Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 08:53
Data zakończenia: 31 maja 2025 09:00

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką potrawę z mięsa drobiowego powinno się smażyć w głębokim oleju?

A. Sznycel ministerski

B. Filet z kostką

C. Kotlet de volaille

D. Kotlet pożarski

Kotlet de volaille to naprawdę fajna potrawa z kurczaka. Przygotowuje się go przez smażenie w głębokim tłuszczu, co sprawia, że wychodzi chrupiący i soczysty. Zazwyczaj nadziewa się go masłem i ziołami, a potem obtacza w panierce. Jak się smaży w gorącym oleju, to mięso zachowuje wilgoć, co jest super ważne, jak się robi potrawy z drobiu. Dobrze jest też pamiętać, żeby olej miał około 180°C – wtedy wszystko się równomiernie usmaży. Można do tego dodać różne sosy czy sałatki, przez co staje się to uniwersalnym daniem na różne okazje. No i jeszcze jedno – po usmażeniu warto odcedzić kotlety, żeby pozbyć się nadmiaru tłuszczu, co trochę zdrowsze. Łącząc to wszystko, można naprawdę dobrze przygotować kotlet de volaille, a to jest zgodne z najlepszymi kulinarnymi praktykami.

Pytanie 2

Smak potraw z warzyw kapustnych stanie się łagodny, jeżeli będą one przygotowywane z użyciem

A. kwasu

B. ziołowych przypraw

C. sól

D. mleka

Odpowiedź 'mleka' jest poprawna, ponieważ dodatek mleka do potraw z warzyw kapustnych skutkuje złagodzeniem ich naturalnego smaku. Mleko, dzięki zawartości tłuszczu i białka, działa jako emulgator, umożliwiając lepszą interakcję smaków i tekstur. Użycie mleka w potrawach, takich jak zupy czy zapiekanki, nie tylko zwiększa ich kremowość, ale również pozwala na wydobycie subtelniejszych nut smakowych kapusty. Przykładem może być przygotowanie kapusty w sosie śmietanowym, gdzie mleko lub śmietana tworzą harmonijne połączenie z warzywami. Standardy kulinarne w wielu kuchniach świata, takich jak kuchnia francuska, podkreślają znaczenie zbalansowania smaków poprzez stosowanie nabiału, co jest zgodne z dobrą praktyką gastronomiczną. Dodatkowo, mleko dostarcza wartości odżywcze, takie jak wapń, co czyni potrawy nie tylko smacznymi, ale i zdrowymi.

Pytanie 3

Zgodnie z zasadami ergonomii, długość miejsca pracy dla pojedynczego pracownika w dziale produkcyjnym w zakładzie gastronomicznym powinna wynosić

A. od 0,5 m do 1,0 m

B. od 1,5 m do 2,0 m

C. od 2,5 m do 3,0 m

D. od 1,0 m do 1,5 m

Długość stanowiska pracy dla jednego pracownika w dziale produkcyjnym gastronomii powinna wynosić tak od 1,0 m do 1,5 m. To jest zgodne z zasadami ergonomii, które są ważne, bo dzięki temu można wykonywać zadania sprawnie, a jednocześnie zminimalizować ryzyko kontuzji. W profesjonalnych kuchniach na przykład, ten wymiar pozwala pracownikom swobodnie korzystać z narzędzi i poruszać się bez kłopotów. Zauważ, że według normy PN-EN 614-1, odpowiednia przestrzeń robocza ma ogromne znaczenie dla komfortu i bezpieczeństwa. Jeśli miejsce pracy jest odpowiednio zaprojektowane, to może to znacznie zwiększyć wydajność pracowników. Dobrze też jest myśleć o tym, żeby stanowiska były dostosowane do potrzeb pracowników, bo wtedy praca staje się jeszcze wygodniejsza.

Pytanie 4

Oblicz ilość energii w posiłku, który zawiera 40 g tłuszczu, 20 g białka oraz 100 g węglowodanów. W obliczeniach zastosuj przeliczniki energetyczne Atwatera:
1 g tłuszczu - 9 kcal
1 g białka - 4 kcal
1 g węglowodanów - 4 kcal

A. 740 kcal

B. 640 kcal

C. 160 kcal

D. 840 kcal

Obliczenie wartości energetycznej posiłku polega na zsumowaniu energii pochodzącej z poszczególnych makroskładników, które zawierają tłuszcze, białka i węglowodany. W tym przypadku zastosowaliśmy przeliczniki energetyczne Atwatera, które określają, że 1 g tłuszczu dostarcza 9 kcal, 1 g białka 4 kcal, a 1 g węglowodanów również 4 kcal. Zatem, dla danego posiłku: energia z tłuszczu wynosi 40 g x 9 kcal/g = 360 kcal, energia z białka wynosi 20 g x 4 kcal/g = 80 kcal, a energia z węglowodanów wynosi 100 g x 4 kcal/g = 400 kcal. Suma tych wartości daje 360 kcal + 80 kcal + 400 kcal = 840 kcal. Takie obliczenia są istotne w dietetyce, ponieważ pomagają w planowaniu zbilansowanych posiłków i umożliwiają monitorowanie spożycia kalorii. Właściwe obliczanie wartości energetycznej posiłków jest kluczowe dla osób dążących do osiągnięcia określonych celów zdrowotnych lub dietetycznych, takich jak utrata wagi, budowa masy mięśniowej czy utrzymanie energii na odpowiednim poziomie przez cały dzień.

Pytanie 5

Wskaż optymalne warunki przechowywania mąki.

warunki	Temperatura w °C	Wilgotność w %
I.	0 ÷ 3	90
II.	4 ÷ 8	80
III.	10 ÷ 12	70
IV.	15 ÷ 18	60

A. II

B. IV

C. III

D. I

Optymalne warunki przechowywania mąki są kluczowe dla zachowania jej świeżości oraz wartości odżywczych. Wybór odpowiednich parametrów, takich jak niska wilgotność oraz umiarkowana temperatura, jest niezbędny, aby zapobiec psuciu się mąki i rozwojowi szkodników. Warunki IV, które rekomendują temperaturę w przedziale 15-18°C oraz wilgotność na poziomie 60%, są najbliższe zalecanym standardom – idealna wilgotność dla przechowywanej mąki powinna wynosić poniżej 15%, a temperatura około 10°C. Taki sposób przechowywania mąki przyczynia się do minimalizacji ryzyka wystąpienia pleśni, a także zapobiega rozwojowi owadów, jak mole spożywcze. Na przykład, w piekarniach i zakładach produkcyjnych stosuje się specjalne pojemniki z odpowiednią wentylacją oraz kontrolą temperatury i wilgotności, co pozwala na długoterminowe przechowywanie surowców. Stosowanie powyższych zasad nie tylko przedłuża trwałość mąki, ale także wpływa na jakość finalnych wyrobów piekarniczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

W tabeli przedstawiono sposób wykonania klusek

Sposób wykonania
1.	Do miski przesiać mąkę.
2.	Wymieszać jaja z wodą i solą.
3.	Wlać masę jajeczną do mąki mieszając.
4.	Metalową łyżką zwilżoną we wrzącej wodzie formować małe kluski.
5.	Kluski wrzucać do wrzącej wody. Gotować około 5 minut.

A. półfrancuskich.

B. francuskich.

C. lanych.

D. kładzionych.

Odpowiedź "kluski kładzione" jest poprawna, ponieważ technika ich przygotowania polega na używaniu metalowej łyżki do formowania ciasta i umieszczania go w wrzącej wodzie. Kluski kładzione charakteryzują się tym, że ciasto jest kładzione bezpośrednio do wrzątku, co pozwala na ich równomierne gotowanie. W praktyce, kluski te często stosuje się w tradycyjnych potrawach, takich jak zupy czy dania mięsne, ponieważ ich struktura i smak doskonale komponują się z różnorodnymi sosami. Warto również zwrócić uwagę na różnice między kluskami kładzionymi a innymi rodzajami, takimi jak kluski lane, które są formowane poprzez wlewanie ciasta do wrzącej wody, a także kluski francuskie, które wymagają innego procesu przygotowania. Zrozumienie tych różnic pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy kulinarnej oraz umożliwia tworzenie bardziej złożonych potraw zgodnych z tradycjami kulinarnymi. W kontekście branżowym, umiejętność rozróżniania i poprawnego przyrządzania różnych typów klusek jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i osób zajmujących się gastronomią.

Pytanie 7

Do warzyw, które mogą być przechowywane najdłużej w sprzyjających warunkach, zaliczają się

A. szpinak oraz selery

B. brokuły i paprykę

C. pory i cebulę

D. szparagi oraz pomidory

Pory i cebula rzeczywiście charakteryzują się długim okresem przechowywania, co czyni je idealnymi warzywami do dłuższego składowania w warunkach optymalnych. Pory, mające wysoką zawartość wody, mogą być przechowywane w temperaturze od 0 do 4 stopni Celsjusza, co pozwala na ich długotrwałe zachowanie świeżości przez kilka miesięcy. Cebula, z kolei, jest jednym z najdłużej przechowywanych warzyw, gdyż w odpowiednich warunkach (niska wilgotność i ciemne miejsce) może być przechowywana nawet przez wiele miesięcy do roku. Praktyka przechowywania tych warzyw polega na zapewnieniu im odpowiedniej wentylacji oraz temperatury, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozwoju pleśni i psucia się. Te warzywa są też często wykorzystywane w kuchni, co sprawia, że ich długi okres przechowywania jest praktycznym atutem w planowaniu posiłków oraz zarządzaniu zapasami.

Pytanie 8

Maksymalna temperatura przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych w magazynie obiektu gastronomicznego nie powinna być wyższa niż

A. 22°C

B. 25°C

C. 18°C

D. 7°C

Odpowiedzi wskazujące na temperatury 22°C, 7°C oraz 18°C są niewłaściwe, gdyż każda z tych wartości może prowadzić do nieodpowiednich warunków przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych. W przypadku 22°C, chociaż jest to temperatura stosunkowo niska, nadal może sprzyjać rozwijaniu się bakterii i pleśni, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście odpadów żywnościowych. Z kolei 7°C jest typową temperaturą przechowywania produktów spożywczych, ale nie jest odpowiednia dla odpadów, które wymagają bardziej restrykcyjnych warunków, aby zapobiec ich rozkładowi i nieprzyjemnym zapachom. Temperatura 18°C również nie jest optymalna, gdyż może pozwolić na rozwój patogenów, co stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że zmniejszenie temperatury do poziomu, który jest stosowany dla świeżej żywności, ma również zastosowanie w przypadku odpadów. W rzeczywistości odpady wymagają bardziej rygorystycznych zasad przechowywania, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Warto zauważyć, że standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz praktyki HACCP wskazują na konieczność przechowywania odpadów w niskotemperaturowych warunkach, ale nadal należy unikać przekraczania 25°C, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami w gastronomii.

Pytanie 9

Który rodzaj sera jest typowy dla kuchni włoskiej?

A. Oscypek

B. Ricotta

C. Bundz

D. Camembert

Oscypek, Camembert i Bundz to sery, które chociaż popularne w swoich regionach, nie mają nic wspólnego z kuchnią włoską. Oscypek to wędzony ser, typowy dla polskich gór, robiony z mleka owczego i ma dość wyraźny, słony smak. Jest unikalny dzięki regionalnym technikom produkcji, więc nie pasuje do włoskiej tradycji. Camembert to francuski ser pleśniowy o kremowej konsystencji i delikatnym smaku, który też nie jest włoski. Bundz z kolei to polski ser, najczęściej na bazie mleka krowiego, i także nie znajdziesz go w tradycyjnych włoskich potrawach. Wybierając te sery, pewnie pomyliłeś ich lokalne zastosowania z odmianami serów włoskich. Moim zdaniem, ważne jest, żeby wiedzieć, że każdy region ma swoje charakterystyczne produkty. Nie można ich mylić, bo każdy ma swój unikalny smak i historię. Rozumienie różnic kulturowych to klucz do właściwego rozpoznawania potraw i składników w kuchni.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jakiego składnika spulchniającego powinno się użyć do przygotowania sufletów?

A. Pianę z białek

B. Sodę oczyszczoną

C. Utarte żółtka

D. Proszek do pieczenia

Piana z białek jest kluczowym składnikiem wykorzystywanym do przygotowania sufletów, ponieważ nadaje im lekkość i puszystość. Kiedy białka są ubijane na sztywną pianę, powstają pęcherzyki powietrza, które w trakcie pieczenia rozprężają się, co sprawia, że suflet rośnie. Użycie piany z białek jest standardową techniką w piekarnictwie, szczególnie w przypadku dań wymagających delikatnej struktury. Dobrym przykładem jest suflet czekoladowy, gdzie połączenie ubitych białek z masą czekoladową pozwala uzyskać niezwykle lekką i aromatyczną konsystencję. Ważne jest, aby białka były ubijane w odpowiedniej temperaturze oraz w czystych naczyniach, ponieważ jakiekolwiek zanieczyszczenia mogą uniemożliwić osiągnięcie odpowiedniej objętości. Ponadto, w branży gastronomicznej, zaleca się stosowanie świeżych jaj, ponieważ ich jakość ma bezpośredni wpływ na stabilność piany. Dlatego piana z białek jest niezastąpiona w procesie tworzenia sufletów, będąc elementem, który determinuje ich końcowy efekt.

Pytanie 12

Najdłuższym czasem przechowywania w idealnych warunkach odznaczają się

A. pory i cebula

B. brokuły i papryka

C. szpinak i selery

D. szparagi i pomidory

Pory i cebula są warzywami o długim okresie przechowywania, co czyni je idealnymi do składowania w piwnicach lub chłodniach. W optymalnych warunkach, pory mogą być przechowywane nawet do sześciu miesięcy, a cebula do dziewięciu miesięcy. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na ich trwałość jest niska temperatura, odpowiednia wilgotność oraz przewiewność miejsca składowania. Pory wymagają przechowywania w ciemnym i chłodnym miejscu, aby zapobiec kiełkowaniu. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest umieszczanie ich w siatkach lub skrzynkach, które umożliwiają cyrkulację powietrza. Cebula natomiast, powinna być składowana w suchym miejscu, z dala od ziemniaków, które emitują etylen, co przyspiesza jej psucie. Warto również zwrócić uwagę na klasę jakości warzyw przed ich długoterminowym składowaniem, ponieważ uszkodzone egzemplarze mogą prowadzić do szybszego rozwoju pleśni i psucia się, co negatywnie wpływa na pozostałe, zdrowe warzywa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami w gospodarstwie domowym lub w handlu detalicznym.

Pytanie 13

Do czego używa się Steamery?

A. do gotowania w wodzie

B. do smażenia w zanurzeniu

C. do gotowania na parze

D. do smażenia bez tłuszczu

Gotowanie na parze to jedna z najzdrowszych metod przygotowywania potraw, a steamery są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Umożliwiają one delikatne gotowanie żywności, zachowując przy tym ich wartości odżywcze, kolory oraz teksturę. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak smażenie czy gotowanie w wodzie, gotowanie na parze minimalizuje utratę witamin i minerałów, co jest kluczowe dla zdrowej diety. Przykładem zastosowania steamera może być przygotowanie warzyw, ryb czy pierogów, które dzięki parze stają się miękkie i soczyste. W praktyce, steamery są często wykorzystywane w restauracjach oraz gospodarstwach domowych, gdzie znaczenie ma zdrowe odżywianie. Dodatkowo, w branży kulinarnej standardy sanitarno-epidemiologiczne wskazują na efektywność gotowania na parze w eliminacji bakterii, co podnosi poziom bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że podczas gotowania na parze, żywność nie styka się bezpośrednio z wodą, co zapobiega rozpuszczaniu się składników odżywczych, czyniąc tę metodę niezwykle efektywną.

Pytanie 14

W zaciemnionych pomieszczeniach, w temperaturze między 4°C a 10°C, można przechowywać przez kilka tygodni

A. paprykę, rabarbar, szczypior, kalafior

B. pomidory, ogórki, natkę pietruszki

C. marchew, buraki, seler, kapustę

D. koper, sałatę, brokuły, rzodkiewkę

Wybór warzyw do przechowywania w niskich temperaturach wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb oraz mechanizmów, które wpływają na ich trwałość. Koper, sałata, brokuły i rzodkiewka to warzywa, które nie są idealne do długotrwałego przechowywania w chłodnych warunkach. Koper, ze względu na dużą zawartość wody i delikatną strukturę, jest bardzo podatny na wilgoć i szybko traci świeżość. Sałata natomiast, choć dobrze znosi chłód, ma tendencję do więdnięcia i utraty chrupkości, jeśli nie jest przechowywana w odpowiednich wilgotnych warunkach. Brokuły, z kolei, mogą z łatwością ulegać zepsuciu, szczególnie w przypadku niewłaściwej temperatury i braku odpowiedniego przepływu powietrza, co prowadzi do rozwoju pleśni. Rzodkiewka, mimo że jest bardziej odporna na przechowywanie, nie wykazuje tej samej długoterminowej trwałości, co wyżej wymienione warzywa korzeniowe. Warto zauważyć, że nieodpowiednie warunki przechowywania prowadzą do utraty wartości odżywczych, co jest istotne w kontekście zdrowotnym. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze warzyw do magazynowania w niskich temperaturach kierować się ich naturalnymi właściwościami oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniego zarządzania temperaturą i wilgotnością dla zachowania jakości produktów.

Pytanie 15

Skomponuj menu na angielskie przyjęcie bankietowe (stojące)?

A. Tymbaliki z mięsa drobiowego, bulion z kołdunami, deser owocowy z lodami

B. Pstrąg w galarecie, sałatka warzywna, koreczki, tartinki

C. Barszcz czerwony z pasztecikami, galantyna z kurczaka, koreczki

D. Półmisek wędlin, pieczony indyk z frytkami, tort makowy

Odpowiedzi, które wskazują na inne zestawienia potraw, nie spełniają wymogów dotyczących organizacji bankietu angielskiego i są nieodpowiednie z punktu widzenia kulinarnego. Barszcz czerwony z pasztecikami to danie, które kojarzy się raczej z tradycyjnym obiadem, a jego podanie w formie bankietowej jest niepraktyczne. Zwykle zupy serwuje się w filiżankach lub małych talerzykach, co nie jest komfortowe w kontekście stania. W przypadku drugiej odpowiedzi, pieczony indyk z frytkami, mimo że smakuje dobrze, jest daniem głównym, które lepiej sprawdzić w formie siedzącego obiadu, a nie na bankiecie stojącym, gdzie dominują lekkie przekąski. Tort makowy, chociaż może być deserem, nie jest idealnym wyborem dla bankietu, gdzie powinny dominować łatwe do zjedzenia i lekkie słodkości. W tym kontekście tymbaliki z drobiu oraz bulion z kołdunami również nie są odpowiednie, ponieważ bulion to zupa, która wymaga siedzenia przy stole, a nie jest komfortowa do spożywania w trakcie stania. Zrozumienie, że bankiet angielski rządzi się swoimi prawami, związanymi z serwowaniem potraw, które są praktyczne do spożycia w luźnej atmosferze, jest kluczowe dla prawidłowego doboru menu.

Pytanie 16

Jaka temperatura jest wymagana do przechowywania ciepłych dań głównych w bemarze?

A. 65°C

B. 100°C

C. 45°C

D. 80°C

Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać gorące dania w bemarze, to 65°C. To bardzo ważne, żeby utrzymać tę temperaturę, bo to wpływa na bezpieczeństwo jedzenia i jego jakość. Właśnie w tej temperaturze mikroorganizmy, które mogą psuć jedzenie, są skutecznie inaktywowane. Również smak i tekstura potraw pozostają na odpowiednim poziomie. W restauracjach czy innych miejscach zajmujących się gastronomią, warto mieć termometry, żeby na bieżąco kontrolować temperaturę w bemarze. Według norm HACCP, każda potrawa powinna być przechowywana w takich warunkach, żeby nie rozwijały się patogeny, a 65°C to minimum, które zapewnia bezpieczeństwo dla gorących dań. Oprócz tego, warto także obserwować czas, przez jaki potrawy są trzymane w bemarze, żeby zredukować ryzyko ich zepsucia.

Pytanie 17

Jakie danie można zagęścić żółtkami jaj?

A. ciasta biszkoptowego

B. sosu waniliowego

C. budyniu słonego

D. kotletów mielonych

Żółtka jajek są doskonałym składnikiem do zagęszczania sosów, w tym sosu waniliowego. Ich bogata zawartość protein oraz lecytyny sprawia, że działają jako naturalne emulgatory, co pozwala na uzyskanie gęstszej i kremowej konsystencji. Proces zagęszczania polega na podgrzewaniu żółtek w połączeniu z innymi składnikami, co powoduje denaturację białek i ich zlepienie, tworząc jednolitą masę. W praktyce, sos waniliowy można przygotować poprzez wprowadzenie żółtek do podgrzanego mleka z dodatkiem cukru i wanilii, następnie gotując na małym ogniu do uzyskania pożądanej konsystencji. Takie zastosowanie żółtek jaj jest zgodne z zasadami kuchni francuskiej, która kładzie duży nacisk na techniki emulgacji i zagęszczania. Warto również zaznaczyć, że sosy przygotowane w ten sposób nie tylko zyskują na smaku, ale również na estetyce, gdyż mają gładką, jedwabistą teksturę, co jest istotnym elementem dobrej kuchni.

Pytanie 18

Etapy takie jak: przesiewanie mąki -> przygotowanie ciasta -> wyrabianie -> formowanie -> pieczenie, są charakterystyczne dla produkcji

A. klusek francuskich

B. makaronu

C. sosu holenderskiego

D. biszkopta

Produkcja makaronu jest skomplikowanym procesem, który obejmuje szereg kluczowych etapów, takich jak przesianie mąki, zarabianie ciasta, wyrabianie, formowanie oraz obróbkę cieplną. Przesiewanie mąki ma na celu usunięcie zanieczyszczeń oraz zapewnienie jednorodności, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury makaronu. Zarabianie ciasta polega na połączeniu mąki z wodą i ewentualnie jajkami, co tworzy elastyczną masę. Wyrabianie to proces, w którym ciasto staje się sprężyste i gładkie, a jego struktura ulega poprawie, co jest istotne dla późniejszego formowania. Formowanie makaronu może przyjmować różne kształty, a jego finalna obróbka cieplna, np. suszenie lub gotowanie, pozwala na osiągnięcie pożądanej smaku i konsystencji. Dobre praktyki w produkcji makaronu uwzględniają odpowiednie parametry każdego z tych etapów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Makaron jest podstawowym składnikiem wielu dań kuchni włoskiej, takich jak spaghetti czy lasagne, i jego właściwe przygotowanie ma kluczowe znaczenie w gastronomii.

Pytanie 19

Koszt surowców potrzebnych do wyprodukowania 10 zestawów surówek wynosi 10 zł, a marża gastronomiczna osiąga 100%. Jaka będzie cena gastronomiczna netto jednego zestawu surówek?

A. 3 zł

B. 6 zł

C. 2 zł

D. 4 zł

Żeby ustalać ceny w gastronomii, trzeba najlepiej zrozumieć, jak koszty surowców przekładają się na marżę. Jak się wybierze błędne odpowiedzi, to warto zauważyć, że takie kwoty jak 6 zł, 3 zł czy 4 zł nie są zgodne z prawidłowym obliczeniem marży. Na przykład 6 zł mogła powstać przez błędne założenie, że koszty trzeba podwoić, a 3 zł pewnie przez to, że źle podzielono koszty na większą ilość zestawów. Odpowiedź 4 zł może sugerować, że ktoś próbował coś kalkulować, ale zapomniał wziąć pod uwagę wszystkich kosztów i marży. W praktyce, dobrze jest ogarnąć, jak ustalać ceny, bo to nie tylko kwestie kosztów, ale też strategia cenowa i co się dzieje na rynku, co jest istotne, żeby być konkurencyjnym.

Pytanie 20

Organizm może otrzymać wysokowartościowe białko oraz wapń poprzez spożycie

A. warzyw oraz ich przetworów

B. owoców oraz ich przetworów

C. ziemniaków oraz ich przetworów

D. mleka i jego przetworów

Mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy sery, są doskonałym źródłem wysokowartościowego białka oraz wapnia, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Białko jest kluczowe dla budowy i regeneracji tkanek, a wapń odgrywa fundamentalną rolę w zdrowiu kości i zębów, a także w procesach krzepnięcia krwi oraz przewodnictwie nerwowym. Przykłady produktów mlecznych, które można włączyć do codziennej diety, to chociażby jogurt naturalny, który można wzbogacić o owoce, czy sery, które doskonale nadają się jako składnik sałatek czy kanapek. W kontekście standardów żywienia, zaleca się, aby dorosłe osoby spożywały od 2 do 3 porcji produktów mlecznych dziennie, co wspiera utrzymanie prawidłowego poziomu wapnia w organizmie. Ponadto, białko pochodzenia zwierzęcego, obecne w mleku, ma pełny zestaw aminokwasów, co czyni je idealnym źródłem dla osób prowadzących aktywny tryb życia oraz sportowców, którzy potrzebują zwiększonej podaży białka w diecie.

Pytanie 21

Na podstawie danych z karty kalkulacyjnej ustal cenę gastronomiczną 1 porcji koktajlu.

Karta kalkulacyjna koktajlu
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 10 porcji [l]	Cena 1l [zł]	Wartość [zł]
1.	Woda mineralna	0,50	2,00
2.	Wino białe stołowe	0,50	30,00
3.	Razem	x	x
4.	Marża 200%	x	x
5.	Razem 10 porcji	x	x
6.	Cena gastronomiczna 1 porcji	x	x

A. 14,00 zł

B. 4,80 zł

C. 16,00 zł

D. 6,80 zł

Wybór złej odpowiedzi często bierze się z tego, że nie do końca rozumiesz, jak obliczać koszty w gastronomii. Odpowiedzi, które są znacznie wyższe od poprawnej, jak 14 zł czy 16 zł, mogą wskazywać, że źle podchodzisz do ustalania marży albo nie uwzględniasz prawdziwych kosztów składników. Trzeba pamiętać, że marża musi być w miarę zgodna z rzeczywistymi kosztami, a nie wymyślona na szybko. Cena powinna się opierać na konkretnych danych, a nie na tym, co wydaje ci się słuszne. Dodatkowo, w obliczeniach musisz uwzględnić nie tylko koszty składników, ale także inne wydatki, jak pensje pracowników, koszty utrzymania lokalu czy marketing. Więc jeśli bazujesz na niekompletnych danych albo za bardzo szacujesz, to łatwo możesz wyciągnąć błędne wnioski, co potem wpłynie na zarządzanie finansami. Zrozumienie, jak to wszystko działa, jest kluczowe, bo to pozwala ustalić dobre ceny i zwiększyć zyski, zachowując konkurencyjność.

Pytanie 22

Solanina jest wynikiem niewłaściwego składowania

A. ziemniaków

B. orzechów

C. jaj

D. mleka

Solanina jest naturalnym alkaloidem, który powstaje w roślinach z rodziny psiankowatych, w tym w ziemniakach. Wytwarzanie solaniny jest mechanizmem obronnym rośliny, który ma na celu odstraszenie szkodników oraz patogenów. Niewłaściwe przechowywanie ziemniaków, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności i światła, prowadzi do ich rozkładu oraz zwiększonego wytwarzania solaniny. Przykładem dobrych praktyk w przechowywaniu ziemniaków jest trzymanie ich w ciemnych, chłodnych i suchych pomieszczeniach, co minimalizuje ryzyko ich kiełkowania i zwiększonej produkcji solaniny. Zrozumienie właściwości solaniny jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, gdyż jej spożycie w dużych ilościach może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak bóle głowy, wymioty, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia układu nerwowego. Dlatego ważne jest, aby konsumenci byli świadomi, jak prawidłowo przechowywać ziemniaki oraz jakie objawy mogą wskazywać na ich niebezpieczne stężenie.

Pytanie 23

Jakie odpady uznaje się za niebezpieczne?

A. Puszki metalowe.

B. Butelki plastikowe.

C. Baterie.

D. Papier.

Baterie zalicza się do odpadów niebezpiecznych ze względu na ich skład chemiczny, który często zawiera substancje szkodliwe, takie jak ołów, kadm czy rtęć. Te metale ciężkie mogą powodować poważne zagrożenia dla zdrowia ludzkiego oraz środowiska, jeśli nie są odpowiednio usuwane. Przyczyniają się do zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, co może mieć nieodwracalne konsekwencje. Właściwa segregacja i recykling baterii są kluczowe, dlatego wiele krajów wprowadziło regulacje dotyczące ich zbierania i przetwarzania. Na przykład, w Polsce istnieją punkty zbiórki, gdzie można oddać zużyte baterie. Dobre praktyki w zarządzaniu tymi odpadami obejmują także edukację społeczeństwa o ich szkodliwości oraz promowanie alternatywnych rozwiązań, takich jak akumulatory o niskiej toksyczności. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii, które mają na celu zmniejszenie wpływu baterii na środowisko, jak baterie litowo-jonowe, które są bardziej efektywne i mniej szkodliwe.

Pytanie 24

Wskaż grupę trzech artykułów spożywczych, których konsumowanie powinno być ograniczone, aby uniknąć otyłości?

A. Wieprzowina, sery podpuszczkowe, makarony

B. Cielęcina, masło, ziemniaki

C. Drób, ryż brązowy, jogurt

D. Podroby, oliwa z oliwek, brokuły

Spożycie cielęciny, masła i ziemniaków w kontekście otyłości jest mylnie postrzegane jako problematyczne. Cielęcina, w przeciwieństwie do wieprzowiny, zazwyczaj zawiera mniej tłuszczu, a odpowiednio przygotowana może być zdrowym źródłem białka. Masło, choć bogate w kalorie, w umiarkowanych ilościach może być częścią zrównoważonej diety, zwłaszcza gdy jest stosowane w kontekście całkowitego bilansu kalorycznego. Ziemniaki, często uznawane za produkt o wysokim indeksie glikemicznym, dostarczają wartościowych składników odżywczych, takich jak witamina C i potas. Uwaga powinna być skupiona na sposobie przygotowania ziemniaków, a nie na ich eliminacji z diety. Również drób, ryż brązowy i jogurt to produkty, które są zazwyczaj korzystne dla zdrowia i wspierają zrównoważoną dietę. Drób jest chudym źródłem białka, ryż brązowy dostarcza błonnika oraz składników odżywczych, a jogurt, szczególnie naturalny, zawiera probiotyki wspierające trawienie. Zatem, w kontekście walki z otyłością, kluczowe jest zrozumienie wartości odżywczej poszczególnych produktów zamiast ich bezkrytycznego eliminowania. Właściwe podejście do diety opiera się na zrównoważonym spożyciu i świadomych wyborach, które pozwalają na czerpanie korzyści z różnorodnych składników odżywczych.

Pytanie 25

Jakie procesy zaliczają się do obróbki wstępnej podczas przygotowywania surówki?

A. sortowania i oczyszczania

B. płukania i rozdrabniania

C. mieszania i doprawiania

D. mycia i oczyszczania

Odpowiedź "mieszania i doprawiania" jest ze wszech miar trafna. Obróbka czysta w kontekście surówki to właśnie to, co robimy, żeby ładnie połączyć składniki i nadać im smak. Mieszanie to kluczowa sprawa, bo dzięki temu uzyskujemy fajną konsystencję, a przyprawy równomiernie się rozkładają. To ma ogromne znaczenie dla smaku naszego dania. Na początku, po umyciu i pokrojeniu warzyw, ważne jest, by dokładnie je wymieszać z dressingiem lub innymi dodatkami. Dzięki temu surówka smakuje lepiej. Z mojego doświadczenia wynika, że warto zwrócić uwagę na technikę mieszania, bo ona może naprawdę wpłynąć na końcowy efekt. Na przykład, w surówce z kapusty lepiej nie przesadzać z mieszaniem, żeby nie zetrzeć warzyw, ale w sałatkach owocowych delikatne mieszanie pomoże wydobyć smaki.

Pytanie 26

Działania polegające na rozcięciu ryby wzdłuż grzbietu, usunięciu kręgosłupa oraz ości, a także ściągnięciu skóry, to

A. filetowanie.

B. tranżerowanie.

C. obieranie.

D. oczyszczanie.

Filetowanie ryby to proces, który obejmuje precyzyjne przecięcie ciała ryby wzdłuż grzbietu, usunięcie kręgosłupa, ości oraz zdjęcie skóry w celu uzyskania czystych filetów mięsa. Technika ta jest szczególnie ceniona w gastronomii oraz przemyśle rybnym, gdzie jakość przetworzonego produktu ma kluczowe znaczenie. W praktyce filetowanie pozwala na uzyskanie estetycznych kawałków ryby, które można wykorzystać w różnorodnych potrawach, od sashimi po smażone filety. W standardach gastronomicznych, jak np. HACCP, podkreśla się znaczenie poprawnego filetowania, aby zminimalizować ryzyko obecności ości w serwowanych potrawach. Ponadto, umiejętność filetowania stanowi podstawę wielu technik kulinarnych, co czyni ją niezbędną dla każdego profesjonalnego kucharza. Zastosowanie tej techniki w praktyce wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, takich jak ostry nóż filetowy, ale również techniki i doświadczenia, aby uzyskać jak najwięcej mięsa z ryby oraz zminimalizować straty.

Pytanie 27

Osoba organizująca rodzinne spotkanie powinna wystroić stół w stylu rustykalnym. Jaki to będzie stół?

A. rosyjski

B. bankietowy

C. na ludowo

D. prezydialny

Wybór odpowiedzi prezydialny, rosyjski czy bankietowy nie jest adekwatny do tematyki stylu rustykalnego. Stół prezydialny charakteryzuje się formalnością i jest przeznaczony do oficjalnych uroczystości, co jest w opozycji do swobodnej, domowej atmosfery rustykalnych spotkań. Styl rosyjski, z kolei, łączy mocne, wyraziste kolory oraz bogate zdobienia, co również nie odpowiada zasadom prostoty i naturalności, jakimi kieruje się styl ludowy. Stół bankietowy jest z kolei zaaranżowany na większe wydarzenia, gdzie głównym celem jest zapewnienie gościom komfortu oraz eleganckiego wrażenia, co w kontekście domowego przyjęcia rodzinnego może być zbędne. Typowe błędy w wyborze nieprawidłowej odpowiedzi często wynikają z mylenia kontekstu formalności z przytulnym, nieformalnym podejściem do organizacji. Podczas projektowania przestrzeni należy mieć na uwadze, że wybór stylu powinien odzwierciedlać charakter wydarzenia oraz jego uczestników, co w przypadku rustykalnego przyjęcia implikowałoby prostotę oraz bliskość do natury. Warto zatem zwracać uwagę na cechy charakterystyczne stylów oraz ich zastosowanie w kontekście planowanych wydarzeń.

Pytanie 28

W obszarze przygotowania surowców należy

A. porcjować surówki

B. rozdrabniać kapustę

C. płukać ziemniaki

D. spulchniać mięso

Wybór odpowiedzi, które sugerują inne działania w przygotowalni brudnej, takich jak spulchnianie mięsa, rozdrabnianie kapusty czy porcjowanie surówek, jest niewłaściwy, ponieważ te czynności są zarezerwowane dla innych etapów obróbki kulinarnej, które powinny odbywać się po wstępnym oczyszczeniu produktów. Spulchnianie mięsa jest procesem, który ma na celu poprawę jego tekstury i smaku, jednak powinno być wykonywane na surowym, oczyszczonym mięsie, co oznacza, że nie jest to czynność odpowiednia w etapie przygotowalni brudnej. Rozdrabnianie kapusty natomiast wymaga użycia odpowiednich narzędzi i jest procesem, który powinien odbywać się po dokładnym umyciu warzywa. Z kolei porcjowanie surówki to ostatni etap przygotowywania potraw, który także nie ma miejsca w przygotowalni brudnej. Zrozumienie, że każdy z tych procesów wymaga odpowiednich warunków i narzędzi, które nie mogą być zapewnione w etapie, gdzie surowce są jeszcze brudne, jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego przygotowywania żywności. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do zanieczyszczenia produktów oraz negatywnego wpływu na jakość finalnych potraw.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do schłodzenia gorącej galaretki owocowej?

A. Regał chłodniczy

B. Szafę chłodniczą

C. Szafę dwutemperaturową

D. Schładzarkę szokową

Schładzarka szokowa to urządzenie zaprojektowane do szybkiego obniżania temperatury produktów spożywczych, co jest kluczowe w procesie zachowania ich jakości oraz bezpieczeństwa. W przypadku ciepłej galaretki owocowej, szybkie schłodzenie jest istotne, aby zapobiec rozwojowi bakterii oraz zachować odpowiednią konsystencję i smak produktu. Schładzarka szokowa działa na zasadzie intensywnego cyrkulowania zimnego powietrza, co pozwala na równomierne i szybkie schłodzenie materiału. Zgodnie z normami HACCP, ważne jest, aby temperatury żywności były kontrolowane na każdym etapie przetwarzania, a schładzarka szokowa idealnie wpisuje się w te standardy, umożliwiając schłodzenie do 3-5°C w czasie nieprzekraczającym 90 minut. W praktyce, stosowanie tego urządzenia może znacząco zwiększyć wydajność produkcji oraz jakość finalnego produktu. Przykładowo, w profesjonalnych kuchniach oraz przetwórniach owoców i warzyw, schładzarki szokowe są wykorzystywane do schładzania galaretek, musów czy innych deserów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Czerwone wino nie powinno być serwowane do

A. stęka z dzika

B. kaczki duszonej

C. pstrąga z wody

D. sztufady wołowej

Czerwone wino do pstrąga z wody to niezbyt dobry pomysł, i to z kilku powodów. Po pierwsze, ma wyraźniejsze taniny, co może sprawić, że zdominuje subtelny smak ryby. To może prowadzić do zabicia smaku całego dania, co jest sprzeczne z tym, co powinniśmy robić w kuchni. Na przykład, kaczka duszona dobrze się komponuje z czerwonym winem z racji jej mięsności. Inne potrawy, jak sztufada wołowa, także potrzebują czerwonego wina, bo te intensywne smaki świetnie się uzupełniają. Ważne jest, żeby dobierać wina do potraw wg ich charakterystyki, a nie kierując się mitami. Oczywiście, klasyczna zasada 'białe do ryby, czerwone do mięsa' jest popularna, ale trzeba pamiętać, że można ją modyfikować, biorąc pod uwagę konkretne składniki i przyprawy. Finalnie, dobór wina powinien wzmacniać smak dania, a nie go przyćmiewać.

Pytanie 32

Białe wino nie powinno być serwowane z

A. cielęciną

B. szparagami

C. dziczyzną

D. rybami

Podawanie białego wina do ryb, szparagów czy cielęciny jest uzasadnione, lecz błędne podejście do wyboru win w kontekście dziczyzny wskazuje na brak zrozumienia harmonii w smakach. Rybne potrawy, szczególnie te lekkie jak dorsz czy sole, doskonale współgrają z białymi winami, które swoją kwasowością i owocowością potrafią wydobyć subtelne smaki mięsa ryb. Szparagi, ze względu na swój specyficzny smak, również lepiej komponują się z białym winem, co jest praktyką uznawaną w gastronomii. Cielęcina, delikatne mięso, zyskuje na połączeniu z białym winem, co jest zgodne z koncepcją podawania białych win do dań z drobiu i cielęciny, gdzie ich delikatność wymaga odpowiedniego wina. Typowym błędem jest mylenie kategorii win i dań, co prowadzi do nieprawidłowych połączeń. Winiarstwo i kulinaria przywiązują dużą wagę do odpowiednich par, a wybór wina powinien być dostosowany do intensywności smaku potrawy. W przypadku dziczyzny, ze względu na jej wyrazistość, białe wino nie tylko nie wydobędzie jej atutów, ale również może wprowadzić dysonans smakowy. Rozumienie zasad łączenia win z potrawami jest kluczowe w sztuce kulinarnej i winotwórczej, dlatego ważne jest, aby stosować się do tych wytycznych, aby uzyskać optymalne doznania smakowe.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Deser przygotowany z owoców gotowanych w wodzie z dodatkiem cukru powinien być serwowany konsumentowi

A. w filiżance

B. w kompotierce

C. w pucharku

D. w pokalu

Podanie deseru sporządzonego z owoców ugotowanych w wodzie z dodatkiem cukru w kompotierce jest zgodne z tradycją i praktykami gastronomicznymi. Kompotierka to naczynie, które zostało specjalnie zaprojektowane do serwowania kompotu, a także innych deserów na bazie owoców. Charakteryzuje się ono szeroką, czasami lekko wypukłą formą, która umożliwia łatwe nabieranie owoców oraz cieszenie się ich aromatem. Podczas serwowania kompotu, ważne jest nie tylko estetyczne podanie, ale także odpowiednia temperatura. Kompot można serwować na ciepło lub schłodzony, co również wpływa na wybór naczynia. W praktyce gastronomicznej stosowanie kompotierek wprowadza element elegancji, a także podkreśla świeżość składników. Warto również zauważyć, że kompot jest tradycyjnym polskim deserem, a jego podanie w odpowiednim naczyniu może stanowić część kulturowego doświadczenia związane z konsumpcją. Ponadto, kompotierki są często używane w restauracjach i podczas rodzinnych uroczystości, co czyni je wszechstronnym wyborem.

Pytanie 35

Czynnikiem przyspieszającym proces zepsucia masła w trakcie jego przechowywania jest

A. niska temperatura powietrza

B. niska wilgotność powietrza

C. brak dostępu do światła

D. brak szczelnego opakowania

Brak szczelnego opakowania jest kluczowym czynnikiem przyspieszającym psucie się masła, ponieważ otwarte masło jest narażone na działanie powietrza oraz mikroorganizmów. Tlen z powietrza przyczynia się do utleniania tłuszczów, co prowadzi do pogorszenia jakości produktu i powstawania nieprzyjemnych zapachów. Ponadto, bez szczelnego opakowania masło może absorbować zapachy z otoczenia, co negatywnie wpływa na jego smak. Zgodnie z zaleceniami przechowywania artykułów mleczarskich, powinno się używać hermetycznych pojemników lub oryginalnych opakowań, które zmniejszają kontakt z tlenem i wilgocią. Przechowywanie masła w niskiej temperaturze (np. w lodówce) oraz w szczelnym opakowaniu to standard w gastronomii i domowych praktykach kulinarnych, zapewniający dłuższą trwałość produktu. Warto również pamiętać, że masło można zamrażać, co dodatkowo wydłuża jego przydatność do spożycia.

Pytanie 36

Kluczowym elementem efektywności łańcucha chłodniczego jest

A. stopniowe zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C

B. zamrożenie produktów na początku łańcucha do minus 40°C

C. niskie temperatury w poszczególnych jego segmentach

D. zachowanie ciągłości prawidłowej temperatury

Utrzymanie odpowiedniej temperatury w łańcuchu chłodniczym to mega ważna sprawa, jeśli chodzi o jakość i bezpieczeństwo jedzenia. Zaczyna się od zbiorów, przez transport, aż po magazynowanie – cała ta procedura wymaga, żeby temperatura była ciągle na odpowiednim poziomie, bo inaczej może się zdarzyć, że mikroby zaczną się rozwijać, a produkty stracą na jakości. W praktyce oznacza to, że każdy element łańcucha, jak samochody dostawcze, magazyny czy urządzenia chłodnicze, muszą być przystosowane do tego, żeby monitorować i regulować temperaturę. Fajnym rozwiązaniem jest użycie systemów, które na bieżąco kontrolują temperaturę, bo wtedy można szybko zareagować, jak coś jest nie tak. Zgodnie z normą HACCP, trzeba wprowadzić procedury dotyczące ciągłego pomiaru temperatury i prowadzenia dokumentacji, żeby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Ostatecznie, właściwe przechowywanie i transportowanie jedzenia w odpowiednich warunkach termicznych to kluczowy element, nie tylko dla zdrowia ludzi, ale także dla zachowania jakości i trwałości produktów.

Pytanie 37

Kluczowym punktem, który powinno się nadzorować podczas przygotowywania udek faszerowanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. blanszowania papryki

B. duszenia pieczarek

C. smażenia cebuli

D. pieczenia udek

Prawidłowa odpowiedź to temperatura pieczenia udek, ponieważ jest to kluczowy element, który należy monitorować, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Temperatura wewnętrzna drobiu powinna wynosić co najmniej 75°C, co pozwala na zabicie potencjalnych patogenów, takich jak Salmonella. W przypadku udek faszerowanych, należy również zwrócić uwagę na temperaturę farszu, który powinien osiągnąć tę samą minimalną temperaturę, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na używaniu termometru kuchennego do pomiaru temperatury w najgrubszej części mięsa. Dobre praktyki w gastronomii podkreślają znaczenie ścisłego monitorowania temperatury potraw, aby spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Ponadto, odpowiednie pieczenie udek zapewnia również właściwą konsystencję i smak potrawy, co jest istotne w kontekście jakości kulinarnej.

Pytanie 38

Która z metod jest odpowiednia do przygotowywania pulpetów mięsnych z wcześniej przygotowanej masy mielonej?

A. Podzielić na porcje, uformować, obtoczyć w mące, wkładać do wrzącego wywaru i gotować

B. Podzielić na porcje, uformować, obtoczyć w mące i dusić pod przykryciem

C. Podzielić na porcje, uformować, obtoczyć w tartej bułce, smażyć na rozgrzanym tłuszczu

D. Podzielić na porcje, uformować, obtoczyć w tartej bułce, piec w nagrzanym piekarniku

Poprawna odpowiedź to wyporcjowanie, uformowanie, obtoczenie w mące i gotowanie w wrzącym wywarze. Przygotowywanie pulpetów w ten sposób jest zgodne z tradycyjnymi metodami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią teksturę i smak potrawy. Obtaczanie w mące przed gotowaniem pozwala na stworzenie delikatnej powłoki na pulpetach, która sprzyja ładnemu wykończeniu i zapobiega ich rozpadaniu się podczas gotowania. Gotowanie w wrzącym wywarze zapewnia, że pulpety będą równomiernie ugotowane, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności, eliminując ryzyko obecności surowego mięsa. Dodatkowo, ten sposób może wzbogacić smak pulpetów dzięki aromatom wywaru, w którym się gotują. W praktyce, można wykorzystać różne rodzaje wywarów, np. mięsne, warzywne lub rybne, w zależności od pożądanej charakterystyki potrawy. Ta metoda jest także preferowana w wielu kuchniach na całym świecie, od kuchni włoskiej po polską, co świadczy o jej uniwersalności i skuteczności.

Pytanie 39

Jakie surowce stanowią najlepsze źródło witaminy C?

A. Natka pietruszki oraz porzeczki

B. Marchew i porzeczki

C. Marchew oraz jabłka

D. Natka pietruszki oraz jabłka

Natka pietruszki i porzeczki to jedne z najlepszych źródeł witaminy C, co czyni je niezwykle ważnymi składnikami diety. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia skóry, kości oraz naczyń krwionośnych. Witamina C działa także jako silny antyoksydant, chroniąc komórki przed uszkodzeniami wywołanymi przez wolne rodniki. Przykładowo, spożywanie natki pietruszki może być korzystne nie tylko ze względu na jej wysoką zawartość witaminy C, ale także innych składników odżywczych, takich jak witaminy K i A, które wspierają układ odpornościowy oraz zdrowie oczu. Porzeczki, z kolei, są znane z tego, że zawierają więcej witaminy C na 100 g niż wiele cytrusów, co czyni je doskonałym dodatkiem do smoothies, sałatek czy jogurtów. Regularne włączanie tych surowców do diety może przyczynić się do ogólnej poprawy stanu zdrowia oraz zwiększenia odporności organizmu na infekcje.

Pytanie 40

Białka z jaj używa się do przygotowywania

A. sufletów

B. zup zabielanych

C. zup kremów

D. mleczek

Białka jaj są kluczowym składnikiem w produkcji sufletów, ponieważ mają zdolność do tworzenia stabilnej piany, co jest istotne dla uzyskania odpowiedniej lekkości i objętości potrawy. Proces ubijania białek pozwala na wprowadzenie powietrza, co sprawia, że suflet po upieczeniu staje się puszysty i delikatny. Warto zaznaczyć, że białka powinny być ubijane w czystej misce, bez zanieczyszczeń tłuszczowych, które mogą wpłynąć na stabilność piany. W praktyce, aby osiągnąć najlepsze efekty, zaleca się używanie białek w temperaturze pokojowej oraz dodawanie szczypty soli, co dodatkowo wspomaga proces ubijania. Suflety, zarówno na słono, jak i na słodko, są cenione w kuchniach profesjonalnych, a ich przygotowanie często stanowi wyzwanie, co podkreśla znaczenie techniki ubijania białek. W restauracjach wysokiej klasy suflet jest często serwowany jako wykwintny deser lub danie główne, co świadczy o jego wysokiej wartości kulinarnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej