Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 10:13
Data zakończenia: 6 maja 2025 10:49

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Osoba inwestująca w system fotowoltaiczny, który ma zapewnić energię elektryczną dla domu jednorodzinnego i umożliwić sprzedaż nadwyżki prądu do sieci energetycznej, powinna dysponować

A. odbiornikiem energii, akumulatorem, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

B. akumulatorem, inwerterem, kontrolerem ładowania, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, panelami fotowoltaicznymi

C. akumulatorem, inwerterem, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

D. odbiornikiem energii, akumulatorem, inwerterem, kontrolerem ładowania, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

Wszystkie alternatywne odpowiedzi zawierają elementy, które są niezbędne do funkcjonowania systemu fotowoltaicznego, jednak żaden z tych zestawów nie obejmuje pełnego zakresu komponentów wymaganych do efektywnego działania. Odpowiedź bez odbiornika energii, na przykład, nie uwzględnia kluczowego elementu, który wykorzystuje energię elektryczną produkowaną przez system. Bez odbiornika, nawet najlepiej skonstruowany system będzie nieefektywny, ponieważ nie będzie miał miejsca na wykorzystanie wytwarzanej energii. Brak akumulatora w innych odpowiedziach oznacza rezygnację z możliwości magazynowania energii, co jest istotne dla zapewnienia ciągłości zasilania w godzinach, kiedy produkcja energii jest niska, co również wpływa na rentowność całego systemu. Inwerter i kontroler ładowania są kluczowe dla przekształcania energii oraz zarządzania nią, a ich pominięcie może prowadzić do zniszczenia systemu lub znacznych strat w efektywności. Liczniki energii, zarówno produkowanej, jak i zużytej, są niezbędne do monitorowania efektywności systemu oraz rozliczeń z dostawcami energii. Zaniechanie ich stosowania może powodować problemy w identyfikacji wydajności systemu i utrudniać zarządzanie energią. Generalnie, skuteczne zintegrowanie wszystkich komponentów jest kluczowe dla efektywności i rentowności systemu fotowoltaicznego.

Pytanie 2

Na podstawie danych zawartych w tabeli dobierz średnicę rury, jeżeli w instalacji solarnej przewidziano montaż 16 kolektorów.

Średnica rury [mm]	Ilość czynnika w 1 mb rury [dm³/mb]	Liczba podłączonych kolektorów
15 x 1,0	0,13	1 – 3
18 x 1,0	0,2	4 – 6
22 x 1,0	0,31	7 – 9
28 x 1,5	0,49	10 – 20
35 x 1,5	0,8	21 – 30
42 x 1,5	1,2	31 – 40

A. 42 x 1,5

B. 22 x 1,0

C. 35 x 1,5

D. 28 x 1,5

Wybór średnicy rury 28 x 1,5 jest uzasadniony, ponieważ w tabeli przedstawiono zakresy średnic rur, które są odpowiednie dla określonej liczby kolektorów. W przypadku instalacji solarnej z 16 kolektorami, średnica 28 x 1,5 mieści się w przedziale od 10 do 20 kolektorów, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi. Użycie rury o tej średnicy zapewnia optymalne przepływy cieczy w systemie, co przekłada się na efektywność całej instalacji. Dobrze dobrana średnica rury jest kluczowa dla minimalizacji strat ciśnienia oraz zapewnienia odpowiedniego transportu ciepła z kolektorów do zbiorników magazynowych. Ponadto, w praktyce, zastosowanie rur o właściwych średnicach pozwala na uniknięcie problemów z hałasem czy drganiami, które mogą wystąpić przy niewłaściwym doborze. Zgodnie z normami branżowymi, dobór średnicy powinien być także oparty na przepływach cieczy oraz ich prędkości, co w tym przypadku zostało spełnione. Dlatego odpowiedź 28 x 1,5 jest nie tylko poprawna, ale również zgodna z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 3

Do kotła, który spala zrębki, jednorazowo można włożyć 0,5 m³ paliwa. W ciągu jednej doby kocioł powinien być załadowany 3 razy. Jaki będzie koszt paliwa na tydzień, jeśli średnia cena jednostkowa wynosi 50,00 zł za 1 m³?

A. 25,00 zł

B. 50,00 zł

C. 525,00 zł

D. 150,00 zł

Aby obliczyć tygodniowy koszt paliwa dla kotła spalającego zrębki, należy zrozumieć, jak oblicza się jego zużycie w dłuższym okresie. Kocioł, który można załadować 0,5 m³ paliwa i wymaga trzykrotnego załadunku dziennie, zużywa codziennie 1,5 m³. Przemnażając tę wartość przez liczbę dni w tygodniu, otrzymujemy tygodniowe zużycie wynoszące 10,5 m³. Znając cenę jednostkową paliwa, która wynosi 50,00 zł za 1 m³, możemy obliczyć całkowity koszt tygodniowy, mnożąc 10,5 m³ przez 50,00 zł. Całkowity koszt wynosi zatem 525,00 zł. Te obliczenia są istotne w praktyce, gdyż pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami ogrzewania, a także umożliwiają planowanie budżetu na paliwo. Przykładowo, w przypadku zakupu paliwa na dłuższy okres, wiedza o jego kosztach pozwala na negocjowanie lepszych cen z dostawcami, co wpływa na efektywność ekonomiczną przedsiębiorstw. W kontekście norm i dobrych praktyk, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle energetycznym i budowlanym, gdzie kontrola kosztów paliwa jest niezbędna do utrzymania płynności finansowej.

Pytanie 4

Jakie mogą być powody wystąpienia na falowniku kodu błędu wskazującego na zwarcie doziemne podczas uruchamiania systemu fotowoltaicznego?

A. Całkowite wyczerpanie akumulatora

B. Uszkodzenie izolacji kabla w obwodzie DC

C. Uszkodzenie izolacji kabla w obwodzie AC

D. Niedostosowanie prądowe modułów

Wybór odpowiedzi na temat niedopasowania prądowego modułów czy całkowitego rozładowania akumulatora, chociaż te sprawy mogą mieć wpływ na działanie instalacji, nie są bezpośrednio związane z błędem zwarcia doziemnego. Niedopasowanie prądowe modułów może spowodować, że system będzie działał mniej efektywnie, ale nie wywołuje błędu zwarcia. Jeśli akumulator jest całkowicie rozładowany, to pewnie nie da się przechować energii, co może powodować przerwy w działaniu, ale to też nie jest przyczyna zwarcia doziemnego. Uszkodzenie izolacji w obwodzie AC może być niebezpieczne, ale skutki mogą być inne niż w DC. Warto wiedzieć, że zwarcia doziemne w instalacjach PV zdarzają się głównie w obwodzie prądu stałego, więc przyczyny są specyficzne i nie można ich lekceważyć. Źle zidentyfikowane problemy mogą prowadzić do poważnych awarii, dlatego ważne jest, by diagnozować wszystko dokładnie i znać branżowe standardy.

Pytanie 5

Wartość robót przewidywana przez inwestora jest ustalana w kosztorysie

A. zamiennym

B. inwestorskim

C. powykonawczym

D. ofertowym

Odpowiedź 'inwestorskim' jest prawidłowa, ponieważ koszty robót inwestycyjnych są szczegółowo analizowane i przewidywane w kosztorysie inwestorskim. Kosztorys inwestorski to dokument, który określa przewidywane koszty realizacji projektu budowlanego, biorąc pod uwagę wszystkie niezbędne wydatki związane z jego realizacją. W ramach tego kosztorysu uwzględnia się koszty materiałów, robocizny, transportu oraz innych wydatków związanych z realizacją projektu. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której inwestor planuje budowę nowego obiektu budowlanego. Przygotowując kosztorys inwestorski, dokładnie analizuje wszystkie etapy inwestycji, co pozwala na efektywne zarządzanie budżetem oraz minimalizowanie ryzyka wystąpienia nieprzewidzianych wydatków. Kosztorys inwestorski jest zgodny z normami i dobrymi praktykami branżowymi, co zwiększa jego wiarygodność jako narzędzia do planowania finansowego w procesie inwestycyjnym.

Pytanie 6

Po zakończeniu robót, które są zakrywane, przeprowadza się odbiór

A. częściowy

B. wstępny

C. końcowy

D. ostateczny

Odpowiedź 'częściowy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z praktyką budowlaną, po zakończeniu robót ulegających zakryciu należy przeprowadzić odbiór częściowy. Działanie to ma na celu zapewnienie, że poszczególne etapy prac zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy umożliwia identyfikację ewentualnych błędów przed zakryciem, co jest kluczowe dla dalszych etapów budowy. Na przykład, w przypadku instalacji elektrycznych, dokonanie odbioru częściowego przed zamknięciem ścian pozwala na sprawdzenie poprawności podłączeń oraz zgodności z normami PN-IEC, co może zapobiec poważnym problemom w przyszłości. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach prawa budowlanego, odbiór częściowy potwierdza, że dane prace są zakończone, a ich jakość jest zgodna z wymaganiami, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości całej inwestycji.

Pytanie 7

W jakim dokumencie znajdują się informacje dotyczące montażu oraz użytkowania kotła na biomasę?

A. W aprobacie technicznej

B. W karcie gwarancyjnej

C. W deklaracji zgodności

D. W dokumentacji techniczno-ruchowej

Dokumentacja techniczno-ruchowa to kluczowy dokument, w którym zawarte są szczegółowe informacje dotyczące montażu, eksploatacji oraz konserwacji kotła na biomasę. W tym dokumencie użytkownik znajdzie instrukcje dotyczące instalacji, parametrów technicznych, zasad użytkowania oraz procedur bezpieczeństwa. Dobrze opracowana dokumentacja techniczno-ruchowa jest zgodna z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 303-5, które określają wymagania dotyczące efektywności energetycznej oraz emisji zanieczyszczeń. Przykładowo, w dokumentacji mogą być zawarte schematy instalacji oraz wskazówki dotyczące optymalnych warunków pracy kotła, co jest niezbędne dla osiągnięcia najwyższej sprawności. Stosowanie się do zaleceń zawartych w tym dokumencie pozwala na bezpieczne i efektywne użytkowanie kotła, minimalizując ryzyko awarii oraz zapewniając zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 8

Jakie rury są najbardziej odpowiednie do wykonania instalacji ogrzewania podłogowego?

A. PP-HD

B. miedziane

C. PEX-AL-PEX

D. stalowe

Rury PEX-AL-PEX to jeden z najlepszych wyborów do budowy instalacji ogrzewania podłogowego. PEX-AL-PEX to rura wielowarstwowa, która łączy w sobie zalety polietylenu (PEX) i aluminium. Warstwa aluminiowa zapewnia wysoką odporność na wysokie ciśnienia oraz wzmocnienie strukturalne, co minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji. Dodatkowo, rury te charakteryzują się doskonałymi właściwościami termicznymi, co wpływa na efektywność ogrzewania podłogowego. Dzięki ich elastyczności łatwo je układać, co pozwala na łatwe dostosowanie do kształtu pomieszczeń. PEX-AL-PEX jest również odporny na korozję, co zwiększa trwałość instalacji. W praktyce, rury te są szeroko stosowane w nowoczesnych systemach grzewczych, spełniając wymagania norm europejskich oraz krajowych, takich jak PN-EN 1264. Dzięki tym właściwościom, rury PEX-AL-PEX są preferowane w instalacjach, gdzie niezawodność i efektywność są kluczowe.

Pytanie 9

Który z przewodów ma oznaczenie ALY?

A. Miedziany, z żyłą wielodrutową i izolacją polietylenową

B. Aluminiowy, z żyłą wielodrutową i izolacją polwinitową

C. Miedziany, z żyłą jednodrutową i izolacją polwinitową

D. Aluminiowy, z żyłą jednodrutową i izolacją polietylenową

Odpowiedź 'Aluminiowy, o żyle wielodrutowej i izolacji polwinitowej' jest prawidłowa, ponieważ przewody oznaczone jako ALY są wykonane z aluminium i charakteryzują się konstrukcją wielodrutową, co zapewnia lepszą elastyczność oraz wytrzymałość mechaniczną. Przewody aluminiowe, w porównaniu do miedzianych, są lżejsze i tańsze, co sprawia, że są często wykorzystywane w instalacjach elektrycznych, zwłaszcza w energetyce oraz w dużych obiektach przemysłowych. Izolacja polwinitowa (PVC) zapewnia dobrą odporność na wilgoć i czynniki chemiczne, co jest kluczowe w zastosowaniach zewnętrznych. Przewody ALY są powszechnie stosowane w instalacjach przesyłowych i rozdzielczych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność przy jednoczesnym ograniczeniu kosztów. Warto również zwrócić uwagę na normy, takie jak PN-EN 50525, które regulują wymagania dla przewodów elektrycznych, w tym dla przewodów aluminiowych. Dzięki swoim właściwościom, przewody ALY są idealnym wyborem w wielu aplikacjach elektrycznych, co potwierdzają liczne praktyki branżowe.

Pytanie 10

W celu stworzenia kosztorysu dla inwestora, jakie narzędzia są wykorzystywane?

A. protokół odbioru końcowego

B. protokół odbioru częściowego

C. dziennik budowy

D. katalogi nakładów rzeczowych

Katalogi nakładów rzeczowych są fundamentalnym narzędziem stosowanym w procesie opracowywania kosztorysów inwestorskich. Zawierają one szczegółowe informacje na temat ilości i kosztów materiałów oraz robót budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków związanych z realizacją projektu. Przykładowo, w katalogach można znaleźć stawki kosztów dla różnych rodzajów robót, takich jak wykopy, fundamenty czy prace wykończeniowe, co pozwala na ich bezpośrednie zastosowanie w kosztorysie. W praktyce, korzystanie z katalogów zmniejsza ryzyko błędów w obliczeniach, ponieważ są one oparte na rzeczywistych danych z rynku budowlanego. Ponadto, stosowanie katalogów nakładów rzeczowych jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak Zasadnicze Zasady Kosztorysowania (ZKZ), co czyni je niezbędnym elementem profesjonalnego kosztorysowania. Warto również zaznaczyć, że katalogi te mogą być dostosowane do specyfiki danego projektu, co zwiększa ich użyteczność.

Pytanie 11

Przy jakim ciśnieniu powinien zadziałać zawór bezpieczeństwa w systemie solarnym?

A. 2 barów

B. 8 barów

C. 4 barów

D. 6 barów

Zawór bezpieczeństwa w instalacji solarnej jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo systemu. Ustalenie odpowiedniego ciśnienia, przy którym zawór powinien zadziałać, jest niezwykle istotne. W przypadku instalacji solarnych, wartość 6 barów jest uznawana za standardową granicę, przy której zawór bezpieczeństwa powinien otworzyć się, aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi ciśnienia. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania można zaobserwować w sytuacjach, gdy ciśnienie w układzie, na przykład w wyniku niskiej temperatury lub awarii, zbliża się do tej wartości. W rzeczywistości, zawory te są projektowane zgodnie z normą PN-EN 12828, która odnosi się do projektowania i wykonania systemów grzewczych, w tym instalacji solarnych. Zastosowanie zaworu przy ciśnieniu 6 barów zapobiega ryzyku pęknięcia rur oraz uszkodzenia kolektorów słonecznych, co z kolei przekłada się na długowieczność całego systemu oraz zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 12

Dobór odpowiedniej powierzchni kolektorów słonecznych do produkcji ciepłej wody użytkowej w budynku jednorodzinnym można przeprowadzić na podstawie zestawów danych, które zawierają następujące informacje:

A. pojemność zbiornika c.w.u., zapotrzebowanie na ciepło dla budynku, krotność wymian powietrza

B. liczba użytkowników korzystających z c.w.u., pojemność zbiornika c.w.u., rodzaj kolektora

C. liczba użytkowników korzystających z c.w.u., krotność wymian powietrza, średni współczynnik przewodzenia ciepła

D. pojemność zbiornika c.w.u., średni współczynnik przewodzenia ciepła, rodzaj kolektora

Dobra, jeśli chodzi o dobór powierzchni kolektorów słonecznych do podgrzewania wody w domu, to jest parę rzeczy, na które warto zwrócić uwagę. Po pierwsze, liczba osób, które będą korzystać z ciepłej wody, ma ogromne znaczenie. Im więcej osób, tym większe potrzeby na ciepłą wodę, a co za tym idzie, więcej energii ze słońca będzie trzeba. Nie można też zapomnieć o pojemności zbiornika na c.w.u., bo musi ona pasować do tego, ile wody będzie potrzebne i jak dużo ciepła będą w stanie dostarczyć kolektory. Typ kolektora też jest ważny, bo to właśnie od niego zależy, jak dobrze będzie działał cały system. W praktyce można na podstawie tych informacji wyliczyć, jak dużą powierzchnię kolektorów należy zamontować, żeby maksymalnie wykorzystać energię słoneczną. Na przykład, w domach z wieloma mieszkańcami i dużymi zbiornikami warto zainwestować w większą powierzchnię kolektorów, żeby wszystko działało sprawnie. Dobrze jest też korzystać z kalkulatorów i programów do symulacji, które uwzględniają lokalne warunki pogodowe i nasłonecznienie, jeśli planujesz taki system.

Pytanie 13

Który rodzaj kosztorysu tworzony na podstawie przedmiaru robót, jest wykorzystywany do określenia kosztów całej planowanej inwestycji przez ustalenie cen materiałów budowlanych oraz wynagrodzenia za pracę sprzętu i ludzi?

A. Ślepy

B. Dodatkowy

C. Powykonawczy

D. Inwestorski

Odpowiedzi 'Powykonawczy', 'Ślepy' oraz 'Dodatkowy' nie są właściwe w kontekście pytania dotyczącego kosztorysu sporządzanego na bazie przedmiaru robót dla ustalania kosztów całej inwestycji. Kosztorys powykonawczy, na przykład, jest dokumentem tworzonym po zakończeniu robót budowlanych, który służy do udokumentowania rzeczywistych kosztów poniesionych podczas realizacji projektu. Jego rola jest bardziej związana z kontrolą kosztów i rozliczeniem inwestycji, a nie z planowaniem budżetu przed rozpoczęciem prac. Kosztorys ślepy, z kolei, jest stosowany, gdy nie ma pełnych danych dotyczących zakresu robót, co czyni go mało użytecznym w rzetelnym oszacowaniu kosztów całej inwestycji. Taki kosztorys często opiera się na założeniach i szacunkach, co zwiększa ryzyko nieprzewidzianych wydatków. Kosztorys dodatkowy może dotyczyć prac, które nie były uwzględnione w pierwotnym kosztorysie, jednak jego zastosowanie jest ograniczone do przypadków, gdy już istniejące prace wymagają dodatkowych nakładów finansowych, a nie do całościowego ustalania kosztów inwestycji. Warto zauważyć, że błędne podejście do klasyfikacji kosztorysów prowadzi do mylnych wniosków i może skutkować niewłaściwym zarządzaniem budżetem oraz nieefektywnym planowaniem projektu.

Pytanie 14

Ile wynosi współczynnik wydajności pompy ciepła COP, obliczony na podstawie danych technicznych urządzenia zamieszczonych w tabeli, dla temperatury otoczenia 7°C i temperatury wody 50°C?

Dane techniczne
Warunki pomiaru	Opis	Jednostka	Wartość
Temp. otoczenia 7°C Temp. wody 50°C	Moc grzewcza	kW	3,0
	Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki	kW	1,0
	Pobór prądu	A	4,5
Temp. otoczenia 2°C Temp. wody 30°C	Moc grzewcza	kW	3,2
	Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki	kW	0,98
	Pobór prądu	A	4,45
Zasilanie elektryczne		V/Hz	230/50
Temperatura maksymalna		°C	60

A. 4,5

B. 1,0

C. 3,0

D. 4,0

Współczynnik wydajności pompy ciepła (COP) jest kluczowym wskaźnikiem efektywności energetycznej tych urządzeń. Odpowiedź 3,0 jest poprawna, ponieważ wskazuje na relację między mocą grzewczą a mocą elektryczną potrzebną do jej wytworzenia. W przypadku podanych wartości, moc grzewcza wynosi 3,0 kW, a moc elektryczna 1,0 kW. Obliczenie COP polega na podzieleniu mocy grzewczej przez moc elektryczną: COP = 3,0 kW / 1,0 kW = 3,0. Taki współczynnik oznacza, że pompa ciepła dostarcza trzy razy więcej energii cieplnej niż zużywa energii elektrycznej, co jest korzystne z perspektywy ekonomicznej oraz ekologicznej. W praktyce, wysoki współczynnik COP wskazuje na lepszą wydajność urządzenia, co jest szczególnie istotne przy obliczaniu kosztów eksploatacji systemów ogrzewania. W branży pomp ciepła zaleca się dążenie do COP na poziomie co najmniej 3,0, aby zapewnić opłacalność inwestycji.

Pytanie 15

Na podstawie cech przewodnictwa cieplnego, wybierz materiał szeroko wykorzystywany do ociepleń budynków?

A. Cement.

B. Styropian.

C. Pustak ceramiczny.

D. Miedź.

Styropian, znany także jako polistyren ekspandowany (EPS), jest jednym z najczęściej stosowanych materiałów izolacyjnych w budownictwie, zwłaszcza do dociepleń budynków. Jego niska przewodność cieplna, wynosząca około 0,035-0,040 W/mK, sprawia, że jest on bardzo skuteczny w ograniczaniu strat ciepła. Styropian jest lekki, odporny na wilgoć, a także charakteryzuje się dobrą odpornością na działanie chemikaliów. Dla przykładu, powszechnie stosuje się go w systemach ociepleń ścian zewnętrznych (ETICS), gdzie przyklejany jest do powierzchni budynku, a następnie pokrywany tynkiem. W zgodzie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13163, styropian spełnia wymagania dotyczące trwałości i efektywności energetycznej, co czyni go podstawowym materiałem w praktykach budowlanych dotyczących izolacji termicznej. Dodatkowo, jego zdolność do recyklingu przyczynia się do zrównoważonego rozwoju w budownictwie.

Pytanie 16

Pomiar prędkości wiatru dla turbiny wiatrowej realizowany jest dzięki urządzeniu umieszczonemu w systemie instalacyjnym?

A. stereometr

B. anemostat

C. anemometr

D. oscyloskop

Anemometr to mega ważne urządzenie, które pomaga mierzyć prędkość wiatru, a to jest kluczowe, szczególnie przy turbinach wiatrowych. Działa tak, że nic z wiatru, co wieje, powoduje ruch wirujących części, najczęściej są to albo kulki, albo łopatki. No i generalnie, prędkość wiatru to jeden z tych parametrów, które są na czołowej liście, jeśli chodzi o wydajność systemów energii wiatrowej. Zauważ, że w farmach wiatrowych anemometry stawia się na różnych wysokościach, żeby uzyskać dokładny profil wiatru, co pomaga w odpowiednim ulokowaniu turbin. Jak to mówią, według norm IEC 61400-12, pomiary wiatru powinny trwać przynajmniej 12 miesięcy, żeby dać reprezentatywne dane, a to jest niezbędne do sensownego planowania instalacji. Osobiście uważam, że zastosowanie anemometrów to świetny sposób na analizę efektywności energetycznej oraz prognozowanie, ile energii można by wyprodukować.

Pytanie 17

W przypadku modułów ogniw fotowoltaicznych połączonych szeregowo, całkowite zacienienie jednego ogniwa skutkuje

A. zmniejszeniem mocy modułu do zera

B. odłączeniem modułu

C. zmniejszeniem mocy modułu o 50%

D. dwukrotnym wzrostem napięcia modułu

Zacienienie ogniwa w module, który jest połączony szeregowo, może prowadzić do tego, że moc całego modułu spada do zera. Dlaczego tak się dzieje? Bo w układzie szeregowym prąd jest taki sam przez każde ogniwo. Kiedy jedno ogniwo jest zacienione, jego wydajność spada, co po prostu ogranicza przepływ prądu przez cały łańcuszek ogniw. W praktyce często używa się diod bypass w systemach fotowoltaicznych, żeby trochę zminimalizować straty mocy, kiedy przychodzi częściowe zacienienie. Ale jeśli jedno ogniwo jest w 100% zacienione, to ono przestaje produkować energię. Warto pamiętać, że instalacje fotowoltaiczne powinny być projektowane z myślą o potencjalnych przeszkodach, które mogą rzucać cień, bo to zdecydowanie pomoże zwiększyć ich efektywność. Dobrze jest też regularnie sprawdzać wydajność systemu i dbać o jego czystość, co na pewno pomoże w lepszej produkcji energii.

Pytanie 18

Rury polietylenowe przeznaczone do budowy kolektora gruntowego powinny być transportowane oraz przechowywane w formie kręgów. Jaka jest maksymalna wysokość ich składowania?

A. 2,2 m

B. 1,5 m

C. 2,0 m

D. 1,8 m

Odpowiedź 1,5 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami dotyczącymi transportu i składowania rur polietylenowych, wysokość składowania kręgów powinna być ograniczona do 1,5 metra. Nadmierna wysokość składowania może prowadzić do deformacji rur, co z kolei wpływa na ich właściwości mechaniczne i użytkowe. Przykładem zastosowania tej zasady może być składowanie rur na placu budowy, gdzie przestrzeganie maksymalnej wysokości 1,5 m zapewnia stabilność i bezpieczeństwo. Ważne jest, aby nie tylko przestrzegać tej zasady, ale także stosować odpowiednie podpory oraz zabezpieczenia, które zapobiegają przewróceniu się kręgów. Dobre praktyki transportowe i składowe są kluczowe dla zachowania jakości materiałów, a także dla bezpieczeństwa pracowników, co podkreślają normy branżowe. Dlatego przestrzeganie wymagań dotyczących wysokości składowania powinno być integralną częścią każdego projektu budowlanego. Ponadto, warto zaznaczyć, że inne materiały budowlane mogą mieć różne wymagania, dlatego zawsze należy zapoznawać się z instrukcjami producentów oraz normami branżowymi.

Pytanie 19

W systemie grzewczym jednowalentnym występuje

A. pompa ciepła oraz kocioł olejowy

B. wyłącznie pompa ciepła

C. pompa ciepła oraz kocioł gazowy

D. pompa ciepła, kocioł gazowy oraz grzałka elektryczna

W monowalentnym systemie grzewczym zastosowanie ma tylko jedno źródło ciepła, którym w tym przypadku jest pompa ciepła. Pompy ciepła są nowoczesnym rozwiązaniem, które efektywnie przekształca energię z otoczenia, taką jak powietrze, woda czy grunt, na energię cieplną. Użycie tylko pompy ciepła w systemie grzewczym pozwala na uzyskanie wysokiej efektywności energetycznej, co jest zgodne z aktualnymi standardami dotyczącymi ochrony środowiska. Przykładem zastosowania pompy ciepła jako jedynego źródła ciepła mogą być budynki pasywne, które dzięki odpowiedniej izolacji i zastosowaniu technologii OZE (odnawialnych źródeł energii) mogą być efektywnie ogrzewane wyłącznie przy pomocy pompy ciepła. Takie rozwiązania przyczyniają się do obniżenia emisji CO2 oraz kosztów eksploatacyjnych, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju. W dobrych praktykach branżowych zaleca się ocenę potencjału zastosowania pomp ciepła w danym budynku oraz dostosowanie systemu grzewczego do specyfikacji budowlanej i potrzeb użytkowników.

Pytanie 20

Jaką funkcję pełni zbiornik buforowy?

A. przechowywać biopaliwo

B. przechowywać nadmiar ciepłej wody

C. wyrównywać ciśnienie w systemie solarnym

D. wyrównywać ciśnienie w systemie centralnego ogrzewania

Zbiornik buforowy pełni kluczową rolę w systemach ogrzewania, szczególnie w instalacjach solarnych oraz centralnego ogrzewania. Jego głównym zadaniem jest magazynowanie nadmiaru ciepłej wody, co umożliwia efektywne wykorzystanie energii, a także stabilizację pracy systemu. Przykładowo, w instalacjach solarnych, w ciągu dnia, kiedy produkcja ciepła jest wysoka, zbiornik buforowy gromadzi nadmiar ciepłej wody. Dzięki temu, w godzinach wieczornych, gdy zapotrzebowanie na ciepło wzrasta, możliwe jest wykorzystanie zgromadzonej energii, co przekłada się na oszczędności oraz efektywność energetyczną. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiednie zaprojektowanie i umiejscowienie zbiornika buforowego pozwala na optymalizację pracy całego systemu grzewczego i zwiększa jego żywotność. W praktyce, niezależnie od typu źródła ciepła, użycie zbiornika buforowego jest standardem, który przyczynia się do bardziej zrównoważonego i ekologicznego podejścia do ogrzewania budynków.

Pytanie 21

Instalacja paneli fotowoltaicznych nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, o ile jej wysokość nie jest większa niż 3 m, a moc elektryczna wynosi mniej niż

A. 20 kW

B. 30 kW

C. 40 kW

D. 10 kW

Montaż instalacji fotowoltaicznej nie wymaga pozwolenia na budowę, jeśli jej wysokość nie przekracza 3 m, a moc elektryczna jest mniejsza niż 40 kW. Odpowiedź 40 kW jest zatem prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa budowlanego w Polsce, instalacje o mocy do 40 kW mogą być zrealizowane na podstawie zgłoszenia zamiast pozwolenia. To z kolei ułatwia proces instalacji, co jest szczególnie korzystne dla małych systemów, które często są stosowane w gospodarstwach domowych lub małych przedsiębiorstwach. Na przykład, instalacja o mocy 30 kW może pokryć zapotrzebowanie na energię w przeciętnym domu jednorodzinnym, co skutkuje znacznymi oszczędnościami na rachunkach za energię elektryczną. Dodatkowo, stosowanie instalacji fotowoltaicznych o mocy poniżej 40 kW jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wspiera transformację energetyczną, redukując emisję dwutlenku węgla. Warto także zaznaczyć, że przed przystąpieniem do montażu warto zasięgnąć porady specjalistów oraz sprawdzić lokalne regulacje, aby upewnić się, że instalacja spełnia wszelkie wymagania techniczne i prawne.

Pytanie 22

Najlepiej poprowadzić przewody łączące płaski kolektor, usytuowany na dachu, z zasobnikiem ciepła znajdującym się w piwnicy

A. po wewnętrznej elewacji budynku

B. w kanale wentylacyjnym komina

C. po zewnętrznej elewacji budynku

D. w kanale spalinowym komina

Wybór innych opcji w kontekście prowadzenia przewodów łączących kolektor płaski z zasobnikiem ciepła często wynika z niepełnego zrozumienia zasad efektywności transportu ciepła oraz bezpieczeństwa systemów grzewczych. Prowadzenie przewodów po zewnętrznej ścianie budynku może prowadzić do znacznych strat ciepła, szczególnie w okresach chłodniejszych, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami efektywności energetycznej. Zewnętrzne umiejscowienie przewodów naraża je również na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, co może prowadzić do uszkodzeń oraz obniżonej wydajności. Z kolei umieszczanie przewodów w kanale wentylacyjnym komina nie jest zalecane, ponieważ kanały wentylacyjne są projektowane z myślą o cyrkulacji powietrza, a nie transportowaniu ciepła. Takie podejście nie tylko może prowadzić do problemów z kondensacją, ale również do zanieczyszczenia jakości powietrza wewnątrz budynku. Ponadto, nieodpowiednie umiejscowienie przewodów może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa, w szczególności w kontekście ewentualnych pożarów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe do prawidłowego projektowania i instalacji systemów grzewczych, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność oraz żywotność.

Pytanie 23

Aby przetransportować kolektor słoneczny na dach niskiego budynku jednorodzinnego, należy wykorzystać

A. rusztowanie

B. drabinę

C. żuraw

D. wyciąg

Z mojej perspektywy, wyciąg to najlepszy sposób na przeniesienie kolektora słonecznego na dach niskiego domku jednorodzinnego. Dzięki niemu można bezpiecznie i skutecznie podnieść ciężkie rzeczy. To naprawdę ważne, bo z jednej strony chronimy kolektor przed zniszczeniem, a z drugiej, mamy kontrolę nad tym, co się dzieje podczas podnoszenia. W praktyce, na budowach często korzysta się z wyciągów do transportu różnych materiałów. To też jest zgodne z zasadami BHP, które kładą duży nacisk na bezpieczeństwo w pracy. No i nie zapominajmy, że dzięki wyciągowi potrzebujemy mniej ludzi do przenoszenia ciężkich przedmiotów, co oszczędza czas i redukuje ryzyko wypadków. A jeśli chodzi o instalację kolektorów na dachu, to wyciąg pozwala na precyzyjne ustawienie paneli w najlepszej pozycji. A to jest kluczowe dla ich wydajności energetycznej.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ koszty pośrednie K_p montażu instalacji kolektorów słonecznych przy założeniu K_p: 75% od (R+S).

Koszty bezpośrednie montażu instalacji kolektorów słonecznych	Wartość zł
Robocizna R	2200
Materiały M	5800
Sprzęt S	1200

A. 900 zł

B. 1 650 zł

C. 5 250 zł

D. 2 550 zł

Zanim zaczniemy liczyć koszty pośrednie przy montażu instalacji kolektorów słonecznych, musimy najpierw zsumować wydatki na robociznę i sprzęt. To taki kluczowy krok. Jeśli na przykład mamy koszty robocizny na poziomie 3 000 zł i sprzętu 1 000 zł, to łączna suma to 4 000 zł. Potem musimy policzyć 75% z tej wartości, co daje nam 3 000 zł. Warto też pamiętać, że w branży montażu instalacji solarnych koszty pośrednie mogą obejmować różne wydatki, jak transport czy ubezpieczenie. Dobrze określone koszty pośrednie to nie tylko dobra praktyka, ale też klucz do efektywnego zarządzania budżetem. Jak to dobrze policzymy, może to znacząco wpłynąć na rentowność całego projektu i decyzje inwestycyjne.

Pytanie 25

Podczas wymiany rotametru w instalacji grzewczej zasilanej energią słoneczną, w jaki sposób powinien być on zamontowany?

A. poziomo w zgodzie z kierunkiem przepływu.

B. pionowo w kierunku przeciwnym do przepływu.

C. poziomo w kierunku przeciwnym do przepływu.

D. pionowo w zgodzie z kierunkiem przepływu.

Montaż rotametru w pionie, zgodnie z kierunkiem przepływu, to naprawdę istotna sprawa, jeśli chcemy, żeby to urządzenie działało jak należy. Rotametry to takie fajne sprzęty, które mierzą przepływ cieczy albo gazu przez rurę, a ich konstrukcja pozwala na odczytwanie przepływu w zależności od tego, gdzie znajduje się pływak. Gdy rotametr jest zamontowany tak, jak trzeba, pływak ma luz i może swobodnie się poruszać, co daje dokładne pomiary. W branży mówi się, że zgodność z normami, jak ISO 5167, jest kluczowa, żeby uniknąć błędów w pomiarze. W instalacjach słonecznych, gdzie temperatura może się zmieniać, dobry montaż rotametru jest niezbędny do monitorowania efektywności systemu. Warto również pamiętać o regularnym sprawdzaniu kalibracji, żeby mieć pewność, że wyniki są miarodajne.

Pytanie 26

Czujnik pływakowy, który powinien być zamontowany, stanowi zabezpieczenie przed zbyt niskim poziomem wody w kotłach na biomasę?

A. na powrocie z instalacji c.o. 10 cm poniżej najwyższego punktu kotła

B. na zasilaniu instalacji c.o. 10 cm powyżej najwyższego punktu kotła

C. na zasilaniu instalacji c.o. 10 cm poniżej najwyższego punktu kotła

D. na powrocie z instalacji c.o. 10 cm powyżej najwyższego punktu kotła

Wszystkie błędne odpowiedzi wskazują na niewłaściwe umiejscowienie czujnika pływakowego, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w eksploatacji kotłów na biomasę. Montaż czujnika na powrocie z instalacji c.o. 10 cm powyżej lub poniżej najwyższej części kotła nie jest skuteczny, ponieważ czujnik umieszczony w tym miejscu może nie reagować na rzeczywisty poziom wody w kotle. Tego rodzaju instalacja może prowadzić do sytuacji, w których kotłownia będzie działać z niewystarczającą ilością wody, co stwarza ryzyko przegrzania i uszkodzenia urządzeń. Z kolei zamontowanie czujnika na zasilaniu c.o. 10 cm poniżej najwyższej części kotła także jest niewłaściwe, ponieważ czujnik nie będzie w stanie zareagować na spadek poziomu wody na czas, co z kolei może skutkować przegrzaniem kotła oraz niebezpieczeństwem związanym z jego działaniem. Tego rodzaju błędy są często wynikiem braku zrozumienia zasady działania systemów grzewczych oraz ich interakcji. Kluczowym aspektem bezpieczeństwa w instalacjach grzewczych jest zapewnienie odpowiedniego poziomu wody w kotle, co powinno być realizowane poprzez umiejętne umiejscowienie czujników oraz korzystanie z automatyzacji, która może monitorować i regulować poziom wody w czasie rzeczywistym.

Pytanie 27

Jeśli prędkość wiatru zwiększyła się dwukrotnie, to turbina wiatrowa będzie mogła wygenerować

A. cztery razy więcej energii

B. dwa razy więcej energii

C. osiem razy więcej energii

D. szesnaście razy więcej energii

Odpowiedź "osiem razy więcej energii" jest prawidłowa, ponieważ moc generowana przez turbinę wiatrową jest proporcjonalna do sześcianu prędkości wiatru. Zgodnie z równaniem moc = 1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * prędkość^3, zauważamy, że podwajając prędkość wiatru (2v), moc staje się (1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * (2v)^3), co sprowadza się do 8 * (1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * v^3). W praktyce oznacza to, że nawet niewielkie zmiany w prędkości wiatru mogą znacząco wpłynąć na generowaną moc. To zjawisko jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji turbin wiatrowych, co potwierdzają liczne badania i dane operacyjne, które pokazują, że optymalizacja ustawienia turbin względem kierunku i siły wiatru może przynieść znaczne korzyści w zakresie efektywności energetycznej. Dlatego też, znajomość tych zależności jest istotna dla inżynierów i specjalistów pracujących w branży energetyki odnawialnej.

Pytanie 28

W systemie, gdzie występuje grawitacyjny obieg czynnika grzewczego, nie spotka się

A. pompa obiegowa

B. zawór zwrotny

C. zawór odcinający

D. zawór bezpieczeństwa

Pompa obiegowa nie jest elementem instalacji grzewczej o grawitacyjnym obiegu czynnika grzewczego, ponieważ jej funkcją jest wymuszanie cyrkulacji wody w systemie. W instalacjach grawitacyjnych obieg czynnika grzewczego opiera się na różnicy gęstości pomiędzy ciepłą i zimną wodą. Gdy woda się nagrzewa, jej gęstość maleje, co powoduje, że unosi się ku górze, a zimniejsza woda, mająca większą gęstość, opada. Taki naturalny proces tworzy krąg obiegu wody, który nie wymaga wsparcia mechanicznego. W praktyce systemy grawitacyjne są stosowane w budynkach o prostych układach instalacyjnych, gdzie nie ma potrzeby stosowania pompy, co łączy się z niższymi kosztami eksploatacji i mniejszą awaryjnością. Zawory odcinające, zwrotne i bezpieczeństwa są natomiast istotnymi elementami tych instalacji, zapewniającymi kontrolę przepływu, ochronę przed cofaniem się wody oraz bezpieczeństwo całego systemu grzewczego.

Pytanie 29

Skraplacz to urządzenie

A. przekształcające energię cieplną na elektryczną.

B. oddające ciepło do systemu.

C. przekształcające energię elektryczną na cieplną.

D. pobierające ciepło z otoczenia.

Skraplacz jest kluczowym elementem systemów chłodniczych i klimatyzacyjnych, którego podstawową funkcją jest oddawanie energii cieplnej do otoczenia. Działa na zasadzie kondensacji, która zachodzi, gdy gaz chłodniczy, przechodząc z fazy gazowej do ciekłej, oddaje ciepło. Przykładowo, w systemach klimatyzacyjnych, skraplacz odprowadza ciepło z wnętrza budynku na zewnątrz, co pozwala na utrzymanie komfortowej temperatury wewnętrznej. Z perspektywy inżynieryjnej, dobrze zaprojektowany skraplacz powinien charakteryzować się wysoką efektywnością wymiany ciepła oraz niskim oporem przepływu. W praktyce oznacza to zastosowanie odpowiednich materiałów i technologii, takich jak stosowanie rur miedzianych lub aluminium, które dobrze przewodzą ciepło. Warto również wspomnieć o standardach branżowych, takich jak ASHRAE, które określają najlepsze praktyki w projektowaniu i użytkowaniu systemów chłodniczych, w tym skraplaczy.

Pytanie 30

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz koszt materiałów niezbędnych do wymiany 50 metrów sieci biogazu uzbrojonej w 3 zasuwy i 2 trójniki.

Nazwa urządzenia	Jednostka miary	Cena jednostkowa (zł)
Rura PE	m	30,00
Zasuwa	szt.	300,00
Trójnik	szt.	250,00

A. 500 zł

B. 2 900 zł

C. 900 zł

D. 1 500 zł

Poprawna odpowiedź to 2900 zł, co zostało obliczone na podstawie dokładnej analizy kosztów materiałów do wymiany sieci biogazu. W przypadku takich projektów kluczowe jest precyzyjne określenie ilości oraz cen jednostkowych materiałów, co pozwala na dokładne oszacowanie całkowitych kosztów. W tym przypadku, 50 metrów sieci biogazu wymagało zakupu rur, zasuw oraz trójników. Zastosowanie zasuw umożliwia kontrolowanie przepływu biogazu, co jest niezbędne w wielu instalacjach biogazowych. Z kolei trójniki są istotne, gdyż pozwalają na rozgałęzianie instalacji, co jest często wymagane w praktycznych zastosowaniach. Przy planowaniu takich projektów warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak normy dotyczące jakości materiałów oraz ich zgodności z przepisami budowlanymi. Dobre praktyki obejmują także uwzględnienie potencjalnych kosztów serwisowania i konserwacji, co może wpłynąć na całkowity budżet projektu.

Pytanie 31

Dla budynku jednorodzinnego zalecana instalacja powinna mieć około 3 kW zainstalowanej mocy (12 paneli fotowoltaicznych o mocy 250 W). Materiały niezbędne do realizacji instalacji PV sieciowej o mocy 1 kW kosztują 8 000 zł. Montaż systemu na dachu wymaga pracy dwóch pracowników przez 12 godzin każdy według stawki 20 zł za 1 roboczogodzinę. Firma wykonawcza dolicza marżę w wysokości 25% kosztów materiałów. Jaki jest całkowity koszt montażu instalacji PV sieciowej?

A. 10 240 zł

B. 8 240 zł

C. 30 480 zł

D. 30 300 zł

No więc, dobra robota z wyborem odpowiedzi! 30 480 zł to całkiem konkretna kwota i dobrze to obliczyłeś. Jak to się ma do kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej, to mamy tu sporo szczegółów. Koszt materiałów na 1 kW to 8 000 zł, to takie podstawowe dane. Pamiętaj też, że trzeba doliczyć robociznę - dwóch pracowników, każdy pracuje 12 godzin za 20 zł na godzinę, co daję nam 480 zł. Nie zapomnij, że firma też dorzuca swoją marżę, a tu jest 25% od materiałów, co daje dodatkowe 2 000 zł. Jak to wszystko zsumujesz, to wychodzi właśnie te 30 480 zł. To świetny przykład na to, jak ważna jest wiedza o kosztach przy planowaniu takich projektów. Zrozumienie tego wszystkiego pomaga w lepszej organizacji budżetu. No, a to, że to wszystko uwzględniłeś, to naprawdę dobrze o Tobie świadczy.

Pytanie 32

Jak należy podłączyć instalację solarną do wymiennika ciepła?

A. do dolnej wężownicy wymiennika

B. równolegle do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

C. szeregowo do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

D. do górnej wężownicy wymiennika

Podłączenie instalacji solarnej do górnej wężownicy wymiennika ciepła to zły pomysł, bo może prowadzić do wielu problemów z efektywnością systemu. Górna wężownica zazwyczaj odbiera już podgrzaną wodę z dolnej części, więc woda w górnej ma wyższą temperaturę, co sprawia, że ciepła woda z kolektorów może mieć trudności z jej dogrzaniem. Jeśli jeszcze równolegle podłączysz dwa węże, to może być bałagan z rozdzielaniem strumienia ciepła. Poza tym, taka konfiguracja może powodować stagnację ciepłej wody w górnej części wymiennika. Z mojego doświadczenia wynika, że niechciane straty energii to coś, czego można uniknąć, dlatego warto wiedzieć, jak prawidłowo podłączyć te wężownice, aby móc maksymalnie wykorzystać energię słoneczną.

Pytanie 33

Palnik widoczny na ilustracji może być używany w kotłach przystosowanych do peletów oraz ziaren. Jakiego rodzaju palnik to jest?

A. rynnowy

B. rusztowy

C. zasypowy

D. retortowy

Palnik retortowy to typ palnika, który jest szczególnie dedykowany do spalania paliw stałych, takich jak pelet i ziarna zbóż. Jego konstrukcja umożliwia efektywne i kontrolowane spalanie, co przekłada się na wysoką efektywność energetyczną oraz niską emisję zanieczyszczeń. Retorty charakteryzują się komorą spalania, w której paliwo jest podawane w sposób ciągły, co zapewnia stabilność procesu. Zastosowanie palników retortowych w kotłach na pelet i ziarna zbóż pozwala na osiągnięcie optymalnej temperatury spalania, co minimalizuje ryzyko powstawania niepełnego spalania. Dodatkowo, palniki te często są wyposażone w systemy automatycznego podawania paliwa oraz regulacji powietrza, co ułatwia ich obsługę i zwiększa komfort użytkowania. W praktyce, instalacje z palnikami retortowymi są często wykorzystywane w systemach ogrzewania budynków jednorodzinnych oraz przemysłowych, gdzie kluczowe są zarówno efektywność, jak i ekologia.

Pytanie 34

Jaki powinien być minimalny czas trwania testu szczelności kolektora słonecznego?

A. 12 minut

B. 10 minut

C. 15 minut

D. 5 minut

Minimalny czas trwania próby szczelności kolektora słonecznego wynoszący 15 minut jest zgodny z zaleceniami wielu standardów branżowych, w tym normy EN 12975 dotyczącej kolektorów słonecznych. Taki okres jest wystarczający, aby upewnić się, że wszelkie potencjalne wycieki powietrza lub cieczy zostały wykryte, a także aby system osiągnął stabilny stan pracy. Przykładowo, w praktyce inżynierskiej, próby szczelności przeprowadza się poprzez zastosowanie ciśnienia wyższego od normalnego, co pozwala na identyfikację miejsc nieszczelnych. W przypadku kolektorów słonecznych, prawidłowe przeprowadzenie próby szczelności jest kluczowe dla zapewnienia ich efektywności oraz długowieczności. Nieprawidłowe uszczelnienia mogą prowadzić do strat energii, a w skrajnych przypadkach do poważnych uszkodzeń systemu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zalecanych czasów trwania prób, co zapewnia zgodność z procedurami jakości oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 35

W trakcie transportu samochodowego gruntowej pompy ciepła do klienta, gdy moduł chłodniczy jest umieszczony na dole urządzenia, należy ją przewozić

A. w pozycji pochylonej pod kątem 45°

B. w pozycji stojącej pionowo

C. w pozycji leżącej na tylnej ściance

D. w pozycji leżącej na bocznej ściance

Odpowiedź 'stojącą pionowo' jest faktycznie na miejscu. Kiedy transportujesz gruntową pompę ciepła w tej pozycji, to wszystko działa lepiej – ciśnienie w układzie chłodniczym jest ok, a ryzyko jakichś uszkodzeń się zmniejsza. Jeśli masz moduł chłodniczy na dole, to pionowa pozycja utrzymuje płyny na swoim miejscu, co z kolei jest kluczowe dla działania systemu. W praktyce, dobrze jest przewozić takie urządzenia w sposób, który nie pozwoli na przesuwanie się elementów wewnętrznych i chroni je przed wstrząsami. Przykładem może być transport klimatyzacji, gdzie jak źle je przewieziemy, to po zainstalowaniu mogą się pojawić problemy. Lepiej zawsze trzymać się wytycznych producentów i norm, bo one zazwyczaj mówią, że pionowa pozycja transportowa to najlepszy wybór, żeby sprzęt działał jak należy.

Pytanie 36

W jakiej technologii łączy się kolektor słoneczny z wymiennikiem ciepła?

A. Lutowanie twarde

B. Zgrzewanie

C. Klejenie

D. Lutowanie miękkie

Lutowanie twarde jest techniką, która jest powszechnie stosowana do łączenia elementów w systemach grzewczych, w tym kolektorów słonecznych z wymiennikami ciepła. Proces lutowania twardego polega na użyciu stopu metalu o wysokiej temperaturze topnienia, co zapewnia mocne i trwałe połączenie. Dzięki temu, że lutowanie twarde tworzy spoiny odporne na wysoką temperaturę oraz ciśnienie, jest idealne do zastosowań w układach, w których występują ekstremalne warunki operacyjne, takie jak w instalacjach solarnych. Przykładem może być połączenie miedzi w instalacjach solarnych, gdzie zastosowanie lutowania twardego jest zgodne z normą PN-EN 12792:2007, która określa wymagania dla systemów solarnych. Dodatkowo, lutowanie twarde pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności wymiany ciepła, co zwiększa efektywność całego systemu. W praktyce, lutowanie twarde może być stosowane do łączenia elementów o różnych grubościach, co czyni tę metodę bardzo wszechstronną w inżynierii cieplnej.

Pytanie 37

W wymienniku ciepła jednopłaszczowym z dwoma wężownicami, który współpracuje z instalacją solarną oraz kotłem, podgrzewa się

A. powietrze

B. mieszaninę glikolu

C. ciecz solarną

D. ciepłą wodę użytkową

Wybór mieszanki glikolowej lub płynu solarnego jako medium ogrzewanego w wymienniku ciepła może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcjonowania tego typu urządzeń. Mieszanka glikolowa, będąca płynem używanym w instalacjach solarnych w celu ochrony przed zamarzaniem, nie jest medium, które można bezpośrednio ogrzewać w wymienniku. Zamiast tego, jej główną rolą jest transportowanie energii cieplnej z kolektorów słonecznych do wymiennika. Ogrzewanie powietrza w kontekście tego urządzenia jest również błędnym podejściem, ponieważ jednopłaszczowe, dwuwężownicowe wymienniki ciepła są zaprojektowane z myślą o podgrzewaniu cieczy, a nie gazów. Ogrzewanie ciepłego powietrza wymagałoby zupełnie innego typu wymiennika, dostosowanego do tego celu. W przypadku, gdyby woda użytkowa nie była podgrzewana, można by spotkać się z problemem niewystarczającego zapewnienia komfortu cieplnego, co jest nieakceptowalne w nowoczesnych instalacjach grzewczych. Z tego powodu ważne jest, aby zrozumieć rolę każdego medium w systemie oraz zasady jego działania, co umożliwia prawidłowe zastosowanie technologii grzewczych zgodnie z zaleceniami branżowymi.

Pytanie 38

Podstawą do stworzenia kosztorysu szczegółowego są

A. wytyczne organizacji budowy

B. katalogi producentów

C. harmonogramy robót

D. katalogi nakładów rzeczowych

Katalogi nakładów rzeczowych stanowią fundamentalne źródło informacji w procesie opracowywania kosztorysów szczegółowych, ponieważ zawierają szczegółowe dane dotyczące kosztów materiałów, robocizny oraz innych nakładów związanych z realizacją projektu budowlanego. Dzięki tym katalogom wykonawcy mogą precyzyjnie ocenić, jakie zasoby będą potrzebne do realizacji zadania oraz jakie będą ich koszty. Na przykład, w przypadku budowy budynku mieszkalnego, katalogi te pozwalają na oszacowanie ilości i kosztów materiałów budowlanych, takich jak cegły, cement czy stal. W praktyce, korzystając z obowiązujących standardów kosztorysowania, takich jak KNR (Katalogi Nakładów Rzeczowych), wykonawcy mogą dokonać analizy kosztów na etapie planowania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektu. Zastosowanie katalogów nakładów rzeczowych poprawia dokładność kosztorysów, co z kolei wpływa na lepsze zarządzanie ryzykiem finansowym związanym z realizacją inwestycji.

Pytanie 39

Do podłączenia paneli fotowoltaicznych o mocy 135 W do regulatora ładowania powinno się zastosować przewód elektryczny

A. LgY 4 mm2

B. OMY 3x1,5 mm2

C. DYt 2x4 mm2

D. YAKY 3x4 mm2

Wybór przewodu LgY 4 mm2 do połączenia paneli fotowoltaicznych o mocy 135 W z regulatorem ładowania jest zasługujący na uwagę ze względu na jego właściwości elektryczne i mechaniczne. Przewód LgY charakteryzuje się wysoką elastycznością i odpornością na działanie różnych czynników atmosferycznych, co czyni go idealnym wyborem do zastosowań zewnętrznych, takich jak instalacje fotowoltaiczne. Dzięki średnicy 4 mm2, przewód ten jest w stanie zapewnić odpowiedni przepływ prądu, co jest kluczowe dla efektywności systemu. W praktyce, przewody o większym przekroju, jak LgY 4 mm2, są w stanie zredukować straty energii oraz zwiększyć niezawodność połączeń. Użycie przewodu zgodnego z normami, takimi jak PN-EN 60228, jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i długotrwałe działanie instalacji. Ponadto, zastosowanie przewodów o odpowiedniej klasie ochrony IP zwiększa bezpieczeństwo całego systemu, co jest kluczowe w kontekście instalacji w zmiennych warunkach atmosferycznych i zapewnienia długotrwałej wydajności.

Pytanie 40

Jakiego elementu należy użyć, aby połączyć dwie stalowe rury o tej samej średnicy z gwintem zewnętrznym?

A. mufy

B. redukcji

C. odpowietrznika

D. nypla

Mufa jest kluczowym elementem stosowanym do łączenia stalowych rur o tej samej średnicy z gwintem zewnętrznym. Działa jako połączenie, które zapewnia ścisłość i bezpieczeństwo w systemach rurnych. Mufy są dostępne w różnych materiałach, ale stalowe mufy są powszechnie stosowane w instalacjach przemysłowych i budowlanych, gdzie wymagana jest wysoka odporność na ciśnienie i korozję. W praktyce, podczas instalacji, dwa końce rur z gwintem zewnętrznym są wkręcane w mufe, co tworzy solidne połączenie. Warto zauważyć, że użycie mufy jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 10241, które określają wymagania dotyczące materiałów i metod połączeń w instalacjach rurowych. Odpowiednie dobieranie mufy do średnicy rur oraz ich gwintu jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej i szczelnej instalacji, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa i efektywności systemów transportujących różne media.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej