Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 12:18
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 12:34

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Radiator to

A. nastawna cewka toroidalna do strojenia radioodbiornika.

B. element odprowadzający ciepło do otoczenia.

C. radiacyjny pirometr termoelektryczny.

D. tor wykorzystywany w transmisji radiowej.

Radiator jest kluczowym elementem w systemach chłodzenia, który odprowadza ciepło generowane przez różne urządzenia, takie jak silniki, urządzenia elektroniczne czy systemy grzewcze. Jego główną funkcją jest zapewnienie efektywnego transferu ciepła do otoczenia, co jest niezbędne w celu zapobieżenia przegrzaniu urządzeń. Radiatory wykorzystywane są w różnych zastosowaniach, od komputerów po systemy HVAC (ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja). Oprócz efektywności odprowadzania ciepła, kluczowe jest również zastosowanie odpowiednich materiałów, takich jak aluminium czy miedź, które charakteryzują się wysoką przewodnością cieplną. Dobre praktyki w projektowaniu radiatorów obejmują optymalizację powierzchni wymiany ciepła oraz zapewnienie odpowiedniego przepływu powietrza wokół radiatora, co może być wspierane przez wentylatory. W standardach branżowych, takich jak IPC-9592, omówiono szczegółowo wymagania dotyczące efektywności chłodzenia w systemach elektronicznych, co podkreśla znaczenie radiatorów w kontekście niezawodności i trwałości urządzeń.

Pytanie 2

Na podstawie przedstawionej na wykresie charakterystyki określ pasmo przenoszenia wzmacniacza antenowego.

A. 50 MHz-850 MHz

B. 20 MHz-860 MHz

C. 70 MHz-800 MHz

D. 10 MHz-700 MHz

Odpowiedzi, które wskazują na inne zakresy przenoszenia, są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych charakterystyk wzmacniacza antenowego przedstawionych na wykresie. Zakresy takie jak 10 MHz-700 MHz, 20 MHz-860 MHz oraz 50 MHz-850 MHz mogą wydawać się atrakcyjne, jednakże są one zbyt szerokie lub nieadekwatne do pracy wzmacniacza opisanego w kontekście wykresu. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, zasięg 10 MHz-700 MHz obejmuje zbyt niskie częstotliwości, gdzie wzmacniacz nie osiąga efektywności, co może prowadzić do spadków wzmocnienia powyżej 3 dB. Druga odpowiedź, 20 MHz-860 MHz, z kolei zawiera zbyt wysoką granicę, co również nie odpowiada rzeczywistości przedstawionej w wykresie. Ostatnia odpowiedź, 50 MHz-850 MHz, nie tylko ma niewłaściwy dolny zakres, ale także sugeruje, że wzmacniacz może działać efektywnie na częstotliwościach, które nie są optymalne w kontekście jego specyfikacji. Błędy te mogą wynikać z niepełnego zrozumienia pojęcia pasma przenoszenia oraz istotności projektowania urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem. W praktyce, dobór wzmacniacza powinien opierać się na dokładnych analizach wykresów charakterystyk oraz dokumentacji, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników w zastosowaniach radiowych.

Pytanie 3

Adres IPv4 ma długość

A. 32 bitów.

B. 8 bitów.

C. 4 bitów.

D. 16 bitów.

Odpowiedzi wskazujące długości takie jak 8, 4 czy 16 bitów są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej architektury adresów IPv4. Adres 8-bitowy mógłby teoretycznie reprezentować jedynie 256 unikalnych adresów, co byłoby niewystarczające dla współczesnych sieci, w których tysiące urządzeń wymagają indywidualnych adresów IP. Z kolei 4 bity, które mogą reprezentować tylko 16 adresów, są skrajnie niewystarczające, co czyni tę odpowiedź niepraktyczną. Podobnie, 16-bitowy adres IP mógłby oferować 65 536 unikalnych adresów, co również nie odpowiada potrzebom globalnej sieci. W praktyce, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących struktury i wielkości protokołów sieciowych oraz ich zastosowania. Wiele osób może mylnie sądzić, że adresy IP są krótsze, co prowadzi do nieprawidłowej oceny realnych potrzeb adresacji w sieciach. Warto zwrócić uwagę na rozwój IPv6, gdzie długość adresu wynosi 128 bitów, co pozwala na znacznie większą liczbę unikalnych adresów, odpowiadając na rosnące zapotrzebowanie w erze Internetu rzeczy i powszechnej cyfryzacji.

Pytanie 4

Na ekranie oscyloskopu zaobserwowano przedstawiony na ilustracji czasowy przebieg napięcia. Jaka jest szybkość narastania napięcia?

A. 1 ms

B. 4 V

C. 4 mV/s

D. 4 V/ms

Wybór odpowiedzi 4 V/ms jako poprawnej wynika z dokładnego zrozumienia pojęcia szybkości narastania napięcia, które definiuje się jako zmianę napięcia w stosunku do czasu, w jakim ta zmiana zachodzi. W analizowanej sytuacji napięcie wzrasta z 0 V do 4 V w czasie 1 ms. Aby obliczyć szybkość narastania, stosujemy wzór: szybkość narastania = (zmiana napięcia) / (czas zmiany) = (4 V - 0 V) / (1 ms) = 4 V/ms. Takie obliczenia są kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych, szczególnie w dziedzinach związanych z elektroniką i automatyką. W praktyce, znajomość wartości szybkości narastania napięcia ma znaczenie w projektowaniu układów elektronicznych, gdzie zbyt szybkie zmiany napięcia mogą prowadzić do uszkodzeń komponentów. Przykładami zastosowań mogą być układy scalone, które często mają ograniczenia dotyczące szybkości narastania sygnałów, aby zapewnić ich stabilność i niezawodność. Dobrze znana zasada to, że w elektronice szybkie zmiany napięcia mogą prowadzić do zjawisk takich jak oscylacje czy zakłócenia, dlatego projektanci muszą uwzględniać te parametry w swoich rozwiązaniach.

Pytanie 5

Wykonując pomiar napięcia w układzie sterowania przekaźnikiem, przedstawionym na schemacie, woltomierz wskazał wartość napięcia 24 V. Oznacza to, że

A. tranzystor T jest w stanie nasycenia.

B. tranzystor T jest w stanie zatkania.

C. przez cewkę przekaźnika płynie prąd sterowania.

D. dioda D1 jest w stanie przewodzenia.

Wybór jednej z niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania tranzystorów w układach elektronicznych. Jeżeli zaznaczono, że dioda D1 jest w stanie przewodzenia, to sugeruje, że w obwodzie jest obecny prąd, a to w rzeczywistości nie ma miejsca, ponieważ pomiar napięcia na cewce przekaźnika wynosi 24 V, co oznacza, że nie ma prądu płynącego przez cewkę. W stanie przewodzenia dioda powinna wpłynąć na pomiar napięcia w taki sposób, że stanowiłby on niższą wartość. Podobnie, stwierdzenie, że tranzystor T jest w stanie nasycenia, jest mylne, ponieważ w takim przypadku napięcie na cewce przekaźnika byłoby bliskie 0 V, co niewątpliwie nie zachodzi przy wskazaniu 24 V. Ostatecznie, wybór odpowiedzi mówiącej o prądzie sterowania przez cewkę przekaźnika jest również błędny, ponieważ przy napięciu 24 V na cewce przekaźnika nie może płynąć prąd, co obala tę koncepcję. Zrozumienie podstawowych zasad działania tranzystorów i ich stanów pracy, jak nasycenie oraz zatkanie, jest kluczowe dla prawidłowego diagnozowania i projektowania obwodów elektronicznych. Systemy te funkcjonują w oparciu o konkretne zasady działania, które powinny być dobrze rozumiane, aby uniknąć typowych błędów analizy i pomiaru.

Pytanie 6

W jakim celu podczas prac z układami scalonymi CMOS stosuje się element wskazany strzałką na ilustracji?

A. Wyrównania potencjału na obydwu nadgarstkach serwisanta.

B. Odprowadzenia ładunku elektrostatycznego z ciała serwisanta.

C. Blokady przed opuszczeniem stanowiska pracy przez serwisanta.

D. Podłączenia serwisanta do napięcia zasilania układu scalonego.

Bransoleta antystatyczna, wskazana na ilustracji, pełni kluczową rolę w ochronie wrażliwych komponentów elektronicznych, takich jak układy scalone CMOS, przed uszkodzeniami spowodowanymi ładunkiem elektrostatycznym (ESD). ESD może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, co czyni stosowanie takich elementów w pracach serwisowych standardem w branży. Działanie bransolety opiera się na odprowadzeniu ładunku ze ciała serwisanta do ziemi, co eliminuje ryzyko zgromadzenia ładunku elektrycznego. Używając bransolety, serwisant minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów i zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy. W praktyce, przed przystąpieniem do naprawy lub testowania układów scalonych, serwisanci są zobowiązani do założenia bransolety, co jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii elektronicznej. Istotne jest również, aby bransoleta była prawidłowo uziemiona i odpowiednio dopasowana, co zwiększa jej skuteczność. Właściwe stosowanie bransolety antystatycznej jest zgodne z normami IPC i ESD Association, które zalecają środki ochrony przed ESD w środowiskach pracy z elektroniką.

Pytanie 7

W zwrotnicy głośnikowej trójdrożnej doszło do uszkodzenia (w jednym elemencie nastąpiła przerwa), w wyniku którego przestał odtwarzać dźwięk wyłącznie głośnik średniotonowy Gs. Wskaż uszkodzony element.

A. C2

B. L2

C. C1

D. L1

Wybór odpowiedzi C2, C1, czy L1 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i połączeń w zwrotnicy głośnikowej. Cewka L1 i kondensator C1 są odpowiedzialne za filtrowanie sygnałów w pasmach niskotonowych i średniotonowych, jednak nie mają bezpośredniego wpływu na działanie głośnika średniotonowego GS. Z kolei kondensator C2 również nie jest elementem bezpośrednio związanym z przerwaniem obwodu dla głośnika średniotonowego. W procesie analizy schematu zwrotnicy, kluczowe jest zrozumienie, że każdy głośnik ma przypisane konkretne elementy filtrujące. Cewka L2 jest odpowiedzialna za dostarczanie odpowiedniego pasma częstotliwości do głośnika średniotonowego. Usunięcie lub uszkodzenie tego elementu wprowadza przerwę w obwodzie, co z automatu wyłącza głośnik ze swojego zadania. Wybór elementów filtrujących oparty na niewłaściwym schemacie może prowadzić do błędnych decyzji w kontekście diagnozowania problemów z systemem audio. W analizie schematu zwrotnicy, niezrozumienie roli każdego z elementów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i utrudniać efektywną naprawę sprzętu. Istotne jest posiadanie wiedzy na temat funkcji poszczególnych elementów w kontekście całego systemu audio.

Pytanie 8

Na schemacie blokowym instalacji antenowej element oznaczony cyfrą 3 to

A. konwerter.

B. multiswitch.

C. wzmacniacz.

D. zwrotnica.

W przypadku błędnego wyboru odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na szczegółowe różnice między wzmacniaczem a innymi komponentami instalacji antenowej. Konwerter, który często mylony jest z wzmacniaczem, pełni funkcję przetwarzania sygnału, a nie jego wzmacniania. Jego zadaniem jest konwersja sygnałów satelitarnych na format, który może być przetwarzany przez odbiornik telewizyjny. To różni go diametralnie od wzmacniacza, który ma na celu zwiększenie mocy sygnału, a nie jego transformację. Multiswitch z kolei jest urządzeniem, które umożliwia podłączenie kilku odbiorników do jednego źródła sygnału, co również nie jest funkcją wzmacniacza. Wzmacniacze są kluczowe, gdy sygnał jest zbyt słaby, natomiast multiswitch zaspokaja potrzeby związane z dystrybucją sygnału. Zwrotnica to urządzenie, które rozdziela sygnały z różnych źródeł, co również nie jest zgodne z funkcją wzmacniacza. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia tych funkcji, co jest typowym błędem w rozumieniu działania instalacji antenowych. Dla lepszego zrozumienia warto zapoznać się z normami i standardami branżowymi, które precyzują role poszczególnych elementów w systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 9

Standardowe napięcie zasilania dla pojedynczego urządzenia podłączonego do portu USB (wyłączając USB Power Delivery) to

A. 1,2 V

B. 12 V

C. 1,5 V

D. 5 V

Podane odpowiedzi 1, 1,5 oraz 12 V są niepoprawne w kontekście standardowego napięcia zasilania dla portów USB. Napięcie 1,2 V i 1,5 V są typowe dla technologii baterii, takich jak ogniwa NiMH, które są używane w niektórych urządzeniach, ale nie są to standardowe wartości dla zasilania przez USB. Stosowanie takich wartości napięcia w kontekście portów USB prowadziłoby do niewłaściwego funkcjonowania urządzeń, które wymagają stabilnego zasilania na poziomie 5 V. Napięcie 12 V jest z kolei typowe dla zasilaczy stosowanych w komputerach stacjonarnych lub innych urządzeniach o większym zapotrzebowaniu energetycznym. W przypadku portów USB, zastosowanie wyższego napięcia niż 5 V bez odpowiednich zabezpieczeń może prowadzić do uszkodzenia sprzętu i jest sprzeczne z normami USB, które jasno określają maksymalne poziomy napięcia. Ważne jest, aby przy podłączaniu urządzeń do portów USB zwracać uwagę na te parametry, aby uniknąć błędów w zasilaniu, które mogą prowadzić do awarii lub uszkodzenia komponentów. Niezrozumienie standardowych wartości napięcia oraz ich zastosowania w różnych kontekstach jest powszechnym błędem, który może negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo i funkcjonalność urządzeń elektronicznych.

Pytanie 10

Warunkiem równowagi mostka przedstawionego na rysunku jest zależność

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na niedostateczne zrozumienie zasad działania mostka Wheatstone'a oraz jego zastosowań w praktyce. W przypadku odpowiedzi, które nie są zgodne z równaniem R1 * R4 = R2 * R3, pojawia się błąd w interpretacji relacji między rezystancjami. Niezrozumienie tego związku prowadzi do błędnych wniosków dotyczących równowagi mostka. Często w takich sytuacjach uczniowie mogą mylnie sądzić, że wystarczy jedynie porównać wartości rezystancji, ignorując fakt, że to ich iloczyny muszą być równe. Tego rodzaju myślenie prowadzi do typowych pułapek w rozwiązywaniu zadań związanych z obwodami elektrycznymi. W praktyce niepoprawne podejście do analizy mostka może skutkować błędami w pomiarach, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów w projektowaniu obwodów. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że równanie równowagi mostka jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania tego układu oraz jego zastosowań w elektrotechnice. Warto zwrócić uwagę na metodykę pomiarów oraz zasady rządzące działaniem obwodów, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 11

Podczas montażu układu błędnie włączono jedną z diod prostowniczych. Wskaż tę diodę.

A. D1

B. D2

C. D3

D. D4

Wybierając którąkolwiek z pozostałych diod jako błędnie włączoną, można łatwo wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które często związane jest z powierzchownym zrozumieniem funkcji diod w mostku prostowniczym. Dioda D1, D3 i D4 są zainstalowane w odpowiednich kierunkach, co pozwala im na prawidłowe przewodzenie prądu w cyklu prostowania. Zasadniczo, mostek prostowniczy działa na zasadzie umożliwienia przepływu prądu tylko w jednym kierunku w każdej połowie cyklu napięcia przemiennego. Wybór diody, która wydaje się być źle zainstalowana, może wynikać z niedostatecznej analizy kierunku, w którym prąd ma płynąć. Często zdarza się, że osoby montujące takie układy nie zwracają uwagi na oznaczenia diod oraz schematy, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe zrozumienie działania diod i ich orientacji w obwodzie jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności całego układu. Przyczyną błędów może być także nieprawidłowe znaczenie diod lub mylenie ich funkcji w różnych zastosowaniach, co podkreśla konieczność szkoleń i praktyki w zakresie instalacji i projektowania układów elektronicznych. Warto pamiętać, że stosowanie się do norm i standardów branżowych, takich jak IEC 61131 dla automatyki przemysłowej, może znacznie zmniejszyć ryzyko popełnienia podobnych błędów.

Pytanie 12

Przestawione na rysunku elementy to

A. fotorezystory.

B. potencjometry.

C. kondensatory.

D. dławiki.

Podejmując próbę identyfikacji elementów elektronicznych na zdjęciu, ważne jest zrozumienie podstawowych różnic między dławikami a innymi komponentami, takimi jak fotorezystory, potencjometry i kondensatory. Fotorezystory to elementy, które zmieniają swoją oporność w zależności od natężenia światła, co czyni je istotnymi w aplikacjach związanych z detekcją światła, jednak nie mają one uzwojeń ani rdzeni, co wyklucza je z tej kategorii. Potencjometry, będąc regulowanymi rezystorami, służą do zmiany wartości oporu w obwodzie, co jest użyteczne w aplikacjach, gdzie wymagana jest regulacja głośności lub jasności, ale również nie występują w nich cechy dławika. Z kolei kondensatory gromadzą ładunek elektryczny i mają zdolność do wygładzania napięcia w obwodach, co również jest zupełnie inną funkcją od tłumienia zakłóceń, za co odpowiedzialne są dławiki. Wpływ na myślenie o tych komponentach mają często uproszczenia i stereotypy, które można spotkać w literaturze oraz materiałach edukacyjnych, przez co niektórzy mogą mylnie przypisywać dławikom funkcje innych elementów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych komponentów ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, co wymaga od inżyniera umiejętności ich właściwej identyfikacji i zastosowania w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 13

Jeśli w układzie zasilającym o działaniu ciągłym zamiast mostka Graetza wstawi się pojedynczą diodę prostowniczą, to wartość współczynnika tętnień

A. wzrośnie.

B. pozostanie bez zmian.

C. zmaleje.

D. będzie równy 0.

Odpowiedzi, które sugerują, że współczynnik tętnień będzie równy zeru, zmaleje lub pozostanie bez zmian, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad działania prostowników oraz charakterystyki sygnałów zmiennych. W przypadku prostownika jednopołówkowego, konfiguracja z pojedynczą diodą prostowniczą powoduje, że tylko jedna połówka cyklu napięcia przemiennego jest prostowana. To prowadzi do wyraźnego wzrostu tętnień, ponieważ na wyjściu pojawiają się niepełne cykle. W rzeczywistości, wzrost współczynnika tętnień związany jest z faktem, że napięcie wyjściowe nie jest wygładzane w takim stopniu, jak w przypadku mostka Graetza. Ponadto, mylne jest przypuszczenie, że zmiana z mostka na pojedynczą diodę może prowadzić do zmniejszenia tętnień – w rzeczywistości, prostownik jednopołówkowy, zgodnie z normami branżowymi, jest zazwyczaj stosowany w mniej wymagających aplikacjach, gdzie wyższe tętnienia są akceptowalne, a nie w systemach, które wymagają stabilnego napięcia. Dlatego, aby uniknąć takich błędów myślowych, kluczowe jest zrozumienie, jak różne rodzaje prostowników wpływają na jakość napięcia wyjściowego oraz ich zastosowanie w praktycznych rozwiązaniach elektrycznych.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełnią tranzystory T5 i T6 w układzie przedstawionym na schemacie?

A. Stopnia końcowego.

B. Aktywnego obciążenia.

C. Wzmacniacza różnicowego.

D. Źródła prądowego.

Tranzystory T5 i T6, będące MOSFETami (IRF9540), pełnią kluczową rolę w układzie jako stopień końcowy. Ich konfiguracja push-pull pozwala na efektywne dostarczanie mocy do obciążenia, co jest niezbędne w aplikacjach wzmacniaczy mocy. Wzmacniacze końcowe zwykle pracują na dużych prądach i napięciach, dlatego ważne jest, aby tranzystory miały niskie straty mocy oraz wysoką liniowość. Tranzystory w konfiguracji push-pull działają na zasadzie wzmocnienia sygnału, co pozwala na uzyskanie dużych wartości mocy wyjściowej przy zachowaniu niskich zniekształceń. W praktyce, takie rozwiązania spotyka się w systemach audio, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa. Konfiguracja ta wpisuje się w dobre praktyki inżynieryjne, zapewniając nie tylko wydajność, ale także stabilność pracy układu. Zrozumienie działania stopnia końcowego jest istotne dla projektowania nowoczesnych układów wzmacniaczy, co jest kluczowe w branży elektronicznej.

Pytanie 15

W regulatorze PID doszło do uszkodzenia, w wyniku którego uchyb ustalony nie dąży do 0. Powodem usterki może być uszkodzenie w członie

A. różniczkującym.

B. inercyjnym.

C. całkującym.

D. proporcjonalnym.

Zgłoszone odpowiedzi dotyczące innych członów regulatora PID, tj. inercyjnego, proporcjonalnego i różniczkującego, wskazują na nieporozumienia w zrozumieniu funkcji tych elementów w kontekście regulacji. Człon proporcjonalny odpowiada za bieżącą reakcję na uchyb, co wpływa na szybkość reakcji regulatora, ale nie eliminuje uchybów ustalonych. W przypadku wystąpienia stałego uchyb, jego działanie nie wystarczy do skompensowania błędu, co może prowadzić do tzw. błędu ustalonego. Człon różniczkujący, z kolei, reaguje na szybkość zmiany uchybu, co jest istotne w redukcji oscylacji, ale także nie adresuje problemu długoterminowego uchybu ustalonego. W kontekście członu inercyjnego, należy podkreślić, że jest on odpowiedzialny za reakcję systemu na przeszłe wartości, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia, ale nie wpływa na eliminację stałego uchybu. Często błędy w analizie występują z braku zrozumienia, że każda część regulatora ma swoje unikalne funkcje i nie można ich mylić ani traktować jako zamienników. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest przeszkolenie w zakresie teorii regulacji oraz praktycznego zastosowania regulatorów PID, co pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie procesami i systemami przemysłowymi.

Pytanie 16

Zastąpienie linii niesymetrycznej linią symetryczną przy transmisji sygnałów cyfrowych

A. zwiększa odporność linii na zakłócenia i nie wymaga modyfikacji układów we/wy.

B. zwiększa odporność linii na zakłócenia i wymaga modyfikacji układów we/wy.

C. zmniejsza odporność linii na zakłócenia i nie wymaga modyfikacji układów we/wy.

D. zmniejsza odporność linii na zakłócenia i wymaga modyfikacji układów we/wy.

Zastąpienie linii niesymetrycznej linią symetryczną w transmisji sygnałów cyfrowych jest uzasadnione z technicznego punktu widzenia, ponieważ linie symetryczne, do których zaliczają się takie rozwiązania jak różnicowe przesyłanie sygnałów, znacząco zwiększają odporność na zakłócenia. Dzięki równemu rozmieszczeniu potencjałów w przewodach, zakłócenia elektromagnetyczne mają minimalny wpływ na jakość sygnału. Przykładem zastosowania linii symetrycznych jest standard USB, który stosuje różnicowe pary przewodów do przesyłania danych. W kontekście modyfikacji układów we/wy, konieczne jest dostosowanie elektroniki do nowych warunków pracy, w tym implementacja układów różnicowych, co może wpłynąć na wydajność i niezawodność całego systemu. W branży telekomunikacyjnej, użycie linii symetrycznych w takich aplikacjach jak DSL, przyczynia się do zminimalizowania zakłóceń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów komunikacyjnych.

Pytanie 17

Na rysunku pokazano układ wzmacniacza sumującego napięcia stałe U1 i U2. Jaka jest wartość rezystora R w tym układzie?

A. 2 kΩ

B. 6 kΩ

C. 1 kΩ

D. 3 kΩ

Podczas analizy układu wzmacniacza sumującego, wybór niewłaściwej wartości rezystora R może prowadzić do poważnych błędów w działaniu całego systemu. Odpowiedzi, które wskazują na 1 kΩ, 3 kΩ lub 6 kΩ, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zasad działania wzmacniaczy. Wybór 1 kΩ jako wartości rezystora R może sugerować, że użytkownik nie uwzględnia wpływu rezystancji na wzmocnienie sygnału – zbyt niski opór spowoduje, że sygnały U1 i U2 nie będą odpowiednio wzmocnione, co prowadzi do zniekształceń. Z kolei 3 kΩ może wydawać się sensownym wyborem, jednak taki rezystor wprowadziłby zbyt dużą impedancję, co ograniczyłoby przepływ sygnałów i mogłoby prowadzić do utraty informacji. Odpowiedź 6 kΩ pokazuje, że użytkownik może nie rozumieć proporcji w obwodach elektronicznych – zbyt wysoka wartość rezystora nie tylko zredukuje wzmocnienie, ale także może wprowadzić szumy do sygnału. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne działanie wzmacniacza sumującego wymaga precyzyjnego dobrania komponentów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w obszarze elektroniki, gdzie każda wartość elementu ma swoje znaczenie dla ogólnej funkcjonalności układu.

Pytanie 18

Jaką wartość natężenia prądu z akumulatora o napięciu 6 V pobiera przetwornica napięcia 6 VDC / 12 VDC o zakładanej teoretycznie 100% sprawności energetycznej, w trakcie zasilania napięciem 12 V czterech zewnętrznych kamer systemu monitoringu, z których każda pobiera prąd o wartości około 50 mA?

A. 0,2 A

B. 0,4 A

C. 0,3 A

D. 0,1 A

Wybór niepoprawnej wartości natężenia prądu często wynika z błędnego zrozumienia zasad działania przetwornic napięcia oraz nieprawidłowego sumowania prądów pobieranych przez urządzenia. Odpowiedzi takie jak 0,1 A, 0,2 A lub 0,3 A mogą wydawać się atrakcyjne ze względu na to, że łączny prąd pobierany przez cztery kamery wynosi 200 mA, jednak nie uwzględniają one kluczowego aspektu, jakim jest sprawność przetwornicy oraz różnica napięć. Przetwornica przekształcająca napięcie z 6 V na 12 V musi pobrać więcej prądu z akumulatora, aby dostarczyć odpowiednią moc na wyjściu. Prawo Ohma oraz zasada zachowania energii mówiąc, że moc musi być zachowana, w szczególności w systemie idealnym, prowadzi do wniosku, że natężenie prądu pobieranego z akumulatora będzie większe niż natężenie prądu na wyjściu przetwornicy. W przypadku 100% sprawności przetwornicy, która jest w praktyce nieosiągalna, ale przyjmowana do uproszczenia obliczeń, dla 0,2 A na wyjściu 12 V musimy uwzględnić podwójne natężenie dla 6 V, co prowadzi do wartości 0,4 A. Ignorowanie tej zasady prowadzi do nieprawidłowych obliczeń i błędnych wniosków. W rzeczywistości, w projektowaniu systemów zasilania, dobrym zwyczajem jest zawsze przewidywać straty energii i obliczać wymaganą moc na podstawie rzeczywistych danych technicznych urządzeń oraz specyfikacji przetwornic.

Pytanie 19

W celu pomiaru sprawności energetycznej przetwornicy DC/DC należy zastosować

A. dwa woltomierze.

B. dwa watomierze.

C. omomierz.

D. amperomierz.

W kontekście pomiaru sprawności energetycznej przetwornicy DC/DC, wykorzystanie omomierza jest niewłaściwe, ponieważ jego podstawową funkcją jest pomiar oporu elektrycznego, a nie mocy czy energii. Omomierz nie dostarcza informacji o prądzie i napięciu, które są niezbędne do obliczenia sprawności przetwornicy. Z kolei amperomierz, chociaż mierzy prąd, również nie dostarcza pełnego obrazu, ponieważ brakuje mu pomiaru napięcia, co uniemożliwia obliczenie mocy. Pomiar tylko jednego z tych parametrów prowadzi do niekompletnych i nieprecyzyjnych wyników. Użycie dwóch woltomierzy również nie jest odpowiednie, ponieważ chociaż pozwala na zmierzenie napięcia, nie uwzględnia wartości prądu, co jest niezbędne do obliczenia mocy. Typowym błędem jest myślenie, że można oszacować sprawność poprzez pomiar tylko jednego z parametrów – napięcia lub prądu. W rzeczywistości oba te parametry są komplementarne i niezbędne do prawidłowego określenia wydajności energetycznej systemu. Niezrozumienie tego konceptu może prowadzić do poważnych błędów w ocenie efektywności systemów zasilania, co może mieć negatywne konsekwencje w praktycznych zastosowaniach, takich jak systemy zarządzania energią czy projekty inżynieryjne związane z odnawialnymi źródłami energii.

Pytanie 20

Który sposób rysowania połączeń dwóch gałęzi stosuje się na schematach elektrycznych?

A. Sposób 3.

B. Sposób 4.

C. Sposób 2.

D. Sposób 1.

Sposób 4 jest poprawny, ponieważ jasno przedstawia sposób rysowania połączeń na schematach elektrycznych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 61082-1. Na schematach elektrycznych trzeba wyraźnie zaznaczać, które przewody są ze sobą połączone, a które nie. W przypadku sposobu 4 jedna gałąź przechodzi nad drugą bez tworzenia połączenia, co jest kluczowe dla zrozumienia, że obie gałęzie funkcjonują niezależnie. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w projektowaniu układów elektronicznych, gdzie niepoprawne przedstawienie połączeń może prowadzić do zrozumienia błędnych informacji, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia urządzeń. Używanie standardów w rysowaniu schematów pomaga inżynierom elektrykom w odczytywaniu i interpretacji rysunków, co jest niezwykle istotne w pracy z instalacjami elektrycznymi oraz w ich konserwacji.

Pytanie 21

Przedstawione urządzenie, wchodzące w skład Systemów Sygnalizacji Włamania i Napadu, to czujka

A. czadu.

B. stłuczenia.

C. ruchu.

D. zalania.

Czujka ruchu, widoczna na zdjęciu, jest kluczowym elementem w systemach sygnalizacji włamania i napadu, odpowiedzialnym za wykrywanie ruchu w monitorowanym obszarze. Jej działanie opiera się na technologii PIR (Passive Infrared), która reaguje na zmiany temperatury w otoczeniu, co pozwala na wykrywanie obecności osób. Czujki tego typu są często wykorzystywane w różnorodnych aplikacjach, od zabezpieczeń domów prywatnych po obiekty komercyjne, gdzie ich efektywność w wykrywaniu nieautoryzowanego ruchu jest nieoceniona. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, czujki ruchu powinny być zainstalowane w miejscach o dużym ryzyku włamania, a ich rozmieszczenie powinno uwzględniać potencjalne strefy, z których intruzi mogą wejść do obiektu. Warto również pamiętać, że nowoczesne czujniki ruchu mogą być integrowane z systemami alarmowymi, co pozwala na automatyczne powiadomienia o nieautoryzowanym dostępie, zwiększając bezpieczeństwo obiektu. Właściwe ustawienie czułości czujnika oraz unikanie przeszkód w jego polu widzenia są kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności.

Pytanie 22

Karta pomiarowa przedstawia parametry katalogowe i zmierzone zasilacza stabilizowanego. Który parametr nie spełnia wymagania katalogowego?

A. Maksymalne napięcie tętnień.

B. Sprawność energetyczna.

C. Maksymalny prąd wyjścia.

D. Napięcie wejściowe.

Maksymalne napięcie tętnień jest kluczowym parametrem w ocenie jakości zasilacza stabilizowanego. W tej sytuacji, wartość zmierzona przekracza dopuszczalny poziom tolerancji określony w specyfikacji producenta, co oznacza, że zasilacz nie spełnia wymaganych norm. Zasilacze stabilizowane powinny charakteryzować się niskim poziomem tętnień, aby zapewnić stabilne i czyste napięcie na wyjściu, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak systemy audio, medyczne czy telekomunikacyjne. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby wartość tętnień nie przekraczała określonego poziomu, co zapewnia poprawne działanie podłączonych urządzeń. W przypadku zasilaczy, normy takie jak IEC 61000-3-2 definiują maksymalne wartości tętnień, które powinny być przestrzegane. Zrozumienie znaczenia napięcia tętnień jest więc niezbędne dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i testowaniem urządzeń elektronicznych, ponieważ przekroczenie tolerancji może prowadzić do awarii komponentów oraz nieprawidłowego działania całego systemu.

Pytanie 23

Jaki adres IP może posiadać drukarka sieciowa z wbudowaną kartą sieciową Ethernet (np. BROTHER HL-4040CN) pracująca w prywatnej klasie C, jako serwer wydruku przy domyślnej wartości maski podsieci 255.255.255.0?

A. 198.162.1.1

B. 192.168.255.1

C. 192.168.0.0

D. 192.168.0.255

Odpowiedź 192.168.255.1 jest poprawna, ponieważ mieści się w zakresie adresów IP przeznaczonych dla prywatnych sieci klasy C. Klasa C obejmuje adresy od 192.168.0.0 do 192.168.255.255, a domyślna maska podsieci 255.255.255.0 oznacza, że pierwsze trzy oktety adresu definiują sieć, a ostatni oktet służy do identyfikacji urządzeń w tej sieci. Adres 192.168.255.1 to adres, który można przydzielić do urządzenia w sieci 192.168.255.0, co czyni go idealnym dla drukarki sieciowej. Tego typu konfiguracja jest powszechnie stosowana w domowych i biurowych sieciach lokalnych, gdzie drukarki są udostępniane wielu użytkownikom. Warto również zauważyć, że adres 192.168.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla tej podsieci, a 192.168.255.0 to adres identyfikujący samą sieć. Dlatego adres 192.168.255.1 jest w pełni funkcjonalny i zgodny z dobrymi praktykami zarządzania adresacją IP.

Pytanie 24

Zgodnie z zaleceniami zawartymi we fragmencie instrukcji obsługi ogranicznika przepięć poprawny sposób podłączenia ogranicznika przedstawiono na rysunku

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Błędne odpowiedzi, takie jak A, B i D, wskazują na pewne nieprawidłowe podejścia do zagadnienia podłączenia ogranicznika przepięć. W przypadku odpowiedzi A, zauważamy, że ogranicznik nie jest bezpośrednio połączony z chronionym urządzeniem, co może prowadzić do znacznych strat w przypadku wystąpienia przepięcia. Odpowiedź B nie uwzględnia odpowiedniego uziemienia, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu skutecznej ochrony przed przepięciami. W przeciwnym razie, energia przepięcia może zostać skoncentrowana w nieodpowiednich miejscach, co może spowodować uszkodzenie urządzeń oraz zwiększyć ryzyko pożaru. Odpowiedź D również wskazuje na błędne rozmieszczenie komponentów, co może prowadzić do wydłużenia ścieżki przepięcia, a tym samym do większego ryzyka uszkodzenia. Warto zauważyć, że w praktyce inżynieryjnej kluczowe jest przestrzeganie zasad i norm dotyczących ochrony przed przepięciami, które zalecają bezpośrednie połączenie ogranicznika z linią oraz odpowiednie uziemienie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to ignorowanie zasady minimalizacji odległości w układach ochronnych oraz niedocenianie znaczenia uziemienia w kontekście bezpieczeństwa i długowieczności urządzeń elektrycznych. Zrozumienie tych podstaw jest niezbędne dla skutecznego projektowania i wdrażania systemów ochrony przed przepięciami.

Pytanie 25

Jaką podstawową funkcję w tunerze satelitarnym pełni moduł CI (Common Interface)?

A. Umożliwia aktualizację oprogramowania tunera.

B. Służy do podłączenia urządzeń audio-video.

C. Służy jako czytnik kart kodowych.

D. Umożliwia podłączenie pamięci zewnętrznej.

Odpowiedzi sugerujące, że moduł CI służy do podłączenia pamięci zewnętrznej, aktualizacji oprogramowania tunera lub podłączenia urządzeń audio-video, są błędne, ponieważ pomijają fundamentalną rolę, jaką odgrywa ten moduł w kontekście dostępu do zaszyfrowanych kanałów. Moduł CI nie jest przeznaczony do obsługi pamięci zewnętrznych; zamiast tego, jego głównym celem jest dekodowanie sygnałów z kart kodowych. Podłączenie pamięci zewnętrznej do tunera może być realizowane za pomocą portów USB, ale nie jest związane z funkcjonalnością modułu CI. Również aktualizacja oprogramowania tunera najczęściej realizowana jest poprzez internet lub zewnętrzne nośniki danych, a nie przez CI, który pełni rolę jedynie w kontekście zarządzania dostępem do treści. Co więcej, podłączenie urządzeń audio-video, takich jak odtwarzacze Blu-ray czy kina domowe, odbywa się zazwyczaj za pomocą HDMI lub innych standardowych złączy, a nie za pośrednictwem modułu CI. W ten sposób można dostrzec, że wiele błędnych odpowiedzi wynika z pomylenia ról różnych komponentów systemu telewizyjnego oraz braku zrozumienia, jakie funkcje pełnią poszczególne elementy w zapewnieniu dostępu do treści multimedialnych.

Pytanie 26

Przedstawione na ilustracji przewody należy zastosować w pomiarach wykonywanych

A. oscyloskopem.

B. omomierzem.

C. cęgowym miernikiem mocy.

D. miernikiem sygnału satelitarnego.

Odpowiedź oscyloskopem jest poprawna, ponieważ przewody przedstawione na ilustracji są typowe dla pomiarów wykonywanych z użyciem oscyloskopu. W praktyce oscyloskopy służą do analizy sygnałów elektrycznych w zakresie czasu i amplitudy, co jest niezbędne w wielu dziedzinach inżynierii elektronicznej. Charakterystyczne końcówki w postaci sond umożliwiają precyzyjne pomiary, a złącza BNC zapewniają stabilne połączenie z urządzeniem. W aplikacjach praktycznych oscyloskopy są używane do badania sygnałów cyfrowych i analogowych, analizy harmonik, pomiaru jittera oraz oceny jakości sygnałów w systemach komunikacyjnych. Zastosowanie odpowiednich przewodów jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników pomiarów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów w tej dziedzinie.

Pytanie 27

Którą właściwość posiada wzmacniacz tranzystorowy przedstawiony na rysunku?

A. Średnia rezystancja wyjściowa tego wzmacniacza wynosi około 10 k?

B. Średnia rezystancja wejściowa tego wzmacniacza wynosi około 100 k?

C. Sygnał wyjściowy jest odwrócony o 180° w stosunku do sygnału wejściowego.

D. Wzmocnienie napięciowe tego układu wynosi około 10 V/V

Poprawna odpowiedź dotyczy średniej rezystancji wejściowej wzmacniacza tranzystorowego w konfiguracji wspólnego emitera, która wynosi około 100 kΩ. Wartość ta wynika z równoległego połączenia rezystorów R1 i R2 oraz rezystancji wejściowej tranzystora. Obliczenia pokazują, że rezystancja Rwe≈(R1*R2)/(R1+R2) daje wynik bliski 100 kΩ, co jest zgodne z typowymi wartościami dla wzmacniaczy tego typu. W praktyce, rozumienie rezystancji wejściowej jest kluczowe, ponieważ wpływa na sposób, w jaki wzmacniacz reaguje na sygnały wejściowe. Wysoka rezystancja wejściowa zmniejsza obciążenie źródła sygnału, co jest istotne przy projektowaniu układów elektronicznych. Przykładowo, w aplikacjach audio czy pomiarowych, gdzie sygnały pochodzą z czujników o wyższej rezystancji, wzmacniacze o dużej rezystancji wejściowej są preferowane, aby uniknąć zniekształceń sygnału.

Pytanie 28

Który sposób naprawy przerwanego kabla antenowego zapewni dobrą jakość transmisji sygnału?

A. Zlutowanie i zaizolowanie kabla w miejscu uszkodzenia.

B. Połączenie kabla za pomocą tulejek zaciskowych.

C. Połączenie kabla za pomocą kostki do przewodów elektrycznych.

D. Zainstalowanie w miejscu uszkodzenia złączek typu F i łącznika.

Jak dla mnie, zamontowanie w miejscu uszkodzenia złączek typu F oraz łącznika to naprawde najlepszy sposób na fix przerwanego kabla antenowego. Te złączki dają świetne ekranowanie i mają minimalne straty sygnału, co jest bardzo ważne w instalkach antenowych. Złączki typu F są szeroko stosowane w telekomunikacji, zwłaszcza w telewizji i systemach satelitarnych. Ich konstrukcja zapewnia stabilne połączenie, które nie jest podatne na różne zakłócenia, czy to elektromagnetyczne, czy fizyczne uszkodzenia. W profesjonalnych instalacjach często używa się ich, żeby utrzymać jakość sygnału i trwałość połączeń. Z tego co wiem, zgodnie z normami branżowymi, takie połączenia powinny być robione w sposób, który spełnia określone standardy. To wszystko zwiększa niezawodność transmisji, więc ryzyko utraty sygnału jest znacznie mniejsze. Daje to pewność, że urządzenia antenowe będą działać bez zarzutów.

Pytanie 29

Przedstawiony schemat to układ przerzutnika astabilnego generującego drgania o częstotliwości 125 Hz. Po zamknięciu wyłącznika W częstotliwość sygnału

A. zmaleje około cztery razy.

B. wzrośnie około cztery razy.

C. zmaleje około dwa razy.

D. wzrośnie około dwa razy.

Zamknięcie wyłącznika W w układzie przerzutnika astabilnego prowadzi do zmiany konfiguracji obwodu, co ma bezpośredni wpływ na wartości elementów pasywnych, takich jak rezystory i kondensatory. Przerzutnik astabilny działa na zasadzie cyklicznego ładowania i rozładowania kondensatora, a jego częstotliwość oscylacji jest odwrotnie proporcjonalna do czasu ładowania. W przypadku podwojenia wartości rezystancji lub pojemności, czas ładowania kondensatora wzrasta, co skutkuje zmniejszeniem częstotliwości oscylacji o około dwa razy. W praktyce, zmniejszenie częstotliwości może być przydatne w różnych zastosowaniach, takich jak kontrola prędkości silników czy synchronizacja sygnałów w systemach automatyki. W branży elektronicznej, zrozumienie działania przerzutników astabilnych jest kluczowe dla projektowania licznych układów sygnalizacyjnych i pomiarowych, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów pracy obwodu do wymagań aplikacji.

Pytanie 30

Jaką funkcję logiczną realizuje układ stykowy przedstawiony na rysunku?

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ układ stykowy na schemacie realizuje funkcję logiczną AND z negacją jednego z wejść. Styk 'a' jest normalnie otwarty, co oznacza, że przewodzi prąd, gdy jest aktywowany. Z kolei styk 'c' jest normalnie zamknięty, co oznacza, że prąd przepływa, gdy nie jest aktywowany. W kontekście funkcji logicznych, oznacza to, że układ przechodzi w stan aktywny tylko wtedy, gdy sygnał 'a' jest aktywny, a sygnał 'c' jest nieaktywny. Matematykę tej funkcji można zapisać jako Y = a·¬c, gdzie '¬c' reprezentuje negację sygnału 'c'. Takie układy są często stosowane w automatyce przemysłowej, na przykład w systemach alarmowych, gdzie aktywacja wymaga spełnienia określonych warunków. Zrozumienie tego układu jest kluczowe w projektowaniu bardziej złożonych systemów, gdzie logika bramek jest podstawą działania całej automatyki.

Pytanie 31

Funkcję czego pełni element instalacji alarmowej, którego dane techniczne opisane są w ramce?

A. Czujki gazu LPG.

B. Centrali alarmowej.

C. Sygnalizatora zewnętrznego.

D. Czujki ruchu PIR.

Element instalacji alarmowej opisywany w ramce to czujka ruchu PIR, która jest kluczowym składnikiem systemów zabezpieczeń. Czujki te działają na zasadzie detekcji promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekty w ruchu, co czyni je niezwykle skutecznymi w monitorowaniu przestrzeni. Parametry techniczne, takie jak prędkość wykrywania ruchu oraz rezystory parametryczne, są charakterystyczne dla tego typu urządzeń, dzięki czemu zapewniają zróżnicowane możliwości konfiguracji w zależności od warunków środowiskowych. W praktyce czujki PIR są szeroko stosowane w domach i obiektach komercyjnych, gdzie są wykorzystywane do automatyzacji systemów oświetleniowych oraz do zwiększenia efektywności zabezpieczeń. Przykładowo, w biurach mogą one uruchamiać systemy alarmowe lub oświetleniowe w momencie wykrycia ruchu, co przyczynia się do oszczędności energii. Oprócz tego, ich funkcjonalność jest zgodna z normami branżowymi, co zapewnia niezawodność działania.

Pytanie 32

W jakim standardzie pracują w sieci peer-to-peer dwa komputery, połączone ze sobą przewodem "crossover cable" podłączonym do gniazd RJ45?

A. 10BASE-T

B. 10BASE-2

C. 10BASE-F

D. 10BASE-5

Wybór odpowiedzi nieodpowiedniego standardu Ethernet, takiego jak 10BASE-F, 10BASE-5, czy 10BASE-2, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące sposobu działania i zastosowania różnych typów kabli i standardów sieciowych. Standard 10BASE-F, na przykład, jest przeznaczony do pracy z włóknami optycznymi, a więc nie jest stosowany w przypadku połączeń miedzianych, jak w przypadku kabla crossover. 10BASE-5 oraz 10BASE-2 to standardy, które wykorzystują kabel koncentryczny. 10BASE-5, zwany również "thicknet", był jednym z pierwszych standardów Ethernet, natomiast 10BASE-2, znany jako "thinnet", jest jego lżejszą wersją, ale żadna z tych technologii nie wspiera przewodów skrętkowych do połączeń peer-to-peer. W praktyce, te standardy nie tylko różnią się fizycznym medium, ale również sposobem, w jaki komunikują się z urządzeniami. Zrozumienie, że dla połączenia bezpośredniego dwóch komputerów w sieci lokalnej najlepszym wyborem jest standard 10BASE-T, który umożliwia użycie przewodu crossover, jest kluczowe. Wybór niewłaściwego standardu może prowadzić do problemów z komunikacją, ponieważ różne technologie Ethernet wymagają różnych typów kabli, co może w rezultacie wpłynąć na prędkość i niezawodność połączenia. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o połączeniu sieciowym dokładnie zrozumieć specyfikacje i zastosowania poszczególnych standardów.

Pytanie 33

We wzmacniaczach prądu stałego pomiędzy kolejnymi stopniami nie stosuje się sprzężenia pojemnościowego, ponieważ kondensator

A. stanowi przerwę dla sygnału o dużej częstotliwości.

B. podobnie jak dioda, przewodzi sygnał w jednym kierunku.

C. nie przenosi składowej stałej sygnału.

D. stanowi zwarcie dla sygnału stałego.

Wzmacniacze prądu stałego, które są projektowane do pracy z sygnałami stałymi, nie stosują sprzężenia pojemnościowego, ponieważ kondensator, będący elementem pasywnym, nie przenosi składowej stałej sygnału. Sprzężenie pojemnościowe jest wykorzystywane głównie w wzmacniaczach prądu przemiennego, gdzie kondensator działa jako filtr, eliminując składowe stałe, umożliwiając przekazywanie składowych zmiennych sygnału. W praktyce, w układach wzmacniaczy prądu stałego, takie podejście byłoby niewłaściwe, ponieważ nasz sygnał mógłby zostać zniekształcony lub całkowicie zatrzymany. W związku z tym, w projektowaniu wzmacniaczy należy stosować inne metody, takie jak sprzężenie rezystancyjne lub innego rodzaju układy, które pozwalają na stabilizację sygnałów stałych bez wpływu kondensatorów. Przykładem mogą być wzmacniacze operacyjne w konfiguracjach, które zapewniają szeroki zakres DC, gdzie komponenty aktywne są kluczowe dla działania układu.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono odpowiedź skokową układu regulacji ciśnienia. Na jej podstawie można stwierdzić, że układ jest

A. stabilny, występują w nim oscylacje.

B. niestabilny, nie występują w nim oscylacje.

C. niestabilny, występują w nim oscylacje.

D. stabilny, nie występują w nim oscylacje.

Chociaż odpowiedzi, które mówią o niestabilności, wyglądają na sensowne, to nie biorą pod uwagę istotnych rzeczy w dynamice układu ciśnienia. Odpowiedzi, które twierdzą, że nie ma oscylacji w niestabilnym układzie, są sprzeczne z podstawowymi zasadami teorii sterowania. Niestabilność często objawia się tym, że amplituda oscylacji rośnie, co prowadzi do tego, że system zaczyna działać niekontrolowanie. W tym przypadku, mimo że oscylacje są obecne, to ich amplituda maleje, co oznacza stabilność. Często myli się oscylacje z niestabilnością; nie każda oscylacja to problem. Z kolei odpowiedzi, które mówią o stabilności, ale bez oscylacji, też nie są prawidłowe, bo stabilne układy mogą oscylować, tylko te oscylacje muszą być kontrolowane i maleć w czasie. W praktyce, analizowanie tego na takim poziomie wymaga lepszego zrozumienia, jak działają układy regulacji i jak reagują na zakłócenia. No i dobrze zaprojektowane systemy powinny pokazywać oscylacyjne zachowanie i dążyć do ustalonej wartości, co jest ważnym celem w zarządzaniu dynamicznymi systemami regulacyjnymi.

Pytanie 35

Instrukcja serwisowa odbiornika radiowego nie zawiera

A. informacji o cenie odbiornika.

B. schematu ideowego.

C. schematu blokowego.

D. opisu płyty czołowej.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że instrukcja serwisowa odbiornika radiowego nie zawiera informacji o cenie odbiornika. W kontekście serwisowania urządzeń elektronicznych, instrukcje serwisowe mają na celu dostarczenie technicznych i praktycznych wskazówek dotyczących napraw, konserwacji i diagnostyki. Zawierają one szczegółowe opisy konstrukcji, takie jak opis płyty czołowej, schematy blokowe i ideowe, które są kluczowe dla technika w procesie serwisowania. Informacja o cenie, chociaż istotna z perspektywy marketingowej, nie jest częścią dokumentacji technicznej. Przykładowo, podczas naprawy odbiornika radiowego technik może odnosić się do schematu ideowego, aby zrozumieć, jak poszczególne obwody są połączone i jak działają, co jest wyjątkowo istotne w diagnozowaniu problemów.

Pytanie 36

W wyniku działania ujemnego sprzężenia zwrotnego wzmocnienie układu

A. pozostaje bez zmian.

B. jest równe 0.

C. maleje.

D. wzrasta.

W przypadku rozważania wpływu sprzędzenia zwrotnego na wzmocnienie układu, niektóre odpowiedzi mogą być mylące. Utrzymywanie wzmocnienia bez zmian jest błędnym założeniem, gdyż ujemne sprzężenie zwrotne ma jasno określony wpływ na obniżenie wzmocnienia. W rzeczywistości, analogowe układy wzmacniające, takie jak wzmacniacze operacyjne, zawsze podlegają wpływowi sprzężenia zwrotnego, co jest kluczowe dla ich poprawnego działania. Dalsze zwiększanie wzmocnienia w kontekście ujemnego sprzężenia zwrotnego jest niemożliwe, ponieważ mechanizm ten działa zgodnie z zasadą redukcji wzmocnienia, co skutkuje stabilizacją. W odpowiedzi sugerującej, że wzmocnienie jest równe zeru, występuje znaczący błąd rozumienia natury sprzężenia zwrotnego. Owszem, wzmocnienie może dążyć do zera w niektórych ekstremalnych przypadkach, ale nie jest to normą w zastosowaniach praktycznych. Takie podejście zniekształca zrozumienie funkcjonalności wzmacniaczy i ich zdolności do pracy w różnych warunkach. Dlatego, interpretując ujemne sprzężenie zwrotne, kluczowe jest zrozumienie jego roli w stabilizacji wzmocnienia oraz w poprawie jakości sygnału, co jest fundamentalnym aspektem inżynierii elektronicznej.

Pytanie 37

Tabela przedstawia ustawienia zworek czujki ruchu. W jakim położeniu należy ustawić zworki w celu włączenia wysokiej ochrony, diody LED i detekcji ruchu pojedynczym sygnałem?

A. J1-wyłączona, J2-wyłączona, J3-włączona.

B. J1-włączona, J2-wyłączona, J3-wyłączona.

C. J1-wyłączona, J2-wyłączona, J3-wyłączona.

D. J1-wyłączona, J2-włączona, J3-włączona.

Wybór niewłaściwego ustawienia zworek często wynika z braku znajomości funkcji poszczególnych elementów systemu zabezpieczeń. Ustawienie J1 na włączoną oznacza, że czujka będzie działać w trybie niskiej ochrony, co w praktyce prowadzi do mniejszej czułości na ruch. To może być szczególnie niebezpieczne w miejscach wymagających zaawansowanej ochrony, ponieważ może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu. W przypadku ustawienia J2 na wyłączoną, dioda LED nie będzie sygnalizować aktywności czujki, co może prowadzić do złego zarządzania systemem i braku świadomości użytkownika o stanie zabezpieczeń. Dodatkowo, ustawienie J3 na wyłączoną uniemożliwia efektywną detekcję ruchu w trybie pojedynczego sygnału, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających natychmiastowej reakcji. Zrozumienie tego, jak poprawne ustawienia zworek wpływają na całość funkcjonowania systemu zabezpieczeń, jest niezbędne dla skutecznej ochrony. W praktyce, ignorowanie instrukcji dotyczących zworek może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, a co gorsza, do sytuacji, w których alarm nie zareaguje na rzeczywiste zagrożenie. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować się do zaleceń producenta oraz standardów branżowych, do których zalicza się m.in. odpowiednie oznaczenie i zarządzanie ustawieniami zworek.

Pytanie 38

Do wykonania instalacji oświetleniowej zastosowano taśmę LED o wymienionych parametrach technicznych. Jaka jest maksymalna liczba diod, które można jednocześnie zaświecić, jeżeli użyty zostanie zasilacz napięcia stałego o napięciu 12 V oraz mocy 36 W?

A. 300 szt.

B. 120 szt.

C. 600 szt.

D. 450 szt.

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych nieporozumień dotyczących obliczeń mocy i liczby diod LED. Wiele osób może zakładać, że wystarczy wykorzystać pełną moc zasilacza bez uwzględnienia szczegółowych parametrów diod. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 600 lub 300 sztuk mogą wynikać z nieprawidłowych założeń co do mocy poszczególnych diod lub z pominięcia całkowitego napięcia podawanego przez zasilacz. Niezrozumienie, że zasilacz dostarcza ograniczoną moc, może prowadzić do mylnego wniosku o możliwości zainstalowania większej liczby diod. Dodatkowo, niektórzy mogą nie brać pod uwagę strat mocy i ciepła, co jest kluczowe w praktyce. Obliczenia nie uwzględniające rzeczywistej mocy diod mogą prowadzić do wybuchowych sytuacji, które są niebezpieczne, a także do skrócenia żywotności komponentów. Standardy projektowania instalacji elektrycznych podkreślają konieczność dokładnego uwzględnienia wszelkich parametrów, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność energetyczną systemów LED. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach kierować się rzetelnymi danymi technicznymi i nie pomijać analizy mocy poszczególnych elementów instalacji.

Pytanie 39

Przedstawiony opis konstrukcji dotyczy czujkiOPIS KONSTRUKCJIZasadniczą częścią czujki jest układ detekcyjny, w skład którego wchodzą: dioda nadawcza podczerwieni oraz dioda odbiorcza. Diody te zamocowane są w uchwycie w taki sposób, aby światło emitowane przez diodę nadawczą nie docierało bezpośrednio do diody odbiorczej. Układ detekcyjny (uchwyt z diodami) mocowany jest bezpośrednio do płytki drukowanej, zawierającej elektronikę z procesorem nadzorującym pracę czujki. Labirynt zabezpiecza przed wnikaniem zewnętrznego światła do układu detekcyjnego. Metalowa siatka zapobiega wnikaniu do układu detekcyjnego drobnych owadów i większych zanieczyszczeń. Całość umieszczona jest w wykonanej z białego tworzywa obudowie, na którą składają się koszyk, osłona czujki oraz ekran.

A. ruchu.

B. stłuczenia.

C. dymu.

D. zalania.

Wybór odpowiedzi dotyczącej czujek ruchu, zalania lub stłuczenia wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji i zastosowania czujki opisanej w pytaniu. Czujki ruchu są skonstruowane w celu wykrywania ruchu obiektów w danym obszarze, najczęściej na podstawie zmian pola elektromagnetycznego lub ciepła, co jest zupełnie inną technologią niż ta stosowana w czujkach dymu. Z kolei czujki zalania wykrywają obecność wody, zazwyczaj w systemach zabezpieczeń budynków przed wodami gruntowymi lub wyciekami, a ich zasada działania opiera się na detekcji przewodności elektrycznej. Dlatego też są one niezdolne do wykrywania dymu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. W odniesieniu do stłuczenia, urządzenia te mogą być używane do detekcji szkód fizycznych w obiektach, ale nie mają nic wspólnego z procesem wykrywania dymu. Przy podejmowaniu decyzji o tym, jakie urządzenie dobrane jest do konkretnej aplikacji, ważne jest zrozumienie specyficznych właściwości i przeznaczenia czujników, a także świadomość, że różne czujki operują na odmiennych zasadach. Coraz częściej w obiektach komercyjnych oraz mieszkalnych stosuje się systemy alarmowe, które integrują różne typy czujników, ale kluczowe jest, aby każda z tych technologii była używana zgodnie z jej właściwym przeznaczeniem.

Pytanie 40

Wymieniając uszkodzony kondensator, należy

A. wstawić kondensator o pojemności 30% większej od znanionowej.

B. wstawić kondensator o pojemności odpowiadającej pojemności znamionowej odczytanej ze schematu urządzenia.

C. wstawić kondensator gabarytowo identyczny.

D. wstawić kondensator o pojemności równej pojemności odczytanej z przyrządu pomiarowego po pomiarze uszkodzonego kondensatora.

Wstawienie kondensatora o pojemności 30% większej od znamionowej jest błędne, ponieważ kondensatory mają ściśle określone parametry, które muszą być spełnione, aby układ działał prawidłowo. Zwiększenie pojemności może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków, takich jak zmiana częstotliwości rezonansowej obwodu, co w konsekwencji może wpływać na jego działanie. W praktyce, jeśli kondensator jest zbyt duży, może to prowadzić do przegrzewania się, co z kolei może doprowadzić do jego uszkodzenia. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest wstawienie kondensatora o pojemności równej pomiarowi wykonanym na uszkodzonym kondensatorze. Uszkodzony komponent może wykazywać fałszywe wartości, dlatego pomiar na uszkodzonym kondensatorze nie jest miarodajny. Również gabaryty kondensatora są istotne – zastosowanie kondensatora gabarytowo identycznego nie gwarantuje, że jego parametry elektryczne będą takie same, ponieważ różne typy kondensatorów mogą mieć różne charakterystyki, które wpływają na ich funkcjonalność w danym obwodzie. Dlatego kluczowe jest, aby przy wymianie kondensatorów stosować się do specyfikacji producenta i standardów branżowych, aby zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo całego urządzenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej