Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 22:57
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 23:00

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie jest podstawowe działanie w ochronie miejsca zdarzenia?

A. Usunięcie niebezpiecznych przedmiotów z otoczenia
B. Zastosowanie sterylnych materiałów opatrunkowych
C. Zagwarantowanie odpowiedniego oświetlenia
D. Zagwarantowanie stabilności ciała rannego
Z mojego doświadczenia, usunięcie niebezpiecznych rzeczy z miejsca, gdzie doszło do wypadku, to naprawdę kluczowa sprawa. Dzięki temu zmniejszamy szanse na dodatkowe obrażenia i możemy lepiej pomóc poszkodowanemu, nie narażając siebie na ryzyko. Na przykład, warto odsunąć ostre narzędzia, wyłączyć działające maszyny czy podnieść ciężkie przedmioty, które mogłyby kogoś zranić. Takie działania są istotne w każdej sytuacji, czy to wypadek na drodze, czy w pracy.

Pytanie 2

Do zadań widoku w architekturze MVVM (Model_View-Viewmodel) należy

A. obsługa interakcji użytkownika, stworzenie UI
B. zarządzanie logiką aplikacji - obejmuje wdrażanie algorytmów
C. przekazywanie danych do widoku oraz wymiana informacji z modelem
D. przechowywanie ściągniętych i przetworzonych informacji
Logika aplikacji – To zadanie modelu lub ViewModel. Udostępnianie danych – To rola ViewModel, a nie widoku. Przechowywanie danych – Jest związane z modelem, nie widokiem, który zajmuje się prezentacją danych użytkownikowi.

Pytanie 3

Wskaż termin, który w języku angielskim odnosi się do "testów wydajnościowych"?

A. integration testing
B. security testing
C. unit testing
D. performance testing
Testy wydajnościowe, czyli performance testing, to coś, co naprawdę warto mieć na uwadze. Dzięki nim możemy sprawdzić, jak nasza aplikacja działa pod dużym obciążeniem i jak szybko odpowiada na różne żądania. Moim zdaniem, to kluczowy aspekt, zwłaszcza jeśli planujemy, żeby nasza aplikacja miała wielu użytkowników. W końcu, nikt nie lubi czekać, aż coś się załaduje!

Pytanie 4

Wskaż odpowiedź, która używa parafrazowania jako metodę aktywnego słuchania, gdy klient mówi: "Interesuje mnie aplikacja, która działa szybko, niezależnie od tego, czy korzysta z niej kilku czy tysiąc użytkowników"?

A. Dlaczego Pani potrzebuje takiej aplikacji?
B. Czuję pewne wątpliwości w Pani głosie. Czy mogę zadać kilka pytań?
C. Ilu użytkowników planuje z niej skorzystać?
D. Jeśli dobrze zrozumiałam, chodzi o aplikację, która efektywnie obsługuje różne obciążenia
Parafraza to świetna technika, która pomaga zrozumieć, co rozmówca ma na myśli. Jak w tym przypadku – odpowiedź, która mówi: 'Jeśli dobrze rozumiem, chodzi o aplikację, która radzi sobie z różnym obciążeniem,' naprawdę dobrze oddaje to, co klient próbował przekazać. Klient podkreśla, że ważne jest dla niego, aby aplikacja była wydajna, niezależnie od tego, ile osób z niej korzysta. Użycie terminu 'radzi sobie z obciążeniem' jest trafne, bo dotyczy zdolności systemu do przystosowywania się do zmieniającej się liczby użytkowników i ich aktywności. To pokazuje, że konsultant dobrze zrozumiał potrzeby klienta i otwiera możliwości do dalszej rozmowy o technicznych detalach aplikacji, a to jest kluczowe w sprzedaży i budowaniu dobrych relacji z klientem.

Pytanie 5

Która z wymienionych bibliotek stanowi element standardowego zestawu narzędzi programistycznych w Pythonie?

A.
B. sys
C.
D. vector
Biblioteka `sys` w Pythonie jest częścią standardowego środowiska programistycznego i dostarcza narzędzi do interakcji z systemem operacyjnym. Umożliwia między innymi dostęp do argumentów wiersza poleceń, zarządzanie ścieżkami modułów, jak również zakończenie działania programu za pomocą `sys.exit()`. Dzięki `sys` programista ma kontrolę nad podstawowymi funkcjami systemowymi, co czyni tę bibliotekę kluczową w wielu aplikacjach i skryptach automatyzujących.

Pytanie 6

Jakie elementy zostaną wyświetlone w przeglądarce po wykonaniu kodu źródłowego stworzonego za pomocą dwóch funkcjonalnie równoważnych fragmentów?

Ilustracja do pytania
A. trzy paragrafy, w każdym z nich tekst o treści: {tag}
B. jeden paragraf zawierający wszystkie elementy tablicy tags w kolejności
C. Trzy paragrafy, każdy odpowiadający kolejnemu elementowi tablicy tags
D. jeden paragraf z pierwszym elementem tablicy tags
Generowanie jednego paragrafu zawierającego wszystkie elementy tablicy nie pozwala na elastyczne formatowanie i stylizację każdego elementu osobno. Taka implementacja jest rzadziej stosowana, ponieważ ogranicza kontrolę nad poszczególnymi elementami interfejsu. Wyświetlanie tylko pierwszego elementu tablicy jest błędem logicznym i pomija pozostałe dane, co prowadzi do niepełnego wyświetlenia informacji. Wygenerowanie trzech paragrafów z identyczną treścią '{tag}' sugeruje błędne odwołanie do zmiennej, co oznacza, że iteracja została przeprowadzona nieprawidłowo lub że niepoprawnie użyto zmiennej w szablonie.

Pytanie 7

W jakiej sytuacji kolekcja typu lista okaże się bardziej wydajna niż tablica?

A. Gdy liczba elementów w kolekcji jest niezmienna
B. Gdy mamy pewność co do dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją
C. Gdy chcemy uzyskać dostęp do elementów przy pomocy indeksu
D. Gdy liczba elementów w kolekcji zmienia się dynamicznie
Tablica jest bardziej efektywna, gdy liczba elementów jest stała, ponieważ umożliwia szybki dostęp do elementów za pomocą indeksów. Jednak tablice mają ograniczoną elastyczność – ich rozmiar musi być znany na etapie kompilacji lub inicjalizacji. Gdy liczba elementów jest dynamiczna, tablice mogą prowadzić do nadmiernego wykorzystania pamięci lub jej braku. Dostęp do elementów przez indeks działa wydajnie w tablicach, ale w przypadku częstych operacji dodawania lub usuwania elementów jest mniej efektywny. Znajomość dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją czyni tablice bardziej odpowiednimi dla z góry określonych danych.

Pytanie 8

Jakie są kluczowe zasady WCAG 2.0?

A. Percepcyjna, operacyjna, zrozumiała, solidna
B. Dostosowana, błyskawiczna, mobilna, dostępna
C. Elastyczna, prosta, przejrzysta, trwała
D. Ewolucyjna, interaktywna, efektywna
Zasady WCAG 2.0, czyli Wytycznych dotyczących dostępności treści internetowych, skupiają się na zapewnieniu, że strony internetowe są dostępne dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zdolności. Główne zasady to percepcyjna, operacyjna, zrozumiała i solidna. Percepcyjna oznacza, że ​​wszystkie elementy na stronie muszą być przedstawione w sposób, który umożliwia ich percepcję przez różne zmysły, takie jak wzrok i słuch. Na przykład, tekst alternatywny dla obrazów pozwala osobom niewidomym zrozumieć zawartość wizualną. Operacyjna dotyczy interakcji użytkownika z treścią; nawigacja powinna być intuicyjna, a elementy interaktywne łatwo osiągalne. Zrozumiała oznacza, że ​​treść powinna być zrozumiała dla wszystkich użytkowników, co można osiągnąć poprzez prosty język i jasne instrukcje. Solidna koncentruje się na tym, aby treść była wystarczająco elastyczna, aby działała w różnych przeglądarkach i urządzeniach, co jest kluczowe w dobie różnorodności technologii. Przykładem wdrożenia tych zasad może być wykorzystanie ARIA (Accessible Rich Internet Applications), które wspomagają dostępność dynamicznych treści w aplikacjach internetowych.

Pytanie 9

Jaki modyfikator umożliwia dostęp do elementu klasy z każdego miejsca w kodzie?

A. Private
B. Protected
C. Public
D. Static
Modyfikator 'Private' ogranicza dostęp do składowych klasy wyłącznie do jej wnętrza. Metody lub pola oznaczone jako prywatne nie są dostępne z poziomu innych klas, co zapewnia hermetyzację i ukrywanie implementacji wewnętrznej. Modyfikator 'Protected' pozwala na dostęp do składowych tylko z klasy bazowej i jej pochodnych, co oznacza, że klasy spoza hierarchii dziedziczenia nie mogą korzystać z tych metod ani pól. Z kolei 'Static' nie jest modyfikatorem dostępu – określa, że metoda lub pole jest związane z klasą, a nie z konkretną instancją obiektu, co oznacza, że można je wywołać bez tworzenia obiektu klasy.

Pytanie 10

Jakie są główne różnice między środowiskiem RAD (Rapid Application Development) a klasycznymi IDE w odniesieniu do aplikacji mobilnych?

A. RAD pozwala na szybsze budowanie aplikacji dzięki narzędziom do wizualnego designu i automatycznego generowania kodu
B. RAD nie obsługuje interfejsu użytkownika
C. RAD działa tylko na urządzeniach z systemem iOS
D. RAD koncentruje się wyłącznie na procesie debugowania aplikacji
RAD (Rapid Application Development) umożliwia szybsze tworzenie aplikacji mobilnych dzięki narzędziom do wizualnego projektowania i automatycznego generowania kodu. RAD koncentruje się na iteracyjnym podejściu do rozwoju oprogramowania, w którym prototypy są budowane i testowane w krótkich cyklach, co pozwala na szybkie dostosowywanie aplikacji do zmieniających się wymagań użytkowników. W kontekście aplikacji mobilnych, RAD skraca czas tworzenia poprzez graficzne narzędzia do budowy interfejsów, gotowe komponenty oraz integrację z backendem. Frameworki RAD, takie jak OutSystems, Mendix czy Flutter, pozwalają na szybkie wdrażanie i modyfikację aplikacji mobilnych, co znacząco zwiększa efektywność programistów.

Pytanie 11

Celem zastosowania wzorca Obserwator w tworzeniu aplikacji WEB jest

A. monitorowanie interakcji użytkownika i wysyłanie wyjątków
B. informowanie obiektów o modyfikacji stanu innych obiektów
C. dostosowanie interfejsu użytkownika do różnych typów odbiorców
D. zarządzanie funkcjami synchronicznymi w kodzie aplikacji
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów. Dopasowanie interfejsu użytkownika do różnych typów użytkowników nie jest funkcją wzorca Obserwator, lecz bardziej związane jest z koncepcjami UX/UI (User Experience/User Interface) i personalizacją. Chociaż interfejs może korzystać z danych powiadomień od wzorca Obserwator, sam wzorzec nie zajmuje się dostosowywaniem interfejsu do preferencji użytkownika. Obserwowanie interakcji użytkownika i wysyłanie wyjątków również nie jest celem wzorca Obserwator. Takie działania zazwyczaj są obsługiwane przez mechanizmy zdarzeń lub kontrolery, które rejestrują interakcje, ale nie mają na celu bezpośredniego monitorowania i reagowania na zmiany stanu innych obiektów. Wreszcie, obsługa funkcji synchronicznych w kodzie aplikacji jest zupełnie inną kwestią, powiązaną z asynchronicznością, obiegiem zdarzeń i obiektami Promise, a nie z tym, co oferuje wzorzec Obserwator. Wzorzec ten nie ma na celu synchronizacji, a raczej dążenie do luźnego powiązania między obiektami, co jest kluczowe dla efektywnej i elastycznej architektury aplikacji.

Pytanie 12

Który z wymienionych etapów w procesie przetwarzania instrukcji przez procesor odbywa się jako pierwszy?

A. Zapis wyników do pamięci (Write Back)
B. Realizacja instrukcji (Execution)
C. Pobranie rozkazu z pamięci (Fetch)
D. Rozkodowanie rozkazu (Decode)
Dekodowanie rozkazu, czyli Decode, jest drugim krokiem w całym cyklu wykonywania instrukcji. I nie można go zrobić, zanim procesor nie pobierze rozkazu z pamięci. W tej fazie procesor zaczyna analizować, co to jest za instrukcja, żeby wiedzieć, co ma zrobić. To znaczy, że identyfikuje, jakie operacje są potrzebne i co jest w składnikach, jak operandy. Gdyby dekodowanie miało być robione na początku, procesor nie miałby żadnych wskazówek, co ma dekodować, co zupełnie nie ma sensu. A potem jest jeszcze ten etap zapisu wyników do pamięci, czyli Write Back. Też nie może się zdarzyć przed pobraniem rozkazu, bo wymaga wykonania wcześniej instrukcji, wynikających z rozkazu. Ten etap jest ważny, bo tu wyniki operacji muszą być odpowiednio zapisane w pamięci lub rejestrach. W kontekście architektury komputerowej, to wszystko jest naprawdę istotne, bo bez pierwszego kroku, czyli pobrania rozkazu, reszta byłaby bez sensu.

Pytanie 13

W przypadku przedstawionych kodów źródłowych, które są funkcjonalnie równoważne, wartość, która zostanie zapisana w zmiennej b po wykonaniu operacji, to

Ilustracja do pytania
A. 596
B. 5.96
C. 5
D. 6
W tym zadaniu mamy do czynienia z fajnym przykładem konwersji liczby 5.96 na liczbę całkowitą w różnych językach, takich jak Python czy C++. Kiedy robimy rzutowanie, to po prostu odcinamy część ułamkową, co daje nam 5 w zmiennej b. To jest trochę klasyczne rzutowanie albo konwersja typu, gdzie w większości języków po prostu się to robi. Ciekawostką jest, że w Pythonie działa to przez funkcję int(), która zawsze zaokrągla w dół. A w C++ czy Javie używasz po prostu (int) i efekt jest ten sam. Warto też zwrócić uwagę, że przy liczbach ujemnych rzutowanie działa inaczej, bo zawsze zmierza w stronę zera. Z doświadczenia wiem, że warto być świadomym użycia takich konwersji, bo w niektórych przypadkach, jak operacje finansowe, nawet małe różnice mogą się okazać bardzo istotne.

Pytanie 14

W jakim przypadku należy umieścić poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej?

A. w przypadku urazu kręgosłupa
B. w przypadku omdlenia, gdy osoba jest przytomna
C. gdy wystąpi omdlenie i brak tętna
D. w sytuacji urazu pleców, gdy osoba jest świadoma
Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej w przypadku uszkodzenia kręgosłupa jest niewłaściwe, ponieważ taka pozycja może wywołać dodatkowe obrażenia u osoby z urazem. Stabilizacja kręgosłupa jest kluczowa, aby uniknąć potencjalnych uszkodzeń rdzenia kręgowego, co może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. W przypadku omdlenia i braku tętna, ułożenie w pozycji bocznej bezpiecznej również jest nieodpowiednie, ponieważ nie zapewnia natychmiastowej interwencji, jakiej wymaga nagłe zatrzymanie krążenia. Zamiast tego, konieczne jest przystąpienie do resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) oraz wezwanie pomocy medycznej. W sytuacji urazu pleców, kiedy osoba jest przytomna, również nie zaleca się pozycji bocznej bezpiecznej, ponieważ może to wywołać ból i dyskomfort, a także pogorszyć stan pacjenta. W takich przypadkach istotne jest, aby osoba pozostała w stabilnej pozycji, a ratownicy zabezpieczyli ją do czasu przybycia służb medycznych, tak aby uniknąć możliwych konsekwencji urazów.

Pytanie 15

Po wykonaniu podanego kodu na konsoli wyświetli się liczba

Ilustracja do pytania
A. 108
B. 0
C. 73
D. 115
Kod generuje liczbę 115 w konsoli, co jest wynikiem przetwarzania wartości ASCII znaków lub obliczeń matematycznych na poziomie bajtów. W języku C++ konwersja i manipulowanie wartościami liczbowymi często obejmuje użycie operacji na typach całkowitych oraz zmiennych pomocniczych, co umożliwia precyzyjne zarządzanie wynikiem wyjściowym.

Pytanie 16

Jak określa się proces transferu danych z lokalnego komputera na serwer?

A. Pobieranie danych
B. Streaming
C. Wysyłanie danych
D. Przesyłanie danych
Pojęcia takie jak pobieranie danych, przesyłanie danych oraz streaming są często mylone z wysyłaniem danych, jednak każde z nich ma swoją unikalną definicję i zastosowanie. Pobieranie danych odnosi się do procesu ściągania informacji z serwera na komputer lokalny. Jest to operacja odwrotna do wysyłania danych i jest kluczowa dla użytkowników, którzy chcą uzyskać dostęp do plików lub zasobów umieszczonych na serwerze. Przykładowo, podczas przeglądania internetu, przeglądarka pobiera dane z serwerów, aby wyświetlić stronę użytkownikowi. Przesyłanie danych, z kolei, to termin ogólny, który można wykorzystać do opisania dowolnej wymiany informacji między lokalnym a zdalnym systemem. Obejmuje zarówno wysyłanie, jak i pobieranie danych, co sprawia, że użycie go w kontekście konkretnej operacji może być mylące. Wreszcie, streaming odnosi się do strumieniowego przesyłania danych, które umożliwia użytkownikom nieprzerwaną transmisję multimediów, takich jak filmy czy muzyka, w czasie rzeczywistym. W tym przypadku, dane są przesyłane w małych partiach, co pozwala na ich natychmiastowe odtwarzanie, a nie przechowywanie lokalnie. W związku z tym, choć wszystkie te procesy dotyczą transferu danych, to tylko wysyłanie danych odnosi się do przesyłania informacji z komputera lokalnego na serwer.

Pytanie 17

Który z wymienionych elementów NIE stanowi części instrukcji dla użytkownika programu?

A. Rozwiązywanie problemów związanych z użytkowaniem aplikacji
B. Instrukcje dotyczące obsługi poszczególnych funkcji aplikacji
C. Opis testów jednostkowych
D. Opis metody instalacji aplikacji
Opis testów jednostkowych to element dokumentacji technicznej, który koncentruje się na jakości kodu i poprawności działania poszczególnych komponentów aplikacji, ale nie jest częścią instrukcji użytkownika końcowego. Instrukcje obsługi aplikacji skupiają się na funkcjonalności z punktu widzenia użytkownika, a nie na szczegółach testowania. Rozwiązywanie problemów z obsługą aplikacji często znajduje się w instrukcji użytkownika jako sekcja FAQ, jednak sama procedura testów jednostkowych jest skierowana głównie do deweloperów i zespołów QA.

Pytanie 18

Który z wymienionych dysków oferuje najszybszy dostęp do danych?

A. HDD 5400 RPM, SATA II, 32 MB Cache
B. HDD 7200 RPM, SATA III, 64 MB Cache
C. SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu do 3500 MB/s
D. SSD SATA III, prędkość odczytu do 550 MB/s
Odpowiedź wskazująca na SSD NVMe PCIe 3.0 jako najszybszy dysk do odczytu danych jest zgodna z obecnymi standardami technologii przechowywania. Dyski SSD (Solid State Drive) korzystają z pamięci flash, co pozwala na znacznie szybszy dostęp do danych w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD (Hard Disk Drive), które działają na zasadzie mechanicznych ruchomych elementów. Dyski NVMe (Non-Volatile Memory Express) są szczególnie wydajne, ponieważ wykorzystują interfejs PCIe (Peripheral Component Interconnect Express), co umożliwia znacznie wyższe prędkości transferu danych. W przypadku SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu może osiągać do 3500 MB/s, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do prędkości odczytu w dyskach HDD i SSD SATA. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak edycja wideo, renderowanie grafiki 3D czy gry komputerowe, wyższa prędkość odczytu przekłada się na szybsze ładowanie danych i lepszą wydajność systemu. Standardy SATA III dla HDD również mają swoje ograniczenia, ponieważ maksymalna teoretyczna prędkość transferu wynosi 6 Gb/s, co jest dalekie od osiągów oferowanych przez NVMe. Dlatego SSD NVMe PCIe 3.0 jest zdecydowanym liderem w kontekście wydajności odczytu danych w porównaniu do pozostałych opcji.

Pytanie 19

Diagramem, który służy do śledzenia realizacji zadań przez członków zespołu projektowego, może być

A. Venna
B. związków encji
C. aktywnosci UML
D. Gantta
Diagram Venna służy do przedstawiania relacji pomiędzy zbiorami, a nie harmonogramów. Diagram związków encji modeluje relacje w bazach danych, co nie jest związane z zarządzaniem czasem i zadaniami. Diagram aktywności UML opisuje przepływ działań w systemie, ale nie służy do monitorowania harmonogramu i zadań zespołu.

Pytanie 20

Czym jest klasa w programowaniu obiektowym?

A. wskaźnik
B. zmienna
C. typ danych
D. instrukcja
Klasa w programowaniu obiektowym jest typem danych, który pozwala na definiowanie własnych struktur zawierających pola (dane) i metody (funkcjonalność). Klasy są podstawą paradygmatu obiektowego i umożliwiają tworzenie obiektów, które są instancjami danej klasy. Klasa definiuje szablon dla obiektów, określając ich zachowanie i właściwości.

Pytanie 21

Jakiego rodzaju zmiennej użyjesz w C++, aby przechować wartość "true"?

A. tekst
B. bool
C. liczba zmiennoprzecinkowa
D. liczba całkowita
Typ 'string' przechowuje tekst, a nie wartości logiczne 'true' lub 'false'. 'Int' przechowuje liczby całkowite, które mogą reprezentować wartości logiczne, ale nie są natywnym typem logicznym. 'Float' przechowuje liczby zmiennoprzecinkowe i nie może przechowywać wartości boolean. Typ 'bool' jest przeznaczony specjalnie do przechowywania wartości binarnych, co czyni go odpowiednim narzędziem do implementacji logiki decyzyjnej w programowaniu C++.

Pytanie 22

Jakie słowa kluczowe są stosowane w języku C++ do zarządzania wyjątkami?

A. except i finally
B. try i raise
C. throw i handle
D. try i catch
Słowa 'throw' i 'handle' nie są standardową konstrukcją obsługi wyjątków w C++. 'Throw' służy do zgłaszania wyjątków, ale 'handle' nie jest używane w tym kontekście – zamiast tego stosuje się 'catch'. 'Except' i 'finally' są składnią charakterystyczną dla Pythona, a nie dla C++. 'Raise' to również słowo kluczowe używane w Pythonie do zgłaszania wyjątków, ale nie występuje w C++ – tam używa się 'throw'.

Pytanie 23

Jakie informacje można uzyskać na temat metod w klasie Point?

Ilustracja do pytania
A. Zawierają przeciążenie operatora.
B. Zawierają błąd, ponieważ nazwy metod powinny być różne.
C. Są przeciążone.
D. Służą jako konstruktory w zależności od liczby argumentów.
Metody przeciążone mogą mieć tę samą nazwę – różnią się sygnaturą, czyli liczbą i typami argumentów, co jest zgodne z zasadami programowania obiektowego. Przeciążenie metod to nie to samo co przeciążenie operatorów, które polega na definiowaniu nowego sposobu działania operatorów (np. +, -, *). Pełnienie funkcji konstruktorów to inny mechanizm i dotyczy głównie klas i ich instancjonowania, nie przeciążania metod.

Pytanie 24

Który z poniższych przykładów stanowi aplikację mobilną wykorzystującą bazę danych?

A. Aplikacja wyświetlająca lokalny czas
B. Aplikacja gromadząca listę kontaktów użytkownika
C. Aplikacja kalkulator
D. Aplikacja do robienia zdjęć
Aplikacja przechowująca listę kontaktów użytkownika korzysta z bazy danych do przechowywania, odczytywania i zarządzania danymi. Tego typu aplikacje mobilne muszą efektywnie zarządzać dużą ilością danych i zapewniać ich szybki dostęp. Bazy danych, takie jak SQLite czy Firebase, są szeroko stosowane w aplikacjach mobilnych, umożliwiając przechowywanie kontaktów, wiadomości, notatek i innych informacji użytkownika. Dzięki bazom danych możliwe jest także synchronizowanie danych pomiędzy urządzeniami i przechowywanie ich w chmurze.

Pytanie 25

Który z wymienionych typów stanowi przykład typu znakowego?

A. float
B. string
C. char
D. boolean
Typ 'string' to struktura lub klasa, która przechowuje sekwencję znaków, a nie pojedynczy znak. 'Boolean' przechowuje wartości logiczne 'true' lub 'false', a nie znaki. 'Float' przechowuje liczby zmiennoprzecinkowe i jest używany w operacjach matematycznych, a nie w przetwarzaniu tekstu czy znaków. Typ 'char' różni się od 'string' tym, że przechowuje dokładnie jeden znak, podczas gdy 'string' może zawierać wiele znaków.

Pytanie 26

Który z poniższych przykładów ilustruje deklarację złożonego typu w języku C++?

A. class Student {};
B. float ocena = 4.5;
C. bool status;
D. int wynik = 100;
`bool status;` deklaruje zmienną logiczną, a nie typ złożony. `int wynik = 100;` to deklaracja zmiennej całkowitej, co również nie jest typem złożonym. `float ocena = 4.5;` definiuje zmienną zmiennoprzecinkową, co oznacza przechowywanie liczb z częściami dziesiętnymi. Żadna z tych deklaracji nie odnosi się do definicji klasy lub innego złożonego typu danych, jakim jest `class` w C++.

Pytanie 27

Jakie z wymienionych działań jest fundamentalne w modelu kaskadowym?

A. Równoległe prowadzenie wielu etapów projektu
B. Iteracyjne wprowadzanie modyfikacji na każdym poziomie
C. Zakończenie jednej fazy przed rozpoczęciem następnej
D. Przeprowadzanie testów systemu po zakończeniu każdej fazy
Kończenie jednej fazy przed rozpoczęciem kolejnej to kluczowa cecha modelu kaskadowego (Waterfall). W tym podejściu projekt jest realizowany etapami – analiza, projektowanie, implementacja, testowanie i wdrożenie – bez możliwości powrotu do poprzednich faz. Dzięki temu model Waterfall jest przejrzysty i łatwy do zarządzania, szczególnie w projektach o stabilnych wymaganiach. Jednak jego ograniczeniem jest brak elastyczności, co może prowadzić do problemów, jeśli wymagania zmienią się w trakcie trwania projektu.

Pytanie 28

Jakie określenie w programowaniu obiektowym odnosi się do "zmiennej klasy"?

A. Konstruktor
B. Metoda
C. Pole
D. Obiekt
Obiekt to instancja klasy, która posiada swoje pola i metody, ale sam w sobie nie jest zmienną klasy – jest to jednostka przechowująca dane i wykonująca operacje. Metoda to funkcja należąca do klasy, która definiuje zachowanie obiektu, ale różni się od pola, które przechowuje dane. Konstruktor to specjalna metoda klasy, która jest wywoływana podczas tworzenia obiektu i służy do inicjalizacji jego pól, ale sam w sobie nie jest zmienną klasy – raczej definiuje, jak te zmienne są ustawiane podczas tworzenia obiektu.

Pytanie 29

Jakie znaczenie ma deklaracja zmiennej w programowaniu?

A. Zarezerwowanie miejsca w pamięci dla wyników operacji arytmetycznych
B. Określenie typu oraz nazwy zmiennej w kodzie programu
C. Przypisanie zmiennej wartości domyślnej
D. Stworzenie nowej wartości w bazie danych
Utworzenie wartości w bazie danych nie jest związane z deklaracją zmiennej – to operacja wykonywana w językach baz danych (np. SQL). Przypisanie zmiennej wartości domyślnej następuje po jej deklaracji, ale samo przypisanie wartości nie jest równoznaczne z deklaracją. Zarezerwowanie miejsca w pamięci dla wyników operacji arytmetycznych to efekt działania programu, a nie deklaracji zmiennej – rezerwacja pamięci następuje po uruchomieniu kodu, a nie na etapie jego pisania.

Pytanie 30

Wskaż poprawny komentarz jednoliniowy, który można dodać w linii 3 w miejscu znaków zapytania, aby był zgodny ze składnią i opisywał operację przeprowadzoną w tej linii?

Ilustracja do pytania
A. // wypełnienie elementu tablicy
B. // wyswietlenie elementu tablicy
C. # wyswietlenie elementu tablicy
D. # wypełnienie elementu tablicy
Odpowiedź // wyswietlenie elementu tablicy jest poprawna, ponieważ komentarze jednoliniowe w języku C# rozpoczynają się od dwóch ukośników: //. W tym przypadku linia Console.WriteLine(i); odpowiedzialna jest za wyświetlenie elementu tablicy na konsoli. Komentarz ten poprawnie opisuje, co robi dana linia kodu, co jest dobrą praktyką w programowaniu, ponieważ ułatwia zrozumienie funkcji kodu innym programistom lub nawet nam samym w przyszłości. Komentarze są szczególnie przydatne, gdy kod jest skomplikowany i wymaga wyjaśnień. Warto zawsze stosować komentarze, by opisywały one istotne fragmenty kodu, co znacząco zwiększa jego czytelność i utrzymywalność. Praktyka dodawania takich opisów jest zgodna z zasadami czystego kodu, które promują czytelność i zrozumiałość. Dzięki takim komentarzom osoby przeglądające kod mogą szybko zorientować się, jakie funkcje pełnią poszczególne jego fragmenty, co usprawnia proces debugowania i dalszego rozwoju oprogramowania.

Pytanie 31

Które z wymienionych poniżej błędów podczas wykonywania programu można obsłużyć poprzez zastosowanie wyjątków?

A. Błąd dzielenia przez zero
B. Niekompatybilność typów danych w kodzie
C. Błąd kompilacyjny
D. Błąd w składni
Błędy składniowe są wykrywane na etapie kompilacji i nie mogą być obsługiwane za pomocą wyjątków – kompilator generuje komunikat o błędzie, zanim program zostanie uruchomiony. Błędy kompilacji, takie jak niezgodność typów danych, również są wychwytywane na etapie kompilacji i wymagają poprawienia kodu źródłowego. Wyjątki są przeznaczone do obsługi błędów, które występują w czasie wykonywania programu, a nie błędów wykrywanych przez kompilator. Dlatego obsługa błędów składniowych i kompilacyjnych wymaga innego podejścia niż mechanizm wyjątków.

Pytanie 32

Która z wymienionych cech dotyczy klasy statycznej?

A. Może zawierać wyłącznie statyczne pola i metody
B. Może być dziedziczona przez klasy potomne
C. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu
D. Nie może zawierać ani zmiennych, ani metod
Klasa, która nie może zawierać zmiennych ani metod, jest w rzeczywistości pusta i nie spełnia żadnych praktycznych funkcji. Dziedziczenie klas statycznych jest niemożliwe, ponieważ nie można ich instancjonować, co eliminuje potrzebę dziedziczenia. Klasy, które są automatycznie usuwane po zakończeniu programu, to standardowe klasy, a nie klasy statyczne – proces usuwania obiektów leży w gestii destruktorów i mechanizmu garbage collection.

Pytanie 33

W zaprezentowanym kodzie stworzono abstrakcyjną klasę Figura oraz klasę Prostokąt, która po niej dziedziczy, zawierającą określone pola i konstruktory. Wskaż najprostszą implementację sekcji /* metody klasy */ dla klasy Prostokąt

Ilustracja do pytania
A. Kod 1
B. Kod 3
C. Kod 4
D. Kod 2
Kod 1 jest prawidłowy ponieważ zapewnia implementację abstrakcyjnych metod Pole i Obwod z klasy Figura co jest wymagane dla każdej klasy dziedziczącej po klasie abstrakcyjnej W Javie kiedy klasa dziedziczy po klasie abstrakcyjnej musi zaimplementować wszystkie jej abstrakcyjne metody Kod 1 definiuje metodę Pole która oblicza pole prostokąta jako iloczyn długości boków a i b oraz metodę Obwod która oblicza obwód jako sumę dwóch razy długości a i dwóch razy długości b Jest to zgodne z konwencjami programowania obiektowego które promują enkapsulację i polimorfizm Kod odnosi się bezpośrednio do konkretnego zastosowania jakim jest obliczanie parametrów prostokąta co jest częstym przypadkiem w programowaniu graficznym oraz w aplikacjach matematycznych Implementacja metod w ten sposób zapewnia prostotę oraz czytelność kodu co jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii oprogramowania Ponadto dzięki poprawnej implementacji można z powodzeniem rozszerzać funkcjonalność obiektową programu umożliwiając jego łatwiejsze modyfikowanie i rozwijanie w przyszłości

Pytanie 34

Jakie pola powinny być umieszczone w klasie nadrzędnej w strukturze dziedziczenia?

A. Pola, które są tylko prywatne
B. Pola, które są wykorzystywane tylko w funkcjach statycznych
C. Pola, które są charakterystyczne jedynie dla pojedynczej klasy pochodnej
D. Pola, które są wspólne dla wszystkich klas pochodnych
Pola specyficzne dla jednej klasy pochodnej nie powinny znajdować się w klasie bazowej, ponieważ zwiększałoby to złożoność i naruszało zasadę separacji odpowiedzialności. Prywatne pola są ukryte i nie są dziedziczone przez klasy pochodne – są dostępne wyłącznie w ramach klasy, w której zostały zdefiniowane. Pola używane wyłącznie w metodach statycznych nie muszą znajdować się w klasie bazowej, ponieważ są to elementy niezależne od instancji klasy i są przypisane do samej klasy, a nie jej obiektów.

Pytanie 35

Która metoda w obrębie klasy jest uruchamiana automatycznie podczas tworzenia kopii obiektu?

A. Destruktor
B. Metoda zaprzyjaźniona
C. Metoda statyczna
D. Konstruktor kopiujący
Metoda statyczna jest związana z klasą, a nie z jej obiektami, więc nie wywołuje się automatycznie, gdy kopiujemy obiekt. Destruktor to kolejna metoda, która odpowiada za usuwanie obiektu i zwalnianie zasobów, ale jego rola pojawia się dopiero na końcu życia obiektu, a nie podczas samego kopiowania. Co do metody zaprzyjaźnionej, to ona ma dostęp do prywatnych i chronionych elementów klasy, ale też nie jest wywoływana automatycznie w procesie kopiowania. Tylko konstruktor kopiujący robi to właściwie, tworząc kopie obiektów.

Pytanie 36

Wykorzystanie typu DECIMAL w MySQL wymaga wcześniejszego określenia długości (liczby cyfr) przed oraz po przecinku. Jak należy to zapisać?

A. zmiennoprzecinkowy
B. łańcuchowy
C. logiczny
D. stałoprzecinkowy
Typ DECIMAL w języku MySQL jest używany do przechowywania liczb dziesiętnych z określoną precyzją. Przy definiowaniu tego typu danych wymagane jest określenie dwóch głównych parametrów: długości całkowitej liczby, czyli liczby cyfr przed przecinkiem, oraz długości części dziesiętnej, czyli liczby cyfr po przecinku. Taki zapis ma postać DECIMAL(M, D), gdzie M to maksymalna liczba cyfr, a D to liczba cyfr po przecinku. Przykład zastosowania to: DECIMAL(10, 2), co oznacza, że liczba może mieć maksymalnie 10 cyfr, z czego 2 cyfry będą po przecinku. Typ DECIMAL jest szczególnie przydatny w aplikacjach finansowych, gdzie precyzja obliczeń jest kluczowa, aby uniknąć błędów zaokrągleń, które mogą występować w przypadku typów zmiennoprzecinkowych. Standardy dotyczące typów danych w SQL, takie jak SQL:2008, również uznają znaczenie precyzyjnych reprezentacji liczbowych, co sprawia, że DECIMAL jest preferowany w wielu zastosowaniach. Warto dodać, że MySQL pozwala na elastyczność w definiowaniu długości, co umożliwia optymalne dostosowanie do specyficznych wymagań aplikacji.

Pytanie 37

Który rodzaj kolekcji pozwala na dostęp do elementów w porządku FIFO (First In First Out)?

A. Tablica
B. Kolekcja LIFO
C. Kolejka
D. Sekwencja
Kolejka to struktura danych, która działa na zasadzie FIFO (First In First Out), co oznacza, że element dodany jako pierwszy zostaje usunięty jako pierwszy. Kolejki są szeroko wykorzystywane w zarządzaniu zadaniami, buforowaniu danych oraz w implementacji algorytmów, takich jak BFS (przeszukiwanie wszerz). Struktura ta jest idealna do obsługi zadań w kolejności ich przybycia, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak systemy operacyjne, sieci komputerowe i przetwarzanie danych.

Pytanie 38

Który system informatyczny powinien być zastosowany do zarządzania sprzedażą w e-sklepie?

A. System ERP
B. System CMS
C. System e-commerce
D. System CRM
System e-commerce to takie fajne rozwiązanie, które naprawdę ułatwia sprzedaż przez internet. Znajdziesz w nim wszystko, co potrzebne do zarządzania produktami, zamówieniami, a nawet płatnościami. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą szybko zakładać i prowadzić sklepy online, co daje super doświadczenie dla klientów. Warto wspomnieć o popularnych systemach, jak Shopify czy WooCommerce – z nich korzystają tysiące sklepów na całym świecie. Te systemy mają też fajne narzędzia, dzięki którym można monitorować sprzedaż czy analizować, co klienci lubią. A bezpieczeństwo? To też ważna sprawa, bo standardy, takie jak PCI DSS, dbają o to, żeby dane klientów były dobrze chronione. W czasach rosnącej konkurencji w internecie, wybór odpowiedniego systemu e-commerce to klucz do sukcesu.

Pytanie 39

Która z właściwości przycisków typu Radio-button opisanych w przedstawionym fragmencie dokumentacji jest poprawna?

Ilustracja do pytania
A. Wartość właściwości value grupy radio przechowuje tekst etykiety dla każdego radio-button
B. Etykieta (label) może być umieszczona wyłącznie po przycisku radio-button
C. Przyciski radio-button są organizowane w elemencie o nazwie
D. Właściwość labelPosition może przyjmować jedną z dwóch opcji
Radio-buttony są grupowane za pomocą 'fieldset' lub innych elementów, ale nie 'radio-group', co jest błędnym terminem. Właściwość 'value' odnosi się do wartości logicznej, a nie tekstu etykiety. Etykieta (label) może być umieszczona po obu stronach przycisku, a nie wyłącznie po jednej.

Pytanie 40

Jaką wartość ma zmienna b po wykonaniu poniższego kodu?

Ilustracja do pytania
A. 20
B. 5
C. 2
D. 11
Powszechnym błędem w rozwiązywaniu tego typu zadań jest nieuwzględnienie wszystkich kroków pętli oraz niepoprawne obliczenie liczby iteracji. Można łatwo przeoczyć fakt jak często pętla się wykonuje i w jaki sposób zmieniają się wartości zmiennych. W przypadku przedstawionego kodu zmienna a początkowo wynosi 1 i zwiększa się o 2 w każdej iteracji aż do przekroczenia wartości 10. To oznacza że pętla wykona się pięć razy. Każdy przebieg pętli zmniejsza wartość b o 3 z powodu operacji b = b - c gdzie c jest równe 3. Jeśli nie uwzględni się wszystkich pięciu iteracji można błędnie wywnioskować inną wartość końcową b. Poprawne zrozumienie działania pętli while i operacji arytmetycznych w niej zawartych jest kluczowe w programowaniu. Takie pomyłki pokazują znaczenie czytelności i precyzji w analizie kodu oraz przypominają o konieczności dokładnego śledzenia zmian w zmiennych w czasie trwania pętli aby poprawnie przewidzieć wynik końcowy. Kluczowym standardem w branży jest testowanie kodu i ręczne śledzenie jego działania zwłaszcza w kontekście algorytmów iteracyjnych co pozwala na uniknięcie błędnych założeń i wyników.