Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 22 kwietnia 2025 17:44
  • Data zakończenia: 22 kwietnia 2025 18:05

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DDoS (Distributed Denial of Service)
B. Mail Bombing
C. DNS snooping
D. Flooding
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 2

Która z wymienionych technologii pamięci RAM wykorzystuje oba zbocza sygnału zegarowego do przesyłania danych?

A. SDR
B. DDR
C. SIPP
D. SIMM
Pamięć DDR (Double Data Rate) to nowoczesny standard pamięci RAM, który wykorzystuje zarówno wznoszące, jak i opadające zbocza sygnału zegarowego do przesyłania danych. To oznacza, że w każdej cyklu zegarowym przesyłane są dane dwukrotnie, co znacząco zwiększa przepustowość. DDR jest powszechnie stosowana w komputerach, laptopach oraz urządzeniach mobilnych. Dzięki tej technologii, urządzenia mogą pracować bardziej wydajnie, co jest szczególnie istotne w kontekście intensywnego przetwarzania danych, takiego jak gry komputerowe czy obróbka wideo. W praktyce, wyższa przepustowość pamięci DDR przekłada się na lepsze osiągi systemu, co potwierdzają wyniki benchmarków i testów wydajnościowych. Standardy DDR ewoluowały w czasie, prowadząc do rozwoju kolejnych generacji, takich jak DDR2, DDR3, DDR4 i najnowsza DDR5, które oferują jeszcze wyższe prędkości oraz efektywność energetyczną. W związku z tym, wybór pamięci DDR jest zalecany w kontekście nowoczesnych zastosowań komputerowych.

Pytanie 3

Koprocesor arytmetyczny, który pełni funkcję wykonywania obliczeń na liczbach zmiennoprzecinkowych w mikroprocesorze, został na schemacie oznaczony cyfrą

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 4
C. 3
D. 2
Koprocesor arytmetyczny, czyli FPU (Floating Point Unit), to jeden z ważniejszych elementów nowoczesnych mikroprocesorów. Dzięki niemu można bez problemu wykonywać operacje na liczbach zmiennoprzecinkowych. Jak wiadomo, w architekturze komputerowej FPU zajmuje się bardziej precyzyjnymi obliczeniami, które ALU (Arithmetic Logic Unit) może zrobić, ale nie tak dokładnie. W schemacie znajdziesz go jako cyfrę 4. Przykłady zastosowań? W grach czy programach do analizy danych trzeba mieć dużą dokładność, więc FPU bardzo sobie radzi z takimi rzeczami jak mnożenie czy dzielenie. W inżynierii, na przykład w programach CAD, kluczowe jest modelowanie złożonych struktur, a bez precyzyjnych obliczeń byłoby ciężko. Warto również pamiętać, że koprocesory arytmetyczne muszą spełniać pewne standardy, jak te od IEEE 754, żeby wszystko działało płynnie i niezawodnie. Dzięki nim programiści mogą pisać lepsze i bardziej zaawansowane aplikacje, które w pełni wykorzystują moc dzisiejszych procesorów.

Pytanie 4

Kabel sieciowy z końcówkami RJ45 był testowany za pomocą diodowego urządzenia do sprawdzania okablowania. Na tym urządzeniu diody LED włączały się po kolei, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły jednocześnie na jednostce głównej testera, natomiast nie świeciły na jednostce zdalnej. Jaka była tego przyczyna?

A. Nieciągłość kabla
B. Pary odwrócone
C. Pary skrzyżowane
D. Zwarcie
Pojęcie zwarcia jest często mylone z innymi typami błędów w okablowaniu, co może prowadzić do niepoprawnej diagnostyki. Parowanie odwrócone, czyli niewłaściwe przyporządkowanie przewodów w wtyku, może prowadzić do braku połączenia, ale nie spowoduje sytuacji, w której diody na jednostce głównej świecą się, a na jednostce zdalnej nie. W przypadku par skrzyżowanych, mówimy o sytuacji, w której przewody są połączone w sposób, który eliminuje przesyłanie sygnału; również nie jest to przyczyna błędu w opisywanym teście. Z kolei nieciągłość kabla oznacza, że jeden z przewodów jest uszkodzony lub przerwany; wówczas nie powinny zapalać się diody na żadnej jednostce testera, ponieważ sygnał nie dotarłby do żadnej z nich. W każdej z tych sytuacji nieprawidłowe myślenie prowadzi do nieefektywnej diagnozy problemu. Kluczem do skutecznego rozwiązywania problemów z okablowaniem jest zrozumienie, jak różne rodzaje uszkodzeń wpływają na sygnał. Wiedza ta pomaga nie tylko w diagnostyce, ale także w projektowaniu i instalacji sieci, gdzie przestrzeganie standardów okablowania, takich jak TIA/EIA, może znacznie zredukować ryzyko wystąpienia problemów.

Pytanie 5

Jaki procesor powinien być zastosowany przy składaniu komputera osobistego z płytą główną Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2
B. AMD A8-7600 S.FM2 BOX
C. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem
D. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX
Poprawna odpowiedź to AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem, ponieważ jest to procesor kompatybilny z gniazdem AM3+, które znajduje się na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3. Gniazdo AM3+ obsługuje szereg procesorów z rodziny AMD FX, które oferują wyższą wydajność w porównaniu do procesorów z gniazda FM2. Wybór FX 8300 pozwala na lepsze zarządzanie wieloma wątkami dzięki architekturze, która obsługuje do ośmiu rdzeni, co jest szczególnie cenne w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry czy edycja wideo. Dodatkowo, procesor ten wspiera technologię Turbo Core, co umożliwia dynamiczne zwiększenie częstotliwości taktowania, co przekłada się na lepszą wydajność w zastosowaniach jednowątkowych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą oczekiwać płynniejszej pracy systemu oraz lepszej odpowiedzi w zadaniach, które są intensywne obliczeniowo. Zastosowanie procesora zgodnego z gniazdem AM3+ jest zgodne z najlepszymi praktykami budowy komputera, gdzie kluczowym aspektem jest dobór komponentów zapewniających ich współpracę.

Pytanie 6

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami
B. podłączone do węzła sieci
C. podłączone do jednej magistrali
D. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień
W topologii fizycznej gwiazdy, wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, który pełni rolę koncentratora. Węzeł ten może być przełącznikiem, routerem lub innym urządzeniem sieciowym, które zarządza komunikacją między wszystkimi podłączonymi do niego urządzeniami. Taki model architektoniczny zapewnia dużą elastyczność i łatwość w dodawaniu nowych urządzeń do sieci. W przypadku awarii jednego z podłączonych urządzeń, inne nie są nią dotknięte, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, w którym komputery pracowników są podłączone do centralnego przełącznika, co umożliwia ich komunikację z serwerami, drukarkami czy Internetem. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie topologii gwiazdy jest zgodne ze standardami sieciowymi, ponieważ pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie ruchem sieciowym. Dzięki centralizacji zarządzania, administratorzy sieci mogą szybko identyfikować i rozwiązywać problemy, co jest kluczowe w środowisku o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 7

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 60 zł
B. 30 zł
C. 50 zł
D. 40 zł
Prawidłowe obliczenie kosztów materiałów dla kabli połączeniowych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich składników. W przypadku podanych odpowiedzi, na przykład 30 zł, 40 zł, czy 60 zł, pojawia się problem z oszacowaniem rzeczywistych kosztów zakupu zarówno kabli, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, co oznacza, że dla długości 1,5 m konieczne jest obliczenie odpowiednio 1,5 m x 1 zł = 1,5 zł na jeden kabel. Dodając koszt wtyku, który wynosi 0,5 zł, otrzymujemy całkowity koszt wynoszący 2 zł na jeden kabel. Przy wykonywaniu 20 kabli, łączny koszt musi być wynikiem pomnożenia 2 zł przez 20, co daje 40 zł. Błędne odpowiedzi pojawiają się z powodu nieprawidłowego zrozumienia, jak obliczyć całkowity koszt na podstawie długości kabli oraz liczby wtyków. Wiele osób może błędnie przyjąć, że koszt wtyków lub długości kabli może być pominięty lub źle obliczony, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowej kalkulacji. W praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje sieciowe, kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia powinny być dokładnie przeanalizowane, aby uniknąć niepotrzebnych błędów i zapewnić efektywność budżetu. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów jest kluczowe dla sukcesu projektu, a wiedza na temat cen rynkowych oraz wymagań technicznych stanowi istotny element procesu decyzyjnego.

Pytanie 8

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. laserowych
B. atramentowych
C. przestrzennych
D. igłowych
Pozostałe opcje dotyczą różnych rodzajów drukarek, a to naprawdę ma znaczenie dla ich funkcjonalności i działania. Drukarki igłowe, które kiedyś były na topie, działają zupełnie inaczej – uderzają igłami w papier, całkiem inaczej niż drukarki atramentowe, które używają tuszu. W drukarkach igłowych nie trzeba używać strzykawki ani igły, tylko wymieniają taśmy barwiące. Z kolei drukarki laserowe używają tonera w proszku, który łączy się z papierem pod wpływem wysokiej temperatury. Proces uzupełniania toneru też nie wygląda jak napełnianie tuszem. A drukarki 3D, które są na czasie, tworzą modele 3D z filamentów, a nie tuszem. Często myśli się, że zestaw do atramentowych drukarek można używać w innych typach, co prowadzi do pomyłek przy wyborze akcesoriów i ich konserwacji. Wydaje mi się, że zrozumienie różnych technologii druku i ich właściwości jest kluczowe, żeby móc korzystać ze sprzętu bez problemów.

Pytanie 9

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows wyświetla dane dotyczące wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net file
B. net session
C. net share
D. net print
Polecenie 'net share' w systemie Microsoft Windows jest kluczowym narzędziem do zarządzania zasobami udostępnionymi na komputerze lokalnym. Umożliwia ono wyświetlanie informacji na temat wszystkich folderów i zasobów, które są dostępne dla innych użytkowników w sieci. Dzięki jego zastosowaniu administratorzy mogą szybko sprawdzić, które pliki lub foldery są udostępnione oraz jakie mają ustawienia dostępu. Przykładowo, użytkownik może wpisać 'net share' w wierszu poleceń, aby uzyskać listę aktywnych udostępnień, co jest niezwykle przydatne w środowiskach biurowych, gdzie współdzielenie plików jest powszechną praktyką. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zasobów udostępnionych, aby zapewnić bezpieczeństwo danych, unikając nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co zwiększa efektywność pracy administratorów systemów.

Pytanie 10

Który standard Ethernet określa Gigabit Ethernet dla okablowania UTP?

A. 1000 Base-TX
B. 10 GBase-TX
C. 10 Base-TX
D. 100 GBase-TX
Odpowiedź 1000 Base-TX jest poprawna, ponieważ definiuje standard Gigabit Ethernet dla okablowania UTP (Unshielded Twisted Pair). Standard ten umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s na zasięgu do 100 metrów, co czyni go odpowiednim dla nowoczesnych sieci lokalnych. W praktyce, 1000 Base-TX korzysta z czterech par skręconych przewodów, co pozwala na efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury kablowej, często stosowanej w biurach i domach. Standard ten jest zgodny z kategorią 5e i wyższymi, co zapewnia właściwą jakość sygnału i minimalizację zakłóceń. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest szeroko stosowana w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak przesyłanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy aplikacje w chmurze, gdzie szybki transfer danych jest kluczowy. Zastosowanie standardu 1000 Base-TX w praktyce pozwala na rozwój infrastruktury sieciowej oraz jej przyszłą modernizację.

Pytanie 11

Na ilustracji zaprezentowano schemat działania

Ilustracja do pytania
A. kontrolera USB
B. karty graficznej
C. modemu
D. karty dźwiękowej
Schemat przedstawia strukturę karty dźwiękowej, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnałów audio w komputerze. Na schemacie widać kluczowe elementy, takie jak DSP (Digital Signal Processor), który jest sercem karty dźwiękowej i odpowiada za cyfrowe przetwarzanie dźwięku. Elementy takie jak A/C i C/A to konwertery analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, które umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe oraz odwrotnie, co jest niezbędne do współpracy z urządzeniami zewnętrznymi jak mikrofony i głośniki. W tabeli fali (Wave Table) znajdują się próbki dźwięku, które pozwalają na generowanie realistycznych brzmień instrumentów muzycznych. System FM służy do syntezy dźwięku poprzez modulację częstotliwości, co było popularne w kartach dźwiękowych poprzednich generacji. Slot ISA wskazuje na sposób podłączenia karty do płyty głównej komputera. Praktyczne zastosowanie kart dźwiękowych obejmuje odtwarzanie muzyki, efekty dźwiękowe w grach oraz profesjonalną obróbkę dźwięku w studiach nagrań. Zgodnie ze standardami branżowymi, nowoczesne karty dźwiękowe oferują wysoką jakość dźwięku i dodatkowe funkcje jak wsparcie dla dźwięku przestrzennego i zaawansowane efekty akustyczne.

Pytanie 12

Według normy PN-EN 50174 maksymalny rozplot kabla UTP powinien wynosić nie więcej niż

A. 13 mm
B. 30 mm
C. 10 mm
D. 20 mm
Odpowiedź 13 mm jest zgodna z normą PN-EN 50174, która reguluje zasady instalacji kabli w sieciach teleinformatycznych. Rozplot kabla UTP (Unshielded Twisted Pair) nie powinien przekraczać 13 mm, aby zapewnić optymalne działanie i minimalizować zakłócenia sygnału. Przekroczenie tego limitu może prowadzić do degradacji jakości sygnału oraz zwiększenia podatności na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce, przestrzeganie tego standardu jest kluczowe, szczególnie w środowiskach o dużym zagęszczeniu urządzeń sieciowych. Na przykład, w biurach, gdzie wiele kabli przebiega w niewielkich przestrzeniach, ważne jest, aby uniknąć nadmiernego rozplotu, co może skutkować problemami z transmisją danych. Dobrze zainstalowany kabel UTP, z odpowiednim rozplotem, może zminimalizować straty sygnału i zapewnić niezawodność połączeń, co jest kluczowe dla wydajności sieci oraz zadowolenia użytkowników.

Pytanie 13

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

Ilustracja do pytania
A. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków
B. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć
C. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono
D. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera
Nie wszystkie wymienione funkcje mają związek z rzeczywistym zastosowaniem transformatorów Tr1 i Tr2 na kartach sieciowych Ethernet. Funkcje takie jak szyfrowanie i deszyfrowanie danych są realizowane na poziomie protokołów sieciowych i specjalistycznych układów scalonych, które odpowiadają za bezpieczeństwo przesyłania danych. Transformator Ethernet nie ma bezpośredniego wpływu na szyfrowanie danych, ponieważ jego główną rolą jest izolacja galwaniczna. Sygnalizacja dźwiękowa nie jest typową funkcjonalnością kart sieciowych Ethernet, zwłaszcza w kontekście transformatorów, które są pasywnymi komponentami elektronicznymi i nie mają możliwości generowania dźwięku. Takie funkcje mogą być realizowane przez oprogramowanie lub dodatkowe moduły akustyczne, ale nie przez same transformatory. Z kolei sygnalizacja świetlna używana jest często do wskazywania stanu połączenia sieciowego i jego prędkości, ale odbywa się to poprzez diody LED kontrolowane przez inny układ scalony, a nie przez transformatory. Typowe błędy myślowe związane z tymi funkcjami wynikają z przypisywania pasywnym komponentom elektronicznym aktywnych ról, które wymagają przetwarzania sygnałów w sposób nienależący do ich specyfikacji technicznej. Transformator Ethernet jest fundamentalnym elementem zapewniającym bezpieczeństwo sprzętowe i ochronę przed zakłóceniami, a jego rola w układach sieciowych sprowadza się do realizacji izolacji galwanicznej zgodnie ze standardami takimi jak IEEE 802.3, co nie obejmuje funkcji aktywnego monitorowania działania karty sieciowej.

Pytanie 14

Ile adresów można przypisać urządzeniom działającym w sieci o adresie IP 192.168.20.0/26?

A. 4
B. 62
C. 126
D. 30
Odpowiedź 62 jest poprawna, ponieważ w sieci o adresie IP 192.168.20.0/26 stosujemy maskę podsieci, która pozwala na przydzielenie 64 adresów, co wynika z obliczeń 2^(32-26) = 2^6 = 64. Z tego 64 adresy musimy odjąć 2: jeden dla adresu sieci (192.168.20.0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (192.168.20.63). Zatem liczba dostępnych adresów do przydzielenia urządzeniom wynosi 64 - 2 = 62. Przykładowo, w typowych zastosowaniach domowych lub małych biur, taka liczba dostępnych adresów IP może być wystarczająca do obsługi wszystkich urządzeń, takich jak komputery, smartfony, drukarki czy inne urządzenia IoT. W praktyce, przydzielanie adresów IP w taki sposób jest zgodne z zaleceniami standardów takich jak RFC 1918, które definiują prywatne adresy IP. To podejście zapewnia efektywne zarządzanie przestrzenią adresową w lokalnych sieciach.

Pytanie 15

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. EIGRP
B. IS - IS
C. BGP
D. RIPng
IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół zaprojektowany głównie dla routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Działa na poziomie warstwy 2 oraz 3 modelu OSI, jednak jego zastosowanie ogranicza się do sieci lokalnych, a nie do komunikacji pomiędzy różnymi dostawcami usług internetowych. W przeciwieństwie do BGP, IS-IS nie obsługuje routing między różnymi systemami autonomicznymi, co sprawia, że nie jest odpowiedni jako protokół bramy zewnętrznej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół opracowany przez firmę Cisco, który również koncentruje się na routingu wewnętrznym i wspiera zarówno protokoły klasyczne jak i oparty na metrykach. Jednak EIGRP nie jest standardem otwartym i nie jest powszechnie stosowane w sieciach, gdzie wymagana jest współpraca z różnymi dostawcami. RIPng (Routing Information Protocol next generation) jest protokołem używanym w sieciach IPv6, ale podobnie jak EIGRP, jego zastosowanie jest ograniczone do routingu wewnętrznego i nie obsługuje komunikacji między systemami autonomicznymi. Typowe błędy w rozumieniu tych protokołów polegają na myleniu ich zastosowań w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że BGP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie do poprawnej wymiany informacji między różnymi ISP, co czyni go niezbędnym dla funkcjonowania globalnego internetu.

Pytanie 16

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. centralnym punktem sieci
B. gniazdem abonenckim
C. centralnym punktem dystrybucji
D. budynkowym punktem dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 17

Osoba korzystająca z komputera, która testuje łączność sieciową używając polecenia ping, uzyskała wynik przedstawiony na rysunku. Jakie może być źródło braku reakcji serwera przy pierwszej próbie, zakładając, że adres domeny wp.pl to 212.77.100.101?

C:\Users\Komputer 2>ping wp.pl
Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta wp.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę.
C:\Users\Komputer 2>ping 212.77.100.101

Badanie 212.77.100.101 z 32 bajtami danych:
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248

Statystyka badania ping dla 212.77.100.101:
    Pakiety: Wysłane = 4, Odebrane = 4, Utracone = 0 (0% straty).
Szacunkowy czas błądzenia pakietów w milisekundach:
    Minimum = 28 ms, Maksimum = 28 ms, Czas średni = 28 ms

A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej.
B. Nieustawiony adres domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej.
C. Nieobecność adresów serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej
D. Brak przypisanego serwerowi DHCP adresu karty sieciowej.
Jak widać, brak serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej sprawił, że komputer nie mógł pingować domeny. DNS, czyli Domain Name System, to coś w stylu tłumacza dla internetu - zamienia nazwy domen na adresy IP. Jak go nie skonfigurujesz, to komputer nie wie, gdzie ma szukać, co kończy się błędem. W drugim przypadku, gdy podałeś adres IP bezpośrednio, komunikacja poszła gładko, bo ominąłeś ten cały proces rozpoznawania. Prawidłowe ustawienie DNS to klucz do sprawnego korzystania z internetu. Lepiej korzystać z zaufanych serwerów DNS od operatorów albo publicznych, jak Google DNS (8.8.8.8), bo zapewniają one lepszą szybkość i stabilność. Pamiętaj, że dobra konfiguracja DNS to nie tylko kwestia wydajności, ale też bezpieczeństwa sieci, żeby uniknąć opóźnień i problemów z dostępem do stron, co jest całkiem ważne, szczególnie w biznesie.

Pytanie 18

Jak określa się atak w sieci lokalnej, który polega na usiłowaniu podszycia się pod inną osobę?

A. Spoofing
B. Phishing
C. Flood ping
D. DDoS
Phishing to taki sposób oszustwa w internecie, gdzie ktoś podszywa się pod zaufaną instytucję, żeby wyciągnąć od ludzi ważne dane, jak hasła czy dane osobowe. Choć w pytaniu mówimy o ataku w sieci lokalnej, to warto pamiętać, że phishing może też występować w takich okolicznościach. Przykładem może być e-mail, który wygląda, jakby przyszedł od banku, i zachęca do kliknięcia w link do fikcyjnej strony logowania. Żeby bronić się przed phishingiem, najlepiej jest edukować ludzi na temat rozpoznawania podejrzanych wiadomości oraz stosować filtry antyspamowe. Fajnie też mieć wieloskładnikowe uwierzytelnianie. Jeśli mówimy o branżowych standardach, firmy powinny trzymać się norm, jak NIST Cybersecurity Framework, co pomaga lepiej zarządzać ryzykiem związanym z cyberbezpieczeństwem.

Pytanie 19

Urządzenie pokazane na grafice służy do

Ilustracja do pytania
A. ochrony przed nieautoryzowanym dostępem z sieci
B. konwersji transmisji sygnału z użyciem kabla światłowodowego na skrętkę
C. wzmocnienia sygnału
D. separacji sygnału
Urządzenie przedstawione na rysunku to konwerter mediów, który zamienia transmisję sygnału światłowodowego na skrętkę miedzianą. Jest to istotny element infrastruktury sieciowej, umożliwiający integrację sieci światłowodowych z tradycyjnymi sieciami Ethernet, które wykorzystują kable miedziane. Konwertery mediów są niezbędne w sytuacjach, gdy konieczne jest pokonanie dużych odległości, na które światłowody są lepiej przystosowane ze względu na mniejsze straty sygnału i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce konwertery mediów znajdują zastosowanie w centrach danych, kampusach uniwersyteckich czy dużych przedsiębiorstwach, gdzie różne segmenty sieci muszą zostać połączone. W standardach branżowych, takich jak IEEE 802.3, konwertery mediów odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu kompatybilności między różnymi mediami transmisyjnymi. Działają zgodnie z zasadą transparentności protokołów, co oznacza, że przejście między światłowodem a skrętką nie wpływa na działanie wyższych warstw modelu OSI. Dzięki temu sieci mogą być bardziej elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijających się środowiskach IT.

Pytanie 20

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. formatu pliku źródłowego
B. rozdzielczości
C. rozmiaru skanowanego dokumentu
D. wielkości wydruku
Poprawa jakości skanowania poprzez zwiększenie rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który wpływa na szczegółowość obrazu. Rozdzielczość skanera, mierzona w dpi (dots per inch), określa, ile punktów obrazu jest rejestrowanych na cal. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie większej ilości detali, co jest szczególnie istotne przy skanowaniu dokumentów tekstowych, grafik czy zdjęć. Na przykład, dla dokumentów tekstowych zaleca się ustawienie rozdzielczości na co najmniej 300 dpi, aby zapewnić czytelność i dokładność. Dla zdjęć lub materiałów graficznych warto rozważyć jeszcze wyższą rozdzielczość, na przykład 600 dpi lub więcej. Dobrą praktyką jest również przemyślenie wyboru rozdzielczości w kontekście przechowywania i edytowania obrazów; wyższa rozdzielczość generuje większe pliki, co może być problematyczne przy dużych ilościach danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości obrazu w procesach druku i reprodukcji, co czyni umiejętność dostosowywania rozdzielczości niezbędną w pracy z dokumentami cyfrowymi.

Pytanie 21

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4
B. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4
C. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4
D. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4
Analizując niepoprawne odpowiedzi, konieczne jest zrozumienie, że każda z nich bazuje na błędnym podejściu do struktury adresów IPv4 oraz ich maskowania. Zaczynając od pierwszej propozycji, koncentruje się ona na liczbie bitów o wartości 0 w dwóch pierwszych oktetach, co jest mylące, gdyż istotne jest liczenie bitów z wartościami 1 w masce, a nie 0 w adresie. W przypadku drugiej odpowiedzi, odniesienie do trzech pierwszych oktetów nie ma sensu w kontekście ustalania prefiksu, ponieważ w praktyce maska definiuje, które bity są istotne dla określenia adresu sieci, a nie sposób zliczania zer w adresie. Ostatnia z propozycji sugeruje, że długość prefiksu można określić przez liczbę bitów mających wartość 1 w części hosta adresu, co jest fundamentalnie błędne, ponieważ prefiks powinien odnosić się do części sieciowej, a nie hosta. Tego typu błędne rozumienie prowadzi do nieefektywnej segmentacji sieci, co może skutkować problemami z routowaniem i bezpieczeństwem. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na właściwym obliczaniu długości prefiksu w kontekście maski podsieci, co jest podstawą prawidłowego zarządzania adresacją w sieciach IP.

Pytanie 22

Protokołem umożliwiającym dostęp do sieci pakietowej o prędkości nieprzekraczającej 2 Mbit/s jest protokół

A. ATM
B. X.25
C. VDSL
D. Frame Relay
Protokół ATM (Asynchronous Transfer Mode) jest zaprojektowany do przesyłania danych z dużą prędkością, znacznie przekraczającą 2 Mbit/s. ATM jest technologią, która wykorzystuje komórki o stałej długości, co pozwala na obsługę różnych typów danych, takich jak głos, wideo czy transmisje danych. W przeciwieństwie do X.25, ATM jest bardziej skomplikowanym protokołem i jest używany w aplikacjach wymagających wysokiej przepustowości oraz niskich opóźnień. VDSL (Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line) to technologia DSL, która umożliwia transmisję danych z prędkościami dochodzącymi do 52 Mbit/s, również znacznie przekraczającymi 2 Mbit/s. VDSL jest często stosowany w dostępie do internetu szerokopasmowego i pozwala na jednoczesne przesyłanie danych, głosu i wideo. Frame Relay to kolejny protokół komunikacyjny, który również obsługuje wyższe prędkości i jest używany w sieciach WAN. Przy wyborze właściwego protokołu należy kierować się wymaganiami aplikacji oraz środowiskiem, w którym będą one funkcjonować. Często popełnianym błędem jest mylenie protokołów w zależności od ich zastosowania w danym kontekście; jednakże należy pamiętać, że każdy protokół ma swoje specyfikacje oraz ograniczenia, które mogą wpływać na jego wykorzystanie w praktyce.

Pytanie 23

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server, można wprowadzić zastrzeżenia dla adresów, które będą definiować

A. konkretne adresy IP przypisane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC
B. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich zatwierdzeniu
C. adresy początkowy i końcowy puli serwera DHCP
D. adresy MAC, które nie zostaną przypisane w obrębie zakresu DHCP
Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to sposób na przypisywanie konkretnych adresów IP do urządzeń, a robi się to na podstawie adresów MAC, które są unikalne dla każdego urządzenia. To jest ważne, bo dzięki temu administratorzy mogą mieć pewność, że na przykład drukarki czy serwery zawsze dostają ten sam adres IP. To może być kluczowe w pracy, bo jak coś często używasz, to lepiej, żeby to zawsze działało na tym samym adresie. Żeby dodać takie zastrzeżenie, administrator musi wprowadzić w konsoli MAC urządzenia i adres IP, który ma być przypisany. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo zmniejsza ryzyko konfliktów IP i ułatwia zarządzanie siecią. Ważne standardy, jak RFC 2131, określają, jak działa DHCP, a zastrzeżenia adresów to jedna z najlepszych metod na efektywne wykorzystanie tego protokołu.

Pytanie 24

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. MOLP
B. OEM
C. GNU GPL
D. OLP
GNU GPL to jedna z popularniejszych licencji open source, która daje szansę każdemu na dostęp do kodu źródłowego oprogramowania. Dzięki temu można go analizować, zmieniać i dzielić się nim z innymi. To fajne, bo sprzyja współpracy i innowacjom wśród programistów. Przykładowo, Linux, który jest rozwijany przez wielu ludzi, korzysta z tej licencji. Z mojego doświadczenia, korzystanie z GNU GPL to krok w dobrym kierunku, bo to pozwala na większą transparentność i tworzenie lepszego oprogramowania, które odpowiada na potrzeby użytkowników. W ogóle, takie licencje są bardzo ważne w ruchu open source, bo dostępność kodu to klucz do rozwoju technologii i współpracy w IT.

Pytanie 25

Na zdjęciu przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. taśmę barwiącą
B. tusz
C. kartridż
D. toner
Tusz jest płynną substancją stosowaną głównie w drukarkach atramentowych gdzie dysze nanoszą go na papier w postaci mikroskopijnych kropli. W odróżnieniu od taśmy barwiącej tusz nie wymaga mechanicznego uderzania w papier i jest stosowany w urządzeniach które wymagają wysokiej jakości kolorowych druków. Z kolei toner to suche sproszkowane pigmenty używane w drukarkach laserowych które są przenoszone na papier za pomocą elektrostatycznego ładunku a następnie utrwalane przez rolki grzewcze. Toner cechuje się wysoką precyzją i jest idealny do druku dużych nakładów czarno-białych dokumentów. Kartridż w kontekście drukarek najczęściej odnosi się do pojemnika na tusz lub toner ale nie jest to odpowiednie określenie dla taśm barwiących które mają inną konstrukcję i zastosowanie. Typowym błędem jest mylenie tych komponentów ze względu na podobieństwo ich nazewnictwa i funkcji jako materiałów eksploatacyjnych. Wybór niewłaściwego elementu eksploatacyjnego może prowadzić do nieprawidłowego działania urządzenia i obniżenia jakości drukowanych materiałów. Ważne jest zrozumienie różnic w technologii druku aby prawidłowo identyfikować i stosować odpowiednie materiały.

Pytanie 26

Zestaw narzędzi do instalacji okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci komputerowej powinien obejmować:

A. komplet wkrętaków, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania, lutownicę
B. narzędzie uderzeniowe, nóż monterski, spawarkę światłowodową, tester okablowania
C. zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania
D. ściągacz izolacji, zaciskarkę złączy modularnych, nóż monterski, miernik uniwersalny
Zestaw narzędzi do montażu okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci lokalnej powinien obowiązkowo zawierać zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe oraz tester okablowania. Zaciskarka służy do precyzyjnego zakładania złączy RJ-45 na końcach przewodów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Użycie ściągacza izolacji pozwala na bezpieczne usunięcie izolacji z przewodów bez ich uszkodzenia, co jest niezbędne przed ich zaciśnięciem. Narzędzie uderzeniowe jest używane do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdkach, co jest częścią standardowego procesu instalacji. Tester okablowania umożliwia sprawdzenie poprawności połączeń, co zapewnia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami technicznymi. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w każdym projekcie związanym z montażem sieci lokalnych. Na przykład, w przypadku sieci biurowej, prawidłowe zakończenie przewodów może zapobiec problemom z transmisją danych i zakłóceniami sygnału.

Pytanie 27

Interfejs SATA 2 (3 Gb/s) gwarantuje prędkość transferu

A. 150 MB/s
B. 750 MB/s
C. 375 MB/s
D. 300 MB/s
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania przepustowości interfejsu SATA 2. Odpowiedź sugerująca 150 MB/s jest znacząco zaniżona, co może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub zrozumienia maksymalnej przepustowości. W przypadku SATA 2, teoretyczna maksymalna przepustowość wynosi 3 Gb/s, co przekłada się na 375 MB/s, a nie 150 MB/s. Odpowiedź 300 MB/s również jest błędna, ponieważ sugeruje, że istnieje limit wydajności pomiędzy 150 MB/s a 375 MB/s, co jest mylne. Przepustowość SATA 2 wynika z zastosowania technologii, która umożliwia transmitowanie danych w większych blokach, a także z zastosowania zaawansowanych protokołów przesyłania danych. Wreszcie odpowiedź 750 MB/s jest niepoprawna, ponieważ odnosi się do standardu SATA III, który podwaja przepustowość w porównaniu do SATA II. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą obejmować pomylenie wersji interfejsu oraz niewłaściwe przeliczenie jednostek, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia specyfikacji technicznych urządzeń oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 28

Do czego służy polecenie 'ping' w systemie operacyjnym?

A. Do sprawdzenia dostępności hosta w sieci
B. Do kopiowania plików między folderami
C. Do formatowania dysku twardego
D. Do instalacji nowych sterowników
Polecenie 'ping' jest jednym z podstawowych narzędzi sieciowych, które służy do diagnozowania połączeń sieciowych. Jego głównym zadaniem jest sprawdzenie, czy dany host w sieci jest dostępny i jak długo trwa przesyłanie pakietów do niego. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do celu i oczekiwania na odpowiedź. Jeśli host jest dostępny, otrzymamy odpowiedź, co świadczy o poprawnym połączeniu. Ping jest niezwykle przydatny w administracji sieciowej, ponieważ pozwala szybko zweryfikować problemy z łącznością, takie jak brak połączenia z serwerem lub opóźnienia w sieci. Dzięki niemu administratorzy mogą także monitorować stabilność łącza oraz identyfikować potencjalne problemy z wydajnością. W praktyce, polecenie 'ping' jest często pierwszym krokiem w diagnozowaniu problemów sieciowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w codziennej pracy z sieciami komputerowymi.

Pytanie 29

Na ilustracji zaprezentowano

Ilustracja do pytania
A. tester płyt głównych
B. sondę logiczną
C. impulsator
D. czujnik temperatury
Impulsator, znany również jako enkoder, jest urządzeniem służącym do konwersji ruchu mechanicznego na sygnały elektryczne, zazwyczaj wykorzystywanym w automatyce przemysłowej do monitorowania i kontroli pozycji oraz prędkości obrotowej maszyn. Sonda logiczna to narzędzie używane do testowania i diagnozowania obwodów cyfrowych poprzez wskazywanie stanów logicznych (wysoki, niski lub przejście) na wyjściach układów logicznych. Jest nieodzowna w procesie analizowania sekwencji logicznych oraz weryfikacji poprawności działania układów cyfrowych. Czujnik temperatury to urządzenie służące do pomiaru temperatury, szeroko stosowane w różnych aplikacjach od przemysłowych po domowe. Może korzystać z różnych technologii pomiarowych, takich jak termopary, termistory czy czujniki półprzewodnikowe, aby dostarczać precyzyjnych odczytów temperatury. Podczas gdy każdy z tych komponentów odgrywa istotną rolę w swoich odpowiednich dziedzinach, żaden z nich nie jest związany z diagnozowaniem problemów na poziomie płyty głównej komputera, co jest zadaniem testera płyt głównych. Błędnym podejściem jest zakładanie, że powyższe urządzenia mogą pełnić funkcję testera płyt głównych, ponieważ każda z tych technologii służy zupełnie innym celom i wymaga innego zakresu wiedzy do ich efektywnego zastosowania. Kluczowe jest rozróżnienie między narzędziami diagnostycznymi a innymi urządzeniami pomiarowymi czy kontrolnymi oraz zrozumienie, że testery płyt głównych są specjalistycznym rozwiązaniem dedykowanym wyłącznie do analizy problemów sprzętowych na poziomie BIOS i POST w komputerach PC.

Pytanie 30

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń (command) w serwerze FTP

A. 21
B. 20
C. 25
D. 110
Domyślny port do przekazywania poleceń serwera FTP to port 21. Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest używany do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Port 21 jest standardowym portem komunikacyjnym, który jest zarezerwowany przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority) dla zdalnego dostępu do serwerów FTP. W praktyce, kiedy klient FTP łączy się z serwerem, używa portu 21 do wysyłania poleceń, takich jak logowanie, nawigacja po katalogach czy zlecanie transferu plików. Warto zauważyć, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, może odbywać się także dodatkowy transfer danych, który zazwyczaj korzysta z portu 20. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa oraz zastosowań w sieciach, gdzie administracja musi zarządzać dostępem do tych portów poprzez odpowiednie reguły zapory sieciowej. Dobrą praktyką jest również stosowanie zabezpieczonej wersji protokołu FTP, czyli FTPS lub SFTP, które dodają warstwę szyfrowania do tradycyjnych operacji FTP, czyniąc przesyłanie danych bardziej bezpiecznym.

Pytanie 31

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DNS
B. DHCP
C. HTTP
D. FTP
Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół odpowiada za dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie innych parametrów sieciowych hostów w sieciach IP. Kiedy urządzenie, takie jak komputer czy smartfon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, które jest odbierane przez serwer DHCP. Serwer ten następnie przypisuje adres IP na podstawie unikalnego adresu MAC karty sieciowej. Przykładowo, w biurze z setkami urządzeń, DHCP automatyzuje proces konfiguracji, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP. Zgodnie ze standardami branżowymi, DHCP może także dostarczać informacje o bramach, serwerach DNS i innych parametrach, co czyni go kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach. Jego stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne i efektywne zarządzanie adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach.

Pytanie 32

Program df pracujący w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. nazwa aktualnego katalogu
B. tekstu odpowiadającego wzorcowi
C. zawartości ukrytego folderu
D. informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej
Polecenie df, które jest powszechnie używane w systemach operacyjnych z rodziny Linux, jest narzędziem służącym do wyświetlania informacji o dostępnej i używanej przestrzeni dyskowej na zamontowanych systemach plików. Dzięki temu administratorzy mogą szybko ocenić, ile miejsca jest zajęte, a ile dostępne na poszczególnych partycjach. Na przykład, użycie polecenia 'df -h' pozwala na prezentację tych danych w formacie czytelnym dla człowieka, co oznacza, że wartości będą przedstawione w jednostkach KB, MB lub GB. To jest szczególnie użyteczne w kontekście monitorowania zasobów systemowych w serwerach i stacjach roboczych, gdzie zarządzanie przestrzenią dyskową jest kluczowe dla zapewnienia płynności działania systemu. Dodatkowo, narzędzie to wspiera zarządzanie przestrzenią dyskową zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, umożliwiając wczesne wykrywanie problemów związanych z niewystarczającą ilością miejsca, co może prowadzić do awarii aplikacji lub całego systemu.

Pytanie 33

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Serwerem przekierowań
B. Serwerem rejestracji SIP
C. Terminalem końcowym
D. Serwerem Proxy SIP
Telefon IP jest klasyfikowany jako terminal końcowy w architekturze protokołu SIP (Session Initiation Protocol). Terminal końcowy to urządzenie, które umożliwia użytkownikom inicjowanie i odbieranie połączeń głosowych oraz multimedialnych w sieciach opartych na protokole SIP. W praktyce oznacza to, że telefon IP działa bezpośrednio jako końcowy punkt komunikacyjny, umożliwiając użytkownikowi dzwonienie, odbieranie połączeń oraz korzystanie z dodatkowych funkcji, takich jak przekazywanie głosu, wideokonferencje czy przesyłanie wiadomości. W architekturze SIP, telefony IP rejestrują się na serwerze rejestracji SIP, co pozwala na zarządzanie ich dostępnością i lokalizacją w sieci. Warto również zauważyć, że w obiegu informacji telefon IP może korzystać z różnych kodeków audio, co wpływa na jakość dźwięku oraz efektywność pasma. Zgodność z protokołem SIP i jego standardami zapewnia interoperacyjność różnych urządzeń i aplikacji, co jest kluczowe w dzisiejszych złożonych środowiskach komunikacyjnych.

Pytanie 34

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. diskpart
B. gparted
C. cipher
D. bcdedit
Odpowiedzi takie jak 'gparted', 'bcdedit' czy 'cipher' są niepoprawne w kontekście pytania o narzędzie do konwersji tablicy partycji z GPT na MBR. 'Gparted' jest programem działającym w systemach Linux, który jest odpowiedzialny za zarządzanie partycjami, ale nie jest dostępny jako natywne narzędzie w systemie Windows i nie ma możliwości użycia go w wierszu poleceń Windows. 'Bcdedit' to narzędzie do zarządzania ustawieniami rozruchowymi systemu Windows, co również nie ma związku z konwersją partycji. 'Cipher' z kolei jest narzędziem do zarządzania szyfrowaniem plików i folderów na dyskach NTFS, nie oferującym zatem funkcji konwersji tablicy partycji. Pojawianie się takich nieporozumień często wynika z braku zrozumienia różnicy między zarządzaniem partycjami a zarządzaniem rozruchem lub szyfrowaniem. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, sądząc, że każde z nich ma możliwość konwersji struktury partycji, co jest błędnym założeniem. Właściwe narzędzia do zarządzania partycjami powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć niepotrzebnych problemów oraz potencjalnej utraty danych.

Pytanie 35

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer są definiowane przez to, że

A. wszystkie komputery w sieci są sobie równe
B. wszystkie komputery klienckie mają możliwość korzystania z zasobów innych komputerów
C. żaden komputer nie ma dominującej roli wobec innych
D. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia swoje zasoby w sieci
W architekturze sieci lokalnych istnieją różne modele organizacyjne, a jednomyślne traktowanie wszystkich komputerów jako równoprawnych nie jest adekwatne do opisu struktury klient-serwer. W modelu peer-to-peer, który jest alternatywą dla architektury klient-serwer, każdy komputer pełni zarówno rolę klienta, jak i serwera, co prowadzi do sytuacji, w której żaden z komputerów nie ma nadrzędnej pozycji. To podejście może być odpowiednie w małych i prostych sieciach, jednak nie sprawdza się w bardziej złożonych środowiskach, gdzie hierarchia i kontrola dostępu są kluczowe. Użytkownicy często mylą te dwa modele, co prowadzi do błędnego przekonania, że każda sieć oparta na współpracy pomiędzy komputerami jest siecią typu klient-serwer. Dodatkowo, stwierdzenie o ogólnym dostępie klientów do zasobów innych komputerów w sieci nie odnosi się do modelu klient-serwer, ponieważ w tym przypadku dostęp do zasobów jest ściśle regulowany przez serwer. Oznacza to, że klienci nie mają swobodnego dostępu do wszystkich zasobów, co jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych w sieci. Również rozważając kwestie wydajności, architektura klient-serwer jest zaprojektowana tak, aby centralizować zarządzanie i optymalizować wykorzystanie zasobów, co nie jest charakterystyczne dla sieci peer-to-peer, gdzie każdy komputer jest równorzędny i może prowadzić do większego rozproszenia obciążenia. Tego rodzaju nieporozumienia mogą skutkować niewłaściwym projektowaniem i zarządzaniem sieciami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów z wydajnością i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 36

Użytkownik systemu Windows napotyka komunikaty o zbyt małej ilości pamięci wirtualnej. W jaki sposób można rozwiązać ten problem?

A. dołożenie dodatkowej pamięci cache procesora
B. dołożenie dodatkowego dysku
C. zwiększenie pamięci RAM
D. zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys
Zamontowanie dodatkowej pamięci cache procesora nie rozwiązuje problemu z pamięcią wirtualną, ponieważ pamięć cache działa na zupełnie innym poziomie. Cache procesora jest pamięcią o wysokiej prędkości, która służy do tymczasowego przechowywania danych, które są często używane przez procesor, co przyspiesza ich przetwarzanie. Jednakże, zwiększenie pamięci cache nie wpływa na ogólną wydajność systemu w kontekście pamięci wirtualnej, gdyż ta ostatnia jest wykorzystywana głównie do zarządzania przestrzenią pamięci RAM i przechowywaniem danych, które nie mieszczą się w pamięci głównej. Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys może chwilowo pomóc w rozwiązaniu problemów z pamięcią wirtualną, ale nie eliminuje podstawowej przyczyny problemu, jaką jest niewystarczająca ilość pamięci RAM. Montowanie dodatkowego dysku twardego także nie jest skutecznym rozwiązaniem w kontekście pamięci wirtualnej, ponieważ głównie służy do przechowywania danych, a nie poprawy wydajności pamięci operacyjnej. Typowym błędem jest myślenie, że zwiększenie pamięci podręcznej lub przestrzeni dyskowej bezpośrednio poprawi wydajność systemu. W rzeczywistości kluczowym aspektem jest zapewnienie odpowiedniej ilości pamięci RAM, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi optymalizacji systemów operacyjnych. Stąd, aby skutecznie radzić sobie z problemami z pamięcią wirtualną, należy skupić się na zwiększeniu pamięci RAM, co jest najbardziej efektywnym podejściem w kontekście poprawy wydajności systemu.

Pytanie 37

Jakim materiałem eksploatacyjnym posługuje się kolorowa drukarka laserowa?

A. kartridż z tonerem
B. podajnik papieru
C. pamięć wydruku
D. przetwornik CMOS
Kartridż z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w kolorowych drukarkach laserowych. Toner, który jest w postaci proszku, zawiera specjalnie dobrane pigmenty oraz substancje chemiczne umożliwiające tworzenie wysokiej jakości wydruków kolorowych. Proces druku polega na naładowaniu elektrycznym bębna drukującego, który następnie przyciąga toner w odpowiednich miejscach, tworząc obraz, który jest przenoszony na papier. Korzystanie z kartridży z tonerem zapewnia nie tylko wysoką jakość wydruku, ale również efektywność operacyjną, ponieważ toner zużywa się w zależności od liczby wydrukowanych stron oraz ich skomplikowania. W praktyce, odpowiedni dobór tonerów i kartridży do danej drukarki ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia optymalnej jakości druku oraz zredukowania problemów z zatykać się drukarki. Warto również dodać, że stosowanie oryginalnych kartridży, zgodnych z zaleceniami producenta, jest zgodne z normami ISO 9001, co gwarantuje ich wysoką jakość i niezawodność.

Pytanie 38

Aby zapewnić użytkownikom Active Directory możliwość logowania oraz dostęp do zasobów tej usługi w sytuacji awarii kontrolera domeny, co należy zrobić?

A. udostępnić wszystkim użytkownikom kontakt do Help Desk
B. przenieść wszystkich użytkowników do grupy administratorzy
C. skopiować wszystkie zasoby sieci na każdy komputer w domenie
D. zainstalować drugi kontroler domeny
Zainstalowanie drugiego kontrolera domeny jest kluczową praktyką w zapewnieniu ciągłości działania systemu Active Directory. Kontrolery domeny pełnią rolę centralnych punktów autoryzacji i zarządzania użytkownikami oraz zasobami w sieci. W przypadku awarii jednego z kontrolerów, drugi może przejąć jego funkcje, co minimalizuje ryzyko przestoju i zapewnia nieprzerwaną dostępność usług dla użytkowników. Implementacja co najmniej dwóch kontrolerów domeny jest zgodna z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania infrastrukturą IT oraz zapewnia dodatkowe zabezpieczenia przed utratą danych. Przykładem może być sytuacja, w której jeden kontroler ulega uszkodzeniu z powodu awarii sprzętowej lub problemów z oprogramowaniem. Drugi kontroler przejmuje automatycznie jego funkcje, co pozwala użytkownikom na dalsze logowanie się i dostęp do zasobów bez zakłóceń. Warto również zainwestować w replikację między kontrolerami, co pozwala na aktualizację informacji o użytkownikach i grupach w czasie rzeczywistym, zwiększając odporność infrastruktury na awarie.

Pytanie 39

Który z poniższych programów służy do tworzenia kopii zapasowych systemu w systemie Windows?

A. Disk Cleanup
B. Task Manager
C. Device Manager
D. Windows Backup
Windows Backup to narzędzie systemowe w systemach Windows, które służy do tworzenia kopii zapasowych danych oraz całego systemu. Jest to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem danych, szczególnie w środowiskach produkcyjnych czy biurowych, gdzie utrata danych może prowadzić do poważnych konsekwencji biznesowych. Windows Backup pozwala na tworzenie kopii zapasowych zarówno plików użytkownika, jak i ustawień systemowych. Umożliwia także przywracanie systemu do wcześniejszego stanu w przypadku awarii. Dobre praktyki IT sugerują regularne wykonywanie kopii zapasowych, aby minimalizować ryzyko utraty danych. Windows Backup jest zintegrowany z systemem i pozwala na automatyzację tego procesu, co jest niezwykle wygodne, ponieważ nie wymaga od użytkownika ręcznej ingerencji. W ramach Windows Backup można skonfigurować harmonogramy tworzenia kopii, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce, korzystanie z tego narzędzia jest standardem w administracji systemami komputerowymi, co czyni je niezastąpionym w wielu scenariuszach zawodowych.

Pytanie 40

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego
B. odświeżania zawartości aktualnego okna
C. otwierania okna wyszukiwania
D. kopiowania
Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.