Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 4 kwietnia 2025 18:18
  • Data zakończenia: 4 kwietnia 2025 18:40

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile kalorii ma obiad, jeżeli jego wartość energetyczna wynosi 40% z dziennego zapotrzebowania mężczyzny, które wynosi 3200 kcal?

A. 80 kcal
B. 128 kcal
C. 1280 kcal
D. 800 kcal
Obliczenie wartości energetycznej obiadu jako 40% zapotrzebowania energetycznego organizmu mężczyzny, wynoszącego 3200 kcal/dobę, jest poprawne. Aby obliczyć tę wartość, należy pomnożyć całkowite zapotrzebowanie przez 0,4, co daje: 3200 kcal * 0,4 = 1280 kcal. Wartość ta pokazuje, jak ważne jest zrozumienie proporcji w diecie, szczególnie w kontekście planowania posiłków. Ustalanie takich proporcji jest kluczowe dla osób dbających o swoją masę ciała, zdrowie oraz wydolność fizyczną. Przykładowo, osoby aktywne fizycznie powinny dostarczać odpowiednią ilość energii w ciągu dnia, aby nie tylko zaspokoić swoje podstawowe potrzeby, ale również wspierać regenerację po wysiłku. Analiza wyjątkowości posiłków i ich wartości energetycznej jest również ważnym aspektem w kontekście dietetyki, gdzie planowanie posiłków bazuje na odpowiednich proporcjach makroskładników. Wartości te mogą się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb, poziomu aktywności oraz celów zdrowotnych.

Pytanie 2

Korpusy ptysi powinny być przygotowywane z ciasta

A. drożdżowego
B. francuskiego
C. biszkoptowego
D. parzonego
Korpusy ptysi przygotowuje się z ciasta parzonego, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i struktury wypieku. Ciasto parzone, znane również jako pâte à choux, charakteryzuje się wysoką zawartością wody, co w trakcie pieczenia powoduje, że para wodna unosi ciasto, tworząc pustą przestrzeń wewnątrz. To właśnie ta pustka pozwala na napełnienie ptysi różnorodnymi kremami czy nadzieniami. Ważne jest również, aby ciasto parzone było odpowiednio wymieszane, co zapewnia właściwą emulsję tłuszczu i wody, a jego przygotowanie wymaga precyzyjnego podejścia. W praktyce, wiele renomowanych cukierni stosuje techniki polegające na schładzaniu ciasta przed dodaniem jajek, co ułatwia kontrolowanie konsystencji. Czasem dodawane są także składniki takie jak skrobia, które poprawiają strukturę ciasta. Wiedza na temat ciasta parzonego jest niezbędna w branży cukierniczej, aby móc tworzyć różnorodne desery, takie jak eklerki czy profiterole, które są popularne w wielu kuchniach świata.

Pytanie 3

Suflet powinien być serwowany

A. zimny
B. schłodzony
C. gorący
D. ognisty
Suflet to wyjątkowy rodzaj dania, które wymaga podania w odpowiedniej temperaturze, aby zachować swoją delikatną strukturę i niepowtarzalny smak. Podawany gorący suflet charakteryzuje się puszystą konsystencją, która wynika z wprowadzenia powietrza do masy jajecznej podczas ubijania białek. Kluczowym momentem w przygotowaniu sufletu jest jego pieczenie – w temperaturze około 180-200°C, co pozwala na uzyskanie idealnego wyrośnięcia i zrumienienia na wierzchu. Przykładowo, suflet serowy lub czekoladowy powinien być serwowany prosto z piekarnika, aby zachować swoją lekkość i aromat. W praktyce kulinarnej podawanie schłodzonego sufletu skutkuje zjawiskiem opadania, co całkowicie zmienia teksturę dania i neguje jego właściwości organoleptyczne. Zgodnie z normami kulinarnymi, gorące suflet najlepiej komponuje się z delikatnymi sosami, co dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy, podkreślając jej finezyjność i wyrafinowanie.

Pytanie 4

Który z procesów obejmuje eliminację z surowca zanieczyszczeń, elementów niejadalnych oraz zepsutych, a także mycie i nadanie mu właściwego kształtu?

A. Selekcji
B. Mielenia
C. Kształtowania
D. Obróbki wstępnej
Obróbka wstępna to kluczowy proces w przetwórstwie żywności, który ma na celu usunięcie z surowca wszelkich zanieczyszczeń, części niejadalnych oraz zepsutych, a także nadanie mu odpowiedniego kształtu. W ramach tego etapu surowce są dokładnie myte, co pozwala na eliminację bakterii oraz resztek ziemi i innych substancji zanieczyszczających. Przykładem może być mycie warzyw i owoców przed ich dalszą obróbką, co jest standardową praktyką w przemyśle spożywczym. Proces ten nie tylko wpływa na bezpieczeństwo żywności, ale również na jej jakość i wygląd. Dobre praktyki w obróbce wstępnej obejmują stosowanie odpowiednich technologii mycia, takich jak mycie w wodzie z dodatkiem środków dezynfekujących, co jest zgodne z normami HACCP. W ten sposób producenci zapewniają, że ich produkty są wolne od szkodliwych mikroorganizmów oraz spełniają wymagania dotyczące jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 5

Daną potrawą, która jest smażona z mięsa, jest

A. szaszłyk
B. carpaccio
C. terrina
D. galantyna
Szaszłyk to potrawa, która składa się z kawałków mięsa nadziewanych na patyk lub szpikulec i następnie smażonych lub grillowanych. Jest to klasyczna forma obróbki cieplnej, która pozwala na zachowanie soczystości mięsa i intensyfikację jego smaku. W procesie przygotowania szaszłyka mięso często marynuje się w mieszance przypraw, co dodatkowo wpływa na jego aromat. Szaszłyki mogą być przygotowywane z różnych rodzajów mięsa, takich jak kurczak, wołowina czy wieprzowina, a także z dodatkiem warzyw, co czyni je wszechstronnym daniem idealnym na grilla czy imprezy plenerowe. W kontekście standardów gastronomicznych, ważne jest, aby mięso było odpowiednio przechowywane i przygotowywane, co zapobiega ryzyku zakażeń bakteryjnych. Dobrym przykładem mogą być tradycyjne szaszłyki kebabowe, które są popularne w wielu kuchniach świata i stanowią doskonały przykład zastosowania techniki smażenia i grillowania w kuchni profesjonalnej.

Pytanie 6

W niskokalorycznej diecie zaleca się unikanie spożycia

A. chudych rybek
B. baraniny
C. filetów z indyków
D. cielęciny
Wybierając piersi z indyków, chude ryby czy cielęcinę jako alternatywy dla baraniny, można popełnić typowy błąd, polegający na błędnym rozumieniu wartości odżywczych różnych rodzajów mięsa. Każdy z tych produktów ma swoje unikalne profile składników odżywczych, które mogą być korzystne w kontekście diety niskoenergetycznej. Pierś z indyka i chude ryby są doskonałymi źródłami białka, jednocześnie dostarczając minimalną ilość tłuszczu, co czyni je idealnymi do utrzymania niskiej kaloryczności posiłków. Cielęcina, choć nieco bardziej tłusta niż indyk, wciąż jest chudym mięsem w porównaniu do baraniny. Typowym błędem jest też myślenie, że wszystkie mięsa są sobie równe; jednakże, ze względu na różnice w zawartości tłuszczu, niektóre z nich są bardziej odpowiednie w diecie odchudzającej. Dodatkowo, w dietach niskoenergetycznych istotne jest zwracanie uwagi na sposób przygotowania posiłków oraz na wybór metod obróbki, które nie dodadzą zbędnych kalorii, co często jest bagatelizowane w codziennym podejściu do gotowania.

Pytanie 7

Który z produktów powstał w wyniku chemicznej metody konserwacji?

A. Maślanka
B. Rolmopsy
C. Rodzynek
D. Kurkuma
Rolmopsy to produkt rybny, który jest przygotowywany poprzez marynowanie śledzi w occie, często z dodatkiem przypraw oraz cebuli. Chemiczna metoda utrwalania polega na zastosowaniu kwasu octowego, który nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również skutecznie konserwuje ryby, hamując rozwój mikroorganizmów. Proces ten jest zgodny z normami bezpieczeństwa żywności oraz technologią przetwarzania ryb, co zapewnia długotrwałość produktu. Przykładem zastosowania tej metody są rolmopsy serwowane jako przystawka w wielu kuchniach europejskich. Zastosowanie chemicznych metod utrwalania, takich jak marynowanie, jest standardową praktyką w branży gastronomicznej, a zwłaszcza w przetwórstwie rybnym, gdzie zachowanie świeżości i jakości produktów ma kluczowe znaczenie dla zdrowia konsumentów i stabilności rynku. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również zachowanie odpowiednich temperatur podczas przechowywania oraz kontrolę jakości używanych surowców, co wpływa na finalny smak i wartość odżywczą rolmopsów.

Pytanie 8

Jakie odpady poprodukcyjne są nieodpowiednie do kompostowania?

A. Skorupki jajek
B. Odpady z PVC
C. Wytłoki z owoców
D. Papier z tektury
Odpady PCV, czyli materiały pochodzące z polichlorku winylu, są klasyfikowane jako tworzywa sztuczne, które nie ulegają biodegradacji i nie mogą być kompostowane. Biodegradacja materiałów organicznych, takich jak wytłoki owocowe, skorupki jaj czy tektura, jest podstawowym procesem w kompostowaniu, który polega na rozkładzie substancji organicznych przez mikroorganizmy. Skorupki jaj dostarczają cennych składników odżywczych, takich jak wapń, pomagając w utrzymaniu odpowiedniego pH kompostu. Odpady tektury są również korzystne, jako że poprawiają strukturę kompostu, zwiększając jego przewiewność. Zgodnie z zasadami dobrego kompostowania, kluczowe jest unikanie materiałów syntetycznych, takich jak PCV, które mogą zanieczyszczać kompost i nie przyczyniają się do jego wartości odżywczej. W praktyce, kontaminacja kompostu tworzywami sztucznymi wpływa na jakość gleby i zdrowie roślin, dlatego odpowiednia segregacja odpadów jest niezbędna w każdym systemie zarządzania odpadami.

Pytanie 9

Który typ przetworów owocowych uzyskuje się poprzez konserwację surowca techniką zagęszczania?

A. Galaretki
B. Dżemy
C. Powidła
D. Syropy
Powidła to przetwory owocowe, które powstają w procesie gotowania owoców z dodatkiem cukru, co prowadzi do ich zagęszczenia i dłuższego przechowywania. Proces ten polega na odparowaniu wody zawartej w owocach, co sprawia, że ich konsystencja staje się gęsta i jednolita. Powidła nie zawierają dodatków pektyn, co odróżnia je od dżemów, które są z reguły wzbogacane tymi substancjami w celu uzyskania odpowiedniej tekstury. W praktyce powidła są często wykorzystywane jako dodatek do pieczywa, naleśników, a także w wypiekach i deserkach. Standardy jakości dla powideł wyznaczają m.in. zawartość owoców, cukru i innych składników, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smak. Współczesne praktyki produkcyjne, zgodne z normami HACCP, zapewniają bezpieczeństwo żywności i utrzymanie odpowiedniej jakości tych przetworów, co czyni je popularnym wyborem w kuchni.

Pytanie 10

Do wytycznych GHP/GMP nie należy

A. Instrukcja wydawania potraw
B. Instrukcja rozmrażania surowców/półproduktów
C. Instrukcja ochrony przeciwpożarowej
D. Instrukcja czyszczenia chłodni
Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest częścią wytycznych GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) i GMP (Dobre Praktyki Produkcyjne). GHP i GMP koncentrują się głównie na aspektach związanych z higieną i bezpieczeństwem żywności w procesie produkcji oraz obiegu produktów spożywczych, jednak nie obejmują kwestii związanych z bezpieczeństwem pożarowym. Te instrukcje dotyczą praktyk mających na celu zapewnienie, że żywność jest produkowana, przetwarzana i przechowywana w sposób minimalizujący ryzyko zanieczyszczenia. Przykładowo, instrukcje dotyczące mycia chłodni czy rozmrażania surowców są kluczowe w kontekście utrzymywania odpowiednich warunków sanitarnych, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo żywności. W każdej firmie zajmującej się produkcją żywności, istotne jest przestrzeganie GHP i GMP jako fundamentów jakości i bezpieczeństwa, podczas gdy bezpieczeństwo pożarowe jest regulowane innymi przepisami, takimi jak Kodeks Pracy czy przepisy przeciwpożarowe.

Pytanie 11

Jaką metodę należy zastosować do starannego wymieszania składników masy mięsnej mielonej?

A. Deglasowanie
B. Filetowanie
C. Flambirowanie
D. Tablerowanie
Tablerowanie to technika kulinarna, która polega na dokładnym mieszaniu składników mięsnej masy mielonej poprzez ich intensywne ugniatanie i formowanie. Dzięki tej metodzie dochodzi do równomiernego połączenia wszystkich składników, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji oraz smaku potrawy. W praktyce, tablerowanie można zastosować podczas przygotowywania klopsików, burgerów czy pasztetów, gdzie istotne jest, aby mięso i dodatki, takie jak przyprawy, cebula czy zioła, były równomiernie rozprowadzone. Ponadto, tablerowanie sprzyja lepszemu związaniu składników, co wpływa na ostateczną teksturę i trwałość potrawy. W branży kulinarnej standardy jakości wymagają, aby nie tylko smak potrawy był doskonały, ale także ich wygląd i konsystencja. Dlatego umiejętność właściwego tablerowania, w połączeniu z innymi technikami, stanowi fundament dobrej praktyki kulinarnej.

Pytanie 12

Jaka jest najmniejsza masa naczynia z potrawą, do którego transportowania, ustawiania oraz przenoszenia konieczna jest pomoc innej osoby, zgodnie z zasadami BHP w gastronomii?

A. 18 kg
B. 25 kg
C. 20 kg
D. 15 kg
Wybór 18 kg, 25 kg lub 15 kg jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny, ponieważ każdy z tych ciężarów nie odpowiada aktualnym normom bhp określającym, kiedy konieczna jest pomoc drugiej osoby do przenoszenia potraw. W przypadku na przykład odpowiedzi 18 kg, może być mylne, gdyż nie uwzględnia ono, że limit bezpieczeństwa rzeczywiście zaczyna się od 20 kg, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi ergonomii w miejscu pracy. Wybór 25 kg z kolei może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, gdzie pracownik może być zmuszony do podnoszenia ciężaru, który jest już zbyt duży do przeniesienia w pojedynkę, co skutkuje przeciążeniem oraz zwiększonym ryzykiem kontuzji. Odpowiedź 15 kg również jest niewłaściwa, gdyż nie uwzględnia wystarczająco dużego marginesu bezpieczeństwa. Takie podejście może prowadzić do lekceważenia zasad bhp oraz przekraczania granic własnych możliwości, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do powstawania urazów. Dlatego kluczowe jest, aby przestrzegać ustalonych norm, aby zapewnić sobie oraz współpracownikom odpowiednie warunki pracy, które minimalizują ryzyko kontuzji i sprzyjają wydajności w zakładach gastronomicznych.

Pytanie 13

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. lekkie, słabe, mocne
B. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
C. stołowe, deserowe, likierowe
D. wyborowe, gatunkowe, luksusowe
Odpowiedź stołowe, deserowe, likierowe jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja win według sposobu ich konsumpcji odzwierciedla ich przeznaczenie oraz sposób podawania. Wina stołowe są najczęściej serwowane do posiłków, mają zrównoważony smak i aromat, co czyni je idealnym towarzyszem dla różnych dań. Wina deserowe są słodsze i bogatsze, dedykowane do podawania po posiłku, często do deserów, co pozwala na wydobycie pełni smaku zarówno wina, jak i serwowanych potraw. Z kolei wina likierowe, charakteryzujące się wysoką zawartością alkoholu i intensywnym smakiem, są często używane w koktajlach lub jako aperitify. Klasyfikacja ta jest zgodna z normami branżowymi i najlepszymi praktykami winiarskimi, które podkreślają znaczenie serwowania win w kontekście gastronomicznym i kulturowym, co ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń degustacyjnych oraz harmonii smaków.

Pytanie 14

Wskaż grupę ryb składającą się wyłącznie z ryb morskich?

A. Dorsz i okoń
B. Śledź i halibut
C. Tuńczyk i pstrąg
D. Sola i lin
Zestaw z halibutem to dobra odpowiedź, bo obie ryby są morskie. Dorsz to ryba morska, a okoń może być w wodach słodkich i morskich, więc ten zestaw nie jest jasny. Jeżeli chodzi o tuńczyka i pstrąga, tuńczyk jest morski, a pstrąg to słodkowodny, więc to też odpada. W przypadku soli i lina, znów mamy sól morską, ale lin to słodkowodny, co czyni ten zestaw błędnym. Ogólnie, ryby morskie jak halibut są naprawdę fajne jeśli chodzi o smak i wartości odżywcze, a ich jedzenie jest zgodne ze zdrowym żywieniem. Warto dbać o to, skąd pochodzą ryby, żeby nie zagrażać przyszłości tych gatunków. Z mojego doświadczenia dobrze jest wybierać ryby z zrównoważonych połowów, bo mamy wtedy pewność, że będą dostępne i będą miały mniejszy wpływ na środowisko. Zgodnie z zaleceniami FAO, dobrze jest unikać tych zagrożonych gatunków i stawiać na te, które są dobrze zarządzane.

Pytanie 15

Jaką potrawę należy zagęścić przy pomocy podprawy zacieranej oraz śmietany i żółtek?

A. Sos beszamelowy
B. Krem z pieczarek
C. Sos holenderski
D. Barszcz ukraiński
Krem z pieczarek to danie, które trzeba trochę zagęścić. Najczęściej robi się to za pomocą podprawy zacieranej, czyli takiej mieszanki mąki z tłuszczem, i co ważne – dodaje się też śmietankę i żółtka. Ta podprawa sprawia, że konsystencja jest naprawdę przyjemna, a smak nabiera głębi. Moim zdaniem to bardzo ważne, żeby krem był gładki i aksamitny, bo to właśnie czyni go wyjątkowym. Jak już gotujesz krem, to możesz dodać podprawę, a później wlać ubite żółtka z śmietanką. Dzięki temu unikniesz ścięcia żółtek, co by było pechowe. Te techniki zagęszczania są popularne w kuchni francuskiej i polskiej, gdzie zawsze dąży się do uzyskania takiej jedwabistej tekstury. Zresztą, każdy kucharz powinien to znać, bo to naprawdę podstawy gotowania.

Pytanie 16

Najwięcej tłuszczu znajduje się w mięsie

A. kury
B. indyka
C. kaczki
D. gęsi
Wybierając mięso indyka, kury lub kaczki jako tę, która zawiera największą ilość tłuszczu, można łatwo wprowadzić się w błąd przez nieprawidłowe porównania. Mięso indyka, szczególnie jego pierś, jest jednym z najchudszych rodzajów mięsa drobiowego, zawierającym zaledwie 1-3g tłuszczu na 100g. Z kolei mięso kury, zwłaszcza piersi, także charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni je popularnym wyborem w dietach niskotłuszczowych. Co więcej, kaczka, chociaż ma wyższą zawartość tłuszczu niż indyk czy kura, nadal nie dorównuje gęsi pod względem tłustości. Uśredniona zawartość tłuszczu w mięsie kaczki wynosi od 5 do 15g na 100g, w zależności od części ciała i metody przygotowania. Wybierając nieodpowiednie opcje, można nie tylko pominąć wartości odżywcze, ale także nie wykorzystać w pełni potencjału tłuszczy nasyconych i nienasyconych, które są obecne w mięsie gęsi. W związku z tym, przy wyborze tłustych mięs, warto zwrócić uwagę na źródło i metodę hodowli, co może wpływać na ich profil tłuszczowy. Ostatecznie, znajomość różnic w wartości odżywczej tych mięs jest kluczowa dla podejmowania świadomych wyborów dietetycznych.

Pytanie 17

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek
B. zostać bezwzględnie wyrzucony
C. być starty do zapiekanek
D. służyć jako przekąska na talerzu serowym
Zetrzeć obsuszony ser gouda do zapiekanek to optymalne rozwiązanie, które wykorzystuje jego walory smakowe oraz właściwości technologiczne. Ser gouda, nawet gdy jest nieco przesuszony, posiada wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja jego wykorzystaniu w potrawach zapiekanych. W trakcie pieczenia ser ten dobrze się roztapia, co sprawia, że potrawy stają się kremowe i aromatyczne. Użycie obsuszonego sera w zapiekankach jest zgodne z zasadami minimalizacji odpadów w gastronomii, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju. Warto także wspomnieć, że ser gouda ma wszechstronne zastosowanie; można go łączyć z warzywami, mięsem czy makaronem, co czyni go idealnym składnikiem do różnorodnych potraw. Dodatkowo, w przypadku długoterminowego przechowywania, ser ten może być również łatwo tartym produktem, co zwiększa jego użyteczność.

Pytanie 18

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. nelsonka
B. goblet
C. pucharek
D. kokilka
Pucharek jest naczyniem idealnym do serwowania surówki owocowej ze względu na swój estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Pucharki często mają zaokrąglone kształty i atrakcyjne zdobienia, co podkreśla prezentację potrawy. W gastronomii estetyka podania jest kluczowa, a pucharek doskonale sprawdza się w roli naczynia, które przyciąga wzrok gości. Dodatkowo, pucharki dzięki swojej konstrukcji pozwalają na łatwe mieszanie składników oraz zabezpieczają je przed przypadkowym wylaniem. W praktyce, takie naczynia są szeroko stosowane w restauracjach i cateringach, gdzie estetyka i wymogi serwisu są na pierwszym planie. Warto również zauważyć, że pucharki mogą być stosowane do różnych deserów, co czyni je wszechstronnymi w użyciu. Przykłady zastosowania obejmują podawanie sałatek owocowych, lodów, czy innych lekkich deserów, co potwierdza ich popularność w branży gastronomicznej.

Pytanie 19

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. zielonym
B. białym
C. żółtym
D. brązowym
Wybór deski w kolorze żółtym, zielonym lub białym do krojenia pasztetu z kurczaka i warzyw może prowadzić do nieodpowiednich praktyk w kuchni. Żółte deski zwykle są stosowane do krojenia ryb, co może wprowadzać zamieszanie, gdyż nie ma wyraźnego podziału surowców. Zielona deska jest często zarezerwowana dla warzyw, a stosowanie jej do mięs może prowadzić do potencjalnego ryzyka kontaminacji krzyżowej, zwłaszcza gdy jest używana do produktów surowych. Białe deski, z kolei, są popularne, ale w praktyce ich powierzchnia łatwo ulega zarysowaniom, co może sprzyjać gromadzeniu się bakterii. Dobrym podejściem jest stosowanie desek o różnych kolorach zgodnie z ich przeznaczeniem; co ma istotne znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie deski o odpowiedniej kolorystyce nie tylko zwiększa estetykę, ale także promuje zdrowe praktyki kulinarne, chroniąc przed ewentualnymi zagrożeniami zdrowotnymi. W kontekście profesjonalnym i domowym, ważne jest, aby każdy kucharz zrozumiał, jak kluczowe jest podążanie za zaleceniami dotyczącymi użycia narzędzi kuchennych.

Pytanie 20

Ile węglowodanów dostarczy drugie śniadanie?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
ProduktZawartość w 100 g produktu
białko (g)tłuszcz (g)węglowodany (g)
bułka pszenna7,31,558
masło0,782,50,7
ser topiony13,527,01,2
pomidor0,90,23,6

A. 25,3 g
B. 33,9 g
C. 20,3 g
D. 40,8 g
Widzę, że wybrałeś odpowiedź, która nie wynosi 25,3 g. To często zdarza się z powodu błędnych założeń w obliczeniach. Wiele osób myli się i dodaje węglowodany, nie zwracając uwagi na wagę składników. Może być tak, że ktoś nie uwzględnia wagi jednego ze składników, przez co wyniki mogą być zawyżone. Czasami mylimy też zawartość węglowodanów w 100 g produktu z tym, jak to wygląda w standardowych porcjach, a to też prowadzi do błędnych wyników. Ważne jest, by pamiętać, że każdy produkt ma inną ilość węglowodanów, a to, ile ich spożywamy, zależy od tego, ile danego składnika weźmiemy. Żeby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z tabel kalorycznych i dokładnie ważyć składniki. Przydatne mogą być też aplikacje do śledzenia wartości odżywczych, które za nas robią te obliczenia. I pamiętajmy, że niektóre produkty mają dużo błonnika, który nie wlicza się do pełnych węglowodanów przyswajalnych, co jeszcze bardziej komplikuje sprawę. Zrozumienie tych zasad to podstawa, żeby lepiej zarządzać swoją dietą.

Pytanie 21

Aby przygotować galaretę z mięsa zwierząt rzeźnych, konieczne jest użycie

A. polędwicy
B. golonki
C. podgardla
D. boczku
Golonka jest idealnym składnikiem do przygotowania galarety z mięsa zwierząt rzeźnych, ponieważ zawiera dużą ilość kolagenu. Kolagen jest białkiem, które podczas gotowania przekształca się w żelatynę, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji galarety. Galareta wytwarzana z golonki ma zatem wyraźną, gęstą strukturę, która jest pożądana w tradycyjnych potrawach. Dodatkowo, golonka dostarcza intensywnego smaku, który wzbogaca finalny produkt. Przygotowując galaretę, warto również zwrócić uwagę na długotrwałe gotowanie mięsa, co pozwala na wydobycie jak największej ilości kolagenu. W praktyce, golonka może być gotowana z dodatkiem warzyw, przypraw i ziół, co dodatkowo zwiększa walory smakowe dania. Warto także pamiętać, że stosowanie golonki w galarecie jest zgodne z tradycyjnymi technikami kulinarnymi, które kładą nacisk na wykorzystanie wszystkich części zwierzęcia, co jest istotne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju i kuchni zero waste.

Pytanie 22

Jeśli wartość surowców niezbędnych do przygotowania 150 obiadów wynosi 1500 zł, a narzut to 50 %, to jaka jest cena gastronomiczna netto jednego obiadu?

A. 150 zł
B. 10 zł
C. 100 zł
D. 15 zł
Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jeden zestaw. Skoro koszt surowców na 150 zestawów wynosi 1500 zł, to koszt surowców na jeden zestaw wynosi 1500 zł / 150 = 10 zł. Następnie, uwzględniając marżę na poziomie 50%, musimy obliczyć cenę gastronomiczną netto, która wynosi: Koszt surowców + Marża = 10 zł + (50% z 10 zł). Marża wynosi 5 zł, więc cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł + 5 zł = 15 zł. W branży gastronomicznej, umiejętność właściwego ustalania ceny to kluczowy aspekt zarządzania, ponieważ pozwala na pokrycie kosztów oraz osiągnięcie zysku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ustalanie cen w restauracji, gdzie każdy zestaw musi być wyceniony tak, aby uwzględniał wszystkie koszty i marże, co w efekcie przyczynia się do długoterminowej rentowności lokalu.

Pytanie 23

Chalazy są składnikiem strukturalnym

A. zielonego pomidora
B. ozora wieprzowego
C. jaja kurzego
D. bulwy ziemniaka
Chalazy to struktury białkowe, które znajdują się w jajach ptaków, w tym jajach kurzych. Są to pasma białkowe, które pełnią istotną rolę w ochronie zarodka i jego rozwoju. Chalazy utrzymują żółtko w centralnej części jaja, co zapewnia odpowiednie warunki do rozwoju zarodka. Ich obecność jest kluczowa dla prawidłowego przebiegu procesu inkubacji, ponieważ stabilizują położenie żółtka w białku jaja. W praktyce, chalazy można zauważyć podczas gotowania jaj, kiedy to ich struktura sprawia, że żółtko ma tendencję do pozostawania w centrum. W kontekście przemysłu spożywczego oraz biotechnologii, wiedza o chalazach jest istotna w produkcji jaj oraz ich przetwórstwie, ponieważ wpływa na jakość i świeżość produktów jajecznych. Dodatkowo, analizując białka jaj, chalazy mogą być przedmiotem badań naukowych w kontekście ich właściwości funkcjonalnych i zastosowań w żywności i kosmetykach.

Pytanie 24

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze socjalnym
B. w obszarze konsumpcji
C. w obszarze produkcji
D. w obszarze ekspedycji
Pomieszczenie, w którym pracownicy kuchni mogą odpoczywać i jeść, powinno być w części socjalnej. Tak naprawdę to nie tylko sprawia, że czują się lepiej, ale też oddziela ich od reszty procesu, co jest mega ważne. Z tego, co wiem, według zasad BHP, takie miejsce powinno być dobrze wentylowane i mieć wszystko, co potrzebne do relaksu, czyli jakieś meble i sprzęt. Dobrze jak jest kawałek z kanapami, aneks kuchenny i dostęp do jakichś napojów czy przekąsek. Taki rozkład ułatwia organizację czasu pracy i poprawia atmosferę, a to może sprawić, że ludzie są bardziej zadowoleni i efektywni w tym, co robią.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Przygotowano porcję jajecznicy z dwóch jajek i 10 g masła. Koszt jednego jaja wynosi 0,40 zł, a 10 g masła kosztuje 0,17 zł. Marża gastronomiczna to 100%. Jaką cenę netto ma jedna porcja jajecznicy?

A. 2,37 zł
B. 2,08 zł
C. 1,94 zł
D. 0,97 zł
Wybór błędnych odpowiedzi najczęściej wynika z nieprawidłowego zrozumienia sposobu obliczania kosztów gastronomicznych. Wiele osób może myśleć, że marża powinna być naliczana tylko na jednym składniku, co jest nieprawidłowe. Marża gastronomiczna powinna być stosowana na całkowity koszt składników, a nie na ich poszczególne elementy. Często zdarza się również, że podczas obliczeń pomija się niektóre składniki, jak chociażby masło, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistego kosztu produkcji dania. Niezrozumienie pojęcia marży oraz jej zastosowania w praktyce powoduje, że osoby odpowiedzialne za ustalanie cen dań mogą zaproponować zbyt niskie lub zbyt wysokie ceny, co wpływa na rentowność lokalu. Warto również zauważyć, że w obliczeniach konieczne jest uwzględnienie zarówno kosztów surowców, jak i dodatkowych wydatków związanych z przygotowaniem potrawy, jak na przykład wynagrodzenia pracowników oraz koszty stałe lokalu. Ustalenie odpowiedniej ceny gastronomicznej to kluczowy element strategii marketingowej lokalu, który powinien uwzględniać nie tylko koszty, ale także preferencje klientów oraz konkurencyjność oferty na rynku.

Pytanie 28

Której zupie należy unikać podczas diety lekkostrawnej?

A. Kremie pomidorowym
B. Kleiku z mlekiem
C. Ziemniaczanej z zasmażką
D. Czystej jagodowej
Spożywanie zup jagodowych czystych, kremów pomidorowych czy kleiku na mleku w kontekście diety lekkostrawnej może być mylnie uznawane za nieodpowiednie. Zupa jagodowa czysta jest lekkostrawna, ponieważ nie zawiera ciężkostrawnych składników, a sama jagoda jest źródłem naturalnych witamin i minerałów, co czyni ją korzystnym wyborem. Krem pomidorowy, jeśli nie zawiera ciężkich dodatków, również może być zdrową opcją, ponieważ pomidory są bogate w antyoksydanty i mają właściwości prozdrowotne. Kleik na mleku jest z kolei delikatny dla żołądka i często polecany w dietach lekkostrawnych, gdyż zapewnia energię w łatwej do strawienia formie. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie pojmowania „ciężkości” potrawy z ich ogólnymi wartościami odżywczymi lub właściwościami zdrowotnymi. W rzeczywistości, w diecie lekkostrawnej chodzi o unikanie tłuszczów, mąki i potraw smażonych, a nie o wykluczanie zdrowych produktów, które mogą być korzystne w codziennym odżywianiu.

Pytanie 29

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy kucharz skaleczy się w rękę?

A. podać lek przeciwbólowy
B. doraźnie zabezpieczyć ranę
C. unieruchomić rękę
D. powiadomić pogotowie ratunkowe
Podanie leku przeciwbólowego, powiadomienie pogotowia ratunkowego czy unieruchomienie ręki w przypadku skaleczenia to działania, które nie są optymalne w pierwszej kolejności. Choć mogą być istotne w pewnych kontekstach, ich priorytetowość w sytuacji nagłej, jaką jest oparzenie, jest nieadekwatna. W przypadku podania leku przeciwbólowego, istnieje ryzyko, że pacjent będzie miał problem z oceną rzeczywistego stanu rany, co może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących dalszego leczenia. Co więcej, stosowanie leków bez wcześniejszego zbadania rany może maskować objawy, które powinny być ocenione przez specjalistę. Informowanie pogotowia ratunkowego jest zasadne tylko w przypadku poważnych ran, takich jak głębokie cięcia czy rany wymagające szycia. Wiele ran, które nie powodują poważnego krwawienia, można skutecznie leczyć na miejscu. Ponadto unieruchomienie ręki często może być zbędne. W przypadku niewielkich skaleczeń, ruchomość ręki jest zazwyczaj zachowana, a unieruchomienie mogłoby jedynie wprowadzić niepotrzebny dyskomfort. Zrozumienie hierarchii działań w pierwszej pomocy oraz właściwego reagowania w sytuacjach kryzysowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zdrowiem i bezpieczeństwem, zwłaszcza w dynamicznym środowisku kuchennym.

Pytanie 30

Jak nazywa się zakąska przygotowywana z surowego mięsa?

A. befsztyk tatarski
B. turnedos "a la Rossini"
C. Boeuf Stroganow
D. befsztyk po angielsku
Pozostałe wymienione potrawy nie są zakąskami z surowego mięsa, co jest kluczowe dla właściwego zrozumienia tego pytania. Turnedos "a la Rossini" to danie składające się z kawałka wołowiny, zwykle podawanego z dodatkiem foie gras oraz sosu. Jest to potrawa, która wymaga obróbki cieplnej, co wyklucza ją z kategorii surowych zakąsek. Boeuf Stroganow to klasyczne danie kuchni rosyjskiej, w którym mięso wołowe jest duszone w sosie na bazie śmietany oraz cebuli. Znowu, ta potrawa również wymaga obróbki cieplnej, co sprawia, że nie może być uznana za surową zakąskę. Z kolei befsztyk po angielsku, mimo że może być przygotowywany z wysokiej jakości mięsa, zazwyczaj jest serwowany jako danie główne, a nie zakąska. Warto zauważyć, że mylenie potrawy surowej z tymi, które wymagają gotowania, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, zwłaszcza w przypadku spożycia nieodpowiednio przygotowanego mięsa. Dlatego tak ważne jest, aby w kontekście kulinarnym znać różnice między tymi potrawami. Zrozumienie, które dania mogą być podawane na surowo, a które muszą być gotowane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i jakości potraw.

Pytanie 31

Wewnętrzna temperatura smażonego kotleta wieprzowego powinna wynosić co najmniej

A. 63°C
B. 83°C
C. 92°C
D. 72°C
Wiesz, ważne jest, żeby temperatura wewnętrzna kotleta wieprzowego była co najmniej 72°C. To dlatego, że w tej temperaturze giną różne niebezpieczne bakterie, jak Salmonella czy E. coli, które mogą się zdarzyć w surowym mięsie. Najlepiej użyć termometru do mięsa, żeby to zmierzyć, bo to naprawdę pomaga. Kiedy smażysz kotleta, pamiętaj też, że im grubszy, tym dłużej będzie się smażyć, a łatwiej mu osiągnąć tą potrzebną temperaturę. Po usmażeniu dobrze jest dać mu chwilę odpocząć, żeby temperatura się wyrównała i mięso było soczyste. To nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też poprawia smak potrawy, więc warto to robić!

Pytanie 32

Rozwałkowanie ciasta podstawowego z ciastem maślanym wiąże się z uzyskaniem ciasta

A. drożdżowego
B. biszkoptowego
C. francuskiego
D. ptysiowego
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi warto zrozumieć, dlaczego takie podejścia są mylne. Ciasto ptysiowe, na przykład, powstaje na bazie ciasta parzonego, które wymaga gotowania składników w wodzie lub mleku przed dodaniem mąki. Proces ten różni się znacznie od wałkowania ciasta maślanego, które nie angażuje gotowania. Z kolei ciasto biszkoptowe nie ma w ogóle w składzie masła, co czyni je całkowicie nieodpowiednim do laminowania. Biszkopt jest za to lepszym wyborem, gdy chcemy uzyskać lekką i puszystą strukturę, ale nie poprzez wałkowanie, a przez ubijanie jajek i delikatne łączenie składników. W końcu, ciasto drożdżowe opiera się na fermentacji, która dodaje mu objętości przez wydzielanie dwutlenku węgla, co diametralnie różni się od techniki laminowania ciasta francuskiego, które nie wymaga drożdży. Typowym błędem w myśleniu jest mieszanie różnych technik piekarskich, które opierają się na odmiennych procesach chemicznych i fizycznych. Kluczowe jest zrozumienie, że różne rodzaje ciast wymagają unikalnych podejść i metod, które powinny być stosowane zgodnie z ich specyfiką.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Zabielanie to technika, która polega na

A. dodaniu do dania zawiesiny z mąki pszennej i mleka oraz zagotowaniu
B. dodaniu do dania zasmażki, rozcieńczonej wywarem i zagotowaniu
C. oprószeniu dania mąką pszenną, dodaniu masła i zagotowaniu
D. dodaniu do dania zawiesiny z mąki ziemniaczanej i płynu oraz zagotowaniu
Zarówno dodanie zasmażki rozprowadzonej wywarem, jak i oprószenie potrawy mąką pszenną z masłem oraz zagotowanie, to techniki, które nie odpowiadają definicji zabielania. Zasmażka, będąca mieszanką mąki i tłuszczu, stosowana jest najczęściej do zagęszczania potraw, ale nie jest to tożsame z zabielaniem, które wymaga połączenia mąki pszennej z mlekiem. Zasmażka ma na celu nadanie potrawie bardziej intensywnego smaku, ale jej użycie różni się znacząco od zabielania, gdzie kluczowy jest składnik płynny – mleko. Oprócz tego, dodanie zawiesiny z mąki ziemniaczanej i płynu również nie wpisuje się w definicję zabielania. Mąka ziemniaczana, chociaż skutecznie zagęszcza potrawy, tworzy inną konsystencję, bardziej przezroczystą i gładką, co jest przeciwieństwem efektu zabielania, które ma na celu uzyskanie kremowego wyglądu i smaku. W kontekście kulinarnym, błędem jest mylenie tych technik, co może prowadzić do niewłaściwego przygotowania potrawy. Kluczowe w gotowaniu jest zrozumienie, że różne rodzaje mąki i płynów wpływają na końcowy efekt, a dobór odpowiednich składników jest niezbędny dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów kulinarnych.

Pytanie 35

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do smażenia oraz duszenia?

A. Patelni elektrycznej
B. Autoklawu
C. Frytownicy ciśnieniowej
D. Salamandera
Patelnia elektryczna jest urządzeniem zaprojektowanym specjalnie do smażenia i duszenia potraw. Jej konstrukcja umożliwia równomierne rozprowadzanie ciepła, co jest kluczowe dla uzyskania najlepszych rezultatów kulinarnych. Dzięki możliwości precyzyjnej regulacji temperatury, patelnia elektryczna pozwala na dostosowanie intensywności smażenia czy duszenia do rodzaju potrawy oraz preferencji kulinarnych. Na przykład, podczas duszenia warzyw można ustawić niższą temperaturę, co pozwala na ich delikatne gotowanie we własnym soku, natomiast przy smażeniu mięsa warto zwiększyć temperaturę, aby uzyskać chrupiącą skórkę. Ponadto, wiele modeli patelni elektrycznych wyposażonych jest w powłokę non-stick, co ogranicza przywieranie potraw i ułatwia ich obracanie. W branży gastronomicznej patelnia elektryczna jest uznawana za wszechstronny i niezbędny sprzęt, który znajduje zastosowanie w różnych kuchniach, zarówno profesjonalnych, jak i domowych. Warto również zauważyć, że stosując patelnię elektryczną, można zaoszczędzić czas i energię, co jest zgodne z nowoczesnymi trendami w gastronomii, promującymi efektywność i minimalizację odpadów.

Pytanie 36

Jakiego przetworu używa się do nadziewania zrazów wołowych zwijanych?

A. Pomidory suszone
B. Ogórki kiszone
C. Kapustę kiszoną
D. Paprykę konserwową
Wybór innych składników, takich jak papryka konserwowa, kapusta kiszona czy pomidory suszone, nie jest optymalny do nadziewania zrazów wołowych z kilku powodów. Papryka konserwowa, pomimo swojej słodyczy i koloru, nie wnosi do potrawy odpowiedniej kwasowości ani tekstury, które są kluczowe w kontekście mięsa. Dodatkowo, może przytłaczać delikatny smak wołowiny, co nie jest pożądane w tego typu daniach. Kapusta kiszona z kolei, choć jest składnikiem tradycyjnie używanym w kuchni polskiej, ma znacznie intensywniejszy smak i zapach, który może zdominować potrawę, a jej struktura nie współgra dobrze z mięsem w kontekście nadzienia. Co więcej, kapusta, będąc składnikiem o właściwościach silnie fermentacyjnych, może wprowadzać niepożądane zmiany w konsystencji zrazów podczas długiego gotowania. Pomidory suszone, mimo że są popularnym dodatkiem w wielu potrawach, również nie pasują do profilu smakowego zrazów. Ich słodycz i intensywność smaków mogą prowadzić do braku równowagi w daniu. W kontekście gotowania, kluczowe jest zrozumienie interakcji smaków i tekstur składników, co pozwala na tworzenie harmonijnych dań. Dlatego wybór ogórków kiszonych, które oferują odpowiednią kwasowość i chrupkość, stanowi znacznie lepszą alternatywę.

Pytanie 37

Resztki z filetowania ryb, takie jak głowy i kręgosłupy, powinny być

A. wyrzucane do odpadów
B. wykorzystane do przygotowania galarety
C. przechodzące proces duszenia
D. zmielone i dodane do masy rybnej mielonej
Mielone pozostałości rybne, mimo że mogą wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie wykorzystują pełnego potencjału składników. Zmielenie głów i kręgosłupów rybnych oraz dodanie ich do rybnej masy mielonej prowadzi do zubożenia struktury i smaku potrawy. Takie podejście często skutkuje powstawaniem homogenicznej masy, która może być mniej apetyczna i nieatrakcyjna wizualnie. Ponadto, proces ten może skutkować utratą istotnych wartości odżywczych, które mogłyby być cennym składnikiem galarety. Duszenie pozostałości rybnych może wydawać się alternatywnym podejściem, jednak nie jest to najlepsza metoda ich wykorzystania. Duszenie, choć może wydobyć pewne smaki, nie zawsze pozwala na uzyskanie klarownego wywaru, który jest podstawą galarety. Ponadto, wyrzucanie pozostałości rybnych do odpadów jest rażącym marnotrawstwem. Wiele osób myśli, że odpady rybne są bezużyteczne, nie zdając sobie sprawy z ich potencjału kulinarnego. Działania te ilustrują typowe błędy myślowe dotyczące wykorzystania odpadów, gdzie ludzie nie dostrzegają możliwości przekształcenia ich w wartościowe dania. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest traktowanie pozostałości rybnych jako składników, które można przetworzyć na zdrowe i smaczne potrawy, takie jak galareta rybna.

Pytanie 38

Krokiety z nadzieniem z kapusty oraz grzybów należy formować

A. w rulon otwarty
B. w rulon zamknięty
C. w chusteczkę
D. w sakiewkę
Formowanie krokietów w rulon otwarty, w chusteczkę czy w sakiewkę jest podejściem, które może prowadzić do różnych problemów w procesie przygotowania. Rulon otwarty nie zapewnia odpowiedniej ochrony farszu, co skutkuje jego wydostawaniem się podczas smażenia. Taki sposób formowania jest niezgodny z klasycznymi technikami kulinarnymi, które wymagają, aby farsz był dokładnie zamknięty w cieście. Z drugiej strony, chusteczka, która polega na składaniu ciasta w sposób przypominający zakładanie chustki, również nie tworzy wystarczającej bariery dla farszu, co może prowadzić do rozlania się nadzienia. Sakiewka, chociaż może wydawać się estetycznym rozwiązaniem, w praktyce nie gwarantuje stabilności strukturalnej krokieta, co utrudnia jego obsługę i podawanie. Dobrą praktyką w kuchni jest unikanie takich form, które mogą wpłynąć na końcowy efekt kulinarny. Niezrozumienie zasad formowania krokietów oraz ich wpływu na gotowość i smak może prowadzić do frustracji w czasie gotowania i niezadowolenia podczas degustacji.

Pytanie 39

Według zasad zdrowego odżywiania 30% dziennej energii powinno pochodzić z tłuszczów. Ile gramów tłuszczu powinna przyjmować osoba, której codzienne zapotrzebowanie na energię wynosi 3000 kcal?

A. 400 g
B. 300 g
C. 200 g
D. 100 g
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na mylnym zrozumieniu zasad racjonalnego żywienia oraz sposobu obliczania wartości kalorycznych poszczególnych makroskładników. Wiele osób może błędnie zakładać, że 400 g, 300 g czy 200 g tłuszczu jest odpowiednie w kontekście zapotrzebowania energetycznego 3000 kcal. Tego typu myślenie często prowadzi do nadmiernego spożycia tłuszczu, co nie tylko jest niezdrowe, ale także sprzyja rozwojowi chorób cywilizacyjnych, takich jak otyłość czy choroby serca. Kluczowym błędem jest nieznajomość wartości kalorycznej tłuszczu; wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że 1 gram tłuszczu dostarcza 9 kcal, co sprawia, że nawet mała ilość tłuszczu może znacząco wpłynąć na całkowite zapotrzebowanie kaloryczne. Ponadto, dieta bogata w tłuszcz, nieodpowiednio zbilansowana z pozostałymi składnikami odżywczymi, może prowadzić do niedoborów witamin czy innych niezbędnych substancji odżywczych. Dlatego ważne jest, aby przy planowaniu diety kierować się sprawdzonymi zasadami, które uwzględniają zarówno proporcje, jak i jakość spożywanych tłuszczów. Właściwe podejście do diety wymaga zrozumienia, że zdrowe źródła tłuszczu są kluczowe, a ich ilość powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 40

Laktoza jest typem cukru

A. buraczany
B. mlekowy
C. trzcinowy
D. owocowy
Chociaż w pytaniu wymienione są różne rodzaje cukrów, tylko laktoza należy do grupy cukrów mlekowych. Trzcinowy cukier, znany jako sacharoza, pochodzi z trzciny cukrowej i jest powszechnie stosowany jako słodzik, a buraczany cukier pochodzi z buraków cukrowych. Oba te cukry są disacharydami, ale różnią się od laktozy składem oraz źródłem pochodzenia. Cukier owocowy, czyli fruktoza, jest monosacharydem występującym w owocach i miodzie, i nie ma nic wspólnego z laktozą. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych cukrów bez zrozumienia ich składu chemicznego oraz pochodzenia. Warto pamiętać, że każdy z wymienionych cukrów ma inne właściwości fizyczne i chemiczne, które wpływają na ich zastosowanie w dietetyce i przemyśle spożywczym. Wiedza o różnorodności cukrów oraz ich funkcjach jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania i może pomóc w podejmowaniu świadomych wyborów żywieniowych. Używanie niewłaściwych terminów lub klasyfikacji może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych praktyk dietetycznych, co podkreśla znaczenie solidnego zrozumienia tematu cukrów w diecie.