Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Na rysunku przedstawiono profil stopy

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Profil stopy końskiej, znany również jako pes equinus, to deformacja, która charakteryzuje się uniesioną piętą w pozycji stojącej oraz opadającą przednią częścią stopy. W przedstawionym na rysunku profilu widzimy wyraźne wygięcie stopy ku górze, co jest kluczowym wskaźnikiem tej deformacji. Stopy końskie występują często u pacjentów z problemami neurologicznymi, takimi jak porażenie mózgowe, bądź mogą być wynikiem urazów. W praktyce klinicznej, znajomość takich deformacji jest niezwykle istotna, ponieważ wpływa na dobór odpowiednich wkładek ortopedycznych oraz metod rehabilitacyjnych. Gdy pacjent ma stopę końską, ważne jest, aby podjąć odpowiednie działania w celu korekcji postawy, co może obejmować fizjoterapię, a w niektórych przypadkach nawet interwencje chirurgiczne. W standardach ortopedycznych, korygowanie deformacji stóp jest kluczowe dla zapewnienia pacjentom nie tylko komfortu, ale również poprawy ich jakości życia, co podkreśla istotność prawidłowej diagnozy na podstawie profilu stopy.
Profil stopy piętowej, koślawej czy wydrążonej różni się znacznie od stopy końskiej, co jest kluczowe dla zrozumienia biomechaniki chodu oraz patologicznych zmian w obrębie kończyn dolnych. Stopa piętowa, czyli pes planus, charakteryzuje się obniżonym łukiem stopy, co prowadzi do zwiększonego kontaktu całej powierzchni stopy z podłożem. Tego typu deformacja jest często mylona ze stopą końską, jednak brak uniesionej pięty oraz nadmierna pronacja to cechy, które wyraźnie odróżniają te dwa stany. Stopa koślawa, z kolei, to deformacja, w której pięta odchyla się na zewnątrz, a palce skierowane są ku wewnątrz, co również nie jest zgodne z profilem końskim. W przypadku stopy wydrążonej, zauważamy wyraźnie podwyższony łuk stopy, ale nie jest to tożsame z uniesieniem pięty, które jest istotnym elementem stopy końskiej. Niestety, błędne uznawanie tych deformacji za podobne prowadzi do niewłaściwego doboru metod leczenia i rehabilitacji. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować każdy przypadek i stosować odpowiednie podejścia w oparciu o aktualne wytyczne ortopedyczne, aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji zdrowotnych.