Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 13:07
Data zakończenia: 31 maja 2025 13:33

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką ilość kg suchej mieszanki trzeba zakupić do realizacji tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, jeżeli zużycie wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm?

A. 1,5 kg

B. 15,0 kg

C. 2,5 kg

D. 25,0 kg

Aby obliczyć ilość suchej mieszanki potrzebnej do wykonania tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, należy zacząć od przeliczenia grubości tynku z milimetrów na centymetry. Grubość 10 mm to 1 cm. Znając zużycie mieszanki, które wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm, możemy łatwo obliczyć całkowite zużycie na 15 m2. Wzór jest następujący: 1 kg/m2 * 15 m2 = 15 kg. Takie obliczenie jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi i praktyką w zakresie tynkowania. Warto pamiętać, że dokładność w obliczeniach jest kluczowa, aby uniknąć niedoboru materiału, co mogłoby prowadzić do opóźnień w pracy. W praktyce często stosuje się również margines zapasu, zwłaszcza w przypadku większych projektów budowlanych, aby zminimalizować ryzyko przestojów związanych z brakiem materiałów. Dlatego, w tym przypadku, 15,0 kg to optymalna ilość do zakupu.

Pytanie 2

Masa asfaltowa dostępna jest w pojemnikach 10-litrowych w cenie 74,90 zł za pojemnik.
Oblicz koszt zakupu masy asfaltowej niezbędnej do przeprowadzenia dwuwarstwowej hydroizolacji na dwóch ścianach fundamentowych o powierzchni 25,0 m² każda, jeśli zużycie masy w pierwszej warstwie wynosi 0,5 l/m², a w drugiej 0,4 l/m².

A. 299,60 zł

B. 149,80 zł

C. 224,70 zł

D. 374,50 zł

Aby obliczyć całkowity koszt zakupu masy asfaltowej do wykonania dwuwarstwowej hydroizolacji, należy najpierw policzyć, ile masy potrzebujemy na obydwie warstwy. Powierzchnia jednej ściany fundamentowej wynosi 25 m², więc dla dwóch ścian potrzebujemy 50 m². Zużycie masy w pierwszej warstwie wynosi 0,5 l/m², co daje 0,5 l/m² * 50 m² = 25 l na pierwszą warstwę. W drugiej warstwie zużycie wynosi 0,4 l/m², co daje 0,4 l/m² * 50 m² = 20 l na drugą warstwę. Łącznie potrzebujemy 25 l + 20 l = 45 l masy asfaltowej. Masa asfaltowa sprzedawana jest w opakowaniach 10-litrowych, co oznacza, że potrzebujemy 5 opakowań (45 l / 10 l = 4,5, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego opakowania wynosi 74,90 zł, więc całkowity koszt zakupu to 5 opakowań * 74,90 zł = 374,50 zł. Takie obliczenia są niezwykle istotne w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów, co jest kluczowe dla zachowania budżetu i efektywności projektów budowlanych.

Pytanie 3

Jaki będzie koszt mieszanki betonowej potrzebnej do zbudowania dwóch słupów o wymiarach 60×60 cm i wysokości 3 m każdy, zakładając, że norma zużycia mieszanki betonowej wynosi 1,02 m³/m³, a cena 325,00 zł/m³?

A. 702,00 zł

B. 351,00 zł

C. 716,04 zł

D. 358,02 zł

Obliczanie kosztu mieszanki betonowej do zrobienia dwóch słupów o wymiarach 60 na 60 cm i wysokości 3 metry zaczynamy od wyliczenia objętości jednego słupa. Tak więc 60 cm na 60 cm daje nam 0,6 metra na 0,6 metra, co w rezultacie to 0,36 metra kwadratowego. Potem mnożymy to przez wysokość, czyli 0,36 m² pomnożone przez 3 metry daje 1,08 metra sześciennego. Ponieważ mamy dwa słupy, całkowita objętość betonu wynosi 1,08 metra sześciennego razy 2, co daje 2,16 metra sześciennego. Właściwie licząc zużycie mieszanki betonowej, zakładając normę 1,02 m³/m³, wychodzi nam 2,16 metra sześciennego razy 1,02, co daje około 2,20 metra sześciennego mieszanki. Na końcu, żeby obliczyć koszt, mnożymy to przez cenę za m³ betonu, na przykład 2,20 m³ razy 325 zł za m³ wychodzi 716,04 zł. Dobre obliczenia i znajomość norm w budownictwie są na prawdę istotne, bo to pomaga zaplanować wydatki na materiały budowlane w projekcie.

Pytanie 4

Sposób spoinowania zewnętrznej powierzchni muru, który nie będzie pokrywany tynkiem, powinien być przeprowadzony za pomocą

A. gwoździa tynkarskiego

B. listwy tynkarskiej

C. odbijaka dłutowego

D. żelazka do spoinowania

Żelazko do spoinowania jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do wygładzania i formowania spoin w murach, co czyni je idealnym do spoinowania zewnętrznych powierzchni muru, które nie są przeznaczone do tynkowania. Użycie żelazka do spoinowania pozwala na precyzyjne uformowanie spoin, co wpływa na estetykę oraz trwałość konstrukcji. Dzięki odpowiedniej technologii pracy z tym narzędziem, można uzyskać gładkie, równe i estetycznie wyglądające spoiny, które nie tylko poprawiają walory wizualne muru, ale także przyczyniają się do jego ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. W standardach budowlanych i dobrych praktykach branżowych zaleca się stosowanie żelazek do spoinowania, aby zapewnić pełną kontrolę nad procesem i uzyskać maksymalną jakość wykonania. Przykładem zastosowania żelazka do spoinowania może być praca z cegłami lub bloczkami betonowymi, gdzie odpowiednia technika zapewnia nie tylko estetykę, ale i wytrzymałość konstrukcji.

Pytanie 5

Która z metod osuszania mokrych ścian nie wymaga ingerencji w ich strukturę?

A. Umieszczanie blachy falistej lub fałdowej w spoinie, pod kątem do lica ściany

B. Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu starego tynku

C. Podcinanie muru strugą mieszanki cieczy z piaskiem kwarcowym

D. Iniekcja krystaliczna w nawiercone w murze otwory

Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu tynku istniejącego jest metodą, która nie wymaga naruszania konstrukcji ściany. Tynk renowacyjny ma na celu odbudowę warstwy ochronnej muru oraz poprawę jego właściwości higroskopijnych. Dzięki temu procesowi, wilgoć zgromadzona w murze może być efektywnie odprowadzana na zewnątrz. Tynki renowacyjne są specjalnie zaprojektowane, aby współpracować z materiałem, z którego wykonane są ściany, zapewniając jednocześnie ich wentylację. Przykładowo, w przypadku murów historicznych, zastosowanie tynku wapiennego, który ma zdolność do 'oddychania', pozwala zachować integralność strukturalną budowli. Dodatkowo, stosowanie tynków renowacyjnych jest zgodne z normami konserwatorskimi, co jest niezwykle ważne w przypadku obiektów zabytkowych.

Pytanie 6

Jakiego spoiwa powinno się użyć do realizacji tynku zewnętrznego w obszarach narażonych na wilgoć?

A. Wapna hydraulicznego

B. Wapna pokarbidowego

C. Gipsu budowlanego

D. Gipsu szpachlowego

Wybór wapna hydraulicznego do wykonania tynku zewnętrznego w miejscach narażonych na działanie wilgoci jest uzasadniony jego właściwościami. Wapno hydrauliczne jest spoiwem, które w przeciwieństwie do wapna gaszonego, może twardnieć zarówno na powietrzu, jak i pod wodą, co czyni je idealnym do zastosowań na zewnątrz budynków. Działa to na korzyść trwałości tynku, który musi znosić zmienne warunki atmosferyczne, w tym deszcz i wilgoć. Przykładem zastosowania wapna hydraulicznego może być tynkowanie fundamentów budynków oraz murów piwnicznych, gdzie narażenie na wodę gruntową jest intensywne. W obiektach zabytkowych, gdzie zachowanie tradycyjnych metod budowlanych jest niezwykle istotne, wapno hydrauliczne jest również preferowane ze względu na swoje właściwości paroprzepuszczalne, co pozwala na odprowadzanie wilgoci bez uszkadzania struktury budynku. Warto również wspomnieć, że zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie wapna hydraulicznego spełnia wymogi dotyczące ochrony przed wilgocią, co potwierdzają odpowiednie badania i certyfikaty. Dlatego wapno hydrauliczne stanowi najlepszy wybór do tynków w trudnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 7

Kruszywem wykorzystywanym do produkcji betonów lekkich jest

A. pospółka

B. grys

C. keramzyt

D. tłuczeń

Kruszywem stosowanym do wytwarzania betonów lekkich jest keramzyt, który jest materiałem pochodzenia naturalnego, powstałym w wyniku wypalania gliny w wysokotemperaturowych piecach. Keramzyt charakteryzuje się niską gęstością, co sprawia, że doskonale nadaje się do produkcji lekkich betonów o obniżonej masie, a także dobrej izolacyjności termicznej i akustycznej. Dzięki tym właściwościom, beton keramzytowy jest szeroko stosowany w budownictwie do wykonywania elementów takich jak ściany osłonowe, stropy, a także w konstrukcjach, gdzie obniżona waga ma kluczowe znaczenie, na przykład w budynkach wielokondygnacyjnych. Zastosowanie keramzytu przyczynia się również do oszczędności energii, ponieważ budynki wykonane z tego materiału mają lepsze właściwości izolacyjne, co przekłada się na mniejsze koszty ogrzewania. Zgodnie z normą PN-EN 206-1, beton wykorzystujący keramzyt jako kruszywo może osiągać różne klasy wytrzymałości, co czyni go materiałem uniwersalnym i wszechstronnie zastosowalnym w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wody należy dodać do 20 kg suchej mieszanki, aby sporządzić zaprawę lekką Termor?

Specyfikacja zapraw lekkich Termor
Właściwości	Wymagania
Uziarnienie wypełniaczy	do 4 mm
Gęstość nasypowa w stanie suchym	nie większa niż 565 kg/m³
Przydatność suchej mieszanki do stosowania	nie mniej niż 3 miesiące
Konsystencja	7÷8,5 cm
Proporcje mieszania suchej mieszanki z wodą	2:1
Czas zachowania właściwości roboczych	nie mniej niż 3 godziny

A. 201

B. 401

C. 301

D. 101

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 101 litrów. Wiesz, to liczba, która wynika z proporcji 2:1, czyli na każde 2 kg suchej mieszanki przypada 1 kg wody. Gdy robisz zaprawę lekką Termor, kluczowe jest, aby trzymać się tych proporcji. Dzięki temu zaprawa ma lepsze właściwości mechaniczne i jest trwalsza. Dla 20 kg suchej mieszanki potrzebujesz 10 kg wody, co daje 10 litrów. Warto też robić próby, żeby dostosować ilość wody do różnych warunków budowy. Pamiętaj, że jak za dużo wody, to zaprawa może być słabsza, a jak za mało, to mogą być kłopoty z aplikacją i konsystencją. Dobrze jest też wiedzieć, że są normy budowlane, które mówią, jak dokładnie to wszystko mieszać, więc warto się ich trzymać.

Pytanie 9

W jakiej lokalizacji należy umieścić izolację cieplną przegrody w budynku mieszkalnym?

A. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa niższa temperatura

B. na obydwu stronach przegrody

C. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa wyższa temperatura

D. po każdej stronie przegrody

Izolację cieplną przegrody budowlanej należy umieścić po tej stronie, gdzie zazwyczaj panuje niższa temperatura, co wynika z podstawowych zasad termodynamiki. Celem izolacji jest ograniczenie wymiany ciepła pomiędzy wnętrzem budynku a jego otoczeniem. W praktyce oznacza to, że w zimie izolacja powinna być umieszczona od strony zewnętrznej, aby zminimalizować straty ciepła do chłodniejszego otoczenia. W lecie, natomiast, izolacja ma za zadanie chronić przed nagrzewaniem się wnętrza, dlatego również w tym przypadku ważne jest, aby znajdowała się po stronie, gdzie temperatura zewnętrzna jest wyższa. Przy projektowaniu budynków mieszkalnych kluczowe jest uwzględnienie lokalnych warunków klimatycznych oraz standardów budowlanych, takich jak norma PN-EN 13162, która określa wymagania dla materiałów izolacyjnych. Przykład praktyczny to domy jednorodzinne, w których stosowanie izolacji termicznej po stronie północnej, gdzie temperatura jest zazwyczaj niższa, pozwala na znaczną poprawę efektywności energetycznej budynku.

Pytanie 10

Rozbiórkę budynku z murowanymi ścianami i dachowym stropem drewnianym należy rozpocząć od

A. demontażu stolarki okiennej i drzwiowej

B. rozbiórki konstrukcji więźby dachowej

C. demontażu urządzeń i instalacji sanitarnych

D. rozbiórki ścianek działowych

Demontaż urządzeń sanitarnych, zanim zaczniemy rozbiórkę budynku murowanego z drewnianym dachem, to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu dbamy o bezpieczeństwo i ułatwiamy sobie całą robotę. Te instalacje, jak rury wodociągowe czy systemy grzewcze, mogą sprawić kłopoty, jeżeli będą przypadkowo uszkodzone. Na przykład, jeśli najpierw pozbędziemy się tych instalacji, to zmniejszamy ryzyko wycieków wody, które mogłyby zniszczyć strukturę budynku, a to z kolei wiązałoby się z dodatkowymi kosztami napraw. W zgodzie z normami budowlanymi, jak chociażby PN-EN 16272, powinniśmy dokładnie sprawdzić, co mamy w budynku przed rozpoczęciem rozbiórki. Z mojego doświadczenia, dobre przygotowanie i wcześniejsze usunięcie urządzeń sanitarnych to nie tylko wymóg prawny, ale też mądra praktyka w budowlance. Dzięki temu rozbiórka idzie sprawnie i bez problemów.

Pytanie 11

Który z rodzajów tynków dekoracyjnych charakteryzuje się twardą, gładką i lśniącą strukturą, przypominającą polerowany kamień?

A. Sztukateria

B. Sgraffito

C. Sztablatura

D. Stiuk

Sztukateria, będąca techniką dekoracyjną, często mylona ze stiukiem, nie ma twardej, gładkiej powierzchni imitującej polerowany kamień. Sztukateria polega na tworzeniu rzeźbionych elementów, takich jak listwy, gzymsy czy ornamenty, które mogą być wykonane z gipsu lub innego materiału, ale z reguły nie oferują one lśniącego wykończenia. Chociaż w pewnych przypadkach sztukateria może być malowana lub pokrywana innymi materiałami, jej głównym celem jest dekoracja, a nie uzyskanie efektu twardego kamienia. Sgraffito to technika polegająca na zdobieniu tynków poprzez zdejmowanie wierzchniej warstwy, co również nie odpowiada opisanej cechy stiuku. Z kolei sztablatura to metoda stosowana w tynkowaniu, która nie ma związku z imitacją kamienia. Te pomyłki mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia różnic między tymi technikami, co jest typowym błędem w rozpoznawaniu materiałów budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie, że tynki szlachetne, takie jak stiuk, posiadają charakterystyki, które odróżniają je od innych metod wykończeniowych, a ich wybór powinien być oparty na konkretnych wymaganiach estetycznych oraz funkcjonalnych projektów budowlanych.

Pytanie 12

Jeżeli w trakcie remontu czas pracy na wykonanie 100 m² tynku wynosi 35 r-g, to ile czasu będzie potrzebne na otynkowanie ścian pomieszczenia o wymiarach 5×6 m i wysokości 3 m?

A. 23,1 r-g

B. 31,5 r-g

C. 10,5 r-g

D. 35,0 r-g

Odpowiedź 23,1 r-g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na otynkowanie ścian pokoju, należy najpierw określić powierzchnię tynku, którą trzeba pokryć. Pokój o wymiarach 5 m na 6 m i wysokości 3 m ma powierzchnię ścian równą: 2 * (5 m + 6 m) * 3 m = 66 m². Następnie, mając informację, że nakład robocizny na 100 m² tynku wynosi 35 r-g, możemy obliczyć czas potrzebny na pokrycie 66 m² tynku. Proporcjonalnie, czas na 1 m² wynosi 35 r-g / 100 m² = 0,35 r-g. Dlatego czas na 66 m² tynku to: 66 m² * 0,35 r-g/m² = 23,1 r-g. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie kosztów i czasu pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 13

W jakim momencie powinno się przeprowadzać odbiór robót murarskich?

A. Po zakończeniu tynków oraz zamontowaniu ościeżnic okien i drzwi

B. Przed zakończeniem tynków, ale po zamontowaniu ościeżnic okien i drzwi

C. Po zakończeniu tynków, lecz przed zamontowaniem ościeżnic okien i drzwi

D. Przed zakończeniem tynków i przed zamontowaniem ościeżnic okien i drzwi

Odpowiedź, która wskazuje, że odbiór robót murarskich powinien odbywać się przed wykonaniem tynków, ale po osadzeniu ościeżnic okien i drzwi, jest zgodna z dobrą praktyką budowlaną. Odbiór robót murarskich ma na celu zweryfikowanie jakości wykonania konstrukcji oraz zgodności z projektem budowlanym. Osadzenie ościeżnic jest kluczowe, ponieważ ich prawidłowa instalacja ma wpływ na późniejsze prace wykończeniowe, w tym na tynkowanie. W przypadku odbioru przed tynkowaniem, można ocenić ewentualne wady konstrukcyjne, takie jak nierówności, pęknięcia czy błędne wymiary. Po osadzeniu ościeżnic można również sprawdzić, czy wszystkie otwory są odpowiednio przygotowane i ich wymiary są zgodne z wymaganiami. W praktyce oznacza to, że przed przystąpieniem do tynkowania, wykonawca powinien przeprowadzić szczegółowy odbiór, co pozwoli uniknąć problemów, które mogą wystąpić w trakcie dalszych prac budowlanych.

Pytanie 14

Kolejność technologiczna działań na pierwszym etapie prac rozbiórkowych budynku przy użyciu metod ręcznych przedstawia się następująco:

A. demontaż instalacji budowlanych, demontaż okien i drzwi, rozbiórka ścianek działowych

B. rozbiórka dachu, demontaż okien, demontaż instalacji budowlanych

C. demontaż okien, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych

D. rozbiórka dachu, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych

Poprawna odpowiedź wskazuje na odpowiednią kolejność prac w procesie rozbiórkowym, która jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami branżowymi. Na początku należy zdemontować instalacje budowlane, takie jak wodociągi, instalacje elektryczne oraz systemy grzewcze, aby uniknąć ewentualnych uszkodzeń lub zagrożeń bezpieczeństwa podczas dalszych prac. Następnie przystępuje się do demontażu okien i drzwi, co pozwala na swobodny dostęp do wnętrza budynku i minimalizuje ryzyko niekontrolowanego opadania elementów konstrukcyjnych. Ostatnim krokiem jest rozbiórka ścianek działowych, co pozwala na jednoczesne prowadzenie prac porządkowych po wcześniejszych etapach. Taki porządek prac jest zgodny z zaleceniami Krajowych Standardów Rozbiórek, które podkreślają znaczenie planowania i bezpieczeństwa w procesach budowlanych. Praktyczne przykłady zastosowania takiej kolejności można zaobserwować na placach budowy, gdzie przestrzeganie tych zasad zwiększa efektywność oraz bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 15

Do produkcji tynków akrylowych wykorzystuje się jako spoiwo

A. cementy portlandzkie

B. wapno hydratyzowane

C. żywice syntetyczne

D. szkło wodne

Żywice syntetyczne są powszechnie stosowanym spoiwem w tynkach akrylowych z uwagi na swoje doskonałe właściwości wiążące oraz elastyczność. Dzięki nim tynki akrylowe cechują się wysoką odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co sprawia, że są idealne do stosowania na zewnątrz budynków. Żywice te, będąc materiałami polimerowymi, tworzą trwałe połączenia z podłożem, co minimalizuje ryzyko pojawiania się pęknięć i odspojenia warstwy tynkowej. Dodatkowo, tynki akrylowe charakteryzują się dużą zdolnością do przepuszczania pary wodnej, co pozwala na zachowanie odpowiedniej wentylacji ścian budynków. Przykładem zastosowania takich tynków mogą być elewacje budynków mieszkalnych, gdzie estetyka i trwałość są kluczowe. W branży budowlanej stosuje się standardy, takie jak PN-EN 15824, określające wymagania dotyczące tynków zewnętrznych, co podkreśla znaczenie jakości używanych materiałów, takich jak żywice syntetyczne.

Pytanie 16

Tynk klasy IV wykonuje się

A. dwuwarstwowo, wygładzając packą na ostro

B. dwuwarstwowo, wygładzając packą styropianową

C. trójwarstwowo, wygładzając packą na gładko

D. trójwarstwowo, wygładzając packą obłożoną filcem

Wybór niewłaściwych technik wykonania tynku może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów, które negatywnie wpływają na estetykę i funkcjonalność końcowego wykończenia. Na przykład, dwuwarstwowe zacieranie packą styropianową nie zapewnia odpowiedniej grubości tynku, co może skutkować zwiększoną podatnością na uszkodzenia mechaniczne oraz gorszymi właściwościami izolacyjnymi. Ponadto, ten sposób zacierania nie jest zgodny z wymaganiami dla tynków kategorii IV, które powinny być wykonane trójwarstwowo dla większej stabilności i trwałości. Zacieranie packą na ostro, choć może wydawać się stosunkowo szybkim rozwiązaniem, nie zapewnia gładkiej powierzchni, a często prowadzi do nieestetycznych wykończeń z widocznymi nierównościami i porami. Tynk trójwarstwowy, zacierany packą obłożoną filcem, co prawda daje lepsze efekty wizualne, jednak nie jest to typowe dla kategorii IV, która wymaga specyficznego podejścia w procesie aplikacji. Właściwe zrozumienie technologii tynkarskiej oraz właściwy dobór materiałów i technik jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do problemów z późniejszym użytkowaniem oraz estetyką wykończenia.

Pytanie 17

Budowę stropu Fert o długości 4,00 m należy rozpocząć od położenia

A. zbrojenia żeber rozdzielczych

B. belek nośnych na ścianach

C. zbrojenia belek monolitycznych

D. pustaków ceramicznych na deskowaniu

Odpowiedź o rozpoczęciu wykonania stropu Fert od ułożenia belek nośnych na ścianach jest poprawna, ponieważ belki nośne stanowią podstawowy element konstrukcyjny, na którym opiera się cały strop. Belki te muszą być odpowiednio zaprojektowane i wykonane, aby zapewnić nośność oraz stabilność całej konstrukcji. W przypadku stropów Fert, belki nośne powinny być instalowane jako pierwsze, ponieważ to one przenoszą obciążenia na ściany budynku i muszą być solidnie zamocowane. Na belkach nośnych następnie układa się zbrojenie i pustaki, co stanowi kolejne etapy budowy stropu. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wykorzystanie zgodnych z normami projektowania i wykonania belek oraz ich odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas kolejnych prac budowlanych. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, prawidłowe wykonanie belek nośnych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i funkcjonalności całej konstrukcji budowlanej.

Pytanie 18

Jak powinno się przygotować podłoże z cegły rozbiórkowej do tynkowania, jeżeli jest zabrudzone sadzą i tłuszczem?

A. Zeszkrobać papierem ściernym

B. Umyć wodą z detergentem

C. Wyczyścić szczotką, a następnie spłukać wodą

D. Nałożyć warstwę folii w płynie

Odpowiedzi takie jak 'Oczyścić szczotką i zmyć wodą', 'Zeszlifować papierem ściernym' oraz 'Pokryć warstwą folii w płynie' nie są odpowiednie dla przygotowania podłoża z cegły rozbiórkowej z zabrudzeniami, jak sadza i tłuszcz. Oczyszczanie szczotką może być przydatne w przypadku luźnych zanieczyszczeń, jednak nie usuwa skutecznie tłustych plam czy osadów, które mogą nie tylko obniżyć przyczepność tynku, ale również prowadzić do późniejszych problemów z estetyką i trwałością wykończenia. Zeszlifowanie papierem ściernym, z kolei, dotyczy jedynie wygładzania powierzchni, a nie usuwania zanieczyszczeń chemicznych. Dodatkowo, może to prowadzić do uszkodzenia struktury cegły, co w konsekwencji wpływa na jej właściwości nośne i estetyczne. Natomiast pokrycie podłoża folią w płynie jest techniką stosowaną w celu zabezpieczenia przed wilgocią, ale nie eliminuje zanieczyszczeń. Takie niepoprawne podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w procesie tynkowania, co skutkuje koniecznością kosztownych napraw lub ponownego tynkowania. Kluczowe jest, aby przed nałożeniem tynku, podłoże było dokładnie oczyszczone, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w branży budowlanej, które postulują przygotowanie podłoża w celu zapewnienia optymalnej przyczepności i trwałości wykonanego wykończenia.

Pytanie 19

Jakie z podanych cegieł powinny być użyte do budowy lekkiej ścianki działowej o grubości 12 cm?

A. Ceramiczne pełne

B. Silikatowe pełne

C. Dziurawki

D. Klinkierowe

Dziurawki, czyli cegły ceramiczne z otworami, są idealnym materiałem do budowy lekkich ścianek działowych o grubości 12 cm. Dzięki swojej strukturze, dziurawki charakteryzują się niską masą oraz dobrą izolacyjnością akustyczną i termiczną. Otwory w cegle zmniejszają jej ciężar, co ma kluczowe znaczenie przy budowie ścianek działowych, gdzie nie ma potrzeby stosowania ciężkich materiałów. Zastosowanie takich cegieł pozwala na szybszy i łatwiejszy montaż ścianek, co przyspiesza cały proces budowy. Dodatkowo, dziurawki są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoje dobre właściwości mechaniczne oraz łatwość w obróbce. W praktyce, wykorzystanie dziurek w konstrukcji ścianek działowych jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie lekkich materiałów w takich zastosowaniach. Warto również zauważyć, że dziurawki są bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ często są produkowane z naturalnych surowców i mają niską emisję CO2 podczas produkcji.

Pytanie 20

W trakcie murowania ścian w zimowych warunkach należy podgrzać

A. zaprawę po połączeniu wszystkich składników

B. tylko wodę i piasek

C. jedynie piasek

D. wszystkie składniki zaprawy przed ich połączeniem

Odpowiedzi wskazujące na podgrzewanie wszystkich składników zaprawy lub tylko piasku bazują na nieporozumieniu dotyczących właściwego procesu przygotowania zaprawy w zimie. Podgrzewanie wszystkich składników przed wymieszaniem, mimo że teoretycznie mogłoby wydawać się sensowne, może prowadzić do problemów z kontrolą temperatury oraz niejednorodnością mieszanki. W rzeczywistości kluczowe jest, aby podgrzać tylko wodę oraz piasek, ponieważ to właśnie te składniki mają największy wpływ na szybkość wiązania i jakość zaprawy. Podgrzewanie zaprawy po wymieszaniu wszystkich składników jest również niewłaściwym podejściem, ponieważ nie można w ten sposób efektywnie kontrolować temperatury i jednorodności mieszanki, co może prowadzić do powstawania pęknięć i osłabienia muru. Ogrzewanie tylko piasku nie zapewnia odpowiedniej temperatury dla wody, która jest kluczowym składnikiem zaprawy. W przypadku niskiej temperatury, zmniejszenie ilości ciepła w mieszance może skutkować opóźnieniami w procesie wiązania i zwiększeniem ryzyka uszkodzeń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Dlatego ważne jest, aby rozumieć zasady zachowania ciepła i optymalizacji procesu murowania, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w późniejszym okresie eksploatacji budowli.

Pytanie 21

Ze względu na swoje właściwości, zaprawa cementowa powinna być używana do realizacji

A. murów o charakterze tymczasowym

B. tynków w pomieszczeniach mieszkalnych

C. tynków o właściwościach ciepłochronnych

D. silnie obciążonych murów konstrukcyjnych

Zaprawa cementowa to naprawdę solidny materiał, który ma świetne właściwości, jeśli chodzi o wytrzymałość na ściskanie i odporność na warunki pogodowe. Dlatego używamy jej głównie w miejscach, gdzie ściany muszą dźwigać spore obciążenie, jak na przykład w wielopiętrowych budynkach. W takich przypadkach ważne jest, żeby zaprawa miała odpowiednią klasę wytrzymałości oraz dobrze przylegała do różnych powierzchni. Mury nośne w takich budynkach muszą być dobrze przygotowane, bo to klucz do bezpieczeństwa i trwałości całej konstrukcji. Jak mówi norma PN-EN 998-1, dobór zaprawy murarskiej powinien być zależny od specyficznych potrzeb projektu, więc dobrze wybrana zaprawa cementowa to naprawdę podstawa, żeby budowla przetrwała jak najdłużej i była funkcjonalna.

Pytanie 22

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1755,00 zł

B. 1404,00 zł

C. 1950,00 zł

D. 1560,00 zł

Żeby obliczyć, ile kosztuje wymiana pięciu okien o wymiarach 120x150 cm, najpierw trzeba policzyć pole jednego okna. To proste – 120 cm razy 150 cm daje nam 18000 cm². Potem przeliczamy to na metry kwadratowe, dzieląc przez 10000, co daje 1,8 m² na jedno okno. Jak już mamy pięć okien, to całkowite pole wychodzi 5 razy 1,8 m², czyli 9 m². Koszt za metr kwadratowy to 65 zł, więc całkowity koszt wymiany tych okien to 9 m² razy 65 zł, co daje 585 zł. Pamiętaj, że zawsze musisz sprawdzić jednostki, żeby uniknąć błędów. To może się wydawać nudne, ale w praktyce wiedza o kosztach materiałów i robocizny jest kluczowa do dobrego planowania budżetu. Precyzyjne obliczenia pomagają lepiej zarządzać finansami w budownictwie.

Pytanie 23

Jeśli koszty robocizny na demontaż lm2 ceglanej ścianki działowej wynoszą 0,61 r-g, to ile czasu zajmie rozebranie 5 takich ścianek, z których każda ma powierzchnię 10 m2?

A. 30,5 r-g

B. 81,9 r-g

C. 30,0 r-g

D. 61,0 r-g

Odpowiedź 30,5 r-g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny do rozebrania pięciu ścianek o powierzchni 10 m2 każda, należy najpierw określić całkowitą powierzchnię do rozebrania. Całkowita powierzchnia wynosi 5 ścianek x 10 m2 = 50 m2. Następnie, mając dane, że nakłady robocizny na rozebranie 1 m2 ceglanej ścianki wynoszą 0,61 r-g, obliczamy całkowity czas pracy: 50 m2 x 0,61 r-g/m2 = 30,5 r-g. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny pozwala na optymalizację kosztów i czasu realizacji projektów. Warto także zauważyć, że tego typu obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania projektami, które zalecają szczegółowe rozplanowanie działań na podstawie rzetelnych danych o wydajności pracy. Oprócz tego, umiejętność precyzyjnego oszacowania czasu robocizny w projektach budowlanych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania zasobami i terminami realizacji, co ma znaczenie dla zadowolenia klientów oraz rentowności przedsięwzięć budowlanych.

Pytanie 24

Aby przeprowadzać ocieplanie dachów z drewna, należy używać

A. wełny mineralnej

B. płyty wiórowo-cementowej

C. włókna celulozowego

D. płyty gipsowo-włóknowej

Wełna mineralna to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest często stosowany do ociepleń dachów o konstrukcji drewnianej. Jej główne zalety to wysoka odporność na ogień, niska przewodność cieplna oraz dobra akustyka. Wełna mineralna jest również odporna na wilgoć, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w przypadku dachów, gdzie może występować kondensacja pary wodnej. Zgodnie z normą PN-EN ISO 6946, wełna mineralna przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynków, a jej użycie w konstrukcjach drewnianych jest zgodne z dobrymi praktykami w budownictwie. Przykładem zastosowania wełny mineralnej może być ocieplanie poddaszy, gdzie materiał ten jest umieszczany między krokwiami. Dodatkowo, wełna mineralna jest łatwa w obróbce, co ułatwia montaż oraz minimalizuje straty materiałowe, co jest istotne w kontekście zrównoważonego budownictwa. Jej chropowata struktura sprzyja również poprawie jakości powietrza wewnętrznego, co jest istotnym aspektem nowoczesnych standardów budowlanych.

Pytanie 25

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu

B. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem

C. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową

D. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

Nieprawidłowe odpowiedzi zawierają różne koncepcje, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie napraw tynku. Wzmocnienie ściany klamrami i ponowne otynkowanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie uszkodzenia są znaczne, ale nie jest to standardowe podejście do naprawy drobnych rys i pęknięć. Takie metody są zazwyczaj zarezerwowane dla bardziej skomplikowanych przypadków, gdzie konieczne jest zapewnienie dodatkowej stabilności konstrukcji. Wprowadzenie pod ciśnieniem zaczynu cementowego to technika, która może być używana w bardziej zaawansowanych procesach naprawczych, jednak nie odnosi się bezpośrednio do problemu drobnych pęknięć w tynku. Tego rodzaju zabiegi są czasochłonne i kostowne, a ich zastosowanie w przypadku niewielkich uszkodzeń może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz skomplikowania procesu renowacji. Nasączenie miejsc spękań wodą przed wypełnieniem zaprawą stanowi standardową praktykę, która zapewnia lepszą adhezję oraz trwałość po naprawie. Ponadto, wypełnienie ubytków zaprawą cementową może być również niewłaściwe, gdyż różne rodzaje zapraw, w tym tynki, mają różne właściwości i powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem. Stosowanie odpowiednich materiałów według specyfikacji producenta jest kluczowe w celu uniknięcia problemów związanych z różnicami w kurczliwości i elastyczności, które mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń. Warto zwrócić uwagę na to, że nieodpowiednie metody naprawy mogą skutkować nie tylko estetycznymi niedoskonałościami, ale również długoterminowymi problemami strukturalnymi.

Pytanie 26

Przed przystąpieniem do nakładania tynku kategorii III na ścianę należy

A. zastosować preparat gruntujący na obrzutkę

B. oczyścić i nawilżyć podłoże

C. oczyścić i nawilżyć obrzutkę

D. wyrównać podłoże oraz pokryć je preparatem gruntującym

Wybór odpowiedzi, który sugeruje oczyszczenie i zwilżenie podłoża, jest nieadekwatny, ponieważ podłoże nie jest tym samym co obrzutka. Obrzutka, jako pierwsza warstwa tynku, wymaga szczególnej uwagi, a jej przygotowanie przed nałożeniem kolejnej warstwy jest kluczowe. Zastosowanie odpowiednich procedur przygotowawczych, takich jak oczyszczenie i zwilżenie obrzutki, jest fundamentem dla uzyskania prawidłowych właściwości tynku. Również pokrycie obrzutki preparatem gruntującym jest niewłaściwe, gdyż gruntowanie powinno być stosowane na odpowiednio przygotowane podłoże, a nie bezpośrednio na obrzutkę. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do obniżenia przyczepności oraz jakości wykonania tynku. W przypadku wyrównania podłoża, należy pamiętać, że tego rodzaju prace powinny być przeprowadzone przed nałożeniem obrzutki, a nie po jej wykonaniu. Typowe błędy obejmują mylne rozumienie kolejności prac tynkarskich oraz niewłaściwe podejście do przygotowania powierzchni, co może skutkować poważnymi problemami w późniejszym etapie, takimi jak odspajanie się tynku czy pojawianie się pęknięć. Dlatego tak istotne jest, aby przed przystąpieniem do tynkowania mieć pełne zrozumienie procesu oraz stosować się do najlepszych praktyk w budownictwie.

Pytanie 27

W hurtowni "Bud-kom" sprzedaż bloczków z betonu komórkowego odbywa się wyłącznie w pełnych paletach. Zgodnie z potrzebami do budowy ścian budynku wymagane jest 375 sztuk bloczków o wymiarach 480×199×599 mm. Na jednej palecie mieści się 24 bloczki o tych rozmiarach. Cena tych bloczków wynosi 631,00 zł za paletę. Jakie będą całkowite koszty zakupu bloczków w tej hurtowni zgodnie z wymaganiami?

A. 9 465,00 zł

B. 10 096,00 zł

C. 10 125,00 zł

D. 9 750,00 zł

Aby obliczyć koszty zakupu bloczków z betonu komórkowego w hurtowni 'Bud-kom', musimy najpierw ustalić, ile palet bloczków jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania. Potrzebujemy 375 bloczków, a na jednej palecie mieszczą się 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi: 375 podzielić przez 24, co daje 15,625. Ponieważ sprzedaż w hurtowni jest realizowana wyłącznie w pełnych paletach, zaokrąglamy tę liczbę w górę do 16 palet. Koszt jednej palety wynosi 631,00 zł, więc całkowity koszt zakupu będzie wynosił 16 palet pomnożone przez 631,00 zł, co daje 10 096,00 zł. Dzięki tej metodzie można szybko ocenić koszty materiałów budowlanych, co jest kluczowe dla harmonogramu i budżetu projektu budowlanego. W praktyce wiedza ta jest niezbędna do planowania zakupów i zarządzania finansami projektu budowlanego, a także do wspierania negocjacji z dostawcami, co może pozwolić na uzyskanie korzystniejszych warunków handlowych.

Pytanie 28

Jakie działania powinny być podjęte jako pierwsze przed nałożeniem suchego tynku na nierównomierne podłoże ściany z cegły kratówki?

A. Zastosować na ścianie warstwę gładzi gipsowej

B. Uformować pasy kierunkowe z zaprawy cementowo-wapiennej

C. Wykonać na ścianie placki "marki"

D. Nałożyć zaprawę gipsową na płyty suchego tynku i mocno je przycisnąć do podłoża

Wykonanie placków 'marki' na nierównym podłożu ściany z cegły kratówki to kluczowy krok przed montażem płyt suchego tynku. Placki te służą jako punkty odniesienia, które ułatwiają wyrównanie powierzchni oraz zapewniają odpowiednią przyczepność dla kolejnych warstw. Ustanowienie placków jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach budowlanych, które podkreślają znaczenie przygotowania podłoża pod każde prace wykończeniowe. Przykładowo, przygotowanie podłoża w ten sposób pozwala na zminimalizowanie ryzyka pęknięć i odspojenia tynku od ściany, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów porowatych, jak cegła. Zastosowanie placków 'marki' w praktyce jest często realizowane przy użyciu zaprawy cementowej, co zwiększa stabilność i trwałość wykończenia. Dobrą praktyką jest także weryfikacja pionu i poziomu placków przed nałożeniem kolejnych warstw, co zapewnia długotrwałe efekty wykończeniowe.

Pytanie 29

Do prac zanikających oraz tych, które zostają zakryte i wymagają odbioru, zalicza się

A. układanie podłogi

B. przygotowanie podłoża

C. malowanie

D. uzupełnianie tynku

Przygotowanie podłoża jest kluczowym etapem w procesie budowlanym, który ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków dla dalszych prac wykończeniowych. Podłoże musi być solidne, równe i suche, aby materiały takie jak płytki, podłogi czy tynki mogły prawidłowo związać i funkcjonować bez ryzyka uszkodzeń. Niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań, takich jak ocena nośności podłoża oraz sprawdzenie poziomu wilgotności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie wytycznych zawartych w normach budowlanych, które wskazują na konieczność przygotowania podłoża poprzez jego oczyszczenie, zagruntowanie oraz wyrównanie. Należy również wziąć pod uwagę rodzaj materiałów, które będą aplikowane na podłoże, ponieważ różne systemy wymagają specyficznych przygotowań. Odpowiednio przygotowane podłoże zapewnia trwałość i estetykę wykończenia, co jest kluczowe w kontekście przyszłych prac konserwacyjnych i użytkowania przestrzeni.

Pytanie 30

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich?

A. Pospółkę

B. Baryt

C. Keramzyt

D. Żwir

Keramzyt jest materiałem, który idealnie nadaje się do produkcji betonów lekkich ze względu na swoje właściwości fizyczne. Jest to kruszywo pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, charakteryzujące się niską gęstością i wysoką porowatością, co przekłada się na mniejsze obciążenie konstrukcji. Dzięki zastosowaniu keramzytu w betonie lekkim, możliwe jest uzyskanie właściwości termoizolacyjnych oraz akustycznych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego budownictwa. W praktyce, betony lekkie z keramzytem są wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym oraz przemysłowym, gdzie istotna jest redukcja masy konstrukcyjnej. Zgodnie z normą PN-EN 206, betony te mogą być stosowane w elementach nośnych oraz nie nośnych, co zapewnia ich wszechstronność w różnorodnych zastosowaniach budowlanych. Warto również zauważyć, że keramzyt jest materiałem ekologicznym, ponieważ jego produkcja często wykorzystuje odpady przemysłowe, co wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska.

Pytanie 31

Po zainstalowaniu kratki wentylacyjnej w otworze wentylacyjnym szczelinę, która powstała pomiędzy ramką a tynkiem, należy wypełnić

A. żywicą epoksydową

B. zaprawą gipsową

C. silikonem akrylowym

D. zaprawą cementową

Silikon akrylowy jest materiałem o wysokiej elastyczności i doskonałej przyczepności, co czyni go idealnym rozwiązaniem do wypełniania szczelin powstałych między ramką kratki wentylacyjnej a tynkiem. Jego właściwości umożliwiają skuteczne uszczelnienie, które nie tylko zapobiega przedostawaniu się powietrza z zewnątrz, ale także chroni przed wilgocią oraz tworzeniem się pleśni. Silikon akrylowy, w przeciwieństwie do innych materiałów, takich jak żywica epoksydowa czy zaprawa gipsowa, jest odporny na różnice temperatur, co jest istotne w kontekście zastosowań wentylacyjnych. Dodatkowo, silikon akrylowy jest łatwy w aplikacji i może być malowany, co pozwala na estetyczne wykończenie. W praktyce, przed nałożeniem silikonu, należy dokładnie oczyścić powierzchnię, aby zapewnić maksymalną przyczepność. Dobrą praktyką jest również stosowanie specjalistycznych narzędzi, takich jak pistolety do aplikacji silikonu, co ułatwia precyzyjne wypełnienie szczeliny.

Pytanie 32

Gąbkowanie gipsowego tynku, które polega na nawilżeniu tynku rozproszonym strumieniem wody oraz wygładzaniu pacą gąbkową, jest przeprowadzane w celu

A. usunięcia nadmiaru drobnoziarnistego kruszywa

B. wstępnego wyrównania nawierzchni tynku

C. zebrania nadmiaru zaprawy

D. przygotowania powierzchni do finalnego wygładzenia

W analizie gąbkowania powierzchni tynku gipsowego warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące wstępne wyrównanie powierzchni tynku lub usunięcie nadmiaru kruszywa drobnoziarnistego są mylnymi interpretacjami procesu. Wstępne wyrównanie powierzchni tynku to proces, który zazwyczaj wymaga zastosowania specjalistycznych narzędzi, takich jak łaty lub mirety, a gąbkowanie nie jest jego odpowiednikiem. Gąbkowanie nie ma na celu eliminacji kruszywa, gdyż drobnoziarniste materiały są integralną częścią tynku, które wpływają na jego właściwości i wytrzymałość. Usunięcie nadmiaru zaprawy również jest procesem, który powinien być realizowany w inny sposób, zazwyczaj za pomocą szpachli lub innych narzędzi, a nie przy pomocy gąbkowania. Gąbkowanie polega na zroszeniu wody i zacieraniu, co nie prowadzi do usunięcia nadmiaru materiału, a wręcz przeciwnie, sprzyja ujednoliceniu powierzchni. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie działań związanych z obróbką tynku oraz nieprawidłowe postrzeganie roli wody i gąbki w procesie przygotowania powierzchni. Istotne jest, aby zrozumieć, że każdy etap tynkowania wymaga precyzyjnych działań, które mają na celu osiągnięcie wysokiej jakości końcowej, co jest kluczowym elementem w budownictwie i wykończeniach wnętrz.

Pytanie 33

Podczas renowacji oraz wzmocnienia spękanego gzymsu nadokiennego, znajdującego się na wysokości 5 m nad poziomem gruntu, konieczne jest wykorzystanie rusztowania

A. na stojakach teleskopowych

B. stolikowe

C. kozłowe

D. na wysuwnicach

Inne typy rusztowań, takie jak stolikowe, na stojakach teleskopowych czy kozłowe, nie są odpowiednie do zadań związanych z pracami na wysokości 5 m, szczególnie w kontekście wzmacniania gzymsów nadokiennych. Rusztowanie stolikowe, choć może być stosowane w niektórych zastosowaniach, jest zazwyczaj przeznaczone do pracy na niewielkich wysokościach i w ograniczonym zakresie. Jego konstrukcja nie zapewnia odpowiedniej stabilności i bezpieczeństwa przy większych wysokościach, co jest kluczowe w kontekście prac budowlanych. Z kolei rusztowania na stojakach teleskopowych, mimo że oferują możliwość regulacji wysokości, mogą być mniej stabilne w porównaniu do konstrukcji wysuwniczych, co zwiększa ryzyko wypadków. Kozłowe rusztowania, z drugiej strony, są przeznaczone głównie do prac wewnętrznych lub na niższych poziomach, a ich zastosowanie na wysokości 5 m nie spełnia wymogów bezpieczeństwa. Praktyka na budowach pokazuje, że niewłaściwy wybór rusztowania często prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, wypadków oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą uszkodzeń mienia czy obrażeń pracowników. Dlatego kluczowe jest, aby przy doborze sprzętu kierować się nie tylko wymogami projektowymi, ale także zasadami bezpieczeństwa oraz normami branżowymi, które jednoznacznie wskazują na odpowiednie metody pracy na wyższych wysokościach.

Pytanie 34

Oblicz wynagrodzenie zatrudnionego za przeprowadzenie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, jeśli stawka godzinowa tynkarza wynosi 15,00 zł, a czas pracy na wykonanie 1 m² tynku zwykłego wynosi 1,4 r-g?

A. 900,00 zł

B. 630,00 zł

C. 450,00 zł

D. 1 260,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika za wykonanie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię do tynkowania. Powierzchnia jednej strony ściany wynosi 10 m × 3 m = 30 m². Ponieważ tynkowanie jest obustronne, całkowita powierzchnia wynosi 30 m² × 2 = 60 m². Następnie należy uwzględnić nakład pracy na wykonanie 1 m² tynku, który wynosi 1,4 roboczogodziny (r-g). Zatem całkowity czas pracy potrzebny do wykonania tynkowania wynosi 60 m² × 1,4 r-g = 84 r-g. Przy stawce godzinowej wynoszącej 15,00 zł, całkowite wynagrodzenie wynosi 84 r-g × 15,00 zł/r-g = 1260,00 zł. Taka kalkulacja jest zgodna z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia oraz znajomość nakładów pracy są kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i harmonogramami. Przykładowo, w przemyśle budowlanym dokładne oszacowanie czasu pracy pozwala na lepsze planowanie projektów i unikanie opóźnień, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz rentowność wykonawców.

Pytanie 35

Aby naprawić uszkodzony narożnik muru, w którym konieczna jest wymiana cegieł, zbudowanego z cegły ceramicznej pełnej klasy 15 na zaprawie cementowo-wapiennej M15, należy użyć cegieł

A. kratówki klasy 15

B. klinkierowe klasy 20

C. ceramiczne pełne klasy 20

D. ceramiczne pełne klasy 15

Odpowiedź "ceramiczne pełne klasy 15" jest poprawna, ponieważ zachowuje spójność z materiałem, z którego został wykonany oryginalny mur. Cegły ceramiczne pełne klasy 15 charakteryzują się odpowiednimi właściwościami mechanicznymi i trwałością, co zapewnia ich kompatybilność z zaprawą cementowo-wapienną M15 używaną do budowy muru. Zastosowanie identycznego materiału jest kluczowe dla utrzymania jednorodności i stabilności strukturalnej. W praktyce, przy wymianie cegieł, szczególnie w narożnikach, kluczowe jest, aby nowo zastosowane cegły miały podobne właściwości, aby unikać problemów związanych z różnicami w rozszerzalności cieplnej czy absorpcji wilgoci. Ponadto, zachowanie klasy 15 w cegłach zapewnia odpowiednią nośność i odporność na czynniki zewnętrzne, co jest zgodne z normami budowlanymi. Warto pamiętać, że użycie cegieł o wyższej klasie, takich jak klasy 20, mogłoby wprowadzić niepożądane napięcia w strukturze muru, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do uszkodzeń murów.

Pytanie 36

W celu przygotowania zapraw cementowo-wapiennych zimą, zaleca się wykorzystanie jako spoiwa

A. wapna hydratyzowanego

B. cementu hutniczego

C. cementu portlandzkiego

D. wapna hydraulicznego

Wybór wapna hydraulicznego jako spoiwa do zapraw cementowo-wapiennych w warunkach zimowych nie jest właściwy, gdyż tego typu wapno, mimo że posiada zdolność do twardnienia w wodzie, nie radzi sobie dobrze w niskich temperaturach. Wapno hydrauliczne wymaga określonej temperatury i wilgotności do skutecznego wiązania, a w zimowych warunkach może prowadzić do osłabienia struktury zaprawy. Z kolei cement hutniczy, który jest produktem ubocznym przemysłu stalowego, ma zastosowanie głównie w specjalistycznych konstrukcjach, ale jego użycie w standardowych zaprawach cementowo-wapiennych jest rzadkie i wymaga szczegółowych badań wytrzymałościowych, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimę. Cement portlandzki, choć powszechnie stosowany w budownictwie, również nie jest idealnym rozwiązaniem na zimę, ponieważ jego proces schnięcia i twardnienia jest uzależniony od temperatury otoczenia, co w zimnych warunkach może prowadzić do problemów z utwardzeniem i trwałością. W praktyce błędne wnioski mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje wapna i cementu mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do niedoceniania ich specyficznych właściwości oraz wpływu temperatury na procesy chemiczne zachodzące w zaprawach.

Pytanie 37

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku maszynowego gipsowego na obu bokach ściany o wymiarach 7×3 m, jeśli koszt robocizny wynosi 19,00 zł/m², a wydatki na materiały to 7,00 zł/m²?

A. 1092,00 zł

B. 945,00 zł

C. 546,00 zł

D. 1386,00 zł

Aby obliczyć koszt całkowity wykonania tynku maszynowego gipsowego, należy najpierw ustalić powierzchnię ściany, która ma być pokryta tynkiem. Ściana o wymiarach 7 m na 3 m ma powierzchnię wynoszącą 21 m². Ponieważ tynk ma być wykonany po obu stronach, całkowita powierzchnia do pokrycia wynosi 21 m² x 2 = 42 m². Następnie obliczamy koszty robocizny i materiałów. Koszt jednostkowy robocizny wynosi 19,00 zł/m², co daje 42 m² x 19,00 zł/m² = 798,00 zł. Koszt materiałów wynosi 7,00 zł/m², co daje 42 m² x 7,00 zł/m² = 294,00 zł. Suma kosztów robocizny i materiałów wynosi 798,00 zł + 294,00 zł = 1092,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z standardami branżowymi, gdzie uwzględnia się zarówno koszty pracy, jak i koszty materiałów, co jest kluczowe w procesie przygotowania kosztorysu budowlanego. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na dokładne zaplanowanie budżetu na prace budowlane i remontowe.

Pytanie 38

O odklejaniu się tynku od podłoża świadczą

A. łatwość zarysowania tynkowej powierzchni ostrym narzędziem

B. widoczne na tynku zgrubienia

C. widoczne na tynku pęknięcia

D. głuchy dźwięk przy ostukiwaniu tynku młotkiem

Głuchy odgłos przy ostukiwaniu tynku młotkiem jest najważniejszym wskaźnikiem odwarstwienia tynku od podłoża. Taki dźwięk wskazuje na obecność pustek powietrznych, które powstały w wyniku słabego przylegania tynku do podłoża, co często jest efektem niewłaściwego przygotowania podłoża przed nałożeniem tynku lub nieodpowiednich warunków podczas aplikacji. Dobrą praktyką budowlaną jest przeprowadzanie testu ostukiwania w celu identyfikacji potencjalnych problemów z odwarstwieniem. W przypadku wykrycia odwarstwienia, zaleca się usunięcie luźnego tynku, a następnie przemyślane przygotowanie powierzchni oraz nałożenie nowego tynku, aby zapewnić jego trwałość i funkcjonalność. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na specyfikacje producentów tynków oraz lokalne normy budowlane, które mogą dostarczyć cennych wskazówek dotyczących odpowiednich materiałów i technik aplikacji, co przyczyni się do minimalizacji ryzyka odwarstwienia w przyszłości.

Pytanie 39

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 4 litry

C. 100 litrów

D. 25 litrów

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 40

Przed dodaniem płynnych dodatków chemicznych, takich jak przeciwmrozowe, do zaprawy, należy je wcześniej wymieszać

A. ze spoiwem i wodą

B. ze spoiwem

C. z wodą

D. z kruszywem

Dodawanie płynnych dodatków chemicznych, takich jak środki przeciwmrozowe, do zaprawy budowlanej powinno odbywać się poprzez ich wcześniejsze wymieszanie z wodą. Taki proces jest kluczowy, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie dodatku w całej objętości wody, co zwiększa skuteczność jego działania. Dodatki chemiczne są często skoncentrowane, a ich bezpośrednie dodawanie do suchych składników, takich jak kruszywo czy spoiwo, może prowadzić do ich nierównomiernego rozkładu, co z kolei może osłabić właściwości zaprawy. W praktyce, na przykład przy przygotowywaniu zaprawy do muru w zimnych warunkach, dokładne wymieszanie dodatku z wodą zapewnia, że wszystkie składniki są odpowiednio aktywowane i zapobiega tworzeniu się lokalnych stref o różnej wytrzymałości. To podejście jest zgodne z zasadami stosowanymi w budownictwie, które podkreślają konieczność dokładnego przygotowania materiałów budowlanych dla zapewnienia ich funkcjonalności oraz trwałości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej