Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 5 kwietnia 2025 23:12
  • Data zakończenia: 5 kwietnia 2025 23:24

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

U 3-miesięcznego dziecka najsilniejsza jest potrzeba

A. bezpieczeństwa.
B. przynależności.
C. uznania.
D. samorealizacji.
Bezpieczeństwo jest najsilniejszą potrzebą u 3-miesięcznego dziecka, ponieważ w tym wieku niemowlęta są w fazie intensywnego rozwoju i adaptacji do otoczenia. W kontekście teorii potrzeb Abrahama Maslowa, bezpieczeństwo jest podstawową kategorią potrzeb, która musi być zaspokojona przed przejściem do wyższych potrzeb, takich jak uznanie czy przynależność. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest stworzenie stabilnego i przewidywalnego środowiska dla dziecka, co może obejmować regularny harmonogram karmienia, stałą opiekę oraz reagowanie na sygnały dziecka, takie jak płacz. Dzieci, które czują się bezpieczne, są bardziej skłonne do eksploracji swojego otoczenia, co wspiera ich rozwój poznawczy i emocjonalny. Dobra praktyka w opiece nad niemowlętami zakłada również, że rodzice i opiekunowie powinni dbać o fizyczne i emocjonalne bezpieczeństwo dziecka, co obejmuje zapewnienie mu komfortowego miejsca do snu i bliskości z opiekunami, co sprzyja budowaniu więzi oraz poczucia bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Od którego miesiąca życia prawidłowo rozwijające się niemowlę przewraca się z brzucha na plecy oraz siada podciągane za ręce?

A. Od 8. miesiąca życia.
B. Od 6. miesiąca życia.
C. Od 3. miesiąca życia.
D. Od 9. miesiąca życia.
Odpowiedź, że prawidłowo rozwijające się niemowlę przewraca się z brzucha na plecy oraz siada podciągane za ręce od 6. miesiąca życia jest zgodna z normami rozwoju motorycznego. W tym okresie dzieci zazwyczaj osiągają zdolność do wykonywania takich ruchów, co jest wynikiem postępującego rozwoju ich układu mięśniowo-szkieletowego oraz koordynacji ruchowej. W praktyce oznacza to, że rodzice mogą zauważyć, iż ich dziecko potrafi samodzielnie obracać się z jednej pozycji do drugiej oraz wykazuje większą kontrolę nad ciałem, co pozwala na siedzenie, gdy jest podciągane za ręce. Ponadto, rozwój motoryczny w tym czasie obejmuje również umiejętności takie jak chwytanie i manipulowanie przedmiotami, co przyczynia się do dalszego rozwoju umiejętności poznawczych. Ważne jest, aby rodzice wspierali dzieci w tym etapie rozwoju, umożliwiając im zabawę na podłodze, co zachęca do eksploracji i wzmocnienia mięśni.

Pytanie 3

Metoda oparta na programach aktywności: Świadomość ciała, Kontakt i Komunikacja, której celem jest rozwijanie świadomości i wrażliwości dzieci na wzajemne kontakty, sygnały i reakcje w rytm specjalnie dobranej muzyki, to metoda

A. Domana.
B. Bobathów.
C. Vojty.
D. Knillów.
W odpowiedziach Vojty, Domana oraz Bobathów pojawiają się istotne nieporozumienia dotyczące ich podejść do terapii. Metoda Vojty koncentruje się głównie na stymulacji odruchów i wzorców ruchowych, co jest szczególnie skuteczne w kontekście rehabilitacji dzieci z zaburzeniami neurologicznymi. Choć jej celem jest poprawa funkcji motorycznych, nie uwzględnia aspektów emocjonalnych i komunikacyjnych, które są kluczowe w kontekście rozwoju dzieci. Podejście Domana z kolei koncentruje się na wczesnej stymulacji rozwoju intelektualnego poprzez rozwijanie zmysłów i korzystanie z materiałów wizualnych, co także nie obejmuje całościowego podejścia do kontaktów interpersonalnych i rytmu, jak ma to miejsce w metodzie Knillów. Natomiast metoda Bobathów, znana z rehabilitacji dzieci z porażeniem mózgowym, skupia się na poprawie funkcji ruchowych przez wsparcie rozwoju postawy i kontroli ciała, ale także pomija aspekty rozwoju emocjonalnego i społecznego. Te podejścia, choć wartościowe w swoich obszarach, nie obejmują całościowego podejścia do świadomości ciała, kontaktu oraz komunikacji, które są fundamentem metody Knillów. Typowym błędem myślowym jest ograniczanie terapii tylko do jednego aspektu rozwoju, co może prowadzić do niepełnego wsparcia dzieci w ich potrzebach emocjonalnych oraz społecznych.

Pytanie 4

Masa ciała prawidłowo rozwijającego się dziecka na zakończenie pierwszego roku życia w porównaniu z masą urodzeniową ulega

A. wzrostowi o 30%.
B. wzrostowi o 60%.
C. podwojeniu.
D. potrojeniu.
Masa ciała prawidłowo rozwijającego się dziecka na zakończenie pierwszego roku życia rzeczywiście potraja masę urodzeniową. To zjawisko jest zgodne z obserwacjami w pediatrii oraz wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi wzrostu i rozwoju dzieci. W pierwszym roku życia, dzieci zazwyczaj przybierają na wadze w tempie około 150-200 gramów tygodniowo, co w praktyce oznacza, że ich masa ciała z masy urodzeniowej, średnio wynoszącej około 3,5 kg, zwiększa się do około 10,5 kg. Tak znaczny przyrost masy ciała jest istotny dla prawidłowego rozwoju fizycznego oraz psychomotorycznego dziecka. Właściwe monitorowanie masy ciała należy do podstawowych zadań pediatrów i rodziców, ponieważ pozwala na wczesne wychwycenie potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak niedożywienie czy otyłość. Zgodnie z wytycznymi WHO, rodzice powinni regularnie kontrolować wzrost i masę ciała dziecka, aby upewnić się, że są w odpowiednich percentylach wzrostu, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowego rozwoju.

Pytanie 5

Świąd odbytu, utrata łaknienia i nerwowość są charakterystycznymi objawami klinicznymi

A. glistnicy.
B. tasiemczycy.
C. lambliozy.
D. owsicy.
Owsica, będąca chorobą pasożytniczą wywołaną przez Enterobius vermicularis, jest schorzeniem, które rzeczywiście manifestuje się poprzez objawy takie jak świąd odbytu, utrata łaknienia oraz nerwowość. Świąd odbytu jest najbardziej charakterystycznym symptomem, zwłaszcza u dzieci, które mogą odczuwać dyskomfort, szczególnie w nocy, co prowadzi do problemów ze snem i zwiększonej drażliwości. Utrata łaknienia może wynikać z obecności pasożytów w przewodzie pokarmowym, które konkurują o składniki odżywcze. W praktyce klinicznej diagnoza owsicy jest rozpoznawana na podstawie objawów oraz testu na obecność jajeczek pasożyta, często zwanego testem klejowym. Leczenie opiera się na stosowaniu leków przeciwpasożytniczych, takich jak mebendazol czy albendazol, a także na edukacji pacjentów o higienie osobistej, co jest kluczowe w zapobieganiu reinfekcjom. Warto również podkreślić, że owsica jest jednym z najczęściej występujących zakażeń pasożytniczych u dzieci, co czyni jej rozpoznanie i leczenie istotnym zagadnieniem w pediatrii.

Pytanie 6

Do której grupy zabaw należą zabawy polegające na odtwarzaniu przez dzieci różnych czynności ludzi dorosłych?

A. W słowa.
B. Bieżnych.
C. W role.
D. Rzutnych.
Zabawy w role to kategoria aktywności, w której dzieci naśladują dorosłych, co jest kluczowe dla ich rozwoju społeczno-emocjonalnego oraz poznawczego. Odtwarzanie różnych czynności, takich jak gotowanie, opieka nad lalkami czy prowadzenie rozmów telefonicznych, umożliwia dzieciom zrozumienie i przyswojenie ról społecznych, co jest fundamentalne w ich procesie nauki. W kontekście edukacji przedszkolnej, zabawy w role wspierają rozwój empatii i umiejętności interakcji z innymi, co jest zgodne z metodologią edukacyjną, taką jak podejście Montessori. Przykładami takich zabaw mogą być organizacja domku dla lalek, gdzie dzieci odgrywają scenki rodzinne, lub zabawa w sklep, w której dzieci uczą się podstawowych zasad handlu i współpracy. Dzięki tym aktywnościom dzieci rozwijają również swoje umiejętności komunikacyjne oraz rozwiązywania problemów, co jest zgodne z rekomendacjami instytucji zajmujących się edukacją dzieci, takich jak National Association for the Education of Young Children (NAEYC).

Pytanie 7

Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci z 2014 roku, stosowanie mleka modyfikowanego zawierającego substancje zagęszczające jest uzasadnione jedynie u niemowląt

A. z chorobą refluksową.
B. z chorobą wrzodową.
C. z częstym ulewaniem.
D. z uciążliwą czkawką.
Odpowiedź dotycząca stosowania mleka modyfikowanego z substancjami zagęszczającymi u niemowląt z chorobą refluksową jest poprawna, ponieważ substancje te mogą pomóc w redukcji objawów refluksu. Mleko modyfikowane zawierające zagęszczacze, takie jak skrobia, zwiększa jego lepkość, co może przyczynić się do zmniejszenia ilości ulewaniu oraz do zmniejszenia ryzyka aspiracji treści pokarmowej. Praktycznym zastosowaniem jest wprowadzenie takich preparatów w przypadku niemowląt, które mają trudności z przyjmowaniem pokarmu i często doświadczają dyskomfortu związane z refluksem, co może skutkować nie tylko problemami z karmieniem, ale także z przyrostem masy ciała. Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci zaleca takie podejście jako najlepszą praktykę, by minimalizować objawy refluksu i poprawić komfort życia niemowląt oraz ich rodziców, co jest kluczowe w procesie żywienia i rozwoju dziecka.

Pytanie 8

W celu wykonania toalety jamy ustnej dziecka, opiekunka powinna nałożyć na szczoteczkę porcję pasty do zębów wielkości

A. ziarnka fasoli.
B. połowy długości głowy szczoteczki.
C. ziarnka grochu.
D. całej długości głowy szczoteczki.
Odpowiedź "ziarnka grochu" jest poprawna, ponieważ ilość pasty do zębów, która powinna być stosowana dla dzieci, jest znacznie mniejsza niż dla dorosłych. Zgodnie z zaleceniami dentystów oraz organizacji zdrowotnych, takich jak American Dental Association, dla dzieci poniżej 6. roku życia zaleca się stosowanie pasty o wielkości ziarnka grochu. Taka ilość jest wystarczająca do skutecznego oczyszczenia zębów, a jednocześnie minimalizuje ryzyko połknięcia nadmiernej ilości fluoru, co może prowadzić do fluorozy. W praktyce, nakładając pastę o tej wielkości, opiekun zapewnia, że dziecko nie będzie miało problemów związanych z nadmiernym użyciem pasty. Ważne jest, aby przyzwyczajać dzieci do odpowiednich nawyków higienicznych od najmłodszych lat, co wpłynie na ich zdrowie jamy ustnej w przyszłości. Używanie małych ilości pasty jest również zgodne z zasadami bezpieczeństwa i higieny, które powinny być stosowane w codziennej pielęgnacji jamy ustnej.

Pytanie 9

Pielęgnując skórę głowy niemowlęcia z ciemieniuchą, miejsca pokryte łuskami należy:

A. posmarować oliwką, osłonić bawełnianą czapeczką, wyczesać miękką szczotką.
B. zapudrować, osłonić bawełnianą czapeczką, wyczesać miękką szczotką.
C. posmarować oliwką, osłonić bawełnianą czapeczką, wyczesać grzebieniem.
D. natrzeć pioktaniną, osłonić bawełnianą czapeczką, wyczesać grzebieniem.
Odpowiedź, która wskazuje na posmarowanie oliwką, osłonięcie bawełnianą czapeczką oraz wyczesanie miękką szczotką jest prawidłowa, ponieważ te kroki stanowią skuteczną metodę pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą. Oliwka nawilża i zmiękcza łuski, co ułatwia ich usunięcie. Bawełniana czapeczka pomaga utrzymać wilgoć, co wspiera proces gojenia. Zastosowanie miękkiej szczotki jest kluczowe, aby delikatnie wyczesać luźne łuski bez podrażniania wrażliwej skóry głowy dziecka. Warto również pamiętać, że regularne czyszczenie i pielęgnacja skóry głowy niemowlęcia może zapobiegać dalszemu powstawaniu ciemieniuchy oraz wspierać zdrowy rozwój skóry. Zgodnie z zaleceniami pediatrów, te praktyki powinny być wykonywane zarówno w celach higienicznych, jak i dla komfortu dziecka, co jest szczególnie istotne w pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 10

Usprawnianie 10-miesięcznego dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym poprzez stabilizowanie napięcia mięśniowego i utrwalanie prawidłowych ruchów podczas czynności codziennych można uzyskać najlepiej przy zastosowaniu rehabilitacji metodą

A. Vojty.
B. Domana.
C. Peto.
D. Bobath.
Odpowiedź "Bobath" jest prawidłowa, ponieważ metoda Bobath, znana również jako koncepcja Bobath, jest szczególnie skuteczna w rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Skupia się na poprawie jakości ruchu, stabilizowaniu napięcia mięśniowego oraz utrwalaniu prawidłowych wzorców motorycznych. W praktyce, terapeuci stosują tę metodę do analizy zachowań motorycznych dziecka i dostosowują interwencje w celu optymalizacji funkcji ruchowych. Przykładowo, podczas codziennych czynności, takich jak przewracanie się, siedzenie czy stanie, terapeuta może stosować techniki wspierające, takie jak dotyk, aby pobudzić do działania odpowiednie grupy mięśniowe, co przekłada się na lepszą kontrolę i koordynację. Dodatkowo, metoda Bobath kładzie duży nacisk na współpracę z rodzicami, co jest kluczowe w procesie rehabilitacji, umożliwiając rodzicom kontynuowanie ćwiczeń w warunkach domowych. To podejście jest uznawane za standard w rehabilitacji dzieci z zaburzeniami neuromotorycznymi.

Pytanie 11

Następujące po sobie w kolejności fazy choroby sierocej to fazy:

A. rozpaczy, protestu, wyparcia.
B. wyparcia, rozpaczy, protestu.
C. protestu, wyparcia, rozpaczy.
D. protestu, rozpaczy, wyparcia.
Odpowiedź 'protestu, rozpaczy, wyparcia' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla ustalony w literaturze model faz przeżywania straty, szczególnie w kontekście żalu i reakcji na utratę bliskiej osoby. Faza protestu oznacza początkowy, intensywny odruch oporu wobec zaistniałej straty, często manifestujący się w postaci gniewu lub buntu. Przykładami mogą być sytuacje, w których osoba zmarła nagle, a bliscy wyrażają swoje niezrozumienie oraz frustrację. Następnie, w fazie rozpaczy, dochodzi do głębszej refleksji i akceptacji rzeczywistości, co może prowadzić do emocjonalnego wyczerpania. W tej fazie osoby często odczuwają żal, smutek i obawę przed przyszłością. W końcu, w fazie wyparcia, osoba może z początku unikać myślenia o stracie, co jest mechanizmem obronnym mającym na celu przetrwanie trudnych emocji. Zrozumienie tych faz jest kluczowe w pracy psychologicznej, ponieważ pozwala specjalistom wspierać osoby w przeżywaniu żalu zgodnie z ich indywidualnym tempem i stylem. Model ten jest szeroko stosowany w praktykach terapeutycznych, pomagając w prowadzeniu skutecznych interwencji wsparcia emocjonalnego.

Pytanie 12

Wykonując masaż serca u ośmiomiesięcznego niemowlęcia, opiekunka powinna zrobić to przy użyciu

A. nasady dłoni.
B. dwóch palców.
C. złożonych dłoni.
D. jednego palca.
Wykonując masaż serca u ośmiomiesięcznego niemowlęcia, użycie dwóch palców jest odpowiednią techniką, ponieważ pozwala na precyzyjne i kontrolowane wywieranie nacisku na klatkę piersiową w sposób, który jest bezpieczny i skuteczny. Ta metoda jest zgodna z wytycznymi amerykańskiego towarzystwa kardiologicznego (AHA) oraz innymi standardami dotyczącymi resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dzieci. W przypadku niemowląt, klatka piersiowa jest stosunkowo mała i delikatna, dlatego ważne jest, aby stosować minimalną siłę, aby nie uszkodzić narządów wewnętrznych. Użycie dwóch palców, umieszczonych w dolnej części mostka, umożliwia właściwe prowadzenie masażu serca, co ma kluczowe znaczenie w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia. Przykładem zastosowania tej techniki jest sytuacja, w której niemowlę nie reaguje i nie oddycha, a szybkie rozpoczęcie masażu serca znacznie zwiększa szanse na przeżycie i powrót do normalnego funkcjonowania. Dodatkowo, w przypadku braku pierwszej pomocy, obok masażu serca, należy również wezwać pomoc medyczną, co jest zgodne z zasadą „wezwij pomoc, zanim zaczniesz działać”.

Pytanie 13

Zgodnie z zaleceniami Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, całodzienne zapotrzebowanie na energię z węglowodanów u dzieci od 1. roku życia wynosi

A. 45 - 65%
B. 25 - 35%
C. 15 - 30%
D. 30 - 45%
Zgodnie z zaleceniami Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, całodzienne zapotrzebowanie na energię z węglowodanów u dzieci od 1. roku życia powinno wynosić 45-65%. Węglowodany stanowią kluczowe źródło energii dla rozwijającego się organizmu dziecka, a ich odpowiednia podaż jest niezbędna dla prawidłowego wzrostu, rozwoju oraz funkcjonowania układu nerwowego. Ilość energii dostarczanej z węglowodanów powinna być dostosowana do ogólnego zapotrzebowania kalorycznego dziecka, które w dużej mierze zależy od poziomu aktywności fizycznej oraz etapu rozwoju. Dla przykładu, dzieci aktywne fizycznie mogą wymagać wyższego procentowego udziału węglowodanów w diecie, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne. Dodatkowo, zaleca się, aby węglowodany pochodziły głównie z źródeł pełnoziarnistych, owoców oraz warzyw, co sprzyja zdrowemu odżywianiu i dostarcza nie tylko energii, ale także niezbędnych składników odżywczych, błonnika oraz witamin.

Pytanie 14

W którym miesiącu życia do diety zdrowego niemowlęcia karmionego naturalnie można wprowadzić dania warzywno-mięsne lub warzywno-rybne?

A. W 9-10. miesiącu życia.
B. W 7-8. miesiącu życia.
C. W 11-12. miesiącu życia.
D. W 5-6. miesiącu życia.
Wybór wprowadzenia dań warzywno-mięsnych lub warzywno-rybnych w 9-10. miesiącu życia, 5-6. miesiącu życia lub 11-12. miesiącu życia nie jest zgodny z aktualnymi zaleceniami dotyczącymi żywienia niemowląt. W przypadku pierwszej z wymienionych opcji, zbyt późne wprowadzenie białka zwierzęcego może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, takich jak żelazo, które jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju mózgu i układu odpornościowego. Przeciąganie momentu wprowadzenia mięsnych produktów do diety może skutkować problemami z adaptacją do różnorodnych pokarmów w późniejszym okresie. Z kolei wprowadzenie takich potraw w 5-6. miesiącu życia jest zbyt wczesne, ponieważ układ pokarmowy niemowlęcia nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, co może prowadzić do trudności w trawieniu oraz zwiększonego ryzyka alergii pokarmowych. Ponadto, wprowadzenie ryb czy mięsa w tym czasie wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ niektóre z tych produktów mogą być zbyt ciężkie dla młodego organizmu. Ostatnia opcja, sugerująca wprowadzenie tych potraw w 11-12. miesiącu, również nie jest zalecana, ponieważ niemowlęta w tym wieku powinny już być w stanie przyjmować zróżnicowaną dietę, w tym białko zwierzęce. Kluczowe jest, aby wprowadzać nowe pokarmy zgodnie z zaleceniami pediatrów oraz dietetyków dziecięcych, aby wspierać zdrowy rozwój dzieci oraz minimalizować ryzyko alergii i nietolerancji pokarmowych.

Pytanie 15

W trosce o prawidłowy rozwój psychomotoryczny dwuletnich, prawidłowo rozwijających się dzieci przebywających w żłobku, opiekunka powinna przede wszystkim

A. hamować spontaniczną chęć do zabawy ruchowej dzieci jeśli uzna, że są zmęczone.
B. organizować ćwiczenia poranne składające się z co najmniej dziewięciu nowych ćwiczeń.
C. wymagać od dzieci bardzo precyzyjnego wykonywania ćwiczeń ruchowych.
D. organizować systematycznie dzieciom zabawy ruchowe i ćwiczenia podstawowe.
Fajnie, że organizujesz regularne zabawy i ćwiczenia dla małych dzieci! To naprawdę ważne dla ich rozwoju psychomotorycznego. Dwuletnie maluchy mają naturalną chęć do odkrywania świata i zabawy, a to wspiera ich umiejętności motoryczne, społeczne i emocjonalne. Jak wiadomo, zabawa to fundament ich nauki. Możesz spróbować wielu różnych aktywności, jak bieganie, skakanie czy nawet gry zespołowe. To świetny sposób, by dzieci były aktywne i rozwijały umiejętności interpersonalne. Regularne zajęcia pomagają im poczuć się stabilnie emocjonalnie i lepiej przystosować do grupy. A co najważniejsze, to też poprawia ich koordynację i ogólną sprawność fizyczną, co jest kluczowe w tym okresie, gdy rozwijają swoje zdolności ruchowe.

Pytanie 16

Wykonywanie toalety jamy ustnej u dziecka zgodnie z zaleceniami WHO należy rozpocząć od

A. momentu wyrznięcia pierwszego zęba.
B. pierwszych dni życia dziecka.
C. ukończenia przez dziecko drugiego roku życia.
D. ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia.
Zalecenie rozpoczęcia toalety jamy ustnej u dziecka już w pierwszych dniach życia opiera się na zasadach promujących zdrowie jamy ustnej. Choć pierwszy ząb zazwyczaj pojawia się około szóstego miesiąca życia, dbanie o jamę ustną wcześniej jest kluczowe dla zapobiegania późniejszym problemom. W ciągu pierwszych dni życia warto dbać o czystość dziąseł, co można osiągnąć poprzez delikatne przemywanie ich wilgotną gazą lub specjalną chusteczką. Takie działanie nie tylko przyzwyczaja dziecko do higieny jamy ustnej, ale także redukuje ryzyko rozwoju próchnicy zębów mlecznych, które mogą zacząć się formować już w momencie wyrznięcia się pierwszych zębów. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca wczesne wdrażanie nawyków higienicznych, aby zminimalizować ryzyko chorób jamy ustnej w późniejszym życiu. Regularne czyszczenie jamy ustnej od najwcześniejszych dni życia stanowi fundament dla zdrowego rozwoju zębów oraz dziąseł.

Pytanie 17

Którą pozycję należy zastosować dziecku podczas napadu astmy oskrzelowej?

A. Pozycję siedzącą z lekkim pochyleniem do tyłu.
B. Pozycję płaską leżącą na plecach.
C. Pozycję płaską leżącą na boku.
D. Pozycję siedzącą z pochyleniem do przodu.
Pozycja siedząca z pochyleniem do przodu jest zalecana dla dzieci podczas napadu astmy oskrzelowej, ponieważ ułatwia wentylację płuc oraz poprawia przepływ powietrza do dróg oddechowych. Taka postawa minimalizuje ucisk na klatkę piersiową, co jest kluczowe, gdy dziecko ma trudności z oddychaniem. W tej pozycji, dziecko może łatwiej zrelaksować mięśnie oddechowe, co zwiększa komfort i może przyspieszyć działanie leków rozszerzających oskrzela. Rekomendacje dotyczące postępowania w astmie, takie jak te opracowane przez American Academy of Pediatrics, wskazują, że pozycja siedząca z pochyleniem do przodu jest korzystna, ponieważ dziecko może lepiej kontrolować oddech oraz łatwiej wydalać wydzielinę. W praktyce, rodzice i opiekunowie powinni być świadomi tej pozycji i przeszkoleni w jej stosowaniu, aby móc szybko zareagować w sytuacji kryzysowej. Dodatkowo, pomocne może być także zapewnienie dziecku spokoju oraz wsparcia emocjonalnego w trakcie napadu, co również przyczynia się do polepszenia stanu zdrowia.

Pytanie 18

Lokal, w którym tworzony i prowadzony jest żłobek zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, powinien posiadać co najmniej

A. dwa pomieszczenia, w tym jedno przystosowane do odpoczynku dzieci.
B. cztery pomieszczenia, w tym dwa przystosowane do odpoczynku dzieci.
C. pięć pomieszczeń, w tym dwa przystosowane do odpoczynku dzieci.
D. trzy pomieszczenia, w tym jedno przystosowane do odpoczynku dzieci.
Lokal, w którym tworzony i prowadzony jest żłobek, powinien spełniać określone wymogi zawarte w Ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Przyjęta odpowiedź informuje, że wymagane są co najmniej dwa pomieszczenia, w tym jedno przystosowane do odpoczynku dzieci. Taki układ pomieszczeń jest zgodny z zasadami funkcjonalności i bezpieczeństwa, które mają na celu zapewnienie dzieciom odpowiednich warunków do rozwoju. Przykładem praktycznym może być podział przestrzeni na pomieszczenie do zabawy i edukacji oraz na sypialnię, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem dzieci. W przypadku żłobków kluczowe jest również dostosowanie pomieszczeń do potrzeb najmłodszych, co obejmuje odpowiednie wyposażenie oraz przestrzeń do odpoczynku. Dbałość o takie standardy przyczynia się do poprawy jakości opieki nad dziećmi i ich bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że zgodność z przepisami prawnymi jest podstawowym obowiązkiem każdego prowadzącego żłobek, co ma istotne znaczenie dla rodziców, którzy powierzają dzieci w opiekę.

Pytanie 19

Charakterystycznymi objawami cukrzycy dziecięcej są:

A. hipoglikemia, skąpomocz, zwiększenie masy ciała.
B. brak apetytu, wzdęcia brzucha, zaburzenia widzenia.
C. hiperglikemia, częstomocz, zmniejszenie masy ciała.
D. wzmożony apetyt, bóle brzucha, osłabienie.
W przypadku cukrzycy dziecięcej, znanej również jako cukrzyca typu 1, charakterystycznymi objawami są hiperglikemia, częstomocz oraz zmniejszenie masy ciała. Hiperglikemia odnosi się do podwyższonego poziomu glukozy we krwi, co jest wynikiem braku produkcji insuliny przez trzustkę. Częstomocz jest wynikiem osłabionej zdolności organizmu do regulacji poziomu cukru, co prowadzi do zwiększonego wydalania glukozy z moczem, a co za tym idzie, zwiększonej objętości moczu. Zmniejszenie masy ciała występuje, ponieważ organizm, nie mogąc wykorzystać glukozy jako źródła energii, zaczyna spalać tłuszcze i białka. W praktyce, wczesne rozpoznanie tych objawów pozwala na szybsze wdrożenie leczenia, co jest kluczowe dla zapobiegania powikłaniom. Zgodnie z wytycznymi American Diabetes Association, monitorowanie poziomu glukozy we krwi oraz szybka interwencja są standardami w opiece nad pacjentami z cukrzycą dziecięcą, co podkreśla znaczenie edukacji zarówno dzieci, jak i ich rodziców w zakresie rozpoznawania objawów i zarządzania chorobą.

Pytanie 20

Która z zabaw rozwija i usprawnia u dziecka percepcję słuchową i pamięć?

A. Rozpoznawanie głosów zwierząt.
B. Gra w berka.
C. Lepienie z plasteliny.
D. Rozróżnianie kolorów warzyw i owoców.
Rozpoznawanie głosów zwierząt to aktywność, która znacząco rozwija percepcję słuchową u dzieci, a także wspiera pracę nad pamięcią. W trakcie tej zabawy dzieci są zmuszone do aktywnego słuchania oraz identyfikowania dźwięków, co angażuje różne obszary ich mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie informacji dźwiękowych. Zastosowanie tej gry w praktyce można obserwować w kontekście edukacji przedszkolnej, gdzie nauczyciele często wykorzystują ją do wyrabiania umiejętności krytycznego myślenia. Przykładem jest zabawa, w której dzieci mają za zadanie odgadnąć, jakie zwierzę wydaje dany dźwięk. Takie podejście angażuje dzieci w interakcję i stymuluje ich zdolności poznawcze. Dodatkowo, poprzez ćwiczenie rozpoznawania głosów, dzieci rozwijają także zdolności językowe i społeczne, co jest zgodne z ogólnymi założeniami programów edukacyjnych, takich jak programy wczesnej edukacji, które kładą nacisk na rozwój całościowy.

Pytanie 21

Stawianie dziecku przez rodziców wygórowanych wymagań, kierowanie dzieckiem za pomocą przymusu i dominacji, nie uwzględniając jego zainteresowań, potrzeb i zdolności jest charakterystyczne dla postawy

A. nadmiernie wymagającej.
B. odtrącenia.
C. unikającej.
D. nadmiernie chroniącej.
Wybór 'nadmiernie wymagającej' jest jak najbardziej trafny. Taka postawa rodzicielska polega na tym, że stawiają dziecku zbyt wysokie, czasami wręcz nierealne wymagania. To nie uwzględnia jego indywidualnych zdolności czy potrzeb. Przykładowo, wyobraź sobie sytuację, gdzie rodzice chcą, by ich dziecko zawsze miało piątki w szkole, mimo że nie każdy ma takie same predyspozycje intelektualne. To może prowadzić do stresu, niskiej samooceny, a nawet problemów zdrowotnych jak depresja. Psychologia jasno mówi, jak ważne jest, żeby dostosowywać wymagania do etapu rozwoju dziecka. Dobre praktyki podpowiadają, że warto stosować pozytywne wzmocnienia i wspierać dzieci w ich rozwoju. Dzięki temu można zbudować zdrową relację opartą na zaufaniu, co z kolei prowadzi do lepszych wyników i satysfakcji w nauce. To naprawdę kluczowe w procesie wychowawczym.

Pytanie 22

Do oceny stanu zdrowia noworodka po porodzie stosowana jest skala

A. MMSE.
B. IADL.
C. Apgar.
D. Tinettiego.
Skala Apgar jest kluczowym narzędziem oceny stanu zdrowia noworodków bezpośrednio po porodzie. Została opracowana przez dr. Virginię Apgar w 1952 roku i jest stosowana na całym świecie. Ocena odbywa się na podstawie pięciu kryteriów: aktywności (ruchy), puls (częstość akcji serca), reakcja na bodźce (odruchy), wygląd (kolor skóry) oraz oddychanie. Każde z tych kryteriów jest oceniane w skali od 0 do 2, co pozwala uzyskać wynik w przedziale od 0 do 10. W praktyce, wynik 7 i więcej oznacza, że noworodek ma dobre szanse na zdrowy rozwój, natomiast wynik poniżej 7 wskazuje na potrzebę intensywnej obserwacji lub interwencji medycznej. Dzięki temu narzędziu personel medyczny może szybko i skutecznie ocenić stan noworodka oraz podjąć odpowiednie kroki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w neonatologii.

Pytanie 23

Zupy z dodatkiem wysokiej jakości masła nie należy podawać niemowlętom nietolerującym

A. fruktozy.
B. białka mleka krowiego.
C. glutenu.
D. glukozy.
Odpowiedź dotycząca białka mleka krowiego jest właściwa, ponieważ niemowlęta, które mają nietolerancję na to białko, mogą doświadczać poważnych problemów zdrowotnych, takich jak alergie pokarmowe. Białko mleka krowiego jest jednym z najczęściej uczulających składników odżywczych, a jego obecność w diecie niemowlęcia, które nie toleruje tego białka, może prowadzić do reakcji alergicznych, objawiających się bólami brzucha, biegunką, a w skrajnych przypadkach do anafilaksji. Z tego powodu, wprowadzając nowe pokarmy do diety niemowlęcia, szczególnie te pochodzenia mlecznego, należy zachować szczególną ostrożność i przestrzegać zaleceń pediatrów oraz dietetyków dziecięcych. Standardy żywienia dla niemowląt zalecają wprowadzanie nowych składników w sposób kontrolowany, zaczynając od bezpiecznych i dobrze tolerowanych produktów. Na przykład, zamiast zup przygotowanych na bazie masła z mleka krowiego, można stosować alternatywy oparte na olejach roślinnych dla niemowląt z alergiami. Ważne jest również, aby rodzice byli świadomi objawów nietolerancji pokarmowej i konsultowali się z lekarzem w przypadku ich wystąpienia.

Pytanie 24

Podawanie niemowlętom witaminy D3 związane jest z zapobieganiem wystąpienia u dzieci

A. cukrzycy.
B. krzywicy.
C. celiakii.
D. hemofilii.
Podawanie niemowlętom witaminy D3 jest kluczowe w zapobieganiu krzywicy, czyli chorobie kości, która wynika z niedoboru tej witaminy. Witamina D3 wspomaga wchłanianie wapnia i fosforu z jelit, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości. Krzywica objawia się osłabieniem i deformacjami kości, co w skrajnych przypadkach prowadzi do trwałych zmian w układzie kostnym. W krajach o małej ekspozycji na słońce, zwłaszcza w okresie zimowym, suplementacja witaminą D3 jest rekomendowana przez pediatrów. Praktyczne zastosowanie tego zalecenia polega na regularnym podawaniu niemowlętom odpowiedniej dawki witaminy D3, co może odbywać się w formie kropli. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, niemowlęta karmione piersią powinny otrzymywać 400 IU witaminy D3 dziennie, aby skutecznie zapobiegać krzywicy. Warto również zauważyć, że odpowiednia suplementacja przyczynia się do ogólnego zdrowia układu kostnego w późniejszych etapach życia.

Pytanie 25

W celu odkażenia zmian ropnych występujących na skórze niemowlęcia, opiekunka powinna wykonać kąpiel z dodatkiem

A. nadmanganianu potasu.
B. antybiotyku.
C. krochmalu.
D. soli kuchennej.
Nadmanganian potasu to substancja o działaniu dezynfekującym i antyseptycznym, która jest powszechnie stosowana w dermatologii do odkażania ran i zmian skórnych, w tym ropnych. Jego właściwości utleniające skutecznie eliminują bakterie, wirusy i grzyby, co czyni go skutecznym środkiem w przypadku infekcji skórnych u niemowląt. W praktyce, kąpiele z dodatkiem nadmanganianu potasu powinny być stosowane w odpowiednich stężeniach, aby zminimalizować ryzyko podrażnień skóry. Zwykle stosuje się roztwór o jasnoróżowym zabarwieniu. Takie zabiegi są zalecane zgodnie z normami w opiece nad dziećmi oraz praktykami w leczeniu dermatologicznym, co potwierdzają liczne badania. Należy jednak pamiętać, że przed zastosowaniem nadmanganianu potasu warto skonsultować się z pediatrą lub dermatologiem, aby ustalić, czy jest to odpowiednia metoda dla konkretnego przypadku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zdrowia.

Pytanie 26

<i>Czteromiesięczne dziecko w pozycji na brzuszku unosi głowę prostopadle do podstawy, śledzi przedmiot w ruchu,śmieje się głośno i gaworzy</i>. Na podstawie powyższego opisu można stwierdzić, że tempo rozwoju tego dziecka jest

A. harmonijne.
B. opóźnione.
C. nieharmonijne.
D. przyspieszone.
Odpowiedź "harmonijne" jest poprawna, ponieważ opisane zachowania czteromiesięcznego dziecka wskazują na prawidłowy rozwój motoryczny oraz społeczny. Dziecko, które potrafi unosić głowę prostopadle do podstawy, wykazuje dobre umiejętności kontroli głowy, co jest ważnym krokiem w rozwoju motoryki dużej. Śledzenie przedmiotu w ruchu świadczy o rozwijającej się percepcji wzrokowej oraz zdolności do koncentracji, co jest istotne w kontekście poznawania otoczenia. Głośny śmiech i gaworzenie to z kolei oznaki rozwoju emocjonalnego i społecznego, co jest niezbędne do budowania relacji z opiekunami. Warto również zauważyć, że osiągnięcie tych umiejętności w wieku czterech miesięcy jest zgodne z normami rozwoju dziecka, które sugerują, że w tym okresie maluchy powinny być w stanie wykonywać podobne czynności. W praktyce, monitorowanie takich wskaźników rozwoju jest kluczowe dla wczesnej interwencji i wsparcia w przypadku ewentualnych opóźnień.

Pytanie 27

W celu kształtowania u dzieci w trzecim roku życia umiejętności naśladowania czynności dnia codziennego, opiekunka powinna zaplanować zabawy

A. tematyczne.
B. konstrukcyjne.
C. ruchowe.
D. twórcze.
Zabawy tematyczne są kluczowym narzędziem w rozwijaniu umiejętności naśladowania u dzieci w trzecim roku życia, ponieważ pozwalają na wcielenie się w różnorodne role i sytuacje z życia codziennego. Dzieci na tym etapie rozwoju uczą się poprzez naśladownictwo, co jest podstawą ich rozwoju społecznego i emocjonalnego. Przykłady zabaw tematycznych mogą obejmować odgrywanie scenek z codziennych czynności, takich jak zakupy w sklepie, gotowanie w kuchni czy wizyty u lekarza. Takie aktywności nie tylko zachęcają do naśladowania dorosłych, ale także rozwijają umiejętności językowe, kreatywność oraz zdolność do współpracy w grupie. W praktyce, organizowanie takich zabaw pozwala dzieciom zrozumieć kontekst społeczny i kulturowy, w jakim funkcjonują, co jest zgodne z zaleceniami programów edukacyjnych dla najmłodszych, jak np. podstawy programowe MEN. Warto też zauważyć, że zabawy tematyczne sprzyjają samodzielności dzieci, ponieważ dają im możliwość podejmowania decyzji oraz rozwiązywania problemów w bezpiecznym i wspierającym środowisku.

Pytanie 28

Które potrzeby dziecka przebywającego w szpitalu, ze względu na ubogi zakres i małą różnorodność bodźców zmysłowych występujących w tym środowisku, opiekunka powinna w szczególności uwzględnić?

A. Poznawcze.
B. Biologiczne.
C. Akceptacji.
D. Bezpieczeństwa.
Wybór odpowiedzi dotyczącej potrzeb poznawczych dziecka przebywającego w szpitalu jest szczególnie trafny, ponieważ środowisko szpitalne charakteryzuje się ograniczoną ilością bodźców zmysłowych. Dzieci w takich warunkach mogą odczuwać nudę, co negatywnie wpływa na ich rozwój poznawczy. Potrzeby poznawcze obejmują różnorodne aspekty stymulacji intelektualnej, takie jak zabawy edukacyjne, interaktywne programy multimedialne czy różnorodne materiały do tworzenia. Kluczowe w tym kontekście jest zapewnienie im dostępu do aktywności, które rozwijają wyobraźnię i umiejętności rozwiązywania problemów. Przykładami mogą być gry planszowe czy zabawy sensoryczne, które angażują dzieci w twórcze myślenie. Dodatkowo, zgodnie z aktualnymi standardami opieki pediatrycznej zaleca się stosowanie terapii zajęciowej, która może wspierać rozwój poznawczy w warunkach szpitalnych. Takie podejście nie tylko zwiększa komfort dzieci, ale również sprzyja ich rehabilitacji i szybkiemu powrotowi do zdrowia.

Pytanie 29

Podczas mycia oczu niemowlęcia każde oko opiekunka powinna myć

A. od wewnętrznego do zewnętrznego kącika oka.
B. w kierunku z góry na dół.
C. od zewnętrznego do wewnętrznego kącika oka.
D. ruchami okrężnymi.
Odpowiedź 'od zewnętrznego do wewnętrznego kącika oka' jest poprawna, ponieważ w ten sposób minimalizujemy ryzyko zanieczyszczenia wnętrza oka, a także skutecznie usuwamy zanieczyszczenia oraz wydzieliny, które mogą gromadzić się w kącikach oczu. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami pediatrów i specjalistów w dziedzinie higieny dziecięcej. Przykładowo, podczas mycia oczu niemowlęcia opiekunka powinna używać osobnego wacika dla każdego oka, aby uniknąć przenoszenia potencjalnych infekcji. Ponadto warto stosować jałowe rozwiązania, takie jak sól fizjologiczna lub przegotowana woda, aby zapewnić maksymalną czystość. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, odpowiednia higiena oczu jest kluczowa dla zapobiegania infekcjom i innym dolegliwościom, co jest szczególnie istotne w przypadku noworodków i niemowląt, których układ odpornościowy jest jeszcze w fazie rozwoju. Właściwe wykonanie tej czynności nie tylko sprzyja zdrowiu dziecka, ale także buduje zaufanie między dzieckiem a opiekunem, ponieważ dziecko uczy się, że dbanie o higienę jest ważne.

Pytanie 30

Która z wymienionych cech powinna charakteryzować pracę wychowawczą z dzieckiem?

A. Systematyczność.
B. Doraźność.
C. Przypadkowość.
D. Wybiórczość.
Systematyczność w tym, co robimy w wychowaniu, to naprawdę istotna sprawa. To jakby klej, który łączy różne nasze działania i sprawia, że wszystko ma sens. Na przykład, jeśli regularnie spotykamy się z dziećmi, możemy lepiej śledzić ich postęp i zmieniać, co trzeba, żeby im pomóc. Takie planowanie na dłużej daje im szansę na rozwijanie umiejętności w uporządkowany sposób. Można by powiedzieć, że to jak budowanie z klocków – każdy element ma swoje miejsce, a dzieci wiedzą, czego się spodziewać, co daje im poczucie bezpieczeństwa. Z mojego doświadczenia wynika, że takie systematyczne podejście nie tylko wspiera rozwój intelektualny, ale także uczy dzieci odpowiedzialności i dyscypliny.

Pytanie 31

Którą zabawę należy zastosować w celu kształtowania u dziecka chwytu szczypcowego?

A. Dobieranie nakrętki do butelki.
B. Zbieranie z talerzyka okruszków chleba.
C. Otwieranie i zamykanie pudełka.
D. Budowanie i burzenie wieży z drewnianych klocków.
Zbieranie z talerzyka okruszków chleba to doskonała zabawa wspierająca rozwój chwytu szczypcowego u dzieci. Ten rodzaj chwytu, który angażuje kciuk oraz palec wskazujący, jest kluczowy dla wielu późniejszych umiejętności manualnych, takich jak pisanie czy precyzyjne manipulowanie przedmiotami. W trakcie zabawy dziecko koncentruje się na precyzyjnym uchwyceniu małych okruszków, co wymaga od niego nie tylko koordynacji ruchowej, ale również rozwija zdolności sensoryczne. Warto zauważyć, że zgodnie z teoriami rozwoju psychomotorycznego, takie zabawy są zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu pedagogiki i terapii zajęciowej. Aby zwiększyć efektywność tej aktywności, można urozmaicić ją poprzez użycie różnych materiałów o odmiennych teksturach, co dodatkowo stymuluje zmysły dotyku i wzroku, a także może być okazją do nauki o zdrowym odżywianiu, przy okazji wyjaśniając dziecku, dlaczego warto dbać o porządek.

Pytanie 32

U prawidłowo rozwijającego się 3-miesięcznego dziecka osiągnięciem rozwojowym jest

A. wyciąganie rąk do znanych osób dorosłych.
B. uśmiechanie się na widok drugiej osoby.
C. gaworzenie samonaśladowcze.
D. odróżnianie osób znanych od obcych.
Uśmiechanie się na widok drugiej osoby jest kluczowym osiągnięciem rozwojowym dla 3-miesięcznego dziecka, ponieważ świadczy o rozwoju społeczno-emocjonalnym oraz nawiązywaniu więzi z otoczeniem. W tym etapie życia, dzieci zaczynają rozwijać umiejętności interakcji z innymi, co jest fundamentalne dla ich przyszłego rozwoju społecznego. Uśmiech jest nie tylko formą mimiki, ale także pierwszym krokiem do nawiązywania relacji. Badania dowodzą, że dzieci, które regularnie uśmiechają się w odpowiedzi na widok znanych osób, lepiej radzą sobie w późniejszych interakcjach społecznych. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten proces poprzez częste interakcje z dzieckiem, odpowiadając na jego uśmiechy i wprowadzając zabawy, które angażują twarz oraz wzrok. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami psychologów dziecięcych, którzy podkreślają znaczenie pozytywnych emocji w rozwoju dziecka, a także wspierają tworzenie bezpiecznych relacji w pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 33

Jakich materiałów należy unikać podczas zabaw techniczno-konstrukcyjnych z małym dzieckiem?

A. Dużych.
B. Kolorowych.
C. Drobnych.
D. Szarych.
Drobne materiały, takie jak małe klocki, guziki czy inne detale, powinny być unikane w zabawach techniczno-konstrukcyjnych z małymi dziećmi głównie z powodów bezpieczeństwa. Dzieci w wieku przedszkolnym często wkładają rzeczy do ust, a małe elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia. Przykładowo, według standardów bezpieczeństwa zabawek, takich jak norma EN 71, wszystkie zabawki przeznaczone dla dzieci poniżej 3 roku życia nie mogą zawierać małych części, które mogłyby być połknięte. W związku z tym, aby zapewnić bezpieczne środowisko zabawy, warto wybierać większe elementy, które są łatwe do uchwycenia i manipulowania przez małe rączki. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko urazów, ale także wspiera rozwój motoryki małej, ponieważ dzieci uczą się precyzyjnych ruchów i koordynacji. Ponadto, korzystanie z odpowiednich materiałów wspiera kreatywność i wyobraźnię dzieci, które mogą skonstruować różne obiekty bez obaw o swoje bezpieczeństwo.

Pytanie 34

W celu doskonalenia sprawności manualnej u dwuletniego dziecka opiekunka powinna zaproponować zabawę polegającą na

A. bujaniu się na huśtawce.
B. chowaniu się przed rówieśnikami.
C. budowaniu z klocków.
D. pokazywaniu min.
Budowanie z klocków to doskonała forma zabawy, która rozwija sprawność manualną dwuletniego dziecka. W trakcie tej aktywności, maluch angażuje swoje dłonie w chwytanie, łączenie i układanie elementów, co wspiera rozwój motoryki małej. Proces ten wymaga precyzyjnych ruchów palców oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem może być budowanie prostych wież lub figur, co dodatkowo stymuluje kreatywność dziecka oraz jego zdolność do rozwiązywania problemów. Wspierając rozwój dziecka poprzez zabawę z klockami, opiekunowie powinni również zwrócić uwagę na dobór odpowiednich materiałów – klocki powinny być wykonane z bezpiecznych, nietoksycznych materiałów oraz mieć różne kształty i kolory, co dodatkowo pobudza zmysły dziecka i ułatwia naukę rozpoznawania kształtów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wczesnej edukacji, które zalecają stymulowanie aktywności manualnych poprzez zabawę.

Pytanie 35

Dziecko, które ma ubytek słuchu na poziomie 40 – 70 dB, zaliczane jest do grupy osób niepełnosprawnych w stopniu

A. głębokim.
B. umiarkowanym.
C. znacznym.
D. lekkim.
Dziecko z ubytkiem słuchu na poziomie 40 – 70 dB klasyfikowane jest jako osoba niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym zgodnie z definicjami stosowanymi w rehabilitacji i edukacji osób z uszkodzeniami słuchu. Ubytek na tym poziomie oznacza, że dziecko ma trudności z odbiorem dźwięków w normalnym zakresie głośności, co może znacząco wpływać na jego rozwój językowy, społeczny i edukacyjny. W praktyce, dzieci w tej grupie często wymagają wsparcia w formie specjalistycznej pomocy, takiej jak logopedia czy terapia słuchowa, aby mogły skutecznie funkcjonować w środowisku szkolnym. Znalezienie odpowiednich strategii wsparcia, takich jak używanie sprzętu wspomagającego słyszenie, jest kluczowym elementem pracy z dziećmi w tej grupie. Warto również zaznaczyć, że klasyfikacja niepełnosprawności opiera się na standardach opracowanych przez Międzynarodową Organizację Zdrowia (WHO) oraz różne instytucje zajmujące się rehabilitacją osób z problemami ze słuchem. Dostosowanie programu wsparcia do indywidualnych potrzeb dziecka jest niezbędne dla jego rozwoju i integracji w społeczeństwie.

Pytanie 36

Skuteczną metodą zapobiegania wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jest

A. szczepienie ochronne.
B. mycie rąk.
C. wyparzanie sztućców.
D. mycie owoców.
Szczepienie ochronne jest kluczowym elementem w zapobieganiu wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, które jest wywołane przez wirus HBV. Szczepionka na wirusowe zapalenie wątroby typu B jest jedną z najskuteczniejszych metod ochrony, ponieważ pobudza układ immunologiczny do produkcji przeciwciał, które neutralizują wirusa. Przykładowo, osobom narażonym na wirusa, takim jak pracownicy służby zdrowia czy osoby z grup ryzyka, zaleca się szczepienie w ramach standardów ochrony zdrowia. Programy szczepień są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), które podkreślają jego znaczenie w szerszym kontekście zdrowia publicznego. Ponadto, szczepienie jest skuteczną metodą eliminacji wirusa z populacji, co przyczynia się do zmniejszenia zachorowalności i umieralności związanej z tą chorobą.

Pytanie 37

Dziecko skarży się na ból przy otwieraniu buzi i gryzieniu, jego skóra nad obrzmiałą ślinianką jest napięta i blada. Na co najprawdopodobniej jest chore dziecko?

A. Na różyczkę.
B. Na świnkę.
C. Na szkarlatynę.
D. Na odrę.
Odrę, szkarlatynę i różyczkę można wykluczyć na podstawie specyficznych objawów oraz różnic w patogenezie tych chorób. Odrą charakteryzuje się wysypką, która pojawia się po kilku dniach gorączki oraz objawami ze strony dróg oddechowych, takimi jak kaszel i katar. Typowe dla odry są również plamki Koplika w jamie ustnej, które nie występują w przypadku świnki. Szkarlatyna, wywoływana przez bakterie Streptococcus pyogenes, objawia się intensywną wysypką oraz bólem gardła, a także gorączką. Różyczka, wirusowa choroba, również prowadzi do wysypki, ale jest mniej groźna niż świnka, a jej objawy są mniej wyraźne. Często mylenie tych chorób wynika z nieznajomości ich typowych objawów oraz odmienności w patogenezie. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych chorób ma swoje unikalne cechy kliniczne, które pozwalają na właściwe rozpoznanie. Edukacja w zakresie objawów i przebiegu chorób zakaźnych jest niezbędna dla skutecznej diagnostyki i wdrażania odpowiednich działań profilaktycznych, takich jak szczepienia oraz szybka reakcja na pierwsze symptomy.

Pytanie 38

Zabawa w a-kuku u pięciomiesięcznego dziecka sprzyja głównie

A. rozwojowi słuchu fonematycznego i muzycznego.
B. stymulacji układu oddechowego.
C. stymulacji rozwoju grafomotoryki.
D. rozwojowi pamięci i orientacji przestrzennej.
Zabawa w a-kuku, znana również jako chowanie i odkrywanie, ma kluczowe znaczenie dla rozwoju pamięci i orientacji przestrzennej u pięciomiesięcznych dzieci. W tym wieku, dzieci zaczynają rozwijać swoje umiejętności poznawcze, a zabawy takie jak a-kuku pomagają im zrozumieć koncept stałości obiektów. Obserwując, jak rodzic czy opiekun chowa się lub zasłania, dziecko uczy się, że przedmioty i osoby mogą istnieć nawet wtedy, gdy nie są widoczne. To z kolei stymuluje rozwój ich pamięci. Orientacja przestrzenna natomiast polega na umiejętności postrzegania siebie w przestrzeni oraz rozumienia relacji pomiędzy obiektami. W ramach zabawy dziecko uczy się, jak poruszać się w swoim otoczeniu, co sprzyja nie tylko rozwojowi fizycznemu, ale również kognitywnemu. Dlatego też a-kuku jest nie tylko przyjemną zabawą, ale również cennym narzędziem wspierającym rozwój dziecka w kluczowych obszarach jego życia.

Pytanie 39

Gest wskazywania palcem oraz utrzymywanie kontaktu wzrokowego najczęściej pojawia się u prawidłowo rozwijającego się dziecka około

A. piątego miesiąca życia.
B. osiemnastego miesiąca życia.
C. trzeciego miesiąca życia.
D. dziewiątego miesiąca życia.
Gest wskazywania palcem oraz utrzymywanie kontaktu wzrokowego to kluczowe umiejętności komunikacyjne, które rozwijają się w okresie niemowlęcym, a ich pojawienie się wokół dziewiątego miesiąca życia jest istotnym wskaźnikiem prawidłowego rozwoju dziecka. W tym czasie dzieci zaczynają angażować się w interakcje społeczne, co jest niezbędne dla ich rozwoju poznawczego i emocjonalnego. Gest wskazywania palcem jest formą prekomunikacji, która umożliwia niemowlętom wyrażanie swoich potrzeb i zainteresowań, a kontakt wzrokowy wzmacnia te interakcje, angażując rodziców w proces zabawy i uczenia. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest wspieranie dzieci w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami oraz rodziną poprzez odpowiednie zabawy, które zachęcają do używania gestów i mimiki. W literaturze przedmiotu, takich jak badania rozwoju dzieci, podkreśla się znaczenie tych umiejętności w kontekście rozwijania języka i umiejętności społecznych. Obserwowanie i wspieranie tych etapów rozwoju w odpowiednim czasie staje się kluczowe w praktykach pedagogicznych oraz terapeutycznych, zgodnie z wytycznymi psychologów dziecięcych.

Pytanie 40

Którą metodę pracy z dzieckiem stosuje opiekunka, gdy pozwala dziecku roztopić śnieg w szklance i zachęca go do obserwacji powstałej wody?

A. Badawczą.
B. Opowiadania.
C. Poznawczą.
D. Wykładu.
Odpowiedź "badawcza" jest prawidłowa, ponieważ metoda ta opiera się na zachęcaniu dziecka do aktywnego odkrywania i eksperymentowania z otaczającym je światem. Pozwalając dziecku na roztopienie śniegu w szklance, opiekunka angażuje je w proces obserwacji i analizy zjawiska fizycznego, jakim jest zmiana stanu skupienia wody. Takie podejście wspiera rozwój umiejętności krytycznego myślenia oraz zdolności do samodzielnego formułowania pytań i hipotez. Metoda badawcza jest zgodna z zasadami konstruktywizmu, który zakłada, że dzieci uczą się najlepiej poprzez aktywne uczestnictwo w procesie poznawczym. Przykładem zastosowania tej metody jest również organizowanie eksperymentów przyrodniczych, takich jak badanie właściwości różnych substancji, co pozwala dzieciom na odkrywanie zasad fizyki i chemii w praktyce. Poprzez takie działania, opiekunki mogą zyskać również wgląd w indywidualne zainteresowania i zdolności dzieci, co pozwala na ich lepsze wspieranie w dalszym rozwoju.