Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Na rysunku przedstawiono pozytyw gipsowy stopy lewej – widok podeszwowy. Korekcja naniesiona na pozytyw gipsowy dotyczy stopy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to "płasko–koślawa" stopy, co ma istotne znaczenie w praktyce ortopedycznej. Na przedstawionym pozytywie gipsowym stopy lewej zauważalne są charakterystyczne cechy, które wskazują na spłaszczenie łuku podłużnego oraz koślawienie pięty. W przypadku stopy płasko-koślawej, najczęściej spotykanej w praktyce, dochodzi do obniżenia łuku podłużnego, co prowadzi do zmiany biomechaniki stopy i, w efekcie, do patologii w stawach kolanowych oraz biodrowych. Korekty na pozytywie gipsowym są kluczowe dla stworzenia odpowiednich wkładek ortopedycznych, które powinny wspierać naturalną architekturę stopy. W praktyce terapeutycznej, zrozumienie tych korekcji i ich wpływu na funkcję biomechaniczną stopy jest niezbędne do skutecznego leczenia. Dzięki właściwemu podejściu, możemy poprawić komfort pacjenta oraz zapobiec dalszym schorzeniom, zgodnie z najlepszymi praktykami w ortopedii i rehabilitacji.
Odpowiedzi, które wskazują na stopy płaskie, końskie lub końsko-szpotawe, nie uwzględniają specyficznych cech anatomicznych i biomechanicznych, które są kluczowe w diagnostyce ortopedycznej. Stopa płaska charakteryzuje się obniżeniem łuku podłużnego, ale nie prowadzi do koślawienia pięty, co jest istotnym elementem stopy płasko-koślawej. W odpowiedzi końskiej zaobserwować można nadmierne uniesienie łuku podłużnego, co nie jest widoczne na pozytywie, który analizujemy. Z kolei stopa końsko-szpotawej charakteryzuje się zarówno przykurczem zgięciowym palców, jak i ewolucją w kierunku szpotawości pięty, co również nie jest zgodne z przedstawionymi korekcjami. Typowe błędy myślowe polegają na utożsamianiu różnych rodzajów deformacji stopy bez ich dokładnej analizy, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i stawia pacjentów w sytuacji, gdzie leczenie może być nieefektywne. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami deformacji jest kluczowe dla skutecznego planowania interwencji ortopedycznych oraz produkcji wkładek i aparatów ortopedycznych, które mają na celu poprawę funkcji stopy i redukcję bólu.