza impulsowego zapisano, że tętnienia napięcia wyjściowego są mniejsze niż 50 mVpp. Oznacza to, że mniejsza niż 50 mV jest wartość

A. średnia napięcia tętnień.

B. skuteczna napięcia tętnień.

C. międzyszczytowa napięcia tętnień.

D. maksymalna napięcia tętnień.

Wybór odpowiedzi dotyczącej skutecznej, maksymalnej lub średniej wartości napięcia tętnień jest mylący i nieadekwatny w kontekście opisanego problemu. Skuteczna wartość napięcia odnosi się do napięcia zmiennego, które dostarcza taką samą moc do obciążenia jak napięcie stałe. W przypadku tętnień, skuteczna wartość nie jest miarodajnym wskaźnikiem jakości napięcia, ponieważ nie uwzględnia ona zmienności sygnału w czasie, a jedynie jego efektywną moc. Z kolei maksymalna wartość odnosi się do najwyższego punktu napięcia w danym cyklu, co nie pozwala na pełne zrozumienie dynamiki sygnału. Średnia wartość napięcia również nie jest adekwatna, ponieważ nie odzwierciedla wahań napięcia, które mogą mieć negatywny wpływ na działanie urządzeń. W praktyce, projektując zasilacze impulsowe, kluczowe jest skupienie się na międzyszczytowej wartości tętnień, aby zapewnić ich stabilność i minimalizować wpływ na inne elementy układu. Często błędne wnioski wynikają z mylnego interpretowania definicji parametrów elektrycznych, co może prowadzić do niewłaściwego projektowania i nieoptymalnych rozwiązań w systemach zasilania.

Pytanie 10

Brak opaski uziemiającej na przegubie ręki pracownika przy montażu układów CMOS może być przyczyną

A. poparzenia gorącym spoiwem.

B. porażenia prądem elektrycznym.

C. uszkodzenia sprzętu lutowniczego.

D. uszkodzenia układów scalonych.

Brak opaski uziemiającej na przegubie ręki podczas montażu układów CMOS to spory błąd, bo może prowadzić do uszkodzenia tych układów przez gromadzenie się ładunków elektrostatycznych. Układy CMOS są na to mega wrażliwe, co może skutkować ich trwałym uszkodzeniem, na przykład zmianami w ich właściwościach elektrycznych. Dlatego właśnie używanie opaski jest super ważne w miejscach, gdzie pracuje się z delikatnymi komponentami elektronicznymi. Opaska ta sprawia, że ładunek jest odprowadzany i przez to zmniejsza się ryzyko uszkodzeń. Z własnego doświadczenia wiem, że przestrzeganie norm jak ANSI/ESD S20.20 czy IEC 61340-5-1, które mówią o najlepszych praktykach w ochronie przed ESD, naprawdę się opłaca, jeśli chcemy mieć pewność co do jakości naszych produktów. Regularne szkolenia dla pracowników oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony jak maty ESD czy opaski są kluczowe, by zminimalizować ryzyko przy montażu wrażliwych komponentów.

Pytanie 11

Jaki układ cyfrowy realizuje przedstawioną tablicę prawdy?

A. Dekoder.

B. Koder.

C. Transkoder.

D. Komparator.

Wybór innych opcji, takich jak komparator, dekoder czy transkoder, wskazuje na pewne nieporozumienia związane z funkcjonalnością poszczególnych układów cyfrowych. Komparator to układ, który porównuje dwa sygnały wejściowe i generuje wyjście na podstawie tego porównania, co jest zupełnie inne od działania kodera, który przekształca dane wejściowe na kody binarne. Dekoder, z drugiej strony, wykonuje odwrotną operację do kodera, tzn. przekształca kody binarne z powrotem na sygnały wyjściowe, co również nie odpowiada funkcji przedstawionej w tablicy prawdy. Podobnie transkoder, który służy do konwersji danych z jednego formatu na inny, nie ma zastosowania w kontekście, gdzie wymagane jest przypisanie unikalnych kodów do sygnałów wejściowych. Błąd polega na myleniu funkcji układów cyfrowych, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi układami jest kluczowe w projektowaniu systemów cyfrowych oraz stosowaniu odpowiednich komponentów w inżynierii elektronicznej. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z podstawowymi definicjami i funkcjami tych układów, co znacznie ułatwia ich właściwe zastosowanie w praktyce.

Pytanie 12

Do badania ciągłości żył przewodu teletechnicznego należy wykorzystać

A. galwanometr.

B. woltomierz.

C. częstościomierz.

D. omomierz.

Omomierz jest przyrządem pomiarowym, który służy do oceny oporu elektrycznego, co czyni go idealnym narzędziem do badania ciągłości żył przewodu teletechnicznego. W praktyce, ciągłość żył jest kluczowa dla zapewnienia prawidłowej pracy instalacji teletechnicznych, ponieważ przerwy w obwodzie mogą prowadzić do awarii systemów komunikacyjnych. Używając omomierza, technik może pomierzyć opór między końcówkami przewodów; w przypadku wartości bliskiej zeru, możemy mieć pewność, że przewód jest ciągły. Standardy branżowe, takie jak IEC 61010, podkreślają znaczenie pomiarów oporu w ocenie bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie takich pomiarów przed oddaniem systemu do użytku oraz regularne kontrole w ramach prewencji. W kontekście teletechniki, omomierz jest niezastąpionym narzędziem, które pozwala na szybką identyfikację problemów związanych z ciągłością, co może zaoszczędzić czas i koszty w dłuższej perspektywie.

Pytanie 13

Skrót DISEqC oznacza

A. konwerter satelitarny do hybrydowych sieci kablowych.

B. modulator jedno wstęgowy do zbiorczych systemów telewizyjnych.

C. adapter sieciowy do transmisji sygnałów satelitarnych.

D. protokół komunikacyjny do sterowania urządzeniami satelitarnymi.

DISEqC, czyli Digital Satellite Equipment Control, to taki protokół, który pozwala na łatwiejsze zarządzanie urządzeniami satelitarnymi, jak konwertery i przełączniki. Dzięki temu, co wymyślono w DISEqC, możemy zdalnie sterować tymi urządzeniami za pomocą sygnałów przez kabel współosiowy, co naprawdę ułatwia życie przy konfigurowaniu i używaniu systemów satelitarnych. to nie jest może coś super skomplikowanego, ale żeby korzystać z różnych sygnałów z wielu satelitów, no to DISEqC staje się mega przydatne, bo pozwala nam przełączać się między różnymi kanałami telewizyjnymi czy radiowymi bez potrzeby manualnego grzebania w konwerterach. Co ciekawe, ten standard jest dość powszechny w branży telekomunikacyjnej, więc warto go znać, jeśli chce się działać w tej dziedzinie. Poza tym, DISEqC działa razem z innymi standardami jak DVB-S, co oznacza, że można go używać z wieloma różnymi urządzeniami. Znajomość DISEqC i tego, jak to działa, zdecydowanie ułatwia projektowanie i korzystanie z systemów satelitarnych, według mnie to naprawdę ważne.

Pytanie 14

Za pomocą narzędzia pokazanego na rysunku wykonuje się montaż

A. złączy F

B. złączy BNC

C. modułów KEYSTONE

D. wtyków RJ-45

Odpowiedź, wskazująca na montaż modułów KEYSTONE za pomocą narzędzia przedstawionego na rysunku, jest absolutnie poprawna. Nóż krosowniczy, znany również jako punch down tool, jest specjalistycznym narzędziem używanym do zakończenia kabli w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych. Moduły KEYSTONE są niezwykle popularne w projektach budowy sieci, ponieważ umożliwiają prostą i efektywną realizację połączeń na etapie instalacji. Połączenie przewodów z modułem KEYSTONE poprzez użycie noża krosowniczego zapewnia trwałość i niezawodność, co jest kluczowe w kontekście standardów takich jak TIA/EIA-568, które definiują wymagania dla instalacji kabli strukturalnych. Zastosowanie modułów KEYSTONE w gniazdach ściennych czy panelach krosowych ułatwia przyszłe rozbudowy oraz serwisowanie sieci. Dzięki ich modularnej budowie, użytkownicy mogą łatwo i szybko wymieniać komponenty lub aktualizować technologie, co czyni je niezwykle wszechstronnym rozwiązaniem w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 15

Do montażu kabla systemu alarmowego na ścianie betonowej należy wykorzystać

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad montażu oraz właściwości materiałów budowlanych. Na przykład, użycie elementów montażowych, które nie są przeznaczone do mocowania w betonie, może prowadzić do poważnych problemów. Nieprawidłowe zastosowanie wkrętów samogwintujących lub śrub bez kołków rozporowych może skutkować ich nieodpowiednią stabilnością, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do odrywania się zamocowanych elementów. W przypadku twardych materiałów budowlanych, takich jak beton, konieczne jest zastosowanie kołków rozporowych, które są w stanie skutecznie rozprzestrzenić obciążenie na powierzchni ściany. Ignorowanie tych zasad podczas montażu może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie w systemach alarmowych, gdzie niezawodność i bezpieczeństwo są kluczowe. Ponadto, warto pamiętać, że niektóre materiały mocujące, takie jak taśmy klejące czy niewłaściwe wkręty, mogą nie spełniać wymogów wytrzymałościowych, co naraża cały system na ryzyko awarii. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do standardów budowlanych oraz rekomendacji producentów, aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność zamontowanych systemów.

Pytanie 16

Staranne mycie i odtłuszczenie powierzchni płytki przed montażem elementów elektronicznych wykonywane jest w celu

A. zapobiegania utlenianiu się lutu.

B. zwiększenia temperatury topnienia lutu.

C. zapobiegania pękaniu lutu.

D. zwiększenia adhezji lutowia z polem lutowniczym.

Zaniechanie starannego mycia i odtłuszczenia powierzchni może prowadzić do szeregu problemów, jednak twierdzenie, że ma to na celu zapobieganie utlenianiu się lutu, jest błędne. Utlenianie lutu to proces chemiczny, który zachodzi niezależnie od czystości powierzchni płytki, zwłaszcza gdy lutowia są narażone na działanie atmosfery. W rzeczywistości, utlenianie może być kontrolowane poprzez odpowiednią manipulację temperaturą lutowania oraz stosowanie odpowiednich topników, a nie przez czystość przygotowanego podłoża. Ponadto, zapobieganie pękaniu lutu jest wynikiem właściwego doboru materiałów lutowniczych i technik lutowania, a nie samego mycia powierzchni. Zastosowanie odpowiednich materiałów o właściwej plastyczności i wytrzymałości pozwala na skuteczne zapobieganie pękaniu połączeń lutowniczych. Warto również zauważyć, że zwiększenie temperatury topnienia lutu nie jest związane z czystością powierzchni, ale z właściwościami chemicznymi i fizycznymi samego lutowia. Prawidłowe przygotowanie powierzchni jest częścią szerszej praktyki inżynieryjnej, która obejmuje nie tylko mycie, ale również kontrolę procesów lutowniczych, co podkreśla znaczenie wieloaspektowego podejścia do problemu jakości w elektronice.

Pytanie 17

Przewód zakończony wtykiem F stosowany jest do podłączenia

A. instalacji antenowej z odbiornikiem.

B. dysku twardego z płytą główną.

C. sygnału video.

D. zasilacza z płytą główną.

Przewód zakończony wtykiem F jest powszechnie stosowany w instalacjach antenowych, zarówno w systemach telewizyjnych, jak i radiowych. Jego konstrukcja i sposób wykonania pozwalają na efektywne przesyłanie sygnałów o wysokiej częstotliwości, co jest kluczowe w kontekście odbioru sygnału telewizyjnego i radiowego. Wtyk F charakteryzuje się gwintowanym połączeniem, co zapewnia dobrą izolację i minimalizację strat sygnałowych. W praktyce, stosowanie wtyków F jest normą w instalacjach satelitarnych, gdzie łączą one anteny satelitarne z dekoderami, a także w instalacjach kablowych, gdzie są używane do podłączeń kabli koncentrycznych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również zwrócić uwagę na jakość używanych przewodów oraz odpowiednie ich zakończenie, co znacząco wpływa na jakość odbioru. Na przykład, przy podłączaniu telewizora do anteny, zastosowanie wtyków F zapewni lepszą jakość sygnału i mniejsze zakłócenia w porównaniu do innych typów złączy.

Pytanie 18

Proces technologiczny wymaga, aby w pomieszczeniu o kubaturze 18 m3 zachowana była temperatura 40 st. C +- 5 st. C. Najczęściej stosowanym sterownikiem elementów grzejnych będzie

A. układ sterowania czasowego

B. regulator tyrystorowy mocy

C. układ sterowania ręcznego

D. regulator dwustawny

Układ sterowania ręcznego, regulator tyrystorowy mocy i układ sterowania czasowego to metody, które w określonych warunkach mogą być użyteczne, jednak nie odpowiadają one wymaganiom opisanym w pytaniu, gdzie kluczowe jest skuteczne i precyzyjne zarządzanie temperaturą w wąskim zakresie. Układ sterowania ręcznego polega na manualnym ustawianiu grzewania, co nie tylko nie zapewni automatyzacji, ale także zwiększy ryzyko nieefektywnego ogrzewania lub przegrzewania pomieszczenia. Regulator tyrystorowy mocy, choć stosowany w aplikacjach wymagających regulacji mocy, nie zapewnia takiej precyzji w zakresie włączania i wyłączania, jak regulator dwustawny, co może prowadzić do wahań temperatury. Z kolei układ sterowania czasowego jest używany głównie do programowania pracy urządzeń w określonych przedziałach czasowych, co nie jest wystarczające w sytuacji wymagającej stałej regulacji temperaturowej. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda z tych metod może automatycznie dostosować się do zmieniających się warunków, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W przypadku wymaganej precyzji w utrzymaniu temperatury, zastosowanie regulatora dwustawnego jest jedynym odpowiednim rozwiązaniem, które spełnia kryteria stabilności i efektywności energetycznej.

Pytanie 19

Schemat montażowy zawiera

A. sposób połączenia elementów w urządzeniu i kolejność ich montażu.

B. schematy blokowe wskazujące współdziałanie elementów.

C. wykaz części zamiennych oraz zasady eksploatacji urządzenia.

D. rysunki złożeniowe całości wyrobów z podanymi warunkami technicznymi.

Odpowiedź wskazująca na sposób połączenia elementów w urządzeniu oraz kolejność ich montażu jest prawidłowa, ponieważ schemat montażowy ma kluczowe znaczenie dla poprawnego złożenia i działania urządzenia. W praktyce, schemat montażowy przedstawia szczegółowe instrukcje, które są niezbędne dla techników i inżynierów zajmujących się budową maszyn lub skomplikowanych systemów. Przykładem może być montaż zespołów w silnikach, gdzie precyzyjne ukazanie kolejności oraz sposobu połączenia elementów, takich jak wały, korbowody czy tłoki, jest niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego działania oraz długowieczności. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, kładą duży nacisk na dokumentację procesów oraz formy wizualne, które wspierają zrozumienie i wykonywanie zadań montażowych. Zastosowanie schematu montażowego pozwala także na szybką identyfikację błędów oraz ułatwia szkolenie nowych pracowników w zakresie technik montażowych.

Pytanie 20

Multiswitche pozwalają na

A. wybór odbieranych programów telewizyjnych.

B. ustawienie kąta azymutu anteny.

C. budowę instalacji antenowej o dowolnej liczbie gniazd odbiorczych.

D. regulację wszystkich torów satelitarnych.

Multiswitche to urządzenia stosowane w systemach telewizji satelitarnej, które umożliwiają rozdzielenie sygnału satelitarnego na wiele gniazd odbiorczych. Dzięki nim można zbudować instalację antenową o dowolnej liczbie odbiorników, co jest szczególnie przydatne w dużych obiektach, takich jak bloki mieszkalne czy hotele. Multiswitch pozwala na podłączenie wielu dekoderów do jednego talerza satelitarnego. W praktyce oznacza to, że mieszkańcy mogą korzystać z różnych programów telewizyjnych bez potrzeby instalacji osobnych anten. Warto podkreślić, że dobrze zaprojektowana instalacja z użyciem multiswitchy powinna uwzględniać odpowiednie normy, takie jak EN 50083-2, które dotyczą parametrów technicznych systemów rozdzielających sygnały. Właściwe dobranie multiswitcha oraz jego konfiguracja mogą zadecydować o jakości odbioru i stabilności sygnału w różnych warunkach użytkowania.

Pytanie 21

Podłączenie urządzenia elektronicznego posiadającego I klasę ochronności do gniazdka instalacji elektrycznej bez bolca ochronnego może skutkować

A. wzrostem temperatury pracy urządzenia.

B. skróceniem czasu eksploatacji.

C. pojawieniem się napięcia na obudowie.

D. uszkodzeniem urządzenia.

Podłączenie urządzenia elektronicznego posiadającego I klasę ochronności do gniazdka instalacji elektrycznej bez bolca ochronnego stwarza ryzyko pojawienia się napięcia na obudowie. Urządzenia te są projektowane w taki sposób, aby ich obudowy były uziemione, co zapobiega przypadkowemu porażeniu prądem w sytuacji awaryjnej. W przypadku, gdy bolca ochronnego brakuje, obudowa nie jest uziemiona, co oznacza, że w przypadku awarii lub zwarcia, napięcie może pojawić się na obudowie urządzenia. Przykładem zastosowania tej zasady jest użycie urządzeń takich jak pralki, lodówki, czy komputery, które powinny być podłączane do gniazdek z uziemieniem, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Normy dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego, takie jak IEC 61140, podkreślają znaczenie poprawnego uziemienia dla ochrony przed ryzykiem porażenia prądem. Dobre praktyki w zakresie instalacji elektrycznych nakazują, aby każde urządzenie klasy I było zawsze podłączane do gniazdka z bolcem ochronnym, co minimalizuje ryzyko wystąpienia niebezpiecznych sytuacji.

Pytanie 22

Który z wymienionych elementów elektronicznych przedstawiono symbolem graficznym?

A. Transoptor.

B. Fotodiodę.

C. Fototranzystor.

D. Fotorezystor.

Fototranzystor, który został przedstawiony na zdjęciu, to element elektroniczny działający jako czujnik światła oraz wzmacniacz sygnału. Jego charakterystyczny symbol graficzny, który wyraźnie odzwierciedla strukturę tranzystora, zawiera dodatkowe strzałki wskazujące na część światłoczułą, co czyni go unikalnym w porównaniu do innych elementów, takich jak fotorezystor czy fotodioda. Fototranzystory znajdują szerokie zastosowanie w automatyce, systemach oświetleniowych oraz w technologii fotoniki, gdzie są wykorzystywane do detekcji światła w różnorodnych aplikacjach, od czujników obecności po systemy komunikacji optycznej. Stosując fototranzystory w projektach, inżynierowie powinni zwracać uwagę na parametry takie jak czułość na promieniowanie oraz szybkość reakcji, co pozwala na efektywne dostosowanie ich do specyficznych potrzeb aplikacji. Znajomość symboliki oraz funkcji takich elementów jest kluczowa w inżynierii elektronicznej i pozwala na bardziej efektywne projektowanie układów elektronicznych.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiono układ regulacji temperatury. W momencie obniżenia temperatury poniżej zadanej wartości układ sterowania podaje napięcie o wartości 12 V na cewkę przekaźnika, którego zadaniem jest włączenie grzałki. Wskaż połączenie styków NO, NC i C przekaźnika z zaciskami PIN1 i PIN2, zapewniające opisane działanie układu.

A. NC-niepodłączony, C-PIN1, NO-PIN2.

B. NC-PIN1, C-PIN2, NO-niepodłączony.

C. NC-PIN2, C-niepodłączony, NO-PIN1.

D. NC-PIN1, C-niepodłączony, NO-PIN2.

Wybór nieprawidłowego połączenia styków przekaźnika może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji każdego z nich. Styk Normally Closed (NC) jest domyślnie zamknięty, co oznacza, że w sytuacji, gdy nie jest podawane napięcie na cewkę przekaźnika, obwód ten pozostaje zamknięty. W przypadku układów grzewczych, konieczne jest, aby grzałka była zasilana tylko w momencie, gdy temperatura spada poniżej zadanej wartości, co wymaga zatem, aby styk NC pozostał niepodłączony. W przeciwnym razie, grzałka mogłaby być zasilana w sytuacji, gdy nie jest to pożądane, co może prowadzić do nieefektywności energetycznej i potencjalnych uszkodzeń sprzętu. Podłączenie styku C do PIN2 lub pozostawienie go niepodłączonym uniemożliwia prawidłowe zasilenie grzałki, ponieważ nie nastąpi zamknięcie obwodu w momencie podania napięcia na cewkę przekaźnika. W praktyce, ważne jest zrozumienie, jak działają przekaźniki i ich styki w kontekście automatyki, aby unikać błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania urządzeń. Właściwe podłączenie elementów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, efektywności oraz zgodności z normami branżowymi.

Pytanie 24

Jaka będzie zależność prądu spoczynkowego od temperatury w tranzystorowej końcówce mocy wzmacniacza m.cz., w której nie działa układ kompensacji temperaturowej?

A. Zwiększy się prąd spoczynkowy wraz ze wzrostem temperatury.

B. Brak zależności prądu spoczynkowego od temperatury.

C. Wzrośnie lub zmaleje prąd spoczynkowy w zależności od zastosowanych tranzystorów.

D. Zmniejszy się prąd spoczynkowy wraz ze wzrostem temperatury.

Zrozumienie zależności prądu spoczynkowego od temperatury w tranzystorach mocy jest kluczowe dla prawidłowego projektowania układów elektronicznych. Odpowiedzi sugerujące brak zależności prądu spoczynkowego od temperatury są nieprawidłowe, ponieważ tranzystory, takie jak BJT, wykazują wyraźny wzrost prądu przy wzroście temperatury. Ignorowanie tego zjawiska prowadzi do poważnych problemów w działaniu urządzeń elektronicznych. Zmniejszenie prądu spoczynkowego w odpowiedzi na wzrost temperatury jest również błędne, ponieważ efektywnie obniżyłoby to wydajność tranzystora, co mogłoby prowadzić do zniekształceń sygnału. Istotnym błędem myślowym jest założenie, że różne rodzaje tranzystorów mogą działać w ten sposób, jednak w praktyce wszystkie tranzystory typu BJT mają podobne właściwości temperaturowe, co powoduje, że prąd spoczynkowy wzrasta wraz z temperaturą. Użytkownicy powinni być świadomi, że bez odpowiedniego zarządzania termicznego i kompensacji, wzrastający prąd spoczynkowy może prowadzić do nieodwracalnych szkód w komponentach. Dobrą praktyką w projektowaniu układów elektronicznych jest przewidywanie tych zmian i implementacja układów zabezpieczających, które dostosowują parametry pracy do zmieniających się warunków, co jest istotnym elementem w zapewnieniu długotrwałej i niezawodnej pracy urządzeń.

Pytanie 25

Na wejście wzmacniacza, którego schemat pokazano na rysunku, podano napięcie Uwe=100 mV. Na wyjściu pojawiło się napięcie Uwy=100 mV. Określ przyczynę takiego zachowania się wzmacniacza.

A. R1 stanowi zwarcie.

B. R1 stanowi przerwę.

C. R2 stanowi przerwę.

D. R1 i R2 stanowią zwarcie.

W przypadku, gdy R2 stanowi przerwę, napięcie wyjściowe wzrosłoby do maksymalnej wartości, którą może dostarczyć wzmacniacz. To błędne przekonanie wynika z niepełnego zrozumienia roli rezystancji R2 w obwodzie wzmacniacza operacyjnego. R2 jest kluczowym elementem w ustalaniu wzmocnienia sygnału, a przerwa w tym elemencie skutkuje brakiem możliwości odczytania napięcia wyjściowego, co prowadziłoby do błędnych wniosków. Inna niepoprawna koncepcja dotyczy sytuacji, w której R1 miałby stanowić zwarcie. W rzeczywistości, zwarcie R1 prowadziłoby do tego, że napięcie na wyjściu wzmacniacza wynosiłoby zbliżone do zera, ponieważ nie byłoby możliwości wzmacniania sygnału. Ponadto, stwierdzenie, że R1 i R2 stanowią zwarcie, również nie jest prawdziwe, ponieważ obie rezystancje w takim przypadku powinny uniemożliwić jakiekolwiek wzmocnienie sygnału, co jest sprzeczne z założeniem wzmacniaczy operacyjnych. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach to mylenie pojęć sprzężenia zwrotnego z parametrami obwodu oraz brak analizy wpływu poszczególnych rezystancji na działanie wzmacniacza. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i diagnozowania obwodów elektronicznych.

Pytanie 26

Na ilustracji przedstawiono schemat regulowanego stabilizatora napięcia LM317. Jaka powinna być wartość rezystora R1, aby zakres regulacji napięcia wyjściowego układu wynosił od 1,25 V do 15 V?

A. 100 Ω

B. 200 Ω

C. 470 Ω

D. 330 Ω

Wybór niewłaściwej wartości rezystora R1 w układzie stabilizatora LM317 może prowadzić do poważnych problemów z regulacją napięcia wyjściowego. Odpowiedzi takie jak 100 Ω, 330 Ω czy 470 Ω są niepoprawne, ponieważ nie zapewniają pożądanej regulacji napięcia w zakresie od 1,25 V do 15 V. Ustawienie rezystora R1 na 100 Ω spowoduje, że maksymalne napięcie wyjściowe będzie znacznie niższe niż oczekiwane, co ograniczy funkcjonalność układu. Z kolei wartość 330 Ω czy 470 Ω sprawi, że napięcie wyjściowe będzie niewystarczające do uzyskania górnego limitu 15 V, co może być krytyczne w aplikacjach wymagających wyższego napięcia. Częstym błędem jest również pomijanie zależności pomiędzy wartościami R1 i R2, co prowadzi do nieprawidłowych konkluzji na temat działania układu. Osoby podejmujące decyzje o doborze wartości komponentów często nie biorą pod uwagę specyfikacji producenta oraz tabel wartości zasilania dla LM317. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia współpraca rezystorów w układzie to fundament niezawodnego działania stabilizatora napięcia. Ostatecznie, nieodpowiedni dobór wartości rezystorów może prowadzić do niestabilności napięcia, co jest nieakceptowalne w wielu zastosowaniach elektronicznych.

Pytanie 27

Czynności, składające się na montaż anteny satelitarnej, należy wykonywać w następującej kolejności:

A. zmontowanie anteny, zamocowanie anteny w odpowiednim miejscu, wykonanie instalacji kablowej, ustawienie kąta elewacji i azymutu.

B. ustawienie kąta elewacji i azymutu, zmontowanie anteny, zamocowanie anteny w odpowiednim miejscu, wykonanie instalacji kablowej.

C. zmontowanie anteny, wykonanie instalacji kablowej, ustawienie kąta elewacji i azymutu, zamocowanie anteny w odpowiednim miejscu.

D. zmontowanie anteny, ustawienie kąta elewacji i azymutu, zamocowanie anteny w odpowiednim miejscu, wykonanie instalacji kablowej.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że montaż anteny satelitarnej powinien zaczynać się od jej zmontowania, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i funkcjonalności całego systemu. Następnie, zamocowanie anteny w odpowiednim miejscu jest niezbędne, ponieważ musi być ona umiejscowiona w taki sposób, aby miała bezproblemowy dostęp do sygnału satelitarnego. Wykonanie instalacji kablowej to kolejny istotny krok, ponieważ prawidłowe połączenie kabli zapewni efektywne przesyłanie sygnału do odbiornika. Ostatnim etapem jest ustawienie kąta elewacji i azymutu, które są niezbędne do precyzyjnego skierowania anteny na satelitę. Należy pamiętać, że każdy z tych kroków jest ze sobą powiązany i pominięcie jednego z nich może prowadzić do znacznych problemów z jakością sygnału. W praktyce, stosowanie się do tej kolejności zapewnia, że proces montażu będzie przebiegał sprawnie i efektywnie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej, a także z instrukcjami producentów anten.

Pytanie 28

Do wykrywania błędów w programach napisanych w asemblerze służy program zwany

A. konwerterem.

B. debuggerem.

C. kompilatorem.

D. linkerem.

Linker jest narzędziem odpowiedzialnym za łączenie różnych modułów kodu w jeden plik wykonywalny, jednak nie wykrywa błędów w kodzie, a jedynie łączy skompilowane jednostki kodu. Konwerter, w kontekście programowania, może odnosić się do narzędzi przekształcających kod z jednego języka na inny, co również nie ma związku z wykrywaniem błędów. Kompilator to program, który przekształca kod źródłowy napisany w języku wysokiego poziomu na kod maszynowy, ale jego główną funkcją nie jest debugowanie, a raczej generowanie kodu. Użytkownicy często mylą te terminy z powodu ich złożonego charakteru i różnorodności zastosowań w procesie tworzenia oprogramowania. W rzeczywistości, debugging jest procesem, który wymaga specyficznych narzędzi i podejść, które umożliwiają programistom analizę i interakcję z działającym programem. Często można spotkać programistów, którzy mylnie sądzą, że kompilatory i linkery są wystarczające do identyfikacji problemów w kodzie. Takie podejście prowadzi do błędnych wniosków o stanie aplikacji, ponieważ wiele błędów, zwłaszcza logicznych, nie jest w stanie zidentyfikować ani kompilator, ani linker, a jedynie debugger, który pozwala na dynamiczną analizę działania programu.

Pytanie 29

Charakterystyczne trzaski podczas regulacji siły głosu w urządzeniach akustycznych oznaczają uszkodzenie

A. potencjometru.

B. wzmacniacza mocy.

C. zasilacza.

D. głośnika.

Potencjometr to kluczowy element urządzeń audio, odpowiadający za regulację głośności. Trzaski, które mogą występować podczas dostosowywania siły głosu, najczęściej są oznaką zużycia lub uszkodzenia potencjometru. W wyniku zużycia mechanizmu lub osadzenia się zanieczyszczeń w jego wnętrzu, może dojść do zakłóceń w przewodzeniu sygnału audio. Zastosowanie wysokiej jakości potencjometrów, takich jak te zgodne ze standardami przemysłowymi, może znacznie zredukować ryzyko wystąpienia takich problemów. W praktyce, regularne czyszczenie potencjometrów oraz ich wymiana po osiągnięciu określonego progu eksploatacyjnego, np. po kilku latach intensywnego użytkowania, jest zalecane, aby zapewnić optymalną jakość dźwięku i minimalizować ryzyko zakłóceń. Utrzymanie sprzętu audio w dobrym stanie technicznym jest kluczowe dla profesjonalnych użytkowników, takich jak muzycy, technicy dźwięku oraz inżynierowie akustyczni, którzy muszą zapewnić najwyższą jakość dźwięku w każdych warunkach.

Pytanie 30

Zniekształcenia sygnału przesyłanego światłowodem jednomodowym powoduje

A. pole elektromagnetyczne.

B. dyspersja międzymodowa.

C. dyspersja chromatyczna.

D. pole elektrostatyczne.

Dyspersja międzymodowa jest zjawiskiem, które występuje głównie w światłowodach wielomodowych, gdzie różne tryby propagacji światła mogą podróżować różnymi ścieżkami. W kontekście światłowodów jednomodowych, dyspersja międzymodowa nie ma zastosowania, ponieważ te światłowody są zaprojektowane tak, aby prowadzić tylko jeden tryb światła, co minimalizuje ryzyko zniekształceń związanych z tym zjawiskiem. Pole elektromagnetyczne oraz pole elektrostatyczne również nie mają bezpośredniego wpływu na zniekształcenia sygnału w światłowodach. Pole elektromagnetyczne może wpływać na sygnały w różnych technologiach komunikacyjnych, ale w kontekście przesyłu światłowodowego nie jest to istotne, ponieważ światłowody działają na zasadzie propagacji światła, a nie fal elektromagnetycznych w tradycyjnym sensie. Pole elektrostatyczne, z drugiej strony, dotyczy interakcji ładunków elektrycznych, które również nie wpływają na sygnał w światłowodach. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia tych pojęć z dyspersją chromatyczną, której skutki są bardziej zauważalne w kontekście transmisji danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania i optymalizacji systemów światłowodowych oraz dla efektywnego rozwiązywania problemów związanych z zniekształceniami sygnału.

Pytanie 31

Przedstawiony układ pełni funkcję

A. wzmacniacza sygnału.

B. separacji galwanicznej.

C. generatora prądu.

D. zabezpieczenia przed przepięciem.

No, wybór opcji dotyczącej generatora prądu jest nie na miejscu, bo optoizolator nie wytwarza energii elektrycznej ani nie przekształca jej, jak robią to generatory. Funkcje generatorów polegają na przekształcaniu energii mechanicznej na elektryczną, co w przypadku optoizolatora nie działa. Zresztą, wzmacniacz sygnału działa na zasadzie wzmacniania amplitudy sygnału elektrycznego. To też nie jest to, co robi optoizolator, bo on nie wzmacnia sygnałów, tylko je izoluje. Zabezpieczenie przed przepięciem to coś, co ma chronić obwody przed skokami napięcia, ale to nie do końca odzwierciedla działanie optoizolatora. on nie jest zaprojektowany do tego, żeby bezpośrednio zabezpieczać przed przepięciami, a raczej do separacji galwanicznej, co daje inną formę ochrony. Dlatego takie błędne myślenie, jak mylenie izolacji z wzmacnianiem czy generowaniem energii, prowadzi do złych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeśli mamy dobrze interpretować schematy elektryczne i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 32

Antena paraboliczna służy do odbioru sygnałów

A. telewizji satelitarnej.

B. radiowych w zakresie fal długich i średnich.

C. radiowych w paśmie UKF.

D. telewizji naziemnej.

Odpowiedzi sugerujące, że antena paraboliczna służy do odbioru sygnałów telewizji naziemnej lub radiowych w paśmie UKF oraz fal długich i średnich są błędne z kilku powodów. Telewizja naziemna wykorzystuje inny typ anten, zazwyczaj anteny dipolowe lub szerokopasmowe, które są zaprojektowane do odbioru sygnałów nadawanych z wież telewizyjnych w bliskiej odległości. Anteny te nie są w stanie skoncentrować sygnału w taki sposób, jak antena paraboliczna, co ogranicza ich zasięg i jakość odbioru. Użycie anten parabolicznych do odbioru fal radiowych w zakresach UKF, długich czy średnich nie jest również uzasadnione. Fale te mają zupełnie inne właściwości fizyczne, a ich odbiór wymaga innych typów anten, które są w stanie efektywnie reagować na odpowiednią długość fali. Przykładowo, fale długie i średnie są odbierane poprzez anteny ferrytowe lub teleskopowe, które mają zdolność do odbioru sygnałów o znacznie większej długości fali. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że jedna antena może spełniać wszystkie funkcje odbiorcze, co prowadzi do nieporozumień dotyczących technologii radiowej i telewizyjnej. Każdy rodzaj sygnału wymaga dostosowanego rozwiązania antenowego, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i stabilności odbioru.

Pytanie 33

W instrukcji uruchamiania urządzenia umieszczono polecenie: "....dostroić obwód rezonansowy trymerem do częstotliwości....". Trymer to inna nazwa

A. cewki regulowanej.

B. kondensatora dostrojczego.

C. potencjometru.

D. filtru z regulowaną indukcyjnością

Cewka regulowana jest urządzeniem, które zmienia swoją indukcyjność, ale nie jest tym samym co trymer. Cewki regulowane wykorzystywane są w obwodach, gdzie zmiana indukcyjności jest kluczowa, jednak nie pełnią one funkcji dostrajania pojemności obwodu, co jest istotne w kontekście dostrajania częstotliwości. Potencjometr to element, który służy do regulacji napięcia, a nie częstotliwości. Jest szeroko stosowany w aplikacjach audio do regulacji głośności, ale nie ma zastosowania w dostrajaniu obwodów rezonansowych. Filtry z regulowaną indukcyjnością również zmieniają charakterystykę obwodu, jednak podobnie jak cewki, nie pełnią funkcji kondensatorów dostrojczych. W praktyce, często myli się te pojęcia przez brak zrozumienia ich funkcji w obwodach elektronicznych. Kluczowym błędem jest nieodróżnianie pojemności od indukcyjności, gdzie kondensator dostrojczy działa na zasadzie zmiany pojemności, a nie indukcyjności. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla skutecznego projektowania i diagnozowania układów elektronicznych.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono schemat funkcjonalny

A. przerzutnika monostabilnego '121

B. przerzutnika monostabilnego '123

C. komparatora '85

D. układu czasowego, ULY7855

Wybór innej odpowiedzi opiera się na nieporozumieniach dotyczących działania i struktury przerzutników monostabilnych oraz ich oznaczeń. Odpowiedzi, takie jak przerzutnik monostabilny '123 lub '85, są mylące, ponieważ nie odpowiadają widocznemu schematowi oraz nie pasują do standardowych oznaczeń układów. Przerzutnik monostabilny '123, mimo że również jest przerzutnikiem, różni się od '121 w kwestii budowy i zastosowania. Przerzutnik '123 jest wykorzystywany w sytuacjach, gdzie wymagana jest inna charakterystyka czasowa, co może prowadzić do błędnych aplikacji w projektach. Odpowiedź dotycząca układu czasowego ULY7855 jest także myląca, gdyż układ ten ma inną funkcję i bazuje na innych zasadach działania, co czyni go nieodpowiednim w kontekście zadania. Komparator '85, z kolei, to zupełnie inny typ układu, który służy do porównywania napięć, a nie do generowania sygnałów monostabilnych. Typowe błędy w takich zadaniach wynikają z niejasności w rozumieniu oznaczeń oraz funkcji układów elektronicznych. Kluczowe jest dokładne zrozumienie, jak poszczególne elementy współdziałają w układach oraz jakie mają specyficzne zastosowania. Brak tego zrozumienia może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i, co gorsza, błędnych projektów w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 35

Warystor jest elementem chroniącym urządzenia elektroniczne przed skutkami działania

A. wyładowań atmosferycznych.

B. promieniowania rentgenowskiego.

C. niskiej temperatury.

D. opadów deszczu.

Warystor, znany również jako rezystor nieliniowy, to element elektroniczny, który chroni urządzenia przed przepięciami, zwłaszcza wyładowaniami atmosferycznymi. Działa na zasadzie zmiany swojej rezystancji w zależności od napięcia, co pozwala na skuteczne odprowadzanie nadmiaru energii. W praktyce warystory są powszechnie stosowane w zasilaczach, urządzeniach elektronicznych oraz systemach telekomunikacyjnych, gdzie mogą zapobiegać uszkodzeniom spowodowanym nagłymi wzrostami napięcia. Standardy takie jak IEC 61000-4-5 dotyczą ochrony przed przepięciami, a warystory są kluczowymi komponentami w spełnianiu tych norm. Dzięki swoim właściwościom, warystory mogą znacznie zwiększyć niezawodność sprzętu, co jest szczególnie istotne w branżach, gdzie przerwy w działaniu mogą prowadzić do dużych strat finansowych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór warystora do konkretnej aplikacji, w tym jego napięcia przebicia i charakterystyki prądowej, ma kluczowe znaczenie dla skuteczności ochrony.

Pytanie 36

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie poparzonej w stopniu lekkim należy miejsce poparzenia

A. posmarować tłuszczem.

B. zabandażować.

C. przemyć spirytusem.

D. polewać zimną wodą.

Kiedy udzielamy pierwszej pomocy osobie, która ma lekkie poparzenie, najważniejsze jest, żeby polewać to miejsce zimną wodą. To naprawdę pomaga schłodzić skórę i sprawia, że ból jest mniejszy, a ryzyko dalszych uszkodzeń też maleje. Zimna woda działa jak naturalny środek przeciwzapalny, co może zapobiec powstawaniu bolesnych pęcherzy. Jeśli chodzi o czas, dobrze jest polewać przez przynajmniej 10-20 minut. Pamiętajmy, że woda nie powinna być lodowata, bo to może prowadzić do problemów z hipotermią. Gdy nie ma dostępu do wody, można spróbować użyć chłodzących kompresów. Takie podejście jest ważne, bo szybkie działanie w przypadku poparzenia ma duże znaczenie według wytycznych Międzynarodowej Rady Resuscytacji (ILCOR). Po schłodzeniu warto delikatnie osuszyć skórę i przykryć ranę odpowiednim opatrunkiem, żeby nie doszło do zakażenia. To wszystko, co opisałem, naprawdę ułatwia gojenie i zmniejsza ryzyko powikłań.

Pytanie 37

Jaki wpływ na pracę wzmacniacza ma zastosowanie rezystora R3 w układzie polaryzacji tranzystora?

A. Zwiększa rezystancję wejścia.

B. Zmniejsza rezystancję wejścia.

C. Realizuje dodatnie sprzężenie zwrotne.

D. Realizuje ujemne sprzężenie zwrotne.

Rezystor R3 w układzie polaryzacji tranzystora nie obniża rezystancji wejściowej, jak sugerują niektóre odpowiedzi. W rzeczywistości, jego obecność zwiększa tę rezystancję, co jest mega ważne dla stabilności wzmacniacza. Odpowiedzi wskazujące na zmniejszenie rezystancji pewnie wynikają z jakiegoś nieporozumienia, bo rezystor emiterowy działa zupełnie inaczej. Jeżeli zmniejszylibyśmy rezystancję wejściową, to źródło sygnału byłoby bardziej obciążone, co mogłoby zniekształcać wyjście. Dodatkowo mówienie o dodatnim lub ujemnym sprzężeniu zwrotnym w tej sytuacji to uproszczenie. Ujemne sprzężenie zwrotne robi się dzięki R3, bo stabilizuje punkt pracy i zwiększa rezystancję wejściową, a nie ją zmniejsza. Wiele osób myśli, że rezystor emiterowy zmniejsza impedancję, ale tu ważne jest, żeby zrozumieć, że to R3 stabilizuje układ. Tak naprawdę dla zmiany prądu bazy potrzebne jest większe napięcie wejściowe. To zrozumienie jest kluczowe, gdy projektujemy wzmacniacze, żeby mieć jak najwyższą impedancję wejściową i lepsze dopasowanie do źródła sygnału.

Pytanie 38

Jakie stany logiczne należy podać na wejścia układu logicznego TTL, przedstawionego na rysunku, aby dioda LED zaświeciła się?

A. X = 0, Y = 1

B. X = 1, Y = 1

C. X = 1, Y = 0

D. X = 0, Y = 0

Odpowiedzi X = 1, Y = 1, X = 0, Y = 1 oraz X = 1, Y = 0 prowadzą do sytuacji, w której dioda LED nie zapali się. W przypadku, gdy wejścia X i Y przyjmują wartości 1, bramka OR generuje stan wysoki (1) na swoim wyjściu, co nie sprzyja zaświeceniu diody LED, ponieważ nie ma odpowiedniej różnicy potencjałów. Ponadto, gdy tylko jedno z wejść jest w stanie wysokim, wyjście również pozostaje w stanie wysokim, co skutkuje tym samym efektem - dioda pozostaje zgaszona. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest przyjęcie, że stan wysoki na wyjściu bramki OR może aktywować diodę LED. Należy pamiętać, że diody LED wymagają konkretnego napięcia i prądu, które są osiągane tylko przy odpowiednich stanach na wejściu. W praktyce, w projektach z użyciem TTL, warto zrozumieć, jakie są funkcje poszczególnych bramek logicznych oraz ich zachowanie w różnych konfiguracjach. Umożliwia to efektywniejsze projektowanie układów oraz unikanie błędów, które mogą prowadzić do niesprawności w działaniu całego systemu.

Pytanie 39

Testowanie elektronicznego wzmacniacza akustycznego nie obejmuje

A. znajdowania anomalii w działaniu urządzenia.

B. kontroli temperatury elementów.

C. pomiaru parametrów.

D. uaktualniania oprogramowania.

Odpowiedź "uaktualnianie oprogramowania" jest poprawna, ponieważ testowanie elektronicznego wzmacniacza akustycznego koncentruje się głównie na aspektach związanych z jego wydajnością i funkcjonalnością w kontekście audio. W procesie testowania, kluczowe jest przeprowadzenie pomiaru parametrów, takich jak zniekształcenia harmoniczne, pasmo przenoszenia, czy moc wyjściowa, co pozwala na ocenę jakości dźwięku generowanego przez wzmacniacz. Kontrola temperatury elementów jest również istotna, aby zapewnić, że urządzenie nie przegrzewa się podczas pracy, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń lub obniżenia jakości dźwięku. Dodatkowo, identyfikacja anomalii w działaniu urządzenia jest kluczowa w utrzymaniu jakości i niezawodności sprzętu. Uaktualnianie oprogramowania może być istotne w kontekście poprawy funkcjonalności, ale nie jest to kluczowy element testowania samego wzmacniacza akustycznego. Przykłady dobrych praktyk w tej dziedzinie obejmują korzystanie z analizatorów widma i oscyloskopów do dokładnej analizy parametrów akustycznych.

Pytanie 40

W celu podłączenia zasilania domofonu znajdującego się w metalowej skrzynce do instalacji elektrycznej należy wykorzystać przewód YDYp 3×1,5 mm2. Przewód ma żyły w trzech kolorach: czarny (L) – żyła fazowa; niebieski (N) – żyła neutralna; żółto-zielony (PE) – żyła ochronna. Wskaż prawidłowy sposób podłączenia przewodów do zacisków domofonu.

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami w Polsce, żyły przewodu YDYp 3×1,5 mm² muszą być podłączone do zacisków domofonu w określony sposób. Żyła fazowa (L), oznaczona kolorem czarnym, powinna być podłączona do zacisku oznaczonego symbolem fazy, co zapewnia właściwe zasilanie urządzenia. Żyła neutralna (N), w kolorze niebieskim, jest odpowiedzialna za powrót prądu, dlatego jej miejsce to zacisk neutralny. Żyła ochronna (PE) w kolorze żółto-zielonym musi być podłączona do zacisku uziemienia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa całej instalacji. Zastosowanie tych zasad nie tylko zapewnia prawidłową funkcjonalność domofonu, ale także chroni użytkowników przed potencjalnym zagrożeniem porażenia prądem. Prawidłowe podłączenie zgodnie z normą PN-IEC 60364 jest kluczowe w kontekście zapewnienia ochrony przed skutkami zwarcia oraz zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. W praktyce, niewłaściwe podłączenie żyły ochronnej może prowadzić do sytuacji, w której metalowa obudowa domofonu może stać się naładowana, co stanowi bezpośrednie zagrożenie dla użytkowników. Dlatego należy zawsze przestrzegać regulacji i standardów branżowych podczas instalacji urządzeń elektrycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej