Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 07:58
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 08:08

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie polecenie w systemie Linux jest potrzebne do stworzenia archiwum danych?

A. grep
B. tar
C. date
D. cal
Polecenie 'tar' to naprawdę przydatne narzędzie w systemach Unix i Linux, które pozwala na tworzenie archiwów danych. Możesz zgrupować mnóstwo plików i folderów w jeden, co jest mega pomocne, gdy chcesz zaoszczędzić miejsce lub przenieść je gdzieś indziej. Na przykład, żeby stworzyć archiwum, możesz użyć czegoś takiego jak 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu'. Opcja '-c' oznacza, że tworzysz archiwum, '-v' pokaże ci, co się dzieje, a '-f' pozwala nadać nazwę temu archiwum. Dodatkowo, fajnie jest to połączyć z kompresją, na przykład z gzip, używając '-z' ('tar -czvf archiwum.tar.gz /ścieżka/do/katalogu'). To jest naprawdę dobre podejście do zarządzania danymi, bo pozwala na efektywne przechowywanie oraz szybkie przywracanie danych, co jest super ważne przy backupach i migracjach.

Pytanie 2

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11
B. 802.11b
C. 802.11g
D. 802.11a
Odpowiedzi 802.11, 802.11b i 802.11g są związane z pasmem 2.4 GHz, co czyni je niewłaściwymi w kontekście pytania o standard wykorzystujący częstotliwość 5 GHz. Standard 802.11, który został wprowadzony przed 802.11a, miał na celu określenie podstawowych zasad działania sieci bezprzewodowych, ale nie definiował konkretnej częstotliwości, co czyni go zbyt ogólnym w tym przypadku. Z kolei 802.11b, który zadebiutował w 1999 roku, operuje w paśmie 2.4 GHz i oferuje prędkości do 11 Mbps, co jest znacznie wolniejsze niż możliwości 802.11a. Wprowadzenie 802.11g w 2003 roku przyniosło poprawę prędkości do 54 Mbps, jednak również pozostaje w zakresie 2.4 GHz. Częstotliwość 2.4 GHz jest szeroko stosowana, ale charakteryzuje się większą podatnością na zakłócenia od innych urządzeń, takich jak mikrofale czy urządzenia Bluetooth, co wpływa na wydajność sieci. Osoby, które wybrały te odpowiedzi, mogą nie dostrzegać różnicy w zakresie częstotliwości i jej wpływu na jakość sygnału oraz prędkość transmisji, co jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu efektywnych rozwiązań sieciowych. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego standardu uzależniony jest nie tylko od wymagań dotyczących szybkości, ale także od środowiska, w którym sieć jest wdrażana.

Pytanie 3

W jakim modelu płyty głównej można zainstalować procesor o wymienionych specyfikacjach?

Intel Core i7-4790 3,6 GHz 8MB cache s. 1150 Box

A. Asrock 970 Extreme3 R2.0 s.AM3+
B. Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU DDR4 s.1151
C. MSI 970A-G43 PLUS AMD970A s.AM3
D. Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX
Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX jest właściwym wyborem dla procesora Intel Core i7-4790 ponieważ jest on zgodny z gniazdem LGA 1150. Zrozumienie zgodności procesora z płytą główną jest kluczowe dla budowy efektywnego i stabilnego systemu komputerowego. Gniazdo procesora to fizyczne miejsce na płycie głównej które musi pasować do wybranego procesora. W tym przypadku procesor Intel Core i7-4790 wymaga gniazda LGA 1150 co jest obsługiwane przez płytę Asus SABERTOOTH Z97. Ponadto chipset Z97 jest przeznaczony do obsługi procesorów Intel czwartej i piątej generacji oferując wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak overclocking co jest szczególnie cenne dla entuzjastów komputerów. Asus SABERTOOTH Z97 oferuje również solidną konstrukcję i zaawansowane funkcje chłodzenia co przyczynia się do lepszej wydajności i dłuższej żywotności komponentów. Znajomość tego typu detali jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się budową komputerów co pozwala na optymalizację wydajności i niezawodności.

Pytanie 4

Co oznacza zapis 192.168.1/24 w kontekście maski podsieci?

A. 255.255.255.0
B. 255.255.255.240
C. 255.255.255.024
D. 255.255.240.0
Odpowiedź 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ odpowiada ona zapisie CIDR 192.168.1/24. W systemie CIDR /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (255.255.255) ustawione są na wartość maksymalną, co oznacza, że są one częścią identyfikatora sieci. Czwarty oktet (0) wskazuje, że wszystkie adresy IP od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą być używane jako adresy hostów. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, co czyni ją idealną do zastosowań domowych oraz w małych biurach. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej maski podsieci, administratorzy sieci mogą skutecznie zarządzać adresacją IP, unikając konfliktów adresów oraz optymalizując wykorzystanie zasobów sieciowych. Przykład zastosowania to np. sieć domowa, w której router rozdziela adresy IP w podanej puli na różne urządzenia, zapewniając dostęp do Internetu oraz umożliwiając komunikację między nimi.

Pytanie 5

Ustawienia przedstawione na ilustracji odnoszą się do

Ilustracja do pytania
A. Skanera
B. Karty sieciowej
C. Drukarki
D. Modemu
Ustawienia przedstawione na rysunku dotyczą modemu, co można zrozumieć poprzez analizę opcji związanych z portem COM oraz użyciem buforów FIFO. Modemy często korzystają z portów szeregowych COM do komunikacji z komputerem. Standard UART 16550 jest używany w komunikacji szeregowej i pozwala na wykorzystanie buforów FIFO, co zwiększa efektywność transmisji danych. Bufory FIFO umożliwiają gromadzenie danych w kolejce, co minimalizuje przerwy i zwiększa płynność transmisji. Dzięki temu modem może obsługiwać dane w bardziej zorganizowany sposób, co jest kluczowe dla stabilności połączenia. Użycie buforów FIFO oznacza większą odporność na zakłócenia i mniejsze ryzyko utraty danych. W kontekście praktycznym, umiejętność konfiguracji takich ustawień jest ważna dla zapewnienia optymalnej wydajności i niezawodności komunikacji modemowej. Dobre praktyki zakładają dobór odpowiednich wartości buforów w zależności od specyfiki połączenia i wymagań sieciowych, co jest kluczowe dla profesjonalnej konfiguracji urządzeń komunikacyjnych.

Pytanie 6

Komputer A, który potrzebuje przesłać dane do komputera B działającego w sieci z innym adresem IP, najpierw wysyła pakiety do adresu IP

A. komputera docelowego
B. bramy domyślnej
C. serwera DNS
D. alternatywnego serwera DNS
Bramka domyślna, czyli nasz router domowy, to coś, bez czego nie da się normalnie funkcjonować w sieci. Gdy nasz komputer A próbuje przesłać jakieś dane do komputera B, który jest w innej sieci (ma inny adres IP), musi najpierw wysłać te dane do bramy. Jest to mega ważne, bo brama działa jak przewodnik, który wie, jak dotrzeć do innych sieci i jak to zrobić. Wyobraź sobie, że komputer A w Twojej sieci lokalnej (np. 192.168.1.2) chce pogadać z komputerem B w Internecie (np. 203.0.113.5). Komputer A nie może po prostu wysłać informacji bezpośrednio do B, więc najpierw przesyła je do swojej bramy domyślnej (np. 192.168.1.1), a ta zajmuje się resztą. To wszystko jest zgodne z zasadami działania protokołu IP i innymi standardami sieciowymi, jak RFC 791. Rozumienie, jak działa brama domyślna, jest super ważne, żeby dobrze zarządzać ruchem w sieci i budować większe infrastruktury, co na pewno się przyda w pracy w IT.

Pytanie 7

W bezprzewodowej sieci firmowej aktywowano usługę, która zajmuje się tłumaczeniem nazw mnemonicznych. Co to za usługa?

A. DHCP
B. RADIUS
C. RDS
D. DNS
Usługa tłumaczenia nazw mnemonicznych w firmowej sieci bezprzewodowej odnosi się do systemu DNS (Domain Name System), który jest odpowiedzialny za mapowanie nazw domenowych na adresy IP, umożliwiając użytkownikom korzystanie z przyjaznych dla oka adresów zamiast trudnych do zapamiętania numerów. DNS jest fundamentalnym składnikiem działania Internetu oraz sieci lokalnych, gdyż upraszcza proces łączenia się z zasobami sieciowymi. Na przykład, użytkownik może wpisać w przeglądarkę adres www.przyklad.pl, a DNS automatycznie przetłumaczy tę nazwę na odpowiedni adres IP, co pozwala na komunikację z serwerem. W kontekście firmowej sieci bezprzewodowej, dobra praktyka obejmuje konfigurację lokalnych serwerów DNS, co pozwala na szybsze rozwiązywanie nazw i zwiększa bezpieczeństwo, umożliwiając kontrolę nad tym, jakie zasoby są dostępne dla użytkowników. Włączenie usługi DNS w sieci bezprzewodowej to kluczowy element zarządzania infrastrukturą IT, wspierający zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 8

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przypisanie logicznych adresów warstwy sieciowej do rzeczywistych adresów warstwy

A. fizycznej
B. łącza danych
C. transportowej
D. aplikacji
Protokół ARP jest naprawdę ważnym elementem, jeśli chodzi o komunikację w sieciach komputerowych. To on pozwala na przekształcenie adresów IP, które są logiczne, na adresy MAC, które działają na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI. Dzięki temu urządzenia mogą znaleźć się nawzajem w sieci lokalnej, co jest kluczowe do wymiany danych. Na przykład, jak komputer chce wysłać coś do innego komputera w tej samej sieci, to właściwie używa ARP, żeby dowiedzieć się, jaki ma adres MAC, nawet jeśli zna tylko adres IP. W praktyce, ARP widzimy najczęściej w sieciach Ethernet, gdzie każdy sprzęt ma swój unikalny adres MAC. Jest to też zgodne z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, które definiują, jak dokładnie ARP działa w kontekście sieci lokalnych. To naprawdę fundament nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 9

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. kompresji danych
B. archiwizacji danych
C. wyszukiwania danych w pliku
D. porównywania danych z dwóch plików
Polecenie tar w systemie Linux jest głównie używane do archiwizacji danych. Umożliwia tworzenie jednego pliku zawierającego wiele innych plików i katalogów, co jest szczególnie przydatne w celu ich przechowywania lub przenoszenia. Podczas archiwizacji, tar nie tylko łączy pliki, ale także zachowuje ich strukturę katalogów oraz metadane, takie jak daty modyfikacji i uprawnienia. Przykładowe zastosowanie to tworzenie kopii zapasowych danych przed ich modyfikacją lub migracją. Aby stworzyć archiwum, użytkownik może użyć polecenia `tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu`, co utworzy plik `archiwum.tar`, a następnie można go rozpakować za pomocą `tar -xvf archiwum.tar`. W praktyce, tar często współpracuje z narzędziami do kompresji, takimi jak gzip, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru archiwum. W branży informatycznej archiwizacja danych jest kluczowym aspektem strategii zarządzania danymi, zapewniającym ich integrację i bezpieczeństwo.

Pytanie 10

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 16 bitów
B. 4 bity
C. 3 bity
D. 9 bitów
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że do zapisania liczby heksadecymalnej 110h wystarczą 3 bity, jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 15, co oznacza, że do reprezentacji jednej cyfry heksadecymalnej konieczne są co najmniej 4 bity. Zatem stwierdzenie, że 3 bity są wystarczające, pomija podstawową zasadę konwersji, w której każda cyfra heksadecymalna wymaga 4 bitów. Odpowiedź sugerująca 4 bity jako właściwe rozwiązanie również jest myląca, ponieważ, mimo że jeden heksadecymalny digit można zapisać w 4 bitach, to łączna liczba bitów potrzebnych do całkowitego zapisania liczby 110h wynosi 12. Użycie 4 bitów do reprezentacji całej liczby jest niewystarczające, ponieważ nie obejmuje wszystkich cyfr heksadecymalnych w tej liczbie. Odpowiedzi 16 bitów nie można uznać za poprawną, ponieważ chociaż 16 bitów można by użyć do przechowywania większych liczb, w przypadku 110h uzyskujemy 12 bitów jako maksymalną wartość, co jest bardziej odpowiednie. W praktyce, zrozumienie, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji wartości liczbowych w różnych systemach, jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym oraz w projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie efektywność pamięci jest istotna. Prawidłowe zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi zapobiega błędom w obliczeniach oraz przyczynia się do lepszego projektowania algorytmów i struktur danych.

Pytanie 11

Które urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia wartości napięcia w zasilaczu?

A. Woltomierz
B. Watomierz
C. Omomierz
D. Amperomierz
Omomierz, watomierz i amperomierz to przyrządy pomiarowe, które są często mylone z woltomierzem, jednak każdy z nich ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Omomierz jest używany do pomiaru rezystancji, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na ocenie właściwości materiałów w kontekście ich oporu elektrycznego. Stosując omomierz, można np. sprawdzić, czy połączenia elektryczne są prawidłowe i nie mają niepożądanych oporów, co jest kluczowe dla utrzymania jakości sygnału w obwodach. Watomierz natomiast mierzy moc elektryczną, co jest istotne w kontekście oceny zużycia energii w urządzeniach, ale nie dostarcza informacji o napięciu czy rezystancji. Użycie watomierza w praktyce pozwala na monitorowanie efektywności energetycznej zasilaczy, ale nie pozwala na pomiar napięcia. Amperomierz służy do pomiaru prądu elektrycznego, co jest kluczowe w diagnostyce obwodów, jednak również nie dostarcza bezpośrednich danych o napięciu. Typowym błędem jest założenie, że każdy z tych przyrządów może zastąpić woltomierz, co prowadzi do niepełnej analizy obwodu. Zrozumienie różnic między tymi przyrządami pomiarowymi, ich zastosowań i ograniczeń jest kluczowe dla każdego inżyniera i technika zajmującego się systemami elektrycznymi.

Pytanie 12

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. ifconfig
B. route add
C. ipconfig
D. eth0
Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 13

Urządzenie sieciowe, które łączy pięć komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. koncentrator
B. most
C. przełącznik
D. ruter
Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych). Jego podstawową funkcją jest inteligentne kierowanie danych w sieci lokalnej (LAN) poprzez analizę adresów MAC. W przeciwieństwie do koncentratora, który przesyła sygnał do wszystkich portów, przełącznik przesyła dane tylko do konkretnego urządzenia, co znacząco zmniejsza liczbę kolizji pakietów. Dzięki tej funkcjonalności przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych architektur sieciowych. Na przykład, w biurach, gdzie wiele komputerów wymienia dane, przełączniki zapewniają szybką i wydajną komunikację, co jest niezbędne dla działań wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy przesyłanie dużych plików. W kontekście standardów, przełączniki pracują zgodnie z protokołami Ethernet, a zaawansowane modele wspierają techniki takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na dalsze segmentowanie sieci i zwiększenie bezpieczeństwa. W praktyce, przełącznik jest niezastąpiony w każdej sieci lokalnej, gdzie operacje muszą być szybkie i niezawodne.

Pytanie 14

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
ParametrInformacjaOpcje
Menu główne po wprowadzeniu ***Wejście w tryb programowania- następna opcja
+ powrót do menu głównego
Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01„DHCP" lub „statyczny IP"Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02Statyczny adres IPZostanie wyemitowany komunikat z adresem IP
Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03Maska podsieci + adresTak samo jak w przypadku 02
04Brama domyślna + adresTak samo jak w przypadku 02
05Adres serwera DNSTak samo jak w przypadku 02

A. 02
B. 01
C. 04
D. 03
Wybór błędnej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia procesu konfigurowania urządzeń sieciowych VoIP. Każdy z parametrów dostępnych w tabeli przedstawia inny aspekt konfiguracji. Wprowadzenie błędnej cyfry może wynikać z mylnego przekonania, że adres IP, maska podsieci czy DNS są kluczowe przy pierwszym kroku konfiguracji. Jednakże brama domyślna pełni unikalną funkcję, umożliwiającą komunikację z innymi sieciami. Brak jej poprawnego skonfigurowania prowadzi do problemów z routingiem i potencjalnym brakiem dostępu do zasobów zewnętrznych. Wiele osób mylnie zakłada, że wszystkie etapy konfiguracji są równoważne, jednak to właśnie brama domyślna jest niezbędna do prawidłowego działania sieci. Typowym błędem jest także niewłaściwe zrozumienie różnicy między statycznym a dynamicznym przypisywaniem adresów w kontekście bramy domyślnej. W rzeczywistości, brama domyślna jest skonfigurowana jako niezmienny punkt sieciowy, który prowadzi wszystkie pakiety poza lokalną podsieć. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów sieciowych w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 15

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze nie zapewnia szyfrowania transmisji
B. Bezpieczny protokół terminalu sieciowego oferujący usługi szyfrowania połączenia
C. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych
D. Sesje SSH prowadzą do przesyłania danych w formie zwykłego tekstu, bez szyfrowania
Protokół SSH (Secure Shell) jest bezpiecznym protokołem terminalu sieciowego, który umożliwia zdalne logowanie się i zarządzanie systemami w sposób zaszyfrowany. W przeciwieństwie do wielu innych protokołów, które przesyłają dane w formie niezaszyfrowanej, SSH zapewnia integralność danych oraz poufność poprzez zastosowanie silnego szyfrowania. Przykładowo, SSH wykorzystuje algorytmy szyfrujące takie jak AES (Advanced Encryption Standard) do ochrony przesyłanych informacji, co czyni go kluczowym narzędziem w administracji systemami. Organizacje korzystają z SSH do zdalnego zarządzania serwerami, co minimalizuje ryzyko przechwycenia danych przez osoby trzecie. Dodatkowo, SSH obsługuje uwierzytelnianie kluczem publicznym, co zwiększa bezpieczeństwo połączenia eliminując ryzyko ataków typu „man-in-the-middle”. Dobrą praktyką jest również korzystanie z SSH w konfiguracji, która wymusza użycie kluczy zamiast haseł, co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. Doświadczeni administratorzy systemów powinni być zaznajomieni z konfiguracją SSH, aby maksymalnie wykorzystać jego możliwości i zabezpieczyć swoje środowisko.

Pytanie 16

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. pokazywanie danych dotyczących adresu IP
B. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP
C. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej
D. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego
Komenda 'ipconfig /renew' w systemie Windows ma za zadanie odnowienie dynamicznego adresu IP przez komunikację z serwerem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Kiedy komputer łączy się z siecią, często korzysta z DHCP, aby automatycznie uzyskać adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Kiedy wygasa dzierżawa adresu IP, system operacyjny może skorzystać z komendy /renew, aby nawiązać ponowną komunikację z serwerem DHCP w celu uzyskania nowego adresu. To szczególnie przydatne w dynamicznych sieciach, gdzie adresy IP mogą się zmieniać, co zapewnia elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają regularne odnawianie adresów IP, aby uniknąć konfliktów adresowych oraz zapewnić stabilność i ciągłość usługi. Przykładowo, w przypadku mobilnych urządzeń lub laptopów, które często zmieniają sieci, korzystanie z tej komendy może pomóc w szybkim uzyskaniu dostępu do Internetu.

Pytanie 17

Aby poprawić organizację plików na dysku i przyspieszyć działanie systemu, co należy zrobić?

A. wyeliminować nieużywane oprogramowanie.
B. przeskanować dysk za pomocą programu antywirusowego.
C. poddać defragmentacji.
D. usunąć pliki tymczasowe.
Defragmentacja dysku to ważna rzecz, bo sprawia, że nasz system działa lepiej. Kiedy używamy komputera, pliki często się rozrzucają, co znaczy, że ich kawałki są w różnych miejscach na dysku. Defragmentacja przestawia te kawałki, żeby stworzyć jedną całość, co przyspiesza dostęp do plików. Dzięki temu uruchamianie programów jest szybsze, a praca z komputerem bardziej płynna. Fajnie byłoby robić to regularnie, zwłaszcza na Windowsie, bo to zalecane. Teraz mamy też Windows 10 i 11, które często robią to same, ale jak masz starszy system albo mocno zfragmentowany dysk, to ręczna defragmentacja może się przydać. Pamiętaj tylko, że na dyskach SSD nie trzeba tego robić, bo mają swoją technologię TRIM, która to załatwia.

Pytanie 18

Jakie czynności należy wykonać, aby przygotować nowego laptopa do użytkowania?

A. Uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zasilania zewnętrznego, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
B. Zainstalowanie baterii, podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
C. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
D. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, zainstalowanie baterii, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
Montaż baterii przed przystąpieniem do podłączania zewnętrznego zasilania sieciowego jest kluczowy, ponieważ pozwala na uruchomienie laptopa w przypadku braku dostępu do źródła energii. Wprowadzenie laptopa w tryb działania z baterią jako pierwszym krokiem zapewnia, że urządzenie nie straci energii podczas początkowej konfiguracji. Następnie, po podłączeniu zasilania, można włączyć laptopa, co jest niezbędne do rozpoczęcia procesu instalacji systemu operacyjnego. Instalacja systemu powinna być przeprowadzana w pełni naładowanym urządzeniu, by uniknąć problemów związanych z zasilaniem w trakcie instalacji. Po zakończeniu instalacji, wyłączenie laptopa to standardowa procedura, która pozwala na zakończenie wszystkich procesów związanych z konfiguracją. Dobre praktyki w zakresie przygotowania sprzętu do pracy wskazują, że zawsze należy upewnić się, że urządzenie jest w pełni skonfigurowane i gotowe do użycia przed rozpoczęciem pracy, aby zapewnić optymalną wydajność i stabilność systemu operacyjnego.

Pytanie 19

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

Nazwa komputeraAdres IPNazwa interfejsuVLAN
K110.10.10.1/24F1VLAN 10
K210.10.10.2/24F2VLAN 11
K310.10.10.3/24F3VLAN 10
K410.10.11.4/24F4VLAN 11

A. K2 i K4
B. K1 i K4
C. K1 z K3
D. K1 i K2
Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 20

Jakim poleceniem w systemie Linux można utworzyć nowych użytkowników?

A. usersadd
B. usermod
C. net user
D. useradd
Polecenie 'useradd' jest podstawowym narzędziem w systemach Linux do zakupu nowych użytkowników. Umożliwia ono administratorom systemu tworzenie kont użytkowników z określonymi atrybutami, takimi jak nazwa użytkownika, hasło, katalog domowy oraz powiązane grupy. W przeciwieństwie do 'usersadd', które jest literówką, 'useradd' jest standardowym poleceniem zgodnym z normami UNIX. Przykładowa komenda, aby dodać nowego użytkownika o nazwie 'janek', to 'sudo useradd janek'. Można także określić dodatkowe opcje, takie jak '-m' do utworzenia katalogu domowego lub '-s' do zdefiniowania domyślnej powłoki użytkownika. Dobre praktyki sugerują stosowanie opcji '-e' do ustalenia daty wygaśnięcia konta oraz '-G' do przypisania użytkownika do dodatkowych grup. Dzięki takim funkcjom, 'useradd' jest niezwykle elastycznym narzędziem, które pozwala na skuteczne zarządzanie użytkownikami w systemie. Zrozumienie jego działania jest kluczowe dla administracyjnych zadań w systemie Linux.

Pytanie 21

Jakie narzędzie w systemie Windows pozwala na kontrolowanie stanu sprzętu, aktualizowanie sterowników oraz rozwiązywanie problemów z urządzeniami?

A. perfmon
B. devmgmt
C. eventvwr
D. services
Odpowiedź "devmgmt" odnosi się do Menedżera urządzeń w systemie Windows, który jest kluczowym narzędziem dla administratorów systemów oraz użytkowników pragnących zarządzać sprzętem komputerowym. Menedżer urządzeń umożliwia sprawdzenie stanu sprzętu, w tym identyfikację i rozwiązywanie problemów z urządzeniami. W przypadku konfliktów sprzętowych użytkownik może łatwo wyłączyć lub odinstalować problematyczne sterowniki, a także zaktualizować je do najnowszej wersji, co jest istotne dla zapewnienia poprawnego działania systemu. Przykładowo, jeżeli po podłączeniu nowego urządzenia, takiego jak drukarka, występują problemy, Menedżer urządzeń umożliwi zidentyfikowanie, czy sterownik jest zainstalowany, czy wymaga aktualizacji. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania IT, regularne sprawdzanie Menedżera urządzeń pozwala na proaktywne utrzymywanie sprzętu w dobrym stanie, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji przestojów i optymalizacji pracy systemu.

Pytanie 22

Podczas instalacji systemu operacyjnego Linux należy wybrać odpowiedni typ systemu plików

A. NTFS 5
B. FAT32
C. NTFS 4
D. ReiserFS
ReiserFS to jeden z systemów plików stworzonych specjalnie z myślą o systemach operacyjnych Linux. Jego architektura opiera się na zaawansowanych algorytmach zarządzania danymi, co pozwala na skuteczne zabezpieczanie integralności danych oraz szybkość operacji. ReiserFS obsługuje funkcje, takie jak dynamiczne alokowanie przestrzeni dyskowej, co znacząco poprawia wydajność w porównaniu z bardziej tradycyjnymi systemami plików. Przykładem zastosowania ReiserFS może być serwer baz danych, gdzie szybkość i wydajność odczytu i zapisu są kluczowe. Dodatkowo, jego wsparcie dla dużych plików oraz możliwość efektywnej kompresji danych czynią go doskonałym wyborem do aplikacji wymagających intensywnego zarządzania danymi. W branży informatycznej ReiserFS był jednym z pionierów w implementacji nowoczesnych funkcji zarządzania systemem plików, co czyni go ważnym elementem w historii rozwoju technologii Linux.

Pytanie 23

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. hub
B. access point
C. router
D. switch
Ruter jest urządzeniem sieciowym, które służy do łączenia różnych segmentów sieci oraz przekazywania danych pomiędzy nimi. W kontekście wymiany danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, które mają różne adresacje IP, ruter pełni kluczową rolę, umożliwiając komunikację między tymi odrębnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP przesyłanych pakietów i podejmuje decyzje o ich dalszym kierowaniu na podstawie zdefiniowanych tras. Przykładem zastosowania rutera może być sytuacja, w której w jednej części szkoły znajduje się sieć lokalna (LAN) z adresacją 192.168.1.0/24, a w innej część z adresacją 10.0.0.0/24. Ruter, który łączy te dwie sieci, będzie odpowiedzialny za odpowiednie przesyłanie danych między nimi. Ponadto, w przypadku zastosowań edukacyjnych, rutery mogą wspierać różne technologie, takie jak NAT (Network Address Translation) czy DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zwiększa elastyczność i zarządzanie adresacją IP w złożonych środowiskach szkolnych.

Pytanie 24

Jakie oprogramowanie jest używane do archiwizacji danych w systemie Linux?

A. compress
B. tar
C. lzma
D. free
Odpowiedź 'tar' jest prawidłowa, ponieważ program ten jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux do archiwizacji danych. Tar (Tape Archive) umożliwia tworzenie archiwów z wielu plików i katalogów w jednym pliku, co ułatwia ich przechowywanie i transport. Program tar nie tylko łączy pliki, ale może również kompresować dane przy użyciu różnych algorytmów, takich jak gzip czy bzip2, co dodatkowo redukuje rozmiar archiwum. Przykładowe użycie to komenda 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu', która tworzy archiwum z zawartości podanego katalogu. Narzędzie to jest niezbędne w administracji systemami, przy tworzeniu kopii zapasowych oraz przy migracji danych. Dobre praktyki zalecają regularne tworzenie archiwów danych oraz ich szyfrowanie, aby zapewnić dodatkową ochronę przed utratą informacji. Tar jest także często używany w skryptach automatyzujących procesy zarządzania danymi.

Pytanie 25

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. USB 3.0
B. SATA 2
C. USB 2.0
D. SATA 3
Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 26

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. kodów kreskowych
B. bębnowych
C. płaskich CCD
D. płaskich CIS
Wybór bębnowych skanerów jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące technologii skanowania. Skanery bębnowe, znane ze swojej tradycyjnej konstrukcji, używają różnych technologii oświetleniowych i detekcji, zwykle opartych na lampach halogenowych lub fluorescencyjnych, co ogranicza ich elastyczność i efektywność w porównaniu do skanerów CIS. Ponadto skanery bębnowe należą do droższych rozwiązań, które wymagają więcej miejsca i generują większe zużycie energii. Nieprawidłowy wybór skanera płaskiego CCD również wskazuje na niezrozumienie roli, jaką diody elektroluminescencyjne odgrywają w nowoczesnych urządzeniach. Skanery CCD, mimo że są popularne, działają na zasadzie detekcji światła odbitego od powierzchni skanowanego dokumentu i nie wykorzystują diod RGB w sposób tak efektywny jak CIS. Wybór odniesienia do skanerów kodów kreskowych jest równie mylący, ponieważ nie są one skanowanym materiałem, ale raczej technologią odczytu, która nie wykorzystuje diod RGB w tym sensie. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania skanera w praktyce.

Pytanie 27

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 1
B. RAID 5
C. RAID 2
D. RAID 0
RAID 0 to konfiguracja macierzy, w której wszystkie dyski fizyczne są łączone w jeden logiczny wolumen, co przynosi korzyści w postaci zwiększonej wydajności i pojemności. W tej konfiguracji dane są dzielone na segmenty (striping) i rozkładane równomiernie na wszystkich dyskach. To oznacza, że dostęp do danych jest szybszy, ponieważ operacje odczytu i zapisu mogą odbywać się jednocześnie na wielu dyskach. RAID 0 nie zapewnia jednak redundancji – utrata jednego dysku skutkuje całkowitą utratą danych. Ta macierz jest idealna dla zastosowań wymagających dużych prędkości, takich jak edycja wideo, gry komputerowe czy bazy danych o dużej wydajności, w których czas dostępu jest kluczowy. W praktyce, RAID 0 jest często stosowany w systemach, gdzie priorytetem jest szybkość, a nie bezpieczeństwo danych.

Pytanie 28

Która kopia w procesie archiwizacji plików pozostawia oznaczenie archiwizacji?

A. Przyrostowa
B. Normalna
C. Całościowa
D. Różnicowa
Kopia całościowa to sposób na archiwizację, który zapisuje wszystko w systemie, niezależnie od tego, czy coś było zmieniane od ostatniego backupu. Choć taka metoda wydaje się najbezpieczniejsza, to jednak nie jest ona najlepsza pod względem wykorzystania przestrzeni na dysku i czasu potrzebnego na robić ją. Jak się robi za dużo kopii całościowych, to potem można mieć sporo problemów z zarządzaniem i przechowywaniem tych wszystkich danych. Często ludzie używają terminu kopia normalna zamiennie z kopią całościową, co powoduje zamieszanie. W rzeczywistości kopia normalna to nie jest dobry termin w kontekście archiwizacji, bo nie odnosi się do konkretnej metody, ale bardziej ogólnej koncepcji robienia backupów. Kopia przyrostowa to coś innego, bo zapisuje tylko te pliki, które były zmieniane od ostatniego backupu, co sprawia, że ta metoda wydaje się lepsza od pełnej, ale nie dodaje znaczników archiwizacji dla plików z wcześniejszych backupów. Więc często ludzie myślą, że wszystkie metody działają tak samo, a to nieprawda; każda z nich ma swoje własne zastosowanie i ograniczenia, które trzeba przemyśleć, wybierając, jak zabezpieczyć dane.

Pytanie 29

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. aplikacji
B. sieci Web
C. DHCP
D. DNS
Aby zainstalować serwer plików FTP w systemach rodziny Windows Server, należy zainstalować rolę serwera sieci Web (IIS). FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania plików między komputerami w sieci. Rola serwera sieci Web zawiera niezbędne komponenty do obsługi FTP oraz innych usług internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administrator może skonfigurować FTP poprzez menedżera IIS, co pozwala na łatwe zarządzanie kontami użytkowników, uprawnieniami dostępu oraz konfiguracją połączeń. Przykładem zastosowania może być stworzenie serwera FTP dla firmy, który umożliwi pracownikom przesyłanie i pobieranie dokumentów projektowych z dowolnego miejsca. Warto również pamiętać o zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie SSL/TLS, aby chronić przesyłane dane. Dobrą praktyką jest również monitorowanie logów serwera, co pozwala na wykrywanie i analizowanie ewentualnych prób nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 30

W standardzie Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

Ilustracja do pytania
A. 4, 5, 6, 7
B. 1, 2, 3, 4
C. 1, 2, 5, 6
D. 1, 2, 3, 6
W sieci Ethernet 100BaseTX wykorzystywane są cztery piny w złączu RJ-45 do przesyłania i odbierania danych. Wśród dostępnych odpowiedzi niektóre zawierają błędne kombinacje pinów. Na przykład piny 4, 5, 6 i 7 nie są używane w standardzie Ethernet 100BaseTX do transmisji danych, co może wynikać z mylnego zrozumienia, że wszystkie piny w kablu są aktywne lub że inne standardy mogą używać innych konfiguracji pinów. Piny 1, 2, 5 i 6 również nie są poprawną konfiguracją, ponieważ mimo iż zawierają dwa właściwe piny (1 i 2), to piny 5 i 6 są błędnie zgrupowane. Tego typu błędy są często wynikiem nieznajomości specyfikacji technicznych i standardów sieciowych, takich jak EIA/TIA-568A i 568B, które precyzyjnie określają, które pary przewodów mają być używane do transmisji danych. Ważne jest, aby zawsze odnosić się do oficjalnej dokumentacji, która wskazuje właściwe parowanie przewodów, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć zakłóceń sygnału czy problemów z łącznością, które mogą wynikać z nieprawidłowego okablowania. Prawidłowa konfiguracja wpływa na jakość i stabilność połączeń, dlatego też każdy technik sieciowy powinien być świadomy tych standardów i ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Usługa, umożliwiająca zdalną pracę na komputerze z systemem Windows z innego komputera z systemem Windows, który jest połączony z tą samą siecią lub z Internetem, to

A. DHCP
B. pulpit zdalny
C. FTP
D. serwer plików
Usługa pulpitu zdalnego pozwala użytkownikom na zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows, co jest szczególnie użyteczne w kontekście pracy zdalnej, obsługi technicznej czy szkoleń online. Pulpit zdalny wykorzystuje protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia przesyłanie obrazu ekranu oraz danych wejściowych (takich jak mysz i klawiatura) pomiędzy komputerem lokalnym a zdalnym. Dzięki temu użytkownik może korzystać z pełnej funkcjonalności zdalnego systemu, jakby siedział bezpośrednio przed nim. Przykłady zastosowania obejmują umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z biura, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy, a także udzielanie wsparcia technicznego przez specjalistów IT. W praktyce, aby skonfigurować pulpit zdalny, użytkownicy muszą upewnić się, że odpowiednie ustawienia w systemie operacyjnym są aktywne, a także że porty sieciowe są odpowiednio skonfigurowane w zaporze sieciowej. Ponadto, stosowanie dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, takich jak korzystanie z silnych haseł oraz dwuskładnikowej autoryzacji, jest kluczowe dla ochrony danych podczas korzystania z pulpitu zdalnego.

Pytanie 32

Jakim poleceniem w systemie Linux można dodać nowych użytkowników?

A. useradd
B. net user
C. usermod
D. usersadd
Odpowiedź 'useradd' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Linux do tworzenia nowych użytkowników. Umożliwia on administratorom systemu dodawanie użytkowników z różnymi opcjami, takimi jak określenie grupy, do której użytkownik ma przynależeć, czy też ustawienie hasła. Na przykład, aby dodać użytkownika o nazwie 'janek', wystarczy wpisać polecenie: 'sudo useradd janek'. Ważne jest, aby pamiętać, że po utworzeniu użytkownika zazwyczaj należy ustawić dla niego hasło za pomocą polecenia 'passwd', co zapewnia bezpieczeństwo. Dobre praktyki sugerują również, aby zawsze nadawać nowym użytkownikom odpowiednie ograniczenia dostępu oraz przypisywać ich do właściwych grup, co pomaga w zarządzaniu uprawnieniami w systemie. Ponadto, polecenie 'useradd' jest zgodne z normami systemowymi i pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie użytkownikami w systemie operacyjnym, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania systemu.

Pytanie 33

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby użytkownik był w stanie zainstalować kartę graficzną przedstawioną na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. AGP
B. PCIe x1
C. PCI
D. PCIe x16
PCIe x16 to standardowy interfejs dla nowoczesnych kart graficznych używany w większości współczesnych komputerów. PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) oferuje wysoką przepustowość, co jest kluczowe dla wymagających aplikacji graficznych i gier komputerowych. Złącze PCIe x16 zapewnia wystarczającą liczbę linii danych, co pozwala na szybkie przesyłanie dużych ilości danych między kartą graficzną a resztą systemu. Dzięki temu możliwe jest renderowanie skomplikowanych grafik 3D oraz obsługa rozdzielczości 4K i wyższych. Ponadto, PCIe jest standardem modułowym i skalowalnym, co oznacza, że jest zgodne z przyszłymi wersjami tego interfejsu, umożliwiając łatwą modernizację sprzętu. Praktycznym przykładem zastosowania PCIe x16 jest możliwość instalacji wydajnych kart graficznych, które wspierają zaawansowane technologie jak ray tracing, co umożliwia realistyczne odwzorowanie efektów świetlnych w grach. Dobre praktyki branżowe zalecają wykorzystanie złącza PCIe x16 w stacjach roboczych dla grafików, gdzie wymagana jest wysoka moc obliczeniowa i niezawodność sprzętowa. To złącze jest także wstecznie kompatybilne z wcześniejszymi wersjami PCIe, co zwiększa jego uniwersalność i ułatwia integrację z istniejącymi systemami.

Pytanie 34

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 rejestrami
B. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi
C. procesor dysponuje 32 liniami danych
D. procesor dysponuje 32 bitami CRC
Wybór odpowiedzi sugerujący, że procesor 32-bitowy ma 32 linie adresowe, jest mylący, ponieważ ilość linii adresowych odnosi się do możliwości adresowania pamięci, a nie do samego rozmiaru bitowego procesora. Procesor z 32-bitową architekturą rzeczywiście potrafi zaadresować 4 GB pamięci, co wynika z ograniczeń technicznych. Jednak liczba linii adresowych nie musi być równoznaczna z ilością bitów w architekturze. Z kolei informacja o 32 liniach danych nie jest adekwatna w kontekście tego pytania, ponieważ linie danych dotyczą transferu danych, a nie operacji obliczeniowych czy adresowania pamięci. W przypadku rejestrów, procesor 32-bitowy nie ma 32 rejestrów, ale zazwyczaj dysponuje ich mniej, a ich rozmiar wynosi 32 bity. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugerująca 32 bity CRC jest w ogóle niepoprawna, ponieważ CRC (cyclic redundancy check) to technika błędów w danych, która nie ma związku z podstawową architekturą procesora. Niezrozumienie tych podstawowych pojęć może prowadzić do mylnych wniosków, co jest częstym problemem w analizie architektury komputerowej. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura 32-bitowa odnosi się do sposobu przetwarzania danych i operacji matematycznych w procesorze, a nie do ilości linii adresowych czy danych, co jest fundamentalne dla prawidłowego zrozumienia działania procesorów.

Pytanie 35

Co jest głównym zadaniem protokołu DHCP?

A. Konfiguracja zapory sieciowej
B. Szyfrowanie danych przesyłanych w sieci
C. Automatyczne przydzielanie adresów IP w sieci
D. Zarządzanie bazami danych w sieci
Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem współczesnych sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest znacznie uproszczony, ponieważ ręczne przypisywanie adresów IP każdemu urządzeniu staje się zbędne. DHCP nie tylko przydziela adresy IP, ale także dostarcza inne istotne informacje, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Automatyzacja tego procesu zmniejsza ryzyko konfliktów adresów IP, które mogą wystąpić w przypadku ręcznej konfiguracji. Protokół ten wspiera standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak RFC 2131, które definiują jego działanie. W praktyce DHCP jest niezastąpionym narzędziem w administracji sieciami, zwłaszcza w większych środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest znaczna. Administratorzy sieci często korzystają z serwerów DHCP, aby zapewnić spójność i efektywność działania sieci.

Pytanie 36

Która karta graficzna nie będzie kompatybilna z monitorem, który posiada złącza pokazane na zdjęciu, przy założeniu, że do podłączenia monitora nie użyjemy adaptera?

Ilustracja do pytania
A. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort
B. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub
C. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort
D. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfikacji złączy monitorów i kart graficznych. Asus Radeon RX 550 oferuje szeroką gamę złączy: DVI-D HDMI i DisplayPort co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem pasującym do większości nowoczesnych monitorów. Złącze DisplayPort jest kluczowym elementem w kontekście analizowanego monitora który nie posiada DVI-D. Sapphire Fire Pro W9000 również zapewnia DisplayPort w wersji mini co można wykorzystać w połączeniu z odpowiednim kablem lub adapterem do pełnowymiarowego DisplayPort. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 wyposaża użytkowników w cztery porty DisplayPort co jest szczególnie korzystne w monitorach typu high-end gdzie DisplayPort jest preferowany z uwagi na wyższą przepustowość i obsługę rozdzielczości 4K. Brak zrozumienia jakie złącza są dostępne i jak działają może prowadzić do nieprawidłowego wyboru kart które nie dostarczą oczekiwanej funkcjonalności. Karta graficzna powinna być zawsze dobierana w oparciu o pełną zgodność z posiadanym sprzętem co obejmuje typy portów ale także wsparcie dla technologii takich jak HDCP czy G-Sync. W przypadku niezgodności często stosuje się adaptery które jednak mogą obniżać jakość sygnału i wpływać na opóźnienia obrazu co jest krytyczne w zastosowaniach profesjonalnych i gamingowych. Ważne jest aby zawsze sprawdzić specyfikacje techniczne by uniknąć takich problemów i zapewnić najwyższą jakość wyświetlanego obrazu oraz funkcjonalność systemu graficznego.

Pytanie 37

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. ALU
B. EU
C. FPU
D. IU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 38

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i przechowywać o nich informacje w centralnym miejscu, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Active Directory Federation Service
B. Usługi Domenowe Active Directory
C. Usługi LDS w usłudze Active Directory
D. Usługi certyfikatów Active Directory
Usługi Domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows, umożliwiającym centralne zarządzanie kontami użytkowników, komputerów oraz innymi obiektami w sieci. Dzięki AD DS można tworzyć i zarządzać strukturą hierarchiczną domen, co ułatwia kontrolę dostępu i administrację zasobami. AD DS przechowuje informacje o obiektach w formie bazy danych, co pozwala na szybką i efektywną obsługę zapytań związanych z autoryzacją oraz uwierzytelnianiem. Przykładowo, w organizacji z wieloma użytkownikami, administratorzy mogą w łatwy sposób nadawać prawa dostępu do zasobów, takich jak pliki czy aplikacje, na podstawie przynależności do grup. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizowanie polityk bezpieczeństwa w AD DS, co pozwala na minimalizację ryzyka naruszenia bezpieczeństwa danych. Z perspektywy branżowej, znajomość AD DS jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, ponieważ wiele organizacji wykorzystuje tę technologię jako podstawę swojej infrastruktury IT.

Pytanie 39

Na ilustracji przedstawiono przekrój kabla

Ilustracja do pytania
A. koncentrycznego
B. optycznego
C. U/UTP
D. S/UTP
Kabel koncentryczny charakteryzuje się specyficzną budową, która obejmuje centralny przewodnik wewnętrzny, otoczony izolacją dielektryczną, a następnie przewodnikiem zewnętrznym, który najczęściej jest wykonany z plecionki miedzianej lub folii aluminiowej. Całość zamknięta jest w zewnętrznej osłonie ochronnej. Ta konstrukcja pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów o wysokiej częstotliwości z minimalnym tłumieniem i zakłóceniami zewnętrznymi. Kabel koncentryczny jest szeroko stosowany w systemach telewizji kablowej, instalacjach antenowych oraz w sieciach komputerowych do przesyłania sygnałów radiowych i telewizyjnych. Dzięki swojej budowie kabel ten jest odporny na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdzie konieczne jest utrzymanie wysokiej jakości sygnału na długich dystansach. Dodatkowo kable koncentryczne są zgodne ze standardami takimi jak RG-6 i RG-59, co zapewnia ich szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach technologii komunikacyjnej.

Pytanie 40

Natychmiast po dostrzeżeniu utraty istotnych plików na dysku twardym, użytkownik powinien

A. zainstalować narzędzie diagnostyczne
B. przeprowadzić defragmentację dysku
C. wykonać test S.M.A.R.T. tego dysku
D. uchronić dysk przed zapisaniem nowych danych
Uchronienie dysku przed zapisem nowych danych jest kluczowym krokiem w przypadku utraty ważnych plików. Kiedy dane są usuwane lub dochodzi do ich utraty, istnieje ryzyko, że nowe dane zapiszemy w tym samym miejscu na dysku, gdzie znajdowały się utracone pliki. Proces ten może prowadzić do ich nieodwracalnego usunięcia. W praktyce, jeśli zauważysz, że pliki zniknęły, natychmiast przestań korzystać z dysku, aby uniknąć nadpisywania danych. W sytuacjach kryzysowych, takich jak awaria systemu czy przypadkowe usunięcie plików, warto zastosować narzędzia do odzyskiwania danych, które są w stanie zminimalizować ryzyko ich utraty. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie ochrony danych oraz odpowiednich procedur w zarządzaniu informacjami, co jest kluczowe w kontekście zapobiegania utracie danych i ich skutecznego odzyskiwania.