Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:38
Data zakończenia: 30 maja 2025 17:21

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W strefie relaksu pasywnego powinno się umiejscowić

A. ścieżkę dydaktyczną

B. altanę ogrodową

C. ścieżkę zdrowia

D. szachy terenowe

Altana ogrodowa jest idealnym elementem znajdującym się w strefie wypoczynku biernego, ponieważ spełnia funkcję związaną z relaksem i odpoczynkiem w dogodnych warunkach. Altany są projektowane, aby oferować zaciszne miejsce do spędzania czasu na świeżym powietrzu, co sprzyja regeneracji sił oraz poprawie samopoczucia. W kontekście architektury krajobrazu, altany pełnią rolę zarówno estetyczną, jak i funkcjonalną, integrując przestrzeń ogrodową z jej otoczeniem. Przykładowo, dobrze zaprojektowana altana może stanowić centralny punkt ogrodu, wokół którego planuje się inne elementy, takie jak roślinność czy strefy aktywności. Dobrą praktyką jest także zapewnienie, aby altana była wykonana z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, co zwiększa jej trwałość oraz komfort użytkowania. Projektowanie stref wypoczynku powinno uwzględniać standardy dotyczące dostępności, co oznacza, że altana powinna być przystosowana do potrzeb różnych grup użytkowników, w tym osób starszych oraz niepełnosprawnych.

Pytanie 2

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. trejaż.

B. bramka.

C. mur.

D. pergola.

Trejaż to element architektury ogrodowej, który ma na celu wspieranie pnączy, umożliwiając im wzrost w pionie. Jest on zbudowany z drewnianych słupków, które tworzą konstrukcję nośną, a także z drewnianej kraty umieszczonej pomiędzy słupkami, która służy do rozpinania roślinnych pnączy. Trejaże wykorzystywane są nie tylko w ogrodach przydomowych, ale także w przestrzeniach publicznych, takich jak parki czy ogrody botaniczne. Przykładem ich zastosowania mogą być trejaże w ogrodach różanych, w których rośliny takie jak róże pnące wykorzystują strukturę trejażu do osiągnięcia większej ekspozycji na słońce oraz lepszej wentylacji. Dobrze zaprojektowany trejaż nie tylko wspiera rośliny, ale również pełni funkcję dekoracyjną, wprowadzając element estetyczny do ogrodu. W projektowaniu trejaży warto kierować się zasadami harmonii i proporcji, aby zapewnić ich trwałość i funkcjonalność przez wiele lat.

Pytanie 3

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)

B. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)

D. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.

Pytanie 4

Jaką roślinę dekoracyjną liściastą powinno się uwzględnić w koncepcji sezonowego kwietnika?

A. Cynię wytworną

B. Starzec popielny

C. Dalię ogrodową

D. Paciorecznik ogrodowy

Starzec popielny (Senecio cineraria), znany również jako cieniopęd, to roślina ozdobna charakteryzująca się atrakcyjnymi, srebrzystymi liśćmi, które nadają każdemu kwietnikowi elegancki wygląd. Jest to roślina, która doskonale nadaje się do projektów kwietników sezonowych, ponieważ jej liście są trwałe oraz dobrze komponują się z innymi roślinami. Starzec popielny preferuje dobrze przepuszczalne gleby i pełne nasłonecznienie, co czyni go idealnym wyborem do nasadzeń w miejscach o dużej ekspozycji słonecznej. Dodatkowo, roślina ta jest odporna na suszę, co jest istotnym atutem w przypadku kwietników, które mogą być narażone na zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce ogrodniczej, starzec popielny często wykorzystywany jest w kompozycjach z innymi roślinami ozdobnymi, takimi jak pelargonie czy begonie, tworząc harmonijne połączenia kolorów i faktur. Ponadto, w kontekście standardów projektowania krajobrazu, roślina ta wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju, gdyż nie wymaga intensywnej pielęgnacji ani dużej ilości wody, co jest korzystne dla środowiska.

Pytanie 5

Wskaź narzędzie stosowane do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór złego narzędzia do robienia sadzonek zdrewniałych może przynieść wiele problemów, które psują cały proces rozmnażania roślin. Jeśli nie rozumiesz różnicy między narzędziami do cięcia, to możesz uszkodzić materiał roślinny, co osłabia sadzonki i zwiększa ryzyko infekcji. Kiedy używasz narzędzi, które nie są stworzone do precyzyjnych cięć, jak nożyczki do papieru czy narzędzia do łamania gałęzi, to efekt to zwykle nierówne i poszarpane krawędzie. To z kolei hamuje naturalne gojenie się rośliny. Takie błędy mogą prowadzić do chorób, bo uszkodzona tkanka jest bardziej narażona na działanie patogenów. Dodatkowo, osoby, które nie znają standardów ogrodniczych, mogą nie stosować hormonów do ukorzeniania, co jeszcze bardziej zmniejsza szanse na powodzenie. To wszystko mówi, jak ważne są szkolenia z podstawowych technik ogrodniczych, żeby uniknąć tych nieporozumień i zapewnić zdrowy rozwój roślin. Dobrze jest też pamiętać, że w ogrodnictwie nie chodzi tylko o dobre cięcie, ale również o właściwe przygotowanie materiału i jego pielęgnację po ukorzenieniu.

Pytanie 6

Rysunek przedstawia

A. pilarkę.

B. ubijacz.

C. kosiarkę.

D. rozdrabniacz.

Odpowiedź "ubijacz" jest poprawna, ponieważ rysunek przedstawia narzędzie charakteryzujące się płaskim elementem roboczym, które służy do ubijania materiałów sypkich, jak piasek, żwir czy gleba. Ubijacz jest niezbędnym narzędziem w pracach budowlanych i ogrodniczych, gdzie potrzeba jest zagęszczenia podłoża. Poprzez odpowiednie stosowanie ubijacza można osiągnąć stabilność i nośność gruntu, co jest kluczowe podczas układania fundamentów lub budowy ścieżek. Standardy branżowe wskazują, że stosowanie ubijaczy powinno odbywać się zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, a także z uwzględnieniem lokalnych regulacji dotyczących zagęszczania gruntów. Dobrą praktyką jest również dobór odpowiedniej masy narzędzia oraz techniki ubijania, aby uniknąć uszkodzeń podłoża. Takie narzędzia są również wykorzystywane w budownictwie drogowym, gdzie zapewniają odpowiednią gęstość podłoża przed układaniem nawierzchni. Użycie ubijacza jest więc kluczowe dla jakości i trwałości wszelkich prac budowlanych.

Pytanie 7

Do jednorocznych chwastów, które rosną na trawnikach, zalicza się

A. szczaw polny

B. chwastnica jednostronna

C. mlecz pospolity

D. babka lancetowata

Mlecz pospolity (Taraxacum officinale), szczaw polny (Rumex acetosella) oraz babka lancetowata (Plantago lanceolata) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami jednorocznymi, ale w rzeczywistości są to chwasty wieloletnie. Mlecz pospolity, powszechnie znany z żółtych kwiatów i charakterystycznych puchatych nasion, to roślina, która przetrwa w trudnych warunkach i potrafi szybko zdominować trawniki, wprowadzając chaos w ich ekosystem. Szczaw polny, z kolei, to roślina o liściach o charakterystycznym kwasie szczawiowym, która również jest wieloletnia i może prowadzić do obniżenia jakości trawnika, jednak jego charakter wzrostu jest inny niż chwastnicy. Babka lancetowata, znana ze swoich długich liści ułożonych w rozetę, jest także rośliną wieloletnią, która może być mylona z jednorocznymi chwastami ze względu na jej szeroką obecność w różnych siedliskach. Typowym błędem myślowym jest uznawanie tych roślin za jednoroczne tylko dlatego, że mogą występować w podobnych miejscach, jak chwastnica jednostronna. Zrozumienie biologii tych roślin oraz ich cyklów życia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania trawnikiem i zwalczania chwastów, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie ekologicznych praktyk ogrodniczych.

Pytanie 8

Jakie gatunki są typowe dla lasów gradowych?

A. olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies)

B. dąb szypułkowy (Quercus robur) oraz sosna zwyczajna (Pinus sylvestris)

C. olsza czarna (Alnus glutinosa) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

D. lipa drobnolistna (Tilia cordata) i grab pospolity (Carpinus betulus)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) są typowymi gatunkami drzew występującymi w lasach gradowych, które charakteryzują się specyficznymi warunkami ekologicznymi. Lasy gradowe to ekosystemy leśne, które rozwijają się na glebach żyznych i wilgotnych, często w dolinach rzek czy na terasach zalewowych. Lipa drobnolistna wyróżnia się nie tylko pięknym pokrojem, ale również znaczeniem ekologicznym, gdyż jej kwiaty są źródłem nektaru dla wielu owadów zapylających. Grab pospolity, znany z bardzo twardego drewna, odgrywa kluczową rolę w stabilizacji gleby oraz tworzeniu różnorodnych siedlisk dla wielu organizmów. Oba te gatunki są również wykorzystywane w ogrodnictwie i leśnictwie, jako elementy zadrzewień oraz do rekultywacji terenów. Zgodnie z aktualnymi standardami z zakresu ochrony środowiska, zachowanie takich ekosystemów jest niezbędne dla ochrony bioróżnorodności oraz utrzymania równowagi ekologicznej w regionach leśnych. Przykłady wykorzystania tych gatunków obejmują zarówno zielone przestrzenie miejskie, jak i projekty reforestacyjne, które mają na celu odbudowę naturalnych ekosystemów.

Pytanie 9

Na oczyszczonym obszarze o wymiarach 2,0 × 3,0 m przygotowano miejsce do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt będą potrzebne do zasadzania tego terenu roślinami jednorocznymi?

A. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy

B. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający

C. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro

D. Szpadel, grabie, łopatka, konewka

Odpowiedź zawierająca szpadel, grabie, łopatkę i konewkę jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie przygotowania terenu pod obsadzenie roślinami jednorocznymi. Szpadel służy do wykopania gleby i jej rozluźnienia, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu roślin. Grabie pomagają w wyrównaniu powierzchni oraz usuwaniu resztek roślinnych, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Łopatka pozwala na precyzyjne formowanie dołków pod sadzonki, a konewka jest niezbędna do nawadniania nowo posadzonych roślin. Użycie tych narzędzi jest zgodne z zaleceniami w zakresie pielęgnacji ogrodów, które podkreślają znaczenie staranności w procesie sadzenia, co wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz zdrowie roślin. Przykładowo, w przypadku kwietników jednorocznych, odpowiednie przygotowanie gleby i regularne nawadnianie przyczyniają się do bujnego kwitnienia i odporności na choroby.

Pytanie 10

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Kostka z kamienia polnego

B. Płyty betonowe ażurowe

C. Kostka brukowa

D. Trawnik

Mówiąc szczerze, bruk z kamienia polnego może wyglądać ładnie, ale nie jest najlepszym materiałem na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest nierówny i może być kłopotliwy dla osób starszych i dzieci. Kamień polny łatwo się psuje, zwłaszcza gdy dużo osób tam chodzi, co dla mnie jest poważnym problemem. Murawa, chociaż wygląda naturalnie, to wymaga dużej pielęgnacji, jak koszenie i podlewanie, a to może być trudne, zwłaszcza przy zmiennej pogodzie. Trawa nie trzyma się dobrze, przez co w deszczu powstaje błoto i nierówności. Co do płyt betonowych ażurowych, wyglądają nowocześnie, ale nie są zbyt wygodne ani ładne w parku, gdzie ludzie chcą się relaksować. Czasem nie myśli się o tym, jak woda ma cyrkulować, co wpływa na jakość nawierzchni. Wybór odpowiedniego materiału jest naprawdę ważny, bo zły wybór może po prostu zniechęcić ludzi do korzystania z parku.

Pytanie 11

Co to jest parter wodny?

A. poziom ogrodu, z którego można podziwiać widok na staw

B. część ogrodu z nieregularnym systemem zbiorników wodnych

C. część ogrodu z regularnie rozmieszczonymi zbiornikami wodnymi w geometrycznym układzie

D. poziom budynku, w którym usytuowany jest basen

Parter wodny to kluczowy element projektowania ogrodów, zwłaszcza w kontekście tworzenia estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni. Odpowiedź numer 2, definiująca parter wodny jako część ogrodu z regularnym układem geometrycznych zbiorników wodnych, jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasad architektury krajobrazu, które podkreślają harmonię i porządek w kompozycji przestrzennej. Regularne układy geometryczne, takie jak prostokątne stawy czy symetryczne fontanny, nie tylko przyciągają wzrok, ale także sprzyjają efektywnemu zarządzaniu wodą, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego ekosystemu w ogrodzie. Przykłady zastosowania parteru wodnego można znaleźć w wielu klasycznych ogrodach, takich jak Ogrody Petersburskie, gdzie woda jest nie tylko elementem dekoracyjnym, ale także wpływa na mikroklimat otoczenia. Dobrze zaprojektowany parter wodny może również pełnić funkcję biotopu dla wielu organizmów wodnych, co wpisuje się w nowoczesne podejścia ekologiczne w architekturze krajobrazu.

Pytanie 12

Na proces kwitnienia roślin dnia krótkiego oddziałuje

A. źródło oświetlenia

B. doświetlanie w trakcie uprawy rozsady

C. czas oświetlenia w ciągu doby

D. intensywność światła słonecznego

Natężenie światła słonecznego, doświetlanie w czasie produkcji rozsady i źródło światła mogą wydawać się istotnymi czynnikami wpływającymi na wzrost roślin, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na zakwitanie roślin dnia krótkiego. Natężenie światła odnosi się do ilości energii świetlnej docierającej do rośliny, co może wpływać na ogólny wzrost i zdrowie roślin, ale nie na mechanizm kwitnienia specyficzny dla roślin dnia krótkiego. Te rośliny reagują głównie na długość ciemności, a nie na natężenie światła. Zastosowanie doświetlania w czasie produkcji rozsady jest techniką, która może być używana do wspierania wzrostu roślin w warunkach, gdzie naturalne światło jest niewystarczające, ale może ona wprowadzać dodatkowe komplikacje, jeśli nie jest stosowana w odpowiednich odstępach czasu. Wreszcie, wybór źródła światła, takie jak lampy LED, może wpłynąć na jakość wzrostu roślin, jednak nie zmienia zasadniczo mechanizmu, na którym opiera się zakwitanie roślin dnia krótkiego. Często mylone podejścia do uprawy roślin wynikają z niepełnego zrozumienia ich biologii i cyklów życiowych, co prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych. Kluczem do sukcesu w hodowli roślin dnia krótkiego jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb związanych z cyklem świetlnym, co jest podstawą do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji ogrodniczej.

Pytanie 13

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 200 m3

B. 100 m3

C. 150 m3

D. 50 m3

Aby obliczyć objętość mas ziemnych przy wykopie wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m, należy zastosować podstawowy wzór na objętość prostopadłościanu, który brzmi: V = a × b × h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. W tym przypadku mamy: V = 10 m × 20 m × 0,5 m = 100 m3. Obliczona objętość 100 m3 jest istotna w kontekście prac budowlanych i inżynieryjnych, ponieważ pozwala na oszacowanie ilości materiałów potrzebnych do wykopów, a także kosztów związanych z transportem i składowaniem tych mas. W praktyce, znajomość objętości wykopu jest kluczowa przy planowaniu projektów budowlanych, gdyż wpływa na dobór sprzętu oraz harmonogram realizacji prac. W branży budowlanej standardem jest również przeprowadzanie dokładnych pomiarów i obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów i nieprzewidzianych kosztów związanych z wykopami.

Pytanie 14

Celem dodania piasku do podłoża jest

A. podniesienie zawartości makroelementów w podłożu

B. zwiększenie wilgotności podłoża

C. rozluźnienie podłoża

D. zmniejszenie pH podłoża

Dodanie piasku do podłoża ma na celu przede wszystkim rozluźnienie struktury gleby, co prowadzi do poprawy jej przepuszczalności oraz aeracji. Piasek, jako materiał o większych granulach, tworzy przestrzenie między cząstkami, co ułatwia cyrkulację powietrza oraz wody. To zjawisko jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin, które potrzebują odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego wzrostu. W praktyce stosowanie piasku jest szeroko zalecane w uprawach roślin wymagających dobrze drenowanych podłoży, takich jak sukulenty czy niektóre rodzaje traw. Ponadto, dodanie piasku może pomóc w zmniejszeniu zagęszczenia gleby, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbrylania się i zatrzymywania wody. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, stosowanie piasku powinno być przemyślane i dostosowane do specyficznych potrzeb danego gatunku rośliny oraz warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty w uprawach.

Pytanie 15

Jakie materiały budowlane wykorzystuje się do konstrukcji budek lęgowych dla ptaków?

A. Beton, cegłę, pręty zbrojeniowe

B. Piasek, żwir, kamienie

C. Trylinkę, kostkę betonową, płyty kamienne

D. Wiklinę, drewno

Wybór wikliny i drewna jako materiałów do budowy budek lęgowych dla ptaków jest uzasadniony ich naturalnymi właściwościami, które sprzyjają zarówno bezpieczeństwu, jak i komfortowi ptaków. Drewno, będące materiałem organicznym, ma doskonałe właściwości izolacyjne, co chroni jaja i młode ptaki przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei jest elastycznym surowcem, który można łatwo formować i dopasowywać do różnych kształtów budek, co pozwala na tworzenie estetycznych i funkcjonalnych konstrukcji. Dodatkowo, użycie naturalnych materiałów, takich jak drewno i wiklina, wpisuje się w standardy ekologiczne zalecane w ochronie przyrody oraz w dbałości o lokalne gatunki ptaków. Warto zwrócić uwagę na to, że drewno powinno pochodzić z odnawialnych źródeł oraz być odpowiednio przetworzone, aby uniknąć zastosowania chemikaliów, które mogłyby zaszkodzić ptakom. Przykładem dobrych praktyk jest budowa budek z drewna sosnowego, które jest dostępne, tanie i odpowiednie do użytku zewnętrznego, a także zapewnia dobre właściwości termiczne. Używanie naturalnych materiałów nie tylko wspiera dobrostan ptaków, ale również sprzyja ich zachowaniu w lokalnych ekosystemach.

Pytanie 16

Jakim jednoliściennym chwastem można spotkać w trawnikach?

A. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

B. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

C. perz właściwy (Elymus repens)

D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

Perz właściwy (Elymus repens) jest jednym z najczęściej występujących chwastów jednoliściennych w trawnikach. Charakteryzuje się długimi, wąskimi liśćmi oraz rozbudowanym systemem korzeniowym, który sprawia, że jest bardzo trudny do zwalczenia. Jego rozmnażanie odbywa się zarówno przez nasiona, jak i przez kłącza, co przyczynia się do jego agresywnego wzrostu i zajmowania przestrzeni w trawnikach. W praktyce, aby skutecznie kontrolować perz właściwy, zaleca się regularne koszenie oraz stosowanie herbicydów selektywnych, które nie uszkadzają trawnika, ale skutecznie eliminują perz. Ponadto, utrzymanie zdrowego trawnika poprzez odpowiednie nawożenie oraz nawadnianie może pomóc w ograniczeniu jego występowania, ponieważ silne rośliny trawiaste mają większą konkurencyjność wobec chwastów. Warto również prowadzić monitoring i identyfikację chwastów, aby móc podjąć odpowiednie działania w odpowiednim czasie.

Pytanie 17

Jak często należy kosząc wiosną pielęgnować trawnik dywanowy?

A. Raz w miesiącu

B. Dwa razy w tygodniu

C. Dwa razy w miesiącu

D. Raz na dwa miesiące

Kosić trawnik dywanowy wiosną dwa razy w tygodniu jest zalecane, aby utrzymać go w doskonałej kondycji i estetyce. Częste koszenie wspiera zdrowy wzrost trawy, a także pobudza rozwój gęstej darni. Regularne przycinanie ułatwia również usuwanie chwastów oraz minimalizuje ryzyko chorób, które mogą być spowodowane nadmiernym wzrostem trawy. W praktyce, podczas intensywnego wzrostu trawy wiosną, zwłaszcza w klimacie umiarkowanym, kosiarka powinna być ustawiona na wysokość cięcia od 3 do 5 cm, co sprzyja lepszemu rozprzestrzenieniu korzeni i zapobiega przesuszeniu gleby. Warto też pamiętać, że koszenie w różnych kierunkach przyczynia się do bardziej równomiernego wzrostu, co jest istotne dla uzyskania gęstego i zdrowego trawnika. Dobrą praktyką jest także regularne czyszczenie ostrzy kosiarki, co zapewnia precyzyjne i efektywne cięcie.

Pytanie 18

Gospodarstwo działające w ogrodnictwie, o powierzchni 0,5 ha nowoczesnych szklarni oraz tuneli foliowych z systemem ogrzewania, dysponuje możliwościami do produkcji

A. wysokiej klasy krzewów róż

B. rozsad na potrzeby różnych klientów

C. materiału wyjściowego do pędzenia roślin cebulowych

D. drzew i krzewów dekoracyjnych w pojemnikach

Gospodarstwo ogrodnicze o powierzchni 0,5 ha, z nowoczesnymi szklarniami i tunelami foliowymi, to naprawdę świetne miejsce do produkcji rozsady. Przy odpowiednich warunkach, jak temperatura, wilgotność czy dostęp do światła, rośliny rosną zdrowe i w dobrej jakości. W tych warunkach można korzystać z różnych technik, które pomagają w intensywnej produkcji, na przykład z nawadniania czy nawożenia. Dobrze dobrane odmiany roślin pozwalają na lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów, co na pewno daje przewagę na rynku. Przykładem mogą być pomidory czy papryka, które trzeba wcześniej wysiewać i pielęgnować w szklarni, zanim trafią na pole. Te praktyki nie tylko sprzyjają lepszemu rozwojowi gospodarstw, ale także spełniają normy jakości i bezpieczeństwa, co dzisiaj jest bardzo ważne.

Pytanie 19

Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?

A. 3-4 razy na kwartał

B. 1-2 razy w sezonie

C. 1-2 razy na kwartał

D. 3-4 razy w ciągu sezonu

Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.

Pytanie 20

Jakie gatunki roślin kwitnących latem mają intensywną kolorystykę kwiatów, która wyraźnie wyróżnia się na tle białej ściany budynku?

A. Juka karolińska (Yuccafilamentosa), łyszczec wiechowaty (Gypsophilapaniculata)

B. Kostrzewa miotlasta (Festuca scoparid), miskant chiński (Miscanthus sinensis)

C. Kosmatka śnieżna (Luzula nivea), mozga trzcinowata (^halaris arundinaced)

D. Mak wschodni (Papcwer orientale), pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybridd)

Mak wschodni (Papaver orientale) oraz pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybrida) to znakomite wybory dla kompozycji roślinnych, które mają na celu uzyskanie mocnego akcentu kolorystycznego, zwłaszcza na tle białej ściany budynku. Mak wschodni charakteryzuje się dużymi, intensywnie kolorowymi kwiatami, które mogą przyciągać wzrok z daleka. Kwiaty te są dostępne w różnych odcieniach, ale szczególnie popularne są intensywne czerwienie i pomarańcze, które dobrze kontrastują z białym tłem. Pysznogłówka ogrodowa, z kolei, jest znana ze swoich purpurowych i różowych kwiatów, które dodatkowo przyciągają owady zapylające, co czyni ją nie tylko estetycznym, ale i ekologicznym elementem ogrodu. Wybierając te rośliny, warto również pamiętać o ich wymaganiach glebowych i świetlnych, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. Rekomenduje się sadzić je w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie dobrze przepuszczalnej, co zapewni ich optymalny rozwój oraz kwitnienie.

Pytanie 21

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie

B. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe

C. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin

D. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin

Koszenie 1-2 razy w roku i dosiewanie roślin jest najodpowiedniejszym podejściem do pielęgnacji łąki kwietnej. Rekomendacje te opierają się na założeniu, że łąki kwietne są ekosystemami o dużej bioróżnorodności, które najlepiej funkcjonują przy minimalnej ingerencji. Koszenie w takim rytmie pozwala na zachowanie naturalnych cykli wzrostu i kwitnienia, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin. Dosiewanie roślin jest kluczowe, aby uzupełnić ewentualne braki w bioróżnorodności oraz zapewnić równowagę ekologiczną w łące. Standardy pielęgnacji łąk kwietnych, takie jak zasady agroleśnictwa, wskazują na korzyści płynące z utrzymania odpowiedniej struktury, co wpływa na żywotność i zdrowie całego ekosystemu. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych gatunków roślin, które lepiej przystosowują się do warunków siedliskowych, co minimalizuje potrzebę stosowania sztucznych nawozów i środków ochrony roślin.

Pytanie 22

Obszary zieleni, których formowanie sprowadza się do odtworzenia koncepcji w zgodzie z duchem epoki, którą reprezentują, to

A. parki ludowe

B. ogrody jordanowskie

C. parki i ogrody zabytkowe

D. parki i ogrody wypoczynkowe

Myślę, że odpowiedzi o ogrodach jordanowskich, parkach i ogrodach wypoczynkowych nie do końca pasują do definicji terenów zieleni, które mają na celu rekonstrukcję historycznych przestrzeni. Ogrody jordanowskie, na przykład, pojawiły się w XIX wieku, bo miały dać ludziom w miastach dostęp do miejsc, gdzie można się odprężyć, a niekoniecznie chodziło w nich o zachowanie historycznego charakteru. Z kolei parki i ogrody wypoczynkowe są zaprojektowane głównie z myślą o współczesnych potrzebach, więc nie odzwierciedlają zabytkowego charakteru tych miejsc. Parki ludowe powstały z potrzeby integracji społecznej i dostępu do natury, ale nie były robione z myślą o rekonstrukcji konkretnych epok historycznych. To podejście jest trochę mylące, bo skupia się bardziej na funkcjonalności i dostępności niż na zachowaniu tradycji, co może obniżać wartość kulturową związaną z historycznymi założeniami. W zarządzaniu przestrzenią zieloną ważne jest zrozumienie różnicy między zachowaniem historycznym a nowoczesnym podejściem do projektowania krajobrazu, żeby skutecznie chronić nasze dziedzictwo.

Pytanie 23

Jakie z objawów może sugerować, że świerk biały odmiany Conica (Picea abies Conica) jest atakowany przez przędziorki?

A. Szybkie obumieranie korzeni

B. Naroślą na korzeniach

C. Brązowiejące igły

D. Ciemnozielone igły

Brązowiejące igły to jeden z kluczowych objawów, które mogą wskazywać na atak przędziorków na świerka białego odmiany Conica. Przędziorki, będące małymi szkodnikami, mogą powodować uszkodzenia igieł, co prowadzi do ich brązowienia i opadania. To zjawisko jest wynikiem tego, że przędziorki żywią się sokami roślinnymi, co osłabia roślinę i wpływa na jej zdrowie. W praktyce, ogrodnicy i leśnicy powinni regularnie kontrolować stan drzew, zwracając uwagę na kolor igieł oraz ogólny wygląd roślin. Dobrą praktyką jest stosowanie metod prewencyjnych, takich jak odpowiednia pielęgnacja gleby, dbałość o odpowiednią wilgotność oraz usuwanie zainfekowanych części roślin. W przypadku stwierdzenia brązowienia igieł, zaleca się stosowanie biologicznych lub chemicznych środków ochrony roślin, zgodnych z lokalnymi regulacjami, aby ograniczyć populację przędziorków i przywrócić zdrowie roślin.

Pytanie 24

Sprzęt I jest używany do równomiernego rozkładu nawozów mineralnych?

A. C

B. A

C. B

D. D

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ sprzęt I, zwany siewnikiem nawozowym, jest zaprojektowany do równomiernego wysiewu nawozów mineralnych na polach uprawnych. Tego rodzaju maszyny są kluczowe w nowoczesnym rolnictwie, gdzie precyzyjne dawkowanie nawozów wpływa na plony oraz efektywność kosztową produkcji rolnej. Siewniki nawozowe, wyposażone w mechanizmy regulacji, pozwalają na dostosowanie ilości nawozu do specyficznych potrzeb glebowych i roślinnych. Przykładowo, zastosowanie siewnika z precyzyjnym systemem dozowania może zmniejszyć ryzyko przenawożenia, co jest istotne nie tylko dla zdrowia roślin, ale także dla ochrony środowiska naturalnego. W praktyce, dobre praktyki rolnicze zalecają regularne stosowanie siewników nawozowych w celu zwiększenia efektywności nawożenia i minimalizacji strat składników odżywczych. To podejście jest zgodne z zaleceniami agencji zajmujących się ochroną środowiska, które podkreślają znaczenie zrównoważonego zarządzania nawozami.

Pytanie 25

Wysokość stopnia w przypadku schodów ogrodowych płaskich mieści się w przedziale

A. 15-20 cm

B. 8-12 cm

C. 20-25 cm

D. 14-15 cm

Wysokości stopni w schodach ogrodowych, które przekraczają 12 cm, mogą wydawać się wygodne w pewnych kontekstach, jednak w praktyce prowadzą do szeregu problemów związanych z ergonomią i bezpieczeństwem. W przypadku odpowiedzi wskazujących na wysokości 14-15 cm, 15-20 cm oraz 20-25 cm, istnieje ryzyko, że wyższe stopnie mogą być problematyczne dla użytkowników, szczególnie dla dzieci, osób starszych oraz osób z ograniczeniami ruchowymi. Normy budowlane jasno określają, że wysokość stopni powinna być dostosowana do naturalnych ruchów ludzkiego ciała. Odpowiednie parametry pozwalają na łatwe, płynne i bezpieczne poruszanie się po schodach, a ich nadmierna wysokość może prowadzić do zmęczenia i zwiększonego ryzyka upadków. W praktyce projektanci i architekci powinni dążyć do tworzenia przestrzeni, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne, co oznacza, że każda wysokość stopnia powinna być starannie przemyślana i dostosowana do potrzeb użytkowników. Stosowanie się do standardów projektowych, takich jak te zalecane przez Polskie Normy, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz komfortu na schodach. Warto również rozważyć inne aspekty, takie jak materiał użyty do budowy schodów, co również wpływa na ich funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Pytanie 26

Na jaką głębokość należy sadzić cebule i bulwy?

A. czterokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

B. pięciokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

C. jednej wysokości bulwy lub cebuli

D. potrójnej wysokości bulwy lub cebuli

Sadzenie cebuli i bulw na potrójnej wysokości ich własnej wymaga starannego podejścia. Głębokość sadzenia powinna wynosić od jednej trzeciej do jednej czwartej ich wysokości, co oznacza, że dla cebul o wysokości 10 cm, należy je posadzić na głębokość 3-4 cm. Tego typu sadzenie jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które wskazują, że odpowiednia głębokość sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni oraz minimalizuje ryzyko chorób grzybowych. Przy właściwej głębokości, cebule i bulwy mogą lepiej pobierać wodę i składniki odżywcze, co przekłada się na ich zdrowy wzrost i plon. Przykładem zastosowania tej zasady jest uprawa cebuli w warunkach polowych, gdzie niewłaściwe sadzenie może prowadzić do problemów z kiełkowaniem i wzrostem. Dostosowanie techniki sadzenia do specyficznych wymagań danej rośliny jest kluczowe dla uzyskania dobrego rezultatu.

Pytanie 27

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. botaniczny

B. etnograficzny

C. pomologiczny

D. dendrologiczny

Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 28

Aby przygotować podłoże do ukorzenienia sadzonek roślin dekoracyjnych, należy stworzyć mieszankę

A. torfu wysokiego z piaskiem lub perlitem

B. torfu niskiego z piaskiem lub żwirem

C. perlitu z keramzytem lub wermikulitem

D. piasku ze żwirem lub keramzytem

Użycie perlitu z keramzytem lub wermikulitem jako podstawowego podłoża do ukorzeniania sadzonek nie jest zalecane, ponieważ brak w tej mieszance organicznych składników, które odgrywają istotną rolę w zatrzymywaniu wody oraz dostarczaniu składników odżywczych. Perlit, jako materiał, ma doskonałe właściwości drenażowe, ale w kontekście ukorzeniania sadzonek brakuje mu zdolności do magazynowania wilgoci. Keramzyt może wspierać drenaż, ale nie dostarcza składników odżywczych. Wermikulit ma lepsze właściwości zatrzymywania wody, ale bez organicznej bazy, takiej jak torf, rośliny mogą nie uzyskać odpowiedniej ilości składników odżywczych, co może prowadzić do osłabienia sadzonek. Innym nieodpowiednim podejściem jest zastosowanie piasku ze żwirem lub keramzytem, co również ogranicza dostępność składników odżywczych i może prowadzić do problemów z ukorzenieniem. Piasek, podobnie jak keramzyt, ma wysoką przepuszczalność, ale niewystarczającą zdolność do zatrzymywania wilgoci, co jest kluczowe w procesie ukorzeniania. Torf niski z piaskiem lub żwirem również nie tworzy optymalnych warunków, ponieważ torf niski ma gorsze właściwości zatrzymywania wody i może być zbyt ubogi w składniki odżywcze dla młodych roślin. Rozumienie tych właściwości materiałów jest kluczowe, aby nie popełniać typowych błędów w ukorzenianiu, które mogą prowadzić do niepowodzeń w uprawie roślin ozdobnych.

Pytanie 29

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą w celu przygotowania podłoża do sadzenia roślin?

A. Porządkowanie terenu

B. Wyrównanie powierzchni terenu

C. Zasilenie gleby w składniki odżywcze

D. Spulchnienie górnej warstwy gleby

Uporządkowanie terenu to kluczowy pierwszy krok w procesie przygotowywania podłoża do nasadzeń roślinnych. Ten etap polega na usunięciu wszelkich przeszkód, takich jak kamienie, korzenie, śmieci czy inne zanieczyszczenia, które mogą utrudniać dalsze prace oraz wzrost roślin. Przygotowanie terenu poprawia dostęp do gleby, co jest niezbędne do jej dalszej obróbki, takiej jak spulchnienie czy wzbogacenie w składniki pokarmowe. Przykładowo, w przypadku zakupu działki pod ogród, uporządkowanie terenu pozwala na lepsze zaplanowanie przestrzeni, co ułatwia rozmieszczenie roślin oraz nawodnienie. Dobre praktyki wskazują, że prawidłowe uporządkowanie terenu jest fundamentem, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów gleby. Ponadto, stanowi podstawę do dalszych działań, jak np. wyrównywanie i pielęgnacja roślin, co jest istotne dla ich zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 30

Podstawowe elementy wyposażenia terenów zabaw to

A. stojaki dla rowerów

B. zbiorniki wodne

C. ławki

D. przeplotnie

Przeplotnie, znane również jako urządzenia wspinaczkowe, stanowią istotny element wyposażenia placów zabaw, który wspiera rozwój motoryczny dzieci. Umożliwiają one dzieciom rozwijanie umiejętności takich jak równowaga, siła i koordynacja. Współczesne standardy dotyczące placów zabaw, takie jak norma EN 1176, podkreślają znaczenie zróżnicowanych urządzeń wspinaczkowych, które stymulują aktywność fizyczną oraz rozwój zdolności społecznych podczas zabawy. Przeplotnie są projektowane z myślą o bezpieczeństwie, co oznacza, że ich konstrukcja musi być zgodna z normami, zapewniając odpowiednią wysokość i materiał, który minimalizuje ryzyko urazów. Przykładowo, w wielu krajach stosuje się materiały takie jak stal nierdzewna czy drewno, które są nie tylko trwałe, ale także estetyczne, co dodatkowo zachęca dzieci do aktywnego korzystania z tych urządzeń. Zintegrowanie przeplotni w projektach placów zabaw sprzyja także rozwojowi umiejętności interpersonalnych, ponieważ dzieci często biorą udział w grupowych zabawach, co rozwija ich zdolności komunikacyjne oraz umiejętność współpracy.

Pytanie 31

Kiedy najlepiej zaplanować sadzenie cebul zimowitów?

A. IV/V

B. VII/VIII

C. IX/X

D. X/XI

Wybierając niewłaściwy termin sadzenia cebul zimowitów, można narobić sobie problemów z ich wzrostem. Posadzenie ich w kwietniu czy maju to nie najlepszy pomysł, bo potrzebują więcej czasu, żeby się przyzwyczaić do gleby. Jak to zrobisz na wiosnę, kiedy jest już cieplej, cebule mogą nie zdążyć zbudować mocnych korzeni przed letnimi upałami. Z drugiej strony, odpowiedź VII/VIII, którą wybrałeś, sugeruje, że musisz wcześniej kupić cebule i dobrze je przechowywać, co czasami się zapomina, a to może je osłabić. Odpowiedzi IX/X też są nietrafione, bo sadzenie zimowitów w tym czasie nie da im wystarczająco dużo czasu na zakorzenienie przed zimą, co może skończyć się ich śmiercią. Sadzenie w lipcu/sierpniu jest zgodne z dobrą praktyką, bo ogrodnicy mówią, że cebule najlepiej sadzić od razu po zakupie. Mam nadzieję, że to wszystko pomoże zrozumieć, jak ważne jest właściwe planowanie i znanie specyfiki rośliny, żeby uniknąć typowych błędów.

Pytanie 32

Zaleca się, aby cebule tulipanów były sadzone na głębokości

A. 4-5-krotności ich wysokości.

B. połowy ich wysokości.

C. równej ich wysokości.

D. 2-3-krotności ich wysokości.

Cebule tulipanów najlepiej sadzić na głębokości 2-3 razy większej niż ich wysokość. Dzięki temu mają zapewnione lepsze warunki do wzrostu. Na przykład, jeśli cebula ma 5 cm, to sadzimy ją na głębokości między 10 a 15 cm. Taka głębokość daje stabilność roślinie, a jednocześnie chroni cebulę przed mrozem i zbyt szybkim wysychaniem gleby. W praktyce, to naprawdę ważne, bo właściwa głębokość pomaga też utrzymać odpowiedni poziom wilgotności i składników odżywczych w ziemi. Moim zdaniem, dobrze jest zwrócić uwagę na rodzaj gleby, bo to również wpływa na sadzenie. W końcu każdy chce, by tulipany pięknie kwitły, a to od głębokości sadzenia w dużej mierze zależy.

Pytanie 33

Zastosowanie nawozów azotowych w głębokiej warstwie gleby podczas wzrostu roślin, określane jest jako nawożenie

A. startowe

B. pogłównym

C. dolistne

D. podstawowe

Odpowiedź 'pogłównym' jest poprawna, ponieważ nawożenie pogłówne polega na doglebowym dostarczaniu nawozów, które mają na celu uzupełnienie niedoborów składników odżywczych w trakcie wegetacji roślin. Nawozy azotowe, stosowane w tej metodzie, wpływają na intensywność wzrostu oraz plonowanie roślin, a ich doglebowe aplikowanie umożliwia lepsze wchłanianie składników przez system korzeniowy. Praktyczne zastosowanie nawożenia pogłównego wiąże się z monitorowaniem potrzeb roślin oraz analizą gleby, co pozwala na precyzyjne dawkowanie nawozów, minimalizując ich straty oraz zanieczyszczenie środowiska. W standardach rolniczych, takich jak Integrated Nutrient Management (INM), nawożenie pogłówne z użyciem azotu jest zalecane, aby utrzymać równowagę w ekosystemie oraz zapewnić zdrowe plony. Prawidłowe stosowanie tej metody sprzyja nie tylko efektywności produkcji rolniczej, ale i zrównoważonemu rozwojowi rolnictwa.

Pytanie 34

Aby zwiększyć odporność trawnika na mróz, w sezonie jesiennym warto stosować nawozy

A. magnezowe

B. fosforowe

C. potasowe

D. azotowe

Nawozy potasowe na jesień to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasz trawnik przetrwał zimę. Potas ma dość istotną rolę w tym, jak rośliny radzą sobie z wodą i różnymi stresami, które mogą pojawić się zimą, jak niskie temperatury. Kiedy mamy dobrze zbilansowany potas w glebie, korzenie lepiej wchłaniają wodę, a komórki są mocniejsze, co pomaga w ochronie przed mrozem. Używając nawozów potasowych, jak siarczan potasu czy chlorek potasu, nie tylko przygotowujemy trawniki do zimy, ale też sprawiamy, że będą lepiej rosły i ładniej wyglądały na wiosnę. Najlepiej jest je stosować późną jesienią, gdy trawniki już trochę odpoczywają, bo wtedy ryzyko wypłukania składników odżywczych z gleby jest mniejsze. Fajnie by było też zrobić analizę gleby, żeby wiedzieć, jaką dokładnie ilość nawozów zastosować zgodnie z potrzebami trawnika.

Pytanie 35

Jakie zagrożenia chemiczne mogą wystąpić dla zdrowia człowieka podczas realizacji prac pielęgnacyjnych?

A. są płyny pod ciśnieniem

B. stanowią ruchome elementy robocze maszyn

C. stanowi kontakt z nawozami sztucznymi

D. są nierówne, śliskie powierzchnie

Zabawa z nawozami sztucznymi podczas pracy w ogrodzie to naprawdę poważna sprawa. Te nawozy potrafią mieć w sobie różne chemikalia, jak azotany czy fosforany, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Na przykład, azotany mogą powodować, że krew gorzej transportuje tlen, co jest dość nieprzyjemne. Dlatego, jeśli pracujesz z tymi substancjami, warto pamiętać o rękawicach oraz maskach, żeby jakoś się ochronić. Lepiej przestrzegać zasad BHP i wiedzieć, jak bezpiecznie posługiwać się tymi nawozami, bo to pomoże unikać problemów zdrowotnych. Dobrze jest też przeczytać, co jest napisane na etykietach i kartach charakterystyki, żeby być świadomym, z czym tak naprawdę ma się do czynienia.

Pytanie 36

Ile roślin potrzeba do zaaranżowania przestrzeni o powierzchni 7 m², jeżeli zalecana odległość wynosi 0,25 × 0,25 m?

A. 112 sztuk

B. 175 sztuk

C. 28 sztuk

D. 35 sztuk

Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 7 m² przy rozstawie 0,25 m x 0,25 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę. Powierzchnia ta wynosi: 0,25 m * 0,25 m = 0,0625 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 7 m² / 0,0625 m² = 112. Tak więc, do zagospodarowania 7 m² przy podanym rozstawie potrzeba 112 sztuk roślin. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w projektach ogrodniczych, gdzie precyzyjne obliczenia rozstawu roślin są kluczowe dla ich zdrowego wzrostu, efektywności wykorzystania przestrzeni oraz estetyki kompozycji. Właściwa gęstość sadzenia wpływa na konkurencję o zasoby, takie jak światło i woda, co jest istotne w kontekście dobrych praktyk agrotechnicznych.

Pytanie 37

W celu modyfikacji odczynu gleby lekkiej i poprawy jej struktury, nawozy wapniowe powinny być stosowane

A. dwa razy w roku

B. co 3-4 lata

C. co 2 lata

D. raz w roku

Stosowanie nawozów wapniowych w niewłaściwy sposób to może być duży problem, bo można narobić bałaganu w glebie. Wydaje mi się, że takie odpowiedzi jak dwa razy w roku czy raz w roku nie są najlepsze, bo nawozy wapniowe powinny być używane z głową. Jak się ich sypnie za dużo, to może być nadmiar wapnia, a to psuje równowagę mikrobiologiczną gleby. A jak ktoś mówi, że można stosować nawozy co dwa lata, to może być za rzadko, no bo ich działanie trwa dłużej, a gleba potrzebuje czasu, żeby je przyswoić. Lepiej robić regularne analizy gleby, to pomoże dobrać lepszy schemat aplikacji. Trzeba pamiętać, że nawozy wapniowe to tylko część większej układanki w nawożeniu, trzeba również myśleć o innych składnikach, żeby rośliny rosły jak najlepiej.

Pytanie 38

Pod koniec lata nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne?

A. azotowych

B. fosforowych

C. potasowych

D. wapniowych

Odpowiedź dotycząca nawozów azotowych jest poprawna, ponieważ ich stosowanie późnym latem może negatywnie wpłynąć na rośliny ozdobne. Nawozy azotowe wspierają wzrost i rozwój roślin, stymulując produkcję zielonej masy. Jednakże, w okresie późnego lata, rośliny powinny przygotowywać się do zimowania, a nadmiar azotu może prowadzić do opóźnienia naturalnych procesów dojrzewania. W rezultacie rośliny mogą być bardziej podatne na przymrozki oraz choroby. Zamiast nawozów azotowych, w tym czasie zaleca się stosowanie nawozów potasowych i fosforowych, które wspierają układ korzeniowy oraz ogólną odporność roślin. Przykładem zastosowania może być nawożenie iglaków, które w okresie jesiennym powinny otrzymywać potas, aby zbudować mocniejsze korzenie przed zimą. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin ozdobnych.

Pytanie 39

Obwód pnia drzewa można określić

A. taśmą mierniczą

B. niwelatorem

C. teodolitem

D. węgielnicą

Pomiar pierśnicy pnia drzewa, czyli jego średnicy na wysokości 130 cm (wzrost standardowy) od podstawy, jest najczęściej wykonywany przy użyciu taśmy mierniczej. Ta metoda jest prosta, szybka i dostosowana do warunków terenowych. Używając taśmy mierniczej, można dokładnie zmierzyć obwód pnia i na jego podstawie obliczyć średnicę, co jest istotne w leśnictwie oraz ekologii. Pomiar ten jest kluczowy dla oceny zdrowia drzew, ich wzrostu oraz zrozumienia dynamiki ekosystemów leśnych. W praktyce, taśma powinna być umieszczona na poziomie pierśnicy, a pomiar należy przeprowadzać na prostym odcinku pnia, z dala od gałęzi i zgrubień. Warto również pamiętać, że dla celów badawczych oraz statystycznych użycie taśmy mierniczej jest zgodne z metodologią pomiarów przyjętą w normach międzynarodowych, takich jak ISO 11464, które określają metody oceny drzewostanów. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie pomiarów w stałych porach roku, co pozwala na uzyskanie porównywalnych danych dotyczących wzrostu drzew.

Pytanie 40

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol Pa używany w specyfikacji roślin wskazuje na formę

A. naturalną

B. wielopienną

C. krzewiastą

D. pienną

Symbol 'Pa' w specyfikacji roślin oznacza formę pienną, co odnosi się do roślin, które mają jeden lub kilka pni wyrastających z jednego miejsca, często przycinanych w celu uzyskania pożądanej formy. Jest to technika szeroko stosowana w szkółkarstwie, szczególnie w przypadku drzew i krzewów ozdobnych, gdzie forma pienna jest pożądana ze względu na estetykę oraz łatwość w pielęgnacji. Przykładowo, rośliny takie jak młode drzewa owocowe mogą być formowane w sposób pienny, aby ułatwić zbiór owoców oraz poprawić ich dostępność. W praktyce, rośliny pienne są również często wykorzystywane w projektowaniu ogrodów, ponieważ tworzą wyraźne punkty centralne oraz wpływają na przestrzenność kompozycji roślinnych. Zgodnie z zaleceniami Związku Szkółkarzy Polskich, zrozumienie symboliki formy 'Pa' jest kluczowe dla architektów krajobrazu i ogrodników, którzy pragną stworzyć harmonijne i funkcjonalne przestrzenie zielone.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej