Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 23 lutego 2025 14:41
Data zakończenia: 23 lutego 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Szkło charakteryzuje się chropowatością jako jedną z właściwości

A. chemicznych

B. elektrycznych

C. cieplnych

D. mechanicznych

Chropowatość szkła jest uważana za właściwość mechaniczną, ponieważ odnosi się do struktury powierzchni i jej zdolności do wytrzymywania różnych obciążeń fizycznych. Chropowatość wpływa na wiele aspektów użytkowania szkła, w tym na jego przyczepność, estetykę oraz zachowanie podczas obróbki mechanicznej. Przykładowo, w przemyśle budowlanym, chropowate szkło może być stosowane w konstrukcjach, gdzie wymagana jest lepsza przyczepność do innych materiałów, takich jak kleje czy farby. W kontekście norm branżowych, chropowatość szkła jest często oceniana za pomocą pomiarów zgodnych z metodami określonymi w normach ISO, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości produktów szklanych. Dodatkowo, w zastosowaniach optycznych, kontrola chropowatości ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wysokiej przezroczystości i minimalizacji odbić, co jest istotne w produkcji soczewek i innych elementów optycznych.

Pytanie 2

W celu smarowania elementów ruchomych w mechanizmie poprzecznym nasadki krzyżowej mikroskopu, należy użyć smaru

A. litowego

B. grafitowego

C. silikonowego

D. miedzianego

Wybór smarów takich jak miedziany, grafitowy czy silikonowy do smarowania powierzchni współpracujących w kontekście stolika mikroskopowego może prowadzić do różnych problemów i nieefektywności. Smar miedziany, choć często używany w aplikacjach wymagających dobrej przewodności cieplnej, nie jest odpowiedni do precyzyjnych mechanizmów, ponieważ może powodować korozję elementów stykowych z tworzyw sztucznych lub innych metali, co destabilizuje ich działanie. Odpowiednie smarowanie w urządzeniach optycznych wymaga substancji, która nie tylko smaruje, ale także chroni przed uszkodzeniami, a smar miedziany nie spełnia tych wymagań. Z kolei smar grafitowy, chociaż również ma dobre właściwości smarne, może pozostawiać osady i zanieczyszczać inne elementy mikroskopu, co jest niepożądane w kontekście wysokiej precyzji takich instrumentów. Co więcej, grafit ma tendencję do przenoszenia cząsteczek, co może prowadzić do zacięć. Smar silikonowy, z drugiej strony, jest ogólnie uważany za niewłaściwy wybór w zastosowaniach wymagających długotrwałego smarowania, ponieważ często ma słabsze właściwości przylegania oraz może się wypłukiwać pod wpływem warunków laboratoryjnych. Powoduje to konieczność częstszego smarowania i może wpłynąć na stabilność ruchu, co w przypadku mikroskopów jest szczególnie niepożądane. Dlatego, przy wyborze smaru do tak precyzyjnych urządzeń, kluczowe jest kierowanie się zasadami inżynieryjnymi, które podkreślają znaczenie doboru odpowiednich materiałów, bazując na ich właściwościach fizycznych i chemicznych.

Pytanie 3

Jakie oznaczenie odnosi się do pasowania mieszanego według zasady stałego otworu?

A. H6/s5

B. H6/f6

C. H6/h5

D. H6/m5

Wybór innej odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego systemu tolerancji pasowań. Oznaczenie H6/s5 sugeruje, że oba elementy mają tolerancje oparte na różnych zasadach, co prowadzi do nieodpowiedniego dopasowania. Tolerancja s5 jest stosunkowo wąska i nie zapewnia wymaganego luzu, co jest kluczowe w przypadku pasowania mieszanego. Oznaczenie H6/h5 odnosi się do pasowania ciasnego, gdzie otwór ma luz H6, a wał h5 jest zbyt mały, co może prowadzić do trudności w montażu oraz zwiększonego tarcia, a w efekcie do szybszego zużycia. Wreszcie, H6/f6 to także niewłaściwe podejście, gdyż f6 wskazuje na luźne pasowanie, ale nie jest typowe dla połączeń mieszanych, gdzie preferowany jest większy luz na wale. Zrozumienie oznaczeń tolerancji jest kluczowe, aby uniknąć błędów w projektowaniu i produkcji, co może prowadzić do poważnych problemów w użytkowaniu maszyn i urządzeń. W branży inżynieryjnej i mechanicznej istotne jest przestrzeganie norm takich jak ISO 286, aby zapewnić poprawność pasowań i ich funkcjonalność. Właściwe dobieranie tolerancji wpływa na efektywność pracy mechanizmów oraz ich żywotność.

Pytanie 4

W celu zbadania naprężeń w materiałach optycznych, należy zastosować

A. spektrofotometru

B. polaryskopu

C. fotometru

D. refraktometru

Polaryskop jest specjalistycznym przyrządem optycznym służącym do analizy naprężeń w materiałach optycznych, takich jak szkła czy tworzywa sztuczne. Dzięki wykorzystaniu zjawiska polaryzacji światła, polaryskop umożliwia wizualizację i pomiar różnic w naprężeniach, które mogą wpływać na właściwości optyczne materiałów. W praktyce, polaryskop jest szeroko stosowany w przemyśle optycznym, zwłaszcza przy produkcji soczewek, pryzmatów oraz innych elementów optycznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. Na przykład, podczas kontroli jakości soczewek okularowych, polaryskop pozwala wykryć wewnętrzne naprężenia, które mogą prowadzić do zniekształceń obrazu lub ich pęknięcia. Zgodnie z normami ISO 10110, które dotyczą optyki, analiza naprężeń przy użyciu polaryskopu jest uznawana za standardową procedurę. Dzięki temu narzędziu inżynierowie i technicy mogą zapewnić wysoką jakość oraz bezpieczeństwo optycznych komponentów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, od elektroniki po medycynę.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Mierzenie głębokości otworu z precyzją ±0,1 mm umożliwia

A. przymiar prosty

B. suwmiarka

C. mikrometr

D. sprawdzian dwugraniczny

Suwmiarka to narzędzie pomiarowe, które umożliwia dokładny pomiar głębokości, długości oraz średnicy obiektów z precyzją do ±0,1 mm. Wykonana z materiałów odpornych na uszkodzenia, suwmiarka jest szeroko stosowana w warsztatach, laboratoriach i w przemyśle. Dzięki skali na ramieniu oraz dodatkowej skali głębokości, suwmiarka oferuje wysoką dokładność pomiarów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych i produkcyjnych. Przykładowo, przy pomiarze otworów w elementach maszynowych, precyzyjny pomiar głębokości przy użyciu suwmiarki zapewnia, że każdy komponent pasuje idealnie, co wpływa na funkcjonowanie całego systemu. Zgodnie z normami ISO, stosowanie narzędzi takich jak suwmiarka powinno być standardem w każdym projekcie inżynieryjnym, aby zapewnić wysoką jakość i powtarzalność wyników. Dzięki możliwości odczytu wartości w jednostkach metrycznych oraz calowych, suwmiarka jest uniwersalnym narzędziem, które można stosować w różnych branżach.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W trakcie justowania dwuokularowej nasadki mikroskopowej nie dokonuje się kalibracji

A. długości tubusów

B. pryzmatu Bauernfeinda

C. pryzmatów rombowych

D. oświetlenia Koehlera

Justowanie mikroskopowej nasadki dwuokularowej obejmuje kilka kluczowych aspektów, wśród których najważniejsze są ustawienia pryzmatów rombowych oraz długości tubusów. Pryzmaty rombowe są używane w systemach binokularnych, aby zapewnić równomierne i skorygowane pole widzenia w obu okularach. Ich niewłaściwe ustawienie może prowadzić do problemów z percepcją obrazu, takich jak podwójne widzenie czy nieodpowiednia głębia ostrości. Długość tubusów również odgrywa istotną rolę w justowaniu mikroskopu, zapewniając, że obraz jest prawidłowo ogniskowany na soczewkach okularowych. W przeciwieństwie do tych elementów, oświetlenie Koehlera dotyczy sposobu, w jaki światło jest kierowane na próbkę, a jego nieprawidłowe ustawienie może prowadzić do nierównomiernego oświetlenia, co wpływa na jakość uzyskiwanych obrazów. Typowym błędem jest mylenie funkcji oświetlenia Koehlera z właściwym ustawieniem pryzmatów i tubusów, co może prowadzić do zamieszania w procesie justowania mikroskopu. Warto zauważyć, że oświetlenie Koehlera jest niezależnym systemem, który powinien być dostosowany oddzielnie, co oznacza, że użytkownik nie powinien traktować go jako elementu justowania nasadki dwuokularowej.

Pytanie 9

Jakie zjawisko optyczne zastosowano przy projektowaniu światłowodów?

A. Całkowitego wewnętrznego odbicia.

B. Częściowego odbicia podczas załamania.

C. Zagięcia.

D. Rozdzielenia.

Załamanie światła to zjawisko, które występuje, gdy fale świetlne przechodzą z jednego medium do innego o innej gęstości optycznej. Choć jest to istotny proces w wielu zastosowaniach optycznych, nie jest to mechanizm wykorzystywany w budowie światłowodów, ponieważ załamanie prowadzi do strat energii i rozproszenia sygnału, co czyni je mniej efektywnym w kontekście przesyłania informacji. Rozszczepienie światła to zjawisko związane z rozdzieleniem różnych długości fal światła, co nie jest zastosowaniem w światłowodach, a raczej w pryzmatach do analizy spektralnej. Częściowe odbicie przy załamaniu dotyczy sytuacji, w której część światła jest odbijana, a część przechodzi przez granicę medium. Ta koncepcja również nie jest kluczowa w kontekście światłowodów, ponieważ nie zapewnia pełnej kontroli nad sygnałem optycznym. W przypadku światłowodów, celem jest maksymalizacja przekazywanego sygnału i minimalizacja strat, co osiąga się poprzez zastosowanie całkowitego wewnętrznego odbicia. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do pomyłek, polegają na pomyleniu załamania z całkowitym wewnętrznym odbiciem, co występuje w kontekście niepełnosprawności w zrozumieniu podstawowych zasad optyki. Warto zatem zwracać uwagę na różnice między tymi zjawiskami, aby lepiej zrozumieć zasady działania nowoczesnych systemów optycznych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Symbol ν dotyczący materiałów używanych w elementach optycznych wskazuje na

A. współczynnik dyspersji

B. dyspersję kątową

C. średnią dyspersję

D. współczynnik załamania

No to tak, wszystkie odpowiedzi poza współczynnikiem dyspersji są kiepskie, bo wprowadzają zamieszanie w kwestiach związanych z optyką. Współczynnik załamania na przykład pokazuje, jak światło zmienia kierunek, gdy przechodzi przez różne materiały, ale to nie jest to samo, co dyspersja, która dotyczy różnic w załamaniu w zależności od długości fali. Dyspersja kątowa dotyczy rozszczepienia światła na różne kolory, ale nie definiuje współczynnika dyspersji. A średnia dyspersja? To pojęcie trochę mylące, które tak naprawdę nie ma miejsca w standardowych parametrach optycznych, więc może wprowadzać w błąd. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów przy projektowaniu układów optycznych, bo zaniedbuje się kluczowe właściwości materiałów. Ważne jest, żeby ogarnąć, jak to wszystko działa, bo to pomoże lepiej zarządzać zjawiskami optycznymi i poprawić jakość produktów. Więc zwracaj na to uwagę, żeby unikać nieporozumień i błędów w obliczeniach.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jakie materiały są wykorzystywane do produkcji soczewek w mikroskopach monochromatycznych?

A. z szkła neodymowego

B. z kwarcu lub rubinu

C. z kwarcu lub fluorytu

D. z fluorytu lub rubinu

Soczewki obiektywów mikroskopowych typu monochromat są kluczowym elementem w optyce mikroskopowej. Wykonane z kwarcu lub fluorytu, oferują znacznie lepsze właściwości optyczne w porównaniu do tradycyjnego szkła. Kwarc charakteryzuje się wysoką przezroczystością w zakresie UV oraz stabilnością chemiczną, co czyni go idealnym materiałem do zastosowań wymagających precyzyjnych pomiarów. Fluoryt natomiast, dzięki niskiemu współczynnikowi załamania światła, pozwala na uzyskanie wyższej jakości obrazów oraz redukcję aberracji chromatycznych. Te właściwości są szczególnie istotne w kontekście badań naukowych, gdzie detale są kluczowe dla interpretacji wyników. W praktyce, zastosowanie soczewek z tych materiałów umożliwia lepsze oddzielanie fal świetlnych i uzyskiwanie wyraźniejszych obrazów, co jest niezbędne w mikroskopii fluorescencyjnej oraz w badaniach biologicznych i materiałowych, gdzie precyzyjne obrazowanie jest fundamentem analizy. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące mikroskopów, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w konstrukcji optycznej, co zapewnia niezawodność i jakość wyników.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Aby lornetka funkcjonowała poprawnie, należy dobierać obiektywy w parach tak, by ogniskowe różniły się maksymalnie o

A. 0,75%

B. 0,50%

C. 1,00%

D. 1,25%

Odpowiedź 0,50% jest prawidłowa, ponieważ przy dobieraniu obiektywów lornetki kluczowe jest zapewnienie, aby różnice w ogniskowych nie były zbyt duże, co pozwala na zminimalizowanie aberracji optycznych i innych problemów wpływających na jakość obrazu. W praktyce, lornetki z parami obiektywów, których ogniskowe różnią się o 0,50%, są w stanie zapewnić lepszą spójność widzenia, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach takich jak obserwacja przyrody, astronomia czy inne dziedziny wymagające precyzyjnego widzenia. Różnice w ogniskowych powyżej tej wartości mogą prowadzić do zauważalnych różnic w ostrości i kontrastowości obrazu, co negatywnie wpłynie na doświadczenia użytkownika. Standardy branżowe w produkcji lornetek podkreślają znaczenie tych różnic, a wiele renomowanych producentów stosuje tę regułę przy projektowaniu swoich wyrobów. Dlatego przy wyborze lornetki warto zwrócić uwagę na te parametry, aby uzyskać optymalną jakość widzenia.

Pytanie 18

Obiektyw stworzony do mikroskopu polaryzacyjno-interferencyjnego posiada oznaczenie literowe

A. PhA

B. Pol

C. PJ

D. Ph

Obiektywy oznaczone symbolami Ph, PhA oraz Pol nie są właściwymi symbolami dla obiektywów przeznaczonych do mikroskopii polaryzacyjno-interferencyjnej. Symbol Ph, na przykład, zazwyczaj odnosi się do obiektywów o dużej przejrzystości, zoptymalizowanych pod kątem zastosowań w mikroskopii świetlnej, ale niekoniecznie do analizy polaryzacyjnej. Obiektyw oznaczony symbolem PhA może sugerować dodatkowe cechy, ale również nie jest to oznaczenie standardowe dla mikroskopii polaryzacyjnej. Symbol Pol może kojarzyć się z polaryzacyjnymi technikami analizy, jednak nie wskazuje na konkretne właściwości obiektywu niezbędnego do mikroskopii interferencyjnej. Błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, mogą wynikać z zamienności terminologii oraz niejasności w domenie optyki mikroskopowej. W praktyce, wiedza na temat właściwych oznaczeń jest kluczowa dla wyboru odpowiednich narzędzi badawczych, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnych interpretacji wyników, co w kontekście badań naukowych jest szczególnie istotne.

Pytanie 19

W procesie cięcia na frezarkach używa się frezu

A. tarcza.

B. ślimakowy.

C. kształtowy.

D. palcowy.

Frez tarczowy jest narzędziem skrawającym, które znajduje zastosowanie w procesach frezowania na frezarkach. Jego konstrukcja pozwala na efektywne usuwanie materiału z obrabianych elementów, zapewniając jednocześnie wysoką jakość powierzchni skrawanych. Frezy tarczowe są szczególnie przydatne w obróbce szerokich powierzchni, takich jak frezowanie rowków, nacięć czy nawet profilowanie krawędzi. Dzięki swojej budowie, frezy tarczowe mogą być stosowane zarówno do obróbki metali, jak i tworzyw sztucznych, co czyni je wszechstronnym narzędziem w przemysłowych zastosowaniach. W praktyce, operatorzy maszyn często wybierają frezy tarczowe z odpowiednim kątem natarcia oraz geometrią zębów, co wpływa na efektywność skrawania oraz jakość wykończenia. W branży przyjęto szereg standardów dotyczących doboru i użytkowania narzędzi skrawających, a frezy tarczowe często znajdują się w tym kontekście na czołowej pozycji ze względu na swoją uniwersalność i efektywność. Warto dodać, że odpowiedni dobór parametrów skrawania jest kluczowy dla uzyskania optymalnych rezultatów w obróbce, co pokazuje znaczenie znajomości zarówno teoretycznych, jak i praktycznych aspektów pracy z frezami.

Pytanie 20

Do smarowania powierzchni współdziałających w mechanizmach precyzyjnych oraz drobnych urządzeniach należy wykorzystać smar

A. silikonowy

B. miedziany

C. grafitowy

D. litowy

Wybieranie niewłaściwego smaru do mechanizmów drobnych i precyzyjnych może przynieść naprawdę złe skutki, jak na przykład większe tarcie czy przegrzewanie się części. Smary silikonowe, chociaż mają swoje miejsce w różnych zastosowaniach, w przypadku precyzyjnych mechanizmów nie są najlepszym wyborem, bo często nie smarują odpowiednio przy dużych obciążeniach. Smar grafitowy, mimo że ma dobre właściwości smarne, może tworzyć proszek, który brudzi mechanizmy, a to w miejscach, gdzie liczy się czystość, jest niepożądane. Z kolei smar miedziany, mimo że chroni przed korozją i działa w wysokotemperaturowych warunkach, nie jest najlepszy do precyzyjnych łożysk, bo może tworzyć osady i przyspieszać zużycie elementów. Zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta i analizować warunki pracy, żeby uniknąć kłopotów i zapewnić, że urządzenia będą działały jak najdłużej.

Pytanie 21

Jakim symbolem literowym wyraża się długość fali świetlnej dla światła żółtego?

A. λd

B. δF – δC

C. nF – nC

D. nF

Odpowiedź λd jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnosi się do długości fali świetlnej dla światła żółtego w kontekście spektroskopii i optyki. Długość fali światła żółtego wynosi około 580-590 nm, co oznacza, że jest to zakres światła widzialnego, którego długość fali można określić za pomocą symbolu λ. W praktyce, znajomość długości fali jest kluczowa w różnych zastosowaniach, takich jak telekomunikacja optyczna, gdzie różne długości fal są używane do przesyłania informacji. W branży fotoniki, długość fali światła jest również istotna przy projektowaniu urządzeń optycznych, takich jak lasery i diody LED. Dodatkowo, długość fali wpływa na zjawiska takie jak dyfrakcja i interferencja, co ma zastosowanie w technologii obrazowania i mikroskopii. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie długości fal świetlnych jest fundamentem dla dalszych badań w dziedzinach takich jak fizyka, chemia i inżynieria materiałowa.

Pytanie 22

Aby zrównoważyć naciski przy mocowaniu soczewek w oprawkach, należy użyć pierścienia

A. sprężynującego

B. kształtowego

C. gumowego

D. dystansowego

Wybór odpowiedzi dotyczących pierścienia kształtowego, dystansowego czy gumowego wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych elementów w kontekście mocowania soczewek w oprawach. Pierścień kształtowy, mimo że może mieć zastosowanie w odmiennych systemach mocowania, nie jest przystosowany do wyrównania nacisków, co jest kluczowym wymogiem przy mocowaniu soczewek. W przypadku pierścienia dystansowego, jego funkcja ogranicza się głównie do zapewnienia odpowiedniego dystansu między elementami, co w sytuacji mocowania soczewek nie rozwiązuje problemu nierównomiernych nacisków. Natomiast pierścień gumowy, który mógłby wydawać się odpowiedni ze względu na swoją elastyczność, nie zapewnia odpowiedniej sprężystości i stabilizacji, co może prowadzić do uszkodzeń soczewek i dyskomfortu podczas użytkowania. Niewłaściwe zrozumienie tych elementów oraz ich funkcji może prowadzić do istotnych błędów w praktyce optycznej, które z kolei mają wpływ na jakość i bezpieczeństwo okularów. Kluczowe jest, aby znane były podstawowe różnice między tymi typami pierścieni oraz ich wpływ na trwałość i komfort noszenia okularów.

Pytanie 23

Jakie są właściwe etapy procesu klejenia soczewek balsamem jodłowym?

A. Czyszczenie, nałożenie i usunięcie nadmiaru kleju, centrowanie, odprężanie

B. Podgrzewanie, czyszczenie, klejenie, odprężanie, kontrola precyzji sklejania

C. Wybór, podgrzewanie, czyszczenie, klejenie, centrowanie, kontrola precyzji sklejania

D. Czyszczenie, podgrzewanie, nałożenie i usunięcie nadmiaru kleju, centrowanie, odprężanie

Kolejność czynności podczas klejenia soczewek balsamem jodłowym, określona w poprawnej odpowiedzi, jest kluczowa dla uzyskania trwałego i precyzyjnego połączenia. Proces zaczyna się od mycia soczewek, co ma na celu usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na jakość klejenia. Następnie nagrzewanie soczewek jest istotnym krokiem, ponieważ poprawia lepkość kleju oraz ułatwia jego równomierne rozprowadzenie. Po nagrzaniu, na soczewki nakłada się klej, a następnie wyciska się nadmiar, co pozwala na uniknięcie tworzenia się pęcherzyków powietrza. Centrowanie soczewek jest niezbędne, aby zapewnić właściwe ich ustawienie względem siebie, co ma wpływ na funkcjonalność oraz estetykę gotowego produktu. Ostatnim krokiem jest odprężanie, które pozwala na pełne utwardzenie kleju w odpowiednich warunkach. Te etapy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży optycznej, które gwarantują wysoką jakość wykonania oraz długowieczność sklejonego elementu.

Pytanie 24

W przypadku materiałów używanych w elementach optycznych, symbol litery νd odnosi się do

A. dyspersji kątowej

B. współczynnika załamania

C. dyspersji średniej

D. współczynnika dyspersji

Wybranie odpowiedzi, która nie odnosi się do współczynnika dyspersji, może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu podstawowych zasad optyki. Dyspersja kątowa odnosi się do zjawiska, w którym różne długości fal światła są rozpraszane pod różnymi kątami, co jest skutkiem dyspersji, ale nie jest tym samym co współczynnik dyspersji. Z kolei współczynnik załamania, chociaż zwiąże się z zachowaniem światła w materiałach, nie zawiera informacji o tym, jak zmienia się załamanie w zależności od długości fali. Dyspersja średnia natomiast, pomimo swego nazewnictwa, nie jest standardową terminologią w optyce i nie ma bezpośredniego odniesienia do konkretnego współczynnika. Generalnie, wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z pomieszania pojęć lub niedostatecznej znajomości podstawowych terminów optycznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że w optyce precyzyjne definiowanie i różnicowanie terminów jest kluczowe dla skutecznego projektowania i analizy materiałów optycznych. Błędy w tym zakresie mogą prowadzić do nieefektywnych rozwiązań, a tym samym do nieprawidłowego działania całych systemów optycznych, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 25

Aby zmierzyć równoległość wiązek, które wychodzą z okularów w przyrządach dwuocznych, powinno się wykorzystać lunetkę

A. dioptryczną

B. podwójną

C. autokolimacyjną

D. kwadratową

Lunetka podwójna jest przyrządem optycznym, który wykorzystuje dwa układy soczewek do jednoczesnego obserwowania dwóch wiązek światła, co czyni ją idealnym narzędziem do pomiaru równoległości wiązek wychodzących z okularów przyrządów dwuocznych. Dzięki zastosowaniu dwóch soczewek, lunetka podwójna pozwala na precyzyjne wyznaczenie osi optycznej oraz oceny ewentualnych błędów w ustawieniu optyki, co jest kluczowe w zastosowaniach takich jak mikroskopia czy w optyce precyzyjnej. W praktyce, technik pomiarowy może wykorzystać lunetkę podwójną do wykrywania błędów w równoległości, które mogą wpływać na jakość obrazu lub osiągi urządzenia optycznego. W branży optycznej standardem jest dążenie do minimalizacji wszelkich odchyleń, dlatego umiejętność korzystania z lunetki podwójnej jest nieocenioną umiejętnością w pracy z zaawansowanymi systemami optycznymi.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie narzędzie można wykorzystać do precyzyjnego weryfikowania płaskości polerowanych powierzchni optycznych?

A. płytki Johanssona

B. liniał krawędziowy

C. przymiar kreskowy

D. sprawdzian interferencyjny

Sprawdzian interferencyjny jest narzędziem optycznym, które wykorzystuje zjawisko interferencji światła do precyzyjnego pomiaru płaskości powierzchni optycznych. Działa na zasadzie porównania fal świetlnych odbitych od badanej powierzchni z falami odbitymi od wzorcowej, co pozwala na wykrycie nawet najmniejszych odchyleń od idealnej płaskości. W praktyce, stosowanie sprawdzianów interferencyjnych jest standardem w laboratoriach zajmujących się optyką i precyzyjnym pomiarem, gdzie wymagana jest wysoka jakość powierzchni. Na przykład, w przemyśle optycznym, sprawdzian interferencyjny jest wykorzystywany do kontroli jakości soczewek i innych elementów optycznych, co zapewnia odpowiednią wydajność i dokładność urządzeń optycznych. Dodatkowo, zastosowanie tego typu przyrządów jest zgodne z normami ISO 10110-3, które określają wymagania dotyczące tolerancji i badań powierzchni optycznych, co podkreśla ich znaczenie w branży.

Pytanie 28

W mikroskopowych systemach mikro-makro ruchu pionowego stolika zapewniają przekładnie

A. zębate

B. hydrostatyczne

C. cięgnowe

D. cierne

Cierne przekładnie, choć mogą wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, nie są w stanie zapewnić wymaganej precyzji ruchu w kontekście regulacji pozycji stolika mikroskopowego. Mechanizmy te polegają na wykorzystaniu tarcia pomiędzy elementami, co prowadzi do znacznych strat energii oraz zmniejsza stabilność ruchu, co jest niedopuszczalne w mikroskopii, gdzie dokładność jest kluczowa. W przypadku cięgnowych przekładni, choć oferują pewną elastyczność w ruchu, ich zastosowanie w mikroskopach jest ograniczone ze względu na brak precyzyjnej kontroli nad ruchem. Z perspektywy technicznej, cięgna mogą się rozciągać, co prowadzi do niepożądanych drgań i błędów w pozycjonowaniu. Z kolei hydrostatyczne mechanizmy, mimo że oferują płynność ruchu, w kontekście mikroskopów mogą być zbyt skomplikowane i kosztowne w zastosowaniach, gdzie wymagana jest prosta, ale skuteczna regulacja. Wnioskując, wybór odpowiedniego typu przekładni w mikroskopii ma ogromne znaczenie dla jakości uzyskiwanych wyników. Użytkownicy powinni być świadomi ograniczeń poszczególnych rozwiązań, aby unikać typowych błędów w doborze technologii, które mogą prowadzić do obniżenia jakości obserwacji.

Pytanie 29

W celu osiągnięcia wysokiej efektywności, duże otwory w szkle mineralnym należy wykonywać

A. wiertłem spiralnym

B. miedzianymi rurami z luźnym ścierniwem

C. wiertłem piórkowym

D. frezami rurkowymi z nasypem diamentowym

Frezowanie rurkowe z użyciem nasypu diamentowego to technika, która zapewnia wysoką wydajność oraz precyzyjne wykonanie dużych otworów w szkle mineralnym. Diamentowe nasypki charakteryzują się doskonałą twardością, co pozwala na efektywne usuwanie materiału szklanego bez ryzyka pęknięć czy uszkodzeń. W praktyce, takie narzędzia są wykorzystywane w przemyśle szklarskim do produkcji szyby, elementów dekoracyjnych oraz w branży budowlanej, gdzie szkło jest stosowane jako materiał wykończeniowy. Frezy rurkowe pozwalają na uzyskanie gładkich krawędzi i precyzyjnych wymiarów otworów, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokich standardów jakości. Zgodnie z normami branżowymi, stosowanie frezów diamentowych przyspiesza proces obróbczy i minimalizuje odpady materiałowe, co przekłada się na oszczędności w produkcji.

Pytanie 30

Paracentrycznością w mikroskopach optycznych określa się stałość

A. ostrości widzenia preparatu przy wymianie obiektywu

B. ostrości widzenia preparatu przy wymianie okularu

C. położenia centralnego punktu pola widzenia przy wymianie okularu

D. położenia centralnego punktu pola widzenia przy wymianie obiektywu

Paracentryczność w mikroskopach optycznych odnosi się do zdolności układu optycznego do zachowania stałego położenia centralnego punktu pola widzenia podczas zmiany obiektywu. Oznacza to, że kiedy zmieniamy obiektywy mikroskopu, centralny punkt obserwacji pozostaje w tym samym miejscu, co pozwala na swobodne przechodzenie między różnymi powiększeniami bez utraty ostrości lub konieczności ponownego ustawiania próbki. Takie podejście jest kluczowe w pracach badawczych i diagnostycznych, gdzie precyzyjne śledzenie obiektów jest niezbędne. W praktyce, paracentryczność ułatwia również pracę w laboratoriach, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, a także w edukacji, gdy uczniowie mogą łatwo porównywać różne powiększenia bez konieczności ciągłych korekcji. Wysokiej jakości mikroskopy optyczne, zgodne z międzynarodowymi standardami, takie jak ISO 9345, często implementują mechanizmy paracentryczne jako standardową funkcjonalność, co świadczy o ich zaawansowanej konstrukcji optycznej i ergonomii użytkowania. Zrozumienie i wykorzystanie paracentryczności jest zatem istotne dla każdego, kto pracuje z mikroskopami optycznymi.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

W naprawianym mikroskopie zastosowane są obiektywy o powiększeniach 10x, 40x oraz 80x, a także okulary o powiększeniach 5x lub 10x. Jaki obiektyw należy dodać, aby mikroskop osiągnął powiększenie 1000x?

A. 5x

B. 20x

C. 60x

D. 100x

Aby uzyskać powiększenie mikroskopu wynoszące 1000x, konieczne jest odpowiednie połączenie powiększenia obiektywu oraz okularu. W tym przypadku, korzystając z obiektywu o powiększeniu 100x i okularu o powiększeniu 10x, otrzymujemy całkowite powiększenie równające się 1000x (100x * 10x = 1000x). To podejście jest zgodne z zasadami optyki, które definiują, że całkowite powiększenie mikroskopu to iloczyn powiększenia obiektywu i okulary. Przykład zastosowania: w biologii, aby szczegółowo badać struktury komórkowe czy mikroorganizmy, używa się mikroskopów z odpowiednimi kombinacjami powiększenia. Dobrze dobrane powiększenie jest kluczowe dla uzyskania wyraźnych obrazów i precyzyjnych obserwacji w badaniach laboratoryjnych, co jest istotne w standardach laboratoryjnych takich jak ISO 15189, dotyczących jakości wyników w medycynie laboratoryjnej.

Pytanie 34

Jakim symbolem literowym oznacza się dopuszczalne odchylenie promienia soczewki?

A. Δ(nF - nC)

B. Δrwz

C. ΔnD

D. ΔN

Odpowiedź ΔN jest poprawna, ponieważ symbol ten oznacza dopuszczalną odchyłkę promienia soczewki w kontekście optyki i technologii optycznej. Dopuszczalne odchyłki są kluczowe przy produkcji soczewek, ponieważ wpływają na jakość obrazu oraz właściwości optyczne soczewek. W praktyce, odchyłki te są określane zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 10110, które regulują tolerancje i parametry optyczne. Na przykład, przy projektowaniu soczewek do okularów korekcyjnych, inżynierowie muszą uwzględniać odchyłki, aby zapewnić, że soczewki będą skutecznie korygować wady wzroku. Dostosowywanie tych tolerancji jest również istotne w przypadku soczewek wykorzystywanych w aparatach fotograficznych lub mikroskopach, gdzie precyzja jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości obrazu. W związku z tym, znajomość symboliki dotyczącej odchyleń jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie optyki oraz dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i produkcją soczewek.

Pytanie 35

Liczbę dozwolonych pierścieni Newtona w dokumentacji technicznej reprezentuje się za pomocą symbolu literowego

A. Q

B. P

C. C

D. N

Odpowiedź N jest poprawna, ponieważ w dokumentacji technicznej związanej z pierścieniami Newtona, symbol ten jest powszechnie używany do oznaczania dopuszczalnej liczby pierścieni. Pierścienie Newtona powstają w wyniku interferencji światła, co jest szczególnie istotne w kontekście pomiarów optycznych i metrologii. W praktyce, liczba pierścieni Newtona ma kluczowe znaczenie dla określenia jakości powierzchni optycznych oraz dla analizy ich jednorodności. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak obróbka szkła czy produkcja soczewek, znajomość tej liczby pozwala na dokładniejsze dostosowanie parametrów technologicznych. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 10110, które dotyczą optyki, podkreślają znaczenie analizy jakości powierzchni oraz jej wpływu na zachowanie światła, co w kontekście pierścieni Newtona jest niezbędne do uzyskania precyzyjnych wyników. Dlatego oznaczenie N jest nie tylko technicznie poprawne, ale także zgodne z branżowymi praktykami i normami.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jakiego sposobu nie stosuje się do oceny zdolności rozdzielczej obiektywów mikroskopowych?

A. preparatu amphipleura pelucida

B. testu kreskowego

C. preparatu pleurosigma angulatum

D. siatek dyfrakcyjnych

Pojęcie zdolności rozdzielczej obiektywów mikroskopowych odnosi się do ich zdolności do rozróżniania obiektów znajdujących się blisko siebie. Siatki dyfrakcyjne są często wykorzystywane do pomiarów tej zdolności, ponieważ składają się z regularnych wzorów, które pozwalają na dokładną analizę wydolności optycznej obiektywu. Z kolei preparaty takie jak pleurosigma angulatum czy amphipleura pelucida, będące diatomami, zawierają charakterystyczne wzory i szczegóły, które również pozwalają na ocenę zdolności rozdzielczej mikroskopu. Często w praktyce laboratoryjnej stosowane są różnorodne techniki, które umożliwiają ocenę jakości obrazu i zdolności rozdzielczej. W tym kontekście wybór odpowiednich preparatów i technik jest kluczowy dla uzyskania dokładnych wyników. Błędne przekonanie, że test kreskowy można wykorzystać w tej dziedzinie, wynika z nieporozumienia dotyczącego jego funkcji; test ten koncentruje się na ostrości i kontrastach obrazów, a nie na ich szczegółowości. W przypadku analizy zdolności rozdzielczej powinno się korzystać ze standardów takich jak ISO 9345-2, które nakreślają zasady i metodyki pomiarowe właściwe dla obiektywów mikroskopowych. Wybór nieodpowiednich narzędzi do oceny tych parametrów może prowadzić do błędnych wniosków na temat wydajności mikroskopu, co w praktyce laboratoryjnej może mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 38

Aby dostosować regulację dioptryczną w okularach instrumentów optycznych, należy wykorzystać

A. lunetę autokolimacyjną

B. dynametr Ramsdena

C. lunetkę dioptryczną

D. kolimator szerokokątny

Lunetka dioptryjna jest specjalistycznym przyrządem optycznym, który umożliwia precyzyjne ustawienie dioptrii w okularach, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu i komfortu widzenia. Przyrząd ten działa na zasadzie dostosowywania ogniskowej, co pozwala na eliminację błędów refrakcyjnych oraz korekcję wad wzroku. W praktyce lunetki dioptryczne są szeroko wykorzystywane w zakładach optycznych i laboratoriach, gdzie konieczne jest zapewnienie dokładności regulacji. Dzięki nim można nie tylko ustawić dioptrie, ale także ocenić ich wpływ na widzenie w różnych odległościach. W kontekście standardów branżowych, stosowanie lunetek dioptrycznych jest zgodne z zaleceniami międzynarodowych organizacji zajmujących się optyką, co podkreśla ich znaczenie w procesie dostosowywania okularów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Właściwa regulacja dioptrii przy użyciu lunetki dioptrycznej przekłada się na poprawę jakości życia pacjentów z wadami wzroku, co czyni ten przyrząd niezbędnym narzędziem w pracy optyka.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Gdzie nie wykorzystuje się przysłon irysowych?

A. w mikroskopach

B. w urządzeniach spektralnych

C. w lunetach

D. w aparatach fotograficznych

Wybór odpowiedzi, że przysłony irysowe nie są stosowane w przyrządach spektralnych, mikroskopach ani aparatach fotograficznych, jest nietrafiony. Przysłony irysowe są kluczowym elementem w tych urządzeniach, ponieważ pozwalają na precyzyjne kontrolowanie ilości światła, które przechodzi przez układ optyczny, co jest fundamentalne dla uzyskania odpowiedniej jakości obrazu. W przyrządach spektralnych, przysłony irysowe regulują ilość wpadającego światła, co jest niezwykle istotne dla analizy spektralnej substancji. Dzięki temu, można uzyskać czystsze i bardziej wyraźne spektra, co z kolei przekłada się na dokładność analiz chemicznych i fizycznych. W mikroskopach, przysłony te pozwalają na dostosowanie kontrastu i jasności widocznego obrazu, co jest kluczowe w badaniach biologicznych i materiałoznawczych. W aparatach fotograficznych przysłony irysowe odgrywają fundamentalną rolę w ustaleniu głębi ostrości oraz czasu naświetlania, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej ekspozycji zdjęć. Niezrozumienie roli przysłon irysowych w tych zastosowaniach może prowadzić do przekonania, że są one zbędne, co jest błędnym założeniem. W rzeczywistości ich obecność jest nie tylko przydatna, ale wręcz niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania tych urządzeń optycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej