Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 18:08
  • Data zakończenia: 13 stycznia 2025 18:47

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

$liczba = 10; while($liczba<50){ echo "$liczba"; $liczba=$liczba+5; } Jakie liczby zostaną wyświetlone w wyniku działania tej pętli w języku PHP?

A. 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50
B. 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45
C. 10 15 20 25 30 35 40 45
D. 10 15 20 25 30 35 40 45 50
Wynik działania pętli w języku PHP jest poprawny, ponieważ zaczyna się od wartości 10, a następnie w każdej iteracji zwiększa tę wartość o 5, aż osiągnie 50, które nie jest wliczane do wypisywanych wyników. Wartości wypisywane w trakcie działania pętli to: 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45. Wartością graniczną jest 50, która przerywa działanie pętli. Taki mechanizm jest często stosowany w programowaniu, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie musimy iteracyjnie przetwarzać dane w określonym zakresie. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że warunki pętli są jasno określone, co zapobiega niepożądanym wynikom, takim jak nieskończone pętle. W PHP używamy pętli takich jak 'while', 'for' i 'foreach', które są kluczowymi elementami w programowaniu i pozwalają na efektywne przetwarzanie danych.

Pytanie 2

Polecenie DBCC CHECKDB 'sklepAGD', Repair_fast) w systemie MS SQL Server

A. zweryfikuje spójność danej tabeli
B. sprawdzi spójność bazy danych i naprawi uszkodzone indeksy
C. zweryfikuje spójność danej tabeli oraz naprawi uszkodzone rekordy
D. potwierdzi spójność bazy danych i utworzy kopię zapasową
Polecenie DBCC CHECKDB 'sklepAGD' z opcją Repair_fast jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu bazami danych w MS SQL Server, które służy do sprawdzenia integralności bazy danych oraz do naprawy uszkodzonych indeksów. Gdy podczas przetwarzania danych wykryte zostaną jakiekolwiek błędy spójności, DBCC CHECKDB generuje szczegółowy raport, który pomaga administratorowi w zrozumieniu stanu bazy. W kontekście zastosowań praktycznych, regularne korzystanie z DBCC CHECKDB jest zalecane jako część strategii utrzymania bazy danych, zwłaszcza w środowiskach produkcyjnych. Właściwe zarządzanie bazą danych, w tym regularne sprawdzanie jej spójności, może zapobiec poważnym awariom, które mogłyby prowadzić do utraty danych. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby polecenie to było wykonywane w oknach konserwacyjnych, aby minimalizować wpływ na wydajność systemu, a także aby backups były wykonywane przed rozpoczęciem jakichkolwiek operacji naprawczych. Ponadto, zrozumienie działania DBCC CHECKDB i jego opcji, takich jak Repair_fast, jest niezbędne dla każdego administratora baz danych, aby skutecznie zarządzać problemami związanymi z integralnością danych.

Pytanie 3

Aby strona WWW mogła być przesyłana do przeglądarki w formie zaszyfrowanej, należy zastosować protokół

A. HTTP
B. SSH
C. HTTPS
D. SFTP
HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to protokół komunikacyjny, który umożliwia bezpieczne przesyłanie danych pomiędzy przeglądarką internetową a serwerem. Jego podstawowym zadaniem jest zapewnienie poufności i integralności informacji, co osiąga dzięki zastosowaniu szyfrowania. HTTPS korzysta z protokołu SSL/TLS do szyfrowania połączenia, co oznacza, że dane przesyłane pomiędzy użytkownikiem a serwerem są chronione przed podsłuchiwaniem i modyfikacją. Na przykład, w przypadku logowania się do bankowości internetowej, użycie HTTPS zapewnia, że nasze dane logowania są bezpieczne przed potencjalnymi atakami. Zastosowanie HTTPS stało się standardem w branży webowej, zwłaszcza po wprowadzeniu przez Google polityki priorytetowego traktowania stron zabezpieczonych tym protokołem w wynikach wyszukiwania. To nie tylko wzmacnia bezpieczeństwo, ale także zwiększa zaufanie użytkowników do witryn. Standardy dotyczące bezpieczeństwa w sieci zalecają użycie HTTPS jako domyślnego protokołu dla wszystkich stron internetowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych.

Pytanie 4

Aby uruchomić skrypt JavaScript, potrzebne jest oprogramowanie

A. serwera MySQL
B. przeglądarki internetowej
C. serwera WWW
D. debuggera JavaScript
Aby uruchomić skrypt JavaScript, niezbędne jest posiadanie przeglądarki internetowej, która obsługuje JavaScript. Przeglądarki takie jak Chrome, Firefox, Safari czy Edge zawierają silniki JavaScript, które interpretują i wykonują skrypty na stronach internetowych. Przykładowo, gdy użytkownik wchodzi na stronę internetową, która wykorzystuje JavaScript do dynamicznego ładowania treści lub interakcji z użytkownikiem, przeglądarka przetwarza skrypty w czasie rzeczywistym, co wpływa na doświadczenie użytkownika. Przeglądarki regularnie aktualizują swoje silniki, co przyczynia się do poprawy wydajności i bezpieczeństwa. Dodatkowo, korzystanie z narzędzi deweloperskich w przeglądarkach, takich jak konsola JavaScript, umożliwia programistom testowanie i debugowanie skryptów w łatwy sposób. W kontekście standardów webowych, JavaScript jest kluczowym elementem technologii front-end, współpracując z HTML i CSS, aby zapewnić interaktywność i responsywność stron internetowych. Warto również zauważyć, że niektóre frameworki, takie jak React czy Angular, również opierają się na JavaScript, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 5

Znacznik w języku HTML jest używany do wskazania

A. tekstu, który został usunięty
B. cytowanego fragmentu tekstu
C. tekstu o zmienionym formacie
D. tekstu, który został dodany
Znacznik w języku HTML jest używany do oznaczania tekstu, który został dodany w stosunku do pierwotnej treści dokumentu. Został wprowadzony w standardzie HTML5, co umożliwia programistom i twórcom stron internetowych wyraźne zaznaczanie zmian w treści. Użycie tego znacznika jest szczególnie przydatne w kontekście dokumentów, które podlegają częstym aktualizacjom lub rewizjom, gdyż pozwala użytkownikom łatwo dostrzegać dodany tekst. Przykładem może być sytuacja, w której wprowadzasz poprawki do artykułu na blogu: tekst oznaczony jako może być wyświetlany z podkreśleniem, co wizualnie wskazuje na jego nowość. Warto także zwrócić uwagę, że znacznik może być używany w połączeniu z atrybutem 'cite', który wskazuje źródło zmiany, oraz atrybutem 'datetime', który określa datę i godzinę wprowadzenia zmian. Dzięki tym właściwościom, przyczynia się do lepszego zarządzania treścią w dokumentach HTML, spełniając wymagania dotyczące dostępności i przejrzystości informacji.

Pytanie 6

W zamieszczonym przykładzie pseudoklasa hover sprawi, że styl pogrubiony będzie przypisany

a:hover { font-weight: bold; }

A. każdemu odnośnikowi niezależnie od aktualnego stanu.
B. wszystkim odnośnikom odwiedzonym.
C. wszystkim odnośnikom nieodwiedzonym.
D. odnośnikowi, w momencie kiedy najechał na niego kursor myszy.
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Pseudoklasa :hover w CSS jest używana do stylizacji elementów, na które najechał kursor myszy. Na przykład, jeżeli użyjemy stylu 'font-weight: bold;' z pseudoklasą :hover, tekst odnośnika stanie się pogrubiony tylko wtedy, kiedy na niego najedziemy kursorem. Jest to bardzo przydatne w interaktywnym designie strony internetowej, gdzie możemy w prosty sposób zasygnalizować użytkownikowi, że dany element jest aktywny lub interaktywny. Pamiętaj, że pseudoklasy w CSS są potężnym narzędziem, które pozwala nam na tworzenie zaawansowanych efektów bez konieczności użycia JavaScriptu. Znajomość i umiejętność wykorzystania pseudoklas jest zatem kluczową umiejętnością każdego front-end developera.

Pytanie 7

Rodzaj zmiennej w języku JavaScript

A. nie występuje
B. powinien być zadeklarowany na początku skryptu
C. istnieje tylko jeden
D. następuje poprzez przypisanie wartości
W języku JavaScript typ zmiennej jest określany poprzez przypisanie wartości, co oznacza, że zmienna może przyjmować różne typy danych w trakcie działania programu. JavaScript jest językiem, który wspiera dynamiczne typowanie, co pozwala na elastyczność w programowaniu. Przykładowo, można zadeklarować zmienną i przypisać do niej wartość liczbową: let x = 5; a następnie przypisać wartość tekstową: x = 'Hello';. W momencie przypisania wartości, JavaScript automatycznie dostosowuje typ zmiennej w zależności od typu przypisanej wartości. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, ponieważ umożliwia łatwe tworzenie i modyfikowanie kodu, bez potrzeby wcześniejszego określania typów zmiennych, co jest charakterystyczne dla języków statycznie typowanych. Warto również zaznaczyć, że w JavaScript mamy do czynienia z różnymi typami danych, takimi jak liczby, łańcuchy tekstowe, obiekty, tablice czy wartości logiczne (boolean), co daje programistom dużą swobodę w modelowaniu danych.

Pytanie 8

Dostępna jest tabela ksiazki z kolumnami: tytul (typ tekstowy) oraz cena (typ liczbowy). W celu uzyskania z kwerendy SELECT jedynie tytułów, dla których cena jest mniejsza od 50 zł, należy użyć następującego zapisu:

A. SELECT * FROM ksiazki WHERE cena<50;
B. SELECT tytul FROM ksiazki WHERE cena<50;
C. SELECT ksiazki FROM tytul WHERE cena<'50 zł';
D. SELECT tytul FROM ksiazki WHERE cena>'50 zł';
Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zapytanie SQL "SELECT tytul FROM ksiazki WHERE cena<50;" prawidłowo zwraca tylko kolumnę z tytułami książek, gdzie cena jest mniejsza od 50 zł. W kontekście pracy z bazami danych, kluczowe jest umiejętne formułowanie zapytań, które ograniczają zwracane dane do tych istotnych dla użytkownika. Użycie operatora porównania '<' w klauzuli WHERE jest zgodne z typowymi praktykami w SQL, a przy tym umożliwia precyzyjne filtrowanie danych. Warto również zwrócić uwagę, że w SQL nie potrzebujemy podawać jednostki walutowej, dlatego zapis '50 zł' jest błędny. Właściwa analityka zapytań pozwala na efektywne pozyskiwanie informacji, co ma kluczowe znaczenie w aplikacjach bazodanowych. W praktyce, umiejętność selekcji danych za pomocą zapytań jest podstawą pracy analityka danych oraz programisty.

Pytanie 9

Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (tryb powtarzalnego odczytu) używany przez MS SQL jest związany z problemem

A. odczytów widm
B. niepowtarzalnych odczytów
C. brudnych odczytów
D. utraty aktualizacji
Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (powtarzalny odczyt) w systemach zarządzania bazami danych, takich jak MS SQL, wprowadza mechanizm, który zapewnia, że dane odczytane w trakcie transakcji pozostaną niezmienne do momentu jej zakończenia. Oznacza to, że jeżeli jedna transakcja odczyta pewne dane, to inne transakcje nie będą mogły ich zmodyfikować, aż do zakończenia pierwszej transakcji. Mimo że ten poziom izolacji zapobiega niepowtarzalnym odczytom, to jednak wprowadza zjawisko odczytów widm, które występuje, gdy nowa transakcja wprowadza nowe wiersze, które spełniają kryteria odczytu pierwszej transakcji. W efekcie, podczas powtórnego odczytu tych samych danych, mogą pojawić się nowe wiersze, co prowadzi do niespójności wyników. Przykładem może być sytuacja, w której jedna transakcja wykonuje odczyt danych klientów, a w tym czasie inna transakcja dodaje nowego klienta. Przy kolejnych odczytach pierwsza transakcja może zobaczyć inny zestaw danych niż początkowo, co generuje problem odczytów widm. Praktyczne zastosowanie tego poziomu izolacji wymaga ostrożności w projektowaniu aplikacji, aby uniknąć sytuacji, w których dane mogą się dynamicznie zmieniać w trakcie ich odczytu, co jest szczególnie istotne w kontekście finansowym i e-commerce, gdzie dokładność danych jest kluczowa.

Pytanie 10

W zaprezentowanym schemacie bazy danych o nazwie biblioteka, składniki: czytelnik, wypożyczenie oraz książka są

Ilustracja do pytania
A. polami
B. krotkami
C. encjami
D. atrybutami
W modelowaniu relacyjnych baz danych encje są kluczowymi elementami, które reprezentują obiekty rzeczywistego świata, wokół których zbudowana jest struktura bazy. W przedstawionym diagramie bazy danych biblioteki encjami są czytelnik wypozyczenie i ksiazka. Każda z tych encji posiada swoje własne atrybuty, które opisują jej właściwości na przykład encja czytelnik ma takie atrybuty jak imię nazwisko i adres. W kontekście praktycznym encje są odwzorowywane na tabele w bazie danych gdzie wiersze tabeli reprezentują poszczególne instancje encji a kolumny reprezentują atrybuty. Rozumienie różnicy między encjami a atrybutami jest istotne dla efektywnego projektowania baz danych zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak normalizacja, która pomaga unikać redundancji danych. W związku z tym prawidłowe zrozumienie i identyfikacja encji ma kluczowe znaczenie w budowaniu skalowalnych i wydajnych baz danych. W praktyce analizy danych encje są podstawą do tworzenia modeli relacyjnych które umożliwiają generowanie raportów i analizowanie danych w sposób zorganizowany i logiczny

Pytanie 11

Aby dodać nowy rekord do tabeli Pracownicy, konieczne jest zastosowanie polecenia SQL

A. INSERT (Jan, Kowalski) INTO Pracownicy
B. INSERT INTO Pracownicy VALUES ('Jan',' Kowalski')
C. INSERT VALUES Pracownicy INTO (Jan, Kowalski)
D. INSERT VALUES (Jan, Kowalski) INTO Pracownicy
Aby dodać nowy rekord do tabeli Pracownicy w bazie danych, należy skorzystać z polecenia SQL INSERT INTO, które jest standardowym sposobem na wprowadzenie nowych danych do tabeli. Poprawna składnia polecenia to 'INSERT INTOVALUES ()'. W przypadku podanego przykładu, używamy 'INSERT INTO Pracownicy VALUES ('Jan', 'Kowalski');', co jest zgodne z wymaganiami SQL. Polecenie to wprowadza dwa nowe atrybuty: imię 'Jan' oraz nazwisko 'Kowalski' do tabeli Pracownicy. Ważne jest, aby wartości były poprawnie otoczone apostrofami w przypadku typów danych tekstowych. Zgodnie z normami SQL, zapis ten pozwala na dodanie rekordu, pod warunkiem, że kolumny tabeli są zgodne z wprowadzanymi danymi, a tabela Pracownicy została wcześniej zdefiniowana w bazie danych. Przykładem może być sytuacja, w której tabela Pracownicy ma kolumny 'Imie' i 'Nazwisko', a wprowadzenie wartości bezpośrednio do tych kolumn jest zgodne z ich definicją.

Pytanie 12

W kodzie PHP wykonano przedstawioną operację na bazie danych. Której funkcji należy użyć, aby pobrać liczbę zmienionych w tabeli wierszy?

$zapytanie="UPDATE kadra SET stanowisko='Programista' WHERE id < 10";
mysqli_query($db, $zapytanie);

A. mysqli_num_rows()
B. mysqli_use_result()
C. mysqli_affected_rows()
D. mysqli_field_count()
Wybrana odpowiedź jest niestety niepoprawna. Może to wynikać z niezrozumienia różnych funkcji dostępnych w języku PHP do manipulowania danymi w bazach danych MySQL. Funkcja mysqli_field_count() zwraca liczbę pól w wyniku zapytania SELECT, a nie liczbę zmienionych wierszy. Z kolei mysqli_use_result() inicjuje pobieranie wyników zapytania wysłanego do serwera MySQL i nie zwraca informacji o liczbie zmienionych wierszy. Natomiast funkcja mysqli_num_rows() zwraca liczbę wierszy w wyniku zapytania SELECT, a nie liczbę zmienionych wierszy. Do tego celu służy jedynie funkcja mysqli_affected_rows(), która zwraca liczbę wierszy zmienionych, dodanych lub usuniętych przez ostatnie wywołanie funkcji mysqli_query() na serwerze MySQL. Pamiętaj więc, że wybór odpowiedniej funkcji zależy od kontekstu i rodzaju operacji wykonanej na bazie danych.

Pytanie 13

Jakiego elementu HTML należy użyć, aby uzyskać tekst z czcionką o stałej szerokości znaku, w którym uwzględnione są dodatkowe spacje, tabulacje oraz znaki końca linii?

A. ...
B.
...
C. ...
D.
 ... 
Znacznik
 w HTML jest używany do wyświetlania tekstu w formacie preformatowanym. Oznacza to, że w tym przypadku przeglądarka internetowa zachowuje wszystkie wprowadzone spacje, tabulacje i znaki końca linii, co jest kluczowe dla prezentacji kodu źródłowego lub tekstu, który wymaga zachowania dokładnej struktury. Element 
 wyświetla tekst czcionką o stałej szerokości, co ułatwia czytelność, zwłaszcza w kontekście programowania. Na przykład, jeśli chcemy pokazać fragment kodu w HTML, możemy użyć znacznika 
, aby zachować wcięcia i dokładną formę kodu. Przykładowy kod HTML może wyglądać tak: 
function helloWorld() { console.log('Hello, World!'); }
. Zgodnie z wytycznymi W3C, element
 powinien być używany z umiarem, ponieważ może prowadzić do problemów z dostępnością, jeśli jest stosowany w kontekście, w którym nie jest potrzebny. Należy również zwrócić uwagę, że tekst w 
 nie jest automatycznie dostosowywany do szerokości kontenera, co może być istotne w projektowaniu responsywnym.
                                    
                                

Pytanie 14

Jakiego typu mechanizm zabezpieczeń dotyczący uruchamiania aplikacji jest obecny w środowisku wykonawczym platformy .NET Framework?

A. Mechanizm uruchamiania aplikacji realizowany przez frameworki aplikacji internetowych (ASP.NET)
B. Mechanizm uruchamiania aplikacji oparty na uprawnieniach kodu (CAS - Code Access Security) i na rolach (RBS - Role-Based Security)
C. Mechanizm uruchamiania aplikacji dla bibliotek klas
D. Mechanizm uruchamiania aplikacji realizowany przez funkcję Windows API (Application Programming Interface)
Wiele osób myli odpowiedzi dotyczące mechanizmów wykonywania aplikacji w .NET Framework, wskazując na różne inne opcje, które nie dotyczą bezpośrednio kontroli bezpieczeństwa. Mechanizm realizowany przez Windows API, choć istotny w kontekście interakcji z systemem operacyjnym, nie zapewnia specyficznych mechanizmów kontroli dostępu do zasobów, jak ma to miejsce w przypadku CAS. Windows API jest jedynie zestawem funkcji umożliwiających aplikacjom komunikację z systemem operacyjnym, a nie narzędziem do zabezpieczania aplikacji. Również stwierdzenie, że mechanizm wykonywania aplikacji dla bibliotek klas działa jako mechanizm bezpieczeństwa, jest mylne, ponieważ biblioteki klas same w sobie nie definiują polityki bezpieczeństwa, lecz dostarczają funkcjonalności, które mogą być używane w aplikacjach. Kolejna pomyłka polega na twierdzeniu, że mechanizmy ASP.NET, takie jak autoryzacja i uwierzytelnianie, są odpowiedzialne za kontrolę bezpieczeństwa wykonywania aplikacji. Choć ASP.NET dostarcza narzędzi do zabezpieczania aplikacji webowych, nie są one bezpośrednio związane z mechanizmami bezpieczeństwa na poziomie uruchamiania kodu. Przykładowo, można zastosować CAS w aplikacji ASP.NET, ale samo ASP.NET nie implementuje tego mechanizmu. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi mechanizmami jest kluczowe dla skutecznego wdrażania zabezpieczeń w aplikacjach .NET, co w praktyce przekłada się na lepsze zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem.

Pytanie 15

Która operacja nie wpłynie na wielkość zajmowanej pamięci przez plik graficzny?

A. Modyfikacja rozdzielczości obrazu
B. Zmiana rozmiaru obrazu z użyciem atrybutów HTML
C. Kompresja
D. Interpolacja
Skalowanie obrazu za pomocą atrybutów HTML jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ ta operacja nie modyfikuje samego pliku graficznego, a jedynie zmienia sposób, w jaki obraz jest wyświetlany na stronie internetowej. Przykładowo, użycie atrybutów 'width' i 'height' w tagupozwala na dostosowanie rozmiarów obrazu w kontekście przeglądarki, nie ingerując w jego zawartość ani nie zmieniając rozdzielczości. W praktyce oznacza to, że oryginalny plik graficzny pozostaje niezmieniony, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie optymalizacji wydajności stron. Zmiana rozmiaru na poziomie HTML jest często stosowana, aby zapewnić elastyczność w projektowaniu responsywnych stron internetowych, gdzie obrazy muszą dostosowywać się do różnych rozmiarów ekranów bez potrzeby ich fizycznej edycji. Warto jednak pamiętać, że nadmierne skalowanie może prowadzić do pogorszenia jakości widocznej na ekranie, ale nie wpływa na wagę pliku. Istotnym aspektem jest również, że takie podejście wspiera standardy dostępności, umożliwiając lepsze dostosowanie treści wizualnych dla osób z różnymi potrzebami.

Pytanie 16

Element zadeklarowany w języku C++ double x*; oznacza

A. typ zmiennoprzecinkowy
B. typ całkowity
C. wskaźnik
D. parametr formalny o typie zmiennoprzecinkowym
Deklaracja double x*; w języku C++ oznacza, że x jest wskaźnikiem do zmiennej typu double. Wskaźniki są zmiennymi, które przechowują adresy innych zmiennych w pamięci. W praktyce wykorzystuje się je do dynamicznego zarządzania pamięcią, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach programistycznych, takich jak alokacja tablic o zmiennej długości, przekazywanie dużych struktur do funkcji bez kopiowania ich zawartości, czy implementacja różnych struktur danych, jak listy czy drzewa. Użycie wskaźników zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak odpowiednie zarządzanie pamięcią (np. użycie 'new' i 'delete') oraz unikanie wycieków pamięci, jest fundamentalne w programowaniu w C++. Przykładowo, aby przypisać wskaźnik do zmiennej typu double, można użyć kodu: double a = 5.0; double* x = &a;, co pozwala na dostęp do zmiennej a poprzez wskaźnik x. Warto zrozumieć różnicę pomiędzy wskaźnikiem a zmienną, ponieważ posługiwanie się nimi wymaga innego podejścia do operacji na danych w programie.

Pytanie 17

Jakie znaczenie ma pole autor w tabeli ksiazka?

A. kluczem podstawowym tabeli ksiazka
B. polem wykorzystanym w relacji z tabelą dane
C. polem typu tekstowego zawierającym informacje o autorze
D. kluczem obcym związanym z tabelą autorzy
Wybór odpowiedzi wskazującej, że pole autor jest kluczem głównym tabeli ksiazka jest błędny, ponieważ klucz główny jest unikalnym identyfikatorem każdego rekordu w tabeli, a w tym przypadku pole id pełni tę rolę. Klucz główny zapewnia, że każdy rekord w tabeli jest jednoznacznie identyfikowalny, co jest kluczowe dla integralności danych. Z kolei klucz obcy, jak w tym przypadku, odnosi się do innej tabeli, co nie ma związku z rolą klucza głównego. Kolejny błąd polega na stwierdzeniu, że pole autor jest polem typu napisowego. W rzeczywistości, pole autor jest zdefiniowane jako SMALLINT UNSIGNED, co oznacza, że przechowuje liczby całkowite, a nie tekst. Ta nieścisłość jest kluczowa, ponieważ typ danych wpływa na sposób, w jaki dane są przechowywane i przetwarzane. Ponadto, błędne jest również podanie, że pole autor jest polem wykorzystanym przy relacji z tabelą dane, ponieważ nie istnieje taka tabela w podanym kontekście. W tym przypadku, odniesienie do tabeli dane jest mylące i nieadekwatne do struktury bazy danych. Przykłady dobrych praktyk w projektowaniu schematów baz danych obejmują poprawne użycie typów danych oraz stosowanie kluczy obcych do zabezpieczenia relacji między tabelami, co jest kluczowe dla efektywnej i bezpiecznej architektury bazy danych.

Pytanie 18

Aby wykonać usunięcie wszystkich zapisów z tabeli, konieczne jest użycie kwerendy

A. ALTER COLUMN
B. TRUNCATE TABLE
C. INSERT INTO
D. CREATE COLUMN
Odpowiedź 'TRUNCATE TABLE' jest poprawna, ponieważ ta kwerenda służy do usuwania wszystkich rekordów z tabeli w bazach danych SQL. W przeciwieństwie do kwerendy 'DELETE', która usuwa rekordy jeden po drugim i może być stosowana z warunkiem, 'TRUNCATE TABLE' działa na poziomie strony i usuwa wszystkie wiersze za jednym razem, co czyni ją znacznie bardziej wydajną, szczególnie w przypadku dużych zbiorów danych. Gdy wykonujemy 'TRUNCATE TABLE', wszystkie dane są usuwane, a struktura tabeli pozostaje nienaruszona, co oznacza, że możemy natychmiast dodawać nowe dane do tej samej tabeli. Ponadto, użycie 'TRUNCATE TABLE' resetuje wszelkie generatory tożsamości (IDENTITY) w tabeli. W praktyce ta metoda jest często wykorzystywana w scenariuszach, gdzie potrzebne jest szybkie zresetowanie danych w tabeli, na przykład w aplikacjach testowych lub podczas czyszczenia danych w hurtowniach danych. Warto pamiętać, że 'TRUNCATE' nie można zastosować, jeśli tabela jest powiązana z innymi tabelami przez klucze obce, co jest zgodne z zasadami integralności referencyjnej w bazach danych.

Pytanie 19

W bazie danych znajdują się dwie tabele, które są ze sobą połączone relacją 1..n. Jakiej klauzuli SQL należy użyć, aby uzyskać odpowiadające sobie dane z obu tabel?

A. AND
B. OUTER LINK
C. JOIN
D. INNER LINK
OUTER LINK nie jest poprawną klauzulą SQL. W rzeczywistości poprawnym terminem jest OUTER JOIN, który jest używany do łączenia tabel w sposób, który pozwala na zwrócenie rekordów z jednej tabeli, nawet jeśli nie mają one powiązań w drugiej tabeli. Ponadto, termin INNER LINK także nie istnieje w standardzie SQL. Odpowiednim terminem w tym kontekście jest INNER JOIN, który zwraca tylko te rekordy, które mają odpowiadające wartości w obu tabelach. Ostatecznie, klauzula AND jest używana w SQL do dodawania warunków do zapytań, ale nie służy do łączenia tabel. Można ją stosować w klauzuli WHERE, aby określić dodatkowe filtry, jednakże nie jest to forma łączenia tabel. W rezultacie, ani OUTER LINK, ani INNER LINK, ani AND nie odpowiadają na pytanie o to, jak skutecznie łączyć tabele w celu wybrania korespondujących wartości, co czyni je błędnymi odpowiedziami.

Pytanie 20

Który z typów formatów oferuje największą kompresję pliku dźwiękowego?

A. PCM
B. CD-Audio
C. WAV
D. MP3
Format MP3 jest algorytmem kompresji stratnej, który umożliwia znaczną redukcję rozmiaru plików dźwiękowych przy zachowaniu akceptowalnej jakości dźwięku. W przeciwieństwie do formatów takich jak WAV, PCM czy CD-Audio, które są formatami bezstratnymi, MP3 wykorzystuje techniki psychoakustyczne do eliminacji dźwięków, które są mniej słyszalne dla ludzkiego ucha. Dzięki temu, pliki MP3 mogą być nawet dziesięciokrotnie mniejsze od swoich odpowiedników bezstratnych, co czyni je idealnymi do zastosowań w streamingach, pobierania muzyki oraz na urządzenia mobilne. Użytkownicy mogą z łatwością przechowywać większe ilości muzyki na swoich urządzeniach, co wpływa na komfort korzystania z technologii audio. Warto również zaznaczyć, że standard MP3 stał się de facto normą w branży muzycznej, co potwierdzają liczne platformy dystrybucji muzyki, które preferują ten format. Dobrą praktyką jest dostosowywanie bitrate'u przy kompresji do potrzeb użytkownika, aby równoważyć rozmiar pliku z jakością audio.

Pytanie 21

Jaką wartość zwróci ten algorytm? ```Z = 0 N = 1 dopóki Z < 3: N = N * 2 + 1 Z = Z + 1 wypisz N```

A. 3
B. 5
C. 7
D. 15
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wszystkie one są wynikiem błędnego rozumienia działania algorytmu. Odpowiedź 3 wynika z mylnego założenia, że N po pierwszej iteracji to ostateczna wartość. Przy pierwszej iteracji N wynosi 3, ale w kolejnych iteracjach ulega dalszym modyfikacjom. Odpowiedź 5 może pochodzić z błędnego dodania 1 do wartości N po pierwszej iteracji, co prowadzi do niepełnego zrozumienia pętli. Wartość 7 jest wynikiem niepoprawnego obliczenia po drugiej iteracji, gdy Z wynosi 2, jednak nie uwzględnia trzeciej iteracji. Wszystkie te odpowiedzi ilustrują typowe błędy w logice algorytmicznej, gdzie użytkownicy nie śledzą zmian wartości zmiennych w kolejnych krokach pętli. Kluczowe jest zrozumienie, że każda iteracja pętli wpływa na wynik końcowy poprzez modyfikację zmiennych, co jest niezbędne w programowaniu. Często popełnianym błędem jest zatrzymywanie się na etapie, na którym zmienna wydaje się mieć odpowiednią wartość, co prowadzi do nieuwzględnienia kolejnych obliczeń. Efektywne programowanie wymaga pełnego zrozumienia logiki pętli, a także umiejętności przewidywania dalszych zmian w zmiennych.

Pytanie 22

Tabela o nazwie naprawy posiada kolumny klient oraz czyNaprawione. W celu usunięcia rekordów, w których wartość pola czyNaprawione wynosi prawda, należy użyć komendy

A. DELETE FROM naprawy;
B. DELETE FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;
C. DELETE naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;
D. DELETE klient FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;
Odpowiedź "DELETE FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;" jest poprawna, ponieważ wykorzystuje właściwą składnię SQL do usunięcia rekordów z tabeli. Komenda DELETE jest używana do usuwania danych z bazy danych, a klauzula WHERE precyzuje, które rekordy mają być usunięte na podstawie określonych warunków. W tym przypadku, usuwane są tylko te rekordy, które mają wartość TRUE w polu czyNaprawione. Zastosowanie klauzuli WHERE jest kluczowe, ponieważ umożliwia precyzyjne wybranie danych do usunięcia, co zapobiega przypadkowemu skasowaniu wszystkich rekordów w tabeli. W praktyce, taką komendę można wykorzystać w różnych aplikacjach związanych z zarządzaniem danymi, np. w systemach informatycznych do obsługi klienta, gdzie zachodzi potrzeba bieżącego zarządzania statusami napraw. Dobre praktyki w programowaniu baz danych nakazują zawsze stosować klauzulę WHERE przy usuwaniu danych, aby uniknąć niezamierzonych skutków. Warto również przetestować zapytania w środowisku testowym przed ich zastosowaniem w produkcji, co zwiększa bezpieczeństwo operacji na danych.

Pytanie 23

Jakiego polecenia SQL należy użyć, aby usunąć z tabeli artykuly wiersze, które zawierają słowo "sto" w dowolnej lokalizacji pola tresc?

A. DELETE FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";
B. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";
C. DELETE FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";
D. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";
Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na niezrozumieniu podstawowej funkcji operatora DELETE w języku SQL oraz zasad dotyczących dopasowywania wzorców. Przykłady takie jak 'DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";' oraz 'DELETE * FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";' zawierają nieprawidłowe użycie składni, które nie jest zgodne z standardem SQL. W SQL nie używa się znaku '*' w poleceniach DELETE, gdyż zapis 'DELETE * FROM' jest poprawny tylko dla zapytań SELECT. W kontekście usuwania danych, należy używać jedynie 'DELETE FROM', co jest wystarczające dla określenia, z jakiej tabeli mają zostać usunięte rekordy. Ponadto, pierwsza błędna odpowiedź zdobija wszystkie potencjalne błędy związane z niepoprawnym użyciem operatora '='. Operator '=' wymaga dokładnego dopasowania, co oznacza, że nie może być stosowany do wyszukiwania wzorców, w przeciwieństwie do operatora LIKE, który umożliwia elastyczne dopasowanie z użyciem znaków wieloznacznych. Typowym błędem jest więc przekonanie, że '=' oraz LIKE mogą być stosowane zamiennie bez uwzględnienia, że '=' nie przyjmuje znaków procentowych. Dlatego kluczowe jest, aby przed użyciem poleceń SQL upewnić się, że rozumie się ich składnię oraz zasady działania, co pozwoli uniknąć wielu pułapek w codziennej pracy z bazami danych.

Pytanie 24

Kto z wymienionych zajmuje się stałym przygotowaniem systemu bazy danych do działania w produkcji, zarządzaniem kontami użytkowników oraz instalowaniem nowych wersji systemu bazodanowego?

A. Projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych
B. Administratorzy serwerów oraz sieci komputerowych
C. Twórcy narzędzi programistycznych
D. Administratorzy systemu bazy danych
Administratorzy systemu bazy danych (DBA) odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu bazami danych w organizacji. Ich głównym zadaniem jest zapewnienie ciągłej dostępności systemu bazy danych, co obejmuje zarówno przygotowanie środowiska do pracy produkcyjnej, jak i monitorowanie jego wydajności. DBA są odpowiedzialni za zarządzanie użytkownikami, co oznacza, że tworzą i usuwają konta użytkowników oraz przydzielają odpowiednie uprawnienia dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa danych. Dodatkowo, DBA instalują nowe wersje systemu bazodanowego, co wiąże się z aktualizacjami oprogramowania, które często zawierają poprawki błędów oraz nowe funkcje. Przykładem takiej praktyki jest regularne tworzenie kopii zapasowych danych oraz ich przywracanie w przypadku awarii. DBA muszą także znać standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak modelowanie danych czy optymalizacja zapytań SQL, co wpływa na efektywność działania bazy danych. Współpraca z innymi działami IT, takimi jak programiści czy inżynierowie systemowi, jest również niezbędna dla sprawnego funkcjonowania systemów opartych na bazach danych.

Pytanie 25

W języku PHP zamieszczono fragment kodu. Plik cookie utworzony przez to polecenie

A. będzie przechowywany na serwerze przez jeden dzień
B. będzie przechowywany na serwerze przez jedną godzinę
C. zostanie usunięty po jednej godzinie od jego utworzenia
D. zostanie usunięty po jednym dniu od jego utworzenia
W odpowiedzi na pytanie, poprawna interpretacja fragmentu kodu PHP zawartego w funkcji setcookie jest kluczowa dla zrozumienia działania ciasteczek w aplikacjach webowych. W analizowanym kodzie, funkcja setcookie została użyta do utworzenia pliku cookie o nazwie 'osoba' z wartością 'Anna Kowalska'. Kluczowym elementem jest parametr czasowy, który jest obliczany jako time() + 3600 * 24. Funkcja time() zwraca aktualny znacznik czasu, a 3600 * 24 to liczba sekund w jednym dniu (3600 sekund w godzinie razy 24 godziny). To oznacza, że plik cookie będzie ważny przez 24 godziny od momentu jego utworzenia, co w praktyce oznacza, że zostanie usunięty automatycznie po upływie jednego dnia. Ważnością ciasteczek zarządzają przeglądarki, które automatycznie usuwają pliki cookie po upływie ustalonego czasu. Praktycznym zastosowaniem cookies jest np. pamiętanie o zalogowaniu użytkownika, co umożliwia płynne korzystanie z serwisów bez konieczności ciągłego logowania. Dobrą praktyką jest jednak informowanie użytkowników o stosowaniu cookies w aplikacjach webowych, co jest zgodne z regulacjami o ochronie danych osobowych.

Pytanie 26

Jednym z kluczowych identyfikatorów wpisu w bazie danych jest pole

A. klucza podstawowego
B. relacji
C. numeryczne
D. klucza obcego
Klucz podstawowy jest fundamentalnym elementem każdej relacyjnej bazy danych, ponieważ jednoznacznie identyfikuje każdy rekord w tabeli. Jego główną cechą jest unikalność, co oznacza, że żaden z rekordów w tabeli nie może mieć tego samego klucza podstawowego. Klucz podstawowy może składać się z jednego lub więcej atrybutów (kolumn), ale zawsze musi zapewniać jednoznaczność identyfikacji. Przykładem może być tabela 'Użytkownicy', gdzie 'ID_Użytkownika' działa jako klucz podstawowy, pozwalając na łatwe i szybkie wyszukiwanie konkretnych użytkowników. Zgodnie z najlepszymi praktykami projektowania baz danych, klucze podstawowe powinny być stabilne i niezmienne w czasie, aby uniknąć komplikacji związanych z aktualizacją wartości. Klucz podstawowy jest również kluczowy dla relacji między tabelami, ponieważ inne tabele mogą odwoływać się do niego poprzez klucze obce. Dzięki temu, struktura bazy danych staje się bardziej zorganizowana i lepiej znormalizowana, co z kolei prowadzi do zwiększonej wydajności i integralności danych.

Pytanie 27

Dana jest tablica n-elementowa o nazwie t[n] Zadaniem algorytmu zapisanego w postaci kroków jest wypisanie sumy

K1: i = 0; wynik = 0;
K2: Dopóki i < n wykonuj K3 .. K4
    K3: wynik ← wynik + t[i]
    K4: i ← i + 2
K5: wypisz wynik

A. sumy wszystkich elementów tablicy.
B. sumy tych elementów tablicy, których wartości są nieparzyste.
C. n-elementów tablicy.
D. co drugiego elementu tablicy.
Super rozebrałeś na czynniki pierwsze ten algorytm! Twoja odpowiedź 'co drugiego elementu tablicy' jest jak najbardziej trafna. W pytaniu chodzi o to, że algorytm sumuje co drugi element tablicy, zaczynając od pierwszego, a ten indeks to 0. Zmienna 'i' służy do poruszania się po tablicy i w każdej iteracji zwiększa się o 2. Dzięki temu pętla przeskakuje co drugi element, a te nieparzyste ignoruje. To naprawdę przydatna technika w programowaniu, bo pozwala na określony dostęp do danych. Takie algorytmy wykorzystuje się np. przy analizie danych z czujników, gdzie ważne są tylko wartości zapisane w regularnych odstępach.

Pytanie 28

Jakie wartości zwróci funkcja wypisz2) napisana w języku JavaScript?

Ilustracja do pytania
A. 2 3 4 6
B. 3 4 6 8
C. 3 4 6
D. 6
W przypadku przedstawionego pytania istotne jest zrozumienie jak działa struktura iteracyjna oraz warunkowa w języku JavaScript. Funkcja wypisz operuje na zmiennej a która jest modyfikowana wewnątrz pętli. Pętla for wykonuje sześć iteracji przy czym każda z nich zwiększa wartość a o 1. Warto zauważyć że warunek if sprawdza podzielność zmiennej a przez 2 lub 3. Elementy takie jak 2 które mogą się wydawać poprawne nie spełniają warunku ponieważ są wynikiem pierwszego zwiększenia a nie pierwszej wartości która spełnia warunek if. Zrozumienie operacji modulo i jego zastosowania w tym kontekście jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji działania funkcji. Często spotykanym błędem jest zakładanie że każda liczba naturalna w sekwencji iteracji zostanie wypisana co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Analizowanie kodu linia po linii i rozumienie działania operacji logicznych oraz arytmetycznych jest podstawą dobrego programowania oraz przygotowania do rozwiązywania tego typu zadań egzaminacyjnych. Kluczowe jest także zrozumienie że w programowaniu operujemy na zmiennych i ich wartościach wynikających z określonych operacji a nie tylko na ich początkowych wartościach.

Pytanie 29

Jakie zapytanie należy użyć, aby wyświetlić tylko imię, nazwisko oraz ulicę wszystkich mieszkańców?

Ilustracja do pytania
A. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
B. SELECT * FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.id = Adresy.id
C. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
D. SELECT * FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Adresy.id = Mieszkancy.Adresy.id
Odpowiedź SELECT imie nazwisko ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id jest trafna, bo korzysta z dobrej składni dołączenia tabel w SQL. Dzięki temu wyciągasz tylko te kolumny, które są Ci potrzebne. W tym przypadku, używając JOIN, łączysz tabele Mieszkancy i Adresy na podstawie odpowiednich kluczy, co dobrze odpowiada zasadom baz danych. Klucz obcy Adresy_id w tabeli Mieszkancy wskazuje na id w tabeli Adresy, co jest super ważne, bo zapewnia, że dane są spójne. To zapytanie pokazuje, jak optymalizować SQL, bo ogranicza wybór do niezbędnych kolumn (imie, nazwisko, ulica), co zmniejsza obciążenie bazy i przyspiesza wyrzucanie wyników. W praktyce takie podejście jest fajne do efektywnego zarządzania danymi w relacyjnych bazach. Dobrze jest mieć w głowie, jak używać JOIN oraz wybierać konkretne kolumny, bo to naprawdę pomaga w pisaniu bardziej zrozumiałych i wydajnych zapytań, co jest przydatne w pracy zawodowej.

Pytanie 30

W języku PHP zmienna o nazwie $_SESSION przechowuje

A. zmienne zarejestrowane w aktualnej sesji
B. zmienne przesyłane do skryptu za pośrednictwem ciasteczek (cookie)
C. listę aktywnych sesji na serwerze WWW
D. zmienne przesyłane do skryptu poprzez formularze
Zmienna predefiniowana $_SESSION w PHP jest kluczowym elementem zarządzania sesjami, który umożliwia przechowywanie danych użytkownika w trakcie jego wizyty na stronie internetowej. Sesja jest identyfikowana przez unikalny identyfikator, który jest zazwyczaj przechowywany w ciasteczku na komputerze użytkownika, co pozwala na zachowanie stanu między różnymi żądaniami HTTP. Przechowywane w $_SESSION zmienne są dostępne na wszystkich stronach związanych z daną sesją, co sprawia, że jest to niezwykle przydatne w przypadku aplikacji wymagających autoryzacji lub personalizacji treści. Przykładem może być strona logowania, gdzie po wprowadzeniu poprawnych danych użytkownika, zmienne takie jak 'username' czy 'user_id' mogą zostać zapisane w $_SESSION, co umożliwia późniejsze wykorzystanie tych danych do wyświetlania spersonalizowanych informacji. PHP automatycznie rozpoczyna sesję po wywołaniu funkcji session_start(), co oznacza, że wszystkie zmienne zarejestrowane w $_SESSION będą dostępne do odczytu i zapisu podczas całej aktywności użytkownika na stronie. Warto również zaznaczyć, że dane w $_SESSION są przechowywane po stronie serwera, co czyni je bardziej bezpiecznymi w porównaniu do danych przechowywanych w ciasteczkach.

Pytanie 31

W kodzie HTML znajdziemy formularz. Jaki rezultat zostanie pokazany przez przeglądarkę, jeśli użytkownik wprowadził do pierwszego pola wartość "Przykładowy text"?

Ilustracja do pytania
A. Efekt 3
B. Efekt 4
C. Efekt 2
D. Efekt 1
Efekt 2 jest prawidłowy, ponieważ odpowiada dokładnemu odwzorowaniu HTML. Kod zawiera element